11/07/2021 AVYAKT MURLI 03/02/1988
Hai mong ước thanh khiết của Brahma với vai trò là người mẹ, người cha cho các con Brahmin
Hôm nay, BapDada, Đấng thỏa mãn mọi ước nguyện của các linh hồn trên thế giới, đang ngắm nhìn những ngọn đèn hi vọng của Người. Cũng như Cha là Đấng thỏa mãn mọi hi vọng thanh khiết của tất cả các con, tương tự, các con là những linh hồn thỏa mãn mọi hi vọng thanh khiết của Cha. Cha thỏa mãn ước nguyện của các con còn các con thỏa mãn hi vọng của Cha. Các con có biết những niềm hi vọng thanh khiết mà Cha có về các con, phải không? Mỗi linh hồn Brahmin đều là một ngọn đèn hi vọng của Cha. Ngọn đèn nghĩa là liên tục thắp sáng. Ngọn đèn mà lúc nào cũng sáng thì thật đáng yêu. Ngọn đèn trông sẽ thế nào nếu nó cứ liên tục chập chờn? BapDada hài lòng thấy những linh hồn thỏa mãn mọi hi vọng của Cha, nghĩa là những ngọn đèn liên tục tỏa sáng.
Hôm nay, Bap và Dada có cuộc trò chuyện tâm tình từ trái tim đến trái tim với nhau. Ai ở trước mặt BapDada, vậy? Chính là các con đang ở trước mặt Người, phải vậy không? Thế nên họ sẽ chỉ nói về các con thôi, phải không nào? Cha Shiva hỏi Cha Brahma rằng: Con có còn niềm hi vọng thanh khiết nào dành cho những người con không? Brahma nói: Những người con nhất định đang không ngừng bận bịu trong việc thỏa mãn những niềm hi vọng thanh khiết của Cha, theo thứ hạng, tương ứng với sức mạnh, tình yêu và sự chú ý của họ. Vì Cha đã thỏa mãn mọi hi vọng của họ, nên họ nhất định có lòng nhiệt tình hăng hái trong tim với việc thỏa mãn mọi hi vọng của Cha. Tuy nhiên, họ trở nên có thứ hạng trong việc thể hiện điều đó. Có khác biệt giữa nghĩ về việc gì đó và làm việc đó một cách thực tế. Có một số con mà việc nghĩ đến và làm một điều gì đó trong thực tế là y hệt như nhau, nhưng không phải tất cả các con đều như vậy. Khi con ý thức về tình yêu của Cha và các thành tựu mà con đã nhận được từ Cha, về việc Cha đã biến con thành gì và Người đã trao cho con những gì, thì rồi vì là hiện thân yêu thương, con bay bổng với thật nhiều lòng hăng hái nhiệt tình để tự mình làm những gì Cha bảo con làm. Tuy nhiên, khi con phải phục vụ hay giao tiếp trong tập thể, nghĩa là khi con phải hành động và làm việc gì đó một cách thực tế, thì trong một số trường hợp, suy nghĩ và hành động của con là như nhau, nghĩa là vẫn có lòng nhiệt tình hăng hái ấy, trong khi vào những lúc khác, đến thời điểm phải hành động, các tâm ấn của tập thể hay bài thi của các tình huống hoàn cảnh đến thông qua Maya và các nguyên tố đôi lúc làm con cảm thấy rằng mọi chuyện là khó khăn. Thế nên, vì những hoàn cảnh và tâm ấn ấy, những suy nghĩ nhiệt tình hăng hái chan chứa yêu thương mà con có lại khác với hành động con làm việc đó trong thực tế. Rồi con nghĩ: Giá nó đừng như thế này có phải tốt không. Rồi con bị mắc kẹt trong vòng xoáy của ‘nếu’ và ‘nhưng’. ‘Đáng lẽ chuyện kia không nên xảy ra như vậy thế mà nó lại xảy ra như vậy, cho nên chuyện này mới xảy ra.’ Con cứ mặc kẹt trong vòng xoáy của ‘nếu’ và ‘nhưng’. Vì thế các suy nghĩ tràn đầy nhiệt tình hăng hái của con lại khác với hành động thực tế của con.
Cha Brahma đặc biệt nói về hai niềm hi vọng mà ông có dành cho các con vì Cha Brahma phải mang các con đi cùng ông ấy và cũng ở cùng các con. Cha Shiva là Đấng sẽ mang các con trở về với Người, nhưng Người sẽ không ở cùng các con trong vương quốc hay trong suốt cả chu kì đâu. Ông ấy (Brahma) sẽ luôn ở bên các con, còn Đấng kia (Shiva) sẽ luôn là Người quan sát chứng kiến mọi thứ như một người quan sát tách rời. Có sự khác biệt. Cha Brahma lúc nào cũng cũng có niềm hi vọng thanh khiết dâng tràn là làm cho các con ngang bằng với ông ấy. Thật ra, cả Bap và Dada đều có trách nhiệm, nhưng Brahma là người sáng tạo trong dạng hữu hình, và vì thế mà người sáng tạo hữu hình tự nhiên yêu thương tạo vật hữu hình. Trước đây các con đã được bảo rằng các con thuộc về cả mẹ và cha, nhưng vẫn là người mẹ có tình yêu đặc biệt dành cho các con bởi vì chính người mẹ mới trở thành công cụ trao sự dưỡng nuôi. Chính người mẹ là công cụ để làm cho các con ngang bằng với Cha. Vì thế tình yêu của người mẹ mới được truyền tụng. Đây là tình mẫu tử trong sáng thuần khiết, không chứa gắn kết ràng buộc hay sắc dục. Nơi đâu có gắn kết ràng buộc, ở đó có đau khổ, còn ở đâu có tình mẫu tử mang thuộc tính linh hồn hay chỉ là tình yêu thương thôi, ở đó người mẹ có niềm tự hào về những người con và sẽ không đau khổ. Thế các con gọi Brahma là mẹ hay cha, những niềm hi vọng đặc biệt nào mà ông ấy có về các con, trong cả hai hình thức? Một niềm hi vọng có liên quan đến Cha và niềm hi vọng kia là niềm hi vọng thanh khiết liên quan đến gia đình Brahmin. Niềm hi vọng thanh khiết liên quan đến Cha mà ông ấy có là: Cũng như BapDada, là Người quan sát Tách rời và cũng là Đấng đồng hành, tương tự, ông ấy muốn mỗi người các con trở nên ngang bằng với BapDada, theo cùng cách y hệt, là người quan sát tách rời và một bạn đồng hành và trở thành một linh hồn vĩ đại bằng cách luôn diễn cả hai phần vai tương ứng với thời gian. Vậy nên niềm hi vọng thanh khiết của cha về các con là mong con trở thành người quan sát tách rời và bạn đồng hành giống như BapDada.
Cả Bap và Dada đều hoàn toàn hài lòng với một điều ở các con. Điều đó là gì vậy? Mỗi con đều rất mực yêu thương BapDada,. Tình yêu họ dành cho BapDada, không bao giờ tan vỡ, và vì tình yêu, dù họ mạnh mẽ hay chỉ tương ứng theo năng lực, họ vẫn đang tiến lên. Họ nhất định được xâu vào sợi dây yêu thương như những hạt là linh hồn Brahmin. Sợi dây yêu thương rất bền chắc và họ không thể bị đứt lìa khỏi nó. Tràng hoa yêu thương rất lớn trong khi chuỗi hạt chiến thắng chỉ nhỏ thôi. Những người con dâng nộp cho BapDada, vì tình yêu Người dành cho họ. Bất kể ai đó có cố công thế nào để tách con ra khỏi tình yêu của Cha, con vẫn cứ dâng nộp cho Người bởi tình yêu mà vì nó con không thể nào chia tách được. Những lời ‘Baba của con’ thốt ra trên môi của tất cả các con và từ tận trái tim con với biết bao yêu thương. Thế nên, Cha thấy hài lòng mãn nguyện với các con, những người con trong tràng hoa yêu thương. Tuy nhiên, trong việc mạnh mẽ giống như Cha và thoát khỏi vòng xoáy của ‘nếu’ và ‘nhưng’, thay vì liên tục mạnh mẽ, các con lại chỉ tương ứng theo năng lực. Chính trong chuyện này mà BapDada, có niềm hi vọng thanh khiết là tất cả các con đều trở nên liên tục mạnh mẽ giống như Cha. Vào lúc con cần phải trở thành người quan sát tách rời, con đôi khi lại trở thành bạn đồng hành, còn vào lúc con cần phải là bạn đồng hành, con lại trở thành người quan sát tách rời. Có thể thực hiện được trách nhiệm trong cả hai dạng đúng với thời điểm chính là ngang bằng với Cha. Tràng hoa yêu thương đã sẵn sàng, nhưng BapDada, có niềm hi vọng thanh khiết là một tràng hoa chiến thắng lớn tương tự cũng nên sẵn sàng. Ngoài 108, BapDada, đang trao cho con sự tự do hoàn toàn: chuỗi hạt chiến thắng có thể dài đến mức bao nhiêu con muốn trở nên chiến thắng cũng được. Đừng giới hạn bản thân các con với 108. Đừng nghĩ rằng: Chỉ có mỗi 108 thôi mà, chúng ta làm sao có thể nằm trong số đó được. Không phải như thế đâu con. Con có thể trở thành như thế.
Để trở nên chiến thắng, con cần một kiểu cân bằng. Con không ngừng nghe nói về sự cân bằng giữa tưởng nhớ và phục vụ, nhưng tại sao lại không có được sự cân bằng ấy khi con muốn có nó? Mặc dù con hiểu điều này đấy, tại sao con không làm được? Để làm được, con cần một loại cân bằng, sự cân bằng ấy là niềm hi vọng khác của Cha Brahma. Một hi vọng là trở nên ngang bằng với Cha. Niềm hi vọng thứ hai là về gia đình – rằng luôn có những mong ước tốt đẹp và tình cảm trong sáng dành cho mọi linh hồn Brahmin một cách thực tế. Chớ nên chỉ nghĩ đến nó hay ao ước ‘Mình muốn làm như thế…’ Nhiều con nói: Con muốn có tình cảm tốt đẹp lắm chứ, nhưng trong thực tế lại khác. Trước đây con cũng đã được nói cho biết một cách chi tiết về chủ đề này rồi. Do đâu mà con không liên tục có mong ước tốt đẹp và tình cảm trong sáng dành cho gia đình? Con có tình yêu dành cho Cha trong trái tim con, và dấu hiệu của tình yêu ấy trong tim con là tình yêu ấy không thể bị phá vỡ, bất kể ai đó có cố gây ra hiểu lầm trong con về Cha đến mức nào đi nữa, hay bất kể ai đó có nói gì với con về Người. Khi Cha, trong dạng hữu hình, đưa ra một tín hiệu hay trao lời dạy cho con để khiến con tiến lên phía trước, vì tình yêu, lời dạy hay tín hiệu cho sự chuyển hóa ấy không hề gây ra hiểu lầm. Đã từng luôn có và sẽ luôn có cảm nhận rằng có ích lợi trong bất cứ điều gì BB nói. Không bao giờ lại thiếu tình yêu. Thay vào đó, họ thậm chí còn xem bản thân mình là gần gũi thân thiết hơn với trái tim Cha và cảm thấy rằng đây là tình yêu của sự thuộc về. Đây được gọi là tình yêu sâu sắc của trái tim chuyển hóa được cảm nhận. Dấu hiệu của tình yêu dành cho Cha là Cha nói điều gì đó và con luôn nói ‘Haji’ (Vâng ạ). Tương tự, hãy để liên tục có tình yêu y hệt như thế trong trái tim con dành cho gia đình Brahmin. Hãy sử dụng phương pháp này để chuyển hóa cảm nhận của con. rồi sự cân bằng giữa tình yêu con dành cho Cha và gia đình sẽ tự động hiển lộ một cách thực tiễn sự cân bằng giữa tưởng nhớ và phục vụ. Thế nên, đĩa cân yêu thương dành cho Cha thì nặng, trong khi đĩa cân là tình yêu dành cho gia đình Brahmin cứ dao động. Lúc nó nặng lúc nó nhẹ, nó nặng hơn với một số người và nhẹ hơn với những người khác. Muốn con có được sự cân bằng giữa tình yêu dành cho Cha và tình yêu dành cho những người con chính là hi vọng thứ hai của Cha Brahma. Con đã hiểu chưa con? Hãy trở nên ngang bằng với Cha trong điều này nhé.
Tình yêu thương vĩ đại đến mức, dù con làm việc gì đó hay người khác làm việc gì đó, con đều thấy hạnh phúc như nhau trong cả hai trường hợp. Khi BapDada, trở thành công cụ cho nhiệm vụ thiết lập, Người biến các con thành đồng hành trong phục vụ. Rồi dẫu cho thực tế các con đã và tiếp tục làm nhiều phục vụ hơn Cha, BapDada, vẫn sung sướng thấy các con tiến lên vì tình yêu ấy. Bởi tình yêu trong trái tim Người, chẳng bao giờ có thể có ý nghĩ: Tại sao những người con lại vượt lên trước trong phục vụ khi Ta mới là công cụ cơ mà? Chính Ta đã biến họ thành công cụ. Ông ấy không bao giờ có cảm nhận này ngay cả trong giấc mơ. Đây được gọi là tình yêu đích thực, tình yêu vị tha, tình yêu linh hồn. Người lúc nào cũng hạnh phúc giữ các con là công cụ ở phía trước. Dù các con làm điều gì đó hay là cha làm việc đó, ông ấy cũng không bao giờ có ý thức ‘Tôi’ nào. Không bao giờ có cảm nhận ‘Đây là nhiệm vụ của ta, trách nhiệm của ta, quyền của ta, trí tuệ của ta, kế hoạch của ta’. Tình yêu kết thúc hết ý thức ‘của tôi’ ấy. Bất cứ việc gì các con làm, ta cũng làm, và bất cứ việc gì ta làm, các con cũng làm. Những tình cảm thanh khiết và mong ước tốt đẹp này được gọi là tình yêu trong trái tim. Ở đâu có tình yêu thương, ở đó con không bao giờ cảm thấy ‘Cái này là của tôi’ hay ‘Thứ này không thuộc về tôi’. Ở đâu có tình yêu thương, thì bất kể những lời được nói ra có bình thường như thế nào, hay chúng được nói ra với bất cứ quyền nào, con cũng không cảm thấy chúng là như vậy. Con sẽ không bao giờ cảm thấy ‘Tại sao người này lại nói như thế này?’ Một linh hồn có tình yêu dành cho linh hồn khác sẽ không bao giờ giả định gì về người mà anh ta yêu ‘Nó nên như thế này, nó nên như thế kia’. Vì liên tục có niềm tin vào người mà con yêu, ngay cả một câu nói thoáng qua với con, con cũng cảm thấy như thể người kia đang nói với dụng ý nào đó. Con sẽ không cảm thấy câu ấy là vô bổ hay lãng phí. Ở đâu có tình yêu, ở đấy nhất định sẽ có niềm tin. Nếu không có tình yêu, sẽ không có niềm tin. Vì thế, có niềm tin và tình yêu dành cho gia đình Brahmin được gọi là thỏa mãn ước nguyện thứ hai của Cha Brahma. Cũng như BapDada, đã trao cho con bằng chứng nhận về việc yêu thương Cha, tương tự, con cũng phải giành được chứng nhận về hành động thực tế với cùng một định nghĩa về tình yêu dành cho gia đình Brahmin như con đã được bảo. Cần phải có sự cân bằng này. Vì không có sự cân bằng của việc yêu những người con nhiều như yêu Cha, nên khi con tiến lên trong phục vụ, tự con nói ‘Có Maya trong phục vụ’, và đôi lúc, nhìn thấy bầu không khí, con thậm chí còn nói ‘Thà ở trong tưởng nhớ còn tốt hơn là làm việc phục vụ ấy. Hãy giải phóng chúng tôi khỏi tất cả các dạng phục vụ đi và để cho chúng tôi ngồi trong lò luyện.’ Các con có ý nghĩ ấy, hết lần này đến lần khác.
Thật ra, phục vụ là thứ khiến con chinh phục được Maya, không phải thứ mang Maya đến. Thế tại sao lại có Maya trong phục vụ? Nguyên do chủ yếu là vì không có tình yêu trong trái tim; có thứ tình yêu phụ thuộc vào gia đình. Tuy nhiên, tình yêu trong trái tim tạo ra một cảm nhận về sự từ bỏ, và vì con không có tình yêu ấy, nên phục vụ đôi khi khoác lên hình dạng của Maya. Cho nên, việc phục vụ ấy không thể được tích lũy vào tài khoản phục vụ, dẫu cho ai đó có trở thành công cụ để mở ra 50 đến 60 trung tâm đi nữa. Thế nhưng, chỉ khi con đã phục vụ trong lúc thoát khỏi Maya và yoga chính xác thì nhiều chừng ấy mới được tích lũy vào tài khoản phục vụ của con và vào trong trái tim BapDada. Người con nào đó có thể chỉ có hai trung tâm. Cô ấy có thể chỉ phụ trách hai trung tâm thôi, trong khi người kia được thấy là phụ trách đến 50 trung tâm, nhưng nếu chỉ hai trung tâm mà tự do khỏi trở ngại và tự do khỏi Maya, khỏi bất cứ biến động hay xung đột nào về bản tính và tâm ấn, thì mức độ tích lũy vào tài khoản phục vụ còn nhiều hơn nhiều so với người có 50 trung tâm. Đừng chỉ sung sướng nghĩ rằng con có tận 30 đến 40 trung tâm. Có bao nhiêu trong số những trung tâm ấy thoát khỏi Maya? Khi con cứ tiếp tục tích lũy các trung tâm và cả Maya nữa, thì việc phục vụ ấy không được tích lũy vào sổ ghi phục vụ của Cha đâu. Con có thể nghĩ rằng con đang làm rất nhiều phục vụ, đến mức con không hề chợp mắt cả ngày, thậm chí cả đêm, rằng con chỉ chuẩn bị đồ ăn có một lần và ăn vào buổi đêm thôi vì con quá bận. Thế nhưng, cùng với việc làm phục vụ, con không bận rộn với Maya đấy chứ? “Chuyện gì đã xảy ra thế này? Sao chuyện này lại xảy ra? Sao người này lại làm việc này? Sao không phải là tôi làm việc này? Đây là quyền của tôi hay quyền của anh.” Chuyện gì đã xảy ra với các quyền của Cha thế? Con có hiểu không con? Phục vụ nghĩa là trong đó con có thể nhìn thấy một cách thực tiễn hoa trái là sự hợp tác và sự hài lòng mãn nguyện của con và của tất cả mọi người. Nếu con không có được lời chúc lành và tình cảm trong sáng của tất cả mọi người như hoa trái hiển hiện của sự hợp tác và mãn nguyện, thì hãy kiểm tra xem nguyên do của nó là vì đâu. Tại sao con lại không nhận được hoa trái ấy? Hãy kiểm tra phương pháp và thay đổi nó.
Gia tăng việc phục vụ đích thực như thế mới chính là gia tăng phục vụ. Đừng chỉ làm vừa lòng trái tim con bằng cách nghĩ rằng con đang làm phục vụ rất tốt đây. Hãy làm vừa lòng trái tim Cha và giành được những lời chúc phúc từ trái tim của gia đình Brahmin. Đấy mới gọi là làm phục vụ đích thực. Việc phục vụ hời hợt bề nổi là rất hoành tráng, nhưng ở đâu có phục vụ từ tận trái tim, ở đó nhất định sẽ có phục vụ bằng tình yêu thương từ tận trái tim con. Đấy được gọi là thỏa mãn hi vọng của Cha Brahma dành cho gia đình. Đây chính là cuộc trò chuyện tâm tình từ trái tim đến trái tim ngày hôm nay. Sau này các con sẽ được nói cho biết nhiều hơn. Hôm nay, đây là cơ hội cuối cùng của mùa này cho những người con đến từ Bharat. Vì thế BB đã nói cho các con biết những gì BB muốn rồi đấy. Con đã giành được một chứng nhận thi đỗ, và bây giờ con phải giành được nốt chứng nhận còn lại. Thế nhé. Bây giờ, hãy không ngừng là những ngọn đèn tỏa sáng của hi vọng của BapDada. Thế nhé.
Chúc phúc: Mong con không dao động và không lay chuyển, với trải nghiệm về chấm điểm của vở kịch, hãy liên tục ở trong trạng thái người quan sát tách rời và trải nghiệm trạng thái kiên định vững vàng, không dao động và không hề lay chuyển.
Những linh hồn có kinh nghiệm về chấm điểm vở kịch sẽ không thấy điều gì là xấu trong thứ xấu, mà chỉ nhìn thấy những gì tốt đẹp, nghĩa là, họ sẽ nhận ra cách để tự mang lại ích lợi cho bản thân. Tài khoản của bất cứ tổn thất mất mát nào giờ đã kết thúc rồi. Các con là con của người Cha Ân Nhân, Đấng mang đến ích lợi, đây lại là thời kì đầy ích lợi. Với thẩm quyền của kiến thức này và của trải nghiệm, hãy trở nên vững vàng không dao động, không lay chuyển.
Khẩu hiệu: Những ai sử dụng thời gian của họ một cách đáng giá bằng cách xem nó là vô giá không bao giờ có thể bị dối lừa.
*** Om Shanti***