Trọng tâm: Con ngọt ngào, hãy ngừng suy nghĩ về người khác và đem lại lợi ích cho bản thân con. Hãy trở nên giống như vàng ròng và chỉ con đường cho người khác.
Câu hỏi: Đâu là những dấu hiệu chính của những người liên tục nỗ lực để trở nên vô thể?
Trả lời: Họ không kiểm soát các giác quan thể chất của họ bằng cách ép buộc, vì các giác quan thể chất của họ tự động trở nên dịu mát. Họ có một nhận thức tự nhiên rằng chúng ta, những linh hồn, là những anh em trai. Họ tiếp tục từ bỏ ý thức cơ thể và nhờ thế kết thúc mọi sự say sưa về tên gọi hay hình dạng. Họ không nhớ những con người khác.
Bài hát: Người là Đại Dương Yêu Thương, chúng con khát khao một giọt.
Om shanti. Đấng Duy Nhất đó không chỉ là Đại Dương Yêu Thương, Người cũng là Đại Dương Kiến thức. Có kiến thức và vô minh. Kiến thức là ngày và vô minh là đêm. Từ “kiến thức” là tốt, trong khi từ “vô minh” là xấu. Suốt nửa chu kỳ, có phần thưởng của kiến thức và suốt nửa chu kỳ kia, có phần thưởng của vô minh. Phần thưởng của vô minh là khổ đau và phần thưởng của kiến thức là hạnh phúc. Những điều này rất dễ hiểu. Có ngày của kiến thức và đêm của vô minh. Không ai biết kiến thức là gì và vô minh là gì. Đây là những vấn đề vô hạn. Con giải thích cho mọi người kiến thức là gì và thờ cúng là gì. Con trở nên xứng đáng được tôn thờ thông qua kiến thức. Khi các con đang trở nên xứng đáng được tôn thờ, thì con biết được những thứ của việc thờ phụng. Con biết rằng tất cả những đền thờ v.v… là những ký ức tưởng niệm. Con biết được những câu chuyện cuộc đời của họ là gì. Những người thực hiện việc thờ phụng thì lại không biết câu chuyện cuộc đời của những người mà họ thờ phụng. Thờ phụng được gọi là tín ngưỡng thờ cúng. Thượng Đế phải gặp những tín đồ của Người để trao cho họ quả trái cho việc thờ cúng của họ. Thượng Đế đến và biến những kẻ đi thờ cúng thành những người xứng đáng được tôn thờ. Các con xứng đáng được tôn thờ trong thời kỳ vàng và là những kẻ đi thờ cúng trong thời kỳ sắt. Các con biết các con là gì hôm nay và các con sẽ trở thành gì ngày mai. Hủy diệt nhất định sẽ diễn ra. Nó có thể diễn ra bất cứ lúc nào; những sự chuẩn bị đang được thực hiện. Nó được nhớ rằng sẽ có nhiều thảm họa tự nhiên. Các con nên viết: Những cuộc nội chiến và những thảm họa tự nhiên không thể được gọi là những thảm họa của Thượng Đế; chúng được ấn định trong vở kịch. Cũng sẽ có những thảm họa tự nhiên. Chúng sẽ trợ giúp trong việc hủy diệt. Cũng sẽ có mưa xối xả và nạn đói, v.v… Cũng sẽ có động đất nữa. Hủy diệt sẽ diễn ra thông qua tất cả những điều đó. Các con biết rằng tất cả những điều này nhất định sẽ diễn ra. Còn cách nào khác để sẽ có rất ít con người trong thời kỳ vàng? Hủy diệt nhất định diễn ra tất cả cùng một lúc. Các con hiểu rất rõ rằng tất cả những bộ quần áo bẩn này sẽ được giặt bằng cỗ máy vô hạn khổng lồ này. Nó được nói rằng Thượng Đế giặt những bộ quần áo bẩn. Nó không phải là chuyện về những bộ quần áo bình thường, mà là nói đến những cơ thể. Những linh hồn phải được gột sạch bằng sức mạnh yoga. Vào lúc này, năm thói tật là hoàn toàn ô trọc và vì thế mà những cơ thể đã được tạo ra cũng giống như thế. Người Cha, Đấng Thanh Lọc đến và thanh lọc các con. Mọi người khác sẽ bị hủy diệt. Con biết là con trở nên thanh khiết như thế nào. Các con được chỉ cho một con đường rất dễ dàng. Con người không hiểu gì cả.
Các con nên đi và giải thích cho họ ở bất cứ nơi nào họ đốt một ngọn lửa hiến sinh trên con đường thờ cúng: Các bạn có thể trở thành những vị thần bằng cách hiểu được tiểu sử của những người mà các bạn thờ phụng. Hãy đến và hiểu cách họ đạt được giải thoát trong cuộc sống như thế nào, và sau đó các bạn có thể đạt được điều tương tự. Khi con giải thích câu chuyện cuộc đời của những vị thần ở những ngôi đền, họ sẽ có thể hiểu rất rõ ràng. Các con cũng đang lắng nghe câu chuyện cuộc đời của những vị thần từ Cha. Các con đã nhận được rất nhiều sự hiểu biết. Không ai biết câu chuyện cuộc đời của Cha Tối Cao, Linh Hồn Tối Cao. Bởi nói rằng Người hiện diện khắp mọi nơi, mà không thể có một câu chuyện cuộc đời. Các con bây giờ biết câu chuyện cuộc đời của Cha Tối Cao, Linh Hồn Tối Cao, nghĩa là, các con biết sự khởi đầu, diễn tiếp và kết thúc. Thời điểm này, khi Cha đến và thanh lọc những gì ô trọc, được gọi là khởi đầu. Sau đó, có phần vai thờ cúng vào lúc giữa. Cha nói: Ta đến vào lúc này và thực hiện việc thiết lập; Ta truyền cảm hứng để nó được thực hiện. Ta là Karankaravanhar (Đấng đích thân hành động và cũng hành động qua người khác). Truyền cảm hứng thì không được gọi là đích thân làm nó. Baba đến và thực hiện điều đó thông qua những cơ quan thể chất của ông này. Không có chuyện truyền cảm hứng trong việc này. Karankaravanhar nhất định sẽ đến trực tiếp và hoạt động thông qua ông này. Không có gì đạt được thông qua việc truyền cảm hứng. Một linh hồn không thể làm gì nếu không có một cơ thể. Nhiều người nói rằng Thượng Đế làm mọi điều thông qua việc truyền cảm hứng. “Baba, hãy truyền cảm hứng cho chồng con và làm cho trí tuệ anh ấy đúng đắn!” Cha nói: Không có chuyện truyền cảm hứng việc này. Nếu không, tại sao sinh nhật của Shiva lại được tổ chức? Nếu mọi thứ mà đã được hoàn thành thông qua việc truyền cảm hứng, thì tại sao Người lại đến? Trước nhất, họ không biết Thượng Đế là ai. Họ chỉ đơn giản nói rằng mọi thứ xảy ra thông qua việc truyền cảm hứng của Thượng Đế. Làm sao Đấng Duy Nhất vô hình có thể làm bất cứ thứ gì thông qua việc truyền cảm hứng? Người là Karankaravanhar. Người đến và chỉ cho chúng ta con đường. Người nói murli thông qua các cơ quan thể chất. Làm sao Người có thể thổi tiếng sáo kiến thức nếu Người không nhận sự hỗ trợ của các cơ quan thể chất? Người là Đại Dương Kiến thức. Vì thế, Người cần một cái miệng để nói kiến thức. Các con bây giờ biết được sự khởi đầu, diễn tiếp và kết thúc của toàn thế giới. Các con đã nhận trọn vẹn kiến thức. Người ta tin là không có kiến thức, thì không thể có cứu rỗi. Ai có thể trao kiến thức?
Hãy nhìn vào sự khác biệt giữa con đường kiến thức và con đường vô minh! Họ cũng nói về khoa học (vigyan). Vô minh là bóng tối. Tuy nhiên, chúng ta có thể nói rằng kiến thức (gyan) và khoa học (vigyan) là giải thoát và giải thoát trong cuộc sống. Các con bây giờ đang nhận được kiến thức để trở nên thanh khiết. Các con đang trở thành những người xoay đĩa nhận thức bản thân. Bất cứ ai nghe được điều này cũng sẽ kinh ngạc. Nó được nói rằng vì những linh hồn nhận được kiến thức, mà những linh hồn nhất định sẽ mang theo những tâm ấn đó. Vì các con thay đổi từ những con người trở thành những vị thần, mà kiến thức đó nên còn tồn tại, nhưng Cha giải thích rằng nỗ lực này là để nhận một phần thưởng. Một khi con đã nhận được phần thưởng, thì cần gì phải có kiến thức nữa? Thời kỳ vàng là phần thưởng cho các con. Các con kinh ngạc khi các con nghe những điều này. Tại sao kiến thức này đã không tồn tại từ thời xa xưa? Cha nói: Kiến thức này biến mất. Một khi nó là ngày, thì không có sự vô minh để mà phải cần có kiến thức. Những điều này phải được hiểu và giải thích. Không ai có thể hiểu ngay lập tức. Shiv Baba chỉ đến ở Bharat và Người đem cho các con một món quà để trao cho các con thành quả cho việc thờ cúng của con. Sau thờ cúng, thì có sự cứu rỗi. Hủy diệt này nhất định sẽ diễn ra. Có những dấu hiệu về điều này. Các con tiếp tục nghe về việc chỉ có một tia chớp như thế nào và toàn bộ tòa nhà hoàn toàn bị thiêu rụi trong vòng hai giờ ra sao. Điều này chẳng có gì mới mẻ. Hủy diệt nhất định phải diễn ra.
Trong thời kỳ vàng, chỉ có một số ít những con người cao quý hướng thượng. Mất rất nhiều nỗ lực để trở nên cao quý hướng thượng. Maya tóm mũi các con. Những ai mà trượt ngã như vậy thì bị tổn thương rất nghiêm trọng. Nó mất thời gian. Điều mà gây ra tổn thất lớn nhất chính là thói tật sắc dục. Đây là lý do vì sao nó được nói rằng sắc dục là kẻ thù lớn nhất. Chính điều này khiến cho con ô trọc. Có sự tranh chấp bởi vì thói tật. Nếu họ không để con yên mà ép buộc con phải tham đắm trong thói tật, thì con nhất định phải nói: Thà rửa chén bát còn hơn như vậy. Tôi sẽ quét và lau sàn nhà, nhưng ít nhất tôi sẽ giữ thanh khiết. Rất nhiều can đảm là cần thiết cho việc này. Khi một người tìm kiếm sự trú ẩn nơi Cha, thì Maya cũng bắt đầu chiến đấu. Bệnh tật của năm thói tật bùng phát thậm chí còn nhiều hơn nữa. Trước hết, hãy để trí tuệ con có niềm tin vững chãi. Con đã chết trong khi đang sống. Mỏ neo đã được kéo lên khỏi đây. Con đã rời khỏi bến bờ thói tật thời kỳ sắt. “Chúng ta giờ đây đang đi trên một cuộc hành hương. Chúng ta đang trở nên vô thể xác và trở về nhà.” Các con, những linh hồn, có kiến thức: “Chúng ta sẽ cởi bỏ những cơ thể này và nhận những cơ thể khác. Trong khi sống ở nhà cùng với gia đình chúng ta, chúng ta giữ thanh khiết như một đóa hoa sen và cũng ở trong hành hương.” Hãy giữ trong trí tuệ con rằng đây là một nghĩa địa. Chúng ta đang đi đến mảnh đất hạnh phúc.
Baba đang chỉ cho con những cách mà Người có thể trao cho con thừa kế. Chúng ta ở trong yoga để trở nên thanh khiết. Tội lỗi của con sẽ chỉ được xóa bỏ bằng cách có tưởng nhớ. Các con, những linh hồn rồi sẽ cởi bỏ những cơ thể của mình. Hành hương này là rất tuyệt vời! Đơn giản hãy nhớ Cha và vương quốc của con. Các con không thể nhớ một điều rất đơn giản! Đơn giản hãy nhớ Alpha, vậy thôi! Tuy nhiên, Maya không cho phép con nhớ thậm chí là chừng này. Nó đòi hỏi nỗ lực. Các con, những linh hồn, đã nhận được kiến thức rằng Baba của chúng ta đã đến. Những linh hồn đang học. Một linh hồn nhận kiếp sinh với một cơ thể. Những linh hồn là những anh em trai. Khi con trở nên ý thức cơ thể, thì có rất nhiều các mối quan hệ. Ở đây, các con là những anh chị em. Các con là những anh em trai và cũng là những anh chị em. Đây là con đường gia đình. Cả hai đều cần một thừa kế. Chính linh hồn nỗ lực. Nỗ lực duy nhất là để mỗi các con xem bản thân mình là một linh hồn. Không nên có ý thức cơ thể nào. Nếu không có cơ thể, thì làm sao con có thể tham đắm trong thói tật? Tôi là một linh hồn và tôi phải đi đến với Cha. Ý thức về cơ thể không được còn lại. Con càng trở nên yogi bao nhiêu, thì các giác quan thể chất của con sẽ càng trở nên yên tĩnh bấy nhiêu. Khi con trở nên ý thức cơ thể, thì các giác quan thể chất của con gây ra quấy phá. Linh hồn biết mình đang đạt được điều gì và sẽ tiếp tục tách rời khỏi cơ thể. Rồi thì các giác quan thể chất cũng sẽ trở nên bình an. Những ẩn sĩ kiểm soát các giác quan thể chất của họ bằng thuốc. Đó là hatha yoga. Các con phải làm mọi thứ bằng yoga. Con không thể kiểm soát các giác quan của mình bằng sức mạnh yoga sao? Con càng trở nên ý thức linh hồn bao nhiêu, thì các giác quan của con sẽ càng trở nên bình an bấy nhiêu. Con phải nỗ lực rất nhiều. Thành tựu cũng rất vĩ đại. Cha nói: Các con trở thành những chủ nhân thế giới bằng sức mạnh yoga. Chính bởi con chinh phục các giác quan thể chất của mình mà yoga của Bharat là rất nổi tiếng. Các con thay đổi từ những con người thành những vị thần, từ ô trọc thành thanh khiết. Những thần dân cũng là những cư dân của thiên đường. Các con trở thành những cư dân của thiên đường bằng sức mạnh yoga, các con không thể trở nên như thế bằng sức mạnh thể chất.
Không đòi hỏi quá nhiều nỗ lực. Đối với những kumari, như thể không có nỗ lực gì; họ là tự do. Một khi con đã tham đắm trong thói tật, thì có nhiều sự phức tạp. Thật tốt khi giữ là một kumari. Nếu không, con nhận được tên gọi “adhar-kumari” (bán kumari). Tại sao các con lại trở thành một cặp đôi? Trong điều đó, cũng vậy, có niềm say sưa của tên gọi và hình dạng. Điều đó cũng là dại dột. Sau khi trở thành một cặp đôi, thì đòi hỏi rất nhiều can đảm để giữ thanh khiết. Phải có sự khai sáng hoàn toàn của kiến thức. Nhiều người có can đảm, nhưng một khi có một ảnh hưởng nhỏ nhất của một ngọn lửa, thì mọi thứ kết thúc. Đây là lý do vì sao Baba nói: Vẫn tốt khi là một kumari. Tại sao lại có thậm chí là một suy nghĩ về việc trở thành một bán kumari? Tên của những kumari được tôn vinh. Họ theo lối sống thanh khiết từ khi sinh ra. Thật tốt khi giữ lối sống thanh khiết. Có sức mạnh trong đó. Rồi thì, sẽ không ai khác được nhớ đến. Nếu con có can đảm, thì con có thể minh chứng điều đó. Tuy nhiên, nó đòi hỏi nỗ lực. Có hai người các con. Khi con là một kumari thì con một mình. Khi có hai người các con thì có sự đối ngẫu. Càng lâu càng tốt, thật tốt khi giữ là một kumari. Một kumari thậm chí có thể ra ngoài làm phục vụ. Một khi con bị cột trong ràng buộc thì những ràng buộc sẽ gia tăng. Tại sao con lại đặt một cái bẫy để trí tuệ con trở nên bị mắc vào đó? Không tốt để trở nên bị mắc trong một cái bẫy như thế. Rất tốt đối với những kumari. Những Kumari làm rạng danh Baba. Cái tên Kanhaiya (Krishna của những kumari) được nhớ đến. Rất tốt để giữ là một kumari. Rất dễ dàng đối với họ.
Một cuộc đời sinh viên là một cuộc đời thanh khiết. Trí tuệ cũng luôn tươi tỉnh. Những Kumar phải trở nên giống như Bhishampitamai. Các con đã trở nên như vậy trong chu kỳ trước và đây là lý do vì sao có ký ức trong Đền Dilwara. Cha trao cho các con mệnh lệnh: Hãy nhớ Ta! Hãy từ bỏ mọi thứ khác và đem lại lợi ích cho bản thân con. Chỉ ở trong tưởng nhớ Cha mà mới có lợi ích. Khi các con phạm lỗi, thì các con trượt ngã. Đừng suy nghĩ về người khác, mà chỉ đem lại lợi ích cho bản thân con. Đừng suy nghĩ về bất cứ thứ gì khác chút nào! Hãy trở nên giống như vàng ròng và cũng chỉ con đường này cho người khác. Chỉ có duy nhất một cách để trở nên hoàn toàn thanh khiết. Con không thể đi đến mảnh đất giải thoát mà không trở nên thanh khiết. Chỉ có một cách và rồi những suy nghĩ sau cùng của con sẽ dẫn con tới đích của mình. Hãy từ bỏ việc đàm tiếu. Nếu không, con chỉ gây cho bản thân mất mát. Cha không đang nguyền rủa con, nhưng khi con không đi theo shrimat, thì con tự nguyền rủa bản thân mình. Achcha.
Gửi đến, những người con ngọt ngào nhất, dấu yêu đã thất lạc từ lâu nay mới tìm lại được, tình yêu thương, sự tưởng nhớ và lời chào buổi sáng từ Người Mẹ, Người Cha, BapDada. Người Cha linh hồn chào namaste đến những người con linh hồn.
Trọng tâm thực hành:
1. Hãy có trí tuệ trung thành và nhấc mỏ neo trí tuệ của con ra khỏi thế giới cũ này trong khi đang còn sống. Hãy đi theo mỗi một mệnh lệnh của Cha và đem lại lợi ích cho bản thân con.
2. Ngừng suy nghĩ về người khác và làm cho trí tuệ con thanh khiết, giống như vàng. Đừng lãng phí thời gian của con vào việc đàm tiếu. Hãy làm cho các giác quan thể chất của con trở nên dịu mát và bình an bằng sức mạnh yoga.
Chúc phúc: Mong con liên tục ở trên cao bằng thái độ là một vị khách và nhờ thế làm cho cuộc đời gia đình và trạng thái của con hướng thượng.
Những người mà di chuyển trong khi xem bản thân họ là khách thì trở nên tách rời khỏi ngôi nhà cơ thể họ. Một vị khách thì không có thứ gì của riêng mình. Anh ta sử dụng mọi thứ nhưng không có cảm nhận về tính sở hữu. Trong khi sử dụng mọi phương tiện, anh ta tách rời khỏi chúng đến mức nào, thì anh ta cũng sẽ chỉ yêu thương với Cha đến mức ấy. Anh ta dễ dàng vượt thoát cơ thể, các mối tương quan của cơ thể và tất cả sự sở hữu. Một người chủ gia đình có thái độ của một vị khách đến mức nào, thì tương ứng, anh ta trở nên hướng thượng và trạng thái của anh ta cao quý đến mức ấy.
Khẩu hiệu: Hãy làm cho bản tính của con trở nên thanh khiết và trong sạch, và rồi thành công sẽ xuất hiện trong mỗi bước chân.
*** Om Shanti ***