Trọng tâm: Con ngọt ngào, không ai may mắn diễm phúc như các con, bởi vì Cha, người mà cả thế giới đang kêu cầu, thì đang dạy dỗ các con và các con trò chuyện với Người.
Câu hỏi: Đâu là dấu hiệu của những người con biết cách nghiền ngẫm đại dương kiến thức?
Trả lời: Trí tuệ họ bận tâm suốt cả ngày về việc làm cách nào để chỉ cho mọi người con đường và đem lại lợi ích cho họ. Họ tiếp tục lên những kế hoạch mới để làm phục vụ. Tất cả kiến thức tiếp tục nhỏ giọt vào trong trí tuệ họ. Họ không bao giờ lãng phí thời gian của mình.
Om shanti. Người Cha Tối cao vô hình, Linh hồn Tối cao, đang ở trước các con và đang nói. Chỉ các con mới biết điều này. Thượng Đế được gọi là cao quý nhất. Nơi cư ngụ của Người cũng là cao quý nhất. Nơi cư ngụ là rất nổi tiếng. Các con biết rằng chúng ta là những cư dân của thế giới vô hình. Con người không biết bất cứ thứ gì trong những điều này. Thượng Đế, Người Cha, đang nói. Ngoài các con ra, không con người nào biết rằng chính Thượng Đế vô hình là người đang nói. Bởi vì Người vô hình, mà nó không đi vào trí tuệ của bất kỳ ai rằng Thượng Đế có thể nói bằng cách nào. Bởi vì không biết điều này, mà họ đã đặt tên của Krishna vào trong kinh Gita. Người giờ đây đang trực tiếp nói với các con. Con không thể lắng nghe Người nếu không trực tiếp ở trước Người. Một số có thể nghe từ xa, nhưng không có niềm tin như thế. Họ nghe rằng đây là những lời dạy của Thượng Đế. Các con thì biết điều này một cách chính xác. Shiv Baba là Thượng Đế. Con biết Baba đang nói kiến thức này cho con một cách thực tế. Trí tuệ con nhanh chóng hướng lên bên trên. Shiv Baba là Đấng duy nhất cư ngụ ở nơi cao quý nhất. Khi một người quan trọng hay Nữ hoàng đến, con biết là người đó đã đến vào lúc đó từ nơi này nơi kia và đã đến đây. Các con cũng biết rằng Baba đã đến để đưa con trở về cùng với Người. Chúng ta cũng sẽ trở về nhà cùng với Baba. Chúng ta là những cư dân của vùng tối cao. Con giờ đây nhớ Cha và ngôi nhà của mình.
Người Cha đó là Đấng sáng tạo thế giới. Cha đã đến và đã giải thích cho các con những bí mật về thế giới vô hình, vùng tinh tế và thế giới hữu hình. Chỉ những ai có điều này trong trí tuệ họ mới sẽ có thể hiểu rằng chúng ta thực sự đang nỗ lực để đạt được thừa kế của chúng ta từ Cha cho 21 kiếp tương lai của chúng ta. Con phải nỗ lực. Con không bao giờ được ngừng nỗ lực. Những đứa trẻ ở trường học biết là chúng phải học cho đến khi kỳ thi của chúng diễn ra. Chúng có mục tiêu và mục đích thi đỗ kỳ thi cao nhất. Chúng sẽ rời khỏi trường học này và sau đó đi đến những trường học cấp hai và cấp ba cao hơn. Điều chính yếu là tiếp tục học. Một đứa con của một người quan trọng nhất định sẽ suy nghĩ về việc thi đỗ một kỳ thi cao hơn. Con biết các con là những đứa con của người Cha vĩ đại. Không ai trên thế giới biết tất cả chúng ta là những đứa con của Shiv Baba. Các con là những đứa con của người Cha cao quý nhất. Các con học một nền giáo dục rất quan trọng. Con biết đây là việc học cao quý nhất. Chính Cha là người đang dạy dỗ con, vì vậy con nên có rất nhiều lòng nhiệt tình và niềm hạnh phúc. Con có thể giải thích điều này cho bất cứ ai. Chúng ta là những đứa con của người Cha vĩ đại nhất trong tất cả. Chúng ta đang đi theo những chỉ dẫn của vị Satguru vĩ đại nhất. Con phải đi theo những chỉ dẫn của Thầy và Guru. Họ tự gọi họ là những người đi theo. Còn ở đây, các con phải đi theo những chỉ dẫn của Cha, những chỉ dẫn của Thầy và cả những chỉ dẫn của Guru. Con biết rằng Người là Cha, Thầy và Satguru. Chúng ta nhất định phải đi theo những chỉ dẫn của Người. Người là Đấng duy nhất.
Đấng Tối Cao chính là Shiv Baba và Người đang nói. Baba hỏi các con: Shiv Baba có nói không? Shankar có nói không? Brahma có nói không? Vishnu có nói không? (Ai đó nói rằng Shiva và Brahma có nói, nhưng Vishnu và Shankar thì không nói.) Con nói rằng hai hình dạng của Vishnu là Lakshmi và Narayan, vậy lẽ nào họ không nói hay sao? Họ có câm không? (Họ không nói kiến thức.) Ta không đang nói về kiến thức, mà ta đang hỏi về việc họ phát ngôn. Vishnu, Lakshmi và Narayan có nói không? Shankar không nói thì được rồi, nhưng tại sao ba người kia lại không nói? Lakshmi và Narayan là hai hình dạng của Vishnu, vậy thì họ nhất định sẽ nói, phải không? Người ta tin rằng Shiv Baba là vô hình và vì vậy mà họ thắc mắc Người có thể nói bằng cách nào. Các con biết rằng Shiv Baba đi vào ông này và nói. Brahma cũng phải nói bởi vì ông ấy được nhận nuôi.
Những ẩn sĩ thay đổi tên của họ sau khi tiếp nhận sự từ bỏ. Các con cũng đã có sự từ bỏ, vì vậy mà tên của các con nên thay đổi. Baba đã đặt cho các con những cái tên khác vào lúc đầu, nhưng sau đó Người đã thấy rằng ngay cả những người đã được đặt cho những cái tên mới cũng đã chết. Họ đã trở thành những người kinh ngạc khi nghe thấy kiến thức; họ đã nghe kiến thức, thuật lại nó và sau đó bỏ chạy. Vậy thì, Baba sẽ đặt tên cho bao nhiêu người con đây? Ngày nay, Maya rất hùng mạnh. Trí tuệ nói rằng khi nó đã từng là vương quốc của Lakshmi và Narayan, nó đã được gọi là mảnh đất Vishnu. Con có mục tiêu và mục đích này trong trí tuệ mình. Hai hình dạng của Vishnu, Lakshmi và Narayan, trị vì vương quốc, vậy thì tại sao họ lại không nói? Baba không đang nói về việc ở đây và bây giờ. Người ta hỏi làm thế nào mà Đấng vô hình có thể nói được. Họ không biết Đấng vô hình đến như thế nào. Họ gọi Người là Đấng thanh lọc. Người là Đại dương Kiến thức, Thực thể Sống và cũng là Đại dương Yêu thương. Yêu thương không diễn ra thông qua việc truyền cảm hứng. Người đi vào ông này và trao cho các con tình yêu thương, và đây là lý do mà con nói là con đi vào lòng của Cha Tối cao, Linh hồn Tối cao: Baba, con ăn cùng Người, con lắng nghe Người… Trí tuệ con đi đến với Người. Shri Krishna không đi vào trí tuệ con.
Cha ngồi đây và giải thích cho các con. Không ai may mắn diễm phúc như các con. Con biết rằng các con là những diễn viên có những phần vai cao quý hướng thượng. Đây là một vở kịch. Trước đây, con đã không biết bất cứ thứ gì. Cha bây giờ đã đi vào ông này, và vì thế, theo kế hoạch vở kịch, chúng ta đang nghe thông qua ông ấy. Cha nói: Các con ngọt ngào nhất, các con biết rằng Baba là vô hình. Người là Cha của chúng ta, những linh hồn. Những điều này không được viết trong bất cứ kinh sách nào. Trí tuệ con bây giờ đã trở nên rộng mở và vô hạn. Khi những sinh viên học, thì tất cả lịch sử và địa lý đi vào trí tuệ họ. Tuy nhiên, nó không có trong trí tuệ bất kỳ ai rằng Baba ở đâu. Chỉ các con mới hiểu điều này một cách chính xác. Các con cũng có niềm hạnh phúc này một cách thực tế. Baba đến từ vùng tối cao và dạy dỗ chúng ta. Con nên có cuộc trò chuyện từ trái tim đến trái tim này giữa các con với nhau suốt cả ngày. Nói về bất cứ thứ gì ngoài kiến thức này là hoàn toàn hủy hoại mọi điều.
Con phải làm công việc của con để kiếm sống cho cơ thể con. Cùng với việc đó, con cũng phải làm phục vụ cho linh hồn này. Con biết Bharat này thực sự đã từng là thiên đường. Nó đã từng là vương quốc của Lakshmi và Narayan. Con bây giờ có được kiến thức chính xác về tất cả những bức tranh của các vị thần. Hãy lấy bức tranh số một của Lakshmi và Narayan và suy nghĩ về nó: Họ thực sự đã từng trị vì vương quốc ở Bharat. Vì thế, đã từng chỉ có một đạo lý sống. Đêm đã đi đến hồi kết và ngày đã bắt đầu, nghĩa là, thời kỳ sắt đã đi đến hồi kết và thời kỳ vàng đã đến. Thời kỳ sắt là ban đêm và thời kỳ vàng là buổi sáng. Hãy nghiền ngẫm đại dương kiến thức về việc họ đã đạt được vương quốc của họ như thế nào. Nó được nói rằng: Khi con ném một hòn đá vào trong biển cả, nó tạo ra những gợn sóng. Vì thế, con cũng nên ném một viên đá và giải thích cho mọi người. Hãy suy nghĩ về điều này: Đã từng có vương quốc của những vị thần ở Bharat, phải không? Họ là những người sau đó đã xây những ngôi đền cho những vị thần trên con đường thờ cúng. Những ngôi đền đó sau đó đã bị cướp bóc. Nó là chuyện của chỉ ngày hôm qua. Bây giờ là con đường thờ cúng, vì vậy mà nhất định phải có con đường kiến thức sau đó. Tất cả những điều này bây giờ có trong trí tuệ con.
Cha đến và kể cho con câu chuyện cuộc đời Người. Tại sao con lại không nhớ nó? Baba đến và nói cho tất cả chúng ta kiến thức này. Các con cũng cần phải hiểu được nó. Con có thể thuật lại nó cho bất cứ ai. Bức tranh này là mục tiêu và mục đích của chúng ta. Lakshmi và Narayan đã từng là vua và hoàng hậu vĩ đại nhất. Bharat đã từng là thiên đường. Nó là chuyện của ngày hôm qua. Vậy thì, họ đã đánh mất vương quốc của họ như thế nào? Các con lắng nghe tất cả kiến thức này, nhưng nó không nhỏ giọt vào trí tuệ con liên tục. Con thậm chí không nhớ nó. Nếu con mà đã nhớ nó, thì con cũng có thể giải thích cho người khác. Nó thật dễ dàng! Con đến đây để trở thành giống như Lakshmi và Narayan. Nó đã được giải thích cho con rằng đây là chuyện của 5000 năm. Không thể có bất cứ thứ gì lâu hơn “từ xa xưa”. Câu chuyện này của Bharat là cổ xưa nhất. Thực tế, đây nên là câu chuyện đích thực. Đây là câu chuyện vĩ đại nhất trong tất cả. Nó đã từng là vương quốc của họ. Vương quốc đó không còn tồn tại nữa. Không ai biết về nó chút nào. Nó tiếp tục nhỏ giọt vào trong trí tuệ các con, theo thứ bậc.
Cha nói: Hãy nhớ Ta. Tuy nhiên, không ai nhớ Ta một cách chính xác. Cha là một chấm điểm và chúng ta cũng là những chấm điểm. Thậm chí chừng này cũng không đọng lại trong trí tuệ con. Điều này tiếp tục nhỏ giọt vào trong trí tuệ một số người rất tốt. Khi con ngồi và giải thích cho ai đó, nó thậm chí có thể mất bốn đến năm giờ. Đây là những điều rất tuyệt vời. Khi họ ngồi và lắng nghe câu chuyện về Narayan đích thực, những người mà quan tâm hứng thú với điều này sẽ ngồi và lắng nghe nó trong hai đến ba giờ. Nó giống như vậy ở đây; những ai mà quan tâm sâu sắc đến điều này sẽ không thể suy nghĩ về bất cứ thứ gì khác chút nào. Họ tận hưởng bản thân chỉ trong việc cố để hiểu được những điều này. Họ thưởng thức những điều này. Họ cảm thấy họ chỉ muốn gắn mình vào phục vụ này và ngừng làm tất cả những công việc khác v.v… Tuy nhiên, không ai có thể chỉ ngồi yên giống như thế.
Các con đang lắng nghe câu chuyện về Narayan đích thực. Những điều tốt đẹp như thế đang được nghiền ngẫm bằng trí tuệ con. Chúng ta luôn mãi sẵn sàng để phân phát những của cải này. Tất cả những của cải nên luôn luôn sẵn sàng. Con có thể chỉ bức tranh này cho bất cứ ai và giải thích cho họ rằng Lakshmi và Narayan đã đạt được vương quốc của mình như thế nào. Họ đã từng là những chủ nhân thế giới rất nhiều năm trước. Đã có bao nhiêu người trên thế giới vào lúc đó và có bao nhiêu người vào lúc này? Con nên ném viên đá này hay viên đá khác (nói ẩn dụ) vào họ theo cách này để họ tiếp tục nghiền ngẫm đại dương kiến thức. Nếu họ thuộc về dòng tộc này, họ sẽ nhanh chóng bị ảnh hưởng. Nếu họ không thuộc về dòng tộc này, họ sẽ không hiểu bất cứ thứ gì và sẽ đi khỏi đây. Nó là chuyện cảm nhận mạch đập. Con không được nói về bất cứ thứ gì ngoài kiến thức ngọt ngào này. Nếu con nói bất cứ thứ gì ngoài kiến thức, thì con nên hiểu điều đó là ma quỷ và rằng, không hề có cốt lõi trong đó. Ta có nhiều người con rất quan tâm đến việc nghe tất cả mọi thứ. Cha giải thích: Đừng bao giờ lắng nghe bất cứ thứ gì ma quỷ. Hãy chỉ lắng nghe những điều lợi ích. Nếu không, con sẽ hủy hoại mọi sự thật bên trong chính mình chẳng để làm gì cả.
Cha đến và chỉ nói kiến thức cho các con. Người giải thích cho con những bí mật về sự khởi đầu, diễn tiếp và kết thúc của thế giới. Người nói: Đừng nói về bất cứ thứ gì khác. Con lãng phí rất nhiều thời gian của con trong việc đó. “Người này người kia là như thế này và anh ta làm điều này.” Điều này được biết đến như là ma quỷ. Nó là một chuyện khác đối với thế giới; mỗi giây thời gian của con là rất quý giá. Con không bao giờ được lắng nghe hay nói về những điều như thế. Tốt hơn, thà là con nhớ Cha vô hạn và con sẽ kiếm được thu nhập to lớn. Hãy đi và trao lời giới thiệu về Cha khắp mọi nơi. Hãy tiếp tục làm phục vụ cho linh hồn này. Các con là những chiến binh vĩ đại, đích thực. Suốt cả ngày, con nên bận tâm rằng ai đó nên đến với con để con có thể chỉ con đường này cho họ. Cha nói: Hãy nhớ Ta, Alpha, và con sẽ nhận được beta, vương quốc. Nó thật dễ dàng! Con nên đi và làm phục vụ theo cách này. Các con nên chú ý rất nhiều đến việc làm phục vụ. Hãy đem lại lợi ích cho bản thân và sau đó dạy cho người khác. Con không đến đây chỉ đơn giản để lãng phí thời gian của mình hoặc chỉ nấu những cái bánh chapattis. Suốt cả ngày, trí tuệ con nên hoạt động để phục vụ được thực hiện. Achcha.
Gửi đến những người con ngọt ngào nhất, dấu yêu, đã thất lạc từ lâu nay mới tìm lại được, tình yêu thương, sự tưởng nhớ và lời chào buổi sáng từ Người Mẹ, Người Cha, BapDada. Người Cha linh hồn chào namaste đến những người con linh hồn.
Trọng tâm thực hành:
1. Đừng lãng phí thời gian của con vào việc lắng nghe hay nói về những điều chẳng có ích gì cho con. Nhiều hết mức có thể, hãy chú ý trọn vẹn đến việc học.
2. Hãy liên tục duy trì lòng hăng hái và niềm hạnh phúc về việc ai đang dạy cho con. Đừng bao giờ ngừng nỗ lực. Hãy chỉ để những viên ngọc kiến thức xuất hiện từ môi con.
Chúc phúc: Mong con phi bạo lực gấp hai lần và liên tục trải nghiệm hạnh phúc và bình an bằng cách luôn ổn định trong trạng thái hoàn toàn thanh khiết của con.
Liên tục giữ mình ổn định bằng những tâm ấn hoàn toàn thanh khiết của con và trải nghiệm bình an và hạnh phúc – đây chính là phi bạo lực đích thực. Bạo lực nghĩa là bất cứ thứ gì mà thông qua đó, con trải nghiệm đau khổ và bất an. Vì thế hãy kiểm tra: 1) Suốt cả ngày, tôi có phạm phải bất kỳ kiểu bạo lực nào không? Nếu con làm cho trạng thái của ai đó bị xáo động bởi lời nói của con, thì đó cũng là bạo lực. 2) Nếu con đang đè nén những tâm ấn hoàn toàn thanh khiết của con và đặt những tâm ấn khác vào trong hình dạng thực tế, thì đó cũng là bạo lực. Vì thế, hãy trở nên tinh tế/tinh nhuệ và có nhận thức về việc trở thành một linh hồn vĩ đại và phi bạo lực gấp hai lần.
Khẩu hiệu: Ngay khi một sự giả dối bị trộn lẫn vào trong sự thật, thì niềm hạnh phúc của con biến mất.
*** Om Shanti ***