Trọng tâm: Con ngọt ngào, các con, chứ không phải Cha, có phần vai anh hùng và nữ anh hùng trong vở kịch vô hạn này. Chỉ mình Cha mới có nghệ thuật thanh lọc những gì ô trọc.
Câu hỏi: Con nên giải thích ý nghĩa gì cho những người phản đối khi họ nhìn thấy bức tranh Brahma?
Trả lời: Hãy giải thích cho họ rằng ông ấy là linh hồn diễn một phần vai suốt từ đầu cho tới cuối. Cha đi vào cơ thể của linh hồn từng là hoàng tử đầu tiên Shri Krishna. Người đi vào ông ấy trong kiếp cuối cùng của ông ấy. Đây là một cơ thể ô trọc và nó phải trở nên thanh khiết. Ông ấy không phải là TĐ. TĐ mãi mãi thanh khiết. Người nhận lấy sự hỗ trợ của cơ thể này.
Lời hát: Hãy soi khuôn mặt mình vào tấm gương trái tim con.
Om shanti. Cha đã giải thích với con rằng con không được phép mò mẫm trầy trật ở bên ngoài từ cửa này sang cửa khác để kiếm tìm bình an nữa. Các đạo sĩ hatha yogi tin rằng họ không thể tìm thấy bình an nếu cứ sống ở nhà với gia đình, rằng họ chỉ có thể tìm thấy bình an ở trong rừng mà thôi. Thế nhưng, Cha giải thích rằng ngay cả ở trong rừng họ cũng chẳng thể tìm được bình an. Có một câu chuyện hay một ví dụ về việc này: Một bà hoàng hậu đi khắp nơi tìm cái vòng cổ của mình nhưng nó vốn đang đeo ở trên cổ bà ấy. Hệt như thế, bình an đang ở quanh cổ con rồi. Sao con lại đi ra bên ngoài để tìm kiếm nó làm gì? Cha đến và giải thích: Con à, đạo lí nguyên thủy của con, linh hồn, là bình an. Cơ thể kia là các cơ quan thể chất của con mà thông qua nó con diễn phần vai của mình. Linh hồn là bất diệt. Linh hồn không bao giờ to ra hay bé đi và không bao giờ bị phá hủy. Đúng, linh hồn có trở nên ô trọc và cần phải được thanh lọc. Linh hồn ban đầu nhận được một cơ thể nhỏ bé, cơ thể ấy rồi lớn lên thành cơ thể trẻ trung, rồi sau đó cơ thể tiếp tục già đi. Linh hồn bất biến. Trước tiên, con cần phải biết về linh hồn. Tôi, linh hồn, trở thành một luật sư. Đây được gọi là ý thức linh hồn. Cha giải thích: Con à, con đã trở nên ý thức cơ thể. Vì thế con mới coi mình là cơ thể. Con quên mất rằng con là linh hồn còn kia là cơ thể của con. Con cần phải nhận ra bản thân mình. Chính linh hồn mới trải qua 84 kiếp. Giờ Cha giải thích: Những ai đã trở thành Brahmin sau này trở thành các thánh thần. Không phải ai cũng sẽ nhận 84 kiếp đâu. Một số linh hồn sẽ đến ngay từ đầu còn một số khác đến sau 50 hay 100 năm. Một số linh hồn nhận 80 hoặc 82 kiếp. Những linh hồn khác lại nhận số lượng kiếp khác nữa. Người ta nói về 8,4 triệu kiếp, nhưng thậm chí thế rồi mà họ còn chưa thỏa mãn, thế là họ nói rằng TĐ ở trong tất cả các vật cụ thể. Giờ TĐ nói: Ta không ở trong cơ thể con người, thế thì làm sao Ta lại ở trong thú vật hay sỏi đá hay những vật cụ thể được chứ? Cha đã giải thích rằng linh hồn số một sau này trở thành tamopradhan vào lúc cuối. Đích thân Ta nói với con rằng Ta đi vào một cơ thể bình thường vào lúc cuối trong rất nhiều kiếp của ông này. Ông ấy đã trải qua đủ 84 kiếp thế nên ông ấy nhất định ô trọc rồi. Ông ấy không thể thanh khiết vào lúc này được. Đích thân Cha nói: Shri Krishna là hoàng tử số một. Sau này cậu ấy trở thành Shri Narayan, khi cậu ấy trưởng thành, khoảng 20 đến 25 năm sau.
Con không thể nói được về đầy đủ 84 kiếp của họ (L&N). Shri Krishna là số một và rồi cậu ấy trở thành Narayan sau khi cậu ấy kết hôn. Tuy nhiên, các con cần phải giữ một tài khoản. Chỉ có Shri Krishna mới được nói là trải qua trọn vẹn 84 kiếp trong 5000 năm. Cha ngồi đây và giải thích: Chu kì nào Ta cũng đi vào vẫn cơ thể này của linh hồn diễn phần vai suốt từ đầu đến cuối này. Ta không thể đi vào cơ thể của bất kì ai khác. Có tài khoản này. Brahma là số một. Làm sao Ta có thể đi vào cơ thể của bất kì ai khác chứ? Nhiều người hỏi con rằng: Tại sao TĐ lại chỉ đến trong cơ thể của Brahma? Thế nhưng, có sự tính toán này. Những điều này cần phải được thấu hiểu. Tương truyền sự thiết lập diễn ra thông qua Brahma. Sự thiết lập không được diễn ra thông qua Vishnu hay Shankar. Đấy không phải là nhiệm vụ của bất kì ai khác. Người ta không biết Đấng sáng tạo hay tạo vật và chuyện này cũng đã ấn định trong vở kịch rồi. Điều đã tiền định đang xảy ra, thế thì việc gì con phải lo gì chứ? Câu ấy là nói về lúc này đấy. Bất cứ chuyện gì cần phải xảy ra sẽ xảy ra thôi và không thể thay đổi được gì đâu. Bất cứ chuyện gì xảy ra hôm nay sẽ lại xảy ra sau 5000 năm nữa. B đã giải thích rằng hễ khi nào con nhìn thấy thứ gì đó, con nên nói: Nó chẳng có gì mới cả, 5000 năm trước nó cũng đã từng xảy ra rồi. Con nên viết rõ ràng điều này ra và để cho mọi người đến và hỏi con về điều đó. Không có gì sai khi viết như thế cả. Cuộc chiến tranh này trước đây cũng đã từng xảy ra rồi. Nó không có gì mới cả. Cuộc chiến Mahabharat cũng đã từng xảy ra 5000 năm trước. Những người Thiên chúa giáo đã đến và chiếm mất vương quốc Bharat. Chuyện đó không có gì mới cả. Nó sẽ lại xảy ra y hệt như thế ở chu kì tiếp theo. Lịch sử và địa lí thế giới tiếp tục lặp lại. Lối sống thần thánh nguyên thủy vĩnh cửu đang được thiết lập lại một lần nữa. Những ai đã trải qua trọn vẹn 84 kiếp sẽ trở thành L&N số một. Chỉ có Cha mới ngồi và giải thích tất cả những bí mật này. Cha nói: Ta là Hạt giống của cái cây thế giới loài người. Đây được gọi là cái cây ngược. Thời lượng của cây chu kì này là 5000 năm. Trong hình chữ thập vạn, con nhìn thấy bốn phần bằng nhau. Các thời kì cũng bằng nhau, không thể có khác biệt. Cha giải thích: Cứ nhìn xem chuyện gì đang xảy ra trên đời! Một số người đi lên mặt trăng, một số người học cách đi trên lửa hoặc trên mặt nước. Tất cả những chuyện đó đều vô bổ, chẳng có ích lợi gì trong những việc ấy hết. Con người không thể trở nên thanh khiết và đi vào giải thoát hay giải thoát trong cuộc sống. Bất kể họ có làm gì, họ cũng không thể trở về nhà. Linh hồn đã quên mất nhà của mình và quên mất nhà của Cha. Linh hồn đã quên mất chính mình và trở nên ý thức cơ thể. Người ta đi đến các đền thờ và hát lời ngợi ca: Các ngài đầy ắp mọi đức hạnh còn chúng con là những kẻ tội đồ suy đồi. Họ tự phỉ báng chính mình. Cha không bao giờ trở thành một người đi thờ cúng. Đối với số hai, con nói rằng Shankar mãi mãi xứng đáng được thờ phụng. Vị này cũng không bao giờ trở thành một người đi thờ cúng. Vị ấy không có phần vai nào ở đây.
Chỉ có Brahma và Vishnu mới có vai diễn trên sân khấu này. Không ai trên đời biết phần vai mà Brahma và Vishnu có. Họ nói về Trimurti Brahma, nhưng họ không hiểu gì về ý nghĩa của điều đó. Họ nói về sự thiết lập thông qua Brahma, nhưng lại không có hình ảnh về Đấng thiết lập. Họ nói điều đó ra miệng, nhưng Người ở đâu mới được? Họ không biết Shiva là ai. Họ nói về linh hồn rằng: Một ngôi sao kì diệu tỏa sáng lấp lánh giữa vầng trán. Tôi, linh hồn, là bất diệt, còn cơ thể này thì chóng tàn. Họ không biết họ nhận bao nhiêu cơ thể. Con người rất bất hạnh và cứ tiếp tục than khóc trong đau khổ: Hỡi TĐ, người Cha! Họ cứ cầu gọi kể từ khi họ bắt đầu nếm trải khổ đau. Con cũng đã được giải thích rằng khi vương quốc của Ravan bắt đầu ở Bharat, không phải là vương quốc Ravan ở trong các tôn giáo khác đâu. Không, họ phải trải qua các trạng thái sato, rajo và tamo vào đúng thời điểm của họ. Câu chuyện này là dựa trên Bharat. Còn kia chỉ là những cảnh phụ. Cha đến giữa chừng. Sau khi Bharat trở nên tamopradhan, cả cái cây cũng tamopradhan. Tất cả bọn họ đều phải nếm trải cả hạnh phúc lẫn khổ đau. Những cái lá mới mọc trên cây rất đẹp. Những linh hồn mới đến cũng nhất định phải trải qua các trạng thái sato, rajo và tamo. Những ai đến vào lúc cuối nhận được một chút tôn trọng. Họ trải qua các trạng thái sato, rajo và tamo trong một kiếp, nhưng họ không có giá trị gì. Những ai diễn phần vai anh hùng và nữ anh hùng mới có giá trị. Không phải chỉ có mỗi B mới diễn phần vai của anh hùng và nữ anh hùng đâu. Không thể nói thế về B được. Người đến và thanh lọc những gì ô trọc. Bản thân Người không trở nên ô trọc. Con đang nỗ lực để trở nên thanh khiết từ ô trọc. Con đã từng giành được vương quốc của con bằng cách tuân theo shrimat của R.Y. Lúc này con đang nhận được nó một lần nữa. B nói: Ta không trị vì vương quốc, mà Ta biến các con thành vua của vua. Người đời nói đủ thứ. TĐ nói: Ta biến các con thành vua của vua. Thế nhưng, bản thân họ lại chẳng hiểu ý nghĩa của điều này thế nên họ không thể giải thích cho ai được. Nếu là TĐ nói, thì nhất định là Người đã đến. Người sẽ nói: Các con à! Chỉ có ở Bharat người ta mới kỉ niệm ngày sinh nhật và đêm của Shiva. Cha chỉ đến ở vùng đất Bharat. Mỗi mình Bharat là vùng đất bất diệt. Lời ngợi ca về nó cực kì vĩ đại. Cũng như lời ngợi ca về Cha là bất tận, lời ngợi ca về Bharat cũng là bất tận. Cha Tối cao, Linh hồn Tối cao, chỉ đến ở Bharat và ban cứu rỗi cho tất cả mọi con người. Người cũng ban tặng hạnh phúc cho tất cả mọi người nữa. Nơi sinh của Người là Bharat. Bharat là vùng đất cổ xưa. TĐ dạy R.Y và Người chỉ đến ở Bharat. Thế nhưng, vì họ nói rằng Krishna là TĐ, nên lời ngợi ca về Đấng ấy đã biến mất. TĐ là Duy nhất. Một mình Người được gọi là Satguru. Có nhiều guru khác. Những người dạy các con bất cứ việc gì cũng được gọi là guru. Thời nay, người ta tin rằng bất kì ai cũng là một hóa thân. Họ chẳng hiểu gì cả. Chính khi họ trở nên hoàn toàn ô trọc họ mới cầu gọi: B ơi, xin hãy đến và thanh lọc chúng con! Chỉ có Cha mới đến và kể con nghe câu chuyện bất tử đích thực. Giờ trí tuệ con hiểu con đã đi quanh chu kì 84 kiếp như thế nào. Kiếp đầu tiên sẽ rất tốt đẹp và sau đó con sẽ dần dần đi xuống. Thế giới cũng trải qua trạng thái đi xuống. Trí tuệ của con người trở nên sato, rajo và tamo, các độ cứ tiếp tục giảm đi từng chút từng chút một từ thời kì vàng trở đi. Có câu nói: Có các trạng thái đi lên và đi xuống. Chính nhờ các con mà mới có ích lợi cho tất cả mọi người. Đấng Ban tặng Cứu rỗi cho Tất cả là Cha duy nhất. Những guru kia chỉ kể lại kinh sách mà thôi. Trong khi lắng nghe những thứ ấy, các con cứ tiếp tục đi xuống.
Cha vô hạn đến và hỏi con rằng: Ta đã làm cho các con giàu có tới mức ấy, trao cho con biết bao cung điện nạm kim cương châu ngọc và rồi mới ra đi. Chuyện gì đã xảy ra với tất cả những thứ ấy vậy? Khi một ông bố đời thường đưa tiền cho con cái ông ta và chúng phung phí tiền của ấy, ông ta bèn hỏi chúng: Con đã phung phí hết tiền của như thế nào vậy? Khi con cái có tiền, chúng tiêu hoang vào những thứ vô bổ. Ông bố có thể là một linh hồn chính trực (dharamatma), nhưng khi con cái ông ta ra nước ngoài và phung phí hàng trăm ngàn, ông ấy chẳng thể làm gì được. Ông ấy thậm chí chẳng thể từ mặt đứa con vì của cải là của ông nội. Nhưng trong lòng ông ấy như có lửa đốt. Khi cha của ai đó qua đời, một số đứa con trở nên nhơ bẩn đến mức chúng làm tán gia bại sản chỉ trong vòng 12 tháng. Đấy là chuyện hữu hạn, trong khi ở đây, đấy là chuyện vô hạn. Cha vô hạn nói: Các con từng là những chủ nhân thế giới giàu sụ. Thế các con đã phá sản như thế nào vậy? Con đã làm gì với tất cả những của cải ấy? Cha sẽ hỏi con cái của Người. Ta đã làm cho Bharat thành giàu có đến như vậy. Tất cả những của cải ấy đi đâu hết rồi? Chỉ có Cha mới giải thích điều này cho các con. Trên con đường mộ đạo, các con tiêu tốn rất nhiều tiền của. Con tiêu tốn rất nhiều vào các kinh sách. Con cứ dập đầu suốt đến mức rách cả đầu. Con khuynh gia bại sản. Đây là vở kịch. Ta đã làm cho con giàu có đến vậy còn Ravan đã biến con thành túng quẫn thế này. Cha chỉ giải thích điều này cho người Bharat. Chỉ có Bharat mới từng là con Chim Sẻ Vàng. Nó từng giàu có đến mức những người thuộc các tôn giáo khác đã đến và cướp của cải của nó đi. Cứ nghĩ xem Bharat đã từng như thế nào. Vở kịch này tiền định. Bharat từng là thiên đường và Bharat giờ là địa ngục. Giờ nó là địa ngục, cho nên B mới cho làm ra bức tranh bậc thang để ai cũng hiểu được rằng hiện giờ họ ô trọc. Trẻ nhỏ được dạy học bằng tranh ảnh. Trẻ con có thể hiểu được gì nếu không có tranh chứ? Chỉ có Cha mới đến và dạy các con cách dễ dàng để trở nên thanh khiết từ ô trọc. Đây là cách dễ nhất và cũng là khó nhất. Ở thời kì vàng, các con ý thức linh hồn. Linh hồn nhận ra rằng cơ thể anh ta đã già rồi và anh ta phải rời bỏ cơ thể ấy để nhận lấy một cơ thể mới. Cứ như thể con có linh ảnh về đứa bé mà con sắp trở thành vậy. Con trút bỏ bộ da cũ của con. Ở đây, khi một người qua đời, người ta khóc lóc và thậm chí còn thuê một ban nhạc đến tấu nhạc. Ở thời kì vàng, họ trút bỏ cơ thể của họ và nhận lấy cơ thể khác trong niềm hạnh phúc. Họ ăn mừng, trong khi ở đây họ cực kì đau khổ. Khi một người qua đời, họ nói rằng anh ta đã lên thiên đường. Điều này có nghĩa là trước đó anh ta đã ở trong địa ngục. Giờ con đang nỗ lực để trở thành cư dân thiên đường. Cha đang biến con thành cư dân thiên đường. Cha đến để ban giải thoát trong cuộc sống cho con. Người giải thoát con khỏi trói buộc của Ravan và ban cho con giải thoát trong cuộc sống. Cha nói: Ta đến chính xác như Ta đã từng đến ở chu kì trước và dạy con R.Y. Ta đi vào cơ thể của Brahma mọi chu kì. Con nhất định phải trở thành Brahmin. Nhất định cần đến các Brahmin cho ngọn lửa hiến sinh này. Đây là ngọn lửa hiến sinh của kiến thức bất diệt, trong đó con ngựa được hiến tế cho quyền tự trị. Cỗ xe này phải được hiến tế. Cỗ xe này được gọi là con ngựa. Tất cả các con ngựa, nghĩa là các cơ thể, đều sắp bị hiến tế vào trong ngọn lửa này vì quyền tự trị. Linh hồn không thể bị hiến tế. Linh hồn sẽ rời đi sau khi thanh toán các tài khoản của mình và rồi sau đó phần vai của tất cả mọi linh hồn sẽ bắt đầu lại từ đầu. Đây được gọi là sự lặp lại của lịch sử và địa lí. Cha đến để thiết lập thế giới mới và hủy đi thế giới cũ. Chỉ có cuộc chiến Mahabharat này mới được truyền tụng trong các kinh sách. Con nên giải thích rằng cổng tới thiên đường mở ra thông qua cuộc chiến này. Vì thế mà nó mới được truyền tụng trong các kinh sách. Thế nhé.
Gửi tới những người con ngọt ngào nhất, dấu yêu, đã thất lạc từ lâu, nay mới tìm lại được, tình yêu thương, sự tưởng nhớ, và lời chào buổi sáng, từ người Mẹ, người Cha, BD. Cha linh hồn kính cẩn chào namaste với các con linh hồn.
Trọng tâm thực hành
1. Đừng lo lắng gì về những chuyện đã qua. Hãy quên tất cả những gì đã xảy ra đi bằng cách coi nó là chẳng có gì mới cả.
2. Hãy hiến sinh cả cơ thể, tâm trí và của cải của con vào trong ngọn lửa hiến sinh này, ngọn lửa mà trong đó con ngựa được hiến tế để đạt được quyền tự trị, và sử dụng chúng một cách đáng giá. Hãy nỗ lực trong kiếp cuối cùng này để trở nên hoàn toàn thanh khiết.
Chúc phúc:
Mong con thực hiện mọi hành động theo phương pháp chính xác (yuktiyukt) như một chủ nhân trikaldarshi và không còn vướng bất cứ trói buộc nghiệp nào.
Bất cứ suy nghĩ nào con tạo ra, lời nào con nói hay hành động nào con thực hiện, khi con làm việc đó như một chủ nhân trikaldarshi, không một hành động nào sẽ bị lãng phí hay vô nghĩa. Trikaldarshi nghĩa là ổn định trong trạng thái người quan sát tách rời, biết triết lí sâu sắc của hành động và sau đó làm cho các cơ quan thể chất của con hoạt động. Rồi con sẽ không bao giờ bị trói buộc bởi bất kì trói buộc nghiệp nào nữa. Trong khi thực hiện mọi hành động, con sẽ tự do khỏi mọi trói buộc nghiệp và tiếp tục trải nghiệm trạng thái thoát nghiệp.
Khẩu hiệu:
Những ai ngây ngô với những ham muốn hữu hạn là những người có của cải vĩ đại.
***Om shanti***