Hôm nay, Người Cha mạnh mẽ đang nhìn ngắm những đứa con mạnh mẽ, những đứa con là chủ nhân của Người đến từ khắp bốn phương. Một loại là những đứa luôn mạnh mẽ, còn loại kia là những đứa thỉnh thoảng mạnh mẽ, lúc khác bị lôi cuốn bởi điều lãng phí dù chúng không hề mong muốn. Ở đâu có trạng thái mạnh mẽ thì không thể có lãng phí; suy nghĩ lãng phí thậm chí không thể xuất hiện. BapDada thấy một số con vẫn than phiền với Người rằng suy nghĩ lãng phí của chúng thỉnh thoảng thay đổi sự tưởng nhớ (yaad) thành những lời than phiền (fariyaad). Chúng không muốn những suy nghĩ ấy đến, nhưng những suy nghĩ ấy vẫn cứ đến.
Hầu hết thời gian, phần đông các con đã chấm dứt trạng thái có suy nghĩ nhuốm màu thói tật. Tuy nhiên, con đã không hoàn toàn thi đậu trong việc không nhìn vào điều lãng phí, không nghe điều lãng phí, không suy nghĩ lãng phí và không lãng phí thời gian. Chuyện đó xảy ra là do con không lên chương trình (set a program) cho tâm trí và trí tuệ của mình để chúng ở trong trạng thái mạnh mẽ từ giờ Amrit Vela trong suốt thời gian biểu cả ngày, để rồi con trở nên ưu phiền (upset). Giống như con lên chương trình thực hiện nhiệm vụ theo thời gian biểu hàng ngày của con, tương tự như vậy, nếu con lên chương trình để có trạng thái tâm trí mạnh mẽ, tự động con sẽ không bao giờ phiền muộn. Con càng giữ cho tâm trí bận rộn với những suy nghĩ mạnh mẽ, tâm trí con sẽ không tìm ra thời gian để phiền muộn.
Trong thế giới ngày nay, địa vị của ai đó càng cao, càng là người quan trọng, người ấy sẽ càng sắp xếp hoạt động của mình theo thời gian biểu. Vậy con là ai? Họ là những người rất quan trọng (VIP) nhưng con là con của Thượng Đế, con có cuộc đời Brahmin, so với thế giới ngoài kia, dù có đặt bao nhiêu chữ “rất” cho con thì vẫn không đủ, bởi vì thế giới được chuyển hóa dựa trên các con. Con là hình ảnh hỗ trợ trong việc làm mới thế giới. Trong vở kịch vô hạn này, con là diễn viên anh hùng và con là người có cuộc đời quý giá như kim cương. Vậy thì con vĩ đại đến mức nào? Niềm hân hoan say sưa thanh khiết này làm cho con trở nên mạnh mẽ, trong khi niềm say sưa dựa trên ý thức cơ thể thì mang linh hồn đi xuống. Con có niềm hân hoan say sưa tâm linh, niềm hân hoan dựa trên ý thức linh hồn; đây là lý do vì sao niềm hân hoan ấy không mang con đi xuống; nó liên tục đưa con vào trạng thái bay đầy hướng thượng. Vì vậy, lý do con bị cuốn hút vào điều lãng phí là con không thiết lập thời gian biểu cho tâm trí và trí tuệ của mình. Con không liên tục và hoàn toàn vận dụng nghệ thuật giữ cho tâm trí bận rộn.
Thứ hai là, BapDada đã trao cho con shrimat, nghĩa là những lời chỉ dẫn về mọi thứ – tâm trí, lời nói, hành động, mối quan hệ và mối liên hệ của con – cũng như đã nói cho con biết cách hành động và cách sống từ giờ Amrit Vela cho đến đêm. Con đã được trao cho lời chỉ dẫn về việc nên giữ nhận thức nào trong tâm trí và trạng thái tâm trí con nên như thế nào trong mọi hành động con thực hiện. Tất cả các con là những đứa con vâng lời, phải không? Hay con đang trở nên như thế? Vâng lời nghĩa là trong mối quan hệ với Cha, con bước cùng bước đi giống như Cha, con đặt bước chân của mình vào bước chân Người Cha. Một kiểu quan hệ khác đó là mối quan hệ với cô dâu. Cô dâu thì làm gì? Cô ấy được hướng dẫn về điều gì? Cô ấy phải đặt bước chân của mình vào bước chân của chú rể. Vì vậy, vâng lời nghĩa là đặt bước chân của con vào bước chân lời chỉ dẫn của BapDada. Điều này dễ hay khó? Con nên đặt bước chân của mình vào đâu? Bước chân của con có chính xác không? Thậm chí con không cần suy nghĩ về điều này. Điều này dễ mà. Nhưng trong suốt cả ngày, con không tuân theo lời chỉ dẫn này hoặc lời chỉ dẫn khác. Đó là những điều rất nhỏ, nhưng do con không vâng lời, gánh nặng nhỏ bắt đầu tích tũy bên trong con. Còn những ai vâng lời thì nhận được lời chúc phúc của Thượng Đế từ tất cả các mối quan hệ. Đây là luật.
Theo lẽ thường, nếu ai đó nói “Vâng” với những lời chỉ dẫn được trao bởi người khác và thực hiện hành động ấy, thì dù người ấy thực hiện nhiệm vụ của ai đi chăng nữa, chắc chắn người ấy sẽ nhận được lời chúc lành từ người kia. Ở đây, con nhận được lời chúc phúc của Thượng Đế. Do nhận được lời chúc phúc của Thượng Đế, linh hồn vâng lời luôn sáng và nhẹ, đồng thời có trạng thái bay. Cùng với điều đó, đáp lại cho việc là linh hồn vâng lời làm theo lời chỉ dẫn, linh hồn ấy nhận được từ Cha sức mạnh ý chí (will power) dưới dạng là lời chúc phúc đặc biệt, cũng như là của thừa kế. Người Cha di chúc (will) lại mọi sức mạnh cho con, đây là lý do vì sao đứa con dễ dàng có thể nhận được mọi sức mạnh. Vì vậy, linh hồn vâng lời mà đã nhận được sức mạnh ý chí thì cũng nhận được lời chúc phúc, của thừa kế và lời chúc tốt lành. Vì điều này, linh hồn ấy liên tục nhảy múa trong niềm hạnh phúc, cất lên bài hát “Wah! Wah!” và tiếp tục bay, vì mỗi hành động có thể làm cho linh hồn ấy trải nghiệm được quả trái tức thì.
Hành động là hạt giống; nếu hạt giống mạnh thì quả cũng sẽ như thế, phải không? Vì vậy, không phải gắng sức vất vả, chúng tự động nhận được quả trái tức thì cho hành động của mình. Giống như cơ thể con khỏe mạnh nhờ ăn trái cây, tương tự như vậy, nhờ vào quả trái tức thì do hành động mang lại, linh hồn sẽ liên tục mạnh mẽ. Cách thứ hai để liên tục mạnh mẽ là vâng lời một cách liên tục và tự nhiên. Linh hồn mạnh mẽ như thế liên tục và dễ dàng bay, tiến đến đích của mình – đó là trở nên hoàn thiện và đạt được trạng thái kề cận bên Cha.
Lý do cho việc bị hấp dẫn bởi điều lãng phí là không vâng lời. Con không phải là không vâng lời trong những khía cạnh chính, mà con không vâng lời trong những việc nhỏ. Chẳng hạn như, lời chỉ dẫn chính và đầu tiên là trở nên thanh khiết, là trở thành người chinh phục sắc dục. Phần đông các con thi đậu trong việc làm theo lời chỉ dẫn này. Ngay cả những bà mẹ ngây thơ cũng thi đậu trong lời chỉ dẫn này. Con chinh phục được điều mà thế giới xem là không thể. Tuy nhiên, đứa em kế của nó là tức giận, và một nửa trong số các con thỉnh thoảng trượt trong điều này. Rồi con cũng trở nên rất tinh khôn. Một số con nói “Con đâu có tức giận, nhưng con phải thị uy một chút. Con đâu có giận, con chỉ thị uy thôi”. Con đã làm cho điều không thể trở nên có thể, còn đây là đứa em nhỏ của nó. Con sẽ nói gì đây? Đó là vâng lời hay không vâng lời?
Một dạng không vâng lời nhỏ hơn đó là con chỉ theo một nửa kỷ luật Amrit Vela. Con cũng thức dậy và ngồi đó, nhưng con có thành công bằng cách theo phương pháp mà Cha hướng dẫn không? Con có được trạng thái mạnh mẽ không? Cùng với việc có sự tĩnh lặng ngọt ngào, sự tĩnh lặng của giấc ngủ cũng trộn lẫn vào đó. Nếu BapDada cho con xem TV hàng tuần của con, con sẽ rất thích thú. Vì vậy, con theo một nửa lời chỉ dẫn; con trở thành chúa tể tuân theo kỷ luật, nhưng không trở thành hiện thân của thành công. Con sẽ nói gì đây? Có những chỉ dẫn nhỏ mà con đã được trao, như là “Đừng gây đau khổ cho linh hồn khác và đừng nhận đau khổ”. Trong đó, con không gây đau khổ, nhưng con lại nhận lấy đau khổ. Lý do cho việc có suy nghĩ lãng phí là con nhận lấy đau khổ không cần thiết. Con nghe điều gì đó, theo đó con trải nghiệm đau khổ. Con nghe điều gì đó, rồi con tiếp tục xử lý nó trong tâm trí con dù con không chủ ý mong muốn – “Tại sao người kia lại nói vậy?”, “Những gì người kia nói là đúng”, “Chuyện này không nên xảy ra”… Tâm trí có thói quen nghe và nhìn vào điều lãng phí trong 63 kiếp rồi, và đây là lý do vì sao giờ nó trở nên bị hấp dẫn bởi những thứ như thế. Đây là lý do vì sao không vâng lời trong những chuyện nhỏ làm cho tâm trí con nặng nề, do nặng nề nên con không thể bay lên trạng thái cao. Đây là triết lý rất sâu sắc. Gánh nặng tội lỗi trong quá khứ không cho phép con bay. Tương tự như thế, gánh nặng của việc không vâng lời trong những chuyện nhỏ trong kiếp này không cho phép con trải nghiệm được trạng thái mà con mong muốn.
Hoạt động của các Brahmin thì rất tốt. Khi BapDada hỏi con có ổn không, mọi người đều nói “Con rất ổn”. Tuy nhiên, khi con được hỏi “Trạng thái của con có như là lẽ ra nó phải vậy không?” thì con im lặng. Gánh nặng của việc không vâng lời không cho phép con liên tục mạnh mẽ. Vì vậy, hôm nay, hãy nhớ đến câu khẩu hiệu này “Đừng suy nghĩ lãng phí, đừng nhìn điều lãng phí, đừng nghe điều lãng phí, đừng nói điều lãng phí và đừng lãng phí thời gian làm những chuyện lãng phí”. Con đã vượt thoát khỏi việc làm những điều xấu xa, tệ hại rồi. Giờ hãy vẽ ra hình ảnh về tính cách thánh thiện – là sự vâng lời. Đây còn được biết đến như là trở thành linh hồn liên tục mạnh mẽ. Achcha.
Những giáo viên các con đều là họa sĩ. Con có biết cách vẽ tranh không? Con có biết cách vẽ bức tranh về hoạt động hướng thượng của con không? Vậy thì những họa sĩ vĩ đại nhất là những người vẽ lại hình ảnh về tính cách của mình trong mỗi bước đi, và bởi vì con vẽ hình ảnh những hoạt động ấy, nên những hình ảnh không sống của con tồn tại trong suốt nửa chu kỳ. Vì vậy, các con, các giáo viên là những họa sĩ vĩ đại nhất. Con tạo ra hình ảnh của mình và con cũng làm cho những linh hồn khác trở thành họa sĩ. Giáo viên là công cụ làm cho hoạt động của những người khác trở nên hướng thượng. Con giữ mình bận rộn với điều này, phải không? Tiếp tục giữ mình hoàn toàn bận rộn. Nếu con để tâm trí và trí tuệ con ở không thậm chí một giây thôi, chúng sẽ bị lôi kéo bởi những suy nghĩ lãng phí. Con được bảo rằng luôn nhận quả trái tức thì từ công việc phục vụ là dấu hiệu cho thấy linh hồn luôn vâng lời. Thỉnh thoảng con nhận quả tức thì, nhìn thấy được từ việc phục vụ, thỉnh thoảng lại không. Lý do cho việc này là gì? Có sự không vâng lời nào đó. Giáo viên nghĩa là người bước mỗi bước theo lời chỉ dẫn từ giờ Amrit Vela cho đến đêm. Con có phải là giáo viên như thế không, hay thỉnh thoảng có sự bất cẩn? Đừng bất cẩn nhé. Con đang đội chiếc vương miện trách nhiệm. Đôi khi con cảm thấy chiếc vương miện của con nặng, con gỡ nó xuống. Vậy thì con không phải là người gỡ vương miện xuống, phải không? Liên tục vâng lời nghĩa là liên tục đội chiếc vương miện trách nhiệm. Tất cả các con đều là giáo viên, nhưng linh hồn nào làm được như vậy thì còn được biết đến như là người thầy xứng đáng, người thầy yogi.
Giáo viên thì không bao giờ có thể than phiền. Con là người làm cho người khác trở nên hoàn thiện, chứ không phải là người than phiền. Con không bao giờ viết những lá thư như là “Con có thể làm gì đây? Chuyện này đã xảy ra!”, “Điều này không nên xảy ra”… Việc viết những lá thư như thế đã kết thúc rồi, phải không? Con đã được bảo rằng “Chắc chắn hãy viết thư”. Chắc chắn hãy gửi thư đến Madhuban, nhưng chỉ được viết một dòng “Con luôn ổn” thôi. Những ai phải đọc thư thì không có thời gian. Rồi con than phiền rằng con đã không nhận được thư hồi âm. Thật ra, BapDada chắc chắn hồi âm cho thư của con trong murli mỗi ngày. Con viết “OK” và đáp lại cho sự OK của con, BapDada trao cho con tình yêu thương, nỗi nhớ nhung và lời chào namaste. Đó không phải là hồi âm sao? Phải tiết kiệm thời gian. Viết về tin tức phục vụ ngắn thôi. Rồi sẽ tiết kiệm được thời gian, giấy và bưu phí. Con có thể tiết kiệm không? Thư có thể được viết trong ba trang giấy; nếu con được đề nghị viết chi tiết, con có thể viết, nhưng hỏi xin sự tha thứ cho lỗi lầm của mình thì cũng có thể viết với hai dòng thôi. Đừng che giấu điều gì cả, nhưng viết ngắn thôi. Có nhiều lá thư được viết chẳng có trọng tâm gì hết. Con nói với Baba rằng “Hãy làm việc này cho con”, “Hãy làm cho con ổn”, “Làm cho công việc của con ổn”, “Làm cho vợ của con ổn”… Những lá thư như thế không chỉ đến một lần, chúng được gửi những 10 lần. Hãy trở thành hóa thân của sự tiết kiệm và tạo cảm hứng cho người khác cũng làm được như vậy. Achcha.
Tất cả các con thích cuộc tề tựu (mela) này, phải không? Con người trên thế giới nói tụ họp tâm linh (mela) diễn ra trong hai ngày, còn cuộc tề tựu (mela) của con thì diễn ra trong bốn ngày. Mọi người có thích cuộc tề tựu như thế này không? Achcha.
Gửi đến những linh hồn liên tục mạnh mẽ ở khắp cả bốn phương; gửi đến những đứa con vâng lời trong mỗi bước đi; gửi đến những linh hồn chuyển hóa thế giới, chuyển hóa bất cứ điều gì lãng phí thành mạnh mẽ; gửi đến những đứa con họa sĩ vẽ nên bức tranh về các hoạt động của mình; gửi đến tất cả các con nỗi nhớ niềm thương và lời chào namaste từ BapDada mạnh mẽ.
BapDada gặp nhóm đến từ Bombay và Gujarat:
Con có xem con thuộc về Người Cha vô hạn không, nghĩa là con là con của Đấng Chủ Nhân của sự vô hạn? Đứa con là chủ nhân, đây là lý do vì sao BapDada, Chủ Nhân, cúi chào những đứa con. Con là con, là chủ nhân đối với của thừa kế vô hạn của Người Cha vô hạn. Vì vậy, con sẽ có niềm hạnh phúc vô hạn – của thừa kế vô hạn – phải không? Người Cha đặt những đứa con lên phía trước Người. Người trao cho con quyền đối với vương quốc thế giới; Người không giữ quyền ấy cho riêng Mình. Vì vậy, con đã nhận được quyền cho cả hiện tại và tương lai, và cả hai đều vô hạn. Sẽ không có bất kỳ hạn chế nào trong thời kỳ Vàng, phải không? Không bị hạn chế về mặt ngôn ngữ, màu da hay lãnh thổ. Còn ở đây, có quá nhiều sự giới hạn. Họ phân chia bầu trời vô hạn thành hữu hạn. Ở đó không có sự hữu hạn nào cả. Vì vậy, con có vận may vô hạn, vận may đối với vương quốc. Tuy nhiên, những ai sẽ đạt được vận may vô hạn, vận may đối với vương quốc, thì trước tiên sẽ phải vượt thoát khỏi bất kỳ sự hữu hạn nào liên quan đến cơ thể trong thời gian này. Nếu con vượt thoát khỏi sự hữu hạn của ý thức cơ thể, con sẽ có thể vượt thoát khỏi mọi sự hữu hạn khác. Đây là lý do vì sao BapDada nói “Trước tiên, hãy trở nên tách rời khỏi mọi mối quan hệ thuộc về cơ thể, bao gồm cơ thể của con”. Trước tiên là cơ thể của con, kế đến là mối quan hệ thuộc về cơ thể. Vì vậy, con đã vượt thoát khỏi ý thức về cơ thể chưa? Sự hạn chế của cơ thể sẽ không bao giờ mang con lên. Cơ thể là đất sét, cơ thể thì luôn nặng nề. Bất cứ thứ gì được làm bằng đất sét thì nặng, phải không? Cơ thể con là thứ đất cũ kỹ, vậy con sẽ nhận được gì bằng cách bị vướng mắc vào chúng? Chẳng gì cả. Vì vậy, hãy luôn có niềm hân hoan say sưa rằng con là con, là chủ nhân của Người Cha vô hạn, là chủ nhân đối với của thừa kế vô hạn.
Khi con phải trở thành đứa trẻ, đừng trở thành chủ nhân vào lúc ấy; và khi con phải trở thành chủ nhân, đừng trở thành đứa trẻ vào lúc ấy. Khi phải đưa ra bất kỳ lời khuyên nào, khi kế hoạch phải được thực hiện hoặc nhiệm vụ phải được hoàn thành, hãy làm với vai trò chủ nhân. Tuy nhiên, khi bất cứ điều gì được quyết bởi số đông hoặc bởi linh hồn công cụ, hãy trở thành đứa trẻ vào lúc ấy. Vào lúc ấy, đừng trở thành chủ nhân. “Chỉ ý kiến của tôi là tốt. Chỉ kế hoạch của tôi là tốt”. Không. Đừng trở thành chủ nhân vào lúc ấy. Những ai biết khi nào trở thành cố vấn và khi nào trở thành người theo lời khuyên thì sẽ không chao đảo. Họ sẽ thành công trong nỗ lực của mình và trong công việc phục vụ mình làm. Họ có thể khuôn đúc bản thân và biết cúi mình. Những ai cúi mình thì luôn nhận được quả trái từ phục vụ, trong khi những ai có cái tôi thì không nhận được quả trái từ phục vụ. Vì vậy, cách để nhận được thành công đó là trở thành đứa trẻ và chủ nhân. Là đứa trẻ vào đúng lúc và là chủ nhân vào đúng lúc. Con biết phương pháp này mà? Nếu con cố gắng chứng tỏ điều nhỏ nhặt là đúng bằng cách là chủ nhân khi con cần là đứa trẻ, con sẽ phải làm nhiều hơn và nhận được ít thành quả hơn. Tuy nhiên, những ai biết phương pháp thì nhận được quả trái nhiều hơn với nỗ lực ít hơn, theo thời gian. Chúng sẽ liên tục mỉm cười. Chúng sẽ hạnh phúc với bản thân và cũng hạnh phúc khi nhìn thấy người khác. Không nên là “Con thì luôn hạnh phúc”, nhưng con cũng phải làm cho người khác hạnh phúc nữa, chỉ sau đó con sẽ trở thành vua. Nếu con biết khuôn mình, chắc chắn con sẽ nhận được quyền đối với thời kỳ Vàng. Achcha.
Blessing:
Mong con giữ cho bản thân bận rộn trong cả hoạt động thể lý và trong phục vụ tinh tế, và trở thành người chinh phục Maya bất khả chiến bại.
Hãy xem con là người phục vụ và giữ cho bản thân bận rộn phục vụ với niềm thích thú và nhiệt tình, rồi Maya sẽ không chiếm lấy cơ hội. Khi con rảnh rang trong tâm trí, trong trí tuệ hoặc trong hành động của con, Maya sẽ chiếm lấy cơ hội. Vì thế, hãy giữ mình bận rộn trong cả hoạt động thể lý cũng như trong phục vụ tinh tế, với niềm hạnh phúc, Maya sẽ không có can đảm chống đối con. Hãy là người thầy của chính mình và lên chương trình mỗi ngày để giữ cho trí tuệ con bận rộn, rồi con sẽ trở thành người chinh phục Maya bất khả chiến bại.
Slogan:
Nói với niềm tin và niềm hân hoan say sưa rằng “Baba ở cùng với tôi!”, rồi Maya sẽ không thể đến gần con.