Cốt lõi: Con ngọt ngào, bây giờ, cùng với việc học, con cũng phải trở thành giáo viên và dạy cho người khác. Việc học này là cho kiếp cuối cùng này, vì vậy, con phải học giỏi và cũng hãy dạy cho người khác.
Câu hỏi: Vương quốc thời kỳ vàng được thiết lập trên nền tảng nào?
Trả lời: Trên nền tảng con học như thế nào ở thời kỳ chuyển giao. Những ai mà học giỏi và có điềm lành Jupiter trên họ thì sẽ đi vào triều đại mặt trời. Những ai không học và không làm phục vụ thì có những điềm dại khờ (thiếu hiểu biết) trên họ, và họ giống như những kẻ dại khờ. Họ trở thành một phần của thần dân. Những thần dân cao quý, cũng như những người hầu và đầy tớ của họ v.v…, tất cả đều được tạo ra trên nền tảng con học như thế nào ở hiện tại.
Om shanti. Người Cha linh hồn, nghĩa là, Linh hồn Tối cao, ngồi đây và giải thích cho các con, những người con tâm linh, các con, những linh hồn. Cha linh hồn được gọi là Linh hồn Tối cao. Cha của tất cả những linh hồn là Cha Tối cao, Linh hồn Tối cao. Người ngồi đây và giải thích cho các con thông qua cơ thể của Brahma. Trên con đường thờ cúng, người ta nói về “Trimurti Brahma”. Các con, những Brahmin sẽ không nói điều này. Các con nói về Trimurti Shiva, nghĩa là, Shiva, Đấng sáng tạo ra Brahma, Vishnu và Shakar. Không có ý nghĩa trong lời biểu đạt, “Trimurti Brahma”. Đấng sáng tạo của ba vị thần này chính là Shiva. Đây là lý do vì sao Trimurti Shiva được nói tới. Có một Đấng sáng tạo và tất cả những người còn lại là tạo vật. Chỉ có một người Cha vô hạn. Tất cả mọi người đều có người cha thể lý đời thường của riêng mình. Vào lúc này, tất cả đã trở thành những đứa con của Shiv Baba. Các con biết rằng chúng ta, những linh hồn đi quanh chu kỳ 84 kiếp, và vì thế, chúng ta có 84 người cha hữu hạn.
Trong thời kỳ vàng, cha mẹ không trao cho con một thừa kế vô hạn. Chính bây giờ mà con nhận được thừa kế vô hạn cho thời kỳ vàng. Nó là vương quốc của Lakshmi và Narayan ở đó. Tất cả những người con của các gia đình hoàng tộc khác sẽ nhận được thừa kế của họ từ những người cha thể lý đời thường của họ. Cho dù như vậy, có rất nhiều niềm hạnh phúc ở đó. Vào lúc này, Cha vô hạn đang biến các con thành những chủ nhân của thế giới vô hạn. Con nhận được thừa kế của niềm hạnh phúc thường hằng cho 21 kiếp. Ở đó, không có tên gọi hay bóng dáng của khổ đau. Ngay khi con đường tội lỗi bắt đầu, thì khổ đau bắt đầu. Hãy giải thích cho bất kỳ ai đến: Bạn có hai người cha. Bạn nhận 84 kiếp và vì thế, bạn có 84 người cha hữu hạn. Bạn chỉ có một người Cha vô hạn.
Trí tuệ các con có sự hiểu biết rằng thế giới vô hình là gì. Thế giới vô hình mà con cho thấy trong những bức tranh nên là một bức tranh lớn có những linh hồn nhỏ bé tỏa sáng như những ngôi sao. Cũng giống như trước đây con đã từng làm những tràng hoa bằng đom đóm, tương tự, con cũng nên làm thế giới vô hình giống như thế. Khi con chiếu một cái máy chiếu lên, thì cũng hãy chiếu một bức tranh thế giới vô hình giống như thế. Nếu bức tranh cái cây mà lớn, nó có thể được nhìn thấy rõ ràng rằng chúng ta, những linh hồn, cư ngụ ở đó. Sẽ dễ cho các con hiểu được. Đây là Baba vô hạn, người đang thiết lập cộng đồng thánh thần thông qua Brahma. Các con bây giờ là những Brahmin và rồi các con sẽ trở thành những vị thần có những đức hạnh thánh thiện. Mọi người bây giờ có những tính cách ma quỷ; chúng được gọi là những thói xấu ma quỷ.
Khổ đau bắt đầu bằng con đường tội lỗi. Không phải rằng con trở nên bất hạnh ngay khi con trở nên bán thanh khiết; không, cấp độ của con suy giảm dần dần. Những bức tranh chính yếu là Trimurti, chu kỳ và những quả cầu thiên đường và địa ngục. Cần phải giải thích những bức tranh này trước. Trong bức tranh cái cây, có lời giải thích rõ ràng về nửa chu kỳ và rồi nửa chu kỳ kia. Khi nó được làm chính xác thì họ sẽ có thể hiểu được trọn vẹn. Không ai, ngoài Cha, có thể giải thích điều này. Con nhất định cần phải giải thích bức tranh Trimurti lặp đi lặp lại. Đây là Cha vô hạn vô hình, người mà tất cả mọi người nhớ đến. Những linh hồn biết rằng người là Cha vô hạn của chúng ta. Mọi người nhớ đến Người vào lúc khổ đau. Trong thời kỳ vàng, không cần phải nhớ đến Người. Nó là mảnh đất hạnh phúc. Những vị thần đã tiếp tục tái sinh. Cũng không ai biết điều này. Con biết, từ hoàn toàn thanh khiết, chúng ta đi qua các trạng thái thanh khiết, bán thanh khiết và ô trọc như thế nào.
Những linh hồn có tạp chất bị trộn lẫn vào trong họ. Các con, những linh hồn, biết rằng con phải diễn những phần vai 84 kiếp của mình; những phần vai này được ghi trong chúng ta, những linh hồn, một cách chính xác. Những linh hồn nhỏ xíu như thế có toàn bộ những phần vai được ghi bên trong họ. Đây là điều sâu sắc nhất phải được hiểu. Không con người, hiền triết, hay ẩn sĩ nào có thể có những điều này trong trí tuệ mình. Mặc dù họ nói về một vở kịch diễn (play), một vở kịch diễn thì không phải là một vở kịch phim (drama). Đây là một kịch phim. Trước đây, họ đã không có kịch phim hay rạp chiếu bóng (phim) v.v… Đầu tiên, họ chỉ có phim câm, trong khi bây giờ họ có phim lồng tiếng. Chúng ta, những linh hồn cũng đi vào âm thanh từ tĩnh lặng. Chúng ta đi từ âm thanh vào hình ảnh và sau đó chúng ta đi vào tĩnh lặng. Đây là lý do vì sao các con được bảo là đừng nói quá nhiều. Những người hoàng tộc thì nói rất nhẹ nhàng. Các con phải đi đến vùng tinh tế. Cha đã giải thích kiến thức về vùng tinh tế cho các con. Đây là thế giới “âm thanh” và đó là “hình ảnh”. Ở đó, con trò chuyện với Thượng Đế. Ở đó, có hình dạng ánh sáng trắng, nhưng không có âm thanh. Họ hiểu được nhau thông qua ngôn ngữ “hình ảnh”. Con bây giờ phải đi vào tĩnh lặng băng qua “hình ảnh”.
Cha nói: Đầu tiên Ta tạo ra thế giới tinh tế và sau đó là thế giới vật lý. Nó được nhớ rằng: Thế giới vô hình, vùng tinh tế và thế giới hữu hình. Người ta thậm chí không biết rằng Brahma, Vishnu và Shankar là những cư dân của vùng tinh tế. Không có thế giới ở đó. Chỉ có Brahma, Vishnu và Shankar là được nhìn thấy ở đó. Con nhìn thấy Vishnu với bốn cánh tay. Nó cho thấy rằng đây là con đường gia đình. Những ẩn sĩ thì thuộc về con đường cô lập. Điều đó cũng là trong vở kịch mà Cha nói và giải thích cho các con. Cha nói: Điều chính yếu là “Manmanabhav”. Tất cả những gì còn lại là chi tiết. Mất thời gian để hiểu được điều đó. Một cách tóm tắt, có Hạt Giống và cái cây. Khi con nhìn vào một hạt giống thì trí tuệ con có thể hình dung toàn bộ cái cây. Cha là Hạt Giống và Người có toàn bộ kiến thức của cái cây này và chu kỳ thế giới. Lời giải thích về chu kỳ thế giới thì khác với về cái cây. Tất cả những hình ảnh này đã được thể hiện trong bức tranh cái cây. Khi con đưa bức tranh cái cây cho bất cứ ai của bất cứ tôn giáo nào xem, anh ta sẽ có thể hiểu được rằng anh ta không thể đi đến thiên đường. Khi nó đã từng là thời điểm của Bharat cổ xưa, thì đã chỉ có những vị thần, bởi vì tất cả mọi người khác sẽ cư ngụ trong mảnh đất bình an. Con biết cả Hạt Giống và cái cây. Hạt Giống thì ở trên cao và Người được gọi là Đấng chúa tể Cái cây.
Con bây giờ thuộc về Cha và vì thế, con có những điềm lành Jupiter trên con. Những ai thuộc về Cha thì được xem là có điềm lành Jupiter trên họ. Sau đó, có những điềm shukra (tạ ơn) và sau đó có những điềm dại khờ
(thiếu hiểu biết). Những ai mà có điềm lành Jupiter trên họ thì trở thành một phần của triều đại mặt trời. Những ai mà có điềm dại khờ thì trở thành một phần của thần dân. Họ không thể làm phục vụ. Nếu họ không thể nhớ Cha, thì họ là những kẻ dại khờ và, trong điều đó cũng vậy, họ là theo thứ bậc. Một số trở thành những thần dân cao quý và số khác trở thành thần dân thấp hơn. Có sự khác biệt lớn lao giữa những thần dân giàu có với những người hầu và đầy tớ của họ. Mọi thứ phụ thuộc vào việc con học như thế nào. Việc học cũng là thanh khiết, bán thanh khiết và ô trọc. Một vương quốc đang được thiết lập. Những ai thông minh thì ở trong tưởng nhớ Cha; toàn bộ cái cây luôn ở trong trí tuệ họ. Chỉ duy nhất bằng cách học mà con mới có thể trở thành một giáo viên hay một luật sư. Một giáo viên sau đó dạy cho những người khác. Mọi người đều học.
Chỉ có một việc học: một số học và trở nên cao quý, trong khi số khác thì trở thành những giáo viên ở đó (nơi họ đã học). Họ dạy bất kể điều gì mà họ đã học. Các con bây giờ cũng đang học. Một số học và trở thành những giáo viên. Bản thân họ nói bổn phận của một giáo viên là làm cho người khác trở nên giống như họ. Nếu con không trở thành giáo viên, thì làm sao con đem lại lợi ích cho người khác? Còn lại rất ít thời gian và con sẽ tiếp tục học cho đến khi hủy diệt diễn ra. Việc học của con khi đó sẽ kết thúc. Sau đó, sau 5000 năm, Baba sẽ đến và dạy cho con trở lại. Việc học này sẽ không tiếp tục suốt hàng trăm hàng trăm năm. Việc học này chỉ cho kiếp cuối cùng này. Con phải học và sau đó dạy. Không phải tất cả mọi người đều có thể trở thành một giáo viên. Nếu tất cả mọi người mà đều trở thành một giáo viên, thì nhiều người sẽ đạt một vị trí cao; nó là theo thứ bậc.
Trước hết, hãy trao cho bất cứ ai mà đến lời giới thiệu về hai người cha. Khi con có những bức tranh về điều này, họ sẽ có thể hiểu rõ. Con nhất định nên có một bức tranh Trimurti cùng con. Đấng duy nhất đó là Shiv Baba và đây là Prajapita Brahma, ông tổ của tất cả. Vì thế, Người nhất định đã phải đến trước đây. Brahma đang ở trước mọi người. Tạo vật giờ đây đang được tạo ra thông qua ông ấy. Các con bây giờ đã trở thành những Brahmin và các con, những Brahmin, rồi sẽ trở thành những vị thần. Cái cây Brahmin thì nhỏ. Có rất ít vị thần và sau đó số lượng của họ tiếp tục phát triển. Cái cây mới của các con đang được thiết lập. Những linh hồn của các tôn giáo khác đi xuống từ trên cao để diễn những phần vai của họ. Không có chuyện rơi xuống. Cái cây mới của con đang được thiết lập. Maya cũng đang ở trước con. Con phải trở nên hoàn toàn thanh khiết từ hoàn toàn ô trọc. Con phải được chuyển tiếp bởi vì thế giới đang thay đổi và đây là lý do vì sao nó đòi hỏi nỗ lực. Đạo lý sống thánh thần đang được thiết lập ở đây vào thời kỳ chuyển giao. Các con cũng cho thấy thời kỳ vàng là bao lâu và thời kỳ vàng sau đó trở thành thời kỳ sắt như thế nào. Trong thời kỳ sắt, mọi người phải trở nên hoàn toàn ô trọc. Chỉ khi con trở nên hoàn toàn ô trọc thì sau đó con mới có thể trở nên hoàn toàn thanh khiết. Các con đã từng hoàn toàn thanh khiết và sau đó, tạp chất tiếp tục bị trộn lẫn vào trong con.
Giờ đây, thậm chí nếu một linh hồn mới xuống nhận hai hoặc ba kiếp, thì tạp chất sẽ rất nhanh chóng bị trộn lẫn vào linh hồn đó. Trong thời gian ngắn đó, linh hồn đó sẽ trải nghiệm hạnh phúc và đau khổ. Một số linh hồn chỉ nhận một kiếp. Khi những linh hồn ngừng đến, thì hủy diệt sẽ diễn ra. Khi đó, tất cả những linh hồn phải trở về nhà. Những linh hồn tội lỗi và những linh hồn từ thiện trở về nhà cùng nhau. Sau đó những linh hồn từ thiện đi xuống. Mọi thứ thay đổi ở thời kỳ chuyển giao. Vì thế, các con nên giữ toàn bộ vở kịch trong trí tuệ con. Cha có toàn bộ kiến thức. Người nói: Ta đến và nói cho các con tất cả những bí mật về sự khởi đầu, diễn tiếp và kết thúc của chu kỳ thế giới. Ta không nói kiến thức này trên con đường thờ cúng. Khi những tín đồ nhớ đến Ta, Ta ban cho họ những linh ảnh. Phần vai của Ta cũng bắt đầu khi con đường thờ cúng bắt đầu. Ta luôn ở trong sự nghỉ ngơi trong thời kỳ vàng và thời kỳ bạc. Có gì khác để Ta làm đâu, một khi Ta đã gửi các con vào trong hạnh phúc? Ta chỉ nghỉ ngơi thôi. Phong tục nghỉ hưu (tiếp nhận một guru) là chỉ có ở Bharat. Cha vô hạn nói: Ta ở trong sự nghỉ ngơi. Chỉ duy nhất Cha vô hạn đến như là Guru và đưa chúng ta vào sự nghỉ ngơi. Người ta tìm sự đồng hành của những guru để kiếm tìm Thượng Đế. Họ học kinh sách, đi trên những cuộc hành hương và tắm trong sông Hằng, nhưng họ không tìm thấy bất cứ thứ gì.
Các con bây giờ đã tìm thấy người Cha vô hạn. Người giải thoát con khỏi khổ đau, đưa con ra khỏi vương quốc của Ravan và gửi con đến vương quốc của Rama. Cha vô hạn chỉ đến một lần để giải thoát con khỏi khổ đau của Ravan và đây là lý do mà Người được gọi là Đấng giải thoát. Trong thời kỳ vàng, nó là vương quốc của Rama và tất cả những linh hồn còn lại sẽ đã đi đến mảnh đất bình an. Không ai biết rằng đạo lý sống của bản thân, linh hồn, là bình an. Chính sau khi những linh hồn đã đến đây để diễn những phần vai của mình mà họ trở nên bất an, vì thế mà họ nhớ bình an đó. Nguyên thủy, những linh hồn là những cư dân của mảnh đất bình an. Những linh hồn giờ đây nói: Tôi muốn bình an. Tâm trí tôi muốn bình an. Nó được giải thích rằng một linh hồn có một tâm trí và một trí tuệ. Những linh hồn là hiện thân của bình an và sau đó họ đến đây để diễn. Làm sao họ có thể trải nghiệm bình an ở đây? Đây là mảnh đất bất an. Trong thời kỳ vàng, có cả bình an và hạnh phúc. Có sự thanh khiết và thịnh vượng. Cha giải thích: Con đã có rất nhiều hạnh phúc, bình an, thịnh vượng, mọi thứ.
Con bây giờ phải giải thích cho người khác. Những ai mà đã đạt được thừa kế của mình trong chu kỳ trước thì sẽ cố để hiểu điều này rất cặn kẽ. Mặc dù một số đến sau, họ có thể nhanh chóng đi lên trước cả những người cũ. Những ai đến về phía cuối thì nhận được những ý điểm tốt hơn, bởi vì việc học này càng ngày càng trở nên dễ hơn. Họ biết rằng họ đã thấu hiểu mọi điều, nhưng bây giờ họ phải nỗ lực để trở nên hoàn toàn thanh khiết từ hoàn toàn ô trọc. Để làm được điều đó, họ phải bắt đầu nỗ lực mãnh liệt bởi vì họ hiểu rằng còn lại rất ít thời gian. Họ cảm thấy rằng họ nên gắn mình vào việc nỗ lực nhiều hết mức có thể. Họ nên nỗ lực trước khi cái chết đến. Họ cũng nên giữ biểu đồ của mình. Việc học là rất dễ dàng. Cùng với điều đó, có chuyện tưởng nhớ. Nó được nhớ rằng: Hỡi tâm trí, hãy nhớ Rama vào sáng sớm! Linh hồn nói: Hỡi tâm trí, hãy nhớ Rama! Trên con đường thờ cúng, không ai biết Rama là ai. Họ nói về Vua Rama, người đứng đầu của dòng tộc Raghu. Họ đã tạo ra rất nhiều sự hoang mang. Ai là Rama, Thượng Đế của tất cả mọi người? Người ta không hiểu điều gì chút nào. Họ tiếp tục lãng phí thời gian và tiền bạc của mình.
Ta đã trao cho các con vận may vương quốc thế giới của con. Con đã làm gì với nó? Năm ngàn năm trước các con đã được trao cho quyền trị vì thiên đường. Con đã đánh mất nó như thế nào? Con bây giờ hiểu được là con đã tiếp tục đi xuống như thế nào. Bây giờ con phải đi lên trở lại. Mất một giây để đi lên và 5000 năm để đi xuống. Mất một giây để Brahma trở thành Vishnu và 5000 năm để Vishnu trở thành Brahma. Baba giải thích rất nhiều ý điểm. Achcha.
Gửi đến những người con ngọt ngào nhất, dấu yêu, đã thất lạc từ lâu nay mới tìm lại được, tình yêu thương, sự tưởng nhớ và lời chào buổi sáng từ Người Mẹ, Người Cha, BapDada. Người Cha linh hồn chào namaste đến những người con linh hồn.
Trọng tâm thực hành:
1. Con bây giờ phải đi từ “âm thanh” đến “hình ảnh” và từ “hình ảnh” đến tĩnh lặng. Vì thế, hãy nói rất ít, rất nhẹ nhàng và với sự hoàng tộc cao quý.
2. Sau khi thấu hiểu kiến thức, hãy nỗ lực mãnh liệt để trở nên hoàn toàn thanh khiết. Hãy giữ một biểu đồ tưởng nhớ của con.
Chúc phúc: Mong con trở nên xứng đáng được tôn thờ và được nhớ đến bằng cách sử dụng mọi sức mạnh của con, xem nó là bổn phận của con, chứ không suy nghĩ về chúng như là những phép thần.
Đừng sử dụng những sức mạnh mà con đạt được bằng cách có tưởng nhớ như là những phép thần, vì bổn phận của con là sử dụng chúng. Những người kia thì có những phép thần của huyền thuật, nhưng con thì có shrimat. Con nhất định phát triển những sức mạnh bằng cách đi theo shrimat, và đây là cách mà những suy nghĩ của con trở thành hiện thực. Con có thể truyền cảm hứng cho ai đó thực hiện một nhiệm vụ bằng suy nghĩ của con, và đó cũng là một sức mạnh, nhưng chỉ khi con không trộn lẫn những chỉ dẫn của riêng tâm trí con với shrimat thì con mới sẽ trở nên xứng đáng được tôn thờ và được nhớ đến.
Khẩu hiệu: Thay vì trở nên chán nản trong bất cứ kiểu biến động nào, hãy trở thành một người có trái tim rộng lớn.
*** Om Shanti ***