Nhận được sự tôn trọng bằng cách
duy trì lòng tự trọng
Hôm nay, BapDada đang nhìn ngắm tất cả các con ở khắp mọi nơi, những đứa con có lòng tự trọng. Chỉ những đứa con có lòng tự trọng mới nhận được sự tôn trọng trong suốt cả chu kỳ. Con có lòng tự trọng trong một kiếp và con nhận được sự tôn trọng trong suốt cả chu kỳ. Do có thẩm quyền cai trị vương quốc của mình nên con nhận được sự tôn trọng từ thần dân của con; và trong suốt ½ chu kỳ, con nhận được sự tôn trọng từ các tín đồ. Giờ đây, ngay cả trong kiếp cuối cùng của mình, con cũng có thể nhìn thấy và nghe các tín đồ thể hiện sự tôn trọng đối với những linh hồn thánh thần và đối với hình dáng Shakti. Ngay cả vào lúc này, họ thể hiện sự tôn trọng bằng cả tình yêu thương từ sâu thẳm trái tim họ.
Và con đã nhận được vận may hướng thượng như thế bằng cách nào? Tất cả những điều này là vận may đến từ việc từ bỏ chỉ một điều chính yếu mà thôi. Con đã từ bỏ điều gì? Con đã từ bỏ ý thức cơ thể. Con không thể ổn định mình trong lòng tự trọng trừ khi con từ bỏ ý thức cơ thể. Đổi lại cho sự từ bỏ này, Thượng Đế, Đấng ban tặng vận may, trao cho con lời chúc phúc có được vận may này. Tiếp đó, đích thân Người trao cho con sự tôn trọng. Từ việc là người hầu hạ dưới chân Người, Người Cha đã làm cho con trở thành chiếc vương miện trên đầu Người. Người đã trao cho con lòng tự trọng vĩ đại đến thế. Ngay cả Cha cũng thể hiện sự tôn trọng đối với những đứa con có lòng tự trọng như thế. Người Cha luôn giữ những đứa con ở phía trước Người. Người luôn hát lên lời ca ngợi về đức hạnh của con. Để trao cho con tình yêu thương từ sâu thẳm trái tim Người, mỗi ngày Người đi vào thế giới hữu hình này từ vùng tối cao. Người không chỉ trao gửi tình yêu thương từ nơi đó, mà đích thân Người đã đến để trao. Con nhận được tình yêu thương và nỗi nhớ nhung mỗi ngày, phải không? Không ai khác có thể bày tỏ sự tôn trọng hướng thượng đến thế. Đích thân Người Cha đã trao cho con sự tôn trọng này, và đây là lý do vì sao con đã trở thành người có thẩm quyền đối với sự tôn trọng vĩnh cửu. Con có trải nghiệm được sự vĩ đại đến thế không? Tự trọng và tôn trọng có mối liên hệ với nhau.
Những ai có lòng tự trọng thì sẽ chú ý đến lòng tôn trọng mà họ nhận được và cũng duy trì sự tôn trọng đối với bản thân; họ sẽ nhìn, nói và hình thành mối liên hệ với người khác dựa trên sự tôn trọng. Ý nghĩa của việc tôn trọng bản thân là có sự yêu mến/tôn kính đối với bản thân. Người Cha nhận được sự tôn kính từ tất cả các linh hồn trên thế giới; mỗi linh hồn đều dành cho Người sự tôn kính. Tuy nhiên, Người Cha nhận được sự tôn trọng đến mức độ nào, thì Người cũng trao sự tôn trọng nhiều chừng ấy cho tất cả các con. Nếu ai đó không trao (data), thì người ấy không trở thành thánh thần (devta, người trao tặng) được. Con trở thành thánh thần trong nhiều kiếp, và con được tôn thờ trong hình dáng thánh thần trong nhiều kiếp. Con trở thành Brahmin trong một kiếp, nhưng con trở thành vị thần cai trị và trở nên xứng đáng được tôn thờ trong nhiều kiếp. Thánh thần nghĩa là người trao đi. Nếu con không trao sự tôn trọng trong kiếp này, con sẽ trở thành thánh thần bằng cách nào đây? Con sẽ nhận được sự tôn trọng trong nhiều kiếp bằng cách nào đây? Hãy noi theo gương Cha.
Con đã thấy Cha Brahma trong hình dáng hữu hình rồi đấy. Ông ấy luôn xem mình là đầy tớ cho thế giới. Ông ấy xem mình là đầy tớ cho những đứa con và làm cho những đứa con trở thành chủ nhân. Ông ấy luôn cúi chào những đứa con như là những chủ nhân. Ông ấy luôn xem các kumar, kumari và người trẻ như là những người thách thức những linh hồn vĩ đại, nổi tiếng trên thế giới, là những người khiến cho điều không thể trở thành có thể, là những người làm cho cái đầu của những linh hồn vĩ đại phải cúi xuống; ông ấy nhìn chúng với sự tôn trọng dành cho những linh hồn thanh khiết. Ông ấy luôn trao cho chúng sự tôn trọng, xem chúng như là những linh hồn vĩ đại thực hiện những điều kỳ diệu hơn ông ấy đã làm. Tương tự như vậy, ông ấy luôn xem những linh hồn lớn tuổi là những linh hồn có kinh nghiệm; ông ấy dành cho họ sự kính trọng như là những người đồng đẳng với mình. Ông ấy luôn nhìn những người ở trong ràng buộc với sự tôn kính, xem họ như là những người số một trong việc có sự tưởng nhớ. Đây là lý do vì sao ông ấy đã trở thành linh hồn nhận được sự tôn kính số một, sự tôn kính bất diệt. Ông ấy là số một trong việc nhận được sự tôn trọng trong vương quốc – trong vai trò là hoàng đế của thế giới, cũng như trong hình dáng xứng đáng được tôn thờ. Ông ấy là người đầu tiên được tôn thờ sau Người Cha trong hình dáng Lakshmi và Narayan. Vì vậy, ông ấy đã trở thành người số một trong việc nhận được sự tôn trọng với tư cách là người cai trị, cũng như trong hình dáng xứng đáng được tôn thờ, bởi vì ông ấy đã trao cho mọi người sự tôn trọng và tôn kính. Ông ấy không bao giờ nghĩ rằng ông ấy sẽ chỉ thể hiện sự tôn kính khi ông ấy nhận được sự tôn kính. Những ai thể hiện sự tôn kính thậm chí xem cả những người phỉ báng mình là bạn. Họ không chỉ xem những ai trao cho họ sự tôn kính là thuộc về họ, mà kể cả những ai lăng mạ họ cũng được xem là thuộc về họ, bởi vì cả thế giới đều là gia đình của họ. Brahmin các con là thân cây cho tất cả các linh hồn. Tất cả các cành nhánh, nghĩa là tất cả các linh hồn thuộc về các tôn giáo khác nhau, đã xuất hiện từ thân cây. Vì vậy, tất cả họ thuộc về các con, phải không? Những ai có lòng tự trọng như thế thì liên tục xem mình là chủ nhân sáng tạo và liên tục là người thể hiện sự tôn trọng đối với tất cả. Con có luôn xem mình là viên ngọc nguyên thủy thuộc về Adi Dev Brahma, là những người diễn phần vai của mình ngay từ đầu không? Con có niềm hân hoan say sưa nhiều đến chừng ấy không?
Tất cả các con đã nghe về sự tôn trọng dành cho những đứa con là gì, sự tôn trọng dành cho những người lớn tuổi là gì, và sự tôn trọng dành cho những người trẻ là gì rồi, phải không? Adi Pita Brahma đã nhìn các con với sự tôn trọng như thế. Con phải có niềm hân hoan say sưa nhiều đến chừng nào đây? Vì vậy, hãy luôn giữ nhận thức rằng con sẽ luôn ở trong thế giới của trạng thái hướng thượng như thế, dựa theo ánh nhìn hướng thượng mà linh hồn đầu tiên (Brahma) đã dành cho con. Tự con hãy hứa điều này. Con tiếp tục đưa ra lời hứa, phải không? Con hứa bằng lời, con hứa trong tâm trí và con cũng hứa qua những gì con viết ra, rồi con quên hết. Đây là lý do vì sao con không thể nhận được lợi ích từ lời hứa. Nếu con nhớ đến lời hứa, con cũng có thể nhận được lợi ích từ những lời hứa ấy. Tất cả các con nên kiểm tra bản thân xem con đã hứa bao nhiêu lần rồi và con đã làm tròn lời hứa bao nhiêu lần rồi. Con có biết cách làm tròn những lời hứa ấy không, hay con chỉ biết cách hứa thôi? Hay là con tiếp tục chao đảo, thỉnh thoảng là người hứa và thỉnh thoảng là người làm tròn lời hứa?
Các giáo viên nghĩ sao? Con ở trong danh sách những người làm tròn lời hứa, phải không? BapDada luôn gọi các giáo viên là những người thầy đồng hành của Người. Vậy điểm đặc biệt của người đồng hành là gì? Người đồng hành thì ngang bằng. Người Cha có bao giờ thay đổi lời hứa của Người không? Giáo viên cũng là người luôn giữ quân bình giữa hứa (vayda) và lợi ích của việc hứa (fayda). Nếu con hứa nhiều nhưng không có nhiều lợi ích đến chừng ấy, nghĩa là không giữ được quân bình. Những ai giữ quân bình giữa hai điều này thì nhận được lời chúc phúc từ Cha, Đấng ban tặng phúc lành. Những linh hồn như thế luôn trở thành hình ảnh của thành công trong hành động của mình bằng cách có sự kiên định trong suy nghĩ. Đây là hành động đặc biệt của các giáo viên, những người đồng hành. Hãy để cho suy nghĩ và hành động của con là tương xứng với nhau. Nếu suy nghĩ của con hướng thượng nhưng hành động của con lại tầm thường, thế không được gọi là tương xứng. Vì vậy, các giáo viên hãy luôn xem con là “người thầy đồng hành” hoặc “người thầy giống như Người Cha”, và tiếp tục trở nên mạnh mẽ với nhận thức này. BapDada vui với lòng can đảm của các giáo viên. Bằng cách duy trì lòng can đảm, ít ra con đã trở thành công cụ cho công việc phục vụ. Tuy nhiên, vào lúc này, hãy luôn nhớ đến câu khẩu hiệu “Là người thầy, khi con duy trì lòng can đảm, con ngang bằng với Cha, Người Thầy”. Đừng bao giờ quên điều này. Sau đó, mục tiêu liên tục trở nên ngang bằng với BapDada sẽ ở ngay trước mặt con, nghĩa là Người sẽ luôn ở bên con. Achcha.
BapDada đang nhìn ngắm tất cả những đứa con ở khắp mọi nơi, những người có lòng tự trọng và nhận được sự tôn trọng, ngay trước mặt Người và Người đang trao cho chúng nỗi nhớ niềm thương với ánh nhìn tôn trọng. Gửi đến những đứa con liên tục là người đồng hành ngang bằng trong việc cai trị vương quốc và trong trạng thái xứng đáng được tôn thờ của chúng… nỗi nhớ niềm thương và lời chào namaste.
BapDada gặp nhóm đến từ Bihar:
Con có luôn xem mình là người có thẩm quyền tự trị vì bản thân không? Con đã nhận được quyền trị vì bản thân chưa, hay con sẽ nhận được nó? Trị vì bản thân nghĩa là con có thể thực hiện hành động thông qua các cơ quan thể lý khi nào và bằng cách nào con muốn. Là người chinh phục các cơ quan thể lý nghĩa là trở thành người có quyền trị vì bản thân. Con đã trở thành người trị vì như thế chưa, hay các cơ quan thể lý của con thỉnh thoảng điều khiển con? Tâm trí con thỉnh thoảng điều khiển con chứ? Hay là con cai trị tâm trí mình? Tâm trí con có bao giờ có suy nghĩ lãng phí hay không? Nếu thỉnh thoảng tâm trí có suy nghĩ lãng phí, lúc ấy con sẽ nói rằng con là người có quyền trị vì bản thân chứ? Có vương quốc nghĩa là có thẩm quyền vĩ đại. Người có quyền trị vì có thể làm bất cứ điều gì mình muốn; người ấy có thể trị vì theo bất kỳ cách nào mình muốn. Tâm trí, trí tuệ và tâm ấn là những sức mạnh của linh hồn, và mỗi linh hồn là chủ nhân của ba bộ phận này. Nếu tâm ấn của con thỉnh thoảng lôi kéo con về phía nó, con sẽ được gọi là chủ nhân chứ? Vì vậy, có quyền trị vì bản thân nghĩa là trở thành người chinh phục các cơ quan thể lý của con. Chỉ những ai là người chinh phục cơ quan thể lý của mình thì mới có thể nhận được thẩm quyền đối với vương quốc thế giới. Vì vậy, câu khẩu hiệu “Quyền trị vì bản thân là quyền sinh ra đã có của cuộc đời Brahmin” là câu khẩu hiệu dành cho con, linh hồn Brahmin. Trạng thái của người có thẩm quyền đối với bản thân là họ luôn là chủ nhân toàn năng. Người ấy không thiếu sức mạnh nào cả. Người trị vì bản thân sẽ luôn tuân thủ dharma (lối sống chân chính, đúng đắn), nghĩa là người ấy sẽ là hiện thân của dharna (thực hành); và trong vương quốc của mình, người ấy sẽ luôn mạnh mẽ. Tại sao giờ đây có sự chao đảo trong chính phủ? Do thẩm quyền của dharma (lối sống chân chính) trở nên tách biệt khỏi thẩm quyền của chính phủ (quản lý). Do chỉ còn lại một thẩm quyền nên họ mới trở nên khập khiễng, đây là lý do vì sao có sự chao đảo. Bản thân con cũng vậy, nếu con không có thẩm quyền đối với cả lối sống và vương quốc của con, thì sẽ có trở ngại; chúng sẽ khiến cho con chao đảo và con sẽ phải tranh đấu; trong khi nếu con có cả hai thẩm quyền này, con sẽ luôn là hoàng đế thảnh thơi. Không trở ngại nào có thể đến. Vì vậy, con đã trở thành hoàng đế thảnh thơi chưa? Hay con hơi lo cho cơ thể của con, cho người thân của con…? Các Pandava có lo lắng về việc kiếm thu nhập, chăm sóc cho gia đình không, hay con thảnh thơi? Đấng đang làm cho mọi người vận động thì đang làm cho con vận động. Đấng đang làm cho mọi người hành động thì đang làm cho việc đó diễn ra. Những ai trở thành công cụ trong việc này thì chính là hoàng đế thảnh thơi. Nếu con có ý thức rằng “Tôi đang làm việc đó”, con không thể thảnh thơi được. Tuy nhiên, nếu con nhận thức rằng con đã được Người Cha biến thành công cụ, con sẽ trải nghiệm mình thảnh thơi và thoát khỏi lo lắng trong cuộc đời con. Rồi sẽ không còn mối lo nào nữa. Ngay cả con sẽ không lo chuyện gì sẽ xảy ra vào ngày mai. Con có một chút lo lắng nào về chuyện gì sẽ xảy ra vào ngày mai và nó sẽ xảy ra như thế nào không? “Con không biết khi nào thì sự hủy diệt sẽ diễn ra, điều gì sẽ xảy ra? Điều gì sẽ xảy ra với con cái của con? Điều gì sẽ xảy ra với cháu của con?”. Con có những mối lo lắng như thế không? Hoàng đế thảnh thơi thì luôn tin rằng bất cứ chuyện gì đang diễn ra đều tốt, chuyện gì sắp sửa diễn ra thì càng tốt hơn, bởi vì Đấng đang khiến cho con làm mọi việc thì là tuyệt nhất. Đây được gọi là chiến thắng bằng trí tuệ có niềm tin. Con đã trở nên như thế này chưa, hay con vẫn đang nghĩ về nó? Chắc chắn con phải trở nên như thế này, phải không? Khi con nhận được vương quốc rộng lớn đến thế, có gì để mà nghĩ nữa chứ? Có ai buông bỏ thẩm quyền của mình không? Ngay cả những người sống trong nhà tranh vách nứa, những người chỉ có ít tài sản cỏn con, cũng sẽ không buông nó. Mà đây lại là thành quả kết sù! Vì vậy, với nhận thức đó là quyền của con, hãy luôn duy trì thẩm quyền này và tiếp tục bay. Nhớ lấy lời chúc phúc này “Quyền trị vì bản thân là quyền sinh ra đã có của tôi”. Con không phải là người sẽ trải nghiệm thành quả bằng cách nỗ lực vất vả mà con là người có thẩm quyền. Achcha. Bihar nghĩa là người luôn có mùa xuân (bahar). Đừng bao giờ đi vào mùa thu. Đừng bao giờ gặp phải bão hay cuồng phong, mà hãy luôn là mùa xuân. Achcha.
BapDada gặp nhóm:
Con có luôn trải nghiệm bản thân là người thay đổi thế giới bằng tầm nhìn của con không? Con từng nghe rằng con có thể thay đổi thế giới bằng tầm nhìn của con, nhưng giờ con đã có trải nghiệm về chuyện này. Thế giới đã thay đổi thông qua ánh nhìn tâm linh của con, phải không? Giờ đây Người Cha là thế giới của con, nên thế giới đã thay đổi, phải không? Có sự khác biệt giữa thế giới của con trước kia và thế giới của con hiện tại, phải không? Trước kia, trí tuệ con từng lang thang khắp thế giới, trong khi giờ đây Người Cha đã trở thành thế giới của con. Vì vậy, việc lang thang của trí tuệ đã ngưng lại. Trí tuệ đã trở nên ổn định, vì trước kia trong cuộc sống của con, trí tuệ con từng lang thang hướng đến nhiều thứ – mối quan hệ thuộc về cơ thể và tài sản vật chất. Tất cả những thứ đó giờ đã thay đổi. Giờ con nhớ đến cơ thể hay là Đấng vô thể đây? Nếu trí tuệ con hướng đến cơ thể, con xem điều đó là sai, phải không? Sau đó, con thay đổi bản thân; thay vì xem con là cơ thể, con cố gắng thực hành con là linh hồn vô thể. Vì vậy, thế giới của con đã thay đổi, phải không? Bản thân con đã thay đổi. Người Cha là thế giới của con hay vẫn còn sót lại điều gì đó trong thế giới này? Trí tuệ con không lang thang hướng về phía của cải hay mối quan hệ có thể bị hoại diệt, phải không? Giờ chẳng còn sót lại thứ gì “của tôi”. Giờ con không còn có suy nghĩ hay giấc mơ kiểu như “Tôi có rất nhiều của cải”, bởi vì con đã giao phó hết mọi thứ cho Cha. Con đã làm cho “của tôi” thành “của Người”. Con không nghĩ “Những gì thuộc về tôi là của tôi, và những gì thuộc về Cha cũng là của tôi” chứ? Cơ thể, của cải và tâm trí cũ kia không phải là “của tôi”; con đã giao chúng cho Cha rồi. Suy nghĩ đầu tiên con có cho sự chuyển hóa là “Mọi thứ là của Người”, và chỉ bằng cách nói “của Người”, con mới nhận được lợi ích. Không phải là Cha nhận được lợi ích trong chuyện này, mà chính con mới là người nhận được lợi ích, vì bằng cách nói “Nó là của tôi”, con bị mắc bẫy, trong khi bằng cách nói “Nó là của Người”, con trở nên tách rời. Bằng cách nói “của tôi”, con trở thành người mang gánh nặng, và bằng cách nói “của Người”, con trở thành người được ủy thác vừa sáng vừa nhẹ. Vậy thì cái nào tốt hơn? Nhẹ là tốt, hay nặng là tốt đây? Trong thế giới ngày nay, nếu ai đó bị thừa cân, họ không cảm thấy thoải mái chút nào. Mọi người cố gắng làm cho mình nhẹ, bởi vì nặng nề nghĩa là trải nghiệm sự mất mác; trong khi nhẹ nhõm, con mới nhận được lợi ích. Tương tự như vậy, bằng cách nói “của tôi, của tôi”, trí tuệ con trở nên nặng nề, trong khi bằng cách nói “của Người, của Người”, trí tuệ con trở nên nhẹ nhõm. Cho đến khi con trở nên nhẹ nhàng, không thì con không thể tiến đến trạng thái cao. Chính trạng thái bay sẽ trao cho con trải nghiệm an lạc. Có niềm vui thú trong việc duy trì trạng thái nhẹ nhàng. Achcha.
Bởi vì con đã tìm thấy Cha, nên Maya nào ở trước mặt Người được đây? Maya thì làm cho con khóc, còn Người Cha thì trao cho con của thừa kế; Người trao cho con thành quả. Trong suốt cả chu kỳ, con không thể tìm thấy Người Cha nào mang đến cho con thành quả như vậy. Ngay cả trong thiên đường, con sẽ không tìm thấy được người cha như vậy. Vì vậy, đừng quên Người thậm chí là một giây. Bởi vì con không quên người mang đến cho con thành quả hữu hạn, làm sao con có thể quên Đấng mang đến cho con thành quả vô hạn chứ? Vì vậy, hãy liên tục nhớ rằng con là người được ủy thác. Đừng bao giờ giữ lấy gánh nặng. Tuân theo lời dạy này, con sẽ luôn cười vang, ca hát và bay. Con cần điều gì trong cuộc đời này nữa đây? Cười vang, ca hát và bay. Chỉ khi con có thành quả thì con sẽ cười, phải không? Nếu không, con sẽ khóc. Vì vậy, tiếp tục giữ lấy lời chúc phúc này trong nhận thức của con “Con là người cười vang, ca hát và bay; là người luôn ở trong thế giới của Cha”. Trí tuệ của con sẽ không hướng đến nơi nào khác. Đừng khóc ngay cả trong giấc mơ của con. Đừng khóc thậm chí nếu Maya khiến cho con khóc. Không khóc cả trong tâm trí, chứ không chỉ khóc qua đôi mắt. Vì vậy, Maya khiến cho con khóc và Người Cha làm cho con cười vang. Luôn ở Bihar (đồng âm với “bahar”, nghĩa là mùa xuân) nghĩa là luôn giữ mình hạnh phúc và tỏa ngát hương thơm. Bengal nghĩa là người luôn giữ mình ngọt ngào. Có các loại toli rất ngon ở Bengal; họ có đa dạng các loại toli ngọt ngào. Vì vậy, ở đâu có sự ngọt ngào, ở đó có sự thanh khiết. Con không thể ngọt ngào nếu không có sự thanh khiết. Vì vậy, con là người giữ mình liên tục ngọt ngào và tỏa ngát hương thơm. Achcha. Các giáo viên cũng vậy, những người tỏa ngát hương thơm thì luôn giữ mình trong trạng thái xuân ngời. Achcha.
Blessing: Mong con luôn có vận may ở gần bên Cha bằng cách tránh xa khỏi sự ảnh hưởng của bầu bạn xấu, theo đó thì thi đậu với bằng danh dự.
Nếu con thích ở gần bên Cha, hãy tránh xa khỏi sự ảnh hưởng của bầu bạn xấu. Nhiều bài thi sẽ đến dưới hình thức là những thứ lôi cuốn, hấp dẫn nhưng đừng bị hấp dẫn bởi chúng. Có sự ảnh hưởng của nhiều loại bầu bạn. Có sự bầu bạn của suy nghĩ lãng phí, suy nghĩ hấp dẫn bởi Maya; sự bầu bạn của họ hàng; sự bầu bạn của lời nói; sự bầu bạn của thức ăn ô trọc và sự bầu bạn của hành động. Những ai tự bảo vệ bản thân khỏi sự ảnh hưởng của mọi loại bầu bạn này thì thi đậu với bằng danh dự.
Slogan: Hãy trở thành thiên thần, và đích thân Người Cha sẽ trở thành vòm che chở bảo vệ trong những tình huống trái ngang.
*** OM SHANTI ***