Trọng tâm: Con ngọt ngào, Cha đã đến để biến các con, những người thờ phụng thành xứng đáng được thờ phụng. Chỉ các con mới biết câu chuyện đầy đủ về việc biến từ người thờ phụng thành xứng đáng được thờ phụng và từ xứng đáng được thờ phụng thành người đi thờ phụng.
Câu hỏi: Điều gì mà người đời cho là không thể nhưng các con lại dễ dàng tiếp nhận trong cuộc đời con?
Trả lời: Người đời cho rằng không thể sống cuộc sống gia đình mà lại giữ thanh khiết được, trong khi các con dễ dàng tiếp nhận điều đó vì con biết con sẽ nhận được chủ quyền thiên đường thông qua việc đó.
Lời hát: Ai đã đến đây vào những giờ khắc sớm mai?
Om shanti. Đêm tối và bình minh là hoàn toàn khác đối với thế giới. Đấy là chuyện thường tình. Buổi sáng của các con lại không bình thường. Không ai trên đời biết đêm tối là gì còn bình minh là gì? Thật ra, đêm tối và bình minh diễn ra ở thời kì chuyển giao tốt lành hứa hẹn nhất của chu kì. Đêm tối vô minh giờ đang được xua tan. Người ta hát: Khi Mặt trời Kiến thức mọc lên, bóng tối vô minh bị xua tan. Mặt trời kia trao ánh sáng. Còn câu này nói về Mặt trời Kiến thức. Mộ đạo bị gọi là bóng tối còn kiến thức được gọi là ánh sáng. Con biết lúc này bình minh đang tới, và bóng tối mộ đạo đến lúc kết thúc rồi. Mộ đạo bị gọi là vô minh vì không ai trong bọn họ có kiến thức gì về những vị mà họ thờ cúng. Thờ cúng của họ trở thành chuyện lãng phí thời gian. Việc thờ cúng những con búp bê cứ tiếp tục diễn ra. Việc thờ cúng những con búp bê diễn ra suốt nửa chu kì. Nên có kiến thức đầy đủ về nhân vật mà con thờ cúng. Dòng tộc thánh thần xứng đáng được tôn thờ. Họ trở nên xứng đáng được thờ phụng và rồi trở thành người đi thờ phụng. Câu chuyện về việc trở thành người thờ phụng từ chỗ xứng đáng được thờ phụng và rồi lại trở nên xứng đáng được thờ phụng từ chỗ là người đi thờ phụng thì dài dòng và phức tạp. Người ta thậm chí còn chẳng hiểu ý nghĩa của việc là người thờ phụng và xứng đáng được thờ phụng. Cha Tối cao, Linh hồn Tối cao, chỉ đến ở thời kì chuyển giao, khi bóng tối đến hồi kết thúc. Người đến để mang bình minh đến. Thế nhưng, thay vì thời kì chuyển giao của chu kì, họ lại viết rằng Người đến ở mọi thời kì. Khi bốn thời kì đến lúc kết thúc, thế giới cũ kết thúc và thế giới mới bắt đầu. Vì thế, đây được gọi là thời kì chuyển giao đầy ích lợi. Vào lúc này, tất cả đều là cư dân địa ngục. Khi một người qua đời, người ta nói rằng anh ta đã lên thiên đường. Thế thì chắc hẳn trước đó anh ta đã ở trong địa ngục. Nhưng chẳng ai chịu in rằng họ đang ở trong địa ngục. Ravan đã khóa chặt trí tuệ của mọi người lại rồi. Trí tuệ của tất cả mọi người đã chết hẳn. Cha giải thích: Người Bharat có trí tuệ vô hạn nhất.
Chính là khi trí tuệ của họ hoàn toàn hóa đá họ mới nếm trải khổ đau. Đúng theo kế hoạch của vở kịch, ai cũng phải trở nên ngu dốt không biết gì. Chính Maya làm cho con ngu dốt không biết gì. Những ai xứng đáng được thờ phụng được gọi là hiểu biết, trong khi những người đi thờ phụng bị gọi là không hiểu biết gì. Họ nói: Con là kẻ tội đồ tha hóa suy đồi. Nhưng họ không hề biết họ đã từng hiểu biết vào lúc nào. Maya, Ravan, hoàn toàn biến trí tuệ con thành đá. Giờ con hiểu con từng xứng đáng được thờ phụng và giờ con đã trở thành người đi thờ phụng. Hiện tại, con trải nghiệm hạnh phúc. Con đã hằng than khóc suốt bao tháng ngày để được bình an và được giải thoát khỏi chu kì sinh tử. Nhưng không có trí tuệ của một ai có kiến thức về cách làm thế nào để được giải thoát khỏi xiềng xích của Maya. Con biết rằng các con tiếp tục đi xuống thang. Ở thời kì vàng, các con đi xuống rất chậm, việc đó rất mất thời gian. Mất thời gian để đi xuống khỏi chiếc thang hạnh phúc. Các con đi xuống chiếc thang khổ đau rất nhanh. Ở thời kì vàng và thời kì bạc, các con trải qua 21 kiếp, còn ở thời kì đồng và thời kì sắt, các con trải qua 63 kiếp, tuổi thọ ngắn đi. Giờ con biết nó trở thành trạng thái đi lên của con chỉ trong một cái búng tay. Tương truyền, vua Janak nhận được giải thoát trong cuộc sống chỉ trong một giây. Thế nhưng, người ta không hiểu ý nghĩa của ‘giải thoát trong cuộc sống’. Liệu có phải chỉ mỗi mình vua Janak mới nhận được giải thoát trong cuộc sống không hay đấy là cả thế giới? Ổ khóa trong trí tuệ các con giờ đã mở ra. Khi ai đó có trí tuệ trì độn, người khác nói rằng: Mong TĐ ban cho người này một trí tuệ tốt. Chẳng có chuyện gì như thế ở thời kì vàng. Có một tài khoản của ngay cả những linh hồn đã xa cách với Linh hồn Tối cao suốt một thời gian dài. Khi Cha ở trên vùng tối cao, những linh hồn ở bên Người vào lúc ấy trong cõi giải thoát và sau đó họ đi xuống đây vào lúc cuối, họ dành quãng thời gian rất dài ở trên đó. Chúng ta chỉ ở đó trong một khoảng thời gian ngắn ngủi. Chúng ta là những linh hồn rời xa Cha đầu tiên. Vì thế mới có lời hát: Các linh hồn đã xa cách Linh hồn Tối cao lâu lắm rồi. Những ai đã xa cách Cha từ lâu giờ đã gặp lại Cha. Cha không gặp những linh hồn đã ở đó cùng với Người suốt một khoảng thời gian dài. Cha nói: Ta đặc biệt đến để dạy các con. Khi Ta ở bên các con, tất cả mọi linh hồn đều nhận được ích lợi. Giờ là thời điểm thanh toán của tất cả mọi linh hồn. Mọi linh hồn lúc này sẽ thanh toán các tài khoản của họ, trở về nhà và rồi đạt được diễm phúc vương quốc của mình. Những chuyện này không ở trong trí tuệ của ai cả. Người ta hát: Hỡi TĐ, người Cha, Đấng giải thoát, Đấng dẫn đường. Người giải thoát chúng ta khỏi khổ đau và trở thành Đấng dẫn đường mang chúng ta tới cõi bình an. Người không trở thành Đấng dẫn đường mang chúng ta tới xứ sở hạnh phúc. Người mang các linh hồn về cõi bình an. Nơi các linh hồn cư ngụ là thế giới vô hình. Thế nhưng, chưa ai có thể trở về đấy vì tất cả mọi linh hồn đều ô trọc cả rồi. Vì vậy họ mới cầu gọi đến Cha Thanh lọc. Đặc biệt khi người Bharat trở nên hoàn toàn lộn ngược đến mức họ cho Cha vô hạn vào trong cả chó mèo và sỏi đá. Kì lạ làm sao! Họ làm cho Ta thành suy đồi hơn cả họ cơ đấy. Vở kịch này tiền định rồi. Đấy chẳng phải lỗi của ai cả vì mọi người đều bị kiểm soát bởi vở kịch chứ không phải bởi TĐ. Vở kịch thậm chí còn mạnh hơn cả TĐ. Cha nói: Ta cũng sẽ đến vào lúc của Ta, đúng theo vở kịch. Ta chỉ đến một lần duy nhất. Người ta mò mẫm trầy trật khắp nơi trên con đường mộ đạo. Con đã tìm thấy Cha rồi. Con phải giành lấy của thừa kế của con từ Cha với một cái búng tay. Một khi con đã nhận được của thừa kế rồi, chẳng còn cần phải mò mẫm trầy trật gì nữa. Đích thân TĐ nói: Ta đến và nói cho con biết cốt lõi của Vệ đà và các kinh sách. Thuở ban đầu từng có xứ sở chân lí sự thật, nhưng không ai biết sau đó nó trở thành cõi giả dối như thế nào. Người Bharat thậm chí còn không biết ai nói Gita. Bharat có lối sống thần thánh nguyên thủy vĩnh cửu. Chính khi những linh hồn thuộc lối sống thần thánh ấy, những linh hồn vốn satopradhan và xứng đáng được thờ phụng, trở thành những người thờ phụng tamopradhan, lối sống thánh thần biến mất. Sau đó, Cha đến và một lần nữa thiết lập lại vẫn chính lối sống ấy. Có những hình ảnh về họ cũng như các kinh sách. Người Bharat có một kinh sách hướng thượng nhất, kinh Gita. Họ đã quên sạch lối sống của mình. Đấy là lí do tại sao họ đổi tên và bắt đầu tự gọi mình là những người Hindu. Chuyện này đã ấn định trong vở kịch. Linh hồn đi vào chu kì tái sinh và trở thành tamopradhan khi tạp chất bị trộn lẫn vào trong họ. Con biết rằng con từng là đồ trang sức làm bằng vàng ròng còn bây giờ đã trở thành đồ giả. Cơ thể được gọi là đồ trang sức. Con diễn vai của mình thông qua cơ thể. Chúng ta đã nhận được phần vai 84 kiếp dài đến thế. Các con trở thành thánh thần, chiến binh, vân vân – xứng đáng được thờ phụng và rồi lại là người đi phụng thờ. Nếu Ta mà cũng trở nên xứng đáng được thờ phụng và rồi lại thành một người đi thờ phụng, thì ai sẽ làm cho các con xứng đáng được thờ phụng đây? Ta mãi mãi thanh khiết, Ta là Đại dương Kiến thức, Đấng thanh lọc. Các con trở nên xứng đáng được thờ phụng và rồi lại thành người đi phụng thờ, các con đi vào ngày và rồi lại vào đêm. Thế nhưng, những người kia không biết điều này. Cha giải thích: Thế giới tiếp tục trở nên giả dối, thế nên họ mới bịa ra những câu chuyện giả dối. Đến Vyas cũng lập được kì tích. Vyas không phải là TĐ.
TĐ đến và giải thích cốt lõi của Vệ đà và các kinh sách thông qua Brahma. Sau đó họ lại mô tả Brahma cầm kinh sách. Thế TĐ đi đâu mất rồi? Không phải Brahma hiện ra từ cái rốn của Vishnu, hay Vishnu đưa ra cốt lõi của các kinh sách đâu. Không, TĐ giải thích thông qua Brahma. Phía bên trên Trimurti là SB. Người nói cốt lõi thông qua Brahma. Linh hồn mà qua ông ấy Người nói sau đó sẽ thực hiện sự dưỡng nuôi. Các con là những Brahma Kumar và Kumari. Dòng tộc Brahmin là cao nhất. Lúc này các con là con của TĐ. Các con đang trông coi ngọn lửa hiến sinh do TĐ tạo ra. Toàn bộ thế giới cũ sắp bị hiến tế vào trong ngọn lửa hiến sinh kiến thức này. Nó được gọi là ngọn lửa hiến sinh kiến thức bất diệt của Rudra, trong đó con ngựa được hiến tế để đạt được quyền tự trị. Cha đã tạo ra ngọn lửa hiến sinh này để khiến cho con giành được vương quốc. Khi người ta tạo ra các ngọn lửa hiến tế, họ tạo ra tượng của Shiva và các saligram bằng đất bùn. Họ tạo ra chúng, dưỡng nuôi chúng và rồi phá hủy chúng. Họ làm y hệt với các tượng thần. Họ làm thế hệt như trẻ con chơi với búp bê vậy. Có câu nói về Cha rằng Người thực hiện sự thiết lập, dưỡng nuôi và rồi phá hủy. Thế nhưng, trước tiên là thiết lập. Lúc này, các con đang học trong cõi chết vì cõi bất tử. Đây là kiếp cuối cùng của con trong cõi chết. Cha đến để thiết lập nên cõi bất tử. Chuyện gì sẽ xảy ra nếu chỉ có mỗi mình nàng Parvati được kể chuyện cho nghe? Họ gọi Shankar là Chúa tể Bất tử và họ mô tả Parvati ở bên Shankar. Vì Shankar và Parvati được mô tả ở vùng tinh tế, nên làm sao họ có thể tồn tại trong hình dạng hữu hình được đây? Lúc này con được giải thích rằng Jagadamba và Jagadpita trở thành L&N. L&N sau đó trở thành Jagadamba và Jagadpita sau 84 kiếp. Thật ra, Jagadamba là người nỗ lực còn Lakshmi là phần thưởng thanh khiết. Lời ngợi ca về ai vĩ đại hơn? Cứ nhìn xem có bao nhiêu nhóm họp diễn ra dành cho Jagadamba. Kali của Calcutta cũng rất nổi tiếng. Tại sao họ lại không tạo ra Kala Pita (một người cha – nhân vật nam) cùng với Kali Mata (Mẹ Kali) của Calcutta? Thật ra, Jagadamba, Adi Devi, ngồi trên giàn thiêu kiến thức và trở nên xinh đẹp từ xấu xí. Trước tiên bà trở thành nữ thần kiến thức rồi sau đó trở thành công chúa. Các con đã đến đây để nhận kiến thức từ TĐ và trở thành các hoàng tử và công chúa. Ai đã trao cho L&N vương quốc của họ? TĐ. Chỉ có Cha mới kể con nghe câu chuyện bất tử và câu chuyện về Narayan thật và sau đó con trở thành N từ người thường trong một giây. Trí tuệ con giờ đã mở ra và con đã hiểu rằng sắc dục là kẻ thù ghê gớm nhất. Họ nói rằng không thể nào sống cuộc sống gia đình mà lại giữ thanh khiết được. Con được giải thích rằng Cha là Đấng sáng tạo ra thiên đường. Vì thế, Người nhất định sẽ trao cho con cái của Người chủ quyền thiên đường. Thế nên, để giành được chủ quyền thiên đường, con nhất định cần giữ thanh khiết trong một kiếp. Đây là giao dịch quá hời. Các doanh nhân có thể nắm bắt điều này rất tốt vì họ cũng quyên tặng, họ để dành một khoản tiền làm từ thiện. Cha nói: Hiếm ai thực hiện cuộc ngã giá này. Đây là việc kinh doanh dễ dàng đến thế. Tuy nhiên, có một số người ngã giá rồi sau đó lại li từ Cha. Không ai ngoại trừ Cha có thể giải thích kiến thức này. Chỉ có Đấng duy nhất mới là Đại dương Kiến thức và một mình Người giải thích cho con. Linh hồn từng thanh khiết và xứng đáng được thờ phụng này đã trở thành người đi thờ phụng vào lúc cuối trong 84 kiếp của ông ấy. Rồi Ta đi vào cơ thể của ông ấy. Prajapita, người cha nhân loại, phải tồn tại ở đây. Lúc này các con đang nỗ lực và trở thành thiên thần. Sau đêm của con đường mộ đạo, lúc này có kiến thức, nghĩa là ban ngày. Không có ngày giờ cố định cho việc này. Không ai biết SB đến vào lúc nào. Người ta kỉ niệm ngày sinh nhật của Krishna rất hoành tráng. Không ai biết chính xác ngày sinh nhật của Shiva. Thế nhé.
1. Hãy lắng nghe câu chuyện về N thật và câu chuyện bất tử từ Cha duy nhất ở thời kì nhân đức này. Hãy quên hết mọi thứ khác mà con đã từng nghe được đi.
2. Để giành được chủ quyền thời kì vàng của mình, hãy giữ thanh khiết trong một kiếp này thôi. Hãy nỗ lực để trở thành một thiên thần.
Chúc phúc:
Mong con đầy ắp mọi thành tựu bằng cách có nhận thức mình là một chủ nhân và đứa con và có quyền với mọi báu vật.
Chúng ta là con và là chủ nhân của mọi báu vật của Cha, là những yogi tự nhiên và người làm chủ bản thân một cách tự nhiên. Hãy đầy ắp mọi thành tựu bằng cách có nhận thức này. Hãy cứ không ngừng hát bài ca ‘Tôi đã đạt được bất kì điều gì tôi muốn đạt được’, đừng chơi trò trơi trốn tìm, cứ đánh mất rồi lại đi tìm, đánh mất rồi lại đi tìm. ‘Tôi đang đạt được, tôi đang đạt được’ không phải là lời nói của linh hồn có quyền. Những ai là con của Cha thì đầy ắp, con của Đại dương không cần phải làm việc vất vả như đầy tớ.
Khẩu hiệu:
Chiến thắng nỗi khổ trả nghiệp bằng sức mạnh yoga chính là nỗ lực hướng thượng.
***Om shanti***
Những lời vô giá của Mateshwari:
Raj Rishi là những con người tuổi vàng:
Người ta nói rằng các Raj Rishi tồn tại ở thời kì đồng, những người ngồi và tạo ra kinh sách, vì họ trikaldarshi. Thật ra, bây giờ đây, chúng ta có thể nói rằng các Raj Rishi tồn tại ở thời kì vàng vì ở đấy, họ đã hoàn toàn chinh phục được các thói tật, nghĩa là, họ có cuộc đời giống như bông sen và họ vận hành vương quốc với trạng thái giải thoát trong cuộc sống. Những rishi đã thực hiện thiền định mãnh liệt từ thời kì đồng để đạt được TĐ đã tạo ra Vệ đà và các kinh sách vào lúc ấy. Ở thời kì vàng, không cần Vệ đà và các kinh sách, mà chúng ta cũng không thể nói rằng chúng ta là trikaldarshi. Vì chúng ta còn không thể gọi Brahma, Vishnu hay Shankar là trikaldarshi, nên làm sao các rishi và muni (các đạo sĩ) của thời kì đồng rajoguni có thể là trikaldarshi được chứ? Trikaldarshi có nghĩa là chỉ có TĐ Shiva duy nhất mới được gọi là Trimurti và Trinetri, đấng Đích thân đến đây vào lúc cuối chu kì và chấm dứt tạo vật. Ở thời kì vàng, chúng ta sẽ trải nghiệm phần thưởng. Ở đấy, chúng ta không biết chúng ta, những Brahmin của dòng tộc Brahma trở thành chủ nhân trinetri và trikaldarshi. Trong suốt cả chu kì, không ai có thể nhận được kiến thức này, cả các thánh thần lẫn người phàm đều không thể được gọi là trikaldarshi. Thế nhé.