Trọng tâm: Con ngọt ngào, để trải nghiệm niềm vui siêu giác quan, hãy liên tục duy trì ý thức về việc con là con của ai. Nếu con quên Cha, niềm hạnh phúc của con sẽ biến mất.
Câu hỏi: Những người con nào có được niềm hạnh phúc bền lâu rằng họ đã tìm thấy Cha?
Trả lời: Những người con đã kết nối mọi mối quan hệ với Cha, những người nỗ lực ở trong tưởng nhớ tới Cha duy nhất và không nhớ tới bất cứ con người mang cơ thể nào thì sẽ có được niềm hạnh phúc lâu bền. Nếu con nhớ đến bất cứ con người mang cơ thể nào, con sẽ phải than khóc nhiều lắm đấy. Những ai sắp trở thành chủ nhân thế giới không bao giờ khóc.
Lời hát: Chớ quên những ngày thơ ấu của con.
Om shanti. Cha nói: Con ngọt ngào ơi, đừng quên rằng con là con của Cha vô hạn. Nếu con quên mất điều này con sẽ làm cho mình rơi lệ và trí tuệ con sẽ bị thu hút về phía thế giới nhơ bẩn. Nhớ Cha, con nếm trải được niềm vui siêu giác quan. Hạnh phúc ấy biến mất nếu con quên Cha. Hãy luôn nhớ rằng con là con của Baba nhé. Nếu không, con sẽ làm cho mình phải khóc. Tất cả đều là con của TĐ. Tất cả đều nói: Hỡi Baba! Hỡi Cha Tối cao, Linh hồn Tối cao, xin hãy bảo vệ chúng con! Thế nhưng không ai biết con nhận được sự bảo vệ của Cha vào lúc nào. Không ai trong số các hiền triết hay thánh nhân biết lúc nào con nhận được giải thoát hay giải thoát trong cuộc sống từ Cha bởi vì họ lại đi nói rằng TĐ có mặt trong từng phân tử. Giờ con đã biết Cha vô hạn rồi. Người là Cha dấu yêu nhất. Không có ai đáng yêu như Người. Không biết đến người Cha như thế thật là một sai lầm lớn. Sao người đời lại kỉ niệm ngày sinh nhật của Shiva? Người là ai? Không ai biết cả. Cha nói: Con đã trở nên rất u mê không hiểu biết gì rồi. Nhìn xem Maya, Ravan đã biến con thành gì. Bây giờ con đã biết được rằng đây là nơi sinh của Ta. Ta đến mỗi 5000 năm. Họ nói rằng Người sẽ đến sau 40.000 năm khi thời kì sắt kết thúc. Bức tranh Trimurti được trưng bày. Họ cũng đặt tên cho một con đường là Đường Trimurti, nhưng lại không ai biết ba hình ảnh Brahma, Vishnu và Shankar trong bức tranh. Brahma làm nghề gì? Vishnu và Shankar làm nghề gì? Họ cư ngụ ở đâu? Người ta chẳng biết gì hết; họ ở trong bóng tối mịt mùng.
Cha là Đấng Sáng tạo. Tạo vật này của Người thật là to lớn. Vở kịch là vô hạn và có số lượng vô hạn con người ở trong đó. Thuở đấy là thời kì vàng 5000 năm trước, khi đấy còn là vương quốc của L&N ở Bharat, không có bất kì vương quốc nào khác. Họ nói: nữ thần Shri L và nam thần Shri N. Họ thậm chí còn nói về Rama và Sita là nam thần Rama và nữ thần Sita. Nam thần N và nữ thần L từ đâu đến? Họ từng trị vì trong quá khứ, nhưng không một ai biết câu chuyện cuộc đời của họ. Họ cứ hát rằng TĐ là đấng Xóa bỏ Khổ đau và đấng Ban tặng Hạnh phúc, nhưng việc Người là đấng Xóa bỏ Khổ đau và Ban tặng Hạnh phúc như thế nào lại không ở trong trí tuệ của bất cứ ai. Người ban tặng hạnh phúc gì? Người lấy đi khổ đau cho tất cả mọi người vào lúc nào? Họ không biết gì hết. Lúc này, các con đang học R.Y ở đây để trở thành giống như nữ thần L và nam thần N. Con cũng biết rằng nam thần Rama và nữ thần Sita cũng sẽ được tạo ra ở đây. Con sẽ hoàn tất tám kiếp của con ở thời kì vàng và rồi đi vào vương quốc của Rama và Sita. Tại đây, con đang xây dựng vương quốc vô hạn của con cho 21 kiếp. Các con những nam thần và nữ thần đang trở thành chủ nhân thiên đường. Thiên đường không ở trên trời đâu. Không ai biết điều này cả. Họ có trí tuệ suy đồi hoàn toàn rồi. Họ nói: Người này nọ đã đi lên thiên đường. Nhưng họ lại không hiểu gì cả. Được rồi, thế liệu tất cả những người đạo Thiên chúa và đạo Phật có đến thiên đường không? Sau này họ mới đến và thiết lập nên tôn giáo của họ. Thế thì làm sao họ có thể đến thiên đường được chứ? Họ thậm chí còn chẳng biết cái gì được gọi là thiên đường. Các đạo sĩ nói rằng họ nhập vào nguyên tố ánh sáng. Một số người nói rằng họ đi lên cõi niết bàn, rằng có một thế giới ở cõi niết bàn. Đấy là nơi cư ngụ; không có chuyện ánh sáng nhập vào ánh sáng. Nếu họ mà nhập vào ánh sáng, các linh hồn sẽ bị phá hủy và toàn bộ vở kịch kết thúc mất rồi. Không linh hồn nào có thể được giải thoát khỏi vở kịch này. Không ai có thể đạt được giải thoát vĩnh cửu. Không ai hiểu ý nghĩa của bài hát mà cũng chẳng ai hiểu ý nghĩa của giải thoát trong cuộc sống. Họ cũng không hiểu ý nghĩa của linh hồn hay ý nghĩa của Linh hồn Tối cao. Cha nói: Khuôn mặt của các con là khuôn mặt của con người. Khuôn mặt của các vị thần cũng giống như thế. Từng có các thánh thần ở buổi đầu của thời kì vàng. Vương quốc của họ đã kéo dài suốt 2500 năm. Rồi trong 2500 năm còn lại, tất cả các đạo khác xuất hiện. Thay vì nói rằng độ dài của chu kì là 5000 năm, họ lại nói rằng độ dài của cái cây chu kì là hàng trăm nghìn năm, nhưng họ cũng sẽ không đến để tìm hiểu những điều con giải thích đâu. Chỉ những ai đã từng đến và hiểu ra điều này ở chu kì trước mới lại đến thôi. Trước tiên, hãy giải thích rằng các đạo sĩ tiếp nhận sự từ bỏ hữu hạn bằng cách rời bỏ gia đình nhà cửa và đi vào rừng. Ban đầu họ satopradhan. Giờ họ đã trở nên tamopradhan rồi, từ rừng sâu họ đã quay trở lại và xây nên những lâu đài khổng lồ.
Những đạo sĩ ấy nhất định cũng đã hỗ trợ Bharat trên cơ sở sự thanh khiết của họ; họ đã phục vụ Bharat. Nếu không có đạo từ bỏ, Bharat đã bị thiêu rụi trong sắc dục và trở thành ô trọc hoàn toàn rồi. Vở kịch này tiền định. Ban đầu họ có sức mạnh thanh khiết mà nhờ nó họ hỗ trợ Bharat. Thuở đấy là vương quốc của các thánh thần, Bharat cực kì giàu có. Họ có những cung điện khổng lồ với kim cương. Tất cả những thứ ấy đi đâu hết rồi? Tất cả những thứ ấy đều đã chìm xuống dưới. Họ nói rằng Lanka và Dwaraka đã chìm xuống dưới biển. Chúng không tồn tại vào lúc này nữa. Từng có những cung điện bằng vàng. Vì họ có thể để cả kim cương trong đền thờ, thì ở đấy còn gì mà họ không có chứ? Các con nên ngập tràn hạnh phúc. Baba đã đến một lần nữa. Người nói: Hãy nhớ Cha! Con chỉ phải nhớ Đấng Duy nhất qua đó tội lỗi của con được gột rửa, thế mà con lại quên mất điều này và đi nhớ những con người mang cơ thể. Không có ích lợi gì trong việc nhớ đến những con người mang cơ thể cả đâu. Cha nói: Hãy liên tục nhớ một mình Ta thôi. Đừng nhớ đến những con người mang cơ thể. Ngay cả nếu mẹ con có qua đời, hãy cứ ăn halva. Chỉ bằng cách nhớ Cha duy nhất con mới kiếm được thu nhập. Chúng ta là con của Shiv B và chúng ta phải giành được của thừa kế từ Người. Nếu con không nhớ Cha vào lúc này con sẽ phải hối tiếc và than khóc rất nhiều đấy. Những linh hồn sắp trở thành chủ nhân thế giới cần gì phải khóc? Chỉ khi con quên Cha Maya mới tát con thôi. Vì thế B giải thích đi giải thích lại với con rằng: Hãy nhớ Cha và của thừa kế! Chúa tể Bất tử sẽ không ngồi và kể câu chuyện bất tử cho mỗi mình nàng Parvati nghe đâu; nhất định phải có nhiều người ở đấy. Cha giải thích cho tất cả mọi con người rằng: Bây giờ, đừng ô trọc thêm nữa! Hãy trở nên thanh khiết trong kiếp cuối cùng này. Không có thói hư tật xấu nào ở thiên đường. Nếu ở thiên đường mà cũng có các thói tật nữa thì thiên đường và địa ngục có khác gì nhau? Người ta hát lời ngợi ca các thánh thần rằng: Các ngài đầy ắp mọi đức hạnh, mười sáu độ tròn đầy. TĐ đến và biến tất cả thành những nam thần và nữ thần. Không ai ngoại trừ TĐ có thể biến con thành như thế. Chỉ có một TĐ duy nhất thôi. Vương quốc của các nam thần và nữ thần được truyền tụng. Sẽ vẫn có vua, hoàng hậu và các thần dân y hệt như thế ở đó nhưng họ sẽ không được gọi là nam thần và nữ thần. Đấy được gọi là lối sống thần thánh nguyên thủy vĩnh cửu. Không ai biết điều này. Cha cũng giải thích điều này cho linh hồn này (Brahma). Có hai linh hồn: một là Cha và một là Dada. Một linh hồn nhận 84 kiếp còn linh hồn kia vượt thoát tái kiếp.
Cha không bao giờ tái kiếp. Người chỉ đến một lần duy nhất và dạy chúng ta R.Y để làm cho cả thế giới này thanh khiết. Cha giải thích với con rằng: Ta đi vào trong ông này. Ông này đã trải qua 84 kiếp. Đây là kiếp cuối cùng trong rất nhiều kiếp của ông ấy. Ta vô hình. Thế Ta đến và dạy R.Y cho các con bằng cách nào được đây? Không chuyện gì có thể xảy ra thông qua nguồn linh cảm. Không thể có những lời nói của TĐ Krishna. Cậu ấy đến bằng cách nào được chứ? Cậu ấy là hoàng tử của thời kì vàng, mười sáu độ thánh thiện tròn đầy. Rồi ở thời kì bạc, có mười bốn độ thánh thiện. Thế tại sao họ lại đẩy Krishna vào thời kì đồng? Cậu ấy nên đến đầu tiên chứ? Cha giải thích: Trước hết hãy nhớ Cha, nếu không Maya sẽ tát con rất đau đấy. Có cây xấu hổ cứ héo rũ mỗi khi con chạm vào nó. Tình trạng của con cũng trở thành y hệt như thế. Khi con không nhớ Cha, mọi thứ đều kết thúc. Con đã nghe trong bài hát ‘Chớ quên những ngày thơ ấu của con’. Nếu con quên Cha, con sẽ bị tổn thương cách này hay cách khác. Cha nói: Con là con của Ta, có phải không? Cơ thể của con đã được tạo ra với thuốc độc và kia là cha mẹ đời thường của cơ thể của con. Đấng ấy là Cha vô hình còn ông này là cha tinh thần. Ông này trước đây hữu hạn và giờ đã trở thành vô hạn. Nhìn xem, người con gái đời thường này (Dadi Nirmal Shanta) cũng đang ngồi đây. Có cha đời thường, cha tinh thần và Cha từ cõi vượt thoát. Shiv B không có bất cứ anh chị em nào, dù là đời thường hay tinh thần hay vượt thoát. Có quá nhiều sự khác biệt. Thuộc về Cha duy nhất thì không giống như đến nhà dì con chơi đâu! Để kết nối được mọi mối quan hệ với một người Cha như thế thì cần thời gian. Cần nỗ lực lớn để ở trong tưởng nhớ tới Shiv B. Thậm chí có những con đã ở đây khoảng 50 năm rồi mà vẫn không nhớ được Baba trong suốt cả ngày. Cần nỗ lực để quên hết những người khác đi và chỉ nhớ đến Đấng Duy nhất. Một số con nhớ B được 1%, một số con nhớ B được 2% và một số đứa khó khăn lắm mới nhớ Người được nửa phần trăm. Đây là đích đến rất cao. Cha giải thích: Đừng quên những ngày thơ ấu của con. Con nhận được của thừa kế thiên đường từ Cha. Con biết rằng con đã chết trong khi đang sống và đã thuộc về Cha để đi đến thế giới mới. Vì thế con nên có được niềm hạnh phúc bền lâu. Ôi, chúng ta sẽ được đội vương miện kép. Người đời không biết tại sao những thánh thần kia lại được gọi là 16 độ thánh thiện và 14 độ thánh thiện ở thời kì vàng. Họ không biết gì hết.
Các kinh sách của con đường mộ đạo sẽ lại được tạo ra lần nữa. Hatha yoga và các chuyến hành hương cũng sẽ lại tồn tại, nhưng chuyện gì sẽ xảy ra thông qua những thứ ấy? Liệu có ai đến được thiên đường thông qua những thứ ấy không? Không. Con người ta làm rất nhiều chuyện bằng các sức mạnh huyền thuật. Có nhiều người có sức mạnh huyền thuật. Hàng ngàn người chạy theo sau họ. Họ làm cho cái đồng hồ và những thứ khác xuất hiện bằng sức mạnh huyền thuật. Họ không hiểu rằng tất cả những chuyện đấy chỉ là tạm bợ trong chốc lát mà thôi. Cần nỗ lực rất nhiều để làm được như thế. Thậm chí có cả những quyển sách mà từ đó con có thể học được sức mạnh huyền thuật. Hàng trăm ngàn người chạy theo sau họ. Con biết rằng con nhận được của thừa kế thiên đường từ B. Không thứ gì con nhìn thấy bằng đôi mắt này sẽ còn lại đâu. Cha giải thích: Con đã trở nên vô thể và diễn vai của con thông qua cơ thể. Nếu con được kể cho nghe về tài khoản 8,4 triệu kiếp thì sẽ mất tới 12 tháng. Chuyện đó là không thể. Kể cho con nghe tài khoản 84 kiếp thì dễ thôi. Con cứ tiếp tục đi quanh chu kì 84 kiếp. Khi triều đại mặt trời tồn tại, triều đại mặt trăng không tồn tại. Khi triều đại mặt trời kết thúc, triều đại mặt trăng xuất hiện. Giờ con biết rằng các con là dòng tộc Brahmin và rồi các con sẽ trở thành triều đại thánh thần. Vì thế các con đang học việc học này. Rồi sau khi đi xuống thang, các con trở thành dòng họ thương nhân và tiện dân. Giờ con đã nhớ 84 kiếp của con rồi. Con cũng phải nhớ chu kì này nữa. Bằng cách nhớ Cha con sẽ trở nên mãi mãi khỏe mạnh, mãi mãi giàu có và tội lỗi của con sẽ được cắt bỏ đi. Bằng cách biết chu kì con trở thành người trị vì địa cầu. Con biết rằng thế giới cũ này sắp trở thành nghĩa địa; sẽ không còn lại gì, mọi thứ đều sẽ kết thúc. Có câu ‘Rama đã đi rồi và Ravan cũng đã đi rồi.’ Gia đình của Rama ở thời kì vàng sẽ rất nhỏ thôi. Gia đình của Ravan hiện giờ thì rất lớn. Con biết rằng vương quốc đang được xây dựng. Trước tiên, cái gì cũng cần phải bỏ ra chút nỗ lực. Cha truyền cảm hứng cho các con nỗ lực: Các con à, hãy nhớ Ta! Lẽ nào con lại không nhớ được Cha đấng mà từ Người con nhận được chủ quyền thiên đường vô hạn? Cha nhắc con nhớ rằng con từng là chủ nhân thiên đường. Giờ con hãy nỗ lực một lần nữa và trở thành chủ nhân thiên đường. Thế nhé.
Gửi tới những người con ngọt ngào nhất, dấu yêu, đã thất lạc từ lâu, nay mới tìm lại được, tình yêu thương, sự tưởng nhớ, và lời chào buổi sáng, từ người Mẹ, người Cha, BD. Cha linh hồn kính cẩn chào namaste với các con linh hồn.
Trọng tâm thực hành
1. Đừng giống như cây xấu hổ trong bất cứ tình huống nào. Đừng quên mất những ngày thơ ấu thần thánh của con mà ủ rũ. Nhìn nhưng không thấy với bất cứ thứ gì con nhìn bằng đôi mắt này của con.
2. Chỉ bằng cách nhớ Cha duy nhất con mới kiếm được thu nhập. Vì thế, đừng khóc lóc vì nhớ đến những con người mang cơ thể. Hãy nhớ Cha và của thừa kế và giành lấy chủ quyền thế giới.
Chúc phúc:
Mong con đầy ắp mọi sức mạnh và kết thúc những tâm ấn yếu đuối của con bằng ánh sáng và sức mạnh của kiến thức.
Với kiến thức, con biết những tâm ấn yếu đuối của mình, và khi con đã hiểu nó, những tâm ấn ấy được kiềm chế trong một thời gian ngắn. Tuy nhiên, để kết thúc được hẳn những tâm ấn yếu đuối ấy, con cần thêm lực của ánh sáng và sức mạnh của kiến thức. Để được như thế, cùng với việc là chủ nhân toàn năng và chủ nhân toàn tri, con cũng phải là một chủ nhân kiểm tra nữa. Sử dụng kiến thức để rót đầy sức mạnh vào trong con và nhờ đó gia tăng sức mạnh nghiền ngẫm của con. Rồi con sẽ trở nên đầy ắp sức mạnh.
Khẩu hiệu:
Ở đâu có mọi thành tựu, ở đó có hạnh phúc.
***Om shanti***