Trọng tâm: Con ngọt ngào, con phải đến với Cha để làm cho diễm phúc của con hướng thượng. Con tuân theo shrimat tới mức độ nào thì con sẽ làm cho diễm phúc của con hướng thượng tương ứng mức đó.
Câu hỏi: Thói quen nào trên con đường mộ đạo mà giờ các con không còn nên có nữa?
Trả lời: Trên con đường mộ đạo, khi họ nếm trải một chút khổ đau hay ngã bệnh, họ nói: Hỡi Rama, hỡi TĐ. Trên con đường mộ đạo, có thói quen khóc váng lên trong đau khổ. Con không còn được phép để cho những lời như thế thốt ra từ miệng con nữa. Thầm trong lòng, con nên nhớ đến B ngọt ngào với thật nhiều yêu thương.
Lời hát: Con đã đến với diễm phúc đã được đánh thức của con.
Om shanti. Tất cả mọi con người đều nỗ lực để tạo ra diễm phúc hạnh phúc hoặc bình an. Các hiền triết, thánh nhân và đạo sĩ nói rằng: Chúng con muốn bình an! Xin hãy lấy đi khổ đau của chúng con và ban cho chúng con hạnh phúc! Họ tin rằng chỉ có TĐ mới là Đấng Xóa bỏ Đau khổ và Đấng Ban tặng Hạnh phúc cho con người, nhưng con người lại không biết TĐ. Con nói: Shiv Baba! Brahma, Vishnu và Shankar không thể được gọi là Baba, họ là các vị thần. Chỉ có TĐ mới được gọi là Baba. Người vô hình và Người được thờ phụng. Con biết rằng Shiv Baba là Baba của tất cả mọi linh hồn. Thế nhưng họ lại không hiểu vì sao họ gọi Người là ‘Baba’. Cũng có một người cha đời thường nữa, thế thì đây là người Cha nào? Linh hồn nói: Đấng ấy là Cha vô hình. Người vô hình, còn chúng ta các linh hồn cũng vô hình. Mặc dù con người có những người cha đời thường, nhưng linh hồn không quên mất người Cha kia. TĐ là Cha còn chúng ta là con cái của Người. Ở đây, Người được gọi là Cha Tối cao. Trong tiếng Anh có câu: TĐ, người Cha, Linh hồn Tối cao, Đấng Tối thượng.
Một người cha đời thường là người sáng tạo ra các cơ thể trong khi Đấng kia là người Cha đến từ cõi vượt ngoài thế giới này. Chỉ có Cha mới ngồi đây và giải thích cho các con. Con nhớ Cha bởi vì con nhận được của thừa kế từ Người. Con đã đến với Cha để giành lấy của thừa kế của con. Chỉ có Cha, Đấng Xóa bỏ Khổ đau và Đấng Ban tặng Hạnh phúc, mới đến để chỉ cho con đường đến hạnh phúc. Sẽ không có tên gọi hay dấu vết của khổ đau ở đấy. Ở đây, có quá nhiều khổ đau. Ai ai cũng kêu cầu. Hiện giờ có quá nhiều khổ đau trên đời. Khi ai đó qua đời, con người ta trở nên vô cùng đau khổ. Họ nói ‘Hỡi TĐ’ và than khóc. Một mình Người là người Cha Ân nhân. Con hát thế vì vậy Người nhất định đã lấy đi khổ đau cho con và ban tặng cho con hạnh phúc. Cha đến và giải thích: Các con à, mọi chu kì, khi con trở nên hết sức đau khổ và ô trọc, chính khi ấy con kêu cầu: Hỡi Baba, xin hãy đến! Ta đến hết chu kì này đến chu kì khác ở thời kì chuyển giao. Lúc cuối của thế giới ô trọc và lúc bắt đầu của thế giới thanh khiết được gọi là thời kì chuyển giao. Đây là thời kì chuyển giao duy nhất được truyền tụng. Cha đến để thắp sáng lại ngọn đèn của tất cả các linh hồn, để xóa bỏ khổ đau của họ và ban cho họ hạnh phúc. Con biết con đã đến với người Cha từ cõi vượt ngoài thế giới này, đấng đã đi vào trong ông này. Đích thân Người nói: Ta đi vào trong ông này và đặt cho ông ấy cái tên Brahma. Tất cả các con đều là những Brahma Kumar và Kumari. Con có niềm tin rằng con đã trở thành con của Brahma để giành được của thừa kế hạnh phúc của con từ Cha.
Thuở đấy là vương quốc của L&N, các con ngập tràn hạnh phúc. Giờ nó là thời kì sắt, cõi khổ đau. Sau đó, sẽ có thời kì vàng. Lịch sử và địa lí thế giới phải lặp lại. Phải có vương quốc của L&N ở thời kì vàng. Chu kì này tiếp tục xoay. Baba đã nói với con rằng con đã trở thành cư dân địa ngục và bây giờ con phải trở thành cư dân thiên đường. Cái cây của các con những thánh thần lúc đầu rất nhỏ. Bây giờ con nhớ rằng con đã nhận 84 kiếp. Con từng là chủ nhân của cả thế giới và rồi con tiếp tục tái kiếp. Giờ là lúc cuối của kiếp cuối cùng thứ 84 của con. Thế giới nhất định sẽ trở nên mới từ cũ. Thế giới nhất định sẽ trở nên mới từ cũ. Thế giới mới vốn thanh khiết còn giờ nó là thế giới ô trọc. Con người ta rất bất hạnh và túng quẫn. Bharat từng cực kì giàu có. Vốn từng có lối sống gia đình thanh khiết. Thuở đấy là con đường gia đình thanh khiết, tất cả mọi người đều hoàn toàn trong sạch không thói tật, 16 độ thánh thiện tròn đầy. Những chuyện này không được nhắc đến trong các kinh sách. Các kinh sách là dành cho con đường mộ đạo. Họ chỉ có những phong tục tập quán của tín ngưỡng mộ đạo trong họ mà thôi. Con đường để tìm được TĐ không thể được tìm thấy trong các kinh sách. Họ có nhận ra rằng TĐ phải đến đây, thế nên không có chuyện cố tìm cách đi đến đấy. Tổ chức những ngọn lửa hiến tế và thực hiện thiền định mãnh liệt vân vân không phải là cách để tìm thấy được Người. Người đời kêu cầu tới TĐ: Xin hãy đến và chỉ đường cho chúng con! Linh hồn con đã trở nên tamopradhan và không thể bay lên được; nghĩa là anh ta không thể đến với Cha. Thật ra, một linh hồn trút bỏ cơ thể của mình và nhận lấy cái khác. Anh ta có thể đi bất cứ đâu từ nơi đây; một linh hồn thậm chí có thể đi sang Mỹ. Nếu một linh hồn có mối quan hệ với ai đó khác, anh ta có thể đi thẳng tới đó trong một giây, nhưng linh hồn không thể bay trở về nhà. Những linh hồn ô trọc không thể về đó, vì thế linh hồn mới kêu cầu: Hỡi Đấng Thanh lọc, xin hãy tới! Cha giải thích Người tới vào lúc nào: Ta chỉ đến khi cả thế giới đã trở nên ô trọc. Không thể có bất cứ một con người thanh khiết nào trong thế giới ô trọc.
Người ta tin rằng sông Hằng là Đấng Thanh lọc vì thế họ đến đấy tắm. Thế nhưng, không ai có thể được thanh lọc bởi nước cả. Thế giới cũ ô trọc còn thế giới mới thanh khiết. Giờ con đã đến với Cha vô hạn để giành lấy của thừa kế của con. Con phải trở thành linh hồn từ thiện. Con linh hồn từng satopradhan và giờ đã tamopradhan. Con không thể trở nên satopradhan bằng cách tắm trong sông Hằng. Thanh lọc những gì ô trọc là nhiệm vụ của một mình Cha thôi. Có những dòng sông nước ở khắp nơi. Mưa đến từ mây và ai ai cũng trải nghiệm được nó. Nếu những dòng sông nước mà có thể thanh lọc thì chúng đã thanh lọc tất cả mọi người rồi. Chỉ có Cha mới đến và thông qua ông này chỉ cho con cách để trở nên thanh khiết. Linh hồn ông này là của riêng ông ấy. Cha nói: Ta không có cơ thể nào của riêng mình. Ta đi vào ông này mọi chu kì để giải thích cho các con. Con không biết về những kiếp sống của chính mình. Họ nói độ dài của chu kì là hàng trăm nghìn năm. Cha nói: Chu kì này là của 84 kiếp. Không ai có thể nhận 8,4 triệu kiếp trong 5000 được. Cha giải thích: Con từng 16 độ thánh thiện tròn đầy ở thời kì vàng, rồi hai độ giảm đi và rồi các độ tiếp tục giảm đi; thế giới mới cũ đi. Thời kì đồng và thời kì sắt bị gọi là thế giới ô trọc. Những chuyện này không được nhắc đến trong kinh sách. Chỉ có Ta mới được gọi là Đại dương Kiến thức. Ta có học bất kì kinh sách nào không? Ta biết đầu, giữa và kết của thế giới này. Những người trên con đường mộ đạo không thể có kiến thức này. Tất cả đấy đều là kiến thức của con đường mộ đạo.
Người ta hát: Chúng con là những kẻ tội đồ suy đồi. Chúng con không có đức hạnh gì. Xin hãy rủ lòng thương chúng con. Chính vì có lòng nhân từ dành cho họ (L&N) mà các vị ấy mới biến từ người phàm thành thánh thần. Đây được gọi là diễm phúc cao nhất. Con người ta đi đến trường để tạo dựng diễm phúc cho mình; một số người trở thành thẩm phán còn có người trở thành kĩ sư. Diễm phúc ấy đầy thói tật, trong khi diễm phúc của các con do TĐ tạo ra. Vì thế con mới kêu cầu Đấng Xóa bỏ Khổ đau và Đấng Ban tặng Hạnh phúc đến. Không ai ngoại trừ Cha có thể dạy con và biến con thành thánh thần. Cha ngồi đây và nói với các linh hồn. Linh hồn nói: Đây là cơ thể của tôi. Cơ thể không nói: Đây là linh hồn của tôi. Linh hồn ở trong cơ thể, anh ta nói: đây là cơ thể của tôi. Người đời nói: Đừng làm khổ linh hồn tôi.
Nếu một linh hồn mà không ở trong cơ thể ấy, anh ta không thể nói được. Linh hồn nói: Tôi trút bỏ cơ thể của mình và nhận lấy một cái khác. Tôi nhất định đã trải qua 84 kiếp và đã trở thành một cư dân địa ngục. Giờ con đang một lần nữa nỗ lực để trở thành cư dân thiên đường. Chỉ có Cha mới biến con thành cư dân thiên đường. Thời kì vàng được gọi là thiên đường. Khi họ nói rằng người này người kia đã trở thành cư dân thiên đường, họ đang nói dối. Đây là địa ngục. Khi ai đó qua đời, người ta nói rằng anh ta đã đi đến thiên đường. Thế tại sao họ còn mời anh ta quay lại địa ngục để ăn thức ăn của thời kì sắt? Anh ta sẽ nhận được rất nhiều tiện nghi thoải mái ở thiên đường, thế tại sao anh lại mời anh ta quay trở lại địa ngục? Người ta không có được nhiều chừng này hiểu biết. Cha ngồi đây và giải thích: Thời kì sắt giờ sắp bị phá hủy rồi; nó sắp bị thiêu rụi rồi. Mọi thứ sắp bị phá hủy. Các con, những người đang giành lấy của thừa kế từ Cha, sẽ đi và trị vì ở thời kì vàng. Ai đã trao của thừa kế này cho L&N? Cha đấy. Giờ các con đang được Cha biến thành xứng đáng. Con nói rằng con đang biến đổi từ cư dân địa ngục và trở thành cư dân thiên đường. Cha nói: Ta không trở thành cư dân thiên đường. Ta chỉ cư ngụ ở vùng tối cao thôi. Các con trở thành cư dân địa ngục và cư dân thiên đường. Nhà nơi cư ngụ của các linh hồn là cõi bình an; từ nơi ấy các con đi đến xứ sở hạnh phúc. Đây là cõi khổ đau chốn sắp bị phá hủy đi. Không ai biết TĐ đi vào cơ thể của Brahma và dạy R.Y. Họ nghĩ rằng Krishna đến. Họ thậm chí không nói rằng TĐ đã đến trong cơ thể của Krishna. Krishna không thể là TĐ. Cậu ấy là chủ nhân thế giới. Đấng Giải thoát cho Tất cả là Đấng Duy nhất. Người là Linh hồn Tối cao. Không có tập thể tinh thần nào khác trên đời nơi họ hiểu rằng họ đang giành được của thừa kế từ Cha. Chỉ có Cha duy nhất mới biến con thành thanh khiết từ ô trọc. Cha nói: Ta là Guru đích thực của con và Ta thanh lọc con. Nước sông Hằng không thể thanh lọc được con. Đây là thế giới của những linh hồn tội lỗi. Bất kể người ta làm gì, họ đều phải đi xuống thang. Họ phải trở thành tamopradhan từ satopradhan. Con không còn thực hiện mộ đạo nữa. Con thậm chí không nói: Hỡi Rama. Người là Cha của con và đang dạy con. Con thậm chí chớ nên nói: Hỡi TĐ, xin hãy đến! Hỡi Rama. Thế nhưng nhiều con vẫn có thói quen này thế nên họ vẫn thốt ra những lời này. Cha nói với các con rằng: Hãy nhớ Ta rồi tội lỗi của con sẽ được gột rửa và con sẽ đến với Ta. Con phải nhớ một mình Đấng Duy nhất.
Cha nói: Đây là kiếp cuối cùng của con. Chỉ có vào lúc này con mới có cơ hội giành được bất cứ của thừa kế nào con muốn. Con sẽ không thể giành được nó lần nữa đâu. Cha giải thích: Những ai tự gọi mình là người Hindu vốn thuộc về lối sống thánh thần. Những ai thuộc về đạo Thiên chúa không bao giờ thay đổi tên tôn giáo của họ. Mặc dù họ tamopradhan, họ vẫn là người thuộc đạo Thiên chúa. Các con là thánh thần, nhưng vì con ô trọc, con lại tự gọi mình là người Hindu. Con không thể tự gọi mình là thánh thần được. Con đã quên mất rằng con vốn là thánh thần. Không ai trong các con tự gọi mình là thánh thần bởi vì con đã trở nên đầy thói tật. Đây là ý thức cơ thể. Mọi thứ đều được giải thích cho các con một cách rất rõ ràng. Không có hiền triết hay thánh nhân nào ở đây. Nói ‘Tôi là một doanh nhân’ hay ‘Tôi là người này người nọ’ là ý thức cơ thể. Giờ con phải trở nên ý thức linh hồn. Cần nỗ lực để trở nên ý thức linh hồn. Con phải giành của thừa kế của con từ Baba. Vì thế hãy nhớ Cha. Hãy để đôi tay con làm việc trong khi trái tim con ở bên Cha. Các con là người yêu của Đấng Dấu yêu duy nhất. Đấng Dấu yêu ấy là Đấng Ban tặng Cứu rỗi cho Tất cả. Người đến khi tất cả mọi linh hồn sắp nhận được cứu rỗi và thiên đường sắp được xây dựng. Mọi tên gọi và dấu vết của khổ đau sẽ biến mất. Các con đã đến đây để giành lấy của thừa kế là niềm hạnh phúc liên tục của thiên đường suốt 21 kiếp từ Cha vô hạn. Không con người nào có thể biến bất kì ai thành chủ nhân thiên đường. Shiv B đến ở Bharat và biến nó thành thiên đường. Người ta kỉ niệm ngày sinh nhật của Shiva, nhưng họ đã quên mất rằng họ nhận được của thừa kế thiên đường từ Người. Thế nhé.
Gửi tới những người con ngọt ngào nhất, dấu yêu, đã thất lạc từ lâu, nay mới tìm lại được, tình yêu thương, sự tưởng nhớ, và lời chào buổi sáng, từ người Mẹ, người Cha, BD. Cha linh hồn kính cẩn chào namaste với các con linh hồn.
Trọng tâm thực hành
1. Hãy làm cho diễm phúc của con hướng thượng trên cơ sở của việc học tập này. Con phải trở thành thánh thần từ người phàm. Con phải trở nên thanh khiết và trở về nhà và rồi đi đến thế giới mới.
2. Trong khi làm việc bằng đôi tay của mình, hãy ở trong tưởng nhớ tới Cha duy nhất. Đừng nghe mà cũng đừng nói những điều sai trái.
Chúc phúc:
Mong con là viên ngọc chiến thắng, người liên tục trải nghiệm mình trực tiếp ở trước mặt Đấng Dấu yêu bằng cách kết nối tình yêu của trí tuệ con với Người.
Một trí tuệ yêu thương nghĩa là tình yêu của trí tuệ được kết nối với Đấng Dấu yêu duy nhất. Những ai có tình yêu dành cho Đấng Duy nhất không thể kết nối tình yêu của họ với bất kì con người hay của cải nào khác. Họ sẽ liên tục trải nghiệm BD là trực tiếp ở trước mặt họ. Họ thậm chí không thể có suy nghĩ lãng phí hay tội lỗi trái với shrimat trong tâm trí họ. Những lời ‘Con ăn với Người, con ngồi với Người, con thực hiện mọi mối quan hệ với Người’ sẽ luôn thốt ra trên môi họ và trong trái tim họ. Chỉ những ai liên tục có trí tuệ yêu thương như thế mới có thể trở thành viên ngọc chiến thắng.
Khẩu hiệu:
Có suy nghĩ ‘Tôi muốn cái này, tôi muốn cái kia’ nghĩa là cầu xin cái gì đó một cách quí phái.
***Om shanti***