Trọng tâm: Con ngọt ngào, thế giới này sắp trở thành một nghĩa địa rồi. Vì thế, chớ gắn kết trái tim con với nó. Hãy nhớ đến xứ sở thần tiên.
Câu hỏi: Vì sao không có ai khác trên đời lại diễm phúc bằng các con những người con nghèo?
Trả lời: Vì các con những người con nghèo đã trở thành con trực tiếp của Cha đấng mà từ đó con nhận được của thừa kế là sự cứu rỗi. Chỉ có những người con nghèo mới học kiến thức này. Ngay cả nếu người giàu có học một chút đi nữa, họ cũng hiếm lắm mới có thể nhớ được Cha. Vào lúc cuối, con sẽ không nhớ ai khác ngoại trừ Cha. Vì thế, các con là những linh hồn diễm phúc nhất.
Lời hát: Đừng để mất Chỗ dựa của trái tim.
Om shanti. Cha giải thích cho các con, và các con cũng hiểu, rằng thế giới này thật sự sắp trở thành nghĩa địa rồi. Trước đây,thế giới này từng là xứ sở thần tiên còn bây giờ nó đã cũ đi, nó bị gọi là nghĩa địa. Ai cũng phải bị chôn vùi trong nghĩa địa này. Tất cả những gì cũ kĩ đều bị chôn vùi, nghĩa là mọi thứ sắp hóa thành cát bụi. Chỉ các con mới biết điều này; người đời không hề biết. Một số người ở nước ngoài có ý thức được rằng bây giờ có vẻ như là thời điểm để tất cả mọi thứ bị chôn vùi rồi. Con biết rằng B của chúng ta, Đấng xây dựng nên xứ sở thần tiên, đã đến một lần nữa. Con cũng hiểu rằng nếu con gắn kết trái tim con với nghĩa địa này, con sẽ nếm trải mất mát. Giờ con đang nhận được của thừa kế là niềm hạnh phúc vô hạn từ Cha vô hạn, chính xác như con đã từng nhận được ở chu kì trước. Điều này nên đọng lại trong trí tuệ con ở mỗi bước đi, vì đây là Manmanabhav. Chỉ bằng cách ở trong tưởng nhớ Cha con mới trở thành cư dân của xứ sở thần tiên. Bharat vốn từng là xứ sở thần tiên. Không nơi nào khác lại trở thành xứ sở thần tiên. Đây là sự phù hoa của Maya, Ravan. Tất cả những thứ này sẽ còn tiếp diễn thêm một chút thời gian nữa. Đây là sự phô trương giả tạo. Maya giả dối và cơ thể cũng giả dối. Tất cả những thứ này chỉ là sự hoa lệ của thời điểm kết thúc. Người ta tưởng vì họ nhìn thấy tất cả những thứ này mà đây là thiên đường hiện giờ và trước đây nó là địa ngục. Họ tiếp tục xây những tòa nhà chọc trời. Tất cả sự phô diễn này xảy ra trong vòng 100 năm qua. Tất cả điện thoại, điện, máy bay, vân vân, đều được phát minh ra trong vòng 100 năm qua. Có biết bao nhiêu sự phô trương. Vì thế họ mới tưởng hiện giờ đây là thiên đường. Delhi cũ giống như thế nào? Giờ nhìn xem họ đã xây dựng Delhi Mới khang trang ra sao! Họ còn đặt cho nó cái tên là New Delhi. Bapu Gandhi cũng từng muốn có thế giới mới, vương quốc của Rama, xứ sở thần tiên. Đây chỉ là sự phù hoa giả tạm. Họ xây những tòa nhà chọc trời và những thác nước khổng lồ như thế. Nó được gọi là thiên đường nhân tạo trong khoảng thời gian ngắn ngủi tạm thời. Con biết rằng nơi này không được gọi là thiên đường. Nó bị gọi là địa ngục. Thậm chí còn có cả một buổi trình diễn về địa ngục. Đây là sự phô trương tạm thời thôi. Nó sắp kết thúc rồi. Lúc này Cha nói với các con rằng: Trước tiên, hãy nhớ cõi bình an! Tất cả mọi con người đều đang kiếm tìm bình an. Họ có thể tìm thấy bình an ở đâu? Cả thế giới đều thắc mắc: Làm cách nào có được bình an trên thế giới? Con người không biết rằng thật ra, chúng ta đều là cư dân của cõi bình an. Chúng ta những linh hồn đều bình an ở cõi bình an và rồi chúng ta đến đây để diễn phần vai của mình. Chỉ các con mới biết điều này. Giờ các con đang nỗ lực để đi đến xứ sở hạnh phúc thông qua cõi bình an. Trí tuệ con, linh hồn, hiểu rằng bây giờ con sẽ trở về nhà của con, cõi bình an. Không thể có bình an ở đây; đây là thế giới khổ đau.
Thời kì vàng là thế giới thanh khiết còn thời kì sắt là thế giới ô trọc. Con giờ đã nhận được hiểu biết về tất cả những điều này. Người đời không biết gì hết. Trí tuệ con hiểu rằng Cha vô hạn đang nói cho con biết những bí mật về đầu, giữa và kết của chu kì thế giới. Người cũng giải thích những nhà sáng lập tôn giáo đến và xây dựng đạo của họ như thế nào. Có rất nhiều người trên thế giới vào lúc này. Riêng ở Bharat thôi cũng có rất nhiều người. Thuở Bharat là thiên đường nó từng cực kì giàu có và không hề có đạo nào khác cả. Các con đang được làm cho tươi mới mỗi ngày. Hãy nhớ Cha và của thừa kế. Chuyện này cũng tiếp diễn trên con đường mộ đạo; họ luôn chỉ một ngón tay lên trời để nhớ TĐ. Họ nói rằng TĐ hay Allah ở trên kia. Thế nhưng, không có chuyện gì xảy ra chỉ bằng cách nhớ Người theo cách ấy cả. Họ thậm chí còn không biết họ sẽ nhận được ích lợi gì bằng cách nhớ. Họ không biết mối quan hệ của họ với Người là gì. Vào lúc khổ đau, họ kêu cầu: Hỡi Rama! Chính linh hồn mới nhớ. Nhưng họ lại không biết bình an và hạnh phúc là gì. Giờ trí tuệ con đã hiểu rằng tất cả các con đều là con của Cha duy nhất. Vì thế, tại sao lại nên có bất cứ khổ đau nào? Con sắp nhận được của thừa kế là niềm hạnh phúc miên viễn từ Cha vô hạn. Điều này được mô tả rõ ràng trong bức tranh. TĐ là TĐ của thiên đường, người Cha, đấng xây dựng nên thiên đường. Người chỉ đến ở Bharat, nhưng không ai hiểu điều này. Lối sống thần thánh nhất định được xây dựng ở thời kì chuyển giao. Làm sao nó có thể được xây dựng ở thời kì vàng chứ? Thế nhưng những người thuộc các tôn giáo kia lại không biết những điều này. Chỉ có Cha toàn tri mới giải thích lối sống thần thánh nguyên thủy vĩnh hằng được xây dựng như thế nào thôi. Bằng cách nói rằng độ dài của thời kì vàng là hàng trăm nghìn năm, họ đã mang nó đi rất xa. Các con phải giải thích bằng cách sử dụng các bức tranh. Vốn từng có vương quốc của L&N ấy ở Bharat. Người ta không biết họ đạt được vương quốc bằng cách nào hay vào lúc nào. Người ta chỉ nói rằng họ là chủ nhân của thời kì vàng. Con người ta đến cầu xin trước các bức tượng của các vị ấy nên họ cũng nhận được gì đó trong chốc lát. Ngay cả những người quyên tặng và làm từ thiện cũng nhận được hoa trái tạm thời cho việc đó. Trưởng thôn của thôn nghèo cũng hạnh phúc bằng trưởng thôn của thôn giàu. Ngay cả những người nghèo cũng thấy mình rất hạnh phúc. Hãy nhìn vào những nơi mà một số người nghèo ở Bombay đang sống mà xem. Con hiểu rằng dù một người có là triệu phú cỡ nào, anh ta vẫn cứ bất hạnh. Con nói rằng không ai khác diễm phúc được như con. Chúng ta trực tiếp thuộc về TĐ đấng mà từ đó chúng ta nhận được của thừa kế là sự cứu rỗi. Những người nổi tiếng không bao giờ có thể giành được địa vị cao. Những người nghèo trở nên giàu có. Lúc này các con đang học, trong khi những người kia sẽ không hề có kiến thức.
Họ có thể học một chút, nhưng họ sẽ không thể ở trong tưởng nhớ Cha. Vào lúc cuối, con sẽ không nhớ gì khác ngoại trừ Cha. Con biết rằng mọi thứ đều sắp bị chon vùi trong nghĩa địa. Trí tuệ con nên hiểu rằng công việc con làm bây giờ chỉ là cho một thời gian ngắn nữa thôi. Người giàu xây nhà nghỉ cho khách hành hương. Họ không xây nhà nghỉ để kinh doanh. Nếu không có nhà nghỉ cho khách hành hương ở các điểm hành hương, thì người ta sẽ nghỉ ở đâu đây? Vì thế những người giàu mới xây nhà nghỉ cho khách hành hương. Chúng không dành cho những thương nhân đến để buôn bán kinh doanh ở đấy. Nhà nghỉ cho khách hành hương được xây tại các điểm hành hương. Trung tâm của các con bây giờ là điểm hành hương lớn nhất. Ở bất cứ nơi đâu các con có trung tâm, đấy đều là những điểm hành hương vĩ đại nhất nơi người ta có thể tìm được bình an và hạnh phúc. Gita Pathshala này của các con cũng rất lớn. Đây là nguồn thu nhập của con; con kiếm được rất nhiều thông qua đó. Đối với các con, đây cũng là nhà nghỉ cho khách hành hương. Đây là điểm hành hương lớn nhất. Con đang nhận được của thừa kế vô hạn từ Cha vô hạn. Không có điểm hành hương nào vĩ đại hơn điểm hành hương này. Con hiểu rằng con không nhận được gì bằng cách đi những chuyến hành hương kia. Những người mộ đạo cũng nhận nước mật hoa ở đền thờ với thật nhiều tình yêu vì họ tin rằng bằng cách uống thứ nước ấy, trái tim họ sẽ được thanh lọc. Tuy nhiên, đấy chỉ là nước thôi. Ở đây, Cha nói: Hãy nhớ Ta rồi con sẽ nhận được của thừa kế. Hiện giờ con đang nhận được báu vật là châu ngọc kiến thức bất diệt từ Cha vô hạn. Nói chung, người ta đi đến với Shankar, tưởng rằng Chúa tể Bất tử kể chuyện cho nàng Parvati nghe. Vì thế họ mới cầu xin vị ấy trút đầy tạp dề cho họ. Các con đang trút đầy châu ngọc kiến thức bất diệt vào tạp dề của con. Không phải Chúa tể Bất tử sẽ ngồi và kể chuyện chỉ cho một người nghe đâu. Nhất định có nhiều người hơn và họ đều đang ở cõi chết. Không cần kể chuyện ở vùng tinh tế. Họ đã tạo ra bao nhiêu điểm hành hương nơi tất cả các hiền triết, thánh nhân và đạo sĩ tới đó. Hàng trăm ngàn người đi tới Amarnath (đền thờ Chúa tể Bất tử). Nơi có đông người tới nhất là Kumbha Mela, nơi họ tắm ở sông Hằng vì họ tin rằng họ sẽ trở nên thanh khiết. Thật ra, chính ở đây mới có Kumbha Mela. Người ta đi tới những chỗ tụ họp kia hết kiếp này sang kiếp khác, nhưng Cha nói: Không ai có thể quay trở về nhà bằng cách làm như vậy, vì chỉ khi các linh hồn trở nên thanh khiết, họ mới có thể trở về nhà. Vì ô trọc, đôi cánh của mọi người đều bị cắt cụt rồi. Linh hồn đã nhận được đôi cánh. Bằng cách ở trong yoga, linh hồn có thể bay nhanh nhất. Nếu một linh hồn có tài khoản nghiệp ở Mĩ hay Luân đôn, anh ta sẽ bay tới đó rất nhanh. Linh hồn đến nơi chỉ trong một giây.
Thế nhưng, chỉ khi linh hồn trở nên thoát nghiệp họ mới có thể trở về cõi giải thoát. Chưa tới lúc ấy, linh hồn vẫn còn phải đi vào chu kì sinh và tái sinh ở đây. Cũng như bộ phim cứ tiếp tục trôi qua, các linh hồn cũng như vậy: họ bay đi trong một tích tắc. Không có gì nhanh bằng một linh hồn. Tất cả bao nhiêu linh hồn đều sẽ quay trở về thế giới vô hình. Linh hồn chẳng mất mấy thời gian để đi từ nơi này đến nơi khác. Người ta không hiểu những điều này. Trí tuệ các con hiểu rằng nhất định sẽ có ít linh hồn ở thế giới mới và họ rất hạnh phúc ở đó. Sau khi nhận 84 kiếp, những linh hồn ấy giờ đã trở nên rất bất hạnh. Giờ con đã biết về toàn bộ chu kì. Trí tuệ con làm việc với những điều này. Trí tuệ của người khác không làm việc theo cách đó. Pj Brahma được tương truyền. Các con cũng đã trở thành những Brahma Kumar và Kumari ở chu kì trước. Con biết rằng các con là con của Pj Brahma. Baba đang xây dựng thiên đường thông qua chúng ta. Khi con trở nên xứng đáng, theo thứ hạng, tương ứng nỗ lực con bỏ ra, thế giới cũ sẽ bị phá hủy đi. Trimurti này được truyền tụng ở đây. Học cũng giữ một bức tranh về Trimurti. Hình ảnh của Shiva không được mô tả trong bức tranh ấy. Có câu: Sự thiết lập diễn ra qua Brahma. Ai thực hiện sự thiết lập ấy? Shiv Baba! Sự dưỡng nuôi diễn ra thông qua Vishnu. Các con những Brahmin giờ đang trở nên xứng đáng trở thành các thánh thần. Các con lúc này đang diễn những phần vai ấy. Rồi các con sẽ lại diễn đúng những vai ấy sau một chu kì nữa. Bây giờ các con đang trở nên thanh khiết. Con nói: Mệnh lệnh của B là: Hãy chinh phục kẻ thù sắc dục! Hãy liên tục nhớ một mình Ta thôi! Việc này rất dễ. Các con đã thấy rất nhiều khổ đau trên con đường mộ đạo. Bất kể chút xíu hạnh phúc nào có được, nó cũng chỉ tạm bợ trong một thời gian ngắn mà thôi. Người ta có linh ảnh trên con đường mộ đạo. Ham muốn của họ được thỏa nguyện trong chốc lát. Chính Ta mới ban những linh ảnh mà các con có. Chuyện này ấn định trong vở kịch rồi. Bất cứ chuyện gì đã xảy ra trong quá khứ, từng giây từng giây một, đều đã được quay lại trong bộ phim. Con không thể nói rằng nó chỉ vừa mới được ghi lại vào lúc này. Không, bộ phim này tiền định vĩnh cửu. Bất kể có bao nhiêu diễn viên, mỗi người bọn họ đều có một phần vai bất diệt riêng. Không ai đạt được giải thoát vĩnh viễn. Các đạo sĩ nói rằng họ sẽ nhập vào nguyên tố ánh sáng. Cha giải thích rằng các con là những linh hồn bất diệt. Một linh hồn là một cái chấm. Một linh hồn bé xíu như thế lại có cả phần vai 84 kiếp được ghi lại bên trong mình.
Chu kì này tiếp tục xoay. Những ai đến để diễn phần vai của họ trước tiên là những linh hồn nhận 84 kiếp. Không phải ai cũng có thể nhận nhiều chừng ấy kiếp. Kiến thức này không ở trong trí tuệ của bất kì ai ngoại trừ các con. Chỉ có Cha duy nhất mới là Đại dương Kiến thức. Con biết rằng con đang nhận được của thừa kế từ Cha. Cha đang làm cho chúng ta thanh khiết từ ô trọc. Người đang trao cho chúng ta của thừa kế là bình an và hạnh phúc. Không có tên gọi hay dấu vết của khổ đau ở thời kì vàng. Cha nói: Mong con sống thọ! Mong con giàu có! Những người trên con đường cô lập không thể trao những lời chúc phúc như thế. Các con đang nhận được của thừa kế từ Cha. Thời kì vàng và thời kì bạc là xứ sở hạnh phúc. Không ai biết bằng cách nào mà sau đó lại có khổ đau. Có những dấu hiệu của việc các thánh thần sa vào con đường tội lỗi. Ở Jaganath Puri, họ mô tả các thánh thần đội vương miện, nhưng họ cũng tạo ra những bức tượng nhơ bẩn. Vì thế họ làm bức tượng ấy bằng đá đen. Điều này chứng tỏ rằng các thánh thần đã sa vào con đường tội lỗi. Đấy là cách họ đã trở nên hoàn toàn xấu xí vào lúc cuối. Giờ con đã biết, đúng theo vở kịch, Bharat từng đẹp đẽ thế nào và rồi nó đã phải trở nên xấu xí ra sao. Bây giờ con nhận được kiến thức này ở thời kì chuyển giao. Cha là toàn tri. Đấng ấy là cả ba đối với các con: Cha của con, Thầy của con và Guru của con. Trí tuệ con nên luôn ý thức rằng Shiv B đang dạy con. Đây là việc học vô hạn qua đó con trở nên đầy ắp kiến thức; con biết hết tất thảy mọi điều. Những người kia nói rằng Người có mặt ở khắp nơi. Con nói rằng Người là Đấng Thanh lọc. Có sự khác biệt như giữa ngày với đêm. Giờ các con đã trở thành chủ nhân toàn tri, một cách có thứ hạng. Cha dạy các con tất cả những gì Người biết. Con cũng bảo với tất cả mọi người rằng: Hãy nhớ Cha rồi anh sẽ nhận được của thừa kế 21 kiếp. Thế nhé.
Gửi tới những người con ngọt ngào nhất, dấu yêu, đã thất lạc từ lâu, nay mới tìm lại được, tình yêu thương, sự tưởng nhớ, và lời chào buổi sáng, từ người Mẹ, người Cha, BD. Cha linh hồn kính cẩn chào namaste với các con linh hồn.
Trọng tâm thực hành
1. Để con được làm tươi mới và để con làm tươi mới người khác, hãy ở trong tưởng nhớ Cha và của thừa kế và cũng nhắc người khác nhớ nữa.
2. Đừng gắn kết trái tim con với thế giới cũ, nghĩa địa này. Hãy nhớ cõi bình an và xứ sở hạnh phúc. Hãy làm cho bản thân con xứng đáng trở thành một thánh thần.
Chúc phúc:
Mong con có một vương miện và được đặt ngồi trên ngai vàng, và với nhận thức về niềm say sưa ngây ngất và mục tiêu của mình, con khiến cho các giác quan thể chất của con làm việc theo mệnh lệnh của con.
Ở thời kì chuyển giao, tất cả các con đều đã nhận được một vương miện và một ngai vàng từ BD. Có vương miện thanh khiết và cả vương miện trách nhiệm nữa; có ngai vàng bất tử và cả ngai vàng trái tim. Khi con được đội vương miện kép và được đặt ngồi trên ngai vàng kép, con tự động nhớ đến niềm say sưa ngây ngất và mục tiêu của con. Rồi các giác quan thể chất của con sẽ nói ‘Vâng, thưa chúa tể của tôi!’ Mệnh lệnh của những ai tháo vương miện và rời bỏ ngai vàng sẽ không được ai nghe theo, ngay cả các quần thần của họ.
Khẩu hiệu:
Có những suy nghĩ yếu đuối biến con thành người hay thắc mắc chứ không phải người hạnh phúc vui vẻ.
***Om shanti***