Murli buổi sáng
Om Shanti
BapDada
Madhuban
Trọng tâm: Con ngọt ngào, hãy có sự tôn trọng dành cho nhau. Đừng coi bản thân con là vô cùng thông minh. Hãy giữ trong trí tuệ con rằng bất cứ hành động nào người khác thấy con thực hiện họ cũng sẽ làm tương tự.
Câu hỏi: Con cần thực hiện rất nhiều nỗ lực để khiến cho trạng thái nào trở nên mạnh mẽ?
Trả lời: Trong khi sống ở nhà với gia đình mình, nhận thức của con về chồng và vợ nên chấm dứt hoàn toàn. Hãy để không có bất cứ nhận thức nào như thế trong tâm trí của con. Chúng ta, những linh hồn, là anh em của nhau. Con cái của Prajapita Brahma là anh và chị em. Cần thời gian để khiến trạng thái này mạnh mẽ. Trong khi sống cùng nhau, đừng để ngọn lửa thói tật đốt cháy trong con. Không nên có tội ác hành hung. Hãy thực tập điều này. Hãy tưởng nhớ Cha, Đấng là đường tinh luyện của mọi mối quan hệ.
Bài hát: Dù cho thế giới có thay đổi (ngoảnh mặt), chúng con sẽ không bao giờ ngoảnh mặt đi.
Om shanti. Đây là sự đảm bảo hay lời hứa của các con. Một lời hứa không được nói bằng lời. Khi những người con nhận ra Cha, họ lập một lời hứa. Mỗi người thực hiện nỗ lực độc lập để đạt được một vị trí. Mỗi người thực hiện nỗ lực độc lập ở trường học để đạt được một vị trí cao. Ở đây, những linh hồn học tập và Linh hồn tối cao trở thành một thực thể sống (đi vào một cơ thể) để dạy chúng ta. Người đi vào người này và dạy ông ấy (Brahma) và tạo vật sinh ra từ miệng của Brahma. Bản thân Brahma không được gọi là tạo vật sinh ra từ miệng. Những Brahmin là tạo vật sinh ra từ miệng của Brahma. Brahma không phải là tạo vật sinh ra từ miệng của Shiva. Shiv Baba tới và đi vào ông ấy và khiến ông ấy thuộc về Người. Ông ấy cũng là một tạo vật. Người trước tiên tạo ra Brahma. Công việc của Brahma là riêng biệt. Tất cả những điều này phải được thấu hiểu. Các con nói với Đấng duy nhất: “Người là Mẹ và Cha”. Vì thế, Người là vô hình. Một người mẹ và cha được cần tới trong hình thể hữu hình và đó là lý do tại sao các con hỏi: “Mama có một người mẹ hay không?” Câu trả lời là “Có”. Brahma cũng là mẹ của Mama. Brahma không có một người mẹ. Bởi vì người mẹ này (Brahma) không phải là nữ, Saraswati được gọi là Mama.
Cha đang dạy và vì thế người này đồng thời cũng học tập. Cũng giống như các con là học trò, vì thế người này cũng là một học trò. Shiv Baba không phải là học trò. Các con có thể thấy vị trí của Brahma, người học tập nhiều nhất. Các con có thể thấy ông ấy thực sự là gần gũi nhất. Đôi tai của ai lắng nghe Người đầu tiên? Brahma này là gần kề nhất trong tất cả. Nó được nói rằng Mama và Baba học tập nhiều nhất và sau đó tất cả những người con học tập, có thứ hạng, mặc dù Baba nói rằng đứa con Jagdish giải thích thậm chí còn tốt hơn Mama và Baba. Cậu ấy học murli, hấp thu nó và sau đó viết tạp chí về kinh Gita,… bởi vì cậu ấy đã học mọi kinh sách,… Cậu ấy đồng thời cũng giỏi tiếng Anh. Điều này được gọi là trao sự tôn trọng.
Những học trò thì có sự tôn trọng dành cho nhau. Baba đồng thời cũng giữ sự tôn trọng. Vì thế, các con cũng nên đi theo người cha, mặc dù vẫn chưa có ai trở nên 16 độ thánh thiện; nó là có thứ hạng. Tất cả mọi người phạm phải một lỗi lầm này hay lỗi lầm khác. Đây là lý do vì sao các con không được coi bản thân mình là quá thông minh. Bất cứ hành động nào người khác thấy con thực hiện, họ cũng sẽ làm tương tự. Vì thế, các con phải trao sự tôn trọng cho nhau. Baba đồng thời cũng phải trao sự tôn trọng.
Con người ta nói rằng các con khiến chồng và vợ trở thành anh em và chị em. Những người con thông minh sẽ nhanh nhẹn nói tất cả là con cái của Thượng Đế vì thế họ là anh em và chị em. Con cái của Prajapita Brahma là anh, chị em. Trở thành anh, chị em là tốt. Nếu con trở thành con cái của Baba, các con có thể đạt được thừa kế. Con sẽ nhận được thừa kế từ Shiv Baba thông qua Brahma Baba. Vì thế, con phải trở thành Brahma Kumar và Kumari. Con sau đó không được tham đắm vào thói tật. Nếu không thì, đó sẽ là một tội ác hành hung. Baba giải thích cho con rất rõ ràng. Người đồng thời cũng trao cho con phương pháp, với nó, con có thể trở nên thanh khiết. Người vợ nói “Baba” và người chồng đồng thời cũng nói “Baba”. Vì thế, ý thức về “chồng và vợ” sẽ bị phá vỡ. Con người ta nói rằng thế giới đã được thiết lập thông qua Adam và Eva, và vì thế tất cả là con cái của họ; vì thế tất cả là anh, chị em. Không có nhiều nỗ lực mà những kumar và kumari phải thực hiện. Những người đã leo lên bậc thang đồng thời cũng phải đi xuống. Nó mất nỗ lực để đi xuống. Không phải rằng mỗi người con phải sống tách biệt, mà thay vào đó hãy chỉ sống như những người bạn đồng hành.
Không ai trong thời vàng là ô trọc. Ở đó, họ không phải chờ đợi để trẻ con được sinh ra. Ở đây, đôi khi họ phải chờ đợi. Ở đó, tương ứng với thời gian, họ tự động có một linh ảnh. Con người tự hỏi bằng cách nào điều này có thể xảy ra. Bằng cách nào những người hoàn toàn thói tật ở đây có thể hiểu được con người ở đó không chút thói tật như thế nào? Không có ý thức cơ thể ở đó. Ở đây, có ý thức cơ thể. Con người khóc than rất nhiều khi ai đó cởi bỏ cơ thể của anh ta. Không có khóc than ở thời kì vàng. Ở đó, một người có một linh ảnh vào lúc anh ta sắp cởi bỏ cơ thể của mình và trở thành một hoàng tử. Ở đây cũng vậy, con có một linh ảnh rằng con sẽ đi và trở thành hoàng đế và nữ hoàng trong tương lai. Con thấy một đứa trẻ như Krishna trong lòng của mình. Con không hiểu được từ một linh ảnh về việc liệu ai đó sẽ trở thành hoàng đế hay nữ hoàng của triều đại mặt trời hay triều đại mặt trăng bởi vì những điều này là những điều hoàn toàn mới. Đây là lý do tại sao nó được nói rằng: Trước tiên, hãy nhận ra Cha.
Cha nói: Hãy nhìn xem Ta đáng yêu làm sao! Cha nói: Ta là đường tinh luyện của mọi mối quan hệ. Ta bảo con hãy nhớ tới Ta. Con người ta nói: Người là Mẹ và Cha. Niềm tin vào mỗi một điều thì phải được thấm nhuần. Mặc dù vậy, khi có nghi ngờ trong điều này hay điều khác, một vị trí hoàng tộc sau đó không thể đạt được. Vì thế, Cha nói: Manmanabhav. Hãy tưởng nhớ Cha và sau đó các con sẽ là người yêu của Người. Đây là những người yêu tâm linh và Đấng dấu yêu. Khiến cho điều này vững vàng, rằng các con, những linh hồn là người yêu của Linh hồn tối cao. Krishna không thể là người yêu dấu của tất cả mọi người. Không phải tất cả đều nhớ tới Krishna. Cha nói: Manmanabhav. Con giờ phải đến với Ta. Vở kịch này sắp kết thúc và các con phải trở về nhà. Vì thế, ngôi nhà nhất định phải được nhớ đến. Con tiếp tục nhận được sự giải thích về mọi thứ trong murli. Một số người con không viết xuống những điểm từ murli và sau đó họ tiếp tục hỏi Baba những thứ tương tự. Điều chính yếu là người yêu và Đấng dấu yêu. Tất cả tín đồ là người yêu bởi vì họ tưởng nhớ Linh hồn tối cao. Họ nói: Của con là Đấng duy nhất và không ai khác.
Con nghe tất cả những điều mới mẻ vào thời điểm này. Mặc dù vậy, trong khi con lắng nghe chúng, Maya vả con. Ravan thì không kém. Cha là Đấng toàn năng và Maya đồng thời cũng là kẻ toàn năng. Vương quốc của Maya tiếp tục trong nửa chu kì. Cha giờ nói: Hãy quyên tặng đi năm thói tật và điềm xấu sẽ được loại bỏ. Dù vậy, cho dù là thế, chúng cũng không được loại bỏ hoàn toàn. Một số quyên tặng và sau đó lấy lại. Đây không phải chuyện tiền bạc, mà là chuyện của thói tật.
Hiền triết và thánh nhân nói về tiền bạc, rằng con không nên quyên tặng rồi sau đó hỏi xin lại, bởi vì thu nhập của họ nằm trong đó. Một số người đi đến với một ẩn sĩ và hỏi xin một đứa con. Anh ta sẽ trả lời: Anh sẽ nhận được một đứa con thông qua lời chúc phúc của tôi. Khi họ có một đứa trẻ, anh ta sẽ nói rằng anh ta đã mang tới đứa trẻ đó. Nếu đứa trẻ đó chết đi, anh ta nói rằng đó là số phận! Nếu điều gì đó được hoàn thành cho ai đó, nhiều người sẽ có niềm tin ở anh ta. Sự mở rộng của họ diễn ra theo cách này. Một mặt, họ ngợi ca bản thân mình và mặt khác, họ nói rằng đó là số phận.
Vào thời điểm này, các con là những chiến binh vô danh. Những người đó tạo ra công trình tưởng niệm cho những chiến binh vô danh ấy và những người xuất chúng ghé thăm. Họ hỏi xin hoa để dâng cho những chiến sĩ. Bằng cách nào các con có thể lập một công trình tưởng niệm cho ai đó mà các con không biết gì về họ? Vào thời điểm này, các con là vô danh và sau đó các con sẽ trở nên rất nổi tiếng. Những ngôi đền cho các con cũng sẽ được tạo ra. Vào thời điểm này, các con đang thiết lập vương quốc của Rama một cách âm thầm. Achcha.
Các con đã trở thành những người con dấu yêu, ngọt ngào nhất, đã thất lạc từ lâu nay mới tìm lại được, phải không nào? Con đã tới và gặp Ta sau 5000 năm. Khi cha mẹ tìm thấy đứa con thất lạc của mình, họ trở nên rất hạnh phúc và đứa trẻ thậm chí sẽ tiếp tục nói “Baba, Baba!” Phá huỷ giờ đây diễn ra và các con trở nên thất lạc, nghĩa là, các con trở nên chia cách khỏi Cha. Sau đó các con gặp Cha sau một chu kì và Mẹ và Cha có rất nhiều tình yêu dành cho các con. Con trải nghiệm niềm hạnh phúc trong nửa chu kì. Sau đó, con dần dần trở nên bất hạnh. Những ẩn sĩ nói rằng hạnh phúc giống như giọt phân quạ. Họ cũng nói như thế về thói tật. Guru Nanak đồng thời đã nói: Thượng Đế đã giặt những bộ quần áo nhơ bẩn, ô trọc. Vì thế, ai đã giặt chúng? Chỉ duy nhất Linh hồn tối cao được nói là Đấng duy nhất vô hình. Những người đạo Sikh tiếp tục hát điều này.
Con cần phải có trí tuệ vô cùng sắc bén trên con đường kiến thức này bởi vì những linh hồn phải được thức tỉnh. Vì thế, những linh hồn trở nên sắc sảo. Một số người có trí tuệ vô cùng sắc bén. Những bà mẹ và những kumari trở nên vô cùng tỉnh táo. Cần rất nhiều can đảm và không sợ hãi để phụ nữ ngồi và giải thích cho chồng của họ. Tất cả là cư dân của địa ngục và ở trong trạng thái suy đồi. Họ nhảy múa và vỗ tay rất nhiều trong tín ngưỡng thờ cúng, nhưng không có sự cứu rỗi thông qua đó. Để nhận được cứu rỗi, con giữ mình hoàn toàn im lặng. Narad đã hỏi cưới Lakshmi. Trên thực tế, con đang nỗ lực để cưới Lakshmi. Những tín đồ không thể cưới cô ấy. Chỉ các con biết bằng cách nào và khi nào Lakshmi và Narayan đã nhận được vương quốc của họ và giờ họ đang ở đâu. Đây là lý do tại sao các con không đi đến những ngôi đền và cúi đầu trước tượng thần của họ. Con hiểu rằng các con đang trở thành Lakshmi và Narayan. Con đã dừng việc cúi đầu. Những người đó gọi con là những người vô thần bởi vì các con không cúi đầu. Trên thực tế, các con là những người hữu thần, một cách có thứ hạng, tương ứng với nỗ lực các con tạo ra. Những người không biết về Thượng đế là những người vô thần.
Con giờ đây thuộc về Đấng chúa tể và Vị chủ nhân, sau đó Maya vả con và các con trở thành trẻ mồ côi. Maya khiến thậm chí những người rất già trở nên trẻ lại; có những cơn bão của Maya. Con phải nắm lấy tay nhau, trở nên hợp tác và tiếp tục đi trên chuyến hành hương mới này và đi theo shrimat của Cha. Tất cả mọi thứ phụ thuộc vào chuyến hành hương của trí tuệ con. Các con phải trở nên không dao động và không lay chuyển được như Angad. Trạng thái đó sẽ đến vào lúc cuối. Achcha.
Gửi đến những người con ngọt ngào nhất, dấu yêu, đã thất lạc từ lâu nay mới tìm lại được, tình yêu thương, sự tưởng nhớ và lời chào buổi sáng từ người Mẹ, người Cha, BapDada. Người Cha linh hồn chào namaste đến những người con linh hồn.
Trọng tâm thực hành:
1. Hãy nắm lấy bàn tay nhau, trở nên hợp tác và tiếp tục đi theo shrimat của Cha. Hãy tưởng nhớ Cha, Đấng là đường tinh luyện của mọi mối quan hệ với thật nhiều tình yêu thương.
2. Cũng giống như Cha trao sự tôn trọng cho mọi người con, vì thế hãy đi theo Cha theo cùng cách. Nhất định trao sự tôn trọng cho những senior của các con.
Chúc phúc: Mong con là hiện thân của trải nghiệm thông qua bài học “không có gì mới cả” và vượt qua mọi trở ngại bằng việc coi chúng là một trò chơi.
Đừng sợ hãi khi nhìn thấy những trở ngại. Các con đang trở thành những vị thần và vì thế nhất định sẽ có chút ít rèn rũa. Chỉ bằng việc được rèn rũa mà các con mới trở nên tốt đẹp. Con càng tiến xa hơn, con sẽ phải băng qua nhiều cơn bão hơn. Mặc dù vậy, những cơn bão đó sẽ trở thành món quà để khiến con dày dạn kinh nghiệm. Vì thế, đừng nghĩ “Có phải con là người duy nhất phải đối mặt với mọi trở ngại để trở nên dày dạn kinh nghiệm hay không?” Không. Hãy chào mừng chúng tới. Khi bài học “không có gì mới” vững vàng, trở ngại sẽ chỉ như một trò chơi.
Khẩu hiệu: Khi con có nét đặc biệt của chân lý sự thật, ánh lấp lánh của linh hồn, viên kim cương, tự động lan toả khắp mọi nơi.
*** Om Shanti ***
Những lời dạy cao quý hướng thượng từ Mateshwariji
1) Kiến thức thuộc Thượng Đế này không nhận được trong thời kì vàng.
Nếu ai đó hỏi liệu kiến thức thuộc Thượng Đế mà chúng ta đang hấp thu lúc này, tại thời kì chuyển giao, có thể được nhận lại trong thời kì vàng hay không, nó có thể được giải thích: Trong thời kì vàng, bản thân chúng ta là hiện thân của kiến thức và trải nghiệm phần thưởng như những vị thần. Không có sự trao đổi kiến thức ở đó. Chính những người vô minh cần tới kiến thức, trong khi, họ đều là hiện thân của kiến thức ở đó. Không ai vô minh ở đó để mà họ cần tới kiến thức. Giờ đây, vào thời điểm này, chúng ta biết về buổi khởi đầu, hồi giữa và lúc kết của toàn bộ vở kịch đa dạng. Chúng ta đã từng là ai vào lúc đầu, chúng ta đã tới từ đâu, bằng cách nào sau đó chúng ta trở nên bị mắc kẹt trong những trói buộc nghiệp vào lúc giữa và sa ngã và giờ đây nó là lúc cuối, chúng ta phải vượt thoát trói buộc nghiệp của mình và trở thành những vị thần thoát nghiệp. Thông qua nỗ lực chúng ta thực hiện tại thời điểm này, chúng ta nhận được phần thưởng thánh thần thời kì vàng trong tương lai. Nếu vào lúc đó chúng ta biết rằng chúng ta, những vị thần sẽ sa ngã, thì suy nghĩ đó sẽ làm cho niềm hạnh phúc của chúng ta tan biến. Vì thế không có kiến thức của việc đi xuống ở đó. Chúng ta không có những suy nghĩ như vậy ở đó. Là vào lúc này, chúng ta biết thông qua kiến thức này về việc chúng ta phải đi lên và tạo ra một cuộc đời hạnh phúc như thế nào. Sau đó, sau nửa chu kì, sau khi chúng ta trải nghiệm phần thưởng của mình, chúng ta quên mất bản thân; chúng ta trở nên bị ảnh hưởng bởi Maya và sa ngã. Sự đi lên và đi xuống này là một trò chơi tiền định, vĩnh hằng. Chúng ta có tất cả kiến thức này trong trí tuệ của mình vào lúc này, nhưng chúng ta không có nó trong thời kì vàng.
2) Trừ khi chúng ta trở thành con cái của Thượng Đế một cách thực tiễn, nếu không, chúng ta có thể không tích luỹ được gì hết trong triều đình của Thượng Đế.
Nhiều người tin rằng bất cứ hành động nào chúng ta thực hiện, dù cho chúng là những hành động tốt hay xấu, chúng ta nhất định nhận được hoa trái của những điều đó. Ví dụ, khi con người quyên tặng điều gì đó hoặc thực hiện từ thiện, tổ chức một ngọn lửa hiến sinh và thực hiện nghi thức thờ cúng, họ tin rằng bất cứ thứ gì họ quyên tặng dưới danh nghĩa của Thượng Đế, sẽ được công nhận trong triều đình của Thượng Đế và khi họ chết, họ nhất định sẽ nhận được hoa trái của điều đó và nhận được sự giải thoát. Mặc dù vậy, chúng ta biết rằng không có lợi ích thường hằng bằng việc làm bất cứ điều gì như thế. Bất cứ hành động nào chúng ta thực hiện, chúng ta nhất định nhận được một vài niềm hạnh phúc tạm bợ hay nhất thời từ đó. Mặc dù vậy, chúng ta không nhận được hồi đáp cho nó cho đến khi chúng ta có niềm hạnh phúc thường hằng trong cuộc sống thực tiễn của mình. Chúng ta có thể hỏi bất cứ ai: Bạn có nhận được lợi ích trọn vẹn từ tất cả những điều bạn đang làm hay không? Khi họ nghe câu hỏi này, họ trở nên nín lặng. Bằng cách nào chúng ta có thể nói liệu nó có được công nhận với Thượng Đế hay không? Cho đến khi các con có những hành động cao quý hướng thượng trong cuộc sống thực tiễn của mình, thì dù cho con có nỗ lực nhiều bao nhiêu, các con cũng không thể nhận được giải thoát hay giải thoát trong cuộc sống. Achcha, các con có thể quyên tặng và thực hiện từ thiện nhưng tội lỗi của các con sẽ không được thiêu đốt bằng việc làm như thế, vì thế bằng cách nào các con có thể nhận được giải thoát và giải thoát trong cuộc sống? Mặc dù có nhiều thánh nhân và linh hồn vĩ đại, nhưng trừ khi họ nhận được kiến thức về nghiệp, nếu không hành động của họ không trở nên trung tính và họ cũng không thể đạt được giải thoát hay giải thoát trong cuộc sống. Thậm chí họ không biết rằng đạo lý đúng đắn là gì và những hành động đúng đắn là gì. Họ đơn giản tụng niệm tên “Ram, Ram” với đôi môi mình, nhưng họ không thể nhận được giải thoát bằng cách làm như thế. Mặc dù vậy, nghĩ rằng con sẽ nhận được giải thoát sau khi con chết thì được coi là vô nghĩa. Họ thậm chí không biết sẽ có lợi ích gì khi họ chết. Không gì cả. Bất cứ hành động nào con người thực hiện trong cuộc đời mình, dù là tốt hay xấu, họ sẽ phải đối mặt với hệ quả của chúng trong cuộc đời kế tiếp của họ. Chúng ta nhận được tất cả những kiến thức này từ Thượng Đế, Thầy của chúng ta, người dạy chúng ta cách thực hiện những hành động thanh khiết và khiến cuộc đời của chúng ta thực tiễn. Achcha.