02/12/22 Murli buổi sáng Om Shanti BapDada Madhuban
Trọng tâm: Con ngọt ngào, không cần có bất kỳ âm thanh gì trong việc học này. Ở đây, Cha đã trao cho con chỉ một câu chú: Các con, hãy giữ yên lặng và nhớ Ta.
Câu hỏi: Đâu là dấu hiệu của những người con có niềm hân hoan say sưa thuộc Thượng Đế?
Trả lời: 1) Hành vi của những người con mà có niềm hân hoan say sưa thuộc Thượng Đế thì rất quý phái hoàng tộc.
2) Họ nói rất ít.
3) Họ chỉ để châu ngọc thốt ra từ miệng mình. Thông thường, những người quý phái hoàng tộc cũng nói rất ít. Các con là con cái của Thượng Đế, vì vậy hãy quý phái hoàng tộc.
Om shanti. Cha vô hạn ngồi đây và giải thích cho các con, những người con vô hạn. Không có bất kỳ ai khác sẽ nói rằng mình đang giải thích cho những người con vô hạn. Các con biết rằng Cha vô hạn của chúng ta là Đấng Duy Nhất được gọi là Shiv Baba. Thực tế, có nhiều người có tên gọi là Shiva, nhưng không ai trong số họ là Cha vô hạn. Chỉ có duy nhất một Người Cha vô hạn và Người đã đến từ vùng tối thượng. Mọi người cầu gọi đến Đấng Duy Nhất vô hình đó. Người được gọi là Thượng Đế. Brahma, Vishnu và Shankar là các vị thần. Thượng Đế, Đấng sinh sống trong vùng tối thượng, là Cha của tất cả những linh hồn. Con không phải đến trước một guru hay một vị thánh, v.v… ở đây. Mà con biết rằng con đang ngồi trước Người Cha vô hạn. Người Cha vô hạn đã đến với Madhuban. Những người kia thì nói rằng Krishna đã đến Madhuban, nhưng không phải như vậy. Chính tiếng sáo của Người Cha vô hạn được thổi ở Madhuban.
Cha giải thích rằng Người đến mỗi chu kỳ vào thời kỳ chuyển giao, chứ không phải trong mỗi thời kỳ. Họ đã phạm sai lầm khi nói rằng Ta đến vào mỗi thời kỳ. Tất cả các kinh sách mà tồn tại thì đều thuộc về tín ngưỡng thờ cúng; không phải rằng chúng là vĩnh cửu. Baba đã giải thích rằng đại dương và những dòng sông nước là vĩnh cửu, nhưng không phải rằng tín ngưỡng thờ cúng là vĩnh cửu. Con biết rằng không có tín ngưỡng thờ cúng trong thời kỳ vàng và thời kỳ bạc. Tín ngưỡng thờ cúng bắt đầu trong thời kỳ đồng. Cha vô hạn, Đấng là Đại dương Kiến thức, ngồi trong Brahma này và nói kiến thức cho chúng ta. Người không nói kiến thức cho chúng ta từ vùng tinh tế. Cha đích thân ngồi trước các con ở đây và giải thích cho các con. Đây là lý do người ta hát rằng Đấng Cư Dân của mảnh đất xa xôi đã đến với mảnh đất nước ngoài.
Con biết rằng các con, những linh hồn, là các anh em trai. Các con là những cư dân của mảnh đất xa xôi. Những người mà hát đó thì lại không hiểu gì cả. Các con là những kẻ lữ hành và con đã đến đây từ mảnh đất xa xôi để diễn những phần vai của mình. Con biết rằng đây là một cánh đồng hành động. Vở kịch chiến thắng và thất bại được trình diễn ở đây. Cha cũng giải thích điều này. Tất cả con người muốn nhận được bình an. Họ không có ý nói đến bình an của mảnh đất giải thoát; họ muốn bình an trong khi sống ở đây. Tuy nhiên, không thể nhận được bình an tâm trí ở đây. Các ẩn sĩ bỏ vào rừng sâu để có bình an. Họ không biết rằng chúng ta, những linh hồn, chỉ có thể nhận được bình an trong thế giới vô hình của chúng ta. Những người kia thì tin rằng linh hồn tan biến vào trong yếu tố ánh sáng hoặc vào trong Thượng Đế. Họ thậm chí không hiểu rằng lối sống nguyên thủy của linh hồn là bình an. Chính những linh hồn nói. Những linh hồn sống trong mảnh đất bình an. Chính ở đó những linh hồn sẽ nhận được bình an. Vào lúc này, ai ai cũng muốn bình an.
Không ai trong các ẩn sĩ tin vào hạnh phúc. Họ tiếp tục phỉ báng mọi thứ bởi vì trong kinh sách tả rằng đã có Kans, Jarasandha, v.v… trong thời kỳ vàng và thời kỳ bạc. Họ đã quên Lakshmi và Narayan. Trí tuệ họ đã trở nên hoàn toàn ô trọc. Cha nói: Ta là vô hình. Những người kia nói rằng Thượng Đế vượt thoát tên gọi và hình dạng. Một mặt, họ hát lời ngợi ca Người và mặt khác, họ nói rằng Người hiện diện khắp mọi nơi. Khi họ nói rằng Người vượt thoát tên gọi và hình dạng, thì làm sao Người có thể hiện diện khắp mọi nơi được? Một linh hồn nhất định có một hình dạng. Không ai có thể nói rằng linh hồn vượt thoát tên gọi và hình dạng. Được nói rằng một ngôi sao tuyệt diệu tỏa sáng ở trung tâm vầng trán. Như vậy, chính những linh hồn cởi bỏ các cơ thể và nhận các cơ thể khác. Thượng Đế không tái sinh. Chính những con người mới đi vào chu kỳ sinh tử.
Đây là việc học tập của con. Không có ban nhạc nào, v.v… được cần đến trong một việc học. Việc học của con diễn ra vào buổi sáng vào giờ khi người ta đang ngủ. Thực ra, con không cần phải bật các đĩa hát. Chúng ta đang vượt thoát âm thanh. Chỉ là để đánh thức mọi người thì con mới phải bật chúng lên. Âm thanh không vang ra bên ngoài khi đọc hoặc lắng nghe murli. Không có tiếng động nào trong việc học tập. Cha ngồi đây và trao cho con câu chú: Các con, hãy giữ yên lặng và nhớ Ta. Không có guru nào ở đây mà ngồi và thì thầm một câu chú vào tai của tất cả mọi người. Họ rồi lại bảo con là đừng nói với bất kỳ ai khác về câu chú đó. Nó không giống như vậy ở đây. Baba là Đại dương Kiến thức. Đây là nơi học kinh Gita. Liệu con có sẽ được trao cho một câu chú ở trường học không? Khi con trực tiếp giải thích cho bất kỳ ai, con có bật đĩa hát không? Không. Con cũng phải giải thích theo cùng cách giống như ở lớp.
Các bức tranh đang ở trước con. Một người thậm chí chưa từng nhìn thấy một bản đồ sẽ không hiểu nước Anh hoặc Nepal ở đâu. Nếu họ mà đã nhìn thấy một bản đồ, thì điều đó sẽ đi vào trí tuệ họ. Tất cả các bí mật về vở kịch đã được giải thích cho các con bằng các bức tranh. Kiến thức này là kiến thức mà con thậm chí có thể giải thích mà không cần sử dụng các bức tranh. Người ta không biết bất cứ điều gì về Thượng Đế. Họ đã kéo dài thời lượng của chu kỳ. Giờ Cha đã giải thích cho con. Sau đó con phải giải thích cho người khác. Con phải phân chia chu kỳ thành bốn thời kỳ, thành bốn phần. Con phải phân chia chu kỳ thành hai nửa; nửa chu kỳ là thế giới mới và nửa chu kỳ là thế giới cũ. Không phải thế giới mới có thời lượng lâu hơn. Chẳng hạn, nếu tuổi thọ của một tòa nhà là 50 năm, thì sẽ được nói sau một nửa thời gian đó rằng nó đã cũ. Tương tự như vậy đối với thế giới.
Đích thân Cha đến và giải thích tất cả những điều này cho các con. Không cần phải hát những bài ca hoặc ngâm thơ trong việc này. Hệ thống và phong tục tập quán của những Brahmin thời kỳ chuyển giao chúng ta là hoàn toàn độc đáo. Không ai biết thời kỳ chuyển giao là gì hoặc điều gì xảy ra vào thời kỳ chuyển giao. Con biết rằng Người Cha, Đấng Cư Dân của vùng đất xa xôi, đã đi vào thế giới ô trọc. Vùng đất của Brahma, Vishnu và Shankar thì không được gọi là vùng đất xa xôi. Vùng đất xa xôi chính là vùng đất của Shiv Baba và những linh hồn. Tất cả chúng ta là cư dân của thế giới vô hình. Đầu tiên, có thế giới vô hình, sau đó là thế giới tinh tế, và sau đó là thế giới hữu hình. Ban đầu, những linh hồn của đạo lý sống thánh thần đi xuống từ thế giới vô hình. Đầu tiên, có dòng tộc triều đại mặt trời ở đây và sau đó, những linh hồn của triều đại mặt trăng đã đi xuống. Khi triều đại mặt trời tồn tại, thì triều đại mặt trăng không tồn tại. Khi triều đại mặt trăng tồn tại, thì sẽ được nói rằng triều đại mặt trời đã từng tồn tại trong quá khứ. Trong thời kỳ bạc, sẽ được nói rằng phần vai của Lakshmi và Narayan đã trở thành quá khứ. Tuy nhiên, họ sẽ không nói rằng họ sẽ một lần nữa trở thành thương nhân và tiện dân; không.
Chính bây giờ mà con có kiến thức này. Cha giải thích cho con các bí mật về chu kỳ. Mặc dù những người kia đã tạo ra Trimurti, họ đã không thể hiện Shiva trong đó. Nếu họ mà biết Shiva, thì họ cũng sẽ biết chu kỳ. Bởi vì không biết Shiva, mà họ cũng không biết chu kỳ. Họ hát về Đấng Cư Dân của mảnh đất xa xôi, nhưng họ không biết rằng Thượng Đế là Đấng Thanh Lọc. Con biết rằng đây là ngọn lửa hiến sinh rất lớn của con. Người ta bỏ hạt mè, lúa mì và lúa mạch vào trong một ngọn lửa hiến sinh. Đây là ngọn lửa hiến sinh của Rudra mà trong đó, con ngựa được hiến tế để nhận được chủ quyền tự trị. Vật chất của toàn bộ thế giới cũ sẽ được hiến tế vào trong ngọn lửa hiến sinh này. Những người muốn đạt được vương quốc là những người duy nhất ở trong yoga hoàn toàn trọn vẹn.
Trong thời kỳ bạc, có ít hơn hai cấp độ. Trong 1250 năm đầu tiên, nó là thời kỳ vàng. Sau 625 năm, nó bị giảm đi một cấp độ bởi vì đó là trạng thái đi xuống. Sau đó, trong thời kỳ bạc, nhiều tạp chất hơn bị trộn lẫn vào. Giờ được giải thích cho các con rằng: Con càng kết nối trí tuệ mình trong yoga với Cha nhiều bao nhiêu, tạp chất sẽ càng tiếp tục được loại bỏ bấy nhiêu. Nếu không, sẽ có sự trừng phạt và sau đó, con sẽ đi đến thời kỳ Bạc.
Ai ai cũng yêu quý Krishna và đung đưa cậu ấy trên chiếc xích đu. Họ không đung đưa Brahma nhiều như vậy. Ngày nay, họ thậm chí có một cuộc đua. Tuy nhiên, họ không biết rằng Lakshmi và Narayan từng là Radhe và Krishna trong thời thơ ấu của mình. Họ đã phỉ báng Radhe và Krishna rất nhiều, nhưng không hề có sự phỉ báng nào về Lakshmi và Narayan. Krishna là một đứa trẻ nhỏ. Một đứa trẻ và một linh hồn vĩ đại thì được xem là ngang bằng như nhau. Những linh hồn vĩ đại thì có sự từ bỏ, nhưng Krishna thì không ô trọc để cậu ấy phải có sự từ bỏ. Một đứa trẻ nhỏ thì thanh khiết, và đây là lý do mà ai ai cũng yêu quý cậu ấy. Ban đầu cậu ấy là hoàn toàn thanh khiết và sau đó, cậu ấy trải qua các giai đoạn thanh khiết, bán thanh khiết và ô trọc. Mọi người nhớ Krishna rất nhiều.
Câu chú của Baba “Manmanabhav!” là rất nổi tiếng. Hãy trở nên ý thức linh hồn! Hãy từ bỏ tất cả các lối sống của cơ thể. Con có thể trao kiến thức này cho người dân của bất kỳ tôn giáo nào. Cha vô hạn nói: Hãy nhớ Allah! Một linh hồn là một người con của Allah. Một linh hồn nói: Khuda tala, Allah, Sai (lời ngợi ca về Thượng Đế). Khi con nói về Allah, thì, chắc chắn, Cha của những linh hồn là vô hình, vì vậy chắc chắn ai cũng nhớ đến Người. Khi người ta nói “Allah”, thì ánh nhìn của họ nhất định hướng lên trên. Nó đi vào trí tuệ họ rằng Allah cư ngụ ở bên trên. Đây là thế giới hữu hình. Chúng ta là những cư dân của nơi đó. Cha nói: Ta là Đấng Du Hành và các con cũng là những kẻ lữ hành. Tuy nhiên, những kẻ lữ hành các con thì đi vào tái sinh, trong khi Ta, Đấng Du Hành, thì không đi vào tái sinh. Ta giải thoát con khỏi các kiếp tái sinh ô trọc. Con rất bất hạnh trong vương quốc này của Ravan và đây là lý do mà con cầu gọi đến Ta.
Cha giải thích những điều rất hay cho con. Các con, vở kịch giờ đây sắp kết thúc. Có rất nhiều đau khổ ở đây. Mọi thứ ở đây đã trở nên quá đắt đỏ. Bây giờ nó sẽ không trở nên rẻ hơn chút nào. Mọi thứ từng rất rẻ trước đây. Mọi người đã có rất nhiều ngũ cốc, v.v… Satyug được gọi là thời kỳ vàng. Đã có các đồng xu vàng ở đó. Sẽ chẳng có gì ngoài vàng ở đó. Thậm chí sẽ không có bạc ở đó. Ở đó, ngay cả các khu chợ cũng sẽ vô cùng tráng lệ lộng lẫy. Hãy thử hình dung kim cương và châu ngọc mà họ sẽ đeo ở đó. Ở đó, mọi thứ chỉ là trò chơi của kim cương và châu ngọc. Cũng sẽ có nhiều nông trại ở đó. Ở đây, tại Mỹ, họ có rất nhiều ngũ cốc đến mức họ đốt chúng đi. Ngày nay, bất kể thứ gì mà họ có thêm thì họ đều bán. Họ quyên tặng cho Bharat. Nhìn xem tình trạng của Bharat đã trở thành gì!
Cha nói: Ta đã trao cho con vận may vương quốc như vậy! Đạo lý sống thánh thần của con là đạo lý sống đem lại rất nhiều hạnh phúc. Đó được gọi là thời kỳ vàng. Mahmud Guznavi đã đánh cướp hàng túi lạc đà kim cương và châu ngọc từ các ngôi đền. Ông ta chắc hẳn đã lấy đi rất nhiều của cải đến mức thậm chí không ai có thể tính toán được nó. Giờ các con đang một lần nữa trở thành những chủ nhân. Một mình Đấng Du Hành là Đấng Duy Nhất sẽ biến cả thế giới thành xinh đẹp. Người biến đổi nghĩa địa và thiết lập mảnh đất thiên thần. Các con đã đến đây để được làm mới. Con nhớ Đấng Du Hành. Các con cũng là những kẻ lữ hành. Con đã đến đây và đã nhận các cơ thể được làm bằng năm nguyên tố. Năm nguyên tố không tồn tại trong vùng tinh tế. Năm nguyên tố tồn tại ở đây, nơi con diễn các phần vai của mình. Vùng đất đích thực của chúng ta là vùng đất đó (vùng đất Niết bàn).
Vào lúc này, những linh hồn đã trở nên ô trọc. Đây là lý do vì sao họ cầu gọi đến Cha: Hãy đến và thanh lọc chúng con! Ravan đã biến chúng con thành ô trọc và xấu xí. Chúng con đã trở thành ô trọc từ thời điểm vương quốc của Ravan bắt đầu tồn tại. Giờ con biết rằng con nhất định từng thanh khiết. Đó là lý do con nhớ Người và nói: Hỡi Đấng Thanh Lọc, xin hãy đến! Phải có ai đó mà người ta cầu gọi đến. Các con cầu gọi đến Cha: Hỡi Thượng Đế, Người Cha. Tên của Người là Thượng Đế của Thiên đường, Người Cha. Do vậy, Người nhất định sẽ tạo ra thiên đường. Baba đã giải thích cho con rằng không cần có các ban nhạc trong việc học tập. Baba đã nói với con rằng có một số đĩa hát hay mà Baba đã cho làm ra. Để mà, khi con thấy rằng con hơi buồn một chút, thì hãy bật những bài hát đó lên để làm tươi mới bản thân. Tuy nhiên, con càng tạo ra ít tiếng động bao nhiêu, thì càng tốt bấy nhiêu. Những người quý phái hoàng tộc thì gây ra rất ít tiếng động. Con phải nói rất ít, như thể con đang để châu ngọc được thốt ra. Các con là con cái của Thượng Đế, vì vậy nên có rất nhiều sự quý phái hoàng tộc. Con nên có rất nhiều niềm hân hoan say sưa. Con của một vị vua sẽ không có nhiều niềm hân hoan say sưa như con nên có. Achcha.
Gửi đến những người con ngọt ngào nhất, dấu yêu, đã thất lạc từ lâu nay mới tìm lại được, tình yêu thương, sự tưởng nhớ và lời chào buổi sáng từ người Mẹ, người Cha, BapDada. Người Cha linh hồn chào namaste đến những người con linh hồn.
Trọng tâm thực hành:
1. Hãy giữ cho bản thân con liên tục được làm mới. Chỉ để châu ngọc thốt ra qua môi con. Nếu con trở nên buồn chán, thì hãy lắng nghe những bài hát mà Baba đã cho làm ra.
2. Hãy thực tập trở nên ý thức linh hồn. Hãy ở trong sự tưởng nhớ và nỗ lực để tạp chất được loại bỏ.
Chúc phúc: Mong con trở nên luôn sẵn sàng và hoàn hảo bằng cách giữ tâm trí con tập trung vào việc tưởng nhớ Đấng Duy Nhất, trở nên “Manmanabhav”.
Hãy luôn liên tục nhận thức rằng con phải trở nên sẵn sàng ở mọi khoảnh khắc. Bất cứ tình huống nào cũng có thể nảy sinh bất cứ lúc nào, vì vậy con phải luôn sẵn sàng. Ngay cả nếu sự hủy diệt diễn ra ngày mai, thì con cũng sẵn sàng. Luôn sẵn sàng nghĩa là hoàn hảo. Để trở nên hoàn thiện và hoàn hảo, con hẳn đã phải hoàn thành việc chuẩn bị thuộc về một mình Cha và không ai khác. Nếu tâm trí con là “Manmanabhav” về Đấng Duy Nhất, thì con sẽ mãi sẵn sàng. Hãy làm phục vụ trong khi luôn sẵn sàng và con cũng sẽ nhận được sự hợp tác trong làm phục vụ và sẽ thành công.
Khẩu hiệu: Để xứng đáng nhận được sự giúp đỡ gấp ngàn lần từ Cha, hãy tiến bước về phía trước với lòng can đảm.
*** Om Shanti ***