Với sự cân bằng giữa bốn loại thẩm quyền, hãy trở nên hoàn thiện và hoàn hảo giống như Người Cha
Hôm nay, BapDada, Đấng Toàn Năng, đang nhìn thấy những sức mạnh/thẩm quyền đặc biệt của tất cả những người con của Người. Trong thế giới ngày nay, có ba loại sức mạnh/thẩm quyền đặc biệt:
• một là thẩm quyền của tôn giáo (dharma),
• hai là thẩm quyền của chính phủ (cai trị),
• và ba là thẩm quyền của khoa học.
Tuy nhiên, các con, những linh hồn Brahmin, có đến bốn thẩm quyền. Dù gì con cũng có ba thẩm quyền đầu tiên, cùng với chúng, con cũng có cả thẩm quyền thứ tư, là:
• thẩm quyền của hành động hướng thượng.
Thế giới ngày nay thiếu thẩm quyền thứ tư này, được gọi là thẩm quyền của hành động hướng thượng. Các con, những linh hồn Brahmin, đang mang lại lợi ích cho bản thân và cho cả thế giới thông qua bốn loại thẩm quyền này. Con biết rõ rằng con có cả bốn loại thẩm quyền này bên trong con. Con có cả bốn loại thẩm quyền này không, hay là con chỉ có thẩm quyền đối với lối sống (dharma) thôi? Con có cả bốn loại thẩm quyền này, phải không?
• Thẩm quyền đối với lối sống nghĩa là có nghệ thuật sống một cuộc đời hạnh phúc hướng thượng liên tục. Đây được gọi là lối sống (dharma), nghĩa là thấm nhuần cốt cách (dharna).
• Thẩm quyền cai trị nghĩa là, trong vai trò là người trao tặng, con và vương quốc của con, con và bạn đồng hành của con trong hành động, trải nghiệm quyền đối với mọi thành quả và hài lòng với sự cân bằng giữa yêu thương và sức mạnh. Vua có nghĩa là người trao tặng. Hãy để cho âm thanh về điều tuyệt vời của sự hài lòng vang lên từ mọi người “Đây là thẩm quyền cai trị thật sự”. Thẩm quyền cai trị nghĩa là có nghệ thuật quản lý bản thân trong khi tương giao với người khác.
• Thẩm quyền của khoa học nghĩa là có nghệ thuật trao đi trải nghiệm về quả trái thực tế thông qua khoa học hoặc thông qua những công cụ khoa học.
• Thẩm quyền của hành động hướng thượng nghĩa là trải nghiệm quả trái tức thì của hành động dưới dạng hạnh phúc và sức mạnh. Cùng với điều đó, con cũng trải nghiệm được quả trái tương lai của con đang được tích lũy. Đây được gọi là nghệ thuật có niềm hân hoan say sưa về việc tràn đầy kho báu hành động.
Giờ đây, hãy xem xét con có cả bốn loại thẩm quyền này trong cuộc đời của mình không. Kho báu vĩ đại nhất chính là kho báu hành động hướng thượng. Nếu con không có kho báu hành động hướng thượng trong cuộc đời mình, thì cuộc đời con người của con không phải là cuộc đời vô giá, mà nó giống như là cuộc đời của con vật vậy.
Bằng cách nói rằng nếu mọi người muốn học cách sống, họ nên đến đây và học, con đang thách thức cả thế giới với thẩm quyền nào? Con đưa ra thách thức này, phải không? Bất kể người cai trị là ai, dù đó là nhà khoa học hay người lãnh đạo tôn giáo, thì con đều nói với họ với niềm hân hoan say sưa tâm linh rằng “Hãy trở thành hoàng đế thành thơi” và chờ xem! Con là hoàng đế, phải không? Con trải nghiệm niềm an lạc thật sự trong cuộc đời, phải không? Ai có kho báu lớn nhất? (Chúng ta). Con nói điều này với thẩm quyền. Thế giới thì có ba loại thẩm quyền, trong khi con có đến bốn loại. Có sự cân bằng giữa bốn loại thẩm quyền nghĩa là có trạng thái hoàn thiện và hoàn hảo giống như Người Cha.
Con sẽ làm gì trong Năm Tapasya đây? Hãy kiểm tra cả bốn loại thẩm quyền này. Với sự hỗ trợ của cả bốn loại thẩm quyền, chiếc ghế trạng thái liên tục của con sẽ không bị chao đảo và không bị dời chuyển. Người ta luôn thực hiện tapasya ở trên ghế. Vì vậy, bốn chiếc chân, bốn thẩm quyền, sẽ làm cho chiếc ghế trạng thái trở nên vững chắc. Chúng sẽ liên tục làm cho con trải nghiệm con là hoàng đế thảnh thơi. Hoàng đế nghĩa là người luôn có quyền, trong khi thần dân nghĩa là người phụ thuộc. Vì vậy, con là hoàng đế thảnh thơi, chứ không phải là thần dân thảnh thơi. Con là yogi cai quản (Raja), chứ không phải là yogi thần dân (praja). Dấu hiệu nhìn thấy được của vị hoàng đế thảnh thơi là gì? Thẩm quyền càng lớn, họ càng dành nhiều sự tôn trọng cho người khác; họ không chỉ có thẩm quyền thôi. Người có thẩm quyền có thể được nhận ra thông qua sự tôn trọng mà họ trao đi.
Con vừa mới nghe nói về dấu hiệu của người cai trị xứng đáng đó là có cơn mưa hoa của sự hài lòng từ mọi người, có những bài hát về điều tuyệt vời từ họ. Con đã đạt được thẩm quyền cai trị như thế chưa? Trước hết, hãy kiểm tra những bạn đồng hành gần gũi với con trong hành động – các cơ quan thể lý của con – “Chúng có luôn hoạt động theo mệnh lệnh của bản thân, linh hồn, người cai trị với tình yêu thương và sức mạnh, nghĩa là với tình yêu và luật lệ không?”, hay là “Thỉnh thoảng chúng mới hoạt động theo mệnh lệnh?”, “Con đang tiến lên dưới sự thúc ép, hay là con hoạt động với tình yêu thương?”, “Con chỉ làm một cách hời hợt, hay là con làm bằng cả trái tim?”. Tương tự như vậy, hãy nhìn vào thời gian biểu cả ngày của con, các mối quan hệ hành động (karma) của con và những bạn đồng hành trong hành động. Cùng với điều đó, hãy để ý đến tất cả các linh hồn đi vào mối liên hệ với con – “Bao nhiêu (%) linh hồn hài lòng và vui vẻ với tôi, linh hồn có thẩm quyền đối với vương quốc?”. Đây là trải nghiệm thật sự về việc có thẩm quyền cai trị. Và con sẽ kiểm tra thẩm quyền khoa học như thế nào?
Những công cụ vật chất của khoa học hữu hạn mang lại trải nghiệm hạnh phúc và thoải mái hữu hạn. Còn khoa học của con là sức mạnh yoga. Yoga là bộ môn khoa học vĩ đại nhất. Ở ngoài kia, khoa học là công cụ (sadhan); trong khi ở đây, khoa học là nỗ lực tâm linh (sadhana). Con có thể đưa bản thân, linh hồn, đi bao xa với nỗ lực tâm linh của tâm trí và trí tuệ con? Những nhà khoa học hữu hạn không thể tiến đến mặt trời. Mất bao lâu để các con, những nhà khoa học vô hạn, vượt thoát khỏi mặt trời và mặt trăng với nỗ lực tâm linh của tâm trí và trí tuệ con? Tốn kém bao nhiêu chi phí? Người ta nói rằng “Thời gian là tiền bạc”. Không mất tiền bạc chi cả, thậm chí không mất cả thời gian. Khoa học thật vĩ đại! Nó mang đến sự thoải mái thông qua máy điều hòa không khí, sự thoải mái và nghỉ ngơi; trong khi với nỗ lực tâm linh của con, con có thể trải nghiệm trạng thái điềm tĩnh, mát lành bất cứ khi nào con chọn. Con cũng có thể trải nghiệm hình thái ngọn lửa, hình thái của sức mạnh bất cứ khi nào con chọn. Khoa học hữu hạn là công cụ trong việc mang đến sự thoải mái trong một thời gian ngắn, trong khi con liên tục ở trong sự thoải mái. Con ngủ một cách thoải mái, con thức dậy sau khi nghỉ ngơi, và con hành động một cách bình an, thoải mái. Con có bao giờ trở nên bất an không? Con trở nên bất an khi con bước ra khỏi chiếc ghế của con. Nếu không, chẳng có đề cập nào hay dấu vết nào của sự bất an.
Khoa học còn làm điều gì khác nữa đây? Khoa học cung cấp những công cụ mang đến sự tiêu khiển. Tuy nhiên, tâm trí con không bao giờ trở nên bất hạnh đến mức nó cần được tiêu khiển, con chỉ trở nên buồn (udas) khi con trở thành nô lệ (das) thôi. Vậy thì con có trở thành nô lệ không? Tâm ấn 63 kiếp của con thỉnh thoảng có trỗi dậy không? Giờ con đã trở thành hoàng đế, phải không? Vì vậy, con không trở thành nô lệ, và con không trở nên bất hạnh. Đây là lý do vì sao tâm trí con thoải mái. Con ở trong sự thoải mái khi con ở trong cô tịch, và con cũng ở trong sự thoải mái khi con ở trong nhóm. Con liên tục ở cùng với Cha, vị Chủ Nhân, Đấng ban tặng niềm vui, phải không? Hay thỉnh thoảng con hờn dỗi? Đừng bao giờ hờn dỗi. Đừng bao giờ xoay tâm trí hay gương mặt của con đi. Vì vậy, hãy kiểm tra bản thân xem thẩm quyền khoa học ở bên con lâu đến mức độ nào. Điều tương tự cũng áp dụng cho thẩm quyền tôn giáo.
Tôn giáo/lối sống (dharma) nghĩa là nghệ thuật sống một cuộc đời hướng thượng. Sự thực hành/thấm nhuần cung cách (dharna) này chính là dharma (religion). Tất cả các con là những dharamatma (linh hồn chân chính) và linh hồn thực hiện hành động hướng thượng. Hãy kiểm tra xem “Tôi có theo cuộc đời Brahmin không?”. Cuộc đời Brahmin nghĩa là cuộc đời liên tục thoát khỏi những suy nghĩ dựa trên thói tật (nirvikalp), thoát khỏi trở ngại (nirvighan), thoát khỏi việc thực hiện hành động tội lỗi (nirvikarmi) và liên tục vô thể trong khi ở trong trạng thái hữu hình (nirakari so sakari). Đây còn được biết đến như là có nghệ thuật sống. Đây là cuộc đời không có ham muốn, một cuộc đời chẳng có gì không thể đạt được và một cuộc đời mà con liên tục cất lên bài hát “Tôi đã đạt được điều tôi hằng tìm kiếm”. Đây còn được biết đến như là thẩm quyền đối với lối sống.
Bây giờ, hãy nghĩ “Tôi có cả bốn loại thẩm quyền không? Bốn chiếc chân có đều không, hay chân này ngắn hơn, chân kia dài hơn?”. Chỉ khi cả bốn chân đều nhau thì con mới không bị chao đảo, nếu không thì sẽ có biến động. Vì vậy, con có nghe Baba đã nhìn thấy điều gì hôm nay không? Mỗi người các con đã tích lũy cả bốn loại thẩm quyền này đến mức độ nào? Con là người sống trong hạnh phúc, phải không? Nếu con đang sống vì bị cưỡng ép – “Tôi đang tiến lên. Tôi phải tiến lên” – đó không được gọi là sống. Nếu thỉnh thoảng con sống, thỉnh thoảng con chết, hoặc nếu việc hít thở của con lúc ngưng, lúc chậm, lúc nhanh, đó không được gọi là sống.
(Một chị đang ở trong tình trạng khó khăn.) Con có biết cách đặt dấu chấm hết trong vòng một giây không, hay là phải mất thời gian? Khoa học nghĩa là để cho quá khứ là quá khứ và đặt dấu chấm hết. Khoa học có thể xóa bỏ đi nhiều thứ, phải không? Với thẩm quyền của khoa học vô hạn, hãy đặt dấu chấm hết trong vòng một giây. Con đã được trao cho cơ hội vàng để thực hiện tapasya bởi vì trong bài thi cuối cùng, năm yếu tố tự nhiên và năm thói tật sẽ đến cùng lúc từ khắp mọi nơi để gây ra biến động. Chỉ những ai giữ mình không bị chao đảo trong vòng một giây trong suốt biến động lớn thì sẽ thi đậu với bằng danh dự. Đừng nghĩ rằng vào lúc cuối, con sẽ nhận được bài thi trong khi ngồi cô tịch ở đâu đó. Bài thi là: hoàn toàn không bị chao đảo trong biến động cực độ. Đây là đề thi sẽ được đặt ra cho con. Vì vậy, hãy thực hành ngay từ bây giờ. Biến động bên ngoài không nên gây ra bất kỳ biến động nào trong tâm trí. Đây còn được biết đến như là trở thành viên ngọc chiến thắng. Achcha.
Gửi đến tất cả những linh hồn chân chính ở khắp mọi nơi, những linh hồn có thẩm quyền đối với hành động hướng thượng; gửi đến những linh hồn là hiện thân của nỗ lực tâm linh, người có thẩm quyền đối với khoa học vô hạn; gửi đến linh hồn có quyền trị vì bản thân với thẩm quyền cai trị; gửi đến những linh hồn karma yogi có thẩm quyền đối với hành động hướng thượng… nỗi nhớ niềm thương và lời chào namaste gửi đến những ai đến từ bốn phương từ BapDada, Người Cha làm cho con trở thành hoàng đế thảnh thơi.
BapDada gửi lời chúc mừng đến các giáo viên:
Achcha, hôm nay, các giáo viên đã từ bỏ chỗ ngồi của mình (Họ đang ngồi ở đằng sau.) Vì vậy, như là kết quả cho sự từ bỏ này, làm ơn hãy chấp nhận nỗi nhớ niềm thương đặc biệt của BapDada. Nhiệm vụ của các giáo viên là làm cho người khác tiến về phía trước. Thật tốt khi mà con đã minh họa điều này với hành động thực tế của con. Vì vậy, chúc mừng con vì điều này. Achcha.
Nhiều tấm thiệp và những cánh thư đã được nhận từ những đứa con hai lần nước ngoài cũng như những đứa con từ vùng đất này. Những tấm thiệp được giữ ở đâu? Chúng được cất giữ rất cẩn thận trong chiếc hộp trái tim bé nhỏ. Cùng với những đứa con đã trao gửi nỗi nhớ niềm thương đặc biệt cho năm mới, chúc mừng tất cả các con vì sự mới mẻ trong mọi khoảnh khắc cho năm mới. Chúc mừng các con! Hôm nay, hãy trở thành tấm gương điển hình và cho cả thế giới thấy điều kỳ diệu của trạng thái karma yogi là gì. Những ai trở thành tấm gương điển hình thì nhận được thêm điểm vào lúc thi trong Vở kịch. Achcha.
Avyakt BapDada gặp các nhóm:
Con đang dễ dàng trải nghiệm trạng thái hướng thượng bằng cách ở trong sự bầu bạn của Người Cha, phải không? Bằng cách trải nghiệm sự bầu bạn của Người Cha cả ngày lẫn đêm, con sẽ dễ dàng tiếp tục có những trải nghiệm hướng thượng, bởi vì bằng cách trở nên gần gũi, con nhận được sức mạnh. Giống như con thấy thật dễ để giữ mình gần gũi trong hình thể hữu hình, tương tự như vậy, con càng tiếp tục chú ý đến hình thể avyakt (thiên thần tinh tế), con sẽ càng dễ dàng tiếp tục trải nghiệm điều đó.
Tất cả các con là những yogi liên tục, phải không? Con là người có cuộc đời yogi. Cuộc đời là mọi lúc, chứ không chỉ trong hai tiếng. Một khi con đã trải nghiệm Người Cha thuộc về con và con thuộc về Người Cha, thì làm sao con có thể chia lìa được? Trong cuộc đời yogi liên tục này, con trải nghiệm niềm vui siêu giác quan và niềm an lạc, thậm chí con không phải nỗ lực cho điều đó. Điều gì đó là khó khăn thì thỉnh thoảng mới được thực hiện, trong khi con lúc nào cũng có thể làm mọi chuyện một cách dễ dàng. Vậy thì con thấy nó dễ dàng hay khó khăn? Maya không đến, phải không? Vào lúc này, con hân hoan say sưa, vì vậy Maya không được nhìn thấy. Khi con trở về nhà, liệu con sẽ nói “Chúng ta có thể làm gì đây? Nó cứ xảy ra đấy thôi!”? Trạng thái của những ai liên tục thì tốt.
Ngoại trừ Người Cha ra, con còn điều gì khác hướng thượng nữa đây? Trước hết, con yêu thích điều gì đó hướng thượng; thứ hai, con yêu thích ai đó đáng yêu. Vì vậy, Người đáng yêu nhất và cao quý nhất chính là Người Cha, phải không? Con sẽ nhớ đến điều gì khác nữa đây? Chỉ đơn giản là tiếp tục kiểm tra bản thân. Nếu mức độ % kém một chút, hãy gia tăng nó lên. Rồi sẽ không còn đường lề nào cho Maya đến. Tuy nhiên, những gì xảy ra đó là trong khi tiến lên, trạng thái của con trở nên bình thường và con nghĩ rằng “Dù gì tôi cũng có sự tưởng nhớ. Tôi đâu có quên Baba”. Tuy nhiên, trong khi trở nên bình thường, con dần trở nên quên lãng. Vì vậy, đừng để cho trạng thái của con trở nên bình thường. Nếu trạng thái của con thấp đi, hãy thêm vào một chút, rồi con sẽ liên tục mạnh mẽ. Maya không có can đảm để đến trước linh hồn mạnh mẽ. Thời gian bị lãng phí khi Maya đến, rồi con phải đánh vật, và đường kết nối bị gián đoạn. Có sự khác biệt trong trạng thái liên tục khi đường kết nối bị đứt đoạn. Vì vậy, đừng để cho trạng thái của con trở nên bình thường.
Đừng tự dối lòng với ý nghĩ rằng dù gì con cũng nhớ đến Cha. Không. “Tôi có luôn là hiện thân của tưởng nhớ không?”. Là hiện thân của tưởng nhớ nghĩa là mạnh mẽ. Thỉnh thoảng không phải là những thói tật lớn – như sắc dục, tham lam, tức giận hoặc gắn kết – đến, mà chính bản tính hoặc tâm ấn của con khiến cho trạng thái của con trở nên bình thường. Chính là Maya đến trong hình dáng là sự bất cẩn. Con học mỗi ngày, con cũng nghe murli và phục vụ, nhưng con không giống như lẽ ra con nên là. Con vẫn tiến lên, nhưng với tốc độ nào? Cùng với việc tiến lên, tốc độ của con nên thật tốt. Người Cha liên tục nhìn thấy những đứa con hướng thượng và Người có mong nguyện thanh khiết được nhìn thấy con liên tục hướng thượng. Achcha.
Tất cả các con đều là những người thực hiện hành động hướng thượng, là người có thẩm quyền đối với hành động hướng thượng. Con đã tích lũy cả kho đầy những hành động hướng thượng, phải không? Nó sẽ kéo dài trong bao nhiêu kiếp? Con đã tích lũy bao nhiêu? Nó sẽ kéo dài trong suốt cả Chu kỳ hay chỉ trong 21 kiếp thôi? Sau nửa Chu kỳ, con sẽ được tôn thờ. Con trở nên xứng đáng được tôn thờ khi con tích lũy trong tài khoản hành động hướng thượng của mình. Nhìn xem, ngay cả trong kiếp cuối cùng cũng thật tốt. Con chưa trở thành ăn mày, phải không? Con có dal (súp đậu) và roti (bánh mì nướng) để ăn mà. Vậy thì giống như kiếp cuối cùng của con vẫn tốt, những kiếp khác của con cũng sẽ không chìm sâu trong đau khổ. So với niềm hạnh phúc con từng có với nỗi đau khổ con cảm nhận được, con không trải nghiệm đau khổ đến mức con phải đi xin thức ăn giống như là những khất sĩ (fakir). Con không trải nghiệm đau khổ cùng cực giống như con người trên thế giới. Tuy nhiên, so với thời kỳ Vàng, vẫn có một chút đau khổ. Achcha.
Đây là vận may của các giáo viên, con đã trúng tấm vé số độc đắc cho phục vụ. Mọi người trúng số, nhưng con thì trúng số độc đắc cho phục vụ. Tất cả các con cũng hạnh phúc khi nhìn thấy các giáo viên, phải không? Hay là con cảm thấy “Tại sao các giáo viên lại ngồi ở hàng ghế đầu?”. Những ai đặt người khác lên trước thì bản thân họ cũng tự động ở hàng trước. Những ai trao sự tôn kính cho người khác thì chắc chắn nhận được thành quả. Đây là luật vĩnh cửu. Trao nghĩa là nhận, và nhận (ham cầu) nghĩa là mất. Khi ai đó cố gắng nhận và nghĩ rằng “Mình nên nhận được sự tôn kính, tại sao họ không trao cho mình sự tôn kính?”, chạy đuổi theo sau những mong cầu theo cách này nghĩa là mất mát, trong khi trao đi nghĩa là nhận được. Vì vậy, con là người trao tặng, con của Đấng ban tặng, hay con là người mong cầu? Thánh thần nghĩa là người trao đi. Tốt lắm! Người Cha hạnh phúc và những đứa con cũng hạnh phúc. Còn gì nữa không? Các giáo viên là người hạnh phúc nhất bởi vì họ trải nghiệm hạnh phúc khi nhìn thấy các học trò. Achcha.
Blessing: Mong con là người liên tục trao tặng hạnh phúc, chấm dứt mọi tên gọi và dấu vết của đau khổ với thái độ và ánh nhìn ý thức linh hồn của con.
Thế giới của Brahmin thì độc đáo, ánh nhìn và thái độ của Brahmin cũng độc đáo. Những ai có thái độ và ánh nhìn ý thức linh hồn trong khi tiến lên thì không thể có bất kỳ tên gọi hay dấu vết nào của đau khổ đến với chúng. Bởi vì có đau khổ khi có ý thức cơ thể. Nếu con quên ý thức cơ thể và trở thành hiện thân của ý thức linh hồn, con có hạnh phúc và chỉ có hạnh phúc mà thôi. Cuộc đời con ngập tràn hạnh phúc và trở thành cuộc đời trao hạnh phúc. Con liên tục ngủ trên chiếc giường hạnh phúc và luôn là hiện thân của hạnh phúc.
Slogan: Nhìn vào bản thân (khud) và loại bỏ mọi điểm yếu của con, rồi con sẽ nhận được tình yêu thương của Thượng Đế (Khuda).