Trở nên tràn đầy mọi kho báu:
trao chúc phúc và nhận chúc phúc
Hôm nay, Chủ Nhân của mọi kho báu đang ngắm nhìn những đứa con của Người, những người con tràn đầy. Mỗi người con đã nhận được nhiều loại kho báu bất diệt, vô hạn; hiện tại con có được tất cả những kho báu này, và con sẽ luôn có những kho báu ấy trong nhiều kiếp trong tương lai. Con có biết con đã nhận được kho báu nào và bao nhiêu không?
Con liên tục đạt được thứ gì đó thông qua các kho báu. Linh hồn tràn đầy mọi kho báu thì liên tục ở trong niềm hân hoan say sưa từ sự tràn đầy. Có vẻ lấp lánh của sự tràn đầy trên gương mặt của linh hồn ấy, và vẻ lấp lánh của sự tràn đầy tự động hiển hiện trong mỗi hành động của linh hồn ấy. Những linh hồn vào thời điểm hiện tại có thành tựu là những kho báu hoại diệt, đây là lý do vì sao họ có niềm hân hoan say sưa chỉ trong một thời gian ngắn; nó không luôn luôn duy trì. Đây là lý do vì sao con người trên thế giới nói rằng họ phải trở về tay không, trong khi con nói rằng con phải trở về đầy ắp. BapDada đã trao cho tất cả các con rất nhiều kho báu.
Trước hết, kho báu hướng thượng nhất chính là châu ngọc kiến thức. Tất cả các con đã nhận được kho báu này rồi, phải không? Không ai trong các con bị tước đoạt mất kho báu này, phải không? Thành tựu đặc biệt nào mà con có thông qua kho báu châu ngọc kiến thức này? Với kho báu kiến thức, con trải nghiệm được sự giải thoát và giải thoát trong cuộc sống ngay cả vào lúc này. Cho dù con đi đến vùng đất của sự giải thoát hay con đạt được vị trí thánh thần trong vùng đất giải thoát trong cuộc sống thì đó là chuyện của tương lai, còn ngay bây giờ, con đang trải nghiệm một cuộc đời giải thoát. Con có biết con đã thoát khỏi bao nhiêu thứ rồi không?
Con đã được giải thoát khỏi tất cả những thứ gây ra đau khổ và bất an rồi chưa, hay là con vẫn phải trở nên được giải thoát khỏi chúng? Bây giờ có bất kỳ thói tật nào đến không? Con đã trở nên được giải thoát chưa? Nếu có bất kỳ thói tật nào đến, con trở nên chiến thắng, phải không? Vì vậy, con đã trở nên được giải thoát khỏi nhiều thứ. Hãy đặt cuộc sống đời thường và cuộc sống tâm linh của con ở ngay trước mặt con, rồi xem sự khác biệt như thế nào. Vì vậy, bây giờ con đã đạt được sự giải thoát và cũng trải nghiệm được một cuộc đời giải thoát. Được giải thoát khỏi suy nghĩ lãng phí, suy nghĩ tội lỗi và những hành động tội lỗi chính là trạng thái được giải thoát trong cuộc sống.
Con đã được giải thoát khỏi bao nhiêu ràng buộc? Con chỉ ra bức tranh mà trong đó linh hồn con người bị cột bởi nhiều sợi dây trói buộc. Bức tranh đó là nói về ai? Không phải là nói về con, phải không? Con đã được giải thoát rồi, phải không? Vì vậy, con trở nên được giải thoát trong cuộc sống trong khi con đang sống. Vì vậy, với kho báu kiến thức, con đặc biệt trải nghiệm được thành tựu là sự giải thoát và giải thoát trong cuộc sống.
Thứ hai, thông qua sự tưởng nhớ, nghĩa là thông qua yoga, con đang trải nghiệm được kho báu là tất cả các sức mạnh. Có bao nhiêu sức mạnh đây? Có nhiều sức mạnh, phải không? Tám sức mạnh được nêu ra như là một ví dụ, nhưng con đã trở thành chủ nhân của kho báu là tất cả các sức mạnh rồi.
Thứ ba, thông qua môn học dharna – thực hành (hấp thụ), con đã nhận được kho báu nào? Con đã nhận được kho báu là mọi đức hạnh thánh thiện. Vậy thì có bao nhiêu đức hạnh đây? Có nhiều đức hạnh, phải không? Vậy nên con có kho báu là mọi đức hạnh. Mỗi đức hạnh và mỗi sức mạnh thì cực kỳ đặc biệt! Lời ngợi ca dành cho châu ngọc kiến thức cũng rất vĩ đại.
Thứ tư, bằng cách làm phục vụ, con liên tục trải nghiệm kho báu hạnh phúc. Con đã đặc biệt trải nghiệm điều gì thông qua công việc phục vụ mà con làm? Con trải nghiệm niềm hạnh phúc, phải không? Kho báu vĩ đại nhất trong số tất cả là niềm hạnh phúc bất diệt. Vì vậy, con đạt được kho báu hạnh phúc một cách dễ dàng và tự động.
Thứ năm, về mối quan hệ và mối liên hệ, con đi vào mối liên hệ với gia đình Brahmin và con cũng đi vào mối quan hệ, mối liên hệ với những người khác thông qua phục vụ. Vậy thì con nhận được kho báu nào thông qua mối quan hệ và mối liên hệ? Con nhận được kho báu lời chúc phúc của mọi người. Kho báu lời chúc phúc này là kho báu rất lớn. Những ai tràn đầy kho báu lời chúc phúc từ mọi người thì không bao giờ phải vất vả nỗ lực.
Trước tiên là lời chúc phúc từ Mẹ và Cha; sau đó, cùng với Mẹ và Cha, bằng việc đi vào mối quan hệ với mọi người, con nhận được lời chúc phúc từ mọi người. Lời chúc phúc là công cụ nhanh nhất giúp con bay dẫn đầu. Khoa học có quả tên lửa với tốc độ nhanh nhất, nhưng quả tên lửa lời chúc phúc thì thậm chí còn hướng thượng hơn. Trở ngại sẽ không chạm đến con cho dù chỉ một chút; con trở nên miễn nhiễm đối với trở ngại. Con không phải đánh vật, mà con trở nên yogukt (yoga chính xác) và yuktiyukt (theo phương pháp đúng) một cách dễ dàng và tự động trong mỗi hành động, lời nói và suy nghĩ. Đó là kho báu lời chúc phúc. Còn kho báu vĩ đại nhất chính là kho báu thời gian của thời kỳ Chuyển giao.
Trên thực tế, có rất nhiều kho báu, nhưng với sức mạnh dung chứa, khi con hấp thu vào bản thân những kho báu mà con đã được nói cho biết, sau đó, bởi vì con liên tục tràn đầy, con sẽ không có một chút dao động nào dù là nhỏ nhất. Có dao động khi thứ gì đó rỗng. Còn linh hồn tràn đầy thì sẽ không bao giờ dao động. Vì vậy, hãy kiểm tra xem liệu tất cả những kho báu này đã tan hòa vào trong con chưa. Con có tràn đầy tất cả những kho báu này chưa? Hay là con chỉ tràn đầy một số kho báu, và con phải lấp đầy bản thân với những kho báu khác? Tất cả các con đều đã nhận được kho báu rồi, phải không?
Tất cả các con đã nhận được những kho báu như nhau từ một Đấng duy nhất. Chúng không phải được phân phát một cách lẻ tẻ cho từng cá nhân, phải không? Không phải là ai đó được trao cho một trăm ngàn còn người khác thì được trao cho một triệu, phải không? Loại thứ nhất đó là những người nhận được của cải, chúng lấy những gì chúng nhận được, nhưng chúng là những người chỉ biết nhận: chúng lấy bất kể thứ gì chúng nhận được – chúng nhận nó và tiêu xài hết cho việc ăn, uống và hưởng thụ. Một loại khác là những người tích lũy kho báu mà chúng nhận được: chúng ăn, uống, hưởng thụ và cũng tiết kiệm được một ít. Loại thứ ba là những người thực hiện cả hai: chúng ăn, uống và hưởng thụ; chúng cũng tiếp tục gia tăng kho báu mà chúng nhận được. Chúng làm cho kho báu của Cha trở thành kho báu của chúng và gia tăng kho báu thậm chí còn nhiều hơn. Vì vậy, hãy kiểm tra xem: “Tôi là kiểu nào? Là kiểu thứ nhất, thứ hai hay là thứ ba?”.
Con càng sử dụng kho báu cho bản thân và cho việc phục vụ người khác, thì kho báu càng gia tăng. Chìa khóa để gia tăng kho báu là sử dụng chúng cho bản thân con trước. Nếu mỗi một viên ngọc kiến thức được sử dụng cho bản thân vào đúng thời điểm, sau đó, bằng việc sử dụng kho báu ấy, con trở nên có trải nghiệm. Thành tựu của kho báu là trở thành người có thẩm quyền đối với trải nghiệm trong cuộc sống. Vì vậy, con tích lũy kho báu thẩm quyền. Vậy nó đã gia tăng chưa? Chỉ lắng nghe thôi thì là chuyện khác. Lắng nghe không có nghĩa là thu nhận. Tan hòa nó vào bản thân và sử dụng nó cho một số công việc vào đúng thời điểm thì mới là thu nhận. Những người chỉ đơn giản lắng nghe thì làm gì, và những người tan hòa kho báu vào bản thân thì làm gì? Có sự khác biệt lớn giữa hai kiểu người này.
Khi BapDada nhìn thấy cảnh của những người chỉ đơn giản lắng nghe, Người mỉm cười. Những ai chỉ đơn giản lắng nghe thì nhớ những điểm kiến thức tương ứng với tình huống, chướng ngại hay vấn đề: “BapDada đã trao những điểm kiến thức này cho mọi người để vượt qua chướng ngại. Chúng ta phải làm điều này. Chúng ta không được làm điều kia”. Chúng nhớ và tiếp tục lặp lại những điểm kiến thức. Một mặt, chúng tiếp tục lặp lại những điểm kiến thức, và mặt khác chúng cũng bị ảnh hưởng. Chúng nói: “Chúng ta không được làm điều này. Đây không phải là kiến thức. Đây không phải là những đức hạnh thánh thiện. Chúng ta phải hấp thu sức mạnh làm tan hòa. Chúng ta không được gây đau khổ cho bất kỳ ai”. Chúng tiếp tục lặp lại những điểm này, và cũng tiếp tục thất bại. Nếu lúc đó con hỏi chúng liệu điều đó có đúng không, chúng sẽ trả lời: “Nó không đúng, nhưng nó xảy ra”. Mặt khác, chúng nói về nó, nhưng chúng cũng quên mất. Con sẽ gọi đó là gì? Những người chỉ đơn giản lắng nghe. Chúng thích thú lắng nghe. Điểm kiến thức rất hay và rất mạnh mẽ. Tuy nhiên, vào thời điểm vận dụng kiến thức, nếu điểm kiến thức mạnh mẽ đó không làm cho con chiến thắng, hoặc nếu nó chỉ làm cho con chiến thắng nửa vời, thì con sẽ gọi đó là gì? Con sẽ gọi đó là những người chỉ đơn giản lắng nghe thôi, phải không?
Tuy nhiên, ngay khi tình huống hay vấn đề xuất hiện trước những người con tan hòa trong kiến thức, chúng ổn định bản thân trong trạng thái trikaldarshi, và thông qua trạng thái riêng, chúng vượt qua mọi tình huống bên ngoài như thể không có chuyện gì xảy ra. Đây được gọi là thích nghi, nghĩa là sử dụng nó cho nhiệm vụ vào đúng thời điểm. Nó được gọi là làm cho mọi sức mạnh, mọi điểm kiến thức và mọi đức hạnh hoạt động tương ứng với mệnh lệnh của con vào đúng thời điểm. Khi người ta có bất kỳ kho báu vật chất nào, những kho báu không phải do tự thân nó sử dụng, mà chính là linh hồn con người sử dụng. Họ có thể sử dụng kho báu khi nào họ muốn, nhiều bao nhiêu họ muốn và theo cách họ muốn. Tương tự như vậy, ai là chủ nhân của mọi kho báu mà con vừa mới được nói cho biết? Là con hay là ai đó khác? Con là chủ nhân mà, phải không? Vì vậy, công việc của chủ nhân là gì? Có nên là kho báu kiểm soát anh ta hay là anh ta kiểm soát kho báu? Vì vậy, hãy là chủ nhân của mọi kho báu và gyani, nghĩa là, có hiểu biết, tràn đầy kiến thức và trikaldarshi vào đúng thời điểm, và sử dụng kho báu cho công việc của con. Không nên là con ra lệnh cho sức mạnh khoan dung khi con muốn, nhưng nó lại xuất hiện khi công việc đã hoàn tất. Sức mạnh dung chứa/thích nghi nên thực hiện công việc của nó vào thời điểm cần thiết một cách đúng đắn. Không nên là con làm tan biến mọi thứ, nhưng rồi thứ gì đó lại tuôn ra từ đôi môi của con, rằng con làm tan biến mọi thứ trong nửa giờ rồi, nhưng trong vòng một giây, thay vì đã làm tan biến mọi thứ, con lại nói ra điều gì đó. Con sẽ gọi đó là gì? Đó là chủ nhân hay là nô lệ của kho báu đây?
Con có quyền đối với Người Cha, vì vậy tất cả những sức mạnh này chính là kho báu, là của thừa kế và là quyền sinh ra đã có của con. Vì vậy, có rất nhiều niềm hân hoan say sưa về quyền sinh ra đã có. Một hoàng tử nhỏ thì thậm chí chưa nhận thức được kho báu của mình, cho dù vẫn chưa có một chút nhận thức nào, nhưng cậu ấy vẫn có thật nhiều niềm hân hoan say sưa về việc là con của vua. Vì vậy, đây là niềm hân hoan say sưa của việc là chủ nhân. Hãy sử dụng kho báu cho công việc của con. Con không sử dụng đủ. Con luôn hạnh phúc rằng con tràn đầy, con đã nhận được mọi thứ, nhưng con trở nên có thứ hạng trong việc sử dụng chúng, cũng như làm cho bản thân con và người khác trải nghiệm thành tựu từ chúng.
Còn lý do nào nữa mà thứ hạng được tạo ra? Tại sao lại có thứ hạng trong khi Đấng trao đi là Đấng duy nhất và Người trao như nhau cho mọi người? BapDada thấy rằng con đã nhận được nhiều kho báu, tất cả các con đều tràn đầy, nhưng con không nhận được lợi ích từ việc trở nên tràn đầy. Điều này cũng giống như ở trong thế giới hữu hình: một số người tìm thấy cách để vui thỏa hoặc đạt được lợi ích từ số tiền mà họ có; trong khi những người khác có rất nhiều của cải, nhưng họ không biết cách sử dụng nó. Đó là lý do vì sao mặc dù họ có của cải, nhưng cứ như thể là họ không có gì cả. Vậy con phải gạch chân điều gì? Đừng chỉ là người lắng nghe thôi. Bằng cách sử dụng kho báu, hãy đạt được thành tựu ngay từ bây giờ, và cũng nhận được sự cứu rỗi trong nhiều kiếp sinh.
Ngay cả những đức hạnh thánh thiện cũng là của thừa kế từ Cha. Vậy thì không có gì là khó khăn để sử dụng của thừa kế mà con nhận được. Hãy ra lệnh cho nó! Con không biết cách ra lệnh ư? Chỉ có chủ nhân mới biết cách ra lệnh. Những người non yếu thì không biết cách ra lệnh. Họ sẽ nghĩ: “Tôi có nên nói điều này hay không? Tôi không biết liệu tôi có nhận được sự giúp đỡ hay không”. Đây là kho báu của con. Kho báu của Cha cũng là kho báu của con. Hay chúng là của Cha mà không phải là của con? Tại sao Cha lại trao chúng cho con? Có phải Người trao chúng cho con để con biến chúng thành của riêng con không, hay chỉ để con hạnh phúc khi nhìn thấy chúng thôi? Con đã nhận được những kho báu để sử dụng cho hành động của con. Kết quả là, được nhìn thấy rằng con không hoàn toàn biết cách để tích lũy kho báu. Ý nghĩa của kiến thức không chỉ là lặp lại các ý điểm hay là giữ chúng trong trí tuệ của con. Kiến thức có nghĩa là hiểu biết. Kiến thức có nghĩa là hiểu về tritraldarshi. Kiến thức có nghĩa là hiểu về sự thật và sự giả dối. Kiến thức có nghĩa là hiểu về việc làm điều gì đó tương ứng với thời gian. Đây được gọi là kiến thức.
Nếu ai đó rất hiểu biết, nhưng vào lúc cần thiết, lại làm điều thiếu hiểu biết, liệu con sẽ gọi anh ta là linh hồn có hiểu biết chứ? Con sẽ gọi một người hiểu biết trở nên không có hiểu biết là gì? Dù sao thì không điều gì nên được nói cho người nào đó thiếu hiểu biết, nhưng người hiểu biết thì sẽ được cảnh báo: “Thế này có phải là hiểu biết không?”. Hấp thu kho báu kiến thức và tích lũy chúng nghĩa là tiếp tục di chuyển với sự hiểu biết vào mọi lúc, trong mọi nhiệm vụ và trong mọi hành động. Con có hiểu không? Con là những người rất hiểu biết, phải không? Con là linh hồn hiểu biết hay là linh hồn chỉ lắng nghe kiến thức thôi?
Hãy kiểm tra xem con đã trở thành linh hồn có hiểu biết trong hành động thực tiễn và trong lời nói của con đến mức độ nào. Nếu tất cả các con được bảo giơ tay lên, các con đều nói rằng con sẽ trở thành Lakshmi và Narayan. Không ai trong các con nói rằng con sẽ trở thành Rama và Sita. Tuy nhiên, chỉ một số mới trở thành như thế, phải không? Tất cả các con nói rằng con sẽ trở thành hoàng đế thế giới. Điều đó là tốt. Con nên luôn luôn có mục tiêu cao, nhưng đừng chỉ giữ nó như là mục tiêu của con. Hãy để mục tiêu và các tiêu chuẩn của nó tương xứng với nhau. Nếu con có mục tiêu trở thành hoàng đế thế giới nhưng trên thực tế, thậm chí ngay cả một đức hạnh hay một sức mạnh cũng không chấp nhận mệnh lệnh của con, thì làm sao con có thể trở thành hoàng đế thế giới đây? Nếu con không thể sử dụng kho báu của con cho bản thân, làm sao con có thể trông nom kho báu của thế giới? Đây là lý do vì sao con phải trở nên tràn đầy mọi kho báu. Đặc biệt là vào lúc này, hãy nỗ lực dễ dàng để liên tục nhận được lời chúc phúc từ mọi người và từ BapDada.
Ai có thể nhận được lời chúc phúc? Những ai luôn hài lòng và làm cho người khác hài lòng. Ở đâu có sự hài lòng, thì sẽ có lời chúc phúc. Nếu con không biết về điều gì khác, cũng không thành vấn đề. Nếu con không biết cách trao bài giảng, cũng không thành vấn đề. Nếu con thấy cần nỗ lực thật nhiều để hấp thu mọi đức hạnh, nếu con thấy cần nỗ lực để kiểm soát mọi sức mạnh, hãy gạt nó sang một bên, hãy chỉ hấp thu một điều thôi – “Tôi phải trao cho mọi người lời chúc phúc và nhận lời chúc phúc”. Con sẽ không phải nỗ lực. Hãy thử rồi xem. Trong một ngày, từ giờ amrit vela cho đến đêm, chỉ làm nhiệm vụ này – “Tôi phải trao lời chúc phúc và nhận lời chúc phúc”. Sau đó, đến tối, hãy kiểm tra biểu đồ và xem nó có phải là nỗ lực dễ dàng không, hay là con phải gắng sức vất vả. Đừng làm điều gì khác, hãy chỉ trao và nhận lời chúc phúc thôi. Mọi thứ được bao gồm trong việc này. Đức hạnh thánh thiện và sức mạnh sẽ đến một cách tự động. Thậm chí nếu ai đó có khiến cho con đau khổ, con cũng phải trao cho người ấy lời chúc lành. Rồi con sẽ có sức mạnh khoan dung, phải không? Con sẽ có sức mạnh tan hòa, phải không? Con sẽ có đức hạnh khoan dung, phải không? Nó được hiểu như thế.
Nhận và trao lời chúc phúc chính là hạt giống. Cái cây tự động ẩn chứa trong hạt giống này, và cách để thực hiện là nhớ hai từ: một là “điều chỉnh/sửa sai” và hai là “tha thứ”, “nhân từ”. Con nỗ lực rất nhiều để điều chỉnh/sửa sai, nhưng con không biết cách tha thứ. Vì vậy, con phải tha thứ. Tha thứ cũng là một cách chỉnh đốn. Khi con chỉnh đốn, con quên mất việc tha thứ. Tuy nhiên, nếu con tha thứ, thì sự chỉnh đốn sẽ tự động đến. Rất dễ để trở thành người thầy. Con trở thành giáo viên ngay lập tức sau khóa học hàng tuần. Con phải tha thứ, con phải nhân từ. Con không chỉ là một người thầy. Nếu bây giờ con hấp thu tâm ấn tha thứ, thì con mới có thể trao đi lời chúc phúc. Nếu giờ đây con làm cho tâm ấn trao lời chúc phúc trở nên vững mạnh, người ta sẽ tiếp tục nhận được lời chúc phúc từ những hình ảnh không sống của con. Người ta sẽ nói gì khi họ đi đến trước các bức tranh? “Trao chúc phúc và có lòng nhân từ”. Vì vậy, nếu họ nhận được lời chúc phúc từ những hình ảnh không sống, có bao nhiêu lời chúc phúc mà họ sẽ nhận được từ con, linh hồn đang sống, đây? Con nhận được kho báu lời chúc phúc vô hạn từ BapDada trong mỗi bước chân. Những ai muốn nhận chúng thì có thể nhận. Nếu bước đi theo shrimat, thì con có trải nghiệm gì? Con nhất định nhận được lời chúc phúc của Cha, phải không? Vậy, nếu con tuân theo shrimat trong mỗi bước đi, thì con sẽ nhận được bao nhiêu lời chúc phúc trong mỗi bước đi đây? Kho báu lời chúc phúc của con sẽ trở nên tràn đầy.
Cho dù người khác trao cho con thứ gì, con chỉ cần liên tục trao cho họ lời chúc phúc. Ngay cả nếu ai đó giận dữ, thì cũng có lời chúc phúc trong đó nữa. Trong giận dữ thì có lời chúc phúc hay là có trận chiến? Cho dù người ta trở nên giận dữ như thế nào, họ chỉ nhắc nhở con rằng họ đang ở dưới dạng ảnh hưởng khác, trong khi con là chủ nhân toàn năng, vì vậy con nhận được lời chúc phúc, phải không? Họ đã nhắc con rằng con chính là chủ nhân toàn năng, rằng con là người tưới những giọt nước mát lành. Vậy thì người giận dữ kia đã trao cho con lời chúc lành, phải vậy không? Cho dù họ có làm gì, con chỉ cần tiếp tục nhận lời chúc phúc từ họ.
Con cũng đã được nói cho biết trước đó ví dụ về bông hoa hồng, nó có rất nhiều điểm đặc biệt. Hãy nhìn xem nó đã nhận gì từ mùi hôi thối bẩn thiểu của phân! Nó nhận lấy hương thơm, phải không? Vậy nếu bông hoa hồng có thể nhận lấy hương thơm từ mùi hôi thối, con không thể nhận lời chúc lành từ người nóng giận ư? Vì vậy, bông hoa hồng nên là hoàng đế thế giới hay là con trở thành hoàng đế thế giới? Con thậm chí không được nghĩ: “Tôi sẽ ổn nếu người kia trở nên ổn”, “Nếu hệ thống này thay đổi thì tôi sẽ ổn”. Có bao giờ con đi đến đại dương và nói: “Hỡi những cơn sóng, đừng đến với những con sóng lớn như thế, hãy chỉ đến với những con sóng nhỏ thôi! Đừng đến với hình dạng cong, mà hãy đến với hình dạng thẳng!”. Vì vậy, đừng lấy việc “trở nên ổn nếu người khác ổn” làm chỗ dựa của con. Hoàn cảnh vĩ đại hơn hay là con vĩ đại hơn?
Tất cả mọi tình huống đều tiến đến BapDada – “Hãy xử lý ổn thỏa chuyện này, rồi tôi sẽ ổn”, “Hãy làm cho người nóng giận này dịu lại, rồi tôi cũng sẽ nguôi ngoai”, “Hãy đặt người này sang một bên, người mà tạo ra sự rắc rối phức tạp, rồi trung tâm này không có kiểu trò chuyện dốc hết tâm can như thế nữa”. Khẩu hiệu của con là “Đừng tìm cách trả thù, mà hãy minh chứng cho người khác thấy bằng cách thay đổi bản thân”. Đừng có nói: “Khi người này thay đổi, con sẽ thay đổi”, “Tại sao người này làm điều này? Anh ta không nên làm điều này. Anh ta phải thay đổi”. Trước hết, hãy chuyển hóa bản thân! Thông qua việc chuyển hóa bản thân, sẽ có sự chuyển hóa thế giới và chuyển hóa người khác. Hay là sẽ có sự chuyển hóa bản thân thông qua sự chuyển hóa của người khác? Con không đảo ngược câu khẩu hiệu đấy chứ? Vậy thì con sẽ làm gì đây? Con sẽ thay đổi bản thân, hay là con sẽ lãng phí thời gian chờ đợi người khác thay đổi? Thậm chí nếu con mất một năm, con không thay đổi bản thân mà lại cố gắng chuyển hóa người khác, thời gian sẽ thay đổi nhưng rồi con không thể thay đổi được bản thân và người khác cũng không thay đổi. Con có hiểu không? Trở thành chủ nhân đối với mọi kho báu nghĩa là sử dụng kho báu vào đúng lúc. Achcha.
Gửi đến những linh hồn tràn đầy mọi kho báu; gửi đến những người con, những linh hồn đã được khai sáng, những người sử dụng và gia tăng mọi kho báu; gửi đến những linh hồn hướng thượng, những người trở thành chủ nhân đối với mọi kho báu và sử dụng chúng theo cách đúng đắn vào đúng thời điểm; gửi đến những linh hồn đặc biệt, những người trở nên có thẩm quyền đối với mọi sức mạnh và mọi đức hạnh, làm đầy sức mạnh và đức hạnh cho bản thân và cho người khác; gửi đến những linh hồn yogi dễ dàng, những người trải nghiệm sự nỗ lực là dễ dàng nhờ vào kho báu lời chúc phúc… nỗi nhớ niềm thương và lời chào namaste của BapDada.
Blessing:
Mong con là chủ nhân sáng tạo, người sử dụng các tiện ích của mình thay vì bị chúng kiểm soát.
Tương ứng với Vở kịch, các nhà khoa học đã được chạm đến (truyền cảm hứng) để phát minh ra các tiện ích khoa học hữu ích cho tất cả khi Người Cha cần đến chúng. Tuy nhiên, đừng để chúng kiểm soát con trong khi con sử dụng chúng. Đừng bao giờ để cho những tiện ích này lôi kéo con. Hãy là chủ nhân sáng tạo và nhận lợi ích từ sự sáng tạo. Nếu con bị chúng kiểm soát, chúng sẽ khiến cho con đau khổ; và đây là lý do vì sao ngay cả khi sử dụng các tiện ích, con phải để cho nỗ lực tâm linh liên tục diễn ra.
Slogan:
Để trở thành yogi liên tục, hãy chuyển hóa bất kỳ cái “tôi” hoặc “của tôi” hữu hạn nào thành vô hạn.
* * * OM SHANTI * **