Linh hồn tapaswi thành công là linh hồn có nhân cách thanh khiết và sự đường bệ từ sự thanh khiết
Hôm nay, sự tưởng nhớ của các tapaswi ở khắp nơi đang tiến đến BapDada. Một số con đang tổ chức cuộc gặp gỡ trực tiếp trong hình thể hữu hình, như là một sự đền đáp cho sự tưởng nhớ của chúng; còn một số con đang trải nghiệm sự tưởng nhớ và cuộc gặp gỡ trong dạng thức tinh tế. BapDada đang ngắm nhìn các con trong mỗi dạng thức.
Hôm nay, vào giờ Amrit Vela, BapDada đã nhìn thấy hình dạng tapasya thực tiễn của các con. Mỗi con đang thực hiện tapasya tương ứng với nỗ lực của mình. Tất cả đều có mục tiêu và lòng nhiệt tình cho việc này. Tất cả đều là những tapaswi, vì nét đặc trưng của cuộc đời Brahmin là tapasya.
v Tapasya nghĩa là đắm chìm trong tình yêu sâu sắc dành cho Đấng duy nhất.
Có rất ít tapaswi thành công, nhưng có rất nhiều tapaswi đang nỗ lực. Dấu hiệu của một tapaswi thành công đó là từ gương mặt và tính cách của mình, nhân cách thanh khiết và sự đường bệ từ sự thanh khiết sẽ không ngừng được trải nghiệm rõ nét.
v Tapasya nghĩa là ngay cả dấu vết của sự ô trọc trong suy nghĩ, lời nói, hành động và các mối quan hệ, mối liên hệ cũng bị phá hủy, nghĩa là tên gọi và dấu vết của nó kết thúc.
Khi sự ô trọc đã kết thúc, sự hoàn tất này được gọi là trạng thái hoàn thiện. Tapaswi thành công nghĩa là nhân cách thanh khiết và sự đường bệ từ sự thanh khiết nên liên tục được trải nghiệm trong mọi lời nói, mọi hành động của con, thông qua ánh nhìn cũng như thái độ của con.
Thanh khiết không chỉ là tịnh dục. Thanh khiết hoàn toàn nghĩa là không chạm đến bất kỳ một thói tật nào ngay cả trong suy nghĩ. Cũng như trong cuộc đời Brahmin, con xem bất kỳ sự cuốn hút nào hay sự sờ chạm nào đều là ô trọc, hệt như vậy, nếu tâm trí hay trí tuệ bị cuốn hút, bị chạm đến bởi một suy nghĩ nhuốm màu thói tật, thì nó cũng bị xem là ô trọc. Những ai có nhân cách thanh khiết, những ai có sự đường bệ từ sự thanh khiết sẽ không chạm vào thứ gì xấu xa, dù là thông qua tâm trí hay trí tuệ của họ, bởi vì là một tapaswi thành công nghĩa là trở thành Vaishnav thực thụ (Vaishnav là linh hồn thuộc về dòng tộc Vishnu). Các Vaishnav không bao giờ chạm vào thứ gì xấu xa. Phương pháp của họ thì liên quan đến phương diện vật chất, trong khi với các con, những linh hồn Vaishnav Brahmin, đó là khía cạnh tinh tế. Không chạm vào bất cứ thứ gì xấu xa thì chính là tapasya. Hấp thụ hay tiếp nhận thứ gì đó nghĩa là lượm nhặt nó, đấy là phương diện rất thô, còn các con thậm chí không chạm vào nó kể cả trong suy nghĩ. Đấy mới được gọi là trở thành Vaishnav thực thụ.
Chỉ ở trong tưởng nhớ vào giờ tưởng nhớ thôi thì không được gọi là tapasya. Tapasya nghĩa là bản thân trải nghiệm được nhân cách thanh khiết và sự đường bệ từ sự thanh khiết, đồng thời cũng trao được trải nghiệm ấy cho người khác. Những tapaswi thành công nghĩa là những linh hồn trở thành những linh hồn vĩ đại, đặc biệt. Những linh hồn đặc biệt và những linh hồn vĩ đại được gọi là những nhân vật nổi tiếng của xứ sở ấy, hay những nhân vật nổi tiếng của thế giới. Nhân cách thanh khiết nghĩa là có sự vĩ đại và đặc biệt trong từng hành động. Nhân vật nổi tiếng là người lúc nào cũng bận rộn trong việc phục vụ bản thân và phục vụ người khác, nghĩa là con không lãng phí năng lượng, thời gian và suy nghĩ của mình, mà con sử dụng chúng một cách xứng đáng. Linh hồn như thế được gọi là người có nhân cách.
Những ai có nhân cách như thế chẳng bao giờ để tâm trí hay trí tuệ của mình vướng bận vào những chuyện vặt vãnh. Thế nên trước mặt các con, những linh hồn hướng thượng, những thứ ô trọc là lớn hay nhỏ nào? Vậy nên, là một tapaswi nghĩa là không thấy trong khi nhìn và không để lọt tai trong khi nghe những điều như vậy. Con đã thực hành được như thế chưa? Con đã thực hành tapasya như thế chưa? Hay con lại nghĩ “Con có muốn nhìn đâu, nhưng mà nó cứ lọt vào mắt con”, “Con có muốn nghe đâu, nhưng mà nó cứ lọt vào tai con”? Khi con không có bất cứ mối liên hệ nào với thứ gì đó, con không hề thấy nó ngay cả khi đang nhìn nó. Nếu con nhìn thấy thứ gì đó trong khi đang dạo bộ, con làm gì nào? Nếu nó không khiến cho con bận tâm, ngay cả trong khi đang nhìn nó, con cũng không thấy nó phải không? Con xem đấy chỉ là những cảnh ven đường, và vượt thoát khỏi chúng, phải không? Hệt như thế, nếu con nghe điều gì đó hay nhìn thấy điều gì đó, nếu nó chẳng có ích gì cho con, trong khi nghe, con không để nó lọt tai, trong khi nhìn, con không thấy nó. Nếu con hấp thụ nó vào trong tâm trí hay trí tuệ của mình, nghĩ rằng “Nó như thế này, nó như thế kia”, như vậy được xem là chạm vào lãng phí, như thế là xấu. Thế nghĩa là con chưa phải là Vaishnav thực thụ, trọn vẹn. Nếu có phần trăm thấp hơn trong nhân cách thanh khiết, nghĩa là có phần trăm thấp hơn trong tapasya. Con đã hiểu tapasya nghĩa là gì chưa?
Hãy tự kiểm bản thân con với phương pháp này. Trong suốt Năm Tapasya, con có trải nghiệm được dạng thức thực tiễn của nhân cách thanh khiết không? Nhân cách không bao giờ có thể bị che giấu, chắc chắn nó được nhìn thấy rõ ràng. Con đã thấy Brahma Baba lúc sinh thời, cũng như trước đây con từng trải nghiệm nhân cách thanh khiết của ông ấy rất rõ ràng, con đã trải nghiệm dấu hiệu này của tapasya, thế thì giờ đây những người khác cũng nên trải nghiệm được điều này thông qua con. Con có thể trao đi trải nghiệm thông qua cả gương mặt lẫn tính cách của con. Ngay cả bây giờ, nhiều người cũng đã trải nghiệm được điều này, nhưng hiện giờ con nhất định phải lan tỏa trải nghiệm này ra những người khác thông qua chính bản thân con. Hôm nay, Baba đã nói với con về nhân cách. Baba sẽ nói với con về sự đường bệ vào lúc khác.
Các con đã đến để tổ chức cuộc gặp gỡ. BapDada cũng đã đến trong một cơ thể hữu hình giống như cơ thể của các con để tổ chức cuộc gặp gỡ. Người phải trở nên giống như các con. Vì các con là hữu hình, cho nên Cha cũng phải nhận lấy sự trợ giúp của một cơ thể hữu hình. Thế nhưng thật ra con có phải thay đổi từ hữu hình thành tinh tế không, hay tinh tế phải trở thành hữu hình? Luật nói thế nào? Con muốn trở nên tinh tế (avyakt), phải không? Đã vậy, sao con lại còn mang tinh tế (avyakt) vào hữu hình? Vì con cũng phải trở nên tinh tế, sao con không để tinh tế cứ là tinh tế đi? Hãy tiếp tục gia tăng trải nghiệm về cuộc gặp tinh tế. Đúng theo Vở kịch, tinh tế cũng bị trói buộc bởi Vở kịch để đến trong hình dạng hữu hình. Thế nhưng, theo hoàn cảnh, trải nghiệm về cuộc gặp tinh tế sẽ rất hữu ích. Vì vậy, hãy làm cho trải nghiệm này thật rõ ràng và dễ dàng để con trải nghiệm được cuộc gặp gỡ tinh tế hệt như cách con trải nghiệm cuộc gặp hữu hình vậy. Con đã hiểu chưa? Vào lúc ấy, đừng nói là con đã quen gặp gỡ trong hình dáng hữu hình mất rồi. Con nên có khả năng tổ chức cuộc gặp gỡ tương ứng với thời gian. Con đã hiểu chưa?
Dù tất cả các con từ đâu đến, hiện tại, tất cả các con đều là cư dân Madhuban, hay con xem mình là cư dân của Maharashtra hoặc cư dân của Orissa? Về nguyên thủy, các con vốn là cư dân Madhuban. Các con đã đi đến những nơi khác nhau vì phục vụ mà thôi; Brahmin chính là cư dân Madhuban. Con đã đi đến nơi phục vụ của con, vì vậy chớ bao giờ xem nơi phục vụ của con là nơi chốn của con. Nhiều con được bảo là hãy thay đổi nơi chốn đi, và chúng đáp rằng “Không đâu ạ, hãy gửi chúng con đến Punjab, hoặc gửi chúng con đến Orissa”. Con vốn từ Punjab và Orissa, hay con từ Madhuban vậy? Thế sao con lại nói con đến từ Punjab, rằng chỉ nên gửi con đến Punjab mà thôi? “Chúng con đến từ Gujarat, thế nên hãy gửi chúng con đến Gujarat”. Con có sẵn sàng thay đổi nơi chốn của mình không? Tất cả các giáo viên đã sẵn sàng chưa? Nếu bất kỳ ai trong các con được bảo hãy thay đổi, liệu con có sẵn sàng không? Nhìn mà xem, Dadi đang trao chứng nhận “Không” cho tất cả các con này. Được rồi, việc này sẽ được thực hiện trong tháng Tư.
Chỉ những ai đã sẵn sàng thay đổi mới nên đến tổ chức cuộc gặp với Baba. Khi con quay trở lại trung tâm của mình, con sẽ không tự hỏi “Nếu mình không ở đây, chuyện gì sẽ xảy ra với linh hồn này? Chuyện gì sẽ xảy ra với mình đây?”. Con sẽ né đi một chút. Con ao ước nhận được giải thưởng tapasya từ BapDada, và con cũng ước ao được trao cho BapDada một giải thưởng tapasya. Hay con chỉ muốn nhận mà thôi? Tất cả các con nên đến sau khi đã dâng nộp: đã dâng nộp xong ở trung tâm rồi. Con có bất kỳ gắn kết nào với tòa nhà mới không thế? Con đã tốn bao công sức xây dựng nó, phải không? Nơi nào có ý thức “của tôi”, nơi ấy tapasya được gọi là gì? Tapasya nghĩa là “của Cha” và phá vỡ tapasya nghĩa là có ý thức “của tôi”. Con đã hiểu chưa?
Tất cả các con ở đây đều là những giáo viên rất trẻ, vì vậy con sẽ nói “Có vấn đề gì đâu ạ, chúng con sẽ chuyển từ đây đến chỗ đó ạ”. Thế nhưng, những đứa con lâu năm hơn lại phải ngẫm nghĩ một chút. Achcha. Những học trò ở trung tâm có thể đang nghĩ “Có lẽ giáo viên của mình sẽ đi”. Tất cả các con có luôn luôn sẵn sàng không? Có sẵn sàng đến mức bất kỳ ai cũng có thể đi bất kỳ nơi đâu? Hay con nói rằng con chỉ muốn mỗi giáo viên ấy thôi? Những ai nghĩ rằng mình vui lòng với bất cứ giáo viên nào thì giơ tay lên xem! Cảnh tượng này bây giờ sẽ được ghi lại trên TV. Hãy ghi hình tất cả mọi người trên TV, rồi chúng ta sẽ xem. Đây sẽ là đề thi trong bài thi cuối cùng: là người phá bỏ gắn kết và là hiện thân của tưởng nhớ. Ai ai cũng phải sẵn sàng cho bài thi cuối cùng. Thế con sẽ tập dượt cho bài thi này chứ? Những người đứng đầu các vùng cũng sẽ được luân chuyển. Các Pandava cũng sẽ được luân chuyển. Đằng nào thì có thứ gì là của con đâu! Có gì không? BapDada đã trao nó, rồi BapDada lấy nó đi thôi. Achcha. Tất cả các con đều luôn luôn sẵn sàng. Chúc mừng tất cả các con vì đã giơ tay.
Gửi đến những linh hồn tapaswi thành công ở khắp mọi nơi; gửi đến những ai liên tục duy trì nhân cách thanh khiết; gửi đến những ai liên tục duy trì nhân cách thanh khiết và sự đường bệ từ sự thanh khiết; gửi đến những linh hồn Vaishnav liên tục trọn vẹn, thực thụ; gửi đến những linh hồn chuyển hóa thế giới, những người liên tục tự chuyển hóa bản thân tương ứng với thời gian; gửi đến những yogi kiên định, những yogi dễ dàng, những yogi tự nhiên; gửi đến những linh hồn vĩ đại… nỗi nhớ niềm thương và lời chào namaste từ BapDada.
BapDada gặp các nhóm:
Tất cả các con có trải nghiệm mình là linh hồn tapaswi không? Tapasya nghĩa là thuộc về một Người Cha, không ai khác. Có như vậy không, hay là giờ đang có người khác? Có người nào không, hay có sự phè phỡn nào không? Không có ai ngoại trừ Người Cha chứ? Hay là vẫn có một chút gắn kết? Phục vụ với vai trò là công cụ là chuyện khác, nhưng ở đâu có gắn kết – với con người hoặc với tài sản sở hữu – dấu hiệu cho sự gắn kết đó là trí tuệ con chắc chắn sẽ bị lôi kéo đến đó. Tâm trí con chắc chắn sẽ lao đến đó. Vì vậy, hãy kiểm tra tâm trí và trí tuệ con lang thang đi đâu trong suốt cả ngày. Tâm trí và trí tuệ con không đi đâu khác ngoài Người Cha và công việc phục vụ, phải không? Nếu nó đi hoang, đó là gắn kết.
Khi con tương giao với người khác, sự tương giao ấy nên diễn ra với vai trò là người được ủy thác; không là “của tôi”, mà là “của Người”. “Đây là công việc của tôi. Tôi phải quán xuyến nó. Đây là trách nhiệm của tôi”. Con có bao giờ nói điều này? “Tôi có thể làm gì? Đó là trách nhiệm của tôi, phải không? Vì vậy, tôi phải làm tròn nó, phải không? Tôi phải thực hiện nó”. Con có bao giờ nói như thế này không? “Của Người” được dâng nộp cho Người, vậy thì làm thế nào lại có thể có ý thức “của tôi” được chứ? Vì vậy, con không thể nói “Tôi phải quán xuyến mọi thứ. Tôi phải thực hiện. Việc đó là của tôi và tôi phải hoàn thành”. Ngay khi con nói “của tôi”, nó trở thành gánh nặng. Đó là việc “của Cha” và Cha sẽ thực hiện; còn tôi chỉ là công cụ, vì thế con giữ mình nhẹ nhõm.
Con không có thói quen mang vác gánh nặng, phải không? Con đã mang vác gánh nặng trong suốt 63 kiếp rồi, phải không? Nhiều người có thói quen mang vác nặng. Họ không thể ở yên mà không mang vác nặng. Họ bị cưỡng buộc bởi chính thói quen của mình. Tin nó là “của tôi” nghĩa là mang vác gánh nặng. Con có hiểu không? Con có giữ lại một ít, nghĩ rằng nó sẽ hữu ích vào lúc cần không? Các Pandava có giữ lại một ít tiền túi, một ít tiền trong tài khoản ngân hàng không? Đừng có một chút xíu ý thức “của tôi” nào. Nói “của tôi” nghĩa là trở nên dơ bẩn. Ở đâu có ý thức “của tôi”, chắc chắn sẽ có sự dơ bẩn của thói tật. Chuyện gì sẽ xảy ra khi con nói “của Người” (tera)? Con sẽ không bị kéo xuống, mà con sẽ tiếp tục bơi (terna). Con thích bơi mà, phải không? Vì vậy, tapasya nghĩa là “của Người”, không phải “của tôi”. Achcha.
Đây là Eastern Zone (các bang miền Đông). Mặt trời thì mọc ở hướng Đông. Vì vậy, ký ức về sự bầu bạn của Cha với Eastern Zone là mặt trời liên tục tỏa sáng ở đó. Tất cả các con đều thành công trong tapasya của mình, phải không? Con có thỏa mãn với tapasya của con không? Con có thỏa mãn với tấm biểu đồ của con không? Hay là bây giờ con mới trở nên như thế? Đây cũng là món quà (gift), là chiếc thang máy/sự nâng đỡ (lift). Chẳng tốn kém chi phí cho món quà này; con không cần gắng sức vất vả để mua. Một đằng là nỗ lực của con, đằng khác là nhận được món quà đặc biệt từ Người Cha. Vì vậy, Năm Tapasya chính là món quà – món quà là sự trải nghiệm dễ dàng. Con có thể thực hành nhiều bao nhiêu con muốn. Nó đòi hỏi nỗ lực chỉ trên danh nghĩa, và con có thể đạt được thành quả nhiều hơn. Ngay cả lúc này, vẫn còn ít thời gian; năm nay vẫn chưa kết thúc. Con có thể nhận bất cứ điều gì con muốn ngay lúc này. Do đó, hãy để mặt trời thành công mọc lên từ hướng Đông!
Tất cả các con có liên tục hạnh phúc không? Hay là con trở nên bất hạnh khi chuyện vặt vãnh xảy ra? Niềm hạnh phúc của con có tiếp tục gia tăng không? Nó không suy giảm, phải không? Con có phải là người chinh phục Maya không, hay Maya cho con thấy sắc màu của bà ta? Dù cho bà ấy có phô diễn bao nhiêu sắc màu, thì con chính là chúa tể của Maya – “Maya là tạo vật và tôi là chủ nhân sáng tạo”. Vì vậy, hãy theo dõi trò chơi, nhưng đừng bị đánh bại trong trò chơi. Dù Maya có phô diễn cho con thấy bao nhiêu trò, con chỉ cần giữ mình là người quan sát và theo dõi mọi thứ của Maya như là trò tiêu khiển. Đừng bị đánh bại trong khi theo dõi. Tiếp tục quan sát nó với sự tách rời.
Tất cả các con có phải là người tiến về phía trước trong tapasya và nhận được quà không? Công việc phục vụ đang diễn ra tốt chứ? Con đang bay với nỗ lực của mình và cũng đang bay trong cả việc làm phục vụ. Tất cả các con đều là hạng nhất. Luôn giữ mình là hạng nhất, đừng trở thành hạng hai. Nếu con giữ mình là hạng nhất, con sẽ trở thành một phần của triều đại Mặt trời; còn nếu con đi vào hạng hai, con sẽ trở thành một phần trong triều đại Mặt trăng. Những ai ở trong số hạng đầu tiên thì sẽ là người chinh phục Maya. Con không có vấn đề, không có thắc mắc, không có điểm yếu. Số hạng đầu nghĩa là trở thành người nỗ lực nhanh. Những ai đang nỗ lực nhanh thì không thể bị bỏ lại đằng sau. Luôn nhớ rằng con là người quan sát tách rời và là bạn đồng hành của Người Cha.
Blessing:
Mong con là người phục vụ thật sự, gieo hy vọng cho những ai cảm thấy tuyệt vọng bằng cách liên tục duy trì lòng nhiệt tình.
Brahmin nghĩa là người bay và làm cho người khác bay trong cuộc đời tràn đầy lòng nhiệt tình. Brahmin không bao giờ cảm thấy tuyệt vọng bởi vì nghề của họ là gieo hy vọng cho những ai tuyệt vọng. Đây chính là phục vụ thật sự. Lòng nhiệt tình của những người phục vụ thật sự không bao giờ có thể suy giảm. Nếu con có lòng nhiệt tình, con sẽ có niềm vui sống trong cuộc đời này. Giống như khi việc hít thở của con diễn ra bình thường, con được bảo là có sức khỏe tốt, tương tự như vậy, cuộc đời Brahmin nghĩa là luôn luôn nhiệt tình, không tuyệt vọng.
Slogan:
Để quá khứ là quá khứ, rút ra bài học từ quá khứ và cẩn thận trong tương lai.