Dấu hiệu của tình yêu thương dành cho cha Brahma là
trở thành thiên thần avyakt
Hôm nay, Người Cha vô hạn đang ngắm nhìn tạo vật trực tiếp, hướng thượng và đầu tiên của Người. Linh hồn Brahmin chính là dòng dõi trực tiếp của Shiva, các Brahma Kumar và Kumari. Brahmin là tạo vật đầu tiên của Adi Dev, người đàn ông đầu tiên, vị thần đầu tiên. Đây là lý do vì sao Brahmin được thể hiện ở phần cội rễ của cây Chu kỳ. Con đã nhìn thấy chỗ của con rồi, phải không? Vì vậy, các con, những tạo vật đầu tiên, được thể hiện trên cái Cây, ở gần với Hạt Giống. Đây là lý do vì sao con chính là tạo vật trực tiếp. Không linh hồn nào khác là tạo vật trực tiếp của mẹ Brahma và Cha Shiva. Những linh hồn khác không phải là tạo vật trực tiếp của Đấng Tối Cao. Con mới là tạo vật trực tiếp của mẹ Brahma và Cha Shiva, vì vậy mà có sự khác biệt, phải không?
Có nhiều sự khác biệt giữa các con, tạo vật trực tiếp và tạo vật thuộc về các tôn giáo khác. Con, tạo vật của Đấng Tối Cao, biết rõ cả mẹ và Cha của con. Những linh hồn thuộc về các tôn giáo đã xuất hiện từ con, phần thân Cây. Con là cội rễ và cũng là phần thân. Là Brahmin, con chính là cội rễ của cái Cây; là thánh thần, con chính là phần thân Cây. Tất cả những tôn giáo khác đã xuất hiện từ con, phần thân. Vì vậy, con, tạo vật trực tiếp có tầm quan trọng to lớn. Con có mối quan hệ trực tiếp với Hạt Giống, trong khi những linh hồn khác có mối quan hệ gián tiếp. Con có mối quan hệ trực tiếp.
Tất cả các con đều nói với niềm hân hoan say sưa tâm linh rằng con là con của Đấng Tối Cao. Tất cả các linh hồn thuộc về tôn giáo sẽ nói “Chúng tôi là người Công giáo”, “Chúng tôi là Phật tử”, hay “Chúng tôi thuộc về đạo Hồi”. Họ không được bảo rằng họ là dòng dõi trực tiếp của Shiva, hoặc là tạo vật của Adi Dev Brahma. Những người Công giáo thì thuộc về dòng dõi của Christ, họ nói rằng họ là người Công giáo, thuộc về Christ, người cha khai sinh ra tôn giáo của họ; họ chỉ biết có thế. Họ là dòng dõi thuộc về người cha khai sinh ra tôn giáo của họ (dharampita), trong khi con sẽ nói rằng con là dòng dõi của Người Cha Tối Cao (Parampita). Vì vậy, có nhiều sự khác biệt giữa dharampita và Parampita! Giờ đây, các con, những đứa con hai lần nước ngoài nghĩ gì? Con thuộc về ai: Parampita hay dharampita? Thuộc về Parampita nghĩa là trở thành tạo vật trực tiếp.
Có nhiều sự khác biệt giữa trực tiếp và gián tiếp. Có sự khác biệt trong niềm hân hoan say sưa về điều này, cũng như là về thành quả. Đây là lý do vì sao, trên con đường thờ cúng, họ nhớ đến Người Cha một cách gián tiếp thông qua vị thần đặc biệt của họ. Nếu ai đó là tín đồ của Shiva, người ấy cũng sẽ xem Shiva và Shankar là một và nhớ đến Người, vì vậy đó là gián tiếp, phải không? Họ biết rằng Rama thuộc về Rameshwar (Thượng Đế của Rama), tuy nhiên họ vẫn nhớ đến Rama, vì thế thờ cúng là gián tiếp, phải không? Tạo vật của linh hồn tín đồ là tạo vật của những linh hồn đến sau. Con chính là linh hồn dòng dõi trực tiếp của Đấng Tối Cao. Ngay cả khi con làm công việc thờ cúng vào thời kỳ Đồng mà không có sự hiểu biết, trước tiên con thờ Cha Shiva. Việc thờ Brahma, Vishnu và Shankar, những vị thần tinh tế, thì bắt đầu sau này, chứ không phải từ ban đầu. Vì vậy, sự sáng tạo của tất cả những linh hồn khác là gián tiếp, diễn ra thông qua những linh hồn khác. Ngay cả việc thờ cúng của họ cũng là gián tiếp, trong khi con là tín đồ trực tiếp, không phải gián tiếp, nghĩa là con bắt đầu thờ Shiva.
Con cũng hãy nhìn vào thành quả nữa! Các con, những linh hồn trực tiếp, nghĩa là tạo vật trực tiếp, nhận được của thừa kế (thành quả) là sự giải thoát trong cuộc sống trong suốt một thời gian dài. Không linh hồn nào khác nhận được của thừa kế là sự giải thoát trong cuộc sống trong thời gian dài đến vậy. Sự giải thoát trong cuộc sống của con kéo dài suốt ½ Chu kỳ, trong khi tất cả những linh hồn khác nhận được cả giải thoát trong cuộc sống và ràng buộc trong cuộc sống trong ½ Chu kỳ, và đấy cũng chỉ là cho những linh hồn đến ngay từ lúc bắt đầu thời kỳ Đồng. Linh hồn đến sau thì nhận được cả hai chỉ trong vài kiếp. Điểm đặc biệt của con là con nhận được sự giải thoát trong cuộc sống, nghĩa là thời kỳ Vàng và thời kỳ Bạc của con, đồng thời với thời kỳ Vàng và Bạc của Chu kỳ. Khi đó là thời kỳ Vàng của con, khoảng thời gian ấy cũng là thời kỳ Vàng của Chu kỳ, và vật chất cũng là tuổi Vàng. Con biết rất rõ về Chu kỳ, phải không? Khi đó là thời kỳ Vàng đối với những linh hồn khác, nó đang là thời kỳ Đồng hoặc thời kỳ Sắt của Chu kỳ. Thời kỳ Vàng của họ thì ở trong thời kỳ Đồng, trong khi thời kỳ Vàng của con thì ở ngay trong thời kỳ Vàng. Vì vậy, có nhiều sự khác biệt! Khi con hoàn toàn thanh khiết, yếu tố vật chất cũng hoàn toàn thanh khiết. Linh hồn khác trải nghiệm trạng thái hoàn toàn thanh khiết của họ thông qua yếu tố vật chất bán thanh khiết. Vì vậy, có nhiều sự khác biệt giữa tạo vật trực tiếp và tạo vật gián tiếp!
Con có niềm hân hoan say sưa về việc là tạo vật trực tiếp của Đấng Tối Cao không? Con có niềm hân hoan say sưa ấy vào mọi lúc hay chỉ thỉnh thoảng thôi? Có sự khác biệt ở mức độ % – đôi khi là 100%, đôi khi là 50% – nhưng nên như thế nào đây? Nên có niềm hân hoan say sưa liên tục. Vì vậy, con sẽ tiếp tục nói rằng nó nên là như vậy trong bao lâu đây? Con không nói với vẻ lấp lánh rằng “Chúng con luôn có niềm hân hoan say sưa ấy”, mà con chỉ nói “Chúng con nên hân hoan say sưa”. Vậy thì con cần bao nhiêu năm nữa để trở nên hoàn thiện, nghĩa là để cụm từ “Chúng con nên là như thế” chấm dứt và cụm từ “Chúng con đang liên tục như thế” tuôn ra từ đôi môi con? Người Cha cũng đang hỏi con “Con cần bao nhiêu năm nữa đây?”. 10 năm ư? Hay thậm chí hơn nữa? Hay là con cần ít năm hơn? Con đã bắt đầu Năm Tapasya và thời gian để kết thúc giờ đã đến, nhưng tất cả các con đã có suy nghĩ nào khi con mới bắt đầu? Rằng con sẽ trở nên hoàn thiện. Đó là những gì con suy nghĩ, phải không? Vì vậy, con đã trở nên hoàn thiện chưa? Năm Tapasya đã kết thúc, nhưng con đã trở nên hoàn thiện chưa? Hay là con vẫn phải trở nên như thế? Con có cần thêm một năm nữa không? Con đưa ra thách thức cho mọi người rằng họ nên đạt được của thừa kế là sự giải thoát và giải thoát trong cuộc sống trong vòng một giây. Hay là con nói “Hãy đến và đạt được của thừa kế của bạn trong 25 năm?”. Vậy thì trong 12 tháng có bao nhiêu giây và bao nhiêu ngày? Tất cả các con đã hoàn tất rồi chứ, hay là con cần thêm thời gian? Kết quả là gì? Hãy nói với Baba con cần bao nhiêu năm nữa. Nếu không, khi năm thứ hai kết thúc, con vẫn sẽ ca cẩm cùng một bài “Chúng con vẫn cần thêm thời gian”.
Vậy thì bài hát “Chúng con muốn có thêm thời gian, chúng con muốn có thêm thời gian” kéo dài trong bao lâu nữa đây? Bài hát nào cũng có một khoảng thời gian nhất định – 3 phút hoặc 5 phút. Vì vậy, trong suốt Năm Tapasya, con có suy nghĩ quyết tâm không hay là chỉ có suy nghĩ bình thường thôi? Dấu hiệu của quyết tâm là thành công. Thế có nghĩa là Năm Tapasya phải hoàn tất một cách mãnh liệt hơn. Hay là con muốn làm phục vụ? Con không thể làm cả hai sao? Có nghĩa là con không có tước hiệu karma yogi, mà con chỉ đơn thuần là yogi thôi? Thật ra, phục vụ bao hàm trong đó cả phục vụ cho bản thân và phục vụ cho người khác. Nếu trong khi phục vụ cho người khác, con trở nên bất cẩn trong việc phục vụ bản thân, đó sẽ không được gọi là phục vụ chính xác. Định nghĩa về phục vụ nghĩa là con nhận được quả trái từ phục vụ. Seva (phục vụ) nghĩa là “meva-fruit”, quả trái tức thời/quả trái ăn liền. Đây còn được biết đến như là phục vụ và ăn quả. Nếu con trở nên bất cẩn với bản thân, công việc phục vụ ấy là sự lao động vất vả, nó tiêu tốn và mệt mỏi. Không có cả thành công – quả trái tức thời. Trước hết, phải có thành công cho bản thân, và cùng với điều đó, người khác cũng nên trải nghiệm được thành công. Cả hai nên diễn ra đồng thời. Nếu có thành công cho bản thân nhưng không có thành công cho người khác, đấy không phải là phục vụ chính xác. Nếu người khác trải nghiệm được thành công nhưng con thì không, đấy cũng không phải là phục vụ chính xác. Trong khi làm phục vụ, tại sao yoga và phục vụ lại không diễn ra đồng thời? Lý do cho điều đó là gì? Khi con chú ý vào khía cạnh này, khía cạnh kia bị chểnh mảng. Khi con chú ý vào khía cạnh thứ hai, khía cạnh thứ nhất bị chểnh mảng. Tại sao? Lý do là gì? Lý do là con lên nhiều kế hoạch rất tốt cho phục vụ, nhưng con không lên kế hoạch với trí tuệ tinh khiết. Trí tuệ tinh khiết nghĩa là trong khi con đang làm phục vụ, không điều gì khác ngoại trừ cảm nhận là công cụ và cảm nhận làm mới nên chạm vào trí tuệ con. Vì vậy, trong khi thực hiện nhiệm vụ làm mới, thiếu đi sự khiêm tốn. Đây là lý do vì sao nhiệm vụ làm mới không thành công như con mong muốn.
Hạt giống của mong ước tốt lành và cảm nhận thanh khiết là cảm nhận là công cụ và cảm nhận khiêm tốn – không phải là danh vị hữu hạn và sự nể trọng hữu hạn, mà là khiêm tốn. Đây là lý do vì sao trước khi lên kế hoạch cho phục vụ, chắc chắn cần phải làm cho trí tuệ của con trở nên tinh khiết. Nếu không, nếu rác rưởi của cảm nhận không chính xác bị trộn lẫn vào trí tuệ của con thay vì có trí tuệ tinh khiết, mặc dù con đã lên kế hoạch cho phục vụ, thì cũng như kế hoạch đang được đính kết với những châu ngọc, chúng cũng được đính kết với cả những viên đá nữa. Vì thế cả ngọc và đá đều bị lẫn vào nhau. Khi chín viên ngọc được đính kết lên vật gì đó, con cũng sẽ thêm một viên đá vào nữa chứ? Giá trị của thứ gì đó sẽ thế nào đây nếu nó có chín viên ngọc thật và thêm một viên ngọc nhân tạo được gắn vào? Thật ra, người mua sẽ suy nghĩ nhiều hơn về việc liệu chín viên ngọc kia có phải là thật không, hay là chúng có bị trộn không. Vì thế, cùng với việc lên kế hoạch cho phục vụ, trước hết hãy chú ý giữ cho trí tuệ của con tinh khiết. Nếu trí tuệ của con tinh khiết, dù kế hoạch cho phục vụ không quá lớn, sẽ không có mất mát và không có gánh nặng. Mặc dù sẽ không có quá nhiều lợi ích từ công việc phục vụ được thực thi, nhưng sẽ không có mất mát. Nếu có sự trộn lẫn trong trí tuệ của con, chắc chắn có mất mát. Vì thế, con sẽ ấn định năm nay là năm dành cho tapasya nữa chứ? Con nói rằng trong khi làm phục vụ, con bước xuống. Thế, con sẽ làm gì? Con sẽ chỉ tapasya thôi.
Khi con trở nên hoàn thiện, nhiệm vụ chuyển hóa thế giới sẽ được hoàn tất. Bởi vì tất cả các con chưa hoàn thiện, cho nên nhiệm vụ chuyển hóa thế giới vẫn đang chờ đợi được hoàn tất. Các yếu tố vật chất đang chờ đợi để phục vụ cho con như là những đầy tớ của con, chúng nói rằng “Khi linh hồn Brahmin trở thành thiên thần, thiên thần trở thành thánh thần, chúng tôi có thể phục vụ cho họ với tình yêu thương từ sâu thẳm trái tim chúng tôi”. Không trở thành thiên thần, con không thể trở thành thánh thần. Con phải thay đổi từ Brahmin thành thiên thần. Thiên thần nghĩa là linh hồn không bị cuốn hút vào thế giới cũ, tâm ấn cũ hoặc cơ thể cũ. Con phải vượt qua cả ba. Hãy thoát khỏi cả ba. Trong bất cứ trường hợp nào, trong Vở kịch, trước hết con phải có của thừa kế là sự giải thoát, rồi đến sự giải thoát trong cuộc sống. Con không thể đi vào sự giải thoát trong cuộc sống mà không đi qua vùng đất giải thoát. Thiên thần nghĩa là linh hồn được giải thoát. Thiên thần được giải thoát trở thành thánh thần được giải thoát trong cuộc sống. Vậy thì con đã trở thành thiên thần được bao nhiêu % rồi? Hay là con bằng lòng với việc là Brahmin thôi? Trở thành thiên thần nghĩa là có tình yêu thương dành cho Brahma Baba, thiên thần avyakt. Brahma Baba không chấp nhận rằng linh hồn có tình yêu dành cho ông ấy mà lại không có tình yêu dành cho trạng thái thiên thần. Ý nghĩa của tình yêu thương là trở nên ngang bằng.
Brahma Baba là thiên thần, phải không? Ông ấy trở thành thiên thần và đang chờ đợi thế giới của thiên thần làm cho tất cả các con trở thành thiên thần. Vì vậy, đừng chỉ đơn giản nói lời chót lưỡi đầu môi rằng con có rất nhiều tình yêu thương, rằng con có rất nhiều tình yêu dành cho Người Cha đến mức con không thể diễn tả bằng lời. Brahma Baba không hài lòng khi con chỉ nói, mà ông ấy hài lòng khi con trở nên ngang bằng. Cũng có nhiều tín đồ nói về điều này. Họ hát nhiều bài hát yêu thương như thế, cũng như làm cho người khác cười, họ cũng làm cho người khác khóc. Tuy nhiên, họ là người chỉ nói về nó thôi, trong khi con là người trở nên ngang bằng. Nếu con vẫn nói về nó, hãy hiểu rằng vẫn còn dấu vết của thờ cúng còn sót lại trong con. Con không thể được gọi là linh hồn được khai sáng, là linh hồn yogi, mà con sẽ được gọi là linh hồn yogi tín đồ.
Vậy giờ con sẽ làm gì? Con sẽ cho thấy sự mới mẻ, hay con sẽ làm điều tương tự như con đã làm trong năm nay? Sẽ đến lúc BapDada chỉ gặp những ai sẽ thực thi, những ai sẽ trở nên ngang bằng, không phải người chỉ nói mà thôi. Hiện tại, mọi người đều được phép đến. Những ai với cảm nhận mộ đạo đều có thể đến, linh hồn có kiến thức có thể đến và linh hồn yogi cũng có thể đến. Tuy nhiên, thời gian phải thay đổi. Do đó, hãy gạch dưới 10 lần điều này cho bản thân: chuyển hóa bản thân và cho Baba thấy. Sau đó, đừng than phiền với BapDada “Chuyện này làm sao có thể xảy ra được chứ? Tại sao Người lại làm điều này?”. Con không trở nên nghiêm túc với nỗ lực của mình, vì vậy Cha sẽ phải trở nên nghiêm khắc. Hiện tại, con đang tiến lên và đang được nuôi dưỡng bởi hình thể yêu thương của Người Cha. Tuy nhiên, cũng có cả hình thể Satguru nữa, không phải là Dharamraj, mà là hình thể Satguru, được nhớ đến rằng “Những lời chỉ dẫn của Satguru nên được đặt ở trên đầu con (dành cho nó sự kính nể)”. Hiện tại, BapDada đang làm cho con tiến lên phía trước, Người nói rằng “Con ngọt ngào, con đáng yêu. Nếu con có tình yêu thương, nếu con khát khao gặp gỡ Người, thì con hãy trở nên ngang bằng và gặp gỡ Baba. Đừng gặp với sự chênh lệch lớn. Có niềm vui thỏa trong cuộc gặp gỡ ngang bằng. Niềm vui thỏa kia là chuyện khác. OK, con đã gặp gỡ Người Cha và đã nhận được drishti từ Người, và khi con quay về nhà, một số điểm yếu xuất hiện, con sử dụng sức mạnh con đã nhận được và trở nên chiến thắng được một hoặc hai lần, nhưng rồi con lại trở nên yếu. Đó là cuộc gặp gỡ theo kiểu của con. Tuy nhiên, tình yêu chính xác, gặp gỡ chính xác thì còn cao hơn thế nhiều. Đó là cuộc gặp gỡ rất đáng yêu. Hãy trải nghiệm cuộc gặp gỡ ấy. Con có hiểu không?
Nếu ai đó không chấp nhận những lời chỉ dẫn của Satguru, thì Người Cha trở thành Satguru; bởi vì những đứa con có thể rất láu lỉnh và tinh nghịch trước mặt Người Cha. Do vậy, nếu con có tình yêu đích thực dành cho Baba, hãy trở thành thiên thần trong năm này và cho mọi người thấy. Vào lúc này, rất nhiều người đã đến gặp Baba. Thật là tốt, nhưng hãy thực hiện điều tốt nhất. Có sự khác biệt giữa việc có tình yêu thương và làm tròn trách nhiệm của tình yêu thương. Tất cả các con đều có tình yêu thương. Nếu con không có tình yêu thương, tại sao mọi người lại đến? Có sự khác biệt giữa việc có tình yêu thương và làm tròn trách nhiệm của tình yêu thương. Có nhiều người có tình yêu thương, nhưng bao nhiêu người các con làm tròn trách nhiệm của tình yêu thương? Vì vậy, con có phải là người làm tròn trách nhiệm của tình yêu thương không? Những ai làm tròn trách nhiệm của tình yêu thương thì sẽ không nói “Chúng con muốn thêm, chúng con muốn thêm nữa”. Chúng như thế này theo cách thực tế, chứ không chỉ bằng lời. Trước kia, Baba cũng đã bảo với con rằng trong tấm biểu đồ tapasya, có nhiều người tự chấm điểm và tự trao cho mình chứng chỉ, nhưng chỉ một vài người đạt được chứng chỉ hài lòng từ tất cả mọi người. Có nhiều người kiểm tra biểu đồ. Có một số người trao cho bản thân tấm chứng chỉ giỏi nhất. Không có nhiều người, chỉ có vài người thôi. Có nhiều người ở số hạng thứ hai. Tuy nhiên, “Vâng, người này là số một”, lời này nên tuôn ra từ miệng của mọi người. Những ai nhận được chứng chỉ – lời chúc phúc – này từ trái tim của mọi người thì sẽ được bảo là số một. Nhiều đứa con nói “Chúng con ổn, nhưng những linh hồn khác có tài khoản nghiệp nghiêm trọng với chúng con, cho dù chúng con cố gắng làm cho họ hài lòng bao nhiêu, họ vẫn không trở nên hài lòng”. BapDada cũng đã nói trước đó rằng “Nếu có tài khoản nghiệp nghiêm trọng như vậy, ít ra con vẫn sẽ nhận được chứng chỉ 95% số điểm từ mọi người khác. Bỏ qua một bên 5% mà có tài khoản nghiệp nghiêm trọng kia; điều đó được phép. Tuy nhiên, 95% nên trao cho con lời chúc phúc từ trái tim của họ. Một số con nói rằng “Dù sao thì ai có thể hài lòng với mọi người đây? Không có lấy một linh hồn nào như thế”. Thậm chí chúng nghĩ “Con người ta phật lòng với cả những anh chị lớn, vì vậy nếu họ phật lòng với chúng con, đó không phải là chuyện lớn”. Tuy nhiên, không phải là như vậy; 95% hài lòng với họ từ trong tim. Với những anh chị lớn là chuyện khác. Các anh chị lớn thì phải trở thành người phân xét. Khi hai người đến gặp anh chị lớn, họ sẽ nói “Vâng” với tình huống đúng “Vâng, rất tốt”. Tuy nhiên, khi các anh chị lớn nói “Không” thì chúng sẽ nói gì đây? Chúng sẽ nói “Ngay cả người này (senior) cũng không ổn”. Người phân xét nói “Vâng” với một bên hay cả hai bên đây? Vì vậy, những tình huống như thế là khác. Hãy giữ trước mặt con tấm chứng chỉ tapasya từ trái tim con, tình yêu thương từ trái tim con, cảm nhận là công cụ và có mong ước tốt lành. Chứ đừng sao chép người khác và nói “Người ta đâu hài lòng kể cả với các anh chị lớn, vì thế chúng ta có thể bỏ qua”. Đừng nghĩ như thế. Nếu 95% hài lòng với con, con sẽ đạt được số hạng. Con có hiểu không? Achcha.
Gửi đến tạo vật đầu tiên, tạo vật trực tiếp ở khắp mọi nơi, những linh hồn hướng thượng của Người Cha nguyên thủy; gửi đến những linh hồn sẽ đạt được của thừa kế là sự giải thoát trong cuộc sống trong nhiều kiếp; gửi đến mọi linh hồn có quyền là Brahmin, là thiên thần và là thánh thần; gửi đến những linh hồn liên tục có trí tuệ tinh khiết trong khi lên kế hoạch cho phục vụ, theo đó đạt được thành công; gửi đến tất cả những linh hồn gần gũi làm tròn trách nhiệm của tình yêu thật sự dành cho Người Cha… nỗi nhớ niềm thương và lời chào namaste của BapDada.
Blessing: Mong con là yogi chính xác, và với sức mạnh kiểm soát của con, hãy làm cho cơn bão (toofan) trở thành món quà (tohfa).
Yogi chính xác và đích thực là người có thể kết nối trí tuệ của mình đến bất cứ nơi nào mình muốn, bất cứ khi nào mình muốn, trong vòng một giây. Tình huống có thể biến động, bầu không khí có thể ô trọc và Maya có thể cố gắng khiến cho con thuộc về bà ta, tuy nhiên khả năng tập trung trong vòng một giây đó là sử dụng sức mạnh của sự tưởng nhớ. Cho dù có bao nhiêu cơn bão suy nghĩ lãng phí đi chăng nữa, hãy để cho cơn bão (toofan) trở thành món quà (tohfa) để tiến về phía trước trong vòng một giây. Hãy có sức mạnh kiểm soát đến mức này. Linh hồn mạnh mẽ như thế sẽ không bao giờ có suy nghĩ “Tôi không muốn nó xảy ra, nhưng nó lại xảy ra”.
Slogan: Những ai hành động theo cách chính xác (yuktiyukt) và có sự tưởng nhớ chính xác (yogyukt) thì trở nên miễn nhiễm với trở ngại.