Trọng tâm: Con ngọt ngào, các con, những linh hồn Brahmin, nên có thật nhiều tình yêu thương dành cho nhau. Hãy gặp nhau để thảo luận và quyết định làm thế nào để trao cho mọi người lời giới thiệu đích thực về Cha.
Câu hỏi: Dựa trên nền tảng niềm tin nào mà con có thể khiến cho vận may của mình cao quý hướng thượng?
Trả lời: Trước tiên, hãy để trí tuệ con có niềm tin rằng Đấng duy nhất đang dạy con ở đây là đích thân Thượng Đế và con phải đạt được vận may to lớn của mình (saubhagya – trăm lần may mắn diễm phúc). Chỉ sau đó con mới học tập với Người mỗi ngày và có thể khiến cho vận may của con cao quý hướng thượng. Shrimat của Cha là: Các con, con nhất định phải học tập mỗi ngày bất kể mọi hoàn cảnh. Nếu con không thể đến lớp, hãy đọc murli ở nhà.
Bài hát: Người là Đại dương yêu thương. Chúng con khao khát một giọt!
Om shanti. Các con, những linh hồn biết rằng chúng ta, linh hồn giống như chấm điểm, chúng ta giống những ngôi sao. Dù vậy, bằng cách nào một linh hồn có thể nhận ra Cha của mình? Không ai trong thế giới biết về bản thân hay về Cha. Con biết rằng các con, những linh hồn, là những chấm điểm; bé tí xíu. Cha cũng bé xíu như vậy. Cha tối cao cũng không lớn hơn những linh hồn. Một cơ thể có thể lớn hoặc nhỏ. Các con giờ đang ngồi trong sự tưởng nhớ Shiv Baba. Dù ai đó có thể biết rằng linh hồn là một chấm điểm bé xíu, nhưng điều tuyệt vời là anh ta cũng có phần vai của 84 kiếp ghi bên trong. Cho đến khi một linh hồn nhận lấy sự hỗ trợ của một cơ thể, anh ta không thể đóng một phần vai.
Tương tự, Linh hồn tối cao cũng bé nhỏ như chúng ta, những linh hồn, nhưng tại sao Người được gọi là Cha? Bởi vì Người mãi mãi thanh khiết. Dù cho con người không biết về Thượng Đế, nhưng họ gọi Người là Cha. Cũng giống như các con tưởng nhớ Người với sự hiểu biết, thì họ cũng nhớ đến Người. Tất cả những tín đồ đó có một Thượng Đế, người mà họ gọi là Đấng thanh lọc. Vì vậy, có nhiều người ô trọc nhưng chỉ Đấng duy nhất là Đấng thanh lọc. Những hiền triết, thánh nhân và linh hồn vĩ đại cũng kêu cầu tới Người; họ gọi Người là Thượng Đế, Người Cha. Vì vậy, Người là Cha của tất cả. Cha phải đến đây để thanh lọc những gì ô trọc. Duy nhất một mình Người chỉ cho con con đường trở nên thanh khiết bởi vì những linh hồn đã tích luỹ gánh nặng tội lỗi.
Chúng ta đơn giản viết “Hãy thánh thiện” nhưng không có lợi ích trong việc treo những câu khẩu hiệu kiểu đó bởi vì con người ngoài kia không thể hiểu được chúng. Điều này được giải thích cho các con, vì thế tại sao con còn cần tới những câu khẩu hiệu? Nó nghĩa là: Hãy trở nên thanh khiết và tưởng nhớ Baba. Họ không thể hiểu điều này cho đến khi con giải thích cho họ. Bằng việc ở trong yoga con có thể trở nên thanh khiết. Con người ta nói: Sự thánh thiện của Người. Đó là một tước hiệu của sự thanh khiết.
Những ẩn sĩ được nói là thánh thiện bởi vì họ không tham đắm vào thói tật. Dù họ giữ thanh khiết và nhớ tới nguyên tố brahm (ánh sáng), nhưng họ vẫn phải nhận kiếp sinh với những người tham đắm vào thói tật. Các con được bảo hãy giữ thanh khiết và tưởng nhớ Shiv Baba. Những ẩn sĩ gọi bản thân họ là những người từ bỏ hành động, nhưng hành động không thể được từ bỏ. Chỉ khi một linh hồn không có cơ thể, mới có thể có sự từ bỏ hành động. Những linh hồn sống trên ngôi nhà (Vùng tối cao) không có cơ thể. Bằng cách nào có thể có sự từ bỏ hành động ở đây? Nói vậy thậm chí cũng là một lời nói dối. Họ nói rằng họ không thực hiện những hành động giống như những người có gia đình. Hành động của những người có gia đình thì rất nhiều: ngọn lửa hiến sinh, tapasya, đi hành hương,…Thậm chí những ẩn sĩ cũng làm điều đó. Sự khác biệt duy nhất đó là những người có gia đình kiếm một nguồn thu nhập và nấu ăn trong nhà họ trong khi những ẩn sĩ thì không. Họ xin ăn bởi vì con đường của họ là hatha yoga. Họ không thể gặp được Thượng Đế bằng việc thực hiện hatha yoga. Chỉ khi Cha đến, mọi người mới có thể gặp được Người và thế giới thanh khiết không để được thiết lập cho đến khi Người tới. Con giải thích rất nhiều, thế nhưng họ không hiểu!
Những người con viết tin tức cho Baba: Nhiều người đã tới. Giờ chúng ta sẽ thấy ai sẽ đạt được vận may lớn lao của mình. Nhiều người đến, nhưng không nằm trong trí tuệ của họ rằng chính Cha tối cao, Linh hồn tối cao đang dạy họ và họ phải đạt được vận may lớn lao của mình từ Người. Cha nhìn vào học bạ. Một số chỉ đến đây 8 hoặc 10 ngày trong suốt một tháng, và một số thậm chí không tới, và vì thế họ không viết gì hết. Nếu ai đó không đến lớp học, người đó có đọc murli không? Trong mọi hoàn cảnh, con phải học tập hằng ngày. Họ tạo ra những bản Saheb Sukhmani nhỏ (kinh sách của đạo Sikh) bởi họ tin rằng trong hoàn cảnh nào họ cũng nên đọc nó. Con hiểu rằng họ sẽ đạt được gì bằng việc đọc thứ đó. Không gì hết! Có lẽ trong một khoảng thời gian ngắn, trí tuệ họ sẽ tốt, nhưng không ai có thể gặp được Cha bằng việc làm như vậy. Họ sau đó đồng thời bị mắc bẫy trong thói tật và vì thế không có thành tựu thông qua việc đó.
Nó được nói rằng có những người có trí tuệ xa lìa vào thời điểm phá huỷ. Giờ thực sự là thời điểm phá huỷ và không ai biết về Thượng Đế. Họ thậm chí nói rằng họ không biết về Đấng sáng tạo hay kiến thức về khởi đầu, giữa và kết thúc của tạo vật. Mặc dù vậy, con phải biết về khởi đầu, giữa và kết thúc của vở kịch. Cha giải thích rằng thời kỳ vàng là khởi đầu và thời kỳ sắt là kết thúc. Vì thế, con phải thấu hiểu ba khía cạnh của thời gian và ba thế giới. Ba thế giới là thế giới hữu hình, vùng tinh tế và thế giới vô hình. Họ nói rằng những kinh sách tồn tại vĩnh viễn, nhưng Cha giải thích: Những kinh sách bắt đầu khi vương quốc của Ravan bắt đầu. Do đó, thời kỳ đồng là lúc giữa. Nửa chu kì là thời kỳ vàng và nửa chu kì là thời kỳ sắt. Có tài khoản của một nửa và một nửa. Những người đó không thể biết về lúc giữa bởi vì họ nói rằng thời lượng của mỗi chu kì là hàng trăm ngàn năm. Con nên bảo họ hãy biết về Cha và trở thành Brahma Kumar và Kumari và sau đó họ sẽ nhận được thừa kế.
Khi con người ta đến đây, đầu tiên hãy hỏi họ, họ đi tới đâu. Họ sẽ nói rằng họ đến với những BK. Nói với họ rằng: Hãy nghĩ về điều đó! Bởi vì có nhiều Brahma Kumar và Kumari, Brahma, cha của họ, đồng thời có ở đây hay không? Có nhiều trung tâm và vì thế cũng có nhiều Brahma Kumar và Kumari. Bằng cách nào một người cha lại có nhiều con cái đến thế? Nó được viết rằng ông ấy là Prajapita và vì thế có nhiều Brahma Kumar và Kumari. Con nên giải thích cho họ theo cách này và khiến họ nhanh nhạy. Được thôi, hãy nghĩ về điều này: Ai là con cái của Prajapita Brahma? Tạo ra nhiều người con như thế là công việc của Linh hồn tối cao. Vì vậy, Người chắc chắn tới đây. Nó được nhớ rằng: Người là Mẹ và Cha. Vì vậy, Brahma là mẹ. Thế nên, Linh hồn tối cao tạo ra tất cả thông qua Brahma; Người cải đổi tất cả mọi người. Người nhận nuôi các con để trao cho con thừa kế. Người thanh lọc con như thế nào? Bằng sự tưởng nhớ của con.
Người nói: Hãy quên hết mọi tôn giáo và liên tục tưởng nhớ mình Ta. Tất cả mọi người kêu cầu tới Ta. Ta là Đấng duy nhất đầy ắp kiến thức, Đấng duy nhất hân hoan an lạc, Đấng giải thoát và Đấng dẫn đường. Vì vậy, Ta mang tất cả mọi người đi tới mảnh đất hạnh phúc. Hạnh phúc có ở nơi đâu? Ở mảnh đất hạnh phúc. Cha lúc này đang mang các con tới mảnh đất bình an và sau đó con sẽ đi tới mảnh đất hạnh phúc. Bằng cách nào con ghi nhớ những điều này? Nếu con tiếp tục nói về những điều này mỗi ngày và đồng thời giải thích chúng cho người khác, những ý điểm sẽ tiếp tục đi vào trí tuệ con. Khi con giải thích cho ai đó, con nên khiến người đó viết xuống. Con nên khiến họ viết xuống địa chỉ của Linh hồn tối cao, Người là Cha của mọi linh hồn, Cha là Shiva và chúng ta sẽ đạt được thừa kế của mình từ Người.
Con nên nỗ lực. Dù vậy, ai thực hiện nỗ lực này? Đây là lý do các con phải nhanh nhạy và khiến những người khác nhanh nhạy và đồng thời lập kế hoạch phục vụ. Những người chỉ huy cấp cao trong quân đội tụ họp lại để bàn bạc. Vì vậy, các con ở đây cũng nên tụ họp lại với nhau. Thế nhưng, Baba có thể làm gì nếu các con không tụ họp? Trên thực tế, các con, những Brahmin nên có thật nhiều yêu thương cho nhau. Các con nên thảo luận và quyết định việc giải thích cho người khác như thế nào.
Hãy nhìn xem, có nhiều ngôi đền cho Lakshmi và Narayan. Con nên gặp những người xây những ngôi đền đó: Bạn đã xây dựng những ngôi đền này, nhưng bạn có biết họ đã đạt được vương quốc của họ như thế nào và họ đánh mất vương quốc của mình như thế nào không? Bức tranh về Shri Krishna là rất tốt. Câu chuyện về 84 kiếp và cách nó tiếp diễn là rất tốt. Con nên làm cho kích thước bức tranh này lớn hơn. Baba nói: Khi ai đó tới, hãy hỏi người đó một cách khéo léo: Bạn có học kinh Gita không? Vì vậy, hãy nói cho tôi biết, Thượng Đế của kinh Gita là ai? Con nên giải thích khéo léo theo cách này.
Được nói rằng: Người là Mẹ và Cha. Vì thế, Brahma này là mẹ và con nên có mối quan hệ với ông ấy. Nếu con không có tình yêu dành cho ông ấy, mọi thứ kết thúc. Bằng cách nào con đạt được thừa kế của mình từ Cha? Cuộc chiến của con là với kẻ thù lâu đời. Không ai thậm chí biết rằng có cuộc chiến tranh với Ravan. Họ nói rằng con thuyền của chân lý sẽ rung lắc nhưng không chìm. Vì vậy, nó rung lắc rất nhiều! Trong những nhóm họp tâm linh khác, không có chuyện về một con thuyền rung lắc. Ở đây, cuộc chiến của các con là với Maya. Cho đến khi họ hiểu về Cha, họ thậm chí không trở thành những con vẹt nhại lại mọi điều, dù cho họ có thể viết xuống. Thay vì vậy, họ giống như những con vẹt hoang dã, cứ đến rồi đi. Các con phải hiểu về Alpha. Có nhiều thần dân, nhưng không ai xung phong vì vương quốc. Là khó khăn để họ dâng nộp bản thân mình cho Ngọn lửa.
Gửi đến những người con ngọt ngào nhất, dấu yêu, đã thất lạc từ lâu nay mới tìm lại được, tình yêu thương, sự tưởng nhớ và lời chào buổi sáng từ người Mẹ, người Cha, BapDada. Người Cha linh hồn chào namaste đến những người con linh hồn.
Lớp học buổi tối.
Các con đã nhận được những chỉ dẫn của Cha. Các con, hãy tưởng nhớ Cha. Các con nói: Baba, chúng con không có thời gian. Thời gian của các con đi đâu mất? Chắc chắn, Maya sẽ choáng lấy thời gian của con. Maya cũng rất hùng mạnh bởi vì bà ta không cho con có thời gian nhớ tới Cha và vì thế con nói con nhớ Baba trong nửa giờ hoặc 20 phút trong suốt cả ngày. Rất khó khăn để ai đó nhớ Cha được thậm chí hai tiếng đồng hồ trong suốt cả ngày. Những ai trong các con nghĩ rằng mình nhớ Baba được hai tiếng, hãy giơ tay lên! Sự tưởng nhớ thể lý đó, sự nhớ nhung về quá khứ thì tiếp diễn.
Đấng duy nhất đó là Đấng vô hình. Người không có mắt hay tai của riêng Người. Người bảo các con hãy liên tục tưởng nhớ mình Người và coi bản thân con là linh hồn. Baba hỏi con: Con ở trong tưởng nhớ được mấy tiếng? Khi những đứa trẻ đi và vui chơi, chúng nhớ tới giáo viên của chúng. Thậm chí khi chúng học tập ở nhà, chúng nhớ giáo viên của mình. Đó là sự tưởng nhớ thể lý. Có một chút khó khăn. Đây là lý do Baba hỏi: Những ai có thể coi bản thân là linh hồn và có thể tưởng nhớ Cha trong hai tiếng, hãy giơ tay lên! Đừng xấu hổ, mà hãy nói cho Baba biết chính xác.
Con đang ngồi đây và Baba đang nói murli, thế nhưng trí tuệ con vẫn lang thang tới những phương hướng khác, phải không? Không nhiều điều được hấp thu bởi trí tuệ con. Ví dụ, khi Baba giải thích cho con một tiếng trong buổi sáng, thì trong một tiếng đó, trí tuệ con có nhớ tới Cha hay chúng lang thang bên ngoài? Thực sự thì, theo thứ bậc, tương ứng với nỗ lực con tạo ra, trí tuệ con nhất định lang thang nơi này hay nơi khác. Con không lắng nghe mọi thứ. Nếu con lắng nghe mọi thứ và tiếp tục ghi chép, Baba sẽ nói rằng yoga của con tốt. Vì vậy, khi lắng nghe Baba, con phải chú ý và ghi chép những ý điểm một cách đầy đủ. Nếu đường truyền bị đứt gãy, con sẽ quên mất những ý điểm.
Cha giải thích: Các con, cái chết thông qua sự suy tim là một cái chết rất ngọt ngào. Không có chuyện xoay vòng vòng về “của tôi” hay “của bạn” trong việc đó. Trong khi ngồi ở đâu đó, con gục xuống, con trở nên mất ý thức và mọi thứ kết thúc. Vậy thôi! Con hoàn toàn không lấy lại ý thức nữa. Đó là một cái chết rất tốt. Những người khác sẽ khóc lóc, nhưng con sẽ hạnh phúc, nghĩ rằng: Thật tuyệt vời! Người này đã chết thật dễ dàng; anh ấy đã không trải nghiệm chút đau đớn nào. Khi ai đó chết, nó nên như vậy. Nếu không, sẽ có rất nhiều thuốc men, y tá và nhiều thứ phức tạp. Đây là lý do tại sao việc từ bỏ đôi giày cũ trong khi đang ngồi đâu đó trong trạng thái thoát nghiệp và rời bỏ cơ thể như vậy là tốt nhất.
Khi con tiến bộ xa hơn, con sẽ thấy những quả bom được ném xuống bất ngờ không nguyên cớ như thế nào và mọi người sẽ trở về trong khi đang ngồi ở đâu đó. Gương mặt con thậm chí sẽ vui tươi. Khi ai đó chết theo một cách tốt đẹp, những người quan sát sẽ nói rằng nó như thế người đó vẫn còn tỉnh táo; người đó vẫn vui tươi. Không ai nhìn người đó mà lại có thể nói rằng người đó đã chết. Linh hồn trở về một cách vui vẻ. Khi một linh hồn vui tươi, điều đó có thể thấy trên gương mặt họ, phải không? Linh hồn không chết, linh hồn chỉ rời bỏ cơ thể. Vì thế, linh hồn sẽ rời bỏ cơ thể này trong niềm hạnh phúc to lớn, trong khi mỉm cười. Đây được gọi là trạng thái thoát nghiệp. Đây là trạng thái được nhớ tới như trạng thái cao nhất. Các con phải khởi hành theo cách đó. Không có bận tâm về cơ thể. Không gì khác được nhớ tới. Khi con rời bỏ cơ thể mình một cách tự động, nó được nói là trạng thái ngọt ngào nhất. Đây là lý do ví dụ về con rắn được đưa ra. Trong thời kỳ vàng, nó là giống vậy: họ cởi bỏ cơ thể mình trong niềm hạnh phúc. Vì thế, thông lệ này được phát triển ở đây và thông lệ này tiếp tục ở đó.
Các con nhớ Cha với thật nhiều yêu thương. Trong tiếng Anh, con nói: Dấu yêu nhất, vô cùng dấu yêu, vô cùng ngọt ngào. Con không thể nói rằng con người là vô cùng dấu yêu hay dấu yêu nhất. Cha nói: Các con, Ta là Cha, Thầy và cũng là Guru của con. Nếu con quên mất Thầy, con có thể nhớ Cha. Baba đồng thời cũng là Đấng dẫn đường. Người là Đấng duy nhất giải phóng con khỏi khổ đau và mang con tới mảnh đất bình an. Sau đó, có mảnh đất hạnh phúc.
Các con giờ đang nhận được cỏ kiến thức này và con nên tiếp tục nhai nó (nghiền ngẫm đại dương kiến thức). Miệng của con bò liên tục nhai đi nhai lại. Miệng con không cần làm như vậy. Thế nhưng, bên trong mình, con phải nhớ mọi thứ. Ta cũng giống như con. Ta thậm chí có ít thời gian hơn bởi yoga của trí tuệ ta lang thang chuyện bên ngoài. Đôi khi, ta sẽ nhận được thư từ từ ai đó về việc mâu thuẫn với người này người kia. Có chuyện này chuyện nọ. Vì thế, trí tuệ của ta lui tới những chuyện đó trong suốt cả ngày. Dù vậy, có lẽ, đối với Baba thì dễ dàng hơn là các con, bởi vì Baba ở ngay bên trong ta. Khi Baba ngồi xuống và dùng bữa, ta nghĩ: OK, ta sẽ tưởng nhớ Baba. Sự tưởng nhớ đó kéo dài hai tới ba phút và sau đó ta quên. Sự tưởng nhớ thì bay đi như một cơn gió. Các con, hãy thử và tự mình xem! Mặc dù nó là dễ dàng, nhưng sự tưởng nhớ thực sự cần tới thời gian. Achcha.
Gửi đến những người con ngọt ngào nhất, dấu yêu, đã thất lạc từ lâu nay mới tìm lại được, tình yêu thương, sự tưởng nhớ và lời chúc ngủ ngon từ sâu thẳm trái tim cùng với tình yêu thương sâu sắc nhất từ người Cha linh hồn và Dada. Người Cha linh hồn chào namaste đến những người con linh hồn ngọt ngào nhất, dấu yêu, đã thất lạc từ lâu, nay mới tìm lại được.
Trọng tâm thực hành:
1. Hãy sống cùng nhau với thật thật nhiều tình yêu thương dành cho nhau. Họp mặt lại và quyết định làm thế nào con có thể khiến thông điệp của Cha chạm tới mọi người.
2. Đây là thời điểm phá huỷ. Vì vậy, hãy có tình yêu đích thực dành cho một mình Cha. Yoga để thanh lọc linh hồn của con.
Chúc phúc: Mong con là một Raj rishi đích thực và cũng là một vị chủ nhân của bản thân, đồng thời có thái độ của sự bàn quan, thờ ơ vô hạn.
Một mặt, con có vương quốc và mặt khác, con là một Rishi, nghĩa là, người có sự bàn quan thờ ơ vô hạn. Những Raj Rishi như thế không thể có bất cứ gắn kết nào với bản thân, những người khác hay tài sản. Bởi vì khi con có chủ quyền tự trị, tâm trí, trí tuệ và tâm ấn của con ở dưới sự kiểm soát của con và khi con có sự thờ ơ, con không thể có mảy may suy nghĩ về thế giới cũ. Vì vậy, xem bản thân là một Raj Rishi có nghĩa là, vừa là một vị vua, con đồng thời cũng có sự bàn quan thờ ơ vô hạn.
Khẩu hiệu: Khi con là một người khôn ngoan, con khiến một mình Cha là Sự trợ giúp của mình cho mọi thứ, trước khi tất cả những sợ trợ giúp khác của con bị phá vỡ.