11/11/22 Murli buổi sáng Om Shanti BapDada Madhuban
Trọng tâm: Con ngọt ngào, đừng quên Cha, Người trao cho con hạnh phúc thường hằng bất biến, dạy dỗ con mỗi ngày và trao cho con kho báu kiến thức. Hãy liên tục tiếp tục đi theo shrimat.
Câu hỏi: Phép màu của Cha mà con người không thể thực hiện là gì?
Trả lời: Biến đổi rừng gai này thành một vườn hoa xinh đẹp và biến đổi những con người ô trọc thành thánh thần thanh khiết là phép màu của Cha, chứ không phải bất cứ con người nào. Một mình Cha là Nhà Hoạt Động Xã Hội vĩ đại nhất. Người đi vào một cơ thể ô trọc trong thế giới ô trọc và biến cả thế giới ô trọc thành thanh khiết.
Bài hát: Đừng quên những ngày thơ ấu của con!
Om shanti. Các con đã nghe bài hát được hát cho các con. Các con là những người con ngọt ngào nhất của Mẹ và Cha. Cha nói với các con, những người con ngọt ngào: Sau khi nói “Mama, Baba”, thì đừng quên họ vào ngày mai. Nếu con quên họ, thì con đánh mất thừa kế của mình, nhưng một số người con quên mất điều này, mặc dù họ đã nghe Baba nói. Cho dù như vậy, Cha chỉ cho con một con đường dễ dàng. Người không bảo con rời bỏ nhà cửa hoặc con đường gia đình của mình. Người nói: Cho dù con là chủ gia đình, hay thậm chí nếu con là người độc thân, đơn giản hãy nỗ lực đi theo shrimat. Đừng bao giờ quên một người Cha như vậy. Cha phàn nàn rằng một số người con nói “Mama và Baba” và sau đó thậm chí không bao giờ viết tin tức của mình cho Baba. Con đạt được quyền trị vì thiên đường từ Cha và rồi con quên mất Người, trong khi con rất hạnh phúc viết thư cho cha đời thường, người trao cho con gia tài địa ngục. Nếu một lá thư không đến, cha mẹ sẽ lo lắng và nghĩ rằng có lẽ con đau ốm. Vì vậy, Cha vô hạn cũng nghĩ: Ta không biết tình trạng của những đứa con là gì. Người đợi chờ những lá thư của chúng.
Những đứa con đời thường thậm chí gây đau khổ, vậy nhưng gắn kết không được loại bỏ khỏi chúng. Ở đây, hãy nhìn điều kỳ diệu của Đấng Duy Nhất mà con gọi là Mẹ và Cha, người đang ngồi trước các con! Thực tế, tất cả những người con sẽ nghe thấy Người thông qua murli. Cha biết bao nhiêu người con xứng đáng và bao nhiêu người con không xứng đáng, theo thứ bậc, tương ứng với nỗ lực mà họ thực hiện. Sau khi nói “Mama, Baba”, họ rời bỏ Người. Bài hát cũng nói: Tại sao con lại quên một người Cha như vậy? Con nên viết thư cho một người Cha như vậy mỗi ngày. Cha trao cho con các kho báu mỗi ngày; Người dạy dỗ con mỗi ngày. Người cũng trao cho con tình yêu thương. Người là Cha, Thầy và Satguru. Người là cả ba. Những đứa con viết thư cho những người cha thể lý của chúng. Một số các con vẫn nhớ các guru của mình, nhưng con lại quên Người Cha trao cho con niềm hạnh phúc thường hằng và biến con thành chủ nhân của mảnh đất chân lý sự thật. Con thậm chí không viết thư cho Người.
Cha lo lắng là điều gì đã xảy ra: Maya đã giết chết con hay đã đẩy con vào thói tật? Baba sẽ cảnh báo các con trong một murli. Baba sẽ khuyên con: Hãy tiếp tục tự bảo vệ bản thân con theo cách này. Đây là người con lớn nhất của Cha và đang tiến lên trước tất cả mọi người khác. Người này trải nghiệm mọi kiểu bão tố. Ông ấy được gọi là Mahavir, Hanuman. Bởi vì một người mạnh mẽ thì đứng ở phía trước, Maya cũng sẽ trở nên hùng mạnh và đánh nhau với người đó trước. Baba nói: Bất kể con trải nghiệm bão tố nào đi nữa, thì ta cũng trải nghiệm chúng trước. Baba thậm chí chia sẻ các trải nghiệm của ông ấy về việc này. Con nên nói: Baba, người trải nghiệm các cơn bão như thế nào? Con là lớn tuổi. Baba nói: Mọi thứ đến với ta. Làm cách nào khác mà ta sẽ có thể cảnh báo các con? Tuy nhiên, một số người con không nói với Baba. Chúng nghẹt thở trong bão tố và chết, và phá hủy vị trí của mình. Đây là lý do Cha nói: Hãy tiếp tục nhắc nhở nhau. Ít nhất, hãy viết thư cho Baba! Hãy cảnh báo nhau ở mọi khía cạnh. Maya rất khôn ngoan; bà ta đấm con.
Các con là những nhà hoạt động xã hội đích thực của toàn thế giới. Những người kia là những nhà hoạt động xã hội hữu hạn làm phục vụ hữu hạn. Người Cha này là Đấng Hoạt Động Xã Hội cho toàn thế giới. Việc biến cả thế giới ô trọc thành thanh khiết là tùy thuộc vào Cha. Con cầu gọi đến Cha. Các con gọi một Người Cha như thế là ‘Cha’ và rồi sau đó, con quên Người! Bài hát này đã được sáng tác bởi một người đặc biệt được chạm đến, cũng giống như một số kinh sách rất hay đã được tạo ra, mà người ta giữ với mình. Ở đây, không có kinh sách hay tranh ảnh nào, v.v… Các bức tranh này đã được tạo ra bởi chúng ta. Tất cả các tranh ảnh kia khiến trí tuệ con phát triển nghi ngờ, trong khi tất cả các tranh ảnh này thì làm cho trí tuệ con có niềm tin. Thế giới không biết rằng Bharat từng là thiên đường. Họ có rất nhiều sự tôn kính dành cho Bharat. Chính ở đây Shiv Baba đến. Con gọi Shiva là ‘Baba’ và rồi có Brahma Baba. Con sẽ không gọi Vishnu là ‘Baba’. Các con biết những điều này.
Người dân trên thế giới nói: Hỡi Đấng Thanh Lọc, xin hãy đến! Chúng con ô trọc, vì vậy hãy đến và thanh lọc chúng con! Tuy nhiên, họ không biết Người sẽ biến những người ô trọc thành thanh khiết như thế nào hoặc Người sẽ đưa họ đi đâu. Họ chỉ đơn giản tiếp tục nói như những con vẹt mà không hiểu ý nghĩa của điều họ nói. Ồ! Con chỉ đơn giản nói: Thượng Đế, Người Cha. Một Người Cha nghĩa là gia tài, không ai khác có thể được gọi là Cha. Cả Vishnu lẫn Shankar đều không thể được gọi là Cha, vậy thì làm sao bất kỳ ai khác có thể được gọi là như vậy? Mọi người hiểu rằng chính Đấng Duy Nhất vô hình là Thượng Đế, Người Cha. Một linh hồn đi vào cơ thể này và cầu gọi: Hỡi Thượng Đế, Người Cha! Cha đến và khiến con trở nên ý thức linh hồn. Con nói với Cha: Baba, hãy làm cho chúng con thanh khiết và đưa chúng con đến thế giới thanh khiết.
Shiv Baba đi vào Bharat để tạo ra con đường gia đình thanh khiết. Cha nói: Các con, những người đã thuộc về con đường gia đình, từng thanh khiết. Con có mong ước trở nên thanh khiết. Con nhớ thiên đường. Khi con nói về Thiên đường, thì con nhớ Krishna. Con không nghĩ rằng con nên nhớ nữ hoàng và hoàng đế Lakshmi và Narayan của con đường gia đình. Giờ đây người ta muốn bình an. Đây là chuyện của toàn thế giới. Trách nhiệm cho việc này là thuộc về Cha. Khi Bharat trở thành địa ngục, thì Cha đến để biến nó thành thiên đường. Không ai biết sau đó ai đã biến nó thành địa ngục hay khi nào? Cha nói: Ta biến các con thành những cư dân của thiên đường. Ta đưa các con đến thế giới ngọt ngào và sau đó gửi các con đến với quyền trị vì ngọt ngào. Con nên học tập với một người Cha như vậy ngày đêm và đạt được thừa kế trọn vẹn của mình. Thực tế, không có ai được dạy ngày đêm. Cha nói: Hãy học đều đặn thường xuyên mỗi ngày trong một giờ vào buổi sáng và một giờ vào buổi tối. Ai cũng có thời gian vào buổi sáng.
Nó là chuyện của một giây. Con chỉ đơn giản phải nhớ Baba và thừa kế. Cho dù như vậy, con lại quên Người và sau đó con nói: Baba, con có thể làm gì? Sự tưởng nhớ rất dễ dàng. Kiến thức về chu kỳ cũng rất dễ dàng. Đây là thế giới của những linh hồn tội lỗi. Con phải đi đến thế giới của những linh hồn từ thiện. Hãy nhớ Shiv Baba. Điều này cũng rất dễ dàng đối với những người sống ở nhà cùng với gia đình mình. Cha nhất định nhớ các con: Ta chưa nhận được thư từ người con này người con kia. Điều gì đã xảy ra với nó? Sau đó, khi người con đến trước Cha, Người hỏi: Con đã không bị bất tỉnh, phải không? Con không có được chừng đó tình yêu dành cho Cha, mà tình yêu của con bị kéo về một người chỉ kiếm được vài xu. Con nên trao tin tức của mình cho Baba và nói với Người rằng con vẫn còn sống và hạnh phúc, rằng con đang tiếp tục trao lời giới thiệu về Cha cho những người khác. Baba gửi tình yêu thương và sự tưởng nhớ trong murli mỗi ngày. Tuy nhiên, Người không thể viết tên của mỗi người con. Do vậy, các con cũng nên trao tin tức của mình.
Vào lúc này, gương mặt của mọi người trên thế giới đã trở nên dơ bẩn. Baba đến và làm cho họ xinh đẹp. Baba đến và thay đổi những gương mặt của Bharat. Người biến đổi rừng gai nhọn thành vườn hoa thơm. Người là Đấng Ảo Thuật. Trong khu vườn của thiên đường, chỉ có Bharat. Ở đó, con không nhận biết được ai sẽ đến sau con. Ở đó, con cảm thấy rằng chỉ các con là những chủ nhân thế giới. Thời kỳ vàng được gọi là khu vườn của Allah. Không phải rằng Thượng Đế tạo ra một khu rừng. Chính Ravan tạo ra khu rừng đó. Ravan là kẻ thù xưa cũ mà không ai biết. Baba hỏi: Các con là con của ai? Baba, chúng con là con của Brahma và là cháu nội của Shiv Baba. Shiv Baba trao cho con thừa kế thông qua Brahma. Người đang thiết lập thiên đường thông qua Brahma. Con đã trở thành con cái của Baba để đạt được thừa kế của mình. Baba nói: Hãy nhớ điều này! Đừng quên nó! Con nói: Baba, con cứ liên tục quên Người. Ồ! Vậy thì con nhớ kẻ biến con thành cư dân của địa ngục, mà con lại quên Người Cha biến con thành cư dân của thiên đường! Nếu con không quên Cha, thì con cũng sẽ không quên thừa kế của mình.
Vào lúc này, Baba mãi hiện diện trước con. Được nói rằng: Đấng Chúa Tể hiện diện khắp mọi nơi. Người là thầm lặng. Con không thể nói rằng con có thể thấy Người. Những linh hồn là thầm lặng và Cha cũng thầm lặng. Một linh hồn đi vào một cơ thể và nói. Ta cũng cần một cơ thể. Ta sẽ đến bằng cách nào khác nữa? Nếu Ta đi vào một bào thai, thì Ta sẽ phải đi vào một nhà tù bào thai. Tại sao Ta lại đi vào một nhà tù bào thai? Ta đã phạm phải tội gì? Cung điện bào thai tồn tại ở thiên đường. Ta sẽ làm gì nếu Ta đi vào thiên đường? Ta chỉ biến các con thành những chủ nhân của thiên đường. Bằng cách trực tiếp ngồi ở đây và lắng nghe Baba, tất cả các con tận hưởng bản thân mình rất nhiều. Ngay khi con rời khỏi đây, con quên hết mọi điều. Có rất nhiều sự khác biệt giữa việc đạt được một vương quốc cho 21 kiếp và đạt được một vị trí trong số các thần dân bình thường. Những người bản địa thì chỉ ăn những cái bánh chappati dày, trong khi những người giàu thì ăn thức ăn đầy dinh dưỡng. Có một sự khác biệt trong địa vị. Tuy nhiên, ở đây, cả hai đều bất hạnh. Ở thiên đường, tất cả đều hạnh phúc, nhưng địa vị của họ là theo thứ bậc.
Con phải nỗ lực và đạt được một vị trí cao. Con phải đi theo Mama và Baba. Con đang nhận được shrimat vào lúc này. Do vậy, con phải đi theo mẹ và cha. Mẹ và cha phải tồn tại trong các hình hài hữu hình. Shiv Baba thì không phải nỗ lực. Mama và Baba nỗ lực và đạt được vận may vương quốc của mình cho 21 kiếp. Sau đó, những người nỗ lực tốt sẽ được đặt ngồi trên ngai vàng. Tám người thi đỗ với bằng danh dự. Con nên là một trong số họ. Nếu không như vậy, thì ít nhất là trong 108. Cũng có chừa lề cho 16 108. Chuỗi hạt 16 108 là rất dài. Họ ngồi và lần các hạt của chuỗi hạt đó. Ở đây, không có chuyện lần chuỗi hạt. Cha nói: Hãy đi theo Ta! Brahma già này học và thi đỗ hạng nhất. Mama trẻ cũng đạt được hạng nhất. Vậy thì, tại sao con lại không nỗ lực? Tại sao con lại phạm lỗi? Con không viết thư cho Cha và con thậm chí không nhớ Người! Con hứa một lời hứa và sau đó, ngay khi con đi ra bên ngoài, mọi thứ kết thúc. Ta thậm chí nói cho con biết rằng con sẽ quên hết mọi điều ngay khi con đi ra bên ngoài. Con nói: Baba, chúng con sẽ không quên Người, và rồi sau đó con quên. Quả là kỳ lạ.
Việc học này hoàn toàn mới mẻ và nó không có trong bất kỳ kinh sách nào. Không ai có thể hiểu được nó. Giờ đây Baba đã trao cho con ánh nhìn drishti trong kiếp cuối cùng này. Baba này nói với các con rằng ông ấy đã từng học kinh Gita. Ta cũng đã từng thờ phụng Narayan. Ta sẽ đặt một bức ảnh của Narayan lên đệm ngồi và sau đó, ta đã giải thoát cho Lakshmi (khỏi việc mát xa chân Narayan). Con phải tương tác với người dân trên thế giới rất khéo léo. Hãy tiếp tục trao lời giới thiệu về Baba một cách thầm lặng: Hãy nhớ Cha và thừa kế. Các vị thần ở trong thời kỳ vàng và đó là lý do bức tranh của Lakshmi và Narayan đã được tạo ra. Bức tranh Trimurti đã không được sử dụng vào lúc đầu, bởi vì người ta từng bị khó chịu khi họ nhìn thấy ảnh của Brahma. Tuy nhiên, mọi thứ sẽ được thực hiện bằng cách nào nếu không có Brahma? Nếu những BK không nhìn thấy cha của mình, thì mọi thứ sẽ được thực hiện bằng cách nào?
Cha nói: Trong kinh Gita viết rằng: “Manmanabhav, madhyajibhav”. Cho dù đó là giải thoát hay giải thoát trong cuộc sống, thì chỉ có Ta, chứ không ai khác, có thể trao cho con thừa kế của cả hai. Những điều này phải được hiểu rất rõ. Nhất định hãy thức dậy vào giờ amrit vela và nghiền ngẫm đại dương kiến thức. Con có thể làm công việc của mình suốt cả ngày, nhưng vào giờ amrit vela, từ 4 giờ sáng đến 5 giờ sáng, hãy ngồi trong sự tưởng nhớ và con sẽ cảm nhận rất nhiều hạnh phúc. Baba đến từ ngôi nhà ngọt ngào để dạy cho chúng ta, những người con, và sau đó lại ra đi. Người nói: Hãy nhớ Ta, và tạp chất sẽ được loại bỏ. Khi con đã trở thành vàng ròng, con sẽ thi đỗ với bằng danh dự. Nếu con muốn đạt một vị trí cao, thì có gì mà không thể đạt được bằng cách nỗ lực chứ? Cho dù như vậy, Cha nói: Đừng quên thời thơ ấu thuộc Thượng Đế này. Con nên nhớ một người Cha như vậy hết lần này đến lần khác. Bằng cách có sự tưởng nhớ này, con trở nên thanh khiết. Achcha.
Gửi đến những người con ngọt ngào nhất, dấu yêu, đã thất lạc từ lâu nay mới tìm lại được, tình yêu thương, sự tưởng nhớ và lời chào buổi sáng từ người mẹ, người Cha, BapDada. Người Cha linh hồn chào namaste đến những người con linh hồn.
Trọng tâm thực hành:
1. Đừng phạm bất kỳ kiểu sai lầm nào. Hãy cảnh báo nhau, nhắc nhau nhớ về Cha và tiếp tục tiến bộ. Đừng quên thời thơ ấu thuộc Thượng Đế của con.
2. Hãy tiếp tục đi theo mẹ và cha. Đừng e sợ bão tố của Maya. Hãy ngồi trong sự tưởng nhớ đến Cha vào giờ amrit vela và trải nghiệm hạnh phúc.
Chúc phúc: Mong con là một linh hồn trikaldarshi, người thí nghiệm và đạt được thành công bằng sức mạnh quyết tâm.
Chúc phúc của BapDada là: Nơi nào có lòng quyết tâm, nơi đó có thành công. Vì vậy, hãy lập bất kỳ chương trình nào con muốn với lòng quyết tâm để thí nghiệm bất kỳ đức hạnh hoặc sức mạnh nào. Trước hết, hãy trải nghiệm sự hài lòng trong chính bản thân con. Hãy có suy nghĩ quyết tâm: “Tôi phải làm điều này.” Đừng bị ảnh hưởng bởi sự bất cẩn của người khác. Hãy ngồi trên chiếc ghế của một Trikaldarshi. Trước hết, hãy trở thành một hiện thân của thành công bằng cách sử dụng phương pháp này tương ứng với thời gian và sau đó, một tập thể linh hồn mạnh mẽ thí nghiệm sẽ sẵn sàng, và với những tia sáng của tập thể này, con sẽ có thể hoàn thành rất nhiều nhiệm vụ.
Khẩu hiệu: Những ai nhận được những lời chúc phúc của mọi người là những viên ngọc hài lòng.
*** Om Shanti ***