2 lý do chính cho việc thiếu đi sự mãnh liệt trong nỗ lực
Hôm nay, BapDada, Đấng Sáng Tạo đầu tiên và vĩnh cửu của các Brahmin, đang ngắm nhìn những đứa con Brahmin, tạo vật trực tiếp, hướng thượng và gần gũi của Người. Con là linh hồn Brahmin, tạo vật thân thương nhất của BapDada và con đang tiến lên bằng cách liên tục giữ trong nhận thức của mình mục tiêu trở nên gần gũi và ngang bằng. Vì vậy, hôm nay, BapDada đang đặc biệt ngắm nhìn tạo vật đầu tiên này.
Người đang nhìn thấy tốc độ và phương pháp của cả hai loại con – những đứa con nỗ lực và những đứa con nỗ lực nhanh. Người nhìn thấy có hai loại Brahmin – những người có tốc độ nhanh, bằng cách vận dụng phương pháp hướng thượng, dễ dàng được BapDada trao; và những người lúc nhanh, lúc lại không quá nhanh. Tất cả các con đang nhận được cùng một việc học, nguồn nuôi dưỡng và thành quả như nhau từ một Đấng duy nhất, vậy sao lại có sự khác biệt về tốc độ? Người nỗ lực nhanh nghĩa là người ở trong tầng lớp phân chia đầu tiên, và người nỗ lực nghĩa là người thi đậu tầng lớp phân chia thứ hai. Hôm nay, tấm biểu đồ của mọi người đặc biệt được kiểm tra. Có nhiều lý do cho điều này, nhưng có hai lý do chính. Ai cũng muốn đi vào tầng lớp phân chia đầu tiên, không ai muốn đi vào tầng lớp phân chia thứ hai cả. Tuy nhiên, có sự khác biệt giữa mục tiêu và điều kiện để đạt được mục tiêu. Hai lý do chính ấy là gì?
Trước tiên, sức mạnh của suy nghĩ, sức mạnh hướng thượng nhất, không liên tục được sử dụng một cách chính xác cho bản thân hoặc cho phục vụ vào đúng lúc. Lý do thứ hai là thiếu vận dụng sức mạnh của lời nói một cách chính xác và mạnh mẽ. Lý do cho hai điểm yếu này đó là thay vì con vận dụng chúng, con lại trở nên lề mề. Có rất ít sự khác biệt trong lời nói, tuy nhiên lại có sự khác biệt lớn trong kết quả. BapDada chỉ nhìn thấy kết quả của 3 hoặc 4 ngày thôi. Người đã không nhìn thấy toàn bộ kết quả. Người đã nhìn thấy gì trong kết quả của mọi người trong 3 hoặc 4 ngày? 50%. Tài khoản tích lũy sức mạnh suy nghĩ và sức mạnh lời nói của khoảng 50% linh hồn là 40% tích lũy, 60% lãng phí và tầm thường. Vì vậy, hãy nghĩ xem “Bao nhiêu đã được tích lũy? Cái nào nhiều hơn?”.
Lời nói cũng có tác động đến tâm trí. Tâm trí lôi kéo lời nói về phía nó. Hôm nay, BapDada đang đặc biệt kéo sự chú ý của con vào lời nói, bởi vì lời nói có liên hệ đến bản thân, cũng như là người khác. Baba còn nhìn thấy điều gì khác nữa? Tâm trí con phải ở trong tưởng nhớ. Lúc nào con cũng phải có chương trình cho việc này. Tuy nhiên, có nhiều bất cẩn trong lời nói. Đây là lý do vì sao BapDada đang đặc biệt làm cho con lưu ý đến điều này. Hai năm trước, BapDada đã đặc biệt nói với những linh hồn maharathi, những người đang tiến lên trong nỗ lực và trong công việc phục vụ của mình, ba điều liên quan đến lời nói – Nói ít, nói nhỏ nhẹ và nói ngọt ngào.
Dấu hiệu của người nói những điều lãng phí là họ nói rất nhiều. Họ sẽ kiểm soát bản thân với sự ép buộc theo thời gian và theo nhóm, nhưng bên trong, họ sẽ cảm thấy như thể ai đó đang buộc họ giữ im lặng. Sự hủy hoại lớn nhất do lời nói lãng phí gây ra là gì? Trước hết, năng lượng thể chất bị cạn kiệt do con tiêu hao nó; thứ hai, thời gian bị lãng phí. Những ai nói điều lãng phí thì có thói quen nào? Họ sẽ làm cho chuyện nhỏ hóa thành rất lớn, và cách nói của họ sẽ như thể họ đang kể chuyện vậy. Người ta kể Ramayana hoặc Mahabharata với niềm thích thú. Họ sẽ kể với niềm thích thú và họ tạo ra niềm thích thú cho người khác, nhưng kết quả là gì? Kết quả của Ramayana hoặc Mahabharata là gì? Rama đi lưu đày. Cuộc tranh chấp diễn ra giữa các Kaurava và các Pandava. Người ta mô tả điều này dưới dạng câu chuyện; không có ý nghĩa cốt lõi trong những câu chuyện đó, nhưng âm nhạc của nó thì rất hấp dẫn. Đây được gọi là câu chuyện.
Do ảnh hưởng của Maya, những ai nói điều lãng phí thì chính là linh hồn yếu; họ nhanh chóng được người khác kết bạn để có người nghe và nói. Những linh hồn như thế không thể trở thành người yêu thích sự cô tịch. Đây là lý do vì sao họ rất thông minh trong việc tạo ra người đồng hành.
Bên ngoài, nó trông có vẻ như là một nhóm rất mạnh và đông đảo, nhưng hãy luôn nhớ một điều: đây là những bước cuối cùng trước khi Maya ra đi. Đây là lý do vì sao, ngay cả khi Maya sắp sửa rời đi, bà ấy vẫn tiếp tục bắn mũi tên. Đây là lý do vì sao thỉnh thoảng và ở đâu đó, ảnh hưởng của Maya vẫn còn phát tác. Maya sẽ không ra đi dễ dàng. Cho đến khoảnh khắc sau cùng, nếu không trực tiếp thì cũng gián tiếp, và nếu không theo cách cay đắng, Maya sẽ khoác vào hình dáng mới mẻ, rất ngọt ngào và tiếp tục thử thách các Brahmin. Rồi những Brahmin ngây thơ nói gì? BapDada không bao giờ nói rằng Maya sẽ đến trong hình dạng cụ thể nào đó! Do bất cẩn, thậm chí chúng còn không kiểm tra bản thân và chúng nghĩ rằng BapDada đã nói Maya sẽ đến. Chúng chỉ nhớ ½ vế thôi – Maya sẽ đến – nhưng chúng quên mất chúng phải trở thành người chinh phục Maya.
Một điều nữa mà Baba nhìn thấy đó là những biểu hiện khác nhau của lời nói lãng phí và tầm thường.
· Thứ nhất là, con nói đùa và cười đùa vượt quá giới hạn.
· Thứ hai là, trêu chọc người khác.
· Thứ ba là, gom nhặt tin tức từ chỗ này chỗ kia, nghe ngóng rồi rao truyền tin tức.
· Thứ tư là, cùng với việc chia sẻ tin tức phục vụ, con cũng nói về những điểm yếu của người có khả năng phục vụ. Nó như là món mứt đa dạng các thành phần.
· Thứ năm là, những lời không chính xác (yuktiyukt), những lời không có trong từ điển của Brahmin.
Baba đã nhìn thấy 5 điều này. BapDada tính cả 5 điều này là lời nói lãng phí. Đừng nghĩ rằng cười đùa và nói đùa là điều hay. Cười đùa và nói đùa có chứa đựng tính tâm linh trong đó thì là tốt. Bất kỳ ai con cười và nói đùa với họ, những linh hồn ấy có nhận được lợi ích không, và thời gian của linh hồn ấy có trôi qua theo cách tốt không hay là thời gian của họ bị lãng phí? Pha trò/hài hước là một đức hạnh, nhưng nó chỉ tốt khi vận dụng đúng người, đúng lúc, đúng nhóm, đúng chỗ, phù hợp với bầu không khí. Thậm chí nếu một điều không thích hợp, sự pha trò ấy cũng được xem là lãng phí. Chứng chỉ con nhận được sẽ là chứng chỉ làm cho mọi người cười nhiều, nhưng con lại nói quá nhiều. Vì thế nó là món mứt đa dạng các thành phần, phải không?
Hãy có sự giới hạn về thời gian. Điều này còn được biết đến như là maryada purshottam (tuân theo giới luật cao quý nhất). Nếu con nói rằng bản tính của con là như thế rồi, đó là loại bản tính nào? Nó có giống với bản tính của BapDada không? Đó không được gọi là maryada purshottam, đó được gọi là con người bình thường. Hãy để lời nói của con luôn khiến cho những ai nghe sẽ muốn nghe thêm nữa. Con nên nói điều gì đó; và giống như những chú chim chatrak, họ sẽ lắng nghe lời con nói. Những lời như thế được gọi là những lời vô giá, hướng thượng. Những lời hướng thượng thì không bao giờ nhiều lời. Nếu con tiếp tục nói bất cứ khi nào con muốn, đó không được gọi là những lời hướng thượng. Vì vậy, những đứa con của Satguru chính là chủ nhân satguru, lời nói của con không chỉ là lời nói, mà đó là những lời hướng thượng.
Trí tuệ của người nói ra những điều lãng phí chắc chắn sẽ gom nhặt rác rưởi – những điều lãng phí và tin tức lãng phí – từ khắp mọi nơi, bởi vì người ấy sẽ phải nói ra dưới hình thức là câu chuyện pha trò thú vị. Chẳng hạn như, hãy nhìn vào trí tuệ của người viết ra kinh sách! Đây là lý do vì sao con phải nói những lời cần thiết và chính xác (yuktiyukt), theo thời gian và nơi chốn, những lời mang lại lợi ích cho bản thân và cho những linh hồn khác. Con ít chú ý hơn đến lời nói, đây là lý do vì sao BapDada nhấn mạnh hai lần vào điểm này.
Năm nay hãy chú ý vào lời nói của con. Kiểm tra con đã tích lũy bao nhiêu năng lượng và thời gian, và con đã lãng phí bao nhiêu lời nói của mình. Khi con kiểm tra điều này, con sẽ tự động trải nghiệm được sự ngọt ngào của việc hướng nội. Có sự khác biệt như ngày và đêm giữa sự ngọt ngào của việc hướng nội với sự ngọt ngào của lời nói và hoạt động. Linh hồn hướng nội sẽ trải nghiệm bản thân là hiện thân của tapasya, đang ngồi trong “tịnh thất” vầng trán. Con có hiểu không? Achcha.
Hiểu nghĩa là trở thành. Khi ai đó hiểu điều gì đó, chắc chắn người ấy sẽ đưa nó vào thực hành. Vì vậy, các con, những người thầy, dù gì cũng có hiểu biết. Đây là lý do vì sao con đã nhận được vận may này. Hiện tại, thỉnh thoảng con trải nghiệm vận may trở thành công cụ là bình thường, nhưng theo thời gian, con sẽ trải nghiệm được vận may này là rất hướng thượng. Nhận thức ai đã làm cho con trở thành công cụ và ai đã chọn con như là linh hồn xứng đáng sẽ tự động làm cho con trở nên hướng thượng. Nếu con duy trì nhận thức về một Đấng duy nhất đang làm cho con trở nên như thế, con sẽ rất dễ dàng trở thành yogi liên tục. Bài hát ca ngợi về Cha, Đấng làm cho con trở nên như thế liên tục cất lên trong tim con, và con sẽ trở thành yogi liên tục. Đây không phải là chuyện nhỏ. Trong số một vài linh hồn được lựa chọn trong muôn triệu linh hồn trên thế giới, bao nhiêu người các con đã trở thành người thầy công cụ? Có bao nhiêu người thầy trong gia đình Brahmin? Vì vậy, con là người được lựa chọn trong số ít ỏi đó. Là người thầy nghĩa là liên tục hát lên bài hát về Thượng Đế (Bhagwan) và về vận may của con (bhagya). BapDada tự hào về những người thầy, nhưng Người tự hào về những người thầy raazyukt (những người nhận ra ý nghĩa/tầm quan trọng của mọi điều). Achcha.
Những ai trong số các con đang ở nhà cũng ở trong niềm vui thích, phải không? Con là người hoang mang hay con là người ở trong niềm vui thích? Trong cuộc đời Brahmin, có niềm vui thích thuộc về tâm trí, cơ thể, của cải và con người trong từng giây phút. Con ngủ một cách thoải mái, con ăn một cách thoải mái. Con sống, ăn, ngủ và học một cách thoải mái. Con cần gì nữa đây? Con thích học không? Hay con ngủ vào giờ Amrit Vela? Một số con nói “Chúng con thức cả đêm, vì vậy chúng con buồn ngủ vào buổi sáng”. Hoặc nếu chúng đang làm công việc phục vụ nào đó, chúng quên mất giờ Amrit Vela. Vì vậy, điều gì được tích lũy vào lúc ấy đây? Chẳng có gì thêm được tích lũy. Một mặt, con đã làm phục vụ; mặt khác, con đã bỏ lỡ mất Amrit Vela. Sau đó chuyện gì xảy ra? Con không được chỉ ngồi xuống như là một kỷ luật, rồi ngủ gà ngủ gật. Chiếc TV ấy rất tốt. Các yogi kia ngồi trong những tư thế yoga khác nhau. Họ sẽ ngồi như thế này, như thế kia hoặc như thế nọ. Điều này cũng xảy ra ở đây. Con nghĩ rằng do đây là yoga dễ dàng nên con có thể để cho bản thân ngồi một cách thoải mái. BapDada cũng lắng nghe giai điệu của một số đứa. BapDada cũng có cuộn băng cát-xét ấy. Vì vậy, Baba giờ sẽ gạch chân hai lần điểm này, phải không? Rồi BapDada sẽ nói cho con biết sự khác biệt trong kết quả. Achcha.
Gửi đến tất cả những linh hồn đang nỗ lực mãnh liệt ở khắp mọi nơi, những người có mục tiêu hướng thượng và hấp thu những điều kiện để đạt được mục tiêu; gửi đến những linh hồn hướng thượng tuân theo giới luật hướng thượng nhất và liên tục tuôn ra những lời nói theo thời gian và kỷ luật; gửi đến những linh hồn tràn đầy kiến thức, liên tục là mahavir và biết mọi hình thù của Maya; gửi đến những vị hoàng đế thảnh thơi đắm chìm trong niềm vui thú trong mỗi giây khắc… nỗi nhớ niềm thương và lời chào namaste của BapDada.
BapDada gặp các nhóm:
Con có biết rõ sức mạnh của sự tĩnh lặng không? Sức mạnh của tĩnh lặng có thể mang con đến Ngôi nhà ngọt ngào của con, chốn bình an, trong vòng một giây. Các nhà khoa học đang cố gắng phát minh ra những công cụ thậm chí còn nhanh hơn nữa. Tuy nhiên, những công cụ của con nhanh đến mức ngay khi con nghĩ đến việc đi, con đã tiến đến đó rồi! Liệu khoa học có thể có được những công cụ như con có để đi đến nơi thật xa mà không phải tốn kém gì không? Họ tiêu tốn quá nhiều cho việc tạo ra mỗi một phát minh; họ sử dụng quá nhiều thời gian và năng lượng. Tuy nhiên, con đã làm gì? Con đã nhận được mọi thứ mà không tốn kém chi phí. Sức mạnh của suy nghĩ là nhanh nhất. Con đã nhận được công cụ là suy nghĩ thanh khiết và trí tuệ thánh thiện. Con đi đến đó bằng tâm trí thanh khiết và trí tuệ thánh thiện. Con có thể quay về bất cứ khi nào con muốn; con có thể đi đến đó bất cứ khi nào con muốn. Các nhà khoa học phải theo dõi tình hình thời tiết. Còn con thì không phải xem xét điều này – chẳng hạn như hôm nay, bầu trời đầy mây, vì vậy con sẽ không thể đi xa. Ngày nay, đừng nói đến mây, thậm chí nếu có một chút sương mù thôi, máy bay cũng không thể cất cánh. Còn chiếc máy bay của con luôn sẵn sàng chứ, hay là thi thoảng có sương mù? Nó luôn sẵn sàng chứ? Con có tốc độ mãnh liệt đến mức con có thể cất cánh trong vòng một giây không? Maya thỉnh thoảng không gây ra trở ngại chứ? Không ai có thể khiến chủ nhân toàn năng dừng lại. Ai có thể dừng con lại khi con có tất cả các sức mạnh chứ? Nếu con thiếu đi một sức mạnh nào đó, con có thể bị lừa phỉnh vào lúc cần. Chẳng hạn như, con có sức mạnh khoan dung, nhưng nếu con yếu trong sức mạnh ra quyết định, thì khi tình huống đến mà con phải đưa ra quyết định, con sẽ trải nghiệm bị thua vào lúc đó. Con chỉ có một giây khắc để đưa ra quyết định – “Có” hoặc “Không” – nhưng kết quả của điều đó thì vô cùng lớn. Vì vậy, hãy kiểm tra xem con có mọi sức mạnh không. Đừng nghĩ “Ổn mà, dù gì con cũng đang tiến lên và có yoga đấy thôi”. Tuy nhiên, con có mọi thành quả mà con nên có bằng cách có yoga không? Hay con trở nên hạnh phúc chỉ với một chút thôi, giờ Người Cha thuộc về con rồi? Người Cha thuộc về con, nhưng tài sản (của thừa kế) cũng thuộc về con chứ? Hay con thấy ổn khi con tìm thấy Người Cha? Con muốn trở thành chủ nhân đối với của thừa kế, phải không? Tài sản của Cha là mọi sức mạnh. Đây là lý do vì sao lời ca ngợi về Cha là Đấng Toàn Năng, Đấng với mọi sức mạnh. Con đã tích lũy cả kho sức mạnh chưa? Hay con chỉ có vừa đủ thôi – con kiếm được và con tiêu xài, thế thôi? BapDada đã bảo rằng khi con tiến bộ, tất cả mọi người sẽ đến như là những người hành khất, họ đến với con, những chủ nhân toàn năng – không phải để xin tiền hay thức ăn, mà là xin sức mạnh. Vì vậy, con chỉ có thể trao khi con tích lũy được cả một kho, phải không? Chỉ những ai có nhiều hơn mức họ cần cho bản thân thì mới có thể trao đi. Nếu con chỉ có đủ cho mình thôi, con sẽ trao đi cái gì? Vì vậy, hãy tích lũy nhiều chừng ấy. Còn gì khác để làm vào thời kỳ Chuyển giao chứ? Con đã được giao cho nhiệm vụ tích lũy. Không có thời kỳ nào khác trong cả Chu kỳ để con tích lũy. Vào lúc đó, con sẽ tiêu pha; con sẽ không thể tích lũy. Vì vậy, nếu con không tích lũy vào lúc con phải tích lũy, vào lúc cuối con sẽ nói gì đây? “Nếu không bây giờ, thì không bao giờ”, và tấm bảng “Quá trễ” sẽ được dựng lên. Giờ tấm bảng “Trễ” đã được dựng lên rồi, nhưng “Quá trễ” thì chưa.
Tất cả các con, các bà mẹ, đã tích lũy nhiều chừng này chưa? Con là Shiv Shakti hay con là bà mẹ ở nhà? Khi con nói con là Shiv Shakti, con nhớ đến các sức mạnh. Con là bà mẹ, Người Cha đã làm cho con trở thành Shiv Shakti. Nếu ai đó đến và nhìn thấy gương mặt của con, họ sẽ nói gì? Liệu có thể có Shakti như thế không? Tuy nhiên, Người Cha đã nhận ra rằng con là linh hồn mạnh mẽ. Người Cha nhìn vào linh hồn. Người không xem ai đó là già, là trẻ hay là trẻ con. Linh hồn thì không già hay trẻ. Vì vậy, đây là chuyện liên quan đến niềm hạnh phúc rằng Baba đã làm cho con trở thành Shiv Shakti. Trên thế giới có nhiều phụ nữ được học hành, nhưng Người Cha yêu những ai đến từ những ngôi làng. Tại sao Người lại yêu họ? “Vị Chúa Tể hài lòng với những trái tim trung thực”. Người Cha yêu trái tim trung thực. Những ai ngây thơ thì không biết nói dối hoặc lừa phỉnh ai cả. Còn những ai thông minh và ranh mãnh thì có những tính đó. Những ai có trái tim ngây thơ, nghĩa là vượt thoát khỏi sự ma mãnh của Maya, thì được Người Cha yêu thương sâu đậm. Người Cha nhìn vào những trái tim trung thực. Người không nhìn vào học vấn, khuôn mặt, ngôi làng hay tiền bạc của con. Trái tim trung thực thì được cần đến, đây là lý do vì sao tên của Người Cha là Dilwala, Đấng vỗ về cho những trái tim. Achcha.
Blessing:
Mong con là chủ nhân tràn đầy kiến thức và ấn định vận may của mình trong tầng lớp phân chia đầu tiên bằng cách giữ niềm tin kiên định.
Niềm tin kiên định sẽ ấn định vận may của con. Giống như Cha Brahma được ấn định là linh hồn đầu tiên, tương tự như vậy, hãy có niềm tin kiên định rằng chắc chắn con sẽ đi vào tầng lớp phân chia đầu tiên. Mỗi người con đều có cơ hội vàng trong Vở kịch. Chỉ cần chú ý đến việc thực hành này, con có thể đạt được con số dẫn đầu. Để làm được điều này, hãy là chủ nhân tràn đầy kiến thức trong mọi hành động con thực hiện. Gia tăng trải nghiệm của con về sự bầu bạn của Người, rồi mọi thứ sẽ trở nên dễ dàng. Maya là con cọp giấy ở trước mặt những ai có sự bầu bạn của Người Cha Toàn Năng.
Slogan:
Hãy xem bản thân con là diễn viên anh hùng và tiếp tục diễn phần vai anh hùng trong Vở kịch vô hạn này.