Hôm nay, BapDada đang nhìn thấy những dấu hiệu đặc biệt của tapasya ở tất cả các kumar tapaswi và kumari tapaswi ở khắp mọi nơi. Trước đây, con đã được nói cho biết về điểm đặc biệt của linh hồn tapaswi. Hôm nay, BapDada sẽ nhắc đến một điểm đặc biệt khác.
Linh hồn tapaswi nghĩa là linh hồn lúc nào cũng trung thực. Trung thực là điểm đặc biệt của tapaswi. Linh hồn trung thực nghĩa là linh hồn trung thực trong việc tuân theo shrimat trong từng hành động. Trung thực nghĩa là trung thành và trung thực, trung thực trong việc tuân theo shrimat, nghĩa là trung thành. Linh hồn trung thực tự động bước từng bước theo đúng những tín hiệu của shrimat. Mọi bước đi của họ đều tự động tuân theo những tín hiệu của shrimat, cũng như nhiều thứ tự động vận hành thông qua các tín hiệu với sức mạnh của khoa học. Con không cần phải khiến chúng vận hành, mà bằng sức mạnh của khoa học, thông qua điện hoặc thông qua sóng, ngay khi con bật chúng lên, chúng bắt đầu vận hành. Tuy vậy, vì sức mạnh của khoa học là có thể hoại tàn, nên chúng chỉ vận hành được trong một khoảng thời gian nhất định. Còn thông qua sức mạnh tĩnh lặng từ Người Cha vĩnh cửu, con không ngừng tiến lên một cách dễ dàng và tự động trong cuộc đời Brahmin. Ngay khi con nhận lấy kiếp sinh Brahmin, BapDada đã rót đầy shrimat vào trí tuệ thánh thiện của con. Linh hồn trung thực nghĩa là linh hồn tiếp tục tuân theo những tín hiệu của shrimat một cách tự nhiên và dễ dàng. Vậy nên dấu hiệu đầu tiên của trung thực là tuân theo shrimat một cách chính xác trong từng bước đi, trong từng giây khắc.
Tất cả các con đều tiến lên, nhưng có nhiều sự khác biệt trong cách tiến lên của các con. Một số con tiến lên dễ dàng với tốc độ nhanh. Tại sao? Những linh hồn ấy có shrimat trong trí tuệ của mình một cách liên tục và rõ ràng, nhờ thế mà họ mạnh mẽ. Đây là loại trung thực số một. Những linh hồn số một không cần phải nghĩ “Đây có phải là shrimat không nhỉ? Điều này đúng hay sai?” vì chuyện đó quá rõ ràng đối với họ. Những linh hồn khác thì phải nghĩ nhiều lần vì điều đó không rõ đối với họ. Vì thế mà từ tốc độ nhanh, họ giảm dần xuống tốc độ trung bình. Đồng thời, một số người nghĩ quá nhiều và một số còn phát mệt. Tất cả các con đều tiến lên, nhưng những ai nghĩ ngợi và những ai phát mệt thì chỉ đạt được số hạng thứ hai. Sao con lại mệt nhỉ? Trong khi tiến lên, con trộn lẫn những ý riêng của tâm trí con (manmat) và ý của người khác (parmat) với shrimat. Vì thế, con lang thang, đi chệch khỏi con đường thẳng tắp và rõ ràng để sa vào con đường quanh co khúc khuỷu. Kết quả là, con phải quay trở lại, vì đường đến đích là đường thẳng quang đãng, nó là con đường dễ dàng. Con uốn đường thẳng thành đường cong quanh co. Cứ nghĩ về chuyện này mà xem. Những người đi theo con đường quanh co thì sẽ đi được bao xa? Họ sẽ đi với tốc độ nào? Kết quả sẽ là gì đây? Họ sẽ phát mệt và quay trở lại trong tâm trạng chán nản. Vì thế, họ trở thành hạng thứ hai. Họ tốn mất rất nhiều giây khắc, họ tốn mất rất nhiều hơi thở, họ mất hết mọi sức mạnh, vì thế mà họ trở thành hạng thứ hai. Đừng trở nên sung sướng rằng kiểu gì mà con chả đang tiến lên, hãy kiểm tra cả cách con tiến lên lẫn tốc độ của con nữa. Thế con đã hiểu trung thực là gì chưa?
Một dấu hiệu khác của linh hồn trung thực đó là họ sẽ không bao giờ lãng phí bất cứ báu vật nào. Đấy không chỉ là chuyện liên quan đến của cải hay kho báu vật chất, mà con cũng đã nhận được rất nhiều báu vật khác nữa. Linh hồn trung thực sẽ không lãng phí những báu vật của thời kỳ Chuyển giao dù chỉ một giây, vì mỗi giây của thời kỳ Chuyển giao vĩ đại hơn cả một năm, cũng như 8 xu của người nghèo thì ngang bằng với 800 đồng vậy. Vì sao? Vì tình yêu của trái tim trung thực rót đầy vào 8 xu ấy, làm cho nó lớn hơn hẳn 800 đồng kia. Tương tự như vậy, mỗi giây khắc của thời kỳ Chuyển giao là vô cùng quý giá vì con có thể tích lũy được muôn triệu trong từng giây khắc. Đánh mất một giây nghĩa là mất đi khoảng thời gian mà trong đó con kiếm được thu nhập gấp muôn triệu. Tương tự như vậy, họ sẽ không lãng phí báu vật suy nghĩ, báu vật của cải kiến thức, báu vật mọi sức mạnh và mọi đức hạnh. Nếu con không sử dụng mọi sức mạnh, mọi đức hạnh và kiến thức cho nhiệm vụ, nếu con không sử dụng chúng cho người khác và cho phục vụ thì đấy cũng bị xem là lãng phí. Nếu Đấng ban tặng trao đi, nhưng những người sắp nhận lấy lại không hấp thụ được nó, đấy cũng bị xem là lãng phí, phải không?
Những ai trung thực không chỉ giữ của cải họ đạt được khư khư một chỗ. Dấu hiệu của linh hồn trung thực là anh ta gia tăng các báu vật lên. Cách để gia tăng thứ gì đó là sử dụng nó cho nhiệm vụ. Nếu con không sử dụng của cải kiến thức cho linh hồn khác và cho sự tiến bộ của chính con tương ứng với thời gian, thì những báu vật ấy sẽ chẳng bao giờ tăng lên được đâu. Một trưởng phòng hay giám đốc trung thực là người cho thấy lợi nhuận và sự tăng trưởng trong bất cứ nhiệm vụ nào. Hệt như thế, con có phải là linh hồn tạo ra lợi nhuận bằng cách sử dụng các báu vật suy nghĩ, sức mạnh và đức hạnh cho nhiệm vụ không, hay con là linh hồn làm cho chúng bị lãng phí? Dấu hiệu của linh hồn trung thực đó là họ không lãng phí thứ gì hết, mà họ là người tạo ra lợi nhuận.
Cơ thể, tâm trí và của cải vật chất của con là những báu vật do Cha trao cho con. Con đã dâng nộp tất cả những gì con có: những thứ vật chất, cơ thể, tâm trí và của cải của con. Con đã có ý nghĩ “Mọi thứ đều là của Người”. Không phải con chỉ dâng nộp một nửa, tức là con để một chút của cải lại cho mình, còn đâu con dâng nộp cho Cha hết, rằng con giữ một ít trong túi của con, rằng con để dành một chút phòng cho lúc cần. Dự phòng một chút cho lúc cần là khôn khéo. Ý thức “của tôi” lớn tới đâu thì sẽ có nhiều mánh lới tới đó trong đủ thứ chuyện, bởi vì con phải che giấu nó. Những người trên con đường tín ngưỡng cũng hiểu rằng đây là mánh lới được tạo ra thông qua ý thức “của tôi”. Vì vậy, khi con nói “Mọi thứ đều là của Cha”, thì không chỉ cơ thể đâu, mà cả tâm trí, của cải, đồ vật, không chỉ tiền bạc mà đồ vật cũng là tiền bạc. Đồ vật từ đâu mà ra? Chúng đến thông qua tiền bạc, phải không? Vì thế, lãng phí bất cứ đồ vật nào, bất cứ của cải vật chất nào, có những suy nghĩ lãng phí trong tâm trí, thực hiện những hành động lãng phí thông qua cơ thể, và lãng phí thời gian thông qua cơ thể cũng đều bị tính là lãng phí. Linh hồn trung thực không sử dụng cơ thể của mình một cách lãng phí cho bất cứ chuyện lãng phí nào. Anh ta thậm chí không sử dụng suy nghĩ của mình cho bất cứ điều lãng phí nào.
Dù con sống ở đâu, ở nhà, ở trung tâm hay ở Madhuban, thì tâm trí, cơ thể và của cải của con đều thuộc về Cha hết. Hay những người sống ở nhà lại nghĩ rằng họ không dâng nộp, thế nên mọi thứ vẫn là của họ? Không, mọi thứ đã được Cha ủy thác cho con để con trông coi. Trung thực nghĩa là không bao giờ lạm dụng bất cứ thứ gì được ủy thác cho con. Lãng phí thứ gì đó nghĩa là lạm dụng thứ đã được ủy thác cho con. Vậy nên dấu hiệu của linh hồn trung thực là linh hồn ấy sẽ không sử dụng sai bất cứ thứ gì đã được ủy thác cho mình. Con sẽ không lãng phí ngay cả thứ nhỏ nhất. Nhiều lần, do sự bất cẩn của trí tuệ hoặc do bất cẩn trong khi thực hiện hành động thông qua cơ thể, ngay cả đồ vật nhỏ cũng bị lãng phí. Khi con nghĩ “Mình có cố ý làm thế đâu, nó cứ xảy ra đấy chứ”. Cứ để nó xảy ra nghĩa là bất cẩn đấy con. Dù đấy là sự bất cẩn của trí tuệ, hay của hành động thông qua cơ thể, thì cả hai loại bất cẩn này đều tạo ra lãng phí. Thế nên đừng lãng phí bất cứ thứ gì. Từ một, hãy để nó tăng lên mười lần, chứ không nên để bị lãng phí. BapDada luôn nhắc đến việc này với khẩu hiệu “Tiêu tốn ít hơn, thành tựu nhiều hơn”. Đằng này thì làm gia tăng, còn đằng kia thì khiến cho mất đi. Linh hồn trung thực nghĩa là linh hồn liên tục sử dụng tâm trí, cơ thể và của cải một cách thích đáng. Đây là dấu hiệu của linh hồn trung thực.
Tapaswi nghĩa là người thực nghiệm tất cả những khía cạnh đặc biệt của sự trung thực trong mọi hành động. Con chớ nên nói rằng “Mọi thứ đều được tan hòa, và con biết hết mọi thứ”. Không, ý nghĩa của tapasya và yoga là sử dụng nó cho thực nghiệm. Nếu con không thực nghiệm những điểm đặc biệt này, thì con không phải là người thực nghiệm và cũng không phải là yogi. BapDada đã trao cho con tất cả những báu vật này để con thực nghiệm. Con càng thực nghiệm nhiều bao nhiêu, sự tiến bộ càng được thấy rõ ở con, người thực nghiệm, nhiều bấy nhiêu. Nếu không có sự tiến bộ, con không phải là người thực nghiệm.
Nhiều đứa con cảm thấy mình không tiến lên và cũng chẳng thụt lùi. Chúng lúc nào cũng như thế. Nhiều đứa nói rằng chúng rất ổn lúc bắt đầu, và chúng rất say sưa, nhưng niềm say sưa ấy giờ đã sụt giảm rồi. Đấy là tiến bộ hay là điều gì khác? Đấy là trạng thái bay hay trạng thái dậm chân tại chỗ? Hay đấy là trạng thái nào khác? Hãy là linh hồn thực nghiệm. Ý nghĩa của trung thực là linh hồn tiến bộ thông qua thực nghiệm. Con đã trở thành linh hồn thực nghiệm theo cách ấy chưa? Hay con chỉ giữ mọi thứ ẩn tan ở bên trong? Có tốt không nếu các báu vật cứ ở bên trong và không hề được sử dụng? Con có trung thực theo cách như thế không?
Cha và gia đình tự động có tình yêu trong tim và sự tin cậy dành cho những ai trung thực. Vì sự tin cậy của mình, Cha và gia đình trao toàn quyền cho linh hồn ấy. Linh hồn trung thực tự động trải nghiệm được tình yêu của Cha và của cả gia đình. Linh hồn như thế trải nghiệm được sự tin cậy từ những anh chị lớn hơn, từ những em nhỏ hơn và từ những người đồng trang lứa. Con đã trở nên xứng đáng với tình yêu và sự tin cậy như thế đến mức độ nào? Hãy kiểm tra cả điều này nữa. Chớ có tiếp tục nghĩ “Vì chuyện này mà họ không tin cậy mình. Thế thì làm sao mình có thể xứng đáng được tin cậy đây?”, mà thay vì thế hãy làm cho bản thân con trở nên xứng đáng. Các linh hồn thường nói “Tôi tốt thế mà họ không tin tưởng tôi”. Chúng cứ nói nhiều như thế. Chúng đưa ra rất nhiều lý do, và nhiều lý do cũng đã được tạo ra.
Thế nhưng, nên có sự trung thực trong trái tim và sự trung thực trong cái đầu. Nếu không, con sẽ lung lay, xáo trộn rất nhiều trong đầu con đấy. Vì thế, phải có sự trung thực trong trái tim và sự trung thực trong cái đầu. Khi có đủ tất cả các loại trung thực rồi, nếu hôm nay chưa có sự tin cậy, thì ngày mai sẽ có sự tin cậy thôi. Có câu nói “Con thuyền chân lý có thể chòng chành nhưng sẽ không bao giờ chìm”. Con thuyền của sự tin cậy là sự thật và trung thực. Mặc dù nó chòng chành, nhưng xứng đáng được tin cậy nghĩa là con thuyền sẽ không bao giờ chìm. Vì vậy, với lòng can đảm dựa trên sự thật, con có thể trở nên xứng đáng được tin cậy.
Trước đây, con đã nghe nói rằng sự thật không thể được chứng minh, mà sự thật tự nó sẽ được hiển lộ. Đừng chứng minh điều gì cả, mà hãy trở thành hiện thân của thành công. Vậy nên, tương ứng với tốc độ của thời gian, hãy để cho những bước tapasya của con tiến lên nhanh chóng và dễ dàng. Con đã hiểu con cần phải làm gì trong Năm Tapasya chưa? Vẫn còn một chút thời gian nữa. Hãy tiếp nhận mọi phương pháp cho bản thân và trở thành hiện thân của thành công. Achcha.
Gửi đến tất cả những linh hồn trung thực, những linh hồn không ngừng tiến về phía trước bằng cách sử dụng mọi báu vật cho nhiệm vụ; gửi đến những linh hồn lúc nào cũng sử dụng tâm trí, cơ thể và của cải của mình cho nhiệm vụ một cách chính xác; gửi đến những linh hồn liên tục làm cho bản thân mình xứng đáng với sự tin cậy và tình yêu thương; gửi đến những linh hồn hướng thượng biến điều lãng phí thành điều tốt nhất; gửi đến những linh hồn ở mảnh đất này cũng như ở nước ngoài, dẫu đang ngồi ở tít xa nhưng vẫn ngồi thật gần và trực tiếp trước mặt BapDdada… nỗi nhớ niềm thương và lời chào namaste của BapDada.
BapDada nói với Dadiji:
Con ở trong thế giới của Người Cha, cũng như ở trong ánh nhìn của Người. Hãy gửi nỗi nhớ niềm thương đến cho bạn của con, Janak (Dadi Janki). Hãy bảo cô ấy giữ quân bình giữa việc chăm sóc cho cơ thể và việc phục vụ. Hãy chú ý bởi vì thời gian mong manh sẽ đến trong tương lai. Cơ thể sẽ trở nên mong manh và phục vụ sẽ tăng trưởng rất nhiều. Rất nhiều việc phải được thực hiện thông qua cơ thể. Achcha.
Blessing:
Với vai trò là người được ủy thác không hề sợ hãi, mong con chấm dứt “của tôi, của tôi” và chết đi đối với thế giới cũ.
Con người thì sợ chết, trong khi con thì đã chết rồi. Con đang sống trong thế giới mới, con đã chết đi đối với thế giới cũ. Vậy tại sao người đã chết lại sợ chết chứ? Họ sẽ không hề sợ hãi. Tuy nhiên, nếu còn một chút dấu vết nào của “của tôi, của tôi” (mine, mine), con mèo Maya sẽ kêu meow (/mi: au:t/, nghĩa là “đánh mất bản thân”). Con người lo lắng về cái chết, về những thứ của họ và về gia đình họ, trong khi con là người được ủy thác – ngay cả cơ thể kia cũng không thuộc về con, vì vậy con tách rời và không có một chút gắn kết nào.
Slogan:
Hãy làm cho trái tim của con trở nên lớn đến mức những tâm ấn hữu hạn không còn xuất hiện, kể cả trong giấc mơ của con.