Trọng tâm: Con ngọt ngào, đêm vô hạn bây giờ đang kết thúc và ngày sắp sửa đến. Các con phải trở về nhà. Vì vậy, hãy ngừng lang thang đến mọi cánh cửa.
Câu hỏi: Trên nền tảng việc luyện tập nào mà các con có thể làm phục vụ rất tốt?
Trả lời: Nếu con có thể duy trì việc luyện tập có được ít nhất tám giờ tưởng nhớ, thì con có thể làm phục vụ rất tốt, bởi vì chính bằng cách có sự tưởng nhớ mà con có thể lan tỏa sóng rung động bình an và thanh khiết vào trong bầu không khí của toàn thế giới. Chỉ duy nhất bằng cách có sự tưởng nhớ mà tội lỗi của con mới được xóa bỏ và con sẽ nhận được một vị trí cao. Đây là lý do vì sao con không bao giờ được trở nên mệt mỏi trong khi ở trên cuộc hành hương linh hồn này. Hãy từ bỏ mọi nhận thức về cơ thể con và luyện tập liên tục ý thức linh hồn.
Bài hát: Hỡi kẻ lữ hành trong bóng đêm, đừng trở nên mệt mỏi! Đích đến của bình minh chẳng còn xa.
Om Shanti. Các con đã nghe lời cảnh báo. Người Cha đã cảnh báo những người con: Hỡi những kẻ lữ hành trong bóng đêm, đừng trở nên mệt mỏi, bởi vì đối với các con, ngày giờ đây đang đến. Đây là đêm và ngày vô hạn. Đêm vô hạn đang đi đến hồi kết và ngày vô hạn giờ đây đang được thiết lập. Các con, những linh hồn, bây giờ phải trở về nhà. Đây là điều mà các con đã thực hiện thờ cúng suốt nửa chu kỳ vì nó. Tuy nhiên, các con đã không thể tìm thấy Thượng Đế bởi vì các con đã thay đổi tên gọi và hình dạng của Người. Con bây giờ biết rằng Cha đang chỉ cho các con đường để đi vào ngày, nghĩa là đi từ thời kỳ sắt đến thời kỳ vàng. Baba đã giải thích rằng những người được sinh ra thông qua thói tật thì được gọi là hư hỏng. Người dân Bharat đã quên mất Người Cha. Thượng Đế của kinh Gita là vô hình, nhưng họ đã chèn tên của Krishna hữu hình vào thay thế. Đó là sai lầm lớn nhất, và chính bởi sai lầm này mà các con đã phải trải nghiệm khổ đau suốt nửa chu kỳ. Sai lầm này chính là công cụ cho việc khiến các con trải nghiệm khổ đau. Phần vai này của vở kịch được ghi lại.
Các con tiếp tục lang thang dọc theo con đường thờ cúng. Nếu con biết Người Cha, thì không cần phải lang thang. Con bây giờ đã biết được Người Cha. Nếu Shri Krishna đã đến trong cùng hình dạng đó, thì sẽ không ai gặp bất kỳ khó khăn nào trong việc nhận ra cậu ấy; mọi người sẽ biết được cậu ấy rất nhanh chóng. Tuy nhiên, Baba rất thầm lặng đến mức mà ngay cả các con cũng quên mất Người. Sẽ không ai quên Krishna. Toàn bộ thế giới sẽ hoàn toàn gắn kết với cậu ấy. Họ sẽ nghĩ rằng, bởi vì Shri Krishna là chủ nhân của thiên đường, nên cậu ấy sẽ đưa họ đến thiên đường; họ sẽ không để cậu ấy yên một mình. Tuy nhiên, con cần sự khéo léo để giải thích cho người khác. Nếu các con không biết cách giải thích cho người khác, thì trong một số trường hợp, phản phục vụ sẽ được thực hiện. Đây là bởi vì bản thân con chưa hiểu đủ để có thể chứng minh điều này và đưa ra sự tính toán chính xác cho bất kỳ ai. Hiện tại, tất cả đều ô trọc và họ hát: "Đấng Thanh Lọc là Rama, người thuộc về Sita." Tuy nhiên, không ai biết ai đã làm cho các con thanh khiết.
Họ tin rằng Shri Krishna là Thượng Đế của kinh Gita. Không hề có kinh sách của Rama; sử thi Ramayana không phải là kinh sách của Ramachandra. Rama đã không thiết lập lối sống chiến binh. Shiv Baba thiết lập các lối sống Brahmin, thánh thần và chiến binh cùng một lúc. Trong số các con cũng vậy, có rất ít người có thể hiểu được khía cạnh này. Chỉ duy nhất có một vua và hoàng hậu, nhưng nhiều người trở thành thần dân và người hầu và đầy tớ. Trước đây, các vị vua đã có nhiều người hầu và đầy tớ. Họ đã từng có một số người để tiêu khiển cho họ, một số người thì nhảy múa cho họ, v.v… Ở đó cũng vậy, có những người rất thích thú với việc nhảy múa, v.v..., nhưng có rất ít người trở thành vua và hoàng hậu. Đó là những người có thể hiểu được một cách rõ ràng và cũng có thể giải thích cho người khác. Các con có thể biết từ những cuộc triển lãm phục vụ rằng những người con nào có thể giải thích rất rõ ràng.
Điều đầu tiên mà các con phải giải thích chính là, bởi vì họ không biết Thượng Đế, mà họ đã nói rằng Người có mặt ở khắp mọi nơi. Thứ hai, bằng cách gọi Krishna là Thượng Đế, mà họ đã làm cho tên của Shiv Baba, Đấng tạo ra thiên đường, biến mất. Chỉ duy nhất Người Cha vô hình mới là Đấng Sáng Tạo cho tất cả. Đấng Duy Nhất đó phải được nhớ đến. Người là Đấng Duy Nhất dạy cho các con Raja Yoga. Tuy nhiên, họ đã viết trong kinh Gita rằng, Thượng Đế Krishna nói và đây là lý do vì sao mọi người cầm kinh Gita trong tay và đưa ra một lời thề giả dối. Giờ đây, hãy nói cho Ta, Shri Krishna hiện diện ở khắp mọi nơi hay là Đấng Vô Hình, Linh hồn Tối cao, hiện diện ở khắp mọi nơi? Tất cả đều nhầm lẫn.
Các con bây giờ phải thức dậy sớm vào buổi sáng và luyện tập giải thích. Được nói rằng Asthavakra (người tật nguyền với tám dị tật) đã trao kiến thức cho Janak. Tuy nhiên, đây không phải là kiến thức về yếu tố ánh sáng; đây là kiến thức được trao thông qua Brahma. Những Brahma Kumari, chứ không phải là những brahm kumari, trao kiến thức này. Những người kia thì xem yếu tố ánh sáng là Thượng Đế, nhưng không; Thượng Đế là Người Cha. Tên của Cha là Shiva. Brahm là yếu tố ánh sáng. Không điều nào trong số những điều này có thể được thấu hiểu được bởi những người có trí tuệ thô. Những người hầu và đầy tớ được tạo ra, theo thứ bậc. Các con nên hiểu rằng nếu các con không thể giải thích rất rõ ràng, thì phần vai của các con là vào lúc cuối. Vì vậy, các con nên nỗ lực! Bất kể điều gì mà người dân trên thế giới dạy, thì họ đều dạy thông qua ý thức cơ thể. Không ai, ngoài các con, những Brahmin, là ý thức linh hồn. Trong số các con cũng vậy, những người mà trở nên ý thức linh hồn cũng là theo thứ bậc.
Ta đang trò chuyện với những linh hồn. Linh hồn nói thông qua những giác quan này. Linh hồn nói: Tôi không thể nghe được bởi vì giác quan của tôi kém. Có nỗ lực để trở nên ý thức linh hồn. Trong thời kỳ vàng, mặc dù các con không có kiến thức về Linh hồn Tối cao, nhưng các con vẫn luôn ý thức linh hồn. Cha nói: Không ai nghĩ đến Ta ở đó. Không cần phải suy nghĩ đến Ta ở đó. Có tưởng nhớ và suy nghĩ về Thượng Đế là cùng một điều. Những người kia thì cầm một chuỗi hạt trên tay và tụng niệm tên của Rama bằng miệng họ. Họ nói “Rama, Rama” bằng miệng, nhưng nó là sai ở đây ngay cả khi nói rằng “Rama, Rama”. Những lời đúng đắn là "Shiv Baba". Tuy nhiên, con thậm chí không được nói "Shiva, Shiva". Con không cần phải nhắc đến tên để tưởng nhớ Người Cha. Tưởng nhớ Người Cha là một cuộc hành hương. Khi người ta đi trên một cuộc hành hương thể lý, thì họ nhớ rằng họ đang đi đến đền thờ Amarnath. Họ phải nhắc cái tên đó. Các con thì không phải tụng niệm bất cứ thứ gì. Các con biết rằng vở kịch sắp sửa kết thúc. 84 kiếp của chúng ta giờ đây đang kết thúc. Chúng ta phải cởi bỏ những bộ trang phục cũ kỹ này. Chúng ta đã trở nên ô trọc trong khi diễn các phần vai của chúng ta.
Cha nói: Thân của cái cây thế giới loài người này giờ đã hư hoại, nhưng cành nhánh của nó vẫn còn lại. Chúng cũng đã trở nên hoàn toàn ô trọc. Tuổi thọ của cái cây giờ đây đang kết thúc. Vở kịch phải lặp lại một lần nữa. Mỗi người sẽ diễn phần vai riêng của mình. Không hề có thế giới khác. Nếu mà đã có, thì tại sao chúng ta lại đang học? Các con nói: Baba, hãy đến và dạy cho chúng con Raja Yoga một lần nữa. Hãy trao cho chúng con kiến thức về kinh Gita và thanh lọc chúng con. Tuy nhiên, không ai biết là họ đã trở thành ô trọc như thế nào. Các con giờ đây biết rằng các con đã từng thanh khiết và rằng lịch sử lặp lại. Cha nói: Con bây giờ phải trở về nhà. Cha cư ngụ trong ngôi nhà. Người nói: Các con cư ngụ trong vùng tối thượng, nhưng rồi các con quên mất điều này. Những linh hồn cư ngụ ở Brahmand (Thế giới linh hồn). Đây là thế giới mà con người cư ngụ, trong khi những linh hồn thì cư ngụ ở Brahmand (vùng yếu tố ánh sáng). Sau đó họ đến đây để diễn những phần vai của mình.
Ở bên trên là bầu trời. Chân của mọi người là ở trên mặt đất, nhưng phần còn lại của cơ thể họ thì ở đâu? Chúng ở trong không gian. Những linh hồn, những ngôi sao, cư ngụ ở bên trên kia (bên trên bầu trời). Chẳng có gì ở đó mà sẽ rơi xuống. Những nhà khoa học du hành trong tên lửa và một số thậm chí còn đi ra ngoài tên lửa vào không gian. Họ thậm chí viết rằng: Không hề sợ hãi việc rơi xuống. Không có đủ lực hút như thế (không có trọng lực) ở đó để mà người ta có thể sống ở đó. Vậy thì, tại sao một linh hồn nhỏ xíu như thế lại không thể ở trong yếu tố ánh sáng vĩ đại? Nơi cư ngụ của họ là ở đó. Mặt trời, mặt trăng và những ngôi sao là rất lớn. Nhìn xem chúng luôn luôn ở trên đó như thế nào! Chúng không được nối bởi một sợi dây.
Toàn bộ vở kịch đã được tạo ra. Chúng ta đi quanh chu kỳ 84 kiếp. Đây là một cái cây và nó có rất nhiều cành nhánh lớn. Tuy nhiên, các con không thể nhìn thấy những cành nhánh nhỏ. Baba giải thích cho các con một cách tóm tắt. Những người đến sau này chắc chắn sẽ nhận ít kiếp sinh hơn, nhưng Baba sẽ không nói cho con tài khoản của mỗi và mọi người. Con biết rằng các lối sống Brahmin, thánh thần và chiến binh đang được thiết lập thông qua Brahma. Những người mà thực hiện việc thiết lập thì sau đó phải dưỡng nuôi nó. Brahma, Vishnu và Shankar là ba vị thần riêng biệt. Điều này không có nghĩa rằng Brahma có ba gương mặt; điều đó là không thể.
Cha nói: Các con, các con đã trở nên hoàn toàn không hiểu biết. Cha đến và làm cho các con hiểu biết. Tất cả các con, những nàng Sita, giờ đây đang ở trong tù ngục của Ravan. Các con là những con khỉ và Rama đã cầm quân của các con và khiến các con trở nên xứng đáng được ở trong một đền thờ. Vương quốc giờ đây đang được thiết lập. Con càng đi theo shrimat nhiều bao nhiêu, thì con càng nhận được vị trí cao bấy nhiêu. Con biết rằng Mama và Baba của con đạt được số một. Họ đang ngồi ở trước các con trong thế giới hữu hình. Con cũng có thể nhìn thấy họ ngồi trong vùng tinh tế và con cũng có thể nhìn thấy họ ở Thiên đường nữa. Nhiều người đã được ban cho những linh ảnh vào lúc đầu, nhưng không phải tất cả họ đều sẽ trở thành Krishna. Những hoạt động thánh thiện được cho thấy để truyền cảm hứng cho các con nỗ lực. Con không thể trở thành hoàng đế và nữ hoàng nếu không nỗ lực.
Những người có trí tuệ với niềm tin vững chãi thì luôn ở đây và nói một cách vững vàng rằng: "Baba, con sẽ không bao giờ rời bỏ Người." Một số nói điều này và sau đó rời bỏ Baba. Họ kinh ngạc bởi kiến thức, họ lắng nghe kiến thức và thuật lại nó cho những người khác và sau đó họ bỏ chạy. Điều này đã từng được nói vào lúc đầu, nhưng bây giờ nó cũng xảy ra. Được nói rằng họ cũng đã từng bỏ chạy theo cách này một chu kỳ trước. Các con không thể tin tưởng bất cứ ai, cũng như các con không thể tin tưởng cuộc sống của mình. Họ thuộc về Baba và sau đó họ chết. Họ thậm chí tổ chức sinh nhật thuộc Thượng Đế của họ và sau đó lại chết, nghĩa là họ đã buông bỏ bàn tay Baba. Baba liên tục nói với các con: Các con phải suy nghĩ rằng các con phải đi đến ngôi nhà ngọt ngào của mình. Đó là lý do vì sao con tưởng nhớ Người Cha và ngôi nhà của các con. Trên con đường thờ cúng, các con đã tưởng nhớ Thượng Đế suốt nửa chu kỳ. Tuy nhiên, không ai có thể trở về nhà bởi vì họ không biết ngôi nhà. Vậy thì, làm sao họ có thể trở về đó? Làm sao họ có thể trở thành những kẻ lữ hành linh hồn? Bây giờ các con đã trở thành những kẻ lữ hành đích thực.
Tội lỗi của những người mà ở trong tưởng nhớ một thời gian dài thì được cắt bỏ. Các con cũng phải chú ý đến cuộc hành hương. Sẽ rất tốt nếu các con có thể duy trì phục vụ này của con trong tám giờ vào lúc cuối. Thông qua phục vụ này, con lan tỏa những sóng rung động bình an và thanh khiết. Bằng cách có tưởng nhớ, tội lỗi của con sẽ được xóa bỏ và con sẽ đạt được một vị trí cao. Đây là lý do vì sao được nói rằng: Hỡi kẻ lữ hành trong bóng đêm, đừng trở nên mệt mỏi. Hồi kết của thời kỳ sắt, nghĩa là đêm của Brahma, đang kết thúc. Mọi người nhất định phải trở về nhà. Hãy nhớ ngôi nhà linh hồn. Linh hồn của các con giờ đây phải trở về nhà. Hãy loại bỏ mọi ý thức về cơ thể con! Hãy trở nên ý thức linh hồn! Đây là cuộc hành hương tưởng nhớ. Achcha.
Gửi đến những người con ngọt ngào nhất, dấu yêu, đã thất lạc từ lâu nay mới tìm lại được, tình yêu thương, sự tưởng nhớ và lời chào buổi sáng từ Người Mẹ, Người Cha, BapDada. Người Cha linh hồn chào namaste đến những người con linh hồn.
Trọng tâm thực hành:
1. Hãy làm cho trí tuệ con có niềm tin vững chắc và duy trì lòng quyết tâm không bao giờ buông bỏ bàn tay Cha, và liên tục tưởng nhớ Người Cha và ngôi nhà của con.
2. Hãy nỗ lực để trở nên ý thức linh hồn. Để được giải thoát khỏi tù ngục của Ravan, năm thói tật, hãy đi theo shrimat. Hãy nỗ lực để trở nên xứng đáng ở trong một đền thờ.
Chúc phúc: Mong cho những cảm nhận của con đong đầy kiến thức và yoga của con đong đầy tình yêu thương, và trải nghiệm trạng thái bay và trở nên ngang bằng với Cha.
Những người là những linh hồn yogi và là những hiện thân của kiến thức thì liên tục trải nghiệm mọi sức mạnh và trở nên chiến thắng. Những người mà chỉ là hiện thân yêu thương của những cảm nhận thì liên tục có “Baba, Baba” trong tâm trí họ và trên môi họ, và đây là cách mà họ nhận được sự hợp tác hết lúc này đến lúc khác. Tuy nhiên, để trở thành những linh hồn ngang bằng, hiểu biết kiến thức và yogi, con phải gần gũi cận kề và đây là lý do vì sao, con phải có được sự cảm nhận và trở thành hiện thân của kiến thức ở cùng một mức. Những cảm nhận đong đầy kiến thức; yoga đong đầy tình yêu thương: có được sự cân bằng của cả hai sẽ trao cho con trải nghiệm về trạng thái bay và khiến con ngang bằng với Cha.
Khẩu hiệu: Để liên tục yêu thương và hợp tác, hãy hấp thu đức hạnh dễ dàng và khoan dung.
*** Om Shanti ***
Những lời dạy cao quý hướng thượng vô giá của Mateshwariji
Ý nghĩa đích thực của “Om, Shivohum, Hum so, so hum (Tôi là những gì tôi đã từng).
Om Shanti. Chúng ta nói những từ “Hum so, so hum, Shivohum, tôi, linh hồn, là Linh hồn Tối cao.” Ai nói những lời dạy cao quý hướng thượng này và ý nghĩa đích thực của những từ này là gì? Khi chúng ta nói "Om", nó có nghĩa là tôi, linh hồn, là một hiện thân của bình an. Bằng cách có niềm tin này, con không thể nói những từ “Tôi, linh hồn, là Linh hồn Tối cao.” Khi đó chúng ta có thể hiểu được rằng tôi, linh hồn, là một đứa con của Linh hồn Tối cao. Nói từ "om" là một quyền của tất cả những linh hồn. Khi chúng ta nói "Hum so, so hum", những từ này có nghĩa rằng "Chúng ta, những người đã từng xứng đáng được thờ phụng và bây giờ đã trở thành những kẻ đi thờ cúng." Tôi đã từng xứng đáng được thờ phụng”. Chỉ có những linh hồn mới có thể nói những từ này. Người ta nói "Tôi, linh hồn, là Linh hồn Tối cao". Chỉ có Thượng Đế mới có thể nói những lời này bởi vì Người là Linh hồn Tối cao duy nhất. Chỉ có Thượng Đế mới có thể nói “Shivohum” bởi vì Người là Shiva. Chúng ta chỉ có thể biết ý nghĩa của những từ này khi Thượng Đế đến và trao cho chúng ta kiến thức này. Những người của các tôn giáo khác không có được kiến thức này. Chúng ta bây giờ đã nhận được kiến thức rằng chúng ta sẽ trở thành thánh thần. Chúng ta có những bức tranh ký ức về các vị thần ở trước chúng ta, và chúng ta cũng có lịch sử về câu chuyện cuộc đời của họ, kinh Bhagawad Gita là ở trước chúng ta bởi vì chúng ta đang ở trong toàn bộ chu kỳ từ đầu đến cuối. Khi những người cha kia của các tôn giáo khác đến, thì họ đến vào giữa chu kỳ và đây là lý do tại sao họ không thể nói những từ "hum so". Họ chỉ có thể nói từ “om”. Achcha.