Trọng tâm:Con ngọt ngào, thay vì cho phép trí tuệ của con lang thang đây đó, thì hãy nhớ đến Người Cha ở trên ngôi nhà. Hãy để trí tuệ của con đi xa, thật xa. Đây được gọi là cuộc hành hương tưởng nhớ.
Câu hỏi: Dấu hiệu của những người con nhớ đến Người Cha với trái tim chân thật là gì?
Trả lời:
1. Những người con nhớ đến Người Cha bằng trái tim chân thật thì không bao giờ thực hiện bất kỳ hành động tội lỗi nào. Chúng không bao giờ làm bất kể điều gì xúc phạm đến Người Cha. Chúng có những cung cách rất tốt.
2.Chúng ở trong tưởng nhớ ngay cả khi chúng đang dùng bữa. Chúng thức dậy khỏi giấc ngủ của chúng một cách tự nhiên, vào đúng thời điểm. Chúng rất bao dung và rất ngọt ngào. Chúng không bao giờ giấu diếm Người Cha bất kể điều gì.
Bài hát: Cuộc hành hương của chúng ta là độc nhất.
Om Shanti.Người Cha ngồi đây và giải thích cho các con. Một số hiểu về Người Cha vô hình, một số hiểu người cha hữu hình và một số hiểu Người Mẹ và Người Cha. Thậm chí khi người mẹ và Người Cha này giải thích thì người mẹ vẫn tách biệt khỏi Người Cha. Khi Đấng Vô Hình giải thích, Đấng Vô Hình là tách biệt khỏi hữu hình, nhưng chính Người Cha là người giải thích điều này.
Chỉ có các con mới biết rằng có nơi hành hương thể lý và nơi hành hương tâm linh. Những cuộc hành hương thể lý đó kéo dài suốt nửa chu kỳ. Nếu con nói rằng những cuộc hành hương thể lý kia đã tiếp tục hết kiếp sinh đến kiếp sinh khác, thì được hiểu rằng chúng đã tiếp tục từ lúc bắt đầu và chúng tiếp tục mãi mãi. Thực ra không phải như vậy. Đây là lý do tại sao người ta nói rằng chúng đã tiếp tục được nửa chu kỳ. Người Cha bây giờ đã đến và giải thích cho các con những bí mật của những cuộc hành hương đó.
‘Manmanabhav’ nghĩa là, cuộc hành hương tâm linh. Người nhất định giải thích cho những linh hồn, vì Đấng giải thích chính là Người Cha Tối Cao. Không ai khác có thể giải thích nó. Mỗi người đều đi đến nơi hành hương của người sáng lập tôn giáo đó. Đây cũng là một phong tục và hệ thống suốt nửa chu kỳ. Họ đi đến tất cả các nơi hành hương, nhưng những nơi đó thì không thể ban sự cứu rỗi cho bất cứ ai. Bản thân họ đi hết những cuộc hành hương này đến những cuộc hành hương khác. Họ đi hành hương đến Amarnath và Badrinath hàng năm và sau đó họ cũng đi đến bốn nơi hành hương. Bây giờ, chỉ có con mới biết về cuộc hành hương tâm linh này. Người Cha Tối Cao linh hồn đã nói: Manmanabhav. Hãy từ bỏ mọi cuộc hành hương thể lý và nhớ Ta và rồi con sẽ đi đến thiên đường đích thực.
Một cuộc hành hương, nghĩa là, đến và đi. Điều đó chỉ xảy ra vào thời điểm này. Không có cuộc hành hương nào trong thời kỳ vàng. Con sẽ đi và ngồi trong ashram của thiên đường (swarg-ashram) mãi mãi.
Ở đây, họ chỉ đặt tên đó cho một địa điểm. Trên thực tế, ở đây không có ashram thuộc thiên đường nào cả. Thời kỳ vàng được gọi là ashram thuộc thiên đường. Địa ngục thì không thể được trao cho tên gọi đó. Cư dân của địa ngục sống trong địa ngục và cư dân của thiên đường sống trong thiên đường. Ở đây, mọi người đi đến các tịnh thất vật chất và sau đó quay trở lại. Người Cha Vô Hạn giải thích tất cả những điều này. Trên thực tế, chỉ có một Guru đích thực và vô hạn. Người Cha Vô Hạn cũng chỉ là Đấng Duy Nhất. Mặc dù họ nói về Guru Aga Khan nhưng ông ấy không thực sự là một guru, ông ấy không phải là người ban tặng sự cứu rỗi. Nếu ông ấy là người ban tặng sự cứu rỗi, thì bản thân họ sẽ có thể đi vào giải thoát và sự cứu rỗi. Ông ấy không thể được gọi là guru. Họ chỉ đơn giản đặt cho ông ta cái tên đó. Người Sikh nói: Satguru Akal (Satguru bất tử). Trên thực tế, chỉ duy nhất Linh Hồn Tối Cao mới là Sat Shri Akal, Người cũng được gọi là Satguru. Chỉ duy nhất Một Đấng là Người ban sự cứu rỗi. Những người theo đạo Hồi, Phật giáo và Brahma, v.v. không thể làm được điều này, mặc dù họ nói về Guru Brahma, Guru Vishnu. Mặc dù Brahma có thể được gọi là một guru, nhưng không thể có Guru Vishnu hay Guru Shankar. Chắc chắn là tên gọi Guru Brahma, nhưng cũng phải có Guru của Guru Brahma. Sat Shri Akal không phải là guru. Người là Satguru duy nhất. Không có những guru hay những triết gia nào v.v. là người trao kiến thức tâm linh ngoại trừ Đấng Duy Nhất. Đức Phật, v.v., mang tất cả mọi người khác xuống cùng với họ. Ông ấy phải đi qua các giai đoạn thanh khiết và ô trọc. Ông ấy không đến để ban sự cứu rỗi.
Tên gọi 'Đấng Ban Tặng Sự Cứu Rỗi’ là chỉ biết đến với Đấng Duy Nhất nhưng sau đó Người cũng bị cho là hiện diện khắp mọi nơi. Trong trường hợp đó, thì cần gì phải tiếp nhận một guru? Ta là một guru, con là một guru, Ta là Shiva và con là Shiva…Không một ai có thể hài lòng vừa ý với điều đó. Tuy nhiên, bởi vì họ thanh khiết, nên họ được trao cho sự kính trọng, nhưng họ không thể ban sự cứu rỗi. Chỉ Đấng Duy Nhất mới được gọi là Guru đích thực. Có nhiều kiểu guru. Thậm chí một bậc thầy, người dạy dỗ con cũng được gọi là một guru. Ông này cũng là Bậc Thầy. Ông ấy dạy con cách chiến đấu với Maya. Các con có kiến thức về việc trở thành trikaldarshi để trở thành người cai trị địa cầu. Chỉ những ai biết về chu kỳ thế giới, mới trở thành những vị vua cai trị địa cầu. Biết được chu kỳ của vở kịch và biết được sự khởi đầu, giữa và kết thúc của cái cây phả hệ là cùng một điều. Biểu tượng của chu kỳ đã được đề cập đến trong nhiều kinh sách. Những cuốn sách triết học là riêng biệt. Có rất nhiều kiểu sách. Ở đây, con không cần bất kỳ cuốn sách nào. Con phải hiểu những gì mà Người Cha đang dạy cho con. Tất cả các con đều có quyền với tài sản của Người Cha. Tuy nhiên, không phải tất cả cũng đều có tài sản giống nhau ở thiên đường.
Vương quốc thuộc về những ai thuộc về Người Cha. Khi con nói “Baba” và lắng nghe thậm chí dù chỉ một chút kiến thức, con đã đạt được quyền của mình, nhưng đó là theo thứ bậc. Có rất nhiều sự khác biệt giữa hoàng đế của thế giới và thần dân, người hầu và đầy tớ. Toàn bộ vương quốc đang được thiết lập. Bằng cách thuộc về Người Cha, mà con chắc chắn sẽ nhận được của thừa kế thiên đường. Con nhận được của thừa kế từ Người Cha. Bởi vì những điều này là mới, nên mọi người không hiểu về chúng. Người Cha giải thích rằng không hề có thói tật trong thời kỳ vàng. Maya không tồn tại ở đó, vậy thì các thói tật có thể đến từ đâu? Vương quốc Maya bắt đầu từ thời kỳ đồng.Đó là 5 xiềng xích của Ravan. Thói tật không tồn tại ở thời kỳ vàng. Con không cần phải đi để tranh luận nhiều. Đó là một thế giới hoàn toàn không thói tật. Tuy nhiên, bất kể phong tục và hệ thống sinh con, lễ đăng quang và xây dựng cung điện, v.v., thì chúng chắc chắn sẽ tốt, bởi vì đó là thiên đường.
Người Cha giải thích: Các con, các con phải liên tục kết nối trí tuệ con trong yoga, trong chuyến hành hương tâm linh này. Nó rất là dễ dàng. Người ta thức dậy sớm trên con đường thờ cúng. Vậy nên, trên con đường kiến thức, con cũng phải dậy sớm và nhớ Người Cha. Các con không phải học bất kỳ cuốn sách nào khác, v.v. Người Cha dạy: Hãy chỉ nhớ một mình Ta bởi vì, cái chết của tất cả mọi người, người trẻ cũng như người già, giờ đây đang ở ngay phía trước. Khi một người sắp chết, người ta nói với người đó rằng: Hãy nhớ đến Thượng Đế. Nếu anh không nhớ Thượng Đế trong những giây phút cuối cùng của mình, thì anh sẽ không thể đi đến thiên đường! Vì vậy, Người Cha cũng nói: Hãy Manmanabhav. Con thậm chí không được nhớ đến cơ thể này. Ta, một linh hồn, là một diễn viên, là một người con của Shiv Baba. Con phải ở trong sự tưởng nhớ liên tục.
Thông thường, con sẽ không nói với những con người là hãy nhớ đến Thượng Đế. Ở đây, con phải nói cho tất cả mọi người bởi vì tất cả đều phải đi đến với Người Cha. Con phải kết nối trí tuệ của con trong yoga với Người Cha. Con không được đánh nhau hay cãi vã với bất cứ ai. Điều đó rất tệ hại. Khi ai đó nói điều gì đó, hãy lờ đi như thể con chưa từng lắng nghe nó. Con không nên tạo ra bất kỳ sự phản đối nào để nó có thể bắt đầu một cuộc chiến. Con phải bao dung trong mọi hoàn cảnh và con cũng phải hiểu rằng Người Cha là Người Cha và cũng là Dharamraj. Nếu có bất kỳ chuyện gì xảy ra, đơn giản chỉ cần báo cáo điều đó với Người Cha. Dù sao thì điều đó cũng sẽ đến được với Dharamraj và người đó sẽ phải chịu hình phạt. Người Cha nói: Ta trao niềm hạnh phúc. Chính Dharamraj là người gây ra đau khổ, nghĩa là, đưa ra những sự trừng phạt. Ta không có quyền đưa ra sự trừng phạt. Con phải nói với Ta thì sau đó Dharamraj đưa ra hình phạt. Bằng cách nói với Baba về điều đó, con sẽ trở nên sáng nhẹ bởi vì ông này cũng là cánh tay phải. Những ai mà phỉ báng Satguru thì không thể đạt được đến đích. Chỉ có Dharamraj mới đưa ra phán quyết xem ai là người phải bị khiển trách. Không có gì có thể giấu diếm được Người.
Được nói rằng lỗi lầm mắc phải đó là tương ứng theo vở kịch, nhưng nó cũng đã bị mắc phải trong chu kỳ trước. Tuy nhiên, điều này không có nghĩa là con có thể tiếp tục mắc sai lầm. Trong trường hợp đó, làm thế nào để con có thể trở nên tự do thoát khỏi những tội lỗi? Nếu con phạm phải lỗi lầm, con phải cầu xin sự tha thứ. Ở Bengal, nếu ai đó vô tình chạm vào chân của ai đó, thì người đó ngay lập tức cầu xin sự tha thứ. Ở đây, mọi người tiếp tục xúc phạm lẫn nhau. Một người nên có cung cách cư xử rất tốt. Người Cha chỉ bảo nhiều, nhưng khi một số không thấu hiểu thì được hiểu rằng, học bạ của người đó rất tệ. Người đó tiếp tục gây ra sự phỉ báng nên vị trí của người đó sẽ bị phá hủy. Có một gánh nặng tội lỗi hết kiếp sinh này đến kiếp sinh khác. Sự trừng phạt được trải nghiệm cho điều đó. Sau đó, nếu ai đó ở lại đây và thực hiện hành động tội lỗi nào đó, thì sự trừng phạt nhận được sẽ là gấp trăm lần. Sự trừng phạt phải được trải nghiệm.
Baba giải thích về sự hiến sinh bản thân tại Kashi. Đó là con đường thờ cúng. Điều này là được nhắc đến trên con đường kiến thức. Đầu tiên, có tội lỗi trong quá khứ, thứ hai, là bất kể điều gì sai trái mà con làm vào thời điểm này, tội lỗi đó sẽ tích lũy sự trừng phạt là gấp một trăm lần. Sẽ phải chịu sự trừng phạt rất nghiêm khắc. Người Cha giải thích tất cả mọi điều. Đừng phạm phải bất kỳ tội lỗi nào.
Hãy trở thành người phá hủy sự gắn kết. Việc này cần rất nhiều nỗ lực. Con không được nhớ Mama và Baba này. Con sẽ không tích lũy được bất kỳ gì bằng việc nhớ về họ. Shiv Baba đi vào người này và vì vậy mà con phải nhớ Shiv Baba. Không phải vì Shiv Baba đi vào người này nên con phải nhớ đến người này. Không phải, con phải nhớ Shiv Baba ở trên kia. Con phải nhớ Shiv Baba và ngôi nhà ngọt ngào của con. Hãy giữ điều này trong trí tuệ của con như một vị thần: Shiv Baba cư ngụ ở đó. Shiv Baba đến đây và nói chuyện với chúng ta, nhưng chúng ta phải tưởng nhớ Người ở trên kia, chứ không phải ở dưới này. Trí tuệ của con nên đi thật xa, chứ đừng ở lại đây. Dù thế nào thì Shiv Baba cũng sẽ ra đi. Shiv Baba chỉ vào người này thôi. Con không thể nhìn thấy Người trong Mama. Con biết rằng đây là cỗ xe của Baba, nhưng con thì lại nhìn vào khuôn mặt này. Hãy để trí tuệ của con lơ lửng trên kia. Con sẽ không thể trải nghiệm niềm vui thích của bản thân con bằng cách giữ trí tuệ của con ở đây. Đây không phải là cuộc hành hương. Sự hữu hạn của chuyến hành hương của con là vì điều đó. Không phải rằng con nên tiếp tục nhìn Baba bởi vì Shiv Baba đang ở trong người này. Trong trường hợp đó, thói quen đi lên bên trên của con sẽ bị phá vỡ. Người Cha nói: Hãy nhớ Ta ở trên kia. Hãy kết nối trí tuệ của con trong yoga ở đó. Một số người đần độn (buddhus) thì khi nghĩ rằng họ chỉ nên ngồi đây và tiếp tục nhìn Baba. Ồ! nhưng con phải kết nối trí tuệ của mình với ngôi nhà ngọt ngào.
Shiv Baba không thể ngồi liên tục ở trong cỗ xe này. Người đơn giản đến đây và làm phục vụ. Người nhận lấy cỗ xe của Người, làm phục vụ và sau đó rời khỏi cỗ xe. Người ta không thể luôn luôn cưỡi trên một con bò. Vì vậy, trí tuệ của con nên giữ ở trên đó. Baba đến, nói murli và rồi sai đó rời đi. Trí tuệ của người này cũng vẫn còn ở trên đó. Con nên làm điều này đúng cách. Nếu không, các con sẽ hết lần này đến lần khác chệch ra khỏi đường đua. Đấng Duy Nhất chỉ ở đây trong một thời gian ngắn. Nếu Shiv Baba không ở trong ông này, thì tại sao con lại nhớ về ông này? Ngay cả người này cũng có thể nói murli. Thỉnh thoảng, Người ở trong người này và thỉnh thoảng Người không ở trong đó. Đôi khi, Người nghỉ ngơi. Con phải nhớ đến Người ở trên kia. Đôi khi, Baba có suy nghĩ: Tương ứng theo vở kịch, Ta sẽ đi và nói cùng murli mà Ta đã nói vào ngày này ở chu kỳ trước. Con cũng có thể nói rằng con sẽ nhận được nhiều của thừa kế từ Người Cha như con đã đạt ở chu kỳ trước.
Con chắc chắn phải nhắc đến tên gọi của Shiv Baba. Tuy nhiên, không ai biết phải nói điều này như thế nào. Tên của Người Cha chắc chắn sẽ được nhớ đến. Con chỉ cần trao lời giới thiệu về Người Cha. Không phải rằng con chỉ cần ngồi và nhìn vào người này. Baba đã giải thích: Hãy nhớ Shiv Baba. Nếu không, tội lỗi sẽ bị phạm phải. Con phải liên tục nhớ đến Người Cha. Nếu không, tội lỗi của con sẽ không được xóa bỏ. Đích đến là rất cao. Điều này không giống như việc con đi đến nhà dì của con. Không nên là khi bắt đầu dùng bữa, con nhớ đến Baba và rồi sau đó – con bắt đầu ăn giống như con chỉ ăn thôi. Không phải, con phải nhớ đến Người trong suốt toàn bộ thời gian mà con đang ăn. Điều này đòi hỏi nỗ lực. Nếu không con không thể nhận được vị trí cao. Đây là lý do tại sao con có thể thấy rằng, trong số hàng triệu viên ngọc, chỉ có tám viên ngọc là thi đậu. Đích đến là rất cao. Con phải trở thành chủ nhân của thế giới; điều này sẽ không nằm trong trí tuệ của bất kỳ ai. Nó thậm chí không có trong trí tuệ của người này. Đơn giản hãy nghĩ về nó: ai là người sẽ nhận lấy 84 kiếp? Chắc chắn người đến đầu tiên là Lakshmi và Narayan. Đây là tất cả những điều mà con phải xoay nghiền.
Người Cha giải thích: Hãy để đôi tay của con làm việc trong khi trái tim con ở trong sự tưởng nhớ. Con có thể tiếp tục công việc kinh doanh của con, v.v. nhưng con phải liên tục tưởng nhớ Người Cha. Đây là cuộc hành hương của con. Con không cần phải đi đến những cuộc hành hương kia và rồi sau đó quay trở lại. Nhiều người đi trên những cuộc hành hương, nhưng thậm chí ở đó bây giờ cũng rất bẩn thỉu. Không nên có nhà thổ ở nơi hành hương. Giờ đây, có quá nhiều sự đồi bại. Không có một bậc thầy nào ở đó. Họ nhanh chóng bắt đầu xúc phạm lẫn nhau. Hôm nay, ai đó có thể là Bộ Trưởng và ngày mai họ sẽ đuổi ông ta ra ngoài. Họ trở thành nô lệ của Maya. Họ tích lũy tiền bạc, xây nhà, v.v. Họ thậm chí còn trộm cắp để có được của cải.
Bây giờ con đang thực hiện sự chuẩn bị để đi đến thiên đường. Con chỉ nên nhớ điều đó. Con cũng phải hấp thu mọi thứ. Con nên viết xuống từng bài murli và rồi sau đó đọc lại. Con vẫn còn có rất nhiều thời gian. Vào ban đêm, con có rất nhiều thời gian. Hãy thức dậy vào ban đêm và thói quen đó sẽ được thấm nhuần. Đôi mắt của những ai thực sự nhớ đến Baba sẽ tự nhiên mở ra. Baba kể cho con nghe trải nghiệm của chính người về việc người thức dậy một cách tự nhiên vào ban đêm như thế nào. Ngày nay, mọi người nỗ lực rất nhiều để chìm vào giấc ngủ. Đúng vậy, tất nhiên, cơ thể sẽ mệt mỏi khi làm việc nhiều. Hãy nhìn cỗ xe của Baba bao nhiêu tuổi! Con thử nghĩ về nó: Baba đến vào thế giới ô trọc và nỗ lực rất nhiều. Người đã từng nỗ lực rất nhiều trên con đường thờ cúng và ngay cả bây giờ Người cũng nỗ lực rất nhiều. Cơ thể ô trọc thì thế giới cũng ô trọc. Baba nói: Ta được nghỉ ngơi nhiều trong suốt nửa chu kỳ. Ta không phải suy nghĩ về bất cứ điều gì. Các con trên con đường thờ cúng thì Ta phải suy nghĩ rất nhiều. Đó là lý do tại sao Người Cha được nhớ đến là Đấng Nhân Từ, Đại Dương Kiến Thức và Đại Dương Hạnh Phúc. Họ ca ngợi Người rất nhiều. Cũng chính Người Cha đó đang dạy chúng ta. Không ai khác có thể dạy chúng ta. Achcha.
Gửi đến những người con ngọt ngào nhất, dấu yêu, đã thất lạc từ lâu nay mới tìm lại được, tình yêu thương, sự tưởng nhớ và lời chào buổi sáng từ Người Mẹ, Người Cha, BapDada. Người Cha Linh Hồn chào namaste đến những người con linh hồn. Những người con linh hồn kính cẩn cúi chào namaste đến Người Cha Linh Hồn.
Trọng tâm thực hành:
1. Đừng phản đối bất cứ ai. Nếu ai đó nói bất cứ điều gì, hãy lờ đi như thể con chưa lắng nghe gì. Con phải trở nên khoan dung. Con không được phép phỉ báng Satguru.
2. Con không được làm hỏng học bạ của con. Nếu có phạm phải lỗi lầm, hãy thưa với Người Cha về nó và hỏi xin Người Cha sự tha thứ. Hãy thấm nhuần thói quen tưởng nhớ Người ở trên ngôi nhà.
Chúc phúc:Mong con gia tăng tài khoản tích lũy của mình bằng sức mạnh của sự tĩnh lặng và có quyền đạt được vị trí cao quý hướng thượng.
Giống như sức mạnh của khoa học tạo ra rất nhiều ảnh hưởng ở thời điểm hiện tại và giúp cho con đạt được những thành tựu tạm thời, thì theo cùng cách, hãy gia tăng tài khoản tích lũy của sức mạnh của tĩnh lặng của con. Hãy tích lũy sức mạnh trong chính con với ánh nhìn drishti thánh thiện của Người Cha, chỉ sau đó con mới có thể trao cho người khác những gì mà con đã tích lũy được. Những người tích lũy sức mạnh của sự tĩnh lặng và biết tầm quan trọng của ánh nhìn drishti thì trở thành những người có quyền đạt được địa vị cao quý hướng thượng. Vẻ lấp lánh tâm linh của niềm hạnh phúc được nhìn thấy trên gương mặt chúng.
Khẩu hiệu:Hãy có sự chú ý tự nhiên vào bản thân và rồi con sẽ không có bất kỳ kiểu căng thẳng nào.