Trong năm kỷ niệm Kim cương, hãy đặc biệt chú ý đến việc tích lũy kho báu thời gian và suy nghĩ
Hôm nay, Người Cha Shiva, Đấng sáng tạo của Trimurti, đang trao cho những đứa con của Người ba loại lời chúc mừng. Con đã đến để trao lời chúc mừng cho Cha; vì vậy, để đáp lại, Người Cha cũng đang trao cho con ba loại lời chúc mừng:
· đầu tiên là lời chúc mừng cho ngày lễ Shiv Jayanti (Sinh nhật của Shiva),
· thứ hai là lời chúc mừng cho lễ kỷ niệm Kim cương,
· và thứ ba là lời chúc mừng cho lòng hăng hái và nhiệt tình của con trong việc làm phục vụ vào lúc này.
Vì vậy, BapDada đang trao ba loại lời chúc mừng cho những đứa con ở khắp mọi nơi. Những tin tức phục vụ về lòng hăng hái và nhiệt tình trong tim mọi người tiếp tục tiến đến BapDada. Sinh nhật tâm linh này không thể diễn ra vào bất kỳ thời gian nào khác trong suốt cả Chu kỳ. Bởi vì trong suốt cả Chu kỳ, dù đó là linh hồn thánh thần, linh hồn vĩ đại (mahatma) hay linh hồn bình thường, các linh hồn đã tổ chức sinh nhật cho các linh hồn. Tuy nhiên, vào thời kỳ Chuyển giao này, các con, những linh hồn hướng thượng, đã đến để tổ chức sinh nhật của ai đây? Sinh nhật của Người Cha Tối Cao; và Người Cha Tối Cao cũng tổ chức sinh nhật của những đứa con. Trong thời kỳ Vàng và thời kỳ Bạc, Linh Hồn Tối Cao sẽ không tổ chức sinh nhật của con, và con sẽ không tổ chức sinh nhật của Thượng Đế. Vì vậy, con là linh hồn may mắn gấp muôn, muôn, muôn triệu lần. Con đã bao giờ nghĩ về vận may hướng thượng này là của con, kể cả trong giấc mơ của con chưa? Con đã không nghĩ về nó, phải không? Tuy nhiên, hôm nay, con đang tổ chức lễ sinh nhật này trong hình dáng hữu hình của con. Vì vậy, con có niềm hạnh phúc này, phải không? Con hãy nhìn mà xem, dù con từ vùng đất này, từ nước ngoài hay tất cả các con đang ngồi trong nhóm này, con đều thật may mắn! Vậy thì từ trong lòng con, con đang hát lên bài hát nào? “Wah, vận may của tôi!”. Người Cha cũng hát lên bài hát “Wah, vận may của những đứa con của Ta!”. Một nhóm các linh hồn làm công việc phục vụ đặc biệt đang ngồi ở đây. Các linh hồn đặc biệt từ khắp bốn phương đã đến. Vì vậy, con chính là linh hồn đặc biệt đạt được quả trái tức thì, thực tế cho công việc phục vụ đặc biệt mà con làm. Người Cha vui lòng khi nhìn thấy những đứa con hướng thượng như thế. Những đứa con hạnh phúc hơn Người Cha, hay là Người Cha hạnh phúc hơn khi nhìn thấy những đứa con? Cả hai đều như nhau, hay là Người Cha hạnh phúc hơn? Con hạnh phúc hơn! Achcha.
Hôm nay, BapDada đang ngắm nhìn chuỗi hạt những viên kim cương có khả năng phục vụ ở khắp mọi nơi. Tất cả các con đều là một phần của chuỗi hạt, phải không? Con có phải là những hạt, những viên kim cương đang tỏa chiếu lấp lánh, trong tràng hạt quanh cổ Người Cha không, hay người khác mới là như thế? Có phải con là như thế này, chứ không phải bất kỳ ai khác không? Con người nói về chuỗi hạt 108, nhưng chuỗi hạt của tất cả các con, những viên kim cương ở quanh cổ BapDada thì lớn như thế nào? 108 sẽ là tất cả các con đang ngồi ở bên dưới. Tất cả các con đang ngồi ở đằng sau cũng ở trong chuỗi hạt này, phải không? Đầu tiên là những ai ngồi ở đằng sau. Con hãy nhìn xem, quả trái tức thì cho sự từ bỏ là BapDada trao lời chúc mừng nhiều hơn cho những ai đang ngồi ở đằng sau; thậm chí còn nhiều hơn nữa cho những ai đang ngồi ở bên dưới kia (trong phòng thiền Meditation Hall).
BapDada nhìn thấy những điểm đặc biệt của tất cả những đứa con. Thậm chí nếu con chưa trở nên hoàn hảo nhưng nếu con vẫn là người nỗ lực, thì không có lấy một đứa con nào của Người Cha mà không có một điểm đặc biệt nào. Mỗi người các con đều có điểm đặc biệt. Điểm đặc biệt đầu tiên đó là ít ra con có mặt trong danh sách một nắm nhỏ trong số hàng triệu triệu. Một điểm đặc biệt khác đó là cho dù đó là linh hồn thiền định vĩ đại, những ai tự xưng mình là 16.108 Jagadguru, các học giả am tường kinh sách, cho dù đó là Mahamandleshwar, họ đã không thể nhận ra Người Cha, còn tất cả các con, những đứa con của Người Cha, đã nhận ra Người. Vì thế, biết về Người Cha chính là điểm đặc biệt vĩ đại. Con nói từ trái tim con rằng “Baba của con”. Bằng cách nói “Baba của con”, ít ra con đã đạt được mọi thẩm quyền. Con sẽ gọi đây là gì? Những ai đã phân định và đã nhận ra Người Cha thì ít ra có được điểm đặc biệt đó là trí tuệ của chúng có thể nhận ra Người Cha. Ít ra chúng có sức mạnh phân định. Vì vậy, tất cả các con đều có sức mạnh rất hướng thượng là sức mạnh phân định. Achcha. Hôm nay, tất cả các con đã đặc biệt đến để tổ chức sinh nhật, phải không? Hôm nay là ngày để tổ chức sinh nhật hay hôm nay chỉ là ngày để lắng nghe Baba thôi? Con cũng muốn nghe điều gì đó? Achcha.
Người ta nói về Shiv Ratri (Đêm của Shiva), nhưng nó là gì đối với con vào lúc này? Đối với con, nếu nó không phải là đêm, thì nó là gì? Hay nó là amrit vela? Con đã bước ra khỏi đêm tối rồi, phải không? Hay là vẫn còn hơi tối? Đêm tối đã qua đi chưa? Con có còn bất kỳ kiểu tăm tối nào không? Hay là nó đã chấm dứt? Amrit vela là khoảng thời gian nhận được lời chúc phúc liên tục, vì vậy con nhận được lời chúc phúc mỗi ngày, phải không? Con sẽ nói rằng Người Cha đến vào ban đêm, nhưng nó đã trở thành amrit vela, buổi sáng vàng và buổi sáng kim cương cho tất cả các con. Vậy mỗi người các con có nhìn thấy hình dáng của con như là người đã nhận được những lời chúc phúc ấy không? Maya không làm cho con quên đi lời chúc phúc của con, phải không? Maya vẫn đến chứ? Thỉnh thoảng bà ta vẫn đến chứ? Maya sẽ đến cho tới khoảnh khắc sau cùng. Bà ấy sẽ không ra đi chỉ như thế. Nhiệm vụ của Maya là đến, nhưng nhiệm vụ của con là xua đuổi bà ta đi từ đằng xa. Con không thể bảo bà ấy đừng đến, và con cũng không thể xua đuổi bà ấy đi sau khi bà ấy đã đến. Không, khoảng thời gian đó giờ đã kết thúc. Khi Maya đến và làm cho con chao đảo, rồi con xua đuổi bà ta đi, thời gian của con bị lãng phí. Tuy nhiên, với phương pháp tĩnh lặng, con có thể nhận ra Maya ngay từ xa. Đừng lãng phí thời gian trong chuyện này. Maya cũng thấy rằng con để cho bà ấy đến, vì vậy bà ấy phát triển thói quen đến. Nếu con thấm nhuần thói quen để cho con chim hay con vật nào đó đến nhà con, rồi khi con chán ngán nó và cố xua đuổi nó đi, nó sẽ không đi bởi vì nó đã phát triển thói quen. Người Cha đã bảo với con trước kia rằng một số đứa con thậm chí còn lấy trà để thết đãi Maya. Con thết đãi Maya loại trà nào? Con biết điều này mà, phải không? “Con có thể làm gì đây? Con có thể làm điều đó như thế nào? Con vẫn là người nỗ lực mà. Con vẫn chưa trở nên hoàn hảo, nhưng con sẽ trở nên hoàn hảo vào lúc cuối”. Những suy nghĩ này chính là trà. Vì vậy, Maya thấy rằng bà ấy đang được mời trà. Nếu con mời ai đó dùng trà, người ấy có ra đi không hay là người ấy sẽ ngồi ở đó một cách thoải mái? Vì vậy, mỗi khi bất kỳ tình huống nào xuất hiện và con có suy nghĩ “Tại sao? Cái gì? Như thế nào? Dù gì thì thỉnh thoảng chuyện này cũng xảy ra! Có ai đã vượt qua chưa? Mọi người đều có cái này”. Tất cả những điều này đều là trà thết đãi Maya. Con mời Maya thứ gì đó thơm ngon, cũng như thứ gì đó ngọt ngào. Sau đó con làm gì? Sau đó, khi con phiền muộn, con lại bảo Baba hãy đuổi Maya đi. Con chính là người để cho bà ấy đến, vậy thì tại sao Baba lại đuổi bà ấy đi? Tại sao con lại để cho bà ấy đến? Tại sao Maya đến hết lần này đến lần khác? Bởi vì con không để mình yên vị trên chiếc ghế trikaldarshi trong mỗi giây khắc và trong khi thực hiện mỗi một hành động. Là trikaldarshi nghĩa là biết về quá khứ, hiện tại và tương lai. Sau đó con sẽ không phải hỏi “Tại sao? Cái gì?”. Bởi vì con là trikaldarshi, cho nên con biết trước những điều này sẽ đến, chuyện này sẽ xảy ra. Dù thông qua bản thân, thông qua người khác, thông qua Maya hoặc thông qua các yếu tố vật chất, mọi loại hoàn cảnh sẽ xuất hiện ở khắp nơi. Chúng phải đến, nhưng nếu trạng thái của con vững mạnh, bất kỳ tình huống ngoại cảnh nào cũng không là gì trước trạng thái ấy. Tình huống ngoại cảnh lớn hơn so với trạng thái của bản thân sao? Cái nào lớn hơn? Hay là thỉnh thoảng trạng thái của con lớn hơn và thỉnh thoảng tình huống bên ngoài lớn hơn? Thỉnh thoảng tình huống bên ngoài có trở nên lớn hơn không? Phương pháp để giải quyết chuyện này là kiểm tra ba khía cạnh thời gian – lúc bắt đầu, giữa và kết thúc – hiểu chúng, rồi làm bất cứ điều gì được cần đến. Đừng chỉ nhìn vào hiện tại. Nếu con chỉ nhìn vào hiện tại, thỉnh thoảng tình huống bên ngoài trở nên lớn hơn và thỉnh thoảng trạng thái của con có vẻ như lớn hơn. Trong thế giới đời thường cũng vậy, người ta nói “Nghĩ kỹ trước khi hành động!”. Nếu trước đó con không suy nghĩ về nó, sau đó nó sẽ mang hình dáng là sự hối tiếc. Rồi con nghĩ “Giá như tôi đã không làm việc ấy, thay vào đó tôi đã làm việc này”. Vì vậy, sau đó mới nghĩ nghĩa là những suy nghĩ này thay đổi thành dạng hối tiếc. Tuy nhiên, nghĩ về điều gì đó trước là dấu hiệu của việc là linh hồn được khai sáng. Vào thời kỳ Đồng và thời kỳ Sắt, con đã hối tiếc theo nhiều cách khác nhau, phải vậy không? Tuy nhiên, mang theo sự hối tiếc vào thời kỳ Chuyển giao không phải là dấu hiệu của việc là linh hồn được khai sáng. Hãy làm cho bản thân con không phải hối tiếc trong tâm trí dù chỉ một giây.
Vì vậy, vào dịp lễ kỷ niệm Kim cương này, con hãy đặc biệt chú ý đến hai kho báu trong suốt cả ngày: một là thời gian và hai là suy nghĩ. Có nhiều kho báu, nhưng con đặc biệt chú ý đến hai kho báu này. Mỗi ngày, con hãy kiểm tra con đã tích lũy được bao nhiêu suy nghĩ hướng thượng và thanh khiết, bởi vì đây là lúc ngân hàng mở ra để cho con tích lũy cho suốt cả Chu kỳ. Trong thời kỳ Vàng, ngân hàng để cho con tích lũy sẽ đóng cửa. Sẽ không có ngân hàng này cũng như bất kỳ ngân hàng nào khác. Con sẽ có nhiều của cải đến mức không có ai nhận lấy từ người khác. Tại sao nó lại được giữ trong ngân hàng? Trước hết, vì lý do an toàn; và hai là, bởi vì con nhận được tiền lãi. Nhiều người rất thông minh ở việc họ chỉ sống bằng tiền lãi họ nhận được. Nếu có nhiều người thông minh như thế vào lúc này, điều đó là tốt; ít ra họ vẫn đang tích lũy. Tuy nhiên, con phải xem con đang sử dụng tiền lãi mà con nhận được như thế nào. Vì vậy, trong thời kỳ Vàng, sẽ không có ngân hàng kia và cũng không có ngân hàng cho con tích lũy kho báu tâm linh. Ngân hàng sẽ không tồn tại ở đó. Hiện tại, ngân hàng này trao cho con sự hồi đáp gấp muôn triệu cho chỉ một, nhưng chỉ khi con tích lũy một thì con mới nhận được hàng triệu triệu. Nếu không thì con sẽ không nhận được; đây là tài khoản thỏa đáng. Vì vậy, trong lễ kỷ niệm Kim cương này, chắc chắn tất cả các con phải trở thành những viên kim cương thật sự, phải không? Hay là thỉnh thoảng con tự hỏi con sẽ có thể trở nên như thế này không? Con không có bất kỳ suy nghĩ nào về việc con không biết điều này, phải không? Cho dù chuyện gì xảy ra, thậm chí nếu con phải có sự từ bỏ, nếu con phải có tapasya, nếu con phải trở nên khiêm tốn, cho dù con phải làm gì, chắc chắn con phải trở nên như thế này. Việc này có ổn không? Con hãy nói đi! “Ha ji” (Có) hay “Na ji” (Không)? (Ha ji). Hãy cẩn thận, bởi vì rất dễ để nói “Ha ji”, nhưng để trở nên “Ha ji”, con phải chú ý thật nhiều. Sự từ bỏ đầu tiên là từ bỏ từ “tôi”. Từ này rất cũ, nhưng thật ra ngày nay từ này đã khoác vào dáng vẻ rất đường bệ. Kể cả trong lời nói của con, từ “tôi” này nên chấm dứt và được thay thế bằng “Baba, Baba”. Khi nói ra, nó có vẻ bình thường. “Tôi là linh hồn xứng đáng. Bởi vì tôi xứng đáng, tôi nên được trao cho các tiện ích và công việc phục vụ tương xứng. Tôi xứng đáng, tôi đang làm việc này”. Vậy thế này có ổn không? “Tôi đang làm việc này, vậy tại sao mọi người không nói rằng tôi đang làm việc này? Dù tôi sai hay đúng, sẽ được bảo rằng tôi đang làm việc này”. Con không đang làm việc đó. Chính Baba đang làm mọi việc. Người Cha là Karavanhar (Đấng tạo cảm hứng), nhưng con là karanhar (người thực thi). Vậy thì tại sao lại sai khi nói rằng con đang làm việc đó? Khi con sử dụng từ “tôi”, con liên hệ “tôi” với ai? Linh hồn hay cơ thể? “Tôi” là ai? “Tôi” là linh hồn. Không phải là cơ thể, phải không? Nếu ai đó ý thức linh hồn sử dụng từ “tôi” với nhận thức “Tôi là linh hồn”, điều đó là đúng. Tuy nhiên, nếu con sử dụng từ “tôi” với ý thức cơ thể, điều đó là sai. Trong suốt cả ngày, con sử dụng từ “tôi” rất nhiều, thật ra từ này sẽ được sử dụng. Vì vậy, hãy thực hành nhận thức về bản thân: khi con sử dụng từ “tôi”, con là ai? Thật ra, con là linh hồn. Con có liên hệ “tôi” với cơ thể không? Con nói cơ thể là “của tôi”. Nếu con sử dụng từ “tôi” với ý thức linh hồn, linh hồn sẽ tự động nhớ đến Cha. Sẽ không cần phải nói gì cả. “Tôi là linh hồn”. Hãy thấm nhuần sự thực hành này tương tự như cách con có sự thực hành sai với nhận thức tự nhiên về tên gọi và hình dáng của con khi con nói về bản thân. “Tôi là ai? Tôi là gì gì đó. Tôi trông thế nào?”. Con đã có sự thực hành sai này và nó đã trở nên tự nhiên. Thậm chí con không phải nghĩ về điều đó. Khi con sử dụng từ “tôi” với nhận thức sai, con phải gắng sức vất vả hơn và đạt được kết quả ít hơn. Nhiều đứa con nói rằng chúng đang làm rất nhiều công việc phục vụ, rằng chúng đang nỗ lực, nhưng không có nhiều thành quả đến như thế. Lý do cho điều này là gì? Mọi người đều nhận được cùng một lời chúc phúc. Hay là một số thì có những lời chúc phúc khác? Những đứa con 60 năm có cùng lời chúc phúc như đứa con chỉ mới một tháng tuổi. Kho báu của mọi người là như nhau. Mọi người đều nhận được cùng một nguồn nuôi dưỡng; thời gian biểu mỗi ngày và maryadas (giới luật) là như nhau đối với mọi người. Nó không khác đi đối với một số người. Không phải là maryadas cho những ai ở nước ngoài thì khác với maryadas cho những ai ở Ấn Độ. Không phải như thế, phải không? Có một chút khác biệt nào không? Không, phải không? Bởi vì mọi thứ là như nhau, vậy thì tại sao một số nhận được thành công trong khi những người khác thì nhận được ít thành công hơn? Lý do cho điều này là gì? Có phải Người Cha trao sự giúp đỡ ít hơn? Có phải Người Cha trao sự giúp đỡ cho những người này nhiều hơn những người khác? Không phải như thế. Trong trường hợp đó, tại sao lại như thế này? Điều này có nghĩa là gì? Đây là sai lầm của con. Hoặc là con có ý thức “tôi” với ý thức cơ thể, hoặc là thỉnh thoảng con trở nên ghen tị khi con nhìn thấy thành công của những người đồng hành với con. Vì sự ghen tị đó mà công việc phục vụ lẽ ra con nên làm bằng trái tim con lại làm bằng cái đầu của con, chứ không phải bằng trái tim. Thật ra, quả trái nhận được từ công việc phục vụ bằng trái tim. Một số đứa con thường sử dụng cái đầu của mình để làm phục vụ, chứ chúng không sử dụng cả trái tim và cái đầu của mình cùng với nhau. Tốt khi sử dụng cái đầu (trí tuệ) mà con đã nhận được, nhưng đừng chỉ dùng mỗi cái đầu thôi. Những ai làm mọi việc bằng trái tim mình thì cũng có sự tưởng nhớ đến Cha từ trong tim. Khi con chỉ đơn giản làm mọi việc bằng cái đầu, trong một thời gian ngắn, con nhớ bằng cái đầu của con rằng “Đúng vậy, Baba là Đấng đang tạo cảm hứng cho tôi; Baba là Đấng đang tạo cảm hứng”. Tuy nhiên, sau một khoảng thời gian, ý thức “tôi” sẽ đến. Do đó, con hãy giữ quân bình giữa cái đầu và trái tim.
Vì vậy, con đã được bảo con phải làm gì cho lễ kỷ niệm Kim cương. Con hãy đặc biệt tích lũy trong tài khoản tiết kiệm của con. Đừng nên là con chỉ kiểm tra và nói rằng con đã không làm gì sai trong suốt ngày hôm nay, rằng con đã không gây đau khổ cho bất kỳ ai, rằng con đã không có mâu thuẫn với ai hôm nay, nghĩa là con đã không mất mát điều gì hôm nay. Tốt khi mà con đã không mất mát điều gì, nhưng con có tích lũy được điều gì không? Có thể con đã làm công việc phục vụ, nhưng con cũng đã đạt được thành công trong công việc phục vụ ấy cùng với tính tâm linh của con chứ? Con có tích lũy được thành công không? Tốt là con đã sử dụng thời gian của con trong công việc phục vụ, nhưng con đã làm công việc phục vụ ấy theo cách nào? Nhiều người nói rằng chúng cũng đang bận rộn làm phục vụ suốt cả ngày đến nỗi chúng không có nhận thức về bản thân. Rất tốt là con giữ mình bận rộn, nhưng con có tích lũy quả trái tức thì từ công việc phục vụ không hay là con chỉ làm việc vất vả thôi? Con có thể sử dụng tám tiếng cho phục vụ, nhưng con có tích lũy tám tiếng ấy trong phục vụ không? Con có tích lũy được thời gian không? Hay là con tích lũy được ½ và ½ khoảng thời gian đã bị tiêu hao cho việc chạy loanh quanh và nghĩ về mọi chuyện? Những suy nghĩ hướng thượng và những suy nghĩ mang lời chúc tốt lành, cảm nhận thanh khiết phải được tích lũy. Vì vậy, con hãy ghi chú lại tài khoản tích lũy của con trong suốt cả ngày. Khi tài khoản tích lũy của con gia tăng, con sẽ tự động trở thành viên kim cương. Kể cả vào lúc này, thời gian và suy nghĩ của con hoặc là được tích lũy trong tài khoản tốt hoặc là được tích lũy trong tài khoản xấu. Tốt khi mà con đã được cứu thoát khỏi việc tích lũy trong tài khoản xấu, nhưng con có tích lũy trong tài khoản tốt không? Con có hiểu không? Giờ đây, con hãy tiết kiệm thời gian và suy nghĩ của mình. Giờ con càng tiết kiệm và tích lũy, con sẽ càng cai trị và được tôn thờ trong suốt cả Chu kỳ. Kể cả trong thời kỳ Đồng, khi con bước vào trạng thái đi xuống, bất cứ điều gì con tích lũy được đều làm cho hình ảnh không sống của con được tôn thờ. Do đó, hãy ghi chú xuống tất cả những điều này, rồi con sẽ nhận ra bao nhiêu thời gian bị tiêu hao một cách lãng phí hoặc tiêu hao cho những chuyện đời thường và con có bao nhiêu suy nghĩ bình thường. Tuy nhiên, con phải chú ý vào một điều. Chẳng hạn như, tài khoản tích lũy của con có thể rất thấp vào một ngày nào đó và con trở nên buồn bã khi nhìn thấy nó quá thấp. Thay vào đó, hãy nghĩ rằng vào lúc này con vẫn còn cơ hội để tích lũy. Hãy đưa lòng hăng hái và nhiệt tình vào bản thân. Hãy có cuộc đua với chính mình, chứ không phải với người khác. Hãy có cuộc đua với chính mình – chẳng hạn như, nếu hôm nay con đã tích lũy được tám tiếng, ngày mai con sẽ tích lũy được mười tiếng. Tuy nhiên, đừng trở nên u sầu, bởi vì hôm nay vẫn là thời gian cho việc tích lũy. Tấm bảng “Quá trễ” vẫn chưa được dựng lên. Tuy nhiên, thời gian cho kết quả sau cùng thì vẫn chưa được loan báo. Trong thế giới ngoài kia, những người nỗ lực tốt làm gì khi ngày cho bài thi sau cùng được ấn định? Họ có u sầu không, hay là họ tiến bộ trong nỗ lực của họ? Vì vậy, con cũng không được u sầu. Thay vào đó, hãy có lòng hăng hái và nhiệt tình nhiều hơn, và có lòng quyết tâm gia tăng tài khoản tích lũy của con. Con có hiểu không? Achcha.
Gửi đến những đứa con ở khắp mọi nơi trao lời chúc mừng cho ngày sinh nhật; gửi đến những đứa con ở trong hình dáng kết hợp, liên tục ở bên Người Cha; gửi đến những đứa con làm cho bản thân và làm cho người khác tiến về phía trước với lòng hăng hái và nhiệt tình liên tục; gửi đến những linh hồn có khả năng phục vụ thật sự ở khắp mọi nơi, những linh hồn tiến về phía trước trong việc phục vụ, lời chúc mừng gấp muôn, muôn, muôn triệu lần từ BapDada. Cùng với việc trao gửi nỗi nhớ, niềm thương, Người Cha cũng đang chấp nhận tình yêu thương, nỗi nhớ nhung và những lời chúc mừng từ những đứa con. Baba đang thấy rằng những bài hát chúc tụng đang được hát lên ở khắp mọi nơi trong trái tim mỗi người. Vì vậy, giờ đây, gửi đến tất cả các con nỗi nhớ, niềm thương đặc biệt và lời chào namaste cho việc trao và nhận tình yêu thương, nỗi nhớ nhung và những lời chúc tụng.
Lời chúc phúc:
Mong con là trikaldarshi và là mahavir (chiến binh dũng cảm) không bị lung lay, không bị dời chuyển, biết rằng có lợi ích trong mọi chuyện.
Đừng nhìn vào bất kỳ tình huống nào với ánh nhìn chỉ tập trung vào một khía cạnh thời gian. Hãy nhìn mọi chuyện như là trikaldarshi. Thay vì hỏi “Tại sao?” hay “Cái gì?”, hãy luôn có suy nghĩ “Có lợi ích trong bất cứ chuyện gì xảy ra”. Tiếp tục làm mọi việc mà Baba bảo con làm. Sau đó, Baba biết và công việc của Người biết. Tiếp tục tiến lên như cách Baba làm cho con tiến lên và việc đó sẽ chứa đầy lợi ích. Đừng bao giờ để niềm tin này bị lung lay. Đừng có bất kỳ suy nghĩ lãng phí hay giấc mơ nào trong tâm trí con, rồi con sẽ được gọi là mahavir không bị lung lay, không bị dời chuyển.
Khẩu hiệu:
Với tín hiệu của shrimat, linh hồn tapaswi là người trở nên tách rời và yêu thương trong vòng một giây.
*** Om Shanti ***