Trọng tâm: Con ngọt ngào, những câu chú mà con đã nhận được từ con người sẽ chẳng có ích gì. Do vậy, hãy tưởng nhớ một mình Người Cha và loại bỏ mọi thứ khác ra khỏi yoga của trí tuệ con.
Câu hỏi: Những điều nào của con đường thờ cúng không thể tiếp tục trên con đường kiến thức?
Trả lời:Trên con đường thờ cúng, họ cầu xin Thượng Đế lòng nhân từ và ban phúc. Trên con đường kiến thức, không có chuyện ban phúc hay nhân từ. Đây là việc học tập. Người Cha trở thành Người Thầy và dạy dỗ các con. Nền tảng cho vận may của con chính là việc con học tập như thế nào. Nếu Người Cha mà nhân từ, thì toàn bộ lớp học sẽ thi đỗ. Đây là lý do không có chuyện nhân từ hay ban phúc trên con đường kiến thức. Mỗi các con nhất định phải thực hiện nỗ lực riêng của mình.
Bài hát: Con là đứa con nhỏ bé và Người là Đấng Toàn Năng.
Om shanti. Lời cầu gọi này là từ người trẻ và người già trên con đường thờ cúng, bởi vì, đã được giải thích rằng các tín đồ lập các ngọn lửa hiến sinh, tụng niệm và thiền định mãnh liệt, v.v… họ tin rằng họ sẽ tìm được đường đến với Linh hồn Tối Cao bằng cách làm tất cả những việc đó. Nói rằng Thượng Đế hiện diện khắp mọi nơi, nói rằng “Tôi là một hình dạng của Người” hoặc “Thượng Đế cũng ở trong tôi” đều là nói dối. Thượng Đế không trải nghiệm khổ đau. Thượng Đế là điều khác biệt. Đây là sai lầm của con người, bởi sai lầm này mà họ trải nghiệm khổ đau. Trong số các con cũng vậy, hiếm có bất cứ người nào biết người Người Cha. Maya cứ liên tục làm cho con quên.
Cha liên tục nói với các con: Các con được trao shrimat là hãy xem bản thân mình là linh hồn và nhớ Ta, Người Cha. Đây là chỉ dẫn cao quý hướng thượng nhất trong tất cả. Với shrimat của Cha, con người thay đổi từ con người bình thường thành Narayan, từ ô trọc thành thanh khiết. Những chỉ dẫn mà những con người ô trọc thời nay đưa ra thì không cao quý hướng thượng. Thượng Đế cũng đã nói rằng đây là cộng đồng ma quỷ, suy đồi. Người Cha nói: Đạo lý sống thánh thần của các con là đạo lý sống đem lại rất nhiều hạnh phúc. Các con đã đạt được rất nhiều hạnh phúc. Vở kịch này được tiền định. Một người không nên hỏi: Tại sao Thượng Đế lại tạo ra vở kịch này? Vở kịch này là vĩnh cửu. kiến thức nghĩa là ngày, còn tín ngưỡng thờ cúng nghĩa là đêm. Với kiến thức, giờ đây các con đang trở thành những cư dân của thiên đường, trong khi với tín ngưỡng thờ cúng, các con đã trở thành những cư dân của địa ngục. Tuy nhiên, bởi vì con người có trí năng sỏi đá, nên họ không hiểu.
Giận dữ là rất tệ. Họ tiếp tục chế tạo ra rất nhiều bom. Họ hiểu rằng sự hủy diệt nhất định sẽ diễn ra. Do vậy, trí tuệ họ bị suy thoái, có phải không?Thời kỳ sắt được gọi là vương quốc của Ravan. Chính Ravan làm cho các con suy thoái. Người Cha đến và ban hành mệnh lệnh: Hãy chấm dứt sự suy thoái này! Sự suy thoái số một là làm cho nhau ô trọc. Đây là nhà thổ. Bharat thời kỳ sắt được gọi là nhà thổ. Mọi người được sinh ra thông qua thói tật. Thời kỳ vàng được gọi là Shivalaya. Chính Bharat thanh khiết đã được Shiv Baba thiết lập. Lakshmi và Narayan, v.v… được gọi là tràn đầy mọi đức hạnh, 16 cấp độ thánh thiện viên mãn, hoàn toàn không thói tật. Trong trường hợp đó, không thể nảy sinh câu hỏi những đứa trẻ được sinh ra như thế nào. Vì chính bằng sức mạnh yoga mà các con trở thành những chủ nhân thế giới, vậy thì có gì mà không thể với sức mạnh yoga chứ? Baba nói: Thông qua sức mạnh yoga, các con có thể trở thành những chủ nhân của thiên đường bằng cách đi theo shrimat. Những đứa trẻ ở đó có thể được sinh ra bằng sức mạnh yoga. Con không thể cai trị toàn thế giới bằng sức mạnh vật chất. Của họ là sức mạnh vật chất, trong khi của các con là sức mạnh yoga. Con có yoga với Người Cha, Đấng Toàn năng.
Đích thân Người Cha Toàn Năng nói: Hãy nhớ Ta và tội lỗi của con sẽ được gột bỏ. Tuy nhiên, điều này không đọng lại trong trí tuệ của bất kỳ ai. Họ nói, “Đúng, đúng” vào lúc đó và rồi quên hết. Chính Thượng Đế, Người Cha vô hạn, đang trang hoàng cho các con với kiến thức bằng cách dạy các con Raja Yoga. Mặc dù như vậy, nếu nó không đọng lại trong trí tuệ con, thì sẽ được nói rằng điều đó không nằm trong vận may của con và đó là lý do con không nỗ lực. Một giáo viên thì dạy cho tất cả mọi người và rồi một số học tập đến mức nhất định nào đó, còn một số thì thất bại. Con sẽ không yêu cầu giáo viên của mình ban phúc cho con. Trong việc học tập, không thể có nhân từ hay ban phúc, v.v… Trên con đường kiến thức, Người Cha chào namaste với các con. Con không được cầu xin lòng nhân từ hay ban phúc. Khi một người con đến với Người Cha, thì người con trở thành một chủ nhân. Người Cha nói: Người này là một vị chủ nhân; không có chuyện nhân từ. Gia tài của người cha trở thành gia tài của người con. Tuy nhiên, đúng, bổn phận của giáo viên là sửa đổi những đứa trẻ. Một giáo viên sẽ yêu cầu con học tập. Bổn phận của con là học tập. Giáo viên sẽ có lòng nhân từ gì đây? Bổn phận của một guru là chỉ cho con đường đến sự cứu rỗi: không có chuyện ban phúc.
Đây là Đấng duy nhất, là người Cha, người Thầy và Guru. Không có chuyện cầu xin lòng nhân từ thương xót từ bất kỳ ai trong ba người này. Cha ngồi đây và trao sự thông thái cho những con người thiếu hiểu biết. Đây dù sao cũng là sự ban phúc của Người. Tuy nhiên, bổn phận của những người con là noi theo. Đã được nhớ rằng: Shrimat được nói bởi Thượng Đế. Người là Đấng Tối Cao, vì vậy những chỉ dẫn của Người cũng sẽ cao quý hướng thượng. Bằng cách đi theo shrimat, các con trở thành những vị thần cao quý hướng thượng, theo thứ bậc, tương ứng với nỗ lực của con. Con cũng có thể hiểu là con sẽ thi đỗ với bao nhiêu điểm. Ở trường, các sinh viên có thể hiểu rằng họ sẽ thi trượt bởi vì họ vẫn chưa học tập hoàn toàn trọn vẹn. Thậm chí một người cha cũng có thể biết được từ học bạ rằng con của ông ấy sẽ thi trượt.
Đấng Duy Nhất này là người Cha, người Thầy và Guru vô hạn. Đấng Duy Nhất này biết và những người con cũng biết khi họ không học tập. Nếu con không học, thì vị trí của con nhất định sẽ thấp. Con thậm chí không nỗ lực để học tập tốt. Cho dù Baba có sử dụng trí tuệ của Người và giải thích cho con đến thế nào đi nữa, con cũng không làm gì cả. Khi không tuân theo shrimat, thì sẽ đạt vị trí thấp. Những người mà trở thành con cái thì sẽ trở thành một phần của triều đại. Cũng có nhiều cấp độ trong vị trí. Có những người thậm chí trở thành người hầu và đầy tớ. Các con biết rằng nếu con không học tập và dạy cho những người khác, thì con trở thành người hầu và đầy tớ. Tuy nhiên, họ cũng vẫn quý phái hoàng tộc. Lakshmi và Narayan sẽ có các cung điện nạm bằng kim cương và châu ngọc, và những người hầu và đầy tớ cũng sẽ cư ngụ ở đó. Rồi họ sẽ có thể đạt được vị trí cao hơn trong tương lai, tuần tự theo thứ bậc. Các thần dân cũng là theo thứ bậc.
Người ta bảo hiểm tất cả mọi thứ trên con đường thờ cúng; họ quyên góp cúng dường dưới danh nghĩa Thượng Đế. Chẳng hạn, nếu một người cho xây một bệnh viện, thì người đó sẽ nhận được một cơ thể khỏe mạnh không bệnh tật trong kiếp sinh tiếp theo của mình. Quả trái tạm thời nhất định sẽ được nhận. Nếu một người mở một trường học, thì họ sẽ học giỏi trong kiếp sinh tiếp theo của mình. Nếu một người mà mở một dharamshala (nhà nghỉ cho khách hành hương), họ sẽ nhận được một ngôi nhà đẹp để ở, trong kiếp sinh tiếp theo của mình. Do vậy, đây chính là đang bảo hiểm, phải không? Mỗi người đều bảo hiểm bản thân mình. Mọi thứ của các con giờ đây đều là trực tiếp với Thượng Đế. Đó là gián tiếp, trong khi đây là bảo hiểm trực tiếp. “Baba, tất cả những thứ này là của Người; con là người được ủy thác. Đáp lại cho điều này, Người trao cho các con chủ quyền tự trị suốt 21 kiếp.” Đây chính là bảo hiểm trực tiếp với Cha cho 21 kiếp. Cha nói: Hãy chuyển tiếp túi xách và hành lý của con đến thời kỳ vàng.
Khi chiến tranh nổ ra, các vị vua nhỏ hơn sẽ chuyển tất cả của cải của họ cho các vị vua lớn hơn, và sau đó, khi chiến tranh kết thúc, họ sẽ lấy lại tất cả của cải của họ. Baba có kinh nghiệm trong việc này. Người Cha biết và Dada cũng biết. Con nên hiểu rằng con đang nhận được của thừa kế từ Baba thông qua Dada. Người Cha đang dạy dỗ các con. Người Cha đó, chứ không phải ông này, là Thượng Đế của Thiên đường, Người Cha. Ông này là Dada (người anh). Trước tiên, con nhất định phải thuộc về Dada (Ông Nội): Baba, con thuộc về Người, con sẽ đạt thừa kế của con từ Người. Đòi hỏi nỗ lực để loại bỏ mọi người khác ra khỏi yoga của trí tuệ con. Người Cha nói: Bây giờ, tất cả những câu chú từ guru, v.v… đều sẽ chẳng có ích gì. Không câu chú nào của bất cứ con người nào sẽ hữu ích vào lúc này. Ta bảo các con: Hãy nhớ Ta và chiến thắng là của con. Có gánh nặng tội lỗi to lớn trên đầu con. Bây giờ hãy nhớ Ta và tội lỗi của con sẽ được gột bỏ. Sau đó, Ta sẽ gửi con đến thiên đường.
Trước hết, con phải có niềm tin này. Nếu con không có niềm tin, thì Baba không mở khóa trên trí tuệ con và con không hấp thu được gì cả. Khi con thuộc về Người Cha, thì con cũng đạt được quyền đối với thừa kế. Điều này không đọng lại trong trí tuệ của một số người. Một số người mới tiến lên trước những người cũ. Cha giải thích rất rõ ràng. Một người học tập đến mức nào, thì họ sẽ kiếm được thu nhập tương xứng đến mức ấy. kiến thức của Người Cha Thượng Đế này là nguồn thu nhập của con. Bằng cách học tập kiến thức này, các con trở thành những chủ nhân thế giới. Con người không có kiến thức này.
Bây giờ các con đã trở thành con cái của Ta. Từ cộng đồng ma quỷ, giờ đây các con thuộc về cộng đồng thánh thần. Từ hư hỏng, các con đang trở thành cao quý hướng thượng. Không ai có thể trở nên cao quý hướng thượng nếu không đi theo shrimat. Nếu không, vào lúc cuối, con sẽ trở về nhà sau khi trải nghiệm sự trừng phạt. Mặc dù những người nghe được chút ít kiến thức sẽ đi đến thiên đường, nhưng họ sẽ đạt một vị trí hoàn toàn bình thường trong số các thần dân. Vị trí ở đó là theo thứ bậc. Ở đó, người ta sẽ không quá nghèo đến mức không có bánh chapatti để ăn. Người nghèo ở đó không giống như người nghèo ở đây. Ai cũng hạnh phúc ở đó. Đừng nghĩ: Ổn thôi ngay cả nếu tôi là một trong số thần dân. Đó là sự yếu kém.
Trước hết, phải có niềm tin kiên định rằng đây là những lời dạy của Thượng Đế vô hình. Thượng Đế nói: Ta không khoác trang phục con người. Tên của Ta là Shiva. Tất cả các vị thần và người phàm đều có tên gọi được đặt cho cơ thể họ. Ta không có một tên gọi của cơ thể. Ta không có cơ thể của riêng mình. Những con người hữu thể không thể được gọi là Thượng Đế; họ được gọi là con người. Chính bởi xem con người là Thượng Đế mà người dân Bharat đã trở nên không hiểu biết. Nếu không, người dân Bharat từng rất thông thái và hiểu biết. Trước đây, vải vóc, v.v… của Bharat từng rất tốt và rất tinh xảo. Bây giờ, họ không thể làm ra cùng những thứ như thế nữa. Khoa học cũng tồn tại ở thiên đường vì hạnh phúc của các con. Ở đây, khoa học là cho cả hạnh phúc và đau khổ; các con nhận được hạnh phúc tạm thời. Có khổ đau bất tận. Khi toàn bộ thế giới bị phá hủy, thì sẽ có khổ đau, phải không? Mọi người sẽ kêu khóc trong đau khổ. Ở đó, chẳng có gì ngoài hạnh phúc thông qua khoa học; không có chuyện đau khổ.
Chỉ những ai có vận may đã mở ra mới có thể thấu hiểu điều này. Nếu họ không có hạnh phúc trong vận may của mình, thì họ không hiểu được. Các luật sư, v.v… cũng là theo thứ bậc. Một số tính phí 10 đến 20 ngàn cho một vụ kiện, trong khi các luật sư khác thậm chí không có lấy một cái áo khoác để mặc. Tương tự như vậy ở đây. Một người hoặc là trở thành vua của các vị vua hoặc là thần dân chỉ đáng vài xu. Cha ngồi đây và giải thích cho các con. Bharat là nghèo nhất trong tất cả vào lúc này. Chính Bharat rồi sẽ trở thành giàu có. Việc quyên tặng luôn luôn được trao cho người nghèo. Người giàu không thể nhận lấy kiến thức này nhiều như những người nghèo và người bình thường có thể nhận. Chỉ họ mới sẽ nhận kiến thức này. Không phải là quy luật khi quyên tặng cho người giàu.
Các con thì nghèo, phải không? Mama của các con từng nghèo nhất trong tất cả, nhưng rồi bà ấy sẽ trở thành nữ hoàng thế giới. Vở kịch được tạo ra theo cách này. Phần đông những người nhận lấy kiến thức này đều nghèo bởi vì họ bất hạnh. Người giàu dù sao cũng rất hạnh phúc. Họ nói rằng đây là thiên đường đối với họ. Họ có xe ô tô và tiền bạc, v.v… Họ nói: Hãy trao kiến thức cho những người không có tiền và đang ở trong địa ngục. Của các con là phục vụ của Người Cha Thượng Đế. Các con là những người phục vụ đích thực của Bharat. Đó là những nhà hoạt động xã hội thể lý; họ đem lại chút ít hạnh phúc cho con người. Các con thì làm sạch thế giới và làm cho nó thành thanh khiết và hạnh phúc. Các con đang phục vụ Bharat bằng cơ thể, tâm trí và của cải của mình. Achcha.
Gửi đến những người con ngọt ngào nhất, dấu yêu, đã thất lạc từ lâu nay mới tìm lại được, tình yêu thương, sự tưởng nhớ và lời chào buổi sáng từ người Mẹ, người Cha, BapDada. Người Cha linh hồn chào namaste đến những người con linh hồn.
Trọng tâm thực hành:
1. Hãy chuyển tiếp túi xách và hành lý cũ của con cho 21 kiếp. Hãy bảo hiểm chúng và rồi trông nom chúng như một người được ủy thác.
2. Hãy để trí tuệ con có niềm tin khi con học tập. Hãy trao tặng của cải kiến thức cho người nghèo. Hãy làm phục vụ tâm linh đích thực làm cho Bharat thành thanh khiết.
Chúc phúc: Mong con là một giáo viên bậc thầy, và trong khi đi lại và di chuyển, trao cho mọi linh hồn những lời dạy bằng mỗi hành động và mỗi lời nói của con.
Cũng giống như có thư viện di động, thì tương tự như vậy, các con cũng là những giáo viên bậc thầy di động. Hãy liên tục nhìn thấy học trò của con ở trước con. Con không đơn độc một mình, mà con luôn ở trước các học trò. Các con liên tục học tập và cũng giảng dạy. Một giáo viên xứng đáng sẽ không bao giờ bất cẩn trước các học trò của mình, họ sẽ luôn luôn chú ý. Trong khi con ngủ, thức dậy, đi lại và ăn uống, hãy luôn nghĩ rằng con đang ngồi trong một trường học lớn và rằng các học trò của con đang dõi theo con.
Khẩu hiệu:Đối với linh hồn có niềm tin thì chính yoga cao quý hướng thượng làm cho tâm ấn của con trở nên hoàn toàn thanh khiết.