Trọng tâm: Con ngọt ngào, hãy nhớ Người Cha vô hạn. Kiến thức, việc thờ cúng và sự bàng quan, tất cả ba điều này đều bao hàm trong điều này. Đây là việc học mới.
Câu hỏi: Làm thế nào mà ở thời kỳ chuyển giao, việc thờ cúng tiếp diễn cùng lúc với kiến thức và yoga này?
Trả lời: Trên thực tế, yoga cũng có thể được gọi là thờ cúng bởi vì các con ở trong sự tưởng nhớ không pha tạp. Sự tưởng nhớ của con bao hàm trong kiến thức này và đây là lý do tại sao nó được gọi là yoga. Từ thời kỳ đồng trở đi, họ đơn giản thực hiện việc thờ cúng; chưa có kiến thức này. Đây là lý do tại sao việc thờ cúng đó không được gọi là yoga. Không có mục tiêu hay mục đích trong việc đó. Bây giờ con nhận được kiến thức này, con có yoga và cũng có sự bàng quan đối với thế giới vô hạn này.
Bài hát:Ai đó đã làm cho con thuộc về Người và dạy con cách mỉm cười.
Om shanti. Người Cha vô hạn giải thích rằng việc học các kinh sách thì không thực sự là học bởi vì không có mục tiêu hay mục đích trong việc học các kinh sách. Con không biết gì về thế giới từ các kinh sách. Con không thể nói từ các kinh sách nước Mỹ ở đâu hay ai đã khám phá ra nó. Những điều này không được đề cập trong kinh sách. Họ nói người này người kia đã khám phá ra nó. Họ đi và khám phá những nơi chốn khác nhau để họ có thể đi đến và ở lại đó. Họ nhận ra rằng có nhiều người và rằng họ cần thêm đất đai. Tất cả những điều đó đều được học. Đó được gọi là một nền giáo dục. Của con cũng là một nền giáo dục. Đây có thể được gọi là một đạo tràng (nơi học kinh sách), một học viện hay một trường đại học; mọi thứ đều bao hàm trong này. Bản đồ của những nghiên cứu là thứ gì đó khác. Không có sự khai sáng thông qua các kinh sách; sự khai sáng nhận được thông qua việc học. Của con cũng là việc học. Nơi được gọi là Thiên Đường thì không được đề cập trong bất kỳ việc học đời thường nào hay trong việc học các kinh sách. Đây là kiến thức mới mà chỉ một mình Người Cha mới nói cho con.
Người ta nói rằng thiên đường và địa ngục đều ở đây. Chỉ một mình Người Cha giải thích rằng thiên đường là gì và địa ngục là gì. Những điều này không được đề cập trong kinh sách hay trong nền giáo dục đó. Bởi những điều này là mới mẻ, người ta trở nên hoang mang. Họ nói rằng họ chưa từng nghe những kiến thức như thế trước đây. Đây là những điều mới mẻ, tuyệt vời mà chưa từng có người nào nói về chúng.
Trên thực tế, đó là những điều thực sự mới mẻ. Không có con người nào dạy những điều đó mà cũng không có ẩn sĩ nào có thể nói cho con biết những điều này. Đây là lý do tại sao chỉ duy nhất Người Cha Tối Cao, Linh Hồn Tối Cao, được gọi là Đại Dương Kiến Thức. Người cũng giải thích về lịch sử và địa lý vô hạn cho con. Người giải thích chi tiết về thiên đường và địa ngục bằng kiến thức này. Đây là những điều mới mẻ, phải không? Mọi thứ đều ở trong việc học này: có kiến thức, yoga, việc giáo dục và cũng có thờ cúng. Yoga cũng có thể được gọi là thờ cúng bởi vì có yoga với Đấng Duy Nhất nghĩa là tưởng nhớ Người. Những tín đồ cũng nhớ Người, thờ phụng Người và hát về Người. Thực hiện thờ phụng theo kiểu đó không được gọi là yoga. Chẳng hạn, Meera từng có yoga với Shri Krishna, cô ấy từng nhớ đến Shri Krishna, nhưng đó được gọi là sự thờ phụng. Cô ấy không có bất kỳ mục tiêu hay mục đích nào trong trí tuệ của mình. Đây được gọi là kiến thức và cũng là thờ phụng. Con có yoga, nghĩa là, con nhớ đến Đấng Duy Nhất. Trong thời kỳ vàng, không có việc thờ phụng mà cũng không có kiến thức. Ở thời kỳ chuyển giao, có cả kiến thức và việc thờ cúng trong khi từ thời kỳ đồng trở đi, chỉ có việc thờ cúng tiếp diễn.
Nhớ đến ai đó được gọi là thờ cúng. Ở đây, có kiến thức, yoga và cũng có việc thờ phụng. Con có thể hiểu rằng những người kia chỉ là những tín đồ và rằng họ có yoga với các nguyên tố. Tuy nhiên, yoga của họ là với nhiều người khác và đây là lý do tại sao họ được gọi là những tín đồ. Yoga của con là không pha tạp. Đại Dương Kiến Thức, Đích Thân Người, ngồi đây và dạy cho con. Con phải có yoga với Người. Những người kia thậm chí không biết về linh hồn. Chúng ta biết điều này. Bằng việc kết nối trí tuệ của chúng ta trong yoga với Người Cha Tối Cao, Linh Hồn Tối Cao, chúng ta sẽ đi đến với Người Cha. Những người kia tưởng nhớ Hanuman, v.v…và vì vậy họ cũng có linh ảnh về điều đó; đó được gọi là pha tạp. Yoga này là không pha tạp.
Con đơn giản phải nhớ đến một mình Người Cha. Vì vậy, kiến thức, việc thờ cúng và sự bàng quan, tất cả ba khía cạnh này, đều bao hàm trong này. Ở đó, mọi thứ của họ là riêng biệt. Sự thờ cúng là riêng biệt, kiến thức mà họ có thì chỉ là kiến thức của các kinh sách và sự bàng quan của họ là hữu hạn. Ở đây, đây là vấn đề của sự vô hạn. Chúng ta biết Người Cha vô hạn và đây là lý do tại sao chúng ta nhớ đến Người. Mặc dầu những người kia nhớ Shiva, tội lỗi của họ không được xóa bỏ thông qua đó bởi vì họ không biết nghề nghiệp của Người. Họ thậm chí không có kiến thức về việc tội lỗi được thiêu đốt. Ở đây, tội lỗi của con được thiêu đốt bằng việc có tưởng nhớ đến Người Cha. Ở đó, họ hiến sinh bản thân ở lễ hội Kashi và do đó tội lỗi của họ được xóa bỏ. Họ phải trải nghiệm nỗi thống khổ nghiệp. Tuy nhiên, không phải là họ dần dần trở nên thoát nghiệp giống như con. Không, tội lỗi của họ kết thúc bằng cách họ trải nghiệm sự trừng phạt; nó không được tha thứ. Vì vậy, đây là một việc học. Kiến thức và cũng là yoga; mọi thứ đều bao hàm trong này. Chỉ duy nhất một mình Người Cha dạy cho con mọi thứ.
Đây được gọi là nơi tu học và học viện. Chữ viết trông rất đẹp. Cái tên trước đó, “Om Mandli”, là sai. Các con bây giờ đã nhận được sự hiểu biết rằng cái tên này nhất định rất tốt. Con có thể giải thích cho người khác rằng họ cũng là những Brahma Kumar. Người Cha là Đấng Sáng Tạo của tất cả. Trước tiên, Người phải tạo ra vùng tinh tế. Brahma, Vishnu và Shankar là cư dân của vùng tinh tế. Một thế giới mới được tạo ra và vì vậy Prajapita Brahma nhất định được cần đến. Người trên vùng tinh tế không thể đến đây. Người đó là Brahma tinh tế, hoàn hảo. Brahma hữu hình được cần đến ở đây. Ông ấy sẽ đến từ đâu? Con người không thể hiểu những điều này. Có những bức tranh.
Brahmin được tạo ra thông qua Brahma, nhưng Brahma sẽ đến từ đâu? Vì vậy, việc tiếp nhận diễn ra. Cũng giống như một ông vua không có con cái sẽ nhận nuôi một người con, vì vậy Người Cha tiếp nhận người này và rồi đổi tên ông ấy thành Brajapita Brahma. Người ở bên trên không thể đi đến đây. Người ở bên dưới phải đi lên bên trên. Người đó là tinh tế và người này là hữu hình. Vì vậy, bí mật này cũng phải được thấu hiểu một cách rất rõ ràng bởi vì mọi người đều có câu hỏi này. Họ nói rằng có lúc con gọi Dada Brahma, có lúc con gọi là Thượng Đế và có lúc gọi Krishna. Tuy nhiên, người này không thể được gọi là Thượng Đế, nhưng ông ấy có thể được gọi là Brahma và Shri Krishna bởi vì Shri Krishna sau đó trở nên xấu xí từ xinh đẹp. Vì vậy, khi nó là đêm, ông ấy được gọi là Brahma và, khi nó là ngày, ông ấy được gọi là Shri Krishna. Đây là kiếp sinh cuối cùng của linh hồn Shri Krishna và hình dạng của Shri Krishna là kiếp sinh đầu tiên. Điều này phải được viết một cách rất rõ ràng. 84 kiếp sinh của Radha và Krishna hay Lakshmi và Narayan phải được thể hiện. Ở đây, người này được nhận nuôi. Vì vậy, có ngày của Brahma và đêm của Brahma mà sau đó trở thành ngày và đêm của Lakshmi và Narayan.
Điều tương tự diễn ra ở triều đại của họ. Con bây giờ thuộc về dòng tộc Brahmin và rồi con sẽ thuộc về dòng tộc thánh thần. Vì vậy, nó cũng là ngày và đêm của Brahma Kumar và Kumari. Những điều này phải được thiểu một cách rất rõ ràng. Cũng rõ ràng trong bức tranh (về cái cây) rằng họ đang thực hiện Tapasya ở bên dưới và đó là kiếp sinh cuối cùng của họ. Brahma đã đến từ đâu? Ông ấy được tạo ra thông qua ai? Vì vậy, Brahma được nhận nuôi, cũng giống như một ông vua nhận nuôi ai đó rồi người đó được gọi là hoàng tử. Cậu ta được chuyển đổi vị trí: Hoàng tử của vị vua này vị vua kia. Trước đây, cậu ấy không phải là hoàng tử. Khi vị vua nhận nuôi anh ta, anh ta nhận được tước hiệu hoàng tử. Phong tục và hệ thống này tiếp diễn. Điều này nên đi vào trí tuệ của các con. Thế giới không biết cách Người Cha thực hiện việc hủy diệt thế giới cũ và thiết lập thế giới mới như thế nào. Các con có được sự khai sáng giác ngộ này. Các con cũng là theo thứ hạng. Khi con tiến bộ hơn, những người con gái nhỏ sẽ trở nên rất thông minh khéo léo bởi vì chúng là những kumari. Được viết rằng các kumari được tạo ra để bắn những mũi tên kiến thức. Điều kỳ diệu của các kumari là hạng nhất. Mama cũng là một kumari; bà ấy dẫn đầu trước tất cả mọi người. Được nói rằng những người con hiển lộ người mẹ. Người mẹ sẽ không ngồi và nói với bất kỳ ai. Người mẹ này là thầm lặng; Mama đó thì hiển lộ.
Trách nhiệm của các con những Shakti, những người con, là hiển lộ người mẹ. Có nhiều người con gái tốt nỗ lực rất tốt. Trong cộng đồng của các kaurava cũng vậy, tên tuổi của những người chính yếu được nhắc đến; họ là những chiến binh dũng cảm (maharathi). Ở đây, cũng vậy, có tên tuổi của những maharathi. Shiv Baba là vĩ đại nhất trong tất cả. Thượng Đế là Đấng Tối Cao. Nơi cư ngụ của Người là cao nhất. Trên thực tế, nơi cư ngụ của chúng ta những linh hồn cũng là cao nhất. Người ta chỉ đơn giản tiếp tục hát những lời ngợi ca nhưng họ không biết gì cả. Chúng ta những linh hồn cũng là cư dân của nơi đó, nhưng chúng ta phải đi qua các kiếp sinh và tái sinh và diễn những phần vai của mình. Người không đi vào sinh tử. Người cũng có phần vai, nhưng chỉ có các con mới biết phần vai đó là gì. Các con bây giờ hiểu rằng đây là cỗ xe của Shiv Baba. Cũng có một con ngựa, nhưng không phải là con ngựa hay cỗ xe đó. Việc quên đi điều này cũng được ấn định trong vở kịch. Chúng ta đã trở nên hoàn toàn lạc lối vì lang thang khắp nơi và quên mất nửa chu kỳ. Chúng ta bây giờ đã được khai sáng và vì vậy chúng ta rất cẩn trọng. Chúng ta biết rằng thế giới cũ này sắp kết thúc và rằng chúng ta phải trở thành người chinh phục gắn kết. Trong khi sống ở nhà giống như bông hoa sen cùng với gia đình của mình, chúng ta phải nỗ lực để trở thành người phá hủy gắn kết. Chúng ta phải hoàn thành trách nhiệm với mọi người và cũng sống cùng với họ. Lò luyện bhatthi đã được tạo ra, cũng giống như nó đã được tạo ra trong chu kỳ trước. Các con bây giờ được bảo phải nỗ lực trong khi sống ở nhà cùng với gia đình của mình. Ở đây, không có chuyện rời bỏ nhà cửa và gia đình của mình. Chúng ta đang ngồi ở nhà, phải không? Có rất nhiều người con. Baba cũng có gia đình đời thường của mình. Người không từ bỏ bất kỳ thứ gì cả.
Các ẩn sĩ bỏ chạy vào rừng, trong khi chúng ta sống ở thành thị. Vì vậy, chúng ta phải hoàn thành trách nhiệm với mọi người. Một tạo vật là tạo vật của người cha. Người cha kiếm thu nhập và trao thừa kế cho con trai của ông ấy. Trước tiên, ông ấy trao thừa kế của thói tật sắc dục. Vì vậy, giải thoát con khỏi điều đó và làm cho con không thói tật là nhiệm vụ của Người Cha. Trong một số trường hợp, con cái trao kiến thức cho cha mẹ của mình và trong một số trường hợp, người cha trao kiến thức cho con cái của họ. Đây là Raj Yoga và kia là hatha yoga. Linh hồn này nhận được kiến thức từ Linh Hồn Tối Cao: Tôi, Brahma, là vua của các vị vua và bây giờ đã trở thành ăn mày. Được nhớ rằng một người ăn mày đã được làm cho trở thành vua. Các con biết rằng con từng thuộc về triều đại mặt trời và rồi sau đó con trở thành triều đại tiện dân. Được giải thích rằng thiên đường và địa ngục là tách biệt. Con người không biết điều này. Trong số các con, cũng vậy, có nhiều người con không biết gì cả bởi vì nó không phải là vận may của họ. Vậy họ thực hiện nỗ lực nào? Một số người con không có bất kỳ thứ gì trong vận may của họ và một số người con có mọi thứ trong vận may của mình. Vận may của họ truyền cảm hứng cho họ nỗ lực. Nếu nó không có trong vận may của mình, họ sẽ thực hiện nỗ lực nào? Ngôi trường vẫn như vậy và nó vẫn tiếp tục. Một số người con bỏ giữa chừng và một số chết trong khi tiến lên. Có nhiều người con nhận kiếp sinh và chết đi. Kiến thức này quả là kỳ diệu! Kiến thức này là rất dễ dàng, nhưng mọi nỗ lực đều nằm ở việc đạt được trạng thái thoát nghiệp. Chỉ khi tội lỗi của con được xóa bỏ thì con mới có thể bay. Kiến thức này (gyan) thì cao quý hướng thượng hơn việc đi vào nhập định xuất hồn (dhyan). Có nhiều trở ngại được tạo ra bởi Maya trong khi đi vào nhập định xuất hồn, và đây là lý do tại sao kiến thức này thì tốt hơn là nhập định xuất hồn. Không phải rằng kiến thức thì tốt hơn yoga; điều này được nói về nhập định xuất hồn. Những người đi vào nhập định xuất hồn thì không còn ở đây nữa. Có nguồn thu nhập kiếm được trong yoga và tội lỗi của con được xóa bỏ. Không có thu nhập trong nhập định xuất hồn. Có thu nhập trong yoga và kiến thức này.
Con không thể trở nên khoẻ mạnh và giàu có mà không có kiến thức và yoga. Thói quen đi tham quan xung quanh trong nhập định xuất hồn được tạo ra. Điều đó cũng không tốt. Nhập định xuất hồn gây ra nhiều thua lỗ. Kiến thức là chuyện của chỉ một giây. Yoga thì không phải là trong một giây. Chừng nào con còn sống, con phải tiếp tục có yoga. Kiến thức là dễ dàng, nhưng cần nỗ lực để trở nên mãi khỏe mạnh và tự do khỏi bệnh tật. Có nhiều trở ngại được tạo ra trong việc thức dậy sớm vào buổi sáng và ngồi trong tưởng nhớ. Con trích dẫn các ý điểm, mặc dầu như vậy, trí tuệ của con đi từ nơi này đến nơi khác. Người hạng nhất sẽ gặp nhiều giông bão nhất. Họ không thể đến với Shiv Baba. Baba luôn giải thích rằng nhiều cơn bão sẽ đến. Con càng cố gắng ở trong tưởng nhớ, càng có nhiều cơn bão sẽ đến. Con không được sợ hãi. Chỉ cần ở trong tưởng nhớ. Con phải luôn ổn định. Không có cơn bão nào có thể lay chuyển con. Đây là trạng thái của thời khắc sau cùng. Đây là cuộc đua tâm linh. Hãy tiếp tục nhớ Shiv Baba. Những điều này phải được thấu hiểu và hấp thu. Nếu con không quyên tặng của cải, con sẽ không thể hấp thụ được. Con nên nỗ lực.
Rất dễ dàng để giải thích ý điểm về hai người cha cho mọi người. Chỉ có các con biết rằng Người Cha trao cho các con của thừa kế cho 21 kiếp. Con nên nói rằng Lakshmi và Narayan đã nhận được của thừa kế cho 21 kiếp của họ từ Người Cha. Người Cha dạy họ Raja Yoga. Không ai khác có thể nói rằng Thượng Đế đã trao cho họ của thừa kế của họ. Trên thế giới, một số người hạnh phúc với điều này và những người khác thì hạnh phúc với điều khác. Không ai biết về những thứ khiến cho con hạnh phúc. Người ta tổ chức lễ mừng trong niềm hạnh phúc trong một giai đoạn tạm thời. Các con là vật trang hoàng đích thực của dòng tộc Brahmin những người là goyi và gyani (những người hiểu biết kiến thức). Không ai khác có thể biết về niềm vui siêu giác quan của con. Họ tiếp tục vò đầu bứt tóc bởi nhiều thứ. Họ cũng nỗ lực để đi lên mặt trăng. Họ nỗ lực rất khó khăn. Tất cả mọi nỗ lực của họ sẽ đi vào lãng phí. Các con đang nỗ lực, không hề khó khăn, để đi đến nơi mà không ai khác có thể đến. Con đi đến vùng tối thượng. Achcha.
Gửi đến những người con ngọt ngào nhất, dấu yêu, đã thất lạc từ lâu, nay mới tìm lại được, tình yêu thương, sự tưởng nhớ và lời chào buổi sáng từ người Mẹ, người Cha, BapDada. Người Cha linh hồn chào namaste đến những người con linh hồn.
Trọng tâm thực hành:
1. Trong khi đang sống ở nhà cùng với gia đình, hãy trở thành người chinh phục gắn kết. Đồng thời, con cũng phải hoàn thành trách nhiệm của con đối với mọi người và sống giống như một đóa hoa sen.
2. Để hấp thụ kiến thức này, con nhất định phải quyên tặng của cải kiến thức. Hãy tích lũy thu nhập của con bằng kiến thức và yoga, nhưng đừng có bất kỳ mong muốn nào về việc đi vào nhập định xuất hồn hay có linh ảnh.
Chúc phúc: Mong con trở thành một biểu tượng hài lòng và với chứng chỉ của sự hài lòng con nhận được vận may ngai vàng vương quốc tương lai.
“Tôi phải hài lòng và làm cho người khác hài lòng”. Hãy giữ câu khẩu hiệu này liên tục được viết lên tấm bảng phía trước vầng trán của con bởi vì những ai có chứng chỉ này thì sẽ đạt được chứng chỉ vận may vương quốc tương lai. Hàng ngày, vào giờ amrit vela, hãy mang khẩu hiệu này đi vào trong nhận thức của con. Cũng giống như con có câu khẩu hiệu được viết trên tấm bảng, tương tự như vậy, hãy liên tục giữ câu khẩu hiệu này được viết lên tấm bảng phía trước vầng trán của con và con sẽ làm cho mọi người trở thành một biểu tượng hài lòng. Những ai luôn hài lòng thì luôn hạnh phúc.
Khẩu hiệu:Những ai có tràn đầy tình yêu thương và sự hài lòng trong mối tương giao với người khác thì trở thành hiện thân của thành công.