Nền tảng cho sự thật là sự thanh khiết và dấu hiệu của sự thật là nét thánh thiện trên gương mặt và trong hoạt động của con
Hôm nay, Người Cha thật sự, Người Thầy thật sự và Satguru đang ngắm nhìn những đứa con của Người ở khắp mọi nơi, những đứa con là hiện thân của sức mạnh của sự thật. Nền tảng cho sự thật là sự thanh khiết, và bằng chứng thực tế cho sự thật là nét thánh thiện trên gương mặt và trong hành động của con. Nhiều linh hồn trên thế giới tự gọi mình là chân thật hoặc tự xem mình là chân thật, nhưng sự chân thật hoàn toàn thì được dựa trên sự thanh khiết. Nếu không có sự thanh khiết, không thể có sự chân thật liên tục. Vì vậy, nền tảng cho tất cả các con là gì? Sự thanh khiết. Dựa trên nền tảng là sự thanh khiết, việc liên tục là hiện thân của sự thật trở nên tự nhiên và dễ dàng. Chân thật không chỉ là nói ra sự thật và làm những điều thật, mà sự chân thật đầu tiên là thông qua đó con nhận được sức mạnh của sự thanh khiết hoặc sức mạnh của sự thật.
v Vì vậy, khía cạnh đầu tiên là biết về hình dáng thật của con: Tôi là linh hồn. Trước kia, con đã không biết về hình dáng thật này. Vì vậy, sự chân thật đầu tiên là biết về bản thân trong hình dáng thật sự của con.
v Con có hình thái biểu hiện của sự thật xét về mặt cơ thể chưa – “Tôi là ai đó?” hoặc “Tôi là gì đó?”. Biết hình dáng thật sự trước hết là biết về hình dáng của con, rồi có lời giới thiệu về Người Cha. Con có biết thật rõ hình dáng thật sự của con không? Và con có lời giới thiệu đúng về Người Cha không?
v Thứ ba là, con cũng biết về Chu kỳ thế giới trong hình dáng thật sự của nó: Chu kỳ này là gì và phần vai của con trong đó là gì. Giờ con có biết rõ phần vai của con không? Phần vai của con thật là hay, phải không? Phần vai tốt nhất là phần vai thuộc về thời kỳ Chuyển giao.
Tuy nhiên, so với những linh hồn trên thế giới trong suốt cả Chu kỳ, phần vai của con, linh hồn thánh thần, cũng là hướng thượng. Mặc dù các nhà lãnh đạo tôn giáo và những linh hồn vĩ đại diễn phần vai của họ, nhưng những linh hồn ấy không thanh khiết cả về thể xác và linh hồn, trong khi con, linh hồn thánh thần, thanh khiết cả về cơ thể và linh hồn, điều mà không linh hồn nào khác trong suốt cả Chu kỳ được như vậy. Vì vậy, không ai ngoại trừ các con có được nền tảng hướng thượng đến thế, nền tảng là sự thanh khiết. Con có nhớ phần vai của những linh hồn thánh thần không? Các Pandava có nhớ phần vai ấy không? Linh hồn thánh thần có sự thanh khiết trong hình dáng tự nhiên. Các linh hồn vĩ đại cũng làm cho những linh hồn khác trở nên thanh khiết, nhưng với rất nhiều nỗ lực; nó không tự nhiên. Nó không tự nhiên, và nó cũng không phải là một phần trong bản tính của họ, trong khi đối với con, con có cuộc đời tự nhiên là cuộc đời thanh khiết trong suốt ½ Chu kỳ, và con cũng có bản tính ấy. Ở đó, con không thực hiện bất kỳ nỗ lực nào. Nỗ lực được thực hiện ở đây để làm cho nó trở nên tự nhiên ở đó, bởi vì không có tên gọi hay dấu vết nào của sự ô trọc ở đó. Thậm chí con không nhận thức được rằng có những điều như là sự ô trọc. Đây là lý do vì sao hình dáng thực tế cho sự thanh khiết của con là hình dáng thánh thần, nghĩa là hình dáng thánh thiện.
Vào lúc này, cho dù con người trên thế giới có xem mình là chân thật bao nhiêu, họ vẫn không biết sự thật về hình dáng nguyên thủy của họ. Họ không có lời giới thiệu thật sự về Người Cha. Vì vậy, con không thể gọi hình dáng của họ là hoàn toàn thật. Con chỉ có thể liên tục có sức mạnh của sự thật khi con có nhận thức về hình dáng thật của con và hình dáng thật của Người Cha. Theo đó, mỗi một suy nghĩ của con sẽ liên tục là thật.
Hiện tại, thỉnh thoảng con quên, hoặc là khi con trở nên ý thức cơ thể, suy nghĩ của con không liên tục đầy sức mạnh của sự thật hoặc sức mạnh của sự thanh khiết. Con có liên tục có những kiểu suy nghĩ này không, hay là con có cả những suy nghĩ lãng phí? Con sẽ gọi những suy nghĩ lãng phí là chân thật chứ? Con đã không nói điều gì sai, vậy thì tại sao con lại không bảo đó là thật? Nếu ai đó nói “Con chưa bao giờ nói dối, con luôn nói sự thật”, thì điều kiện để xác nhận có sự thật đó là sẽ liên tục có sự thánh thiện được trải nghiệm trong suy nghĩ, lời nói, hành động, mối quan hệ và mối liên hệ của người ấy. Có thể con đang nói ra sự thật, nhưng không có sự thánh thiện. Con có thể thấy rằng ai đó liên tục nói “Con đang nói sự thật, con đang nói sự thật, con luôn chân thật”. Nếu con luôn chân thật, nhưng lại không có sự thánh thiện ấy trong lời nói hoặc trong hành động của con, người khác sẽ không cảm nhận được sự chân thật của con là chân thật. Họ sẽ cảm thấy rằng con chỉ đang cố gắng chứng tỏ bản thân; họ sẽ không thể tin rằng đó là sự thật. Không cần phải cố gắng chứng minh sự thật. Nếu con chứng minh sự chân thật của con bằng sự bướng bỉnh, sự thánh thiện ấy sẽ không thể được nhìn thấy; nó sẽ chỉ là điều gì đó bình thường, mọi người trên thế giới cũng làm như thế. BapDada đưa ra định nghĩa về sự chân thật trong câu khẩu hiệu mà con cũng đã nghe từ Brahma Baba lúc còn sinh thời. Người chân thật thì trông như thế nào? Ở đâu có sự thật, linh hồn nhảy múa. Linh hồn sẽ liên tục nhảy múa trong niềm hạnh phúc. Khi con cố gắng chứng minh bản thân mình là đúng với sự bướng bỉnh, nếu con quan sát gương mặt của mình hoặc gương mặt của người khác, nó sẽ không phải là gương mặt ánh lên niềm hạnh phúc. Gương mặt sẽ chất chứa đầy suy nghĩ hoặc nỗi buồn. Đó sẽ không phải là gương mặt của người đang nhảy múa. Ở đâu có sự thật, linh hồn nhảy múa trong niềm hạnh phúc. Cả ngày lẫn đêm đều ở trong niềm hạnh phúc, thích thú tận hưởng thật nhiều; nhưng nếu có một chút giả dối nào bị trộn lẫn vào sự thật, cuộc đời lúc đó sẽ không hề thú vị. Ý nghĩa của sự chân thật là ổn định trong hình dáng thật của con, rồi tạo ra suy nghĩ, thốt ra lời nói và thực hiện hành động.
Ngày nay, con người trên thế giới nói rõ ràng về bản thân rằng “Ngày nay, thật khó để cho người trung thực tiến lên; họ phải nói dối”. Tuy nhiên, vào những lúc như thế, trong những tình huống như thế, mặc dù linh hồn Brahmin không nói dối qua đôi môi của mình, nhưng từ bên trong con hiểu rằng thỉnh thoảng con phải hết sức khéo léo với người khác. Đó không được gọi là nói dối, mà được gọi là khéo léo. Vậy, khéo léo là gì? Dĩ nhiên con phải như thế này! Những người kia nói dối quá rõ ràng, trong khi Brahmin thì bảo rằng chúng sử dụng ngôn ngữ đường bệ. Sau đó, chúng nói “Đó không phải là ý định của con. Đó không phải là cảm nhận hoặc ý định của con, nhưng con phải làm như thế; con phải tương giao theo cách như thế”. Tuy nhiên, con đã nhìn thấy cha Brahma rồi đấy, bởi vì ông ấy cũng đã ở trong hình dáng hữu hình. Đối với Đấng vô thể, con nghĩ “Cha Shiva là vô thể. Người đang ngồi ở trên kia tận hưởng; nếu Người đi xuống đây, Người sẽ biết!”. Tuy nhiên, cha Brahma, trong hình dáng hữu hình của mình, đã ở cùng với tất cả các con. Ông ấy từng là học trò, và ông ấy cũng đã chịu đựng rất nhiều sự chống đối vì sự chân thật và sự thanh khiết. Ông ấy có tiến lên với kiểu khéo léo ấy không? Rất nhiều người khuyên nhủ ông ấy “Đừng bảo mọi người một cách trực tiếp rằng họ phải giữ mình thanh khiết. Thay vào đó, hãy bảo họ rằng họ chỉ phải giữ thanh khiết một chút thôi”. Tuy nhiên, cha Brahma có sợ không? Để con hấp thu sức mạnh của sự thật, sức mạnh khoan dung cũng là cần thiết. Con phải khoan dung, con phải nhún nhường. Con phải chịu khuất phục. Tuy nhiên, chịu khuất phục như thế không phải là sự thất bại. Vào lúc ấy, mặc dù cảm thấy như thể là thất bại, nhưng đó sẽ là chiến thắng mãi mãi.
Hôm nay, con đang tổ chức lễ kỷ niệm Kim cương với sức mạnh của sự thật. Nếu con không có sự thanh khiết hay sự chân thật, người khác sẽ không trải nghiệm được trên gương mặt của con và trong các hoạt động của con nét thánh thiện như họ trải nghiệm được ngày hôm nay. Kể cả nếu như con có là một phần trong bộ binh – rốt cuộc nó cũng có thứ hạng, kể cả nếu con có là maharathi (tượng binh) – không chỉ là maharathi trên danh nghĩa, mà là maharathi thật sự, nghĩa là những người tiến lên với sức mạnh của sự thật, là tượng binh thật sự – nếu con bước tránh khỏi sự thật khi nhìn thấy bất kỳ tình huống bên ngoài nào và nói rằng: “Con đã không nói điều gì khác, con chỉ nói ra vài lời, con không có ý đó trong tim con, con chỉ nói vài lời như thế thôi”, đó không hoàn toàn là chân thật. Nếu vì sự thật mà con phải nhẫn nhịn điều gì đó, đó không thật sự là nhẫn nhịn. Bề ngoài con có thể cảm thấy rằng con đang nhẫn nhịn điều gì đó, nhưng điều đó đang được tích lũy trong tài khoản của con dưới dạng sức mạnh khoan dung. Nếu không, những gì xảy ra đó là khi ai đó yếu một chút trong việc khoan dung đối với điều gì đó, chắc chắn người ấy phải nhận lấy sự hỗ trợ của sự dối trá. Vào lúc đó, cảm tưởng như thể người ấy đã tìm thấy một vài sự hỗ trợ và mọi thứ đều ổn, nhưng người ấy không tích lũy sức mạnh khoan dung trong tài khoản của mình. Về bề ngoài, người ấy sẽ cảm thấy mình đang tiến lên rất tốt, rằng giờ đây người ấy biết được nghệ thuật tiến lên một cách khéo léo. Tuy nhiên, nếu người ấy nhìn thấy tài khoản của mình, người ấy sẽ thấy rằng mình đã tích lũy rất ít. Vì thế, đừng tiến lên với sự khéo léo này. Thỉnh thoảng, con tiến lên trong khi sao chép lẫn nhau “Người này đang tiến lên theo cách đó và tên của cô ấy đã được rạng danh rất nhiều; cô ấy đã tiến về phía trước rất nhiều, trong khi bởi vì chúng ta trung thực và chân thật nên chúng ta bị bỏ lại đằng sau”. Tuy nhiên, đó không phải là bị bỏ lại đằng sau; thật sự đó là tiến về phía trước. Trước mặt Người Cha, con đang tiến về phía trước. Kể cả khi ở trước mặt người khác, có vẻ như là con đang thụt lùi lại đằng sau, cuối cùng thì con bận tâm đến ai? Con quan tâm đến Cha hay là con bận tâm đến những linh hồn khác? (quan tâm đến Người Cha) Vì vậy, tiến về phía trước trong trái tim Cha nghĩa là tiến về phía phần thưởng trong suốt cả Chu kỳ của con. Tuy nhiên, nếu con sao chép những linh hồn ở đây trong việc tiến về phía trước, con kiếm được cái tên cho con vào lúc này, và con nhận được sự tôn kính ấy. Con đi vào danh sách những người trao bài giảng; con đi vào danh sách những người chăm sóc cho trung tâm, nhưng điều đó chỉ trong một thời gian ngắn thôi. Con không tạo ra phần thưởng cho cả Chu kỳ. BapDada liên tưởng điều này như là: Con đã nỗ lực, hạt giống đã được gieo và cái cây đã tăng trưởng, thậm chí con đã nhận được một số quả trái. Tuy nhiên, con đã ăn quả chưa chín. Quả trái, là phần thưởng, kết thúc mãi mãi. Vì vậy, đừng sao chép người khác vì cái tên, danh tiếng hoặc danh dự tạm thời. Có thể con không kiếm được cái tên ở đây, nhưng tên của con ở đầu trong trái tim Người Cha. Do đó, nếu con muốn trở thành kim cương, con hãy kiểm tra bản thân trong tất cả các khía cạnh này. Hãy kiểm tra rằng không có bất kỳ tì vết nào, kể cả theo cách đường bệ, ẩn khuất trong viên kim cương. Do đó, hãy sử dụng sức mạnh của sự thật để hấp thu sự thánh thiện. Cho dù con phải khoan dung/nhẫn nhịn đối với điều gì, thì con cũng đừng sợ. Sự thật sẽ tự động được hiển lộ theo thời gian. Con nói “Con thuyền của sự thật có thể chòng chành, nhưng nó sẽ không chìm”. Trong trường hợp đó, nó sẽ đưa con đến bờ. Vì thế, đừng sợ hãi! Nếu con phải đối mặt với bất cứ điều gì, cứ giữ cuộc đời của cha Brahma ở trước mặt con. Đã từng có nhiều tình huống của thế giới ở trước mặt cha Brahma, và cũng có đa dạng các tình huống liên quan đến những đứa con. Tuy nhiên, trong khi ở trong nhóm và có trách nhiệm, ông ấy vẫn chiến thắng với sức mạnh của sự thật. Cha Brahma không nhìn thấy sự rối rắm, phức tạp của những đứa con sao? Những linh hồn với đa dạng các tâm ấn cũng đã đến trước mặt cha Brahma. Tuy nhiên, kể cả trong khi ông ấy phải khoan dung trước tất cả những tình huống ấy, thì trạng thái nguyên thủy dựa trên sức mạnh của sự thật đã làm cho ông ấy trở nên hoàn hảo.
Vì vậy, tất cả các con muốn trở nên thế nào? Không phải là khéo léo, phải không? Con nói rất hay, khi con nói “Con đã không làm điều gì cả”. Dĩ nhiên, con cũng phải khéo léo một chút, nhưng trong bao lâu? Vì vậy, giờ đây, hãy hấp thu sức mạnh khéo léo và đối mặt với sự giả dối. Đừng bị ảnh hưởng. Một số nghĩ rằng chúng đã nhìn thấy điều gì đó ở các maharathi và rằng đó chính là những maharathi mà chúng phải noi theo, rằng Brahma Baba hiện tại không ở trước mặt chúng, rằng chỉ có các maharathi thôi, vì vậy chúng đã noi theo gương họ. Tuy nhiên, thậm chí nếu như các maharathi đã trộn lẫn các hoạt động, nếu họ cũng đang tiến lên với sự khéo léo, thì vào lúc này các maharathi không phải là maharathi. Vào lúc đó, họ bị ảnh hưởng bởi điềm gở. Họ không phải là maharathi. Người Cha đã trao câu khẩu hiệu nào? Noi theo gương cha hay là noi theo gương các anh chị? Vì vậy, trong việc thực hiện hành động thực tế, hãy giữ cha Brahma ở trước mặt con, noi theo gương ông ấy, và trong việc trở nên vô thể, hãy noi theo gương Người Cha vô thể. Kể cả khi có những đứa con rất giỏi, chúng vẫn đang noi theo gương người cha. Vậy con phải làm gì? Hãy noi theo gương cha. Con có chắc không? Hay là con cảm thấy rằng bởi vì con đang có được một chút thuận lợi, con nên tận dụng điều đó và nghĩ rằng con sẽ nhìn thấy tương lai khi nó đến? Thậm chí một số con nghĩ “Chúng con có thể đạt vị trí thấp trong thời kỳ Vàng, nhưng chắc chắn chúng con sẽ hạnh phúc, bởi vì sẽ không có đau khổ ở đó. Ít ra, chúng con sẽ có mọi thành quả! Cho dù nếu chúng con có trở thành thần dân, chúng con sẽ không thiếu bất kỳ thành quả nào, vì vậy hãy để chúng con nhận lấy sự thoải mái, vui vẻ vào lúc này và chúng con sẽ nhìn thấy tương lai sau này”. Tuy nhiên, niềm vui, sự khuây khỏa tạm thời này cũng sẽ mang đến cho con phần chia của sự trừng phạt đó. Vậy con có chấp nhận điều đó không? Con sẽ nhận một chút trừng phạt chứ? Con cũng sẽ nhận sự khuây khỏa ấy chứ? Không.
Vì vậy, hãy nhớ cả ba điều: thanh khiết, chân thật và thánh thiện. Đừng có lời nói bình thường, suy nghĩ bình thường hoặc hành động bình thường nào, mà hãy có sự thánh thiện. Thánh thiện nghĩa là thực hiện hành động và tạo ra những suy nghĩ với những đức hạnh thánh thiện. Đây là sự thánh thiện. Khi mọi người hỏi “Hành động tội lỗi là gì?”, con sẽ nói gì với họ? Thực hiện bất kỳ hành động nào do bị ảnh hưởng bởi thói tật thì là tội lỗi. Đây là những gì con giải thích, phải không? Vì vậy, thánh thiện nghĩa là có suy nghĩ, lời nói và hành động dựa trên những đức hạnh thánh thiện. Theo đó, con hiểu được tầm quan trọng của sự chân thật. (Baba dẫn thiền)
Con có thể làm cho bản thân trở nên vô thể trong vòng một giây không? Tại sao? Mất bao lâu để có suy nghĩ “Tôi là linh hồn vô thể”? Mất một giây, phải không? Vì vậy, thường xuyên trong suốt cả ngày, hãy tiếp tục thực hiện bài diễn tập: Tôi tách rời, vô thể và được yêu thương bởi Người Cha. Con biết cách làm điều này mà, phải không? Vì vậy, giờ đây, hãy quên đi mọi điều trong vòng một giây và trở nên hoàn toàn vô thể! (BapDada dẫn thiền trong 5 phút) Achcha.
Gửi đến tất cả các linh hồn ở khắp mọi nơi, liên tục giữ cho nền tảng thanh khiết được vững mạnh; gửi đến những ai liên tục mang đến thời kỳ Vàng, nghĩa là những ai đang lan tỏa sóng rung động từ sức mạnh của sự thật đi khắp thế giới thông qua sức mạnh của sự thật ở bản thân; gửi đến những ai liên tục hấp thu sự thánh thiện vào suy nghĩ, lời nói và hành động của mình; gửi đến những linh hồn có sự thực hành tự nhiên trong việc noi theo gương cha; gửi đến những linh hồn như thế nỗi nhớ, niềm thương và lời chào namaste của BapDada.
Tiếp tục thực hiện bài diễn tập này trong suốt cả ngày nhiều lần như con có thể. Thậm chí nếu con chỉ có thể thực hiện nó trong một phút thôi, thậm chí nếu con không có được hai hoặc ba phút, bằng cách thực hiện bài tập này chỉ trong một phút hoặc ½ phút thôi, con sẽ nhận được rất nhiều sự giúp đỡ trong việc trở nên vô thể vào những khoảnh khắc sau cùng. Con có thể trở nên như thế này không? Vào lúc này, tất cả các con đã trở nên vô thể rồi chứ, hay là con tiêu phí thời gian của mình cho việc chật vật tranh đấu? Con có thể trở nên như thế này trong vòng một giây không? Con có thể trở nên như thế này kể cả khi con có nhiều việc để làm không? Nó không khó, phải không? Con có thể chạy loanh quanh rất nhiều ở Liên Hợp Quốc, và khi con cố gắng trở nên vô thể vào lúc đó, con có thể trở nên như thế không? Nếu con thực hành điều này hết lần này đến lần khác, sau đó, vào lúc đó, nó sẽ trở nên tự nhiên. Khi con nhận thức về cơ thể của con, vào lúc đó, con có phải nỗ lực cho điều đó không? Con có nỗ lực để nghĩ rằng “Tôi là ai đó” hay không? Nó là tự nhiên. Vì vậy, điều này cũng sẽ trở nên tự nhiên. Hãy trở nên vô thể khi con muốn và đi vào cơ thể khi con muốn. Khi con phải làm điều gì đó, hãy nhận lấy sự hỗ trợ từ cơ thể của con, nhưng đừng quên rằng chính linh hồn đang nhận lấy sự hỗ trợ của cơ thể. Con không phải là người thực hiện, mà là người đã làm cho nó được thực hiện, giống như con đã làm cho điều gì đó được thực hiện thông qua người khác. Vào lúc ấy, con xem mình là tách biệt. Tương tự như vậy, trong khi làm cho điều gì đó được thực hiện thông qua cơ thể của con, con, linh hồn, đang làm cho nó được thực hiện, là tách biệt. Hãy thực hành điều này, rồi con sẽ không bao giờ chao đảo trong bất kỳ kiểu ý thức cơ thể nào. Con có hiểu không?
Lời chúc phúc:
Mong con trở thành linh hồn thanh khiết bằng cách tan hòa bản thân vào Đại Dương Yêu Thương và chấm dứt sự dơ bẩn của ý thức “của tôi”.
Những ai liên tục giữ mình tan hòa vào Đại Dương Yêu Thương thì không nhận thức về bất cứ điều gì thuộc về thế giới. Do tan hòa vào tình yêu thương nên chúng dễ dàng có thể vượt thoát khỏi mọi tình huống. Người ta nói về các tín đồ rằng “Người này liên tục chìm đắm”. Tuy nhiên, con thì liên tục lạc đắm vào tình yêu thương. Con không nhận thức về thế giới, mọi ý thức “của tôi” đều đã chấm dứt. Ý thức “của tôi” đối với nhiều điều làm cho con trở nên dơ bẩn. Khi con xem Người Cha là “của tôi”, mọi dơ bẩn đều chấm dứt và linh hồn trở nên thanh khiết.
Khẩu hiệu:
Để cho trí tuệ của con hấp thu những viên ngọc kiến thức và làm cho người khác cũng hấp thu những viên ngọc kiến thức, đây chính là trở thành con thiên nga thiêng.
*** Om Shanti ***