07/11/23 Murli buổi sáng Om Shanti BapDada Madhuban
Trọng tâm: Con ngọt ngào, hãy cẩn trọng và chú ý trọn vẹn đến việc học này. Đừng nghĩ rằng con có kết nối trực tiếp với Shiv Baba. Ngay cả nói điều này cũng là ý thức cơ thể.
Câu hỏi: Tại sao Bharat có thể được gọi là nơi hành hương bất diệt?
Trả lời: Bởi vì Bharat là nơi sinh của Người Cha, nên nó là mảnh đất bất diệt. Trong thời kỳ vàng và thời kỳ bạc, các vị thần sống trị vì trong mảnh đất bất diệt. Vào lúc đó, Bharat được gọi là Shivalaya. Sau đó, trên con đường thờ cúng, họ tạo ra các bức tượng không sống và thờ phụng chúng. Họ thậm chí làm ra nhiều Shivalayas (các Ngôi đền của Shiva) và vì vậy, nó cũng là nơi hành hương vào lúc đó và đây là lý do Bharat có thể được gọi là nơi hành hương bất diệt.
Bài hát: Hỡi kẻ lữ hành trong bóng đêm, đừng trở nên mệt mỏi, đích đến bình minh chẳng còn xa.
Om shanti. Hỡi những kẻ lữ hành trong bóng đêm, ai đang cảnh báo các con là đừng trở nên mệt mỏi? Shiv Baba nói điều này. Một số người con thì đến mức mà họ nghĩ rằng Shiv Baba là tất cả mọi thứ của họ bởi vì họ có mối quan hệ với một mình Người. Tuy nhiên, Người chỉ nói thông qua miệng của Brahma, phải không? Một số nghĩ rằng Shiv Baba đang truyền cảm hứng cho họ một cách trực tiếp, nhưng là sai khi nghĩ như thế. Shiv Baba chắc chắn trao những lời dạy thông qua Brahma. Người giải thích cho các con: Các con, đừng trở nên mệt mỏi! Mặc dù con có kết nối với Shiv Baba, Shiv Baba nói: Manmanabhav! Brahma cũng nói: Manmanabhav! Ngay cả các Brahma Kumar và Kumari cũng nói: Manmanabhav! Tuy nhiên, một cái miệng được cần đến để đưa ra lời cảnh báo.
Một số người con nghĩ rằng mối quan hệ của chúng là với Đấng Duy Nhất đó. Tuy nhiên, Người sẽ trao những chỉ dẫn thông qua Brahma, có phải không? Nếu con tiếp tục nhận được những lời chỉ dẫn, v.v… trực tiếp từ Người, thì tại sao Người lại cần phải đến đây? Có một số người con có những suy nghĩ như: Vì Shiv Baba có thể nói thông qua miệng của Brahma, thì Người cũng có thể nói thông qua miệng của tôi. Tuy nhiên, con không thể có kết nối với Người nếu không có Brahma. Một số người hờn dỗi với Brahma và các Brahma Kumar và Kumari, rồi sau đó bắt đầu nói những điều như thế. Chúng ta phải có yoga với một mình Shiv Baba. Để trao cho chúng ta, những người con, những lời giảng dạy và để cảnh báo chúng ta, Người Cha phải nói điều gì đó. Người Cha nói: Con không đến lớp học đúng giờ. Ai đã nói điều này? Cả Shiv Baba và Brahma Dada đã nói điều đó. Cơ thể của cả hai là một. Vì vậy, họ nói: Hãy cẩn trọng và chú ý trọn vẹn đến việc học này.
Người Cha tối cao đang dạy dỗ các con. Trước hết, con phải ngợi ca Shiv Baba. Lời ngợi ca Người là rất quan trọng. Lời ngợi ca Người là vô tận. Những lời ngợi ca Người là rất tốt đẹp, nhưng các con đôi khi quên mất chúng. Con nên nghiền ngẫm đại dương kiến thức và viết lời ngợi ca trọn vẹn về Shiv Baba. Ai sẽ được gọi là người đàn ông mới? Thực ra, người đàn ông mới của thiên đường là Shri Krishna. Tuy nhiên, chóp đỉnh của những Brahmin ở thời điểm này được nhớ đến. Những người con được tạo ra, vì vậy mà họ được trao những lời dạy. Nếu Lakshmi và Narayan mà được gọi là con người mới, thì không cần phải trao cho họ những lời dạy. Vậy thì, ai là người mới? Những điều này phải được thấu hiểu và giải thích. Người Cha đó là Đấng Toàn Năng, Đấng Toàn Quyền Năng Thế Giới. Các con quên viết những từ ‘Đấng Toàn Quyền Năng Thế Giới’ trong lời ngợi ca Người Cha. Bharat cũng được ngợi ca như là nơi hành hương bất diệt.
Vậy thì, các cuộc hành hương diễn ra trên con đường thờ cúng như thế nào? Làm cách nào Bharat có thể được gọi là nơi hành hương bất diệt? Nơi hành hương bất diệt là như thế nào? Chúng ta có thể gọi nó là nơi hành hương trong thời kỳ vàng không? Nếu chúng ta nói rằng đó là nơi hành hương bất diệt, thì nơi đó như thế nào? Điều này phải được giải thích rõ ràng: Đúng vậy, đó là nơi hành hương trong thời kỳ vàng và thời kỳ bạc và cả trong thời kỳ đồng và thời kỳ sắt. Vì các con gọi nó là bất diệt, con phải chứng minh sự tồn tại của nó trong cả bốn thời kỳ. Các cuộc hành hương, v.v… bắt đầu diễn ra trong thời kỳ đồng. Sau đó, chúng ta có thể viết rằng Bharat là nơi hành hương bất diệt. Ngay cả trong thời kỳ vàng và thời kỳ bạc, nó là nơi hành hương, nơi mà các vị thần sống cư ngụ. Ở đây, có những nơi hành hương không sống, trong khi, lúc nó là Shivalaya, thì nó là nơi hành hương sống, thực sự. Duy nhất Người Cha ngồi và giải thích tất cả những điều này ở đây. Bharat là mảnh đất bất tử. Còn lại tất cả đều bị hủy diệt. Không con người nào biết những điều này. Người Cha, Đấng Thanh Lọc đến đây. Những người mà được Cha làm cho trở thành các vị thần thanh khiết sau đó đã đi và cư ngụ trong Ngôi đền Shiva đó. Ở đây, người ta phải đi đến Badrinath và Amarnath, v.v… Ở đó, bản thân Bharat là nơi hành hương.
Không phải rằng Shiv Baba tồn tại ở đó. Shiv Baba ở đây vào lúc này. Tất cả lời ngợi ca Người là về thời điểm này. Đây là nơi sinh của Shiv Baba, vì vậy, nó cũng là nơi sinh của Brahma. Nó không thể được gọi là nơi sinh của Shankar. Không cần vị thần ấy phải đến đây. Vị thần ấy đã trở thành công cụ cho sự hủy diệt. Vishnu đến, trị vì và dưỡng nuôi vương quốc bằng hình thể đôi của mình. Họ đã thể hiện một cặp đôi như là hình dạng đôi của Vishnu. Đây (Vishnu) là hình ảnh của vị thần ấy. Vị thần ấy tồn tại trong thời kỳ vàng.
Chúng ta phải hát lời ngợi ca về một mình Người Cha. Người cũng là Đấng Cứu Rỗi của chúng ta. Những người kia gọi các nhà sáng lập tôn giáo là các Đấng cứu rỗi của họ. Họ gọi Chúa và Phật v.v… là Đấng cứu rỗi của họ. Họ tin rằng những người đó đến để thiết lập bình an. Tuy nhiên, họ không đem lại bình an nào cả. Họ không giải thoát bất cứ ai khỏi khổ đau. Họ phải thiết lập tôn giáo của họ. Những người của tôn giáo họ bắt đầu theo họ đi xuống. Từ ‘Đấng cứu rỗi’ rất hay. Từ này nhất định cũng nên được sử dụng. Khi các bức tranh này được trưng bày ở nước ngoài, chúng sẽ được in bằng mọi ngôn ngữ. Những người kia hát rất nhiều lời ngợi ca về Giáo hoàng, v.v… Họ hát rất nhiều lời ngợi ca về tổng thống, v.v… khi ông ta qua đời. Một người càng vĩ đại bao nhiêu, thì càng có nhiều lời ngợi ca về người ấy bấy nhiêu. Tuy nhiên, vào lúc này, tất cả đã trở nên giống như nhau.
Họ nói rằng Thượng Đế hiện diện khắp mọi nơi. Bởi nói rằng bản thân họ là Người Cha, mà tất cả những linh hồn đã xúc phạm Người Cha. Những người con đời thường sẽ không nói rằng họ là cha của mình. Đúng vậy, khi họ tạo ra tạo vật của mình, thì họ trở thành cha; điều đó là có thể. Ở đây, Cha của tất cả chúng ta, những linh hồn, là Đấng Duy Nhất. Chúng ta không thể trở thành Cha của Người. Người không thể được gọi là Con. Đúng vậy, nó là một trò chơi thú vị trong kiến thức này, khi chúng ta nói rằng chúng ta làm cho Shiv Baba trở thành Con của chúng ta, Người thừa kế của chúng ta. Hiếm có vài người có thể hiểu được những điều này. Họ làm cho Người Con Shiva thành Người Thừa Kế của mình và dâng nộp bản thân họ cho Người. Những người con dâng nộp bản thân cho Shiv Baba; sự trao đổi này diễn ra. Có rất nhiều tầm quan trọng được trao cho một thừa kế. Người Cha nói: Bất kể thứ gì con có, bao gồm cả cơ thể con, hãy để Ta là Người Thừa Kế cho tất cả.
Tuy nhiên, khó để ý thức cơ thể của con được phá vỡ. Chỉ khi con có niềm tin rằng con là linh hồn và con tưởng nhớ Người Cha, thì ý thức cơ thể của con mới có thể được phá vỡ. Đòi hỏi rất nhiều nỗ lực để con trở nên ý thức linh hồn. Chúng ta, những linh hồn, là bất diệt. Chúng ta đã bắt đầu xem bản thân mình là cơ thể. Bây giờ, đòi hỏi nỗ lực để chúng ta bắt đầu xem bản thân chúng ta là linh hồn một lần nữa. Bệnh tật lớn nhất trong tất cả là ý thức cơ thể. Tội lỗi của những người không xem bản thân mình là linh hồn và không nhớ Người Cha thì không được cắt bỏ. Cha giải thích: Nếu con học giỏi, con sẽ trở thành chúa tể. Con phải đi theo shrimat. Nếu không, con sẽ không thể leo vào trái tim của Shri Shri. Chỉ khi con leo vào trái tim của Người, thì con mới có thể ngồi lên ngai vàng.
Con phải trở nên rất nhân từ. Người ta rất bất hạnh. Họ rất giàu có khi nhìn vào. Nhìn xem Giáo hoàng nhận biết bao nhiêu sự kính trọng! Cha nói: Ta không hề có cái tôi. Những người kia sẽ không bảo con là đừng tiêu tốn quá nhiều tiền bạc để đón tiếp họ. Bất kể Baba đi đâu, ông ấy cũng viết trước cho họ: Con không được có bất kỳ kiểu hào nhoáng nào. Không phải tất cả mọi người đều phải đến nhà ga, bởi vì Ta là thầm lặng. Không cần phải làm điều đó. Không ai biết Đấng Duy Nhất đó là ai. Con sẽ nói rằng con đang nhận được thừa kế thế giới mới từ Shiv Baba. Có các bức tranh. Chúng ta cũng đang trở thành giống như các vị thần. Shiv Baba đang trao cho chúng ta thừa kế thông qua Brahma và đây là lý do chúng ta ngợi ca Shiv Baba rất nhiều.
Mục tiêu và mục đích của chúng ta rất rõ ràng! Người là Đấng Duy Nhất cho đi. Người dạy dỗ chúng ta thông qua Brahma. Các con phải giải thích bằng cách sử dụng các bức tranh. Rất nhiều hình ảnh của Shiva đã được tạo ra. Cha đến và làm cho các con trở thành thanh khiết từ ô trọc và đưa tất cả mọi người vào sự giải thoát và giải thoát trong cuộc sống. Điều này rất rõ ràng trong các bức tranh. Do vậy, Baba nhấn mạnh rằng con nên trao chúng cho tất cả mọi người để họ có thể nhận và học chúng. Khi họ nhận những thứ từ đây, họ sử dụng chúng để trang hoàng cho nơi chốn của họ ở đó. Đây là điều rất tốt đẹp. Chất liệu rèm rất hữu ích. Những bức tranh này tiếp tục được cho chỉnh sửa. Từ Đấng Cứu Rỗi cũng cần thiết. Không ai khác là Đấng Cứu Rỗi hay Đấng Thanh Lọc. Mặc dù những linh hồn thanh khiết đi xuống, họ không làm cho bất kỳ ai thanh khiết cả. Những linh hồn trong tôn giáo của họ phải đi xuống và diễn các phần vai của mình.
Đây là những ý điểm mà chỉ những người con hiểu biết mới sẽ hấp thu. Khi con không đi theo shrimat hoàn toàn trọn vẹn, thì các con không thể học tập và rồi con thất bại. Hạnh kiểm của một người cũng được ghi chép ở trường. Hành vi của người này như thế nào? Tất cả thói tật đến bởi vì ý thức cơ thể. Khi đó, không dharna (sự thực hành) nào có thể diễn ra. Người Cha chỉ yêu những người con vâng lời. Con phải nỗ lực rất nhiều. Bất cứ khi nào con giải thích cho bất kỳ ai, trước hết, hãy nói cho họ lời ngợi ca về Người Cha và cách con nhận được thừa kế từ Người Cha như thế nào. Con phải viết lời ngợi ca đầy đủ về Người Cha. Con không thể thay đổi các bức tranh, nhưng con phải viết những lời dạy đầy đủ trọn vẹn. Lời ngợi ca về Người Cha là tách biệt. Krishna đã nhận được của thừa kế của cậu ấy từ Người Cha, vì vậy lời ngợi ca về cậu ấy là tách biệt. Bởi vì không biết Người Cha, nên họ không biết rằng Bharat là nơi hành hương vĩ đại nhất. Con phải nói cho họ biết và chứng minh rằng Bharat là nơi hành hương bất diệt.
Khi các con ngồi và giải thích những điều này, người ta sẽ kinh ngạc khi họ nghe thấy chúng. Bharat từng giống như kim cương, vậy thì ai đã làm cho nó trở thành giống như vỏ sò? Đòi hỏi rất nhiều sự giải thích và việc nghiền ngẫm đại dương kiến thức. Baba lập tức nói với các con: Sự chỉnh sửa này nên được thực hiện trong bức tranh này. Các con không đưa nó cho Baba xem, nhưng Baba muốn những sự chỉnh sửa đó được thực hiện. Đã có một kỹ sư không thể hiểu được tại sao cỗ máy lại bị hỏng và rồi người kỹ sư trợ lý của anh ta đã ngồi và chỉ cho anh ta thấy rằng, bằng cách làm điều này, cỗ máy sẽ lại ổn. Sau đó, cỗ máy đã thực sự bắt đầu hoạt động và người kỹ sư đó đã trở nên rất hài lòng. Anh ta đã nói rằng người kia nên được thưởng. Vì vậy mà lương của người kia đã được tăng lên.
Người Cha cũng nói: Con làm điều này chính xác và Ta sẽ ngợi ca con, cũng như khi Sanjay (Jagdish) đôi khi đem lại những ý điểm hay, Baba rất hài lòng. Các con nên quan tâm đến phục vụ. Các triển lãm và các cuộc tụ họp đó đều tiếp tục diễn ra. Ở đâu có cuộc triển lãm của ai đó thì họ cũng tổ chức triển lãm này. Ở đây, hãy để vầng trán trí tuệ của các con mở ra hoàn toàn. Con nên trao cho mọi người hạnh phúc. Những người mà học tập ở trường thì đều theo thứ hạng. Nếu con không học tập, thì cung cách của con vẫn sẽ tệ. Achcha.
Gửi đến những người con ngọt ngào nhất, dấu yêu, đã thất lạc từ lâu nay mới tìm lại được, tình yêu thương, sự tưởng nhớ và lời chào buổi sáng từ người Mẹ, người Cha, BapDada. Người Cha linh hồn chào namaste đến những người con linh hồn.
Trọng tâm thực hành:
1. Con không được hờn dỗi với bất kỳ ai và do vậy mà ngừng học. Hãy từ bỏ ý thức cơ thể và có lòng nhân từ cho chính bản thân con. Hãy trở nên không có cái tôi, giống như Cha.
2. Hãy hấp thu cung cách ứng xử tốt đẹp. Hãy trao cho mọi người hạnh phúc. Hãy luôn vâng lời.
Chúc phúc: Mong con là một người chinh phục gắn kết và là hiện thân của tưởng nhớ, người đặt một dấu chấm hết trong một giây bằng sức mạnh đóng gói.
Câu hỏi trong bài thi sau cùng vào lúc cuối sẽ là “Đặt một dấu chấm hết trong một giây.” Đừng nhớ bất cứ thứ gì khác: chỉ Người Cha và tôi, và không gì khác. Trong một giây, hãy thuộc về một mình Cha và không ai khác. Cần có thời gian để có được suy nghĩ này, nhưng con phải ổn định trong nhận thức đó và không hề lay chuyển, không có chút dao động nào. Khi con không có bất cứ câu hỏi nào về “Tại sao?” hay “Cái gì?”, thì con sẽ có thể trở thành người chinh phục gắn kết và là hiện thân của sự tưởng nhớ. Vì vậy, hãy thực tập mở rộng khi con muốn và đóng gói khi con muốn. Hãy chắc chắn rằng cái phanh của con mạnh mẽ.
Khẩu hiệu: Những người mà không có sự kiêu ngạo nào trong lòng tự trọng của mình thì luôn khiêm nhường.