Trọng tâm: Con ngọt ngào, Người Cha là Đấng Nhân Đức trong mọi tình huống. Vì vậy, đừng viện cớ cho việc không đi theo những chỉ dẫn mà con được trao và hãy liên tục đi theo shrimat.
Câu hỏi: Sự khác biệt giữa những thành tựu đạt được từ việc thực hiện thờ cúng mãnh liệt và những thành tựu đạt được từ học tập mãnh liệt là gì?
Trả lời: Bằng cách thực hiện thờ cúng mãnh liệt, con chỉ nhận được những linh ảnh. Chẳng hạn, các tín đồ của Shri Krishna có thể nhìn thấy linh ảnh về Shri Krishna và nhảy múa, nhưng họ không đi đến Thiên đường hay vùng đất của Shri Krishna. Các con học việc học này một cách mãnh liệt và mọi mong muốn của các con đều được đáp ứng. Bằng cách học việc học này, các con sẽ đi đến vùng đất Thiên đường.
Bài hát: Nếu không hôm nay thì ngày mai những đám mây sẽ tan biến. Hỡi kẻ lữ hành lang thang của bóng đêm, bây giờ trời đã sáng. Chúng ta hãy về nhà thôi.
Om Shanti. Ai đã nói: Chúng ta hãy về nhà? Khi con của ai đó hờn dỗi và bỏ nhà đi, bạn bè và người thân của họ sẽ đi theo cậu ta và hỏi tại sao cậu hờn dỗi và nói rằng: “Bây giờ chúng ta hãy về nhà”. Ở đây, cũng vậy, có Người Cha vô hạn đến và giải thích cho tất cả các con. Có Người Cha và Dada. Có cả con người thể lý và cũng có cả Đấng tâm linh. Người nói: Hỡi các con, bây giờ chúng ta hãy về nhà. Bây giờ đêm đã kết thúc và ngày đang đến. Đây là những vấn đề về kiến thức. Ai giải thích về đêm của Brahma và ngày của Brahma? Người Cha ngồi đây và giải thích cho Brahma và các con những Brahma Kumar và Kumari. Suốt nửa chu kỳ, đó là đêm, là vương quốc ô trọc là của Ravan, một vương quốc hư hoại, bởi vì con người đi theo những chỉ dẫn ma quỷ. Các con bây giờ đang đi theo shrimat. Shrimat cũng thầm lặng. Chúng ta biết rằng Đích thân Người Cha đến. Hình dạng của Người là khác với Ravan. Người kia được gọi tên là Ravan, năm thói tật. Vương quốc Ravan giờ đây đã kết thúc và sau đó sẽ có vương quốc của Thượng Đế. Họ nói về vương quốc Rama.
Họ không tụng niệm tên của Rama, Người thuộc về Sita. Khi họ tụng niệm tên “Rama, Rama” trong khi lần chuỗi hạt, họ đang tưởng nhớ đến Thượng Đế, Linh Hồn Tối Cao. Họ tiếp tụng niệm tên của Đấng Ban Tặng Cứu Rỗi cho Tất cả. Rama có nghĩa là Thượng Đế. Khi họ lần chuỗi hạt, họ không nhớ đến bất kỳ con người nào. Không ai khác có thể đi vào trí tuệ của họ. Vì vậy, Người Cha giải thích rằng đêm bây giờ đã đến hồi kết thúc. Đây là cánh đồng hành động, trạng thái, nơi linh hồn chúng ta tiếp nhận cơ thể và diễn những phần vai của mình. Mỗi chúng ta đều phải diễn phần vai 84 kiếp. Các dòng tộc cũng được tả trong bức tranh bởi vì có tài khoản của 84 kiếp sinh: kiếp sinh, đẳng cấp và dòng tộc mà con đến. Đây là lý do tại sao bức tranh đa đẳng cấp được thể hiện. Đầu tiên là Brahmin. Không thể có 84 kiếp sinh chỉ trong thời kỳ vàng triều đại mặt trời; không có 84 kiếp trong dòng tộc Brahmin. 84 kiếp sinh diễn ra với những tên gọi và hình dạng khác nhau, những vùng đất và thời gian khác nhau. Từ thời kỳ vàng, trạng thái hoàn toàn thanh khiết, tất cả nhất định phải đi xuống thời kỳ sắt, trạng thái hoàn toàn ô trọc.
Khoảng thời gian đó cũng được tả. Con người nhận 84 kiếp sinh là điều có thể hiểu được. Con người không thể hiểu được điều này và do vậy Người Cha nói: Các con không biết kiếp sinh của chính mình; Ta nói cho các con về chúng. Người Cha hiểu rằng, tương ứng theo vở kịch thì con nhất định phải quên hết tất cả mọi thứ. Bây giờ là thời kỳ chuyển giao. Thế giới nói rằng thời kỳ sắt vẫn chỉ mới bắt đầu (còn là đứa trẻ sơ sinh). Đó được gọi là sự vô minh, bóng tối cùng cực. Giống như các diễn viên trong một vở kịch biết khi nào vở kịch sẽ kết thúc sau mười phút nữa, đây cũng là một vở kịch sống. Người ta không biết khi nào nó sẽ kết thúc; họ đang ở trong bóng tối cùng cực. Người Cha nói: Ta không thể được tìm thấy thông qua các guru, v.v., kinh Vệ Đà và các kinh sách hoặc bằng cách sám hối và tapasya. Những thứ đó là sản phẩm của con đường thờ cúng. Ta đến vào thời điểm của riêng Ta khi đêm phải được trở thành ngày, nghĩa là khi vô số tôn giáo phải bị phá huỷ và một lối sống được thiết lập. Chỉ khi chu kỳ thế giới kết thúc, Ta có thể thiết lập thiên đường. Sau đó quyền tự trị vì bắt đầu ngay lập tức. Con biết rằng sau đó con sẽ nhận kiếp sinh là một vị vua và rằng dần dần thế giới mới sẽ được tạo ra. Mọi thứ đều phải được làm mới.
Baba đã giải thích rằng linh hồn có khả năng học tập và thực hiện hành động. Các con bây giờ nên trở nên ý thức linh hồn. Tất cả con người đều có ý thức cơ thể. Chỉ khi họ có ý thức linh hồn, họ mới có thể nhớ đến Linh Hồn Tối Cao. Trước tiên, có chuyện về việc trở nên ý thức linh hồn. Tất cả đều nói rằng họ là thực thể sống. Họ cũng nói rằng mỗi linh hồn đều bất diệt và rằng cơ thể là hoại diệt, linh hồn cởi bỏ cơ thể và nhận lấy cơ thể khác. Họ nói điều này, nhưng họ không sống theo điều đó. Bây giờ con biết rằng các linh hồn đến từ thế giới vô hình. Họ có những phần vai bất diệt bên trong họ. Người Cha ngồi đây và giải thích điều này. Các linh hồn là nhận tái sinh. Vở kịch lặp lại giống hệt nhau. Sau đó, là Chúa, v.v., tất cả đều phải đến. Mỗi người đến vào thời điểm riêng của họ để thiết lập tôn giáo của riêng mình. Bây giờ đây là đạo lý sống của những Brahmin ở thời kỳ chuyển giao. Những brahmin kia là những người đi thờ cúng, trong khi con đang trở nên xứng đáng được tôn thờ. Con sẽ không thực hiện việc thờ cúng. Người ta thực hiện thờ cúng v.v.. Người Cha giải thích: Đây quả là một việc học vĩ đại. Các con phải hấp thụ rất nhiều!
Hấp thụ sâu sắc mọi thứ là theo thứ bậc. Tóm lại, con hiểu rằng Baba là Đấng Sáng Tạo và đây là tạo vật của Người. Achcha, ít nhất con cũng hiểu rằng Người là Người Cha! Tất cả các tín đồ đều nhớ Người Cha. Có các tín đồ và cũng có các con. Các tín đồ cầu gọi: “Baba”. Nếu các tín đồ là Thượng Đế thì họ cầu gọi ai khi nói “Baba”? Họ thậm chí còn không hiểu được điều như thế! Họ xem bản thân mình là Thượng Đế. Baba nói: Tương ứng với vở kịch, khi tình trạng của Bharat trở nên như vậy, khi Bharat đang ở giai đoạn cuối, đó là lúc Người Cha đến. Chỉ khi Bharat trở nên cũ thì nó mới có thể được làm mới trở lại. Khi Bharat từng là mới, không có tôn giáo nào khác. Đó được gọi là thiên đường. Bây giờ Bharat đã cũ, nó được gọi là địa ngục. Ở đó chúng ta từng xứng đáng được tôn thờ, trong khi ở đây có những người đi thờ phụng. Sự khác biệt giữa những người xứng đáng được tôn thờ và những người đi thờ phụng đã được chỉ ra cho các con. Tôi, linh hồn này, xứng đáng được tôn thờ và tôi, linh hồn này, là người đi thờ cúng. Tôi, linh hồn, là một linh hồn gyani (hiểu biết kiến thức). Tôi, linh hồn, là một linh hồn đi thờ cúng.
Thượng Đế sẽ không được gọi là Đấng xứng đáng được tôn thờ người trở thành người đi thờ cúng. Điều đó có thể nói về Lakshmi và Narayan. Vì vậy, hãy để nó đi vào trong trí tuệ của con cách họ trở nên xứng đáng được tôn thờ và sau đó họ trở thành những người đi thờ cúng như thế nào. Người Cha nói: Ta đã trao cho con cùng một kiến thức ở chu kỳ trước. Ta trao nó vào mỗi chu kỳ. Ta đến vào thời kỳ chuyển giao của chu kỳ. Tên của Ta là Đấng Thanh Lọc. Ta đến khi cả thế giới đều ô trọc. Hãy nhìn xem, đây là cái cây và Brahma đang đứng ở trên chóp đỉnh. Đầu tiên, Người được tả ở lúc bắt đầu. Bây giờ, tất cả đều vào lúc cuối. Cũng giống như Brahma đã được hiển lộ vào lúc cuối, tương tự như vậy, họ cũng sẽ đến vào lúc cuối. Ví dụ, Chúa cũng sẽ đến vào lúc cuối. Tuy nhiên, chúng ta không thể chỉ ra hình ảnh của ông ấy vào lúc cuối, nghĩa là đoạn cuối của cành nhánh. Chúng ta có thể giải thích về nó. Cũng như có Prajapita Brahma này, người đã thiết lập đạo lý sống thánh thần đứng ở trên đỉnh của cái cây, tương tự như vậy, Chúa cũng là một Prajapita, cha của những người theo Đạo Thiên Chúa. Cũng như Người này là Prajapita Brahma, vì vậy có Prajapita Chúa và Prajapita Phật.
Tất cả họ đều là những người thiết lập các tôn giáo. Ngay cả Shankaracharya của các ẩn sĩ cũng sẽ được gọi là cha. Họ gọi họ là những guru. Họ sẽ nói rằng guru của họ từng là Shankaracharya. Vì vậy, một người đứng đầu vào lúc khởi đầu của cành nhánh sẽ đến vào lúc cuối sau khi nhận tái sinh. Bây giờ, tất cả đều đang ở trạng thái hoàn toàn ô trọc. Họ cũng sẽ đến và thấu hiểu. Họ chắc chắn sẽ đến cúi chào Người Cha vào lúc cuối. Họ cũng sẽ được bảo hãy nhớ Người Cha vô hạn. Người Cha vô hạn nói với mọi người: Hãy từ bỏ cơ thể và tất cả mọi mối quan hệ thuộc cơ thể. Kiến thức này dành cho những ai thuộc mọi tôn giáo. Tất cả đều phải từ bỏ cơ thể, xem bản thân mình là vô thể và tưởng nhớ Người Cha. Con càng ở trong sự tưởng nhớ và hấp thụ kiến thức thì con sẽ càng đạt được vị trí cao hơn. Tuy nhiên họ đã tiếp thu được bao nhiêu kiến thức ở chu kỳ trước, thì họ chắc chắn sẽ đến và đạt lại điều đó một lần nữa. Các con phải có niềm tự hào lớn lao được làm con của Người Cha, Đấng Sáng Tạo Thế Giới. Người Cha đang làm cho chúng ta trở thành những chủ nhân của thế giới và đang dạy chúng ta Raja Yoga. Đây là một điều dễ dàng. Tuy nhiên, trong khi tiến lên, có những nghi ngờ về những điều nhỏ nhặt. Chúng được gọi là những cơn bão của Maya hoặc những bài kiểm tra.
Người Cha nói rằng dù sao thì con cũng phải sống ở nhà cùng với gia đình. Nếu Ta mà bảo mọi người rời bỏ gia đình của họ, tất cả họ sẽ đến và ngồi ở đây. Con cũng phải thi đậu trong tất cả các mối tương giao. Sau đó, khi đến thời điểm, con sẽ gắn mình vào trong công việc phục vụ. Những ai đã rời bỏ công việc kinh doanh của họ, v.v. sau đó sẽ phải trở nên gắn mình vào trong công việc phục vụ. Một số sau đó trở nên khó chịu. Những người khác hiểu rằng có lợi ích khi đi theo shrimat. Các con chắc chắn phải đi theo shrimat. Khi con được trao những chỉ dẫn, con không được viện cớ. Người Cha là Đấng Nhân Đức trong mọi việc. Maya rất tinh anh. Có nhiều người cho rằng, thay vì sống như thế này, thì làm kinh doanh hoặc kết hôn còn tốt hơn. Trí tuệ của họ tiếp tục quay cuồng. Sau đó họ ngừng học. Một số đưa ra lời đảm bảo với Người Cha rằng họ chắc chắn sẽ đi theo shrimat. Đó là những chỉ dẫn ma quỷ và là những chỉ dẫn của Thượng Đế. Khi đi theo những chỉ dẫn ma quỷ, người ta sẽ phải chịu sự trừng phạt rất nghiêm khắc. Để làm cho mọi người sợ hãi để họ không phạm tội nhiều hơn, họ đã viết những câu chuyện đáng sợ trong Garuda Purana. Tuy nhiên, con người vẫn không tự cải sửa.
Cha giải thích tất cả những điều này. Không con người nào có thể là Đại Dương Kiến Thức. Người Cha tràn đầy kiến thức, Đại Dương Kiến Thức đang giải thích cho con. Những ai hiểu thì giải thích cho những người khác, sau đó họ nói: Đây là điều tốt. Chúng tôi sẽ trở lại. Tuy nhiên, chỉ vậy thôi! Ngay khi họ rời khỏi triển lãm, mọi thứ kết thúc. Đúng, nếu thậm chí có hai hoặc ba xuất hiện, điều đó cũng tốt. Nhiều thần dân tiếp tục được tạo ra. Hầu như không có ai xứng đáng đạt được thừa kế xuất hiện. Một vị vua và hoàng hậu sẽ có một hoặc hai người con. Họ sẽ được cho là một gia đình hoàng tộc. Có rất nhiều thần dân. Các thần dân được tạo ra rất nhanh chóng nhưng không có vị vua nào được tạo ra. Cho đến cuối thời kỳ bạc, có 16.108 trong khi sẽ có hàng triệu thần dân. Cần có một trí tuệ nhìn xa trông rộng và vô hạn để hiểu được điều này. Chúng ta đang đạt được thừa kế của chúng ta từ Người Cha vượt thoát. Mệnh lệnh của Người Cha là: Hãy nhớ Ta và nhớ của thừa kế của con: Manmanabhav và madhyajibhav! Thiên đường là vùng đất của Vishnu trong khi đây là vùng đất của Ravan.
Người Cha giải thích: Có mảnh đất bình an, có mảnh đất hạnh phúc và có mảnh đất khổ đau. Bằng cách tưởng nhớ Người Cha, những suy nghĩ cuối cùng của con sẽ dẫn con đến đích. Trên con đường thờ cúng, họ tưởng nhớ Shri Krishna, nhưng điều đó không có nghĩa là họ sẽ đi đến vùng đất của Shri Krishna; Không. Có thể họ có trong khi nhập định xuất hồn, họ sẽ đi và biểu diễn một điệu nhảy ở vùng đất Shri Krishna và sau đó quay trở lại. Đó là ảnh hưởng của sự thờ cúng mãnh liệt, thông qua đó ước muốn của họ được đáp ứng bằng cách có thể nhận được một linh ảnh. Tuy nhiên, thời kỳ vàng là thời kỳ vàng. Các con cần phải học tập mãnh liệt để đi đến đó; con không cần phải thực hiện thờ cúng mãnh liệt. Hãy tiếp tục học. Các con chắc chắn cần phải học murli. Các con nhất định phải đến một trung tâm. Nếu không, hãy nhận lấy murli và nhất định phải học nó ở nhà. Một số người được bảo là nên đến một trung tâm. Là khác nhau cho mỗi người. Không phải ai cũng có hoàn cảnh giống nhau. Không phải Baba nói rằng: Hãy ăn bất cứ thứ gì con có sau khi trao cho nó ánh nhìn drishti và chỉ thế thôi! Không, Baba nói: Trong hoàn cảnh tuyệt vọng, khi con không thể làm gì khác, hãy trao cho thức ăn ánh nhìn drishti của con rồi ăn. Baba sẽ không nói điều này với tất cả mọi người. Ví dụ, Baba nói với một số người: Các con có thể đi xem phim. Tuy nhiên, điều này không áp dụng cho tất cả mọi người. Các con có thể phải đi cùng ai đó và vì vậy con cũng phải trao kiến thức cho người đó: Đó là một vở kịch hữu hạn trong khi đây là một vở kịch vô hạn. Do đó, con phải làm phục vụ. Không phải là con phải đến đó chỉ để xem phim. Con cũng phải đến nơi hỏa táng và làm phục vụ ở đó. Achcha.
Gửi đến những người con ngọt ngào nhất, dấu yêu, đã thất lạc từ lâu nay mới tìm lại được, tình yêu thương, sự tưởng nhớ và lời chào buổi sáng từ Người Mẹ, Người Cha, BapDada. Người Cha linh hồn chào namaste đến những người con linh hồn.
Trọng tâm thực hành:
1. Hãy xem mọi điều Người Cha nói với con đều có ích lợi ích và tiếp tục tiến lên cùng với trí tuệ có niềm tin vững vàng kiên định. Đừng bao giờ cho phép sự nghi ngờ đến. Hãy hiểu shrimat một cách chính xác.
2. Hãy thực hành ý thức linh hồn. Mỗi diễn viên đều có một phần vai vĩnh hằng trong vở kịch. Do đó, hãy thực hành nhìn mỗi người như một người quan sát tách rời.
Chúc phúc: Mong con liên tục ở trong làn ranh an toàn và trải nghiệm mái vòm bảo vệ của Thượng Đế dành cho con và từ đó trở thành người chinh phục Maya.
“Cha và con” là làn ranh an toàn. Làn ranh an toàn này là mái vòm bảo vệ của Thượng Đế. Maya sẽ không đủ can đảm để đi đến với những ai ở dưới mái vòm này. Lúc đó con sẽ không biết nỗ lực là gì, chướng ngại là gì hay trở ngại là gì. Con sẽ liên tục an toàn và tan hòa vào trong trái tim của Người Cha. Đây là cách dễ dàng nhất để nỗ lực, hãy đi với tốc độ nhanh và trở thành người chinh phục Maya.
Khẩu hiệu: Khi con luôn được trang hoàng bằng tất cả những vật trang hoàng của các đức hạnh thánh thiện, thì con không thể có bất cứ sự kiêu ngạo nào.