13/02/23
Murli buổi sáng Om Shanti BapDada Madhuban
Trọng tâm:
Con ngọt ngào, Trường Đại học Thế giới của Người Cha Thượng Đế này là để thay đổi từ những con người thành thánh thần, từ một con người bình thường thành Narayan. Chỉ khi con có niềm tin kiên định này thì con mới sẽ có thể học tập việc học này.
Câu hỏi:
Các con đang thực hiện nỗ lực nào vào lúc này để thay đổi từ những con người bình thường thành thánh thần?
Trả lời:
Nỗ lực thay đổi đôi mắt của con từ tội phạm trở thành văn minh và đồng thời trở nên ngọt ngào. Trong thời kỳ vàng, đôi mắt của tất cả mọi người đều văn minh. Con không phải thực hiện nỗ lực này ở đó. Còn ở đây, trong cơ thể ô trọc của mình và thế giới ô trọc, các con, những linh hồn, là những anh em trai. Với niềm tin này, con đang nỗ lực để khiến đôi mắt con trở thành văn minh.
Câu hỏi:
Ý nghĩ về sự hiện diện khắp mọi nơi được chứng minh là sai bằng một khía cạnh nào của các tín đồ?
Trả lời:
Con đã nói: Baba, khi Người đến, con sẽ dâng nộp bản thân mình cho Người. Do vậy, việc Người đến chứng tỏ rằng Người đã không hiện diện vào lúc đó.
Om shanti. Cha hỏi các con, những người con linh hồn: Các con có đang ngồi ở đây trong lối sống nguyên thủy của bản thân, những linh hồn, không? Con biết rằng duy nhất một mình Cha vô hạn được gọi là Tinh thần Tối thượng hoặc Linh hồn Tối cao. Thượng Đế nhất định tồn tại. Người là Cha Tối Cao. Cha Tối Cao nghĩa là Thượng Đế. Chỉ các con mới có thể thấu hiểu những điều này. Năm ngàn năm trước, cũng vậy, cũng đã chỉ có tất cả các con nghe được kiến thức này. Con biết rằng một linh hồn rất nhỏ bé và cực kỳ tinh tế; nó không thể được nhìn thấy bằng đôi mắt này. Không có một con người nào sẽ nhìn thấy được linh hồn. Đúng vậy, có thể nhìn thấy một linh hồn, nhưng chỉ trong một linh ảnh thánh thiện, và việc đó, cũng vậy, là tương ứng theo vở kịch. Trên con đường thờ cúng cũng vậy, họ không có những linh ảnh bằng đôi mắt thể lý của mình. Họ nhận được một linh ảnh thánh thiện mà trong đó, họ nhìn thấy điều gì đó như thể dưới dạng thức sống. “Linh ảnh thánh thiện” nghĩa là nhìn thấy dưới dạng thức sống. Linh hồn nhận được con mắt kiến thức.
Cha đã giải thích: Khi ai đó thực hiện rất nhiều việc thờ cúng, thì đó được gọi là thờ cúng mãnh liệt. Chẳng hạn, khi Meera có những linh ảnh, cô ấy từng nhảy múa. Thiên đường đã không tồn tại vào lúc đó. Phải là khoảng năm hoặc sáu trăm năm kể từ khi Meera tồn tại. Những gì là quá khứ sau đó lại được nhìn thấy trong một linh ảnh thánh thiện. Như thể người ta đã trở nên hoàn toàn say sưa trong việc thờ phụng các hình ảnh của Hanuman và Ganesh, v.v… rất nhiều. Mặc dù họ có những linh ảnh, họ không nhận được sự giải thoát thông qua các linh ảnh đó. Con đường đến giải thoát và giải thoát trong cuộc sống là hoàn toàn độc đáo. Ở Bharat, trên con đường thờ cúng, họ có nhiều đền thờ. Họ cũng giữ các Shivalingam ở đó. Một số làm ra những cái nhỏ và số khác thì làm ra những cái lớn. Giờ đây các con hiểu rằng, cũng giống như các con là linh hồn, thì Người là Linh hồn Tối cao: kích cỡ là như nhau.
Họ nói rằng chúng ta đều là anh em, rằng tất cả những linh hồn là anh em trai. Cha vô hạn là chỉ duy nhất Một. Tất cả còn lại là những anh em trai và họ diễn các phần vai của mình. Những điều này phải được thấu hiểu. Đây là những vấn đề về kiến thức, mà chỉ một mình Cha vô hình giải thích. Người ta nói về Người rằng Người hiện diện khắp mọi nơi và rằng Người ở trong sỏi và đá. Điều đó không đúng, phải không nào? Họ nói: Baba, khi Người đến, con sẽ dâng nộp bản thân mình cho Người. Họ không nói: Người hiện diện khắp mọi nơi. Họ nói: Khi Người đến, con sẽ dâng nộp bản thân mình cho Người. Do vậy, điều đó có nghĩa rằng Người đã không ở đó, phải không nào? Của con là chỉ một Đấng Duy Nhất và không ai khác. Vì vậy, con nhất định phải tưởng nhớ Người, có phải không?
Cha ngồi đây và giải thích cho các con. Đây được gọi là kiến thức tâm linh. Được hát rằng: Những linh hồn đã luôn bị chia cách khỏi Linh hồn Tối cao trong một thời gian dài. Tài khoản của việc đó cũng đã được giải thích. Chính những linh hồn các con đã bị chia cách trong một thời gian dài. Bây giờ con đã đến với Cha để học Raja Yoga. Cha là Người Đầy Tớ. Những người quan trọng ký bên dưới lá thư của họ: Người Đầy tớ Vâng lời của Bạn. Cha là Người Đầy Tớ của tất cả các con. Người nói: Các con, Ta là Đầy Tớ của con. Con cầu gọi đến Người với rất nhiều quyền: Hỡi Thượng Đế, hãy đến! Hãy đến và thay đổi chúng con, những kẻ ô trọc, thành thanh khiết. Chỉ trong thế giới thanh khiết thì những con người thanh khiết mới tồn tại. Những điều này phải được thấu hiểu. Tất cả còn lại chỉ là những điều làm vui đôi tai.
Đây là Trường Đại học Thế giới của Người Cha Thượng Đế. Mục tiêu và mục đích của con là gì? Là thay đổi những con người bình thường thành thánh thần. Các con có niềm tin rằng con phải trở thành như vậy. Những người mà không có niềm tin thì có sẽ ngồi trong trường học không? Nếu họ có niềm tin, thì họ sẽ học với một luật sư hoặc một nhà phẫu thuật. Nếu họ thậm chí không biết được mục tiêu và mục đích, thì họ sẽ không đi. Các con hiểu rằng các con đang thay đổi từ những con người thành thánh thần, từ những con người bình thường thành Narayan. Đây là câu chuyện chân thực về việc trở thành Narayan đích thực từ một con người bình thường. Tại sao nó lại được gọi là câu chuyện tôn giáo? Bởi vì 5000 năm trước cũng vậy, các con đã học kiến thức này. Những gì mà nằm trong quá khứ thì được gọi là câu chuyện. Đây là những lời dạy đích thực để thay đổi từ một con người bình thường thành Narayan.
Các vị thần cư ngụ trong thế giới mới, trong khi những con người thì cư ngụ trong thế giới cũ. Những con người không có các đức hạnh thánh thiện mà các vị thần có. Những con người bình thường gọi những người kia là thánh thần và hát: Các ngài tràn đầy mọi đức hạnh, 16 cấp độ thánh thiện viên mãn, hoàn toàn không thói tật, trong khi họ tự gọi bản thân mình là những người suy đồi, tội lỗi tham đắm trong thói tật. Các vị thần đã tồn tại khi nào? Chắc chắn sẽ được nói rằng họ từng tồn tại trong thời kỳ vàng. Sẽ không được nói rằng họ từng tồn tại trong thời kỳ sắt. Ngày nay, bởi vì những con người có trí năng hoàn toàn ô trọc, nên họ thậm chí còn tự đặt cho mình các danh hiệu của Cha. Thực ra, Đấng Duy Nhất làm cho con thành cao quý hướng thượng là duy nhất một mình Cha, người là Shri Shri. Lời ngợi ca về các vị thần cao quý hướng thượng là khác biệt.
Bây giờ là thời kỳ sắt. Baba cũng đã giải thích về các ẩn sĩ: Kiểu từ bỏ này là hữu hạn, còn kiểu từ bỏ kia là vô hạn. Những người kia thì nói rằng họ đã từ bỏ nhà cửa, gia đình mình và tất cả mọi thứ. Tuy nhiên, ngày nay, nhìn xem họ đang ngồi khắp nơi như những triệu phú như thế nào! Sự từ bỏ nghĩa là từ bỏ hạnh phúc kia. Các con có sự từ bỏ vô hạn bởi vì các con hiểu rằng thế giới cũ này sắp kết thúc. Đây là lý do con có sự thờ ơ bàng quan đối với nó. Những người kia thì đã từ bỏ nhà cửa và gia đình mình, rồi sau đó lại quay về thành phố. Họ không còn sống trong các hang động trên núi nữa. Ngay cả khi họ xây dựng các túp lều, thì họ cũng tiêu tốn rất nhiều vào chúng! Thực ra, những túp lều không phát sinh bất kỳ chi phí nào cả. Họ xây dựng và sống trong những dinh thự lớn.
Ngày nay, tất cả mọi người đều hoàn toàn ô trọc; bây giờ là thời kỳ sắt. Nếu hình ảnh của các vị thần thời kỳ vàng mà đã không tồn tại, thì mọi tên gọi và dấu vết của thiên đường sẽ thay đổi mất. Được giải thích cho các con rằng các con phải thay đổi từ những con người thành thánh thần. Suốt nửa chu kỳ, đã có những câu chuyện về con đường thờ cúng. Trong khi lắng nghe những thứ đó, con đã tiếp tục đi xuống bậc thang. Sau đó, sau 5000 năm, cùng vở kịch đó lặp lại một cách chính xác. Baba đã giải thích cho con rằng con không được bảo bất cứ ai ngừng thờ cúng. Một khi họ đã nhận được kiến thức này, họ tự động ngừng làm việc đó. Họ hiểu rằng họ là những linh hồn và rằng họ phải đạt được thừa kế của mình từ Cha vô hạn. Trước hết, phải có sự nhận biết về Cha vô hạn. Khi họ đã phát triển niềm tin này, trí tuệ họ được đưa ra khỏi những người cha hữu hạn của họ. Sau đó, trong khi sống ở nhà cùng với gia đình mình, yoga của trí tuệ họ sẽ được kết nối với Cha.
Đích thân Cha nói: Trong khi hành động để kiếm sống, hãy để có sự tưởng nhớ đến một mình Cha trong trí tuệ con. Đừng để có bất cứ sự tưởng nhớ nào về những con người hữu thể. Đó là các cuộc hành hương thể lý. Còn đây là cuộc hành hương linh hồn của con. Con không loạng choạng khắp nơi trong cuộc hành hương này. Con đường thờ cúng là đêm, nơi người ta phải loạng choạng vấp váp khắp nơi. Không có chuyện loạng choạng vấp váp khắp nơi ở đây. Không ai phải ngồi xuống để tưởng nhớ Thượng Đế cả. Trên con đường thờ cúng, liệu các tín đồ của Krishna có thể nào không tưởng nhớ cậu ấy trong khi đi lại và di chuyển không? Có sự tưởng nhớ đến Người trong trái tim họ. Bất kể điều gì mà con đã thấy một lần, thì sự tưởng nhớ về điều đó sẽ còn đọng lại. Vậy thì, con không thể nhớ Shiv Baba trong khi đang ngồi ở nhà hay sao? Đây là điều mới mẻ. Còn nhớ Krishna là điều xưa cũ.
Không ai biết Shiv Baba nhiều như họ bận tâm đến tên gọi và hình dáng của Người. Hiện diện khắp mọi nơi là gì? Ít nhất, ai đó nên nói cho chúng ta biết! Các con biết rằng Cha của các con, những linh hồn, là Cha Tối Cao, Linh hồn Tối cao. Những linh hồn không thể được gọi là Linh hồn Tối cao. Trong tiếng Anh, “atma” được gọi là linh hồn. Không một con người nào biết được Người Cha từ nơi vượt thoát. Người Cha đó là Đại dương Kiến thức. Người có kiến thức để thay đổi đổi những con người thành thánh thần. Cha nói: Ta nói cho các con những điều sâu sắc mỗi ngày. Điều chính yếu là sự tưởng nhớ. Chính sự tưởng nhớ này bị con quên. Baba nói với con mỗi ngày: Hãy xem bản thân con là linh hồn và nhớ Cha. Tôi, linh hồn này, là một chấm điểm. Được nói rằng một ngôi sao tuyệt diệu tỏa sáng ở trung tâm vầng trán. Khi những linh hồn rời khỏi cơ thể mình, họ không thể được nhìn thấy bằng đôi mắt này, nhưng người ta chỉ nói rằng linh hồn đã rời khỏi cơ thể và đi vào một cơ thể khác. Những linh hồn các con biết con đã tái sinh và trở thành ô trọc như thế nào.
Những linh hồn các con từng thanh khiết vào lúc đầu và con đã có lối sống gia đình thanh khiết. Bây giờ, cả hai đã trở thành ô trọc. Khi cả hai từng thanh khiết, thì họ được thờ phụng: “Các ngài thanh khiết, còn chúng con ô trọc.” Ở đó, cả hai đều thanh khiết, trong khi ở đây, cả hai đều ô trọc. Vậy thì, có phải là họ từng thanh khiết và sau đó trở thành ô trọc, hay họ sinh ra đã ô trọc rồi? Cha ngồi đây và giải thích: Ban đầu, những linh hồn các con từng thanh khiết và xứng đáng được thờ phụng. Sau đó, bản thân các con đã trở thành những kẻ đi thờ cúng ô trọc. Các con đã nhận 84 kiếp. Con biết lịch sử và địa lý của toàn thế giới; ai đã từng trị vì ở đó và họ đã nhận vương quốc của mình như thế nào. Con biết được lịch sử này. Không ai khác biết được nó. Con biết được nó vào lúc này; trước đây, con cũng đã không biết. Con đã có trí năng sỏi đá. Con đã không có kiến thức về Đấng Sáng Tạo hay sự khởi đầu, diễn tiếp và kết thúc của sự sáng tạo. Các con từng vô thần. Bây giờ, các con đã trở thành hữu thần, vì vậy mà con trở nên hạnh phúc. Các con đã đến đây để trở thành thánh thần.
Vào lúc này, con phải trở nên rất ngọt ngào. Các con là con cái của cùng một người Cha, các anh chị em. Không thể có ánh nhìn tội phạm đối với bất kỳ ai. Con phải nỗ lực vào lúc này. Đôi mắt là tội phạm nhất trong tất cả. Chúng là tội phạm suốt nửa chu kỳ và văn minh suốt nửa chu kỳ. Trong thời kỳ vàng, đôi mắt của các vị thần là văn minh. Còn ở đây, đôi mắt là tội phạm. Người ta ngồi và kể lại câu chuyện về Surdas (người đàn ông đã tự móc mắt mình). Cha nói: Ta phải đi vào thế giới ô trọc và vào một cơ thể ô trọc. Những người mà đã trở thành ô trọc phải được thanh lọc. Con biết rằng cả Radhe và Krishna đã đến từ các vương quốc riêng biệt. Họ từng là hoàng tử và công chúa. Sau hôn lễ của họ, họ đã trở thành Lakshmi và Narayan, và vì vậy mà triều đại của họ được nhớ đến. Thời kỳ đó cũng bắt đầu vào lúc đó. Họ nói rằng thời lượng của thời kỳ vàng là hàng trăm ngàn năm. Cha nói: Nó là 1250 năm, vì vậy mà có sự khác biệt như ngày và đêm. Đêm của Brahma là suốt nửa chu kỳ và sau đó ngày của Brahma là suốt nửa chu kỳ. Có hạnh phúc từ kiến thức và khổ đau từ tín ngưỡng thờ cúng.
Cha ngồi đây và giải thích tất cả những điều này. Sau đó Người cũng nói: Các con ngọt ngào, hãy xem bản thân con là linh hồn. Hãy ổn định trong lối sống nguyên thủy của con. Hãy nhớ Cha. Một mình Người là Đấng Thanh Lọc. Bằng cách tưởng nhớ Người, con sẽ trở thành thanh khiết. Những suy nghĩ sau cùng của con sẽ dẫn con tới đích của mình. Cha là Đấng Sáng Tạo thiên đường. Vì vậy, Người nhắc các con nhớ rằng các con từng là những chủ nhân của thiên đường. Bây giờ các con ô trọc và đây là lý do con không xứng đáng đi đến đó. Do vậy, con phải trở nên thanh khiết. Ta chỉ phải đến một lần. Chỉ có một Thượng Đế, một thế giới. Những con người có vô số ý kiến quan điểm, vô số câu chuyện. Có nhiều câu chuyện kể giống như có nhiều thứ tiếng. Ở đây, chỉ có một chỉ dẫn, một định hướng không phân chia.
Nhìn xem, có bao nhiêu ý tưởng trong bức tranh cái cây! Cái cây đã trở thành rất lớn! Ở đó, từng có một định hướng và một vương quốc. Con biết rằng các con từng là những chủ nhân thế giới. Bharat từng rất giàu có! Chưa bao giờ có cái chết yểu ở đó. Còn ở đây, một người chết đi trong khi chỉ đang ngồi chẳng làm gì cả. Có cái chết ở mọi hướng. Ở đó, tuổi thọ của các con từng rất dài. Bây giờ con có yoga với Thượng Đế và thay đổi từ những con người thành thánh thần. Các con là yogeshwar và yogeshwari và sau đó sẽ trở thành các hoàng tử và công chúa. Bây giờ các con là những nữ thần kiến thức. Sau đó, các con đã trở thành những hoàng tử và công chúa bằng cách nào? Thượng Đế đã thay đổi con thành như vậy. Bây giờ con biết là ai đã dạy họ Raja Yoga. Là Thượng Đế. Ở đó, vương quốc của họ tiếp diễn suốt 21 thế hệ. Những người kia trở thành vua chỉ trong một kiếp bằng cách quyên tặng cúng dường và làm từ thiện. Khi họ chết, thì mọi thứ kết thúc. Mọi người tiếp tục có cái chết bất ngờ. Đó không phải là quy luật trong thời kỳ vàng. Ở đó con sẽ không nói rằng cái chết đã đến. Con cởi bỏ một bộ da và nhận một bộ khác, cũng giống như con rắn thay da. Ở đó, chẳng có gì ngoài hạnh phúc và hạnh phúc hơn nữa. Không có chuyện đau khổ mảy may nào. Giờ đây các con đang nỗ lực để trở thành những chủ nhân của mảnh đất hạnh phúc. Achcha.
Gửi đến những người con ngọt ngào nhất, dấu yêu, đã thất lạc từ lâu nay mới tìm lại được, tình yêu thương, sự tưởng nhớ và lời chào buổi sáng từ người Mẹ, người Cha, BapDada. Người Cha linh hồn chào namaste đến những người con linh hồn.
Trọng tâm thực hành:
1. Hãy có sự từ bỏ vô hạn đối với thế giới cũ này. Trong khi hành động để kiếm sống cho cơ thể mình, hãy ở trong cuộc hành hương tưởng nhớ.
2. Hãy nỗ lực và nhất định khiến cho đôi mắt con trở nên văn minh. Hãy giữ mục tiêu và mục đích của mình trong trí tuệ con và trở nên vô cùng ngọt ngào.
Chúc phúc: Mong con là một linh hồn hiểu biết và gyani, người tích lũy thu nhập muôn muôn triệu ở mỗi bước chân.
Một linh hồn hiểu biết và gyani là người suy nghĩ trước khi hành động. Những người quan trọng trước hết sẽ để thức ăn của họ được kiểm tra trước khi họ ăn. Tương tự, những suy nghĩ là thức ăn cho trí tuệ, vì vậy, trước hết hãy kiểm tra chúng và sau đó mới đưa chúng vào thực tế. Bằng cách kiểm tra những suy nghĩ của mình trước, lời nói và hành động của con sẽ tự động trở nên mạnh mẽ. Khi có sức mạnh, thì có thu nhập. Vì vậy, hãy trở nên mạnh mẽ và tích lũy thu nhập muôn muôn triệu ở mỗi bước chân, nghĩa là, trong suy nghĩ, lời nói và hành động của con. Đây là các đặc điểm của một linh hồn gyani.
Khẩu hiệu: Những ai bay trên chiếc máy bay của những lời chúc phúc từ Cha và mọi người là những yogi bay.
*** Om Shanti ***