Trọng tâm:Con ngọt ngào, hãy nhớ về lịch sử của chiến thắng và thất bại của con. Đây là một trò chơi của hạnh phúc và đau khổ. Có ba phần tư hạnh phúc và một phần tư đau khổ. Hạnh phúc và đau khổ không ngang bằng nhau.
Câu hỏi: Vở kịch vô hạn này tuyệt vời như thế nào?
Trả lời:Vở kịch vô hạn này tuyệt vời đến mức, bất cứ điều gì xảy ra trên toàn thế giới vào mỗi giây đều lặp lại giống hệt nhau. Vở kịch này tiếp tục tiến lên như một con kiến, nó tiếp tục tích tắc từng giây một. Một tích tắc này không thể giống với một tích tắc tiếp theo. Đây là lý do tại sao vở kịch này rất tuyệt vời. Bất kể con người diễn phần vai gì, tốt hay xấu, chúng đã được ấn định. Chỉ có các con mới hiểu được điều này.
Om Shanti.Ý nghĩa của “om shanti” đã được giải thích cho các con bởi vì bây giờ các con đã trở nên ý thức linh hồn. Linh hồn trao lời giới thiệu: Tôi linh hồn. Lối sống nguyên thủy của linh hồn là bình an. Chương trình dành cho tất cả mọi linh hồn bây giờ là về nhà. Ai nói cho các con chương trình về nhà này? Chắc chắn là Người Cha nói với các con điều này. Hỡi các linh hồn, thế giới cũ bây giờ đã đến hồi kết thúc. Tất cả các diễn viên bây giờ đã đến đây. Chỉ còn lại một vài linh hồn ở trên đó. Bây giờ mọi người đều phải trở về nhà. Các phần vai sau đó phải lặp lại. Nguyên thuỷ, các con thuộc về đạo lý sống nguyên thuỷ vĩnh hằng. Đầu tiên con đi vào thời kỳ vàng và sau đó sau khi tái sinh, con đã đến vương quốc không thuộc về con. Chỉ các linh hồn các con mới biết điều này; không ai khác biết điều đó. Các con là con của một Người Cha. Người Cha nói với những người con ngọt ngào nhất: Các con ơi, bây giờ các con đã xuống và đi vào vương quốc nước ngoài Ravan.
Con đã đánh mất vận may vương quốc của con. Bây giờ đã 5000 năm kể từ khi trở thành thời kỳ vàng khi các con từng thuộc về đạo lý sống thánh thần. Các con đã trị vì suốt nửa chu kỳ bởi vì chắc chắn con phải đi xuống bậc thang. Đừng quên rằng con phải đi từ thời kỳ vàng đến thời kỳ bạc và sau đó là thời kỳ đồng và thời kỳ sắt. Hãy nhớ lịch sử về chiến thắng và thất bại của các con. Các con biết rằng, vào thời kỳ vàng, các con là cư dân hoàn toàn thanh khiết của mảnh đất hạnh phúc. Sau đó, sau khi tái sinh, con đã đi vào trạng thái mục ruỗng hoàn toàn trong mảnh đất đau khổ. Các con, những linh hồn bây giờ đang nhận được shrimat từ Người Cha một lần nữa bởi vì những linh hồn luôn tách biệt với Linh hồn Tối Cao trong một thời gian dài. Các con đã bị tách biệt trong suốt một khoảng thời gian dài. Các con là những người đầu tiên trở nên tách biệt và sau đó con tiếp tục diễn phần vai hạnh phúc của mình. Sau đó vận may vương quốc của con đã bị đánh cắp; con diễn những phần vai đau khổ.
Các con bây giờ phải đạt được vận may vương quốc hạnh phúc và bình an một lần nữa. Các linh hồn nói rằng cần có bình an trên thế giới. Vào lúc này, bởi vì thế giới là hoàn toàn ô trọc nên không có bình an trên thế giới. Đây là trò chơi bình an và bất an, hạnh phúc và đau khổ. Con biết rằng thế giới đã có bình an cách đây 5000 năm. Thế giới vô hình là mảnh đất bình an. Không có chuyện về sự bất an nơi linh hồn cư ngụ. Ở trong thời kỳ vàng, thế giới có bình an và sau đó, khi con trượt ngã, có sự bất an. Bây giờ mọi người đều mong muốn có bình an trên thế giới. Nguyên tố vĩ đại của brahm không thể được gọi là một thế giới. Đó được gọi là Brahmand – vùng ánh sáng nơi linh hồn các con cư ngụ. Đạo lý sống nguyên thủy của linh hồn là bình an. Khi một linh hồn tách biệt khỏi cơ thể, thì linh hồn trở nên bình an, chỉ khi linh hồn nhận lấy một cơ thể khác, nó mới tạo ra âm thanh hoặc chuyển động.
Tại sao bây giờ các con lại đến đây? Con nói: Baba ơi, hãy đưa chúng con đến mảnh đất bình an và mảnh đất hạnh phúc. Không có phần vai hạnh phúc hay bình an trong mảnh đất giải thoát hay mảnh đất giải thoát trong cuộc sống. Thời kỳ vàng là mảnh đất hạnh phúc, thời kỳ sắt là mảnh đất đau khổ. Con đi xuống như thế nào được thể hiện trong bức tranh bậc thang. Con đi xuống bậc thang. Con chỉ leo lên một lần. Con leo lên khi con trở nên thanh khiết và con đi xuống khi con trở nên ô trọc. Không trở nên thanh khiết, con không thể leo lên được. Đây là lý do tại sao con cầu gọi: Baba, xin hãy đến và làm cho chúng con thanh khiết. Đầu tiên con sẽ đi đến mảnh đất bình an và sau đó sẽ đi đến mảnh đất hạnh phúc. Ban đầu có hạnh phúc và sau đó là đau khổ. Có đường lề lớn hơn cho hạnh phúc. Sẽ không có lợi ích gì nếu họ trở nên ngang bằng; lúc đó sẽ vô ích. Người Cha giải thích: Trong vở kịch tiền định này, có ba phần tư hạnh phúc và một phần tư đau khổ. Có một chút đau khổ. Đây là lý do vì sao đây được gọi là trò chơi hạnh phúc và đau khổ.
Người Cha biết rằng không ai khác ngoài các con có thể biết Người. Ta đã trao cho con lời giới thiệu của riêng Ta và cũng là lời giới thiệu về sự khởi đầu, giữa và kết thúc của thế giới. Ta đã làm cho con trở thành những người hữu thần từ kẻ vô thần. Con biết về ba thế giới. Người dân Bharat thậm chí còn không biết độ dài của mỗi chu kỳ. Chỉ các con mới biết rằng Baba bây giờ một lần nữa đang dạy các con. Người Cha đã đến và đi vào mảnh đất nước ngoài trong bộ trang phục thầm lặng. Baba là cũng thầm lặng. Con người biết về bản thân họ một cách thể lý (thô), nhưng họ không biết về linh hồn của họ. Mỗi linh hồn là bất diệt và cơ thể là hoại diệt. Các con đừng bao giờ quên linh hồn của con hoặc Người Cha của các linh hồn. Chúng ta đang đạt được của thừa kế từ Người Cha vô hạn. Con sẽ nhận được thừa kế của mình khi con trở nên thanh khiết. Con ô trọc ở vương quốc Ravan này và đây là lý do tại sao con cầu gọi Người Cha.
Các con có hai người cha. Người Cha Tối Cao, Linh Hồn Tối Cao, là Người Cha duy nhất của mọi linh hồn. Không phải tất cả anh em trai đều là người cha. Khi có sự phỉ báng lối sống cực độ ở Bharat, khi mọi người quên mất Người Cha vượt thoát (tâm linh) – parlokik) của các linh hồn của mọi tôn giáo, thì đó chính là lúc Người đến. Đây cũng là một vở kịch. Bất cứ điều gì xảy ra trong một vở kịch đều tiếp tục lặp lại. Các con, những linh hồn đến để diễn phần vai của mình và sau đó quay trở lại rất nhiều lần. Vở kịch này tiếp tục dịch chuyển như một con kiến một cách vĩnh hằng; không bao giờ kết thúc. Nó tiếp tục tích tắc, nhưng giây khắc này không thể giống giây khắc khác. Đó là một vở kịch tuyệt vời. Từng giây từng giây một, bất cứ điều gì xảy ra trên thế giới, nó sẽ lặp lại.
Các diễn viên chính của mọi tôn giáo đều được thể hiện. Mỗi người trong số họ thiết lập tôn giáo riêng của mình. Họ không thiết lập một vương quốc. Chỉ có Người Cha Tối Cao mới là người thiết lập một đạo lý sống, một vương quốc cũng như một triều đại. Những người đó thiết lập một tôn giáo và mọi người phải đi theo họ. Ai đưa mọi người trở về? Người Cha. Một số diễn những phần vai rất ngắn và sau đó kết thúc. Giống như những con côn trùng và vi trùng, chúng xuất hiện và chết đi. Cứ như thể chúng không có ý nghĩa gì trong vở kịch.
Sự chú ý của con bị thu hút vào đâu? Với Đấng Sáng Tạo, Người mà người ta cầu gọi: Hỡi Thượng Đế, Người Cha! Hỡi Người Cha Tối Cao, Linh Hồn Tối Cao! Người là Người Cha của mọi linh hồn. Đầu tiên có đạo lý sống thánh thần nguyên thủy vĩnh hằng. Đây là một cái cây lớn vô hạn. Có rất nhiều quan điểm, ý kiến, và nhiều điều như vậy đã xuất hiện. Thậm chí việc đếm chúng cũng trở nên khó khăn. Không hề có nền tảng, gốc rễ. Tất cả những người còn lại vẫn còn ở đây. Người Cha nói: Con ngọt ngào nhất, Ta đến khi tất cả các tôn giáo khác đều có mặt ở đây, nhưng một đạo lý sống không tồn tại. Nền tảng đã biến mất và chỉ còn lại bức tranh của chúng. Chỉ có một đạo lý sống vĩnh hằng nguyên thủy duy nhất. Tất cả phần còn lại là đến sau này. Có rất nhiều người ở trong thời kỳ bạc không đi đến thiên đường. Bây giờ con đang nỗ lực để đi đến thiên đường, thế giới mới. Người Cha nói: Các con sẽ đi đến thiên đường khi các con nhớ Ta và trở nên thanh khiết và cũng hấp thụ các đức hạnh thánh thiện.
Tuy nhiên, có rất nhiều cành, nhánh của cái cây. Các con biết về cái cây và làm thế nào tất cả những vị thần vĩnh hằng nguyên thủy đó tồn tại ở thiên đường. Bây giờ thiên đường không còn nữa; bây giờ nó là địa ngục. Đây là lý do tại sao Người Cha đã làm một bảng câu hỏi: Hãy hỏi trái tim của con xem con là cư dân thời kỳ vàng của thiên đường hay cư dân thời kỳ sắt của địa ngục. Con đã đi từ thời kỳ vàng sang thời kỳ sắt. Trong trường hợp đó con sẽ đi lên lại bằng cách nào? Người Cha đang dạy con: Làm thế nào con sẽ trở nên hoàn toàn thanh khiết từ hoàn toàn ô trọc? Hãy xem bản thân con là linh hồn và hãy nhớ Ta và tội lỗi của con sẽ được xoá bỏ trong ngọn lửa yoga này. Ta cũng đã dạy con kiến thức này ở chu kỳ trước và làm cho con trở thành những vị thần. Bây giờ con đã trở thành hoàn toàn ô trọc. Sau đó chắc chắn phải có ai đó làm cho con hoàn toàn thanh khiết. Không một con người nào có thể là Đấng Thanh Lọc. Khi mọi người nói: “Hỡi Đấng Thanh Lọc! Hỡi Thượng Đế!" trí tuệ của họ đi lên trên.
Người là Đấng vô hình. Tất cả những người còn lại đều là các diễn viên; họ tiếp tục tái sinh. Ta vượt thoát tái sinh. Vở kịch này là tiền định. Không ai biết điều đó. Chính con cũng không hề biết điều đó. Bây giờ con được gọi là những người xoay chiếc đĩa tự nhận thức bản thân. Con giữ sự ổn định trong đạo lý sống nguyên thủy của linh hồn. Hãy có niềm tin rằng con là linh hồn. Người Cha giải thích chu kỳ thế giới này diễn ra như thế nào. Đây là lý do tại sao con được gọi là người xoay chiếc đĩa tự nhận thức bản thân. Không ai khác có kiến thức này. Vì vậy, con nên có rất nhiều hạnh phúc. Người Cha là Thầy của chúng ta. Người là Baba rất ngọt ngào. Không có ai ngọt ngào như Baba. Các con của Người Cha vượt thoát là những linh hồn, cư ngụ ở thế giới vượt thoát (Parlok). Người Cha cũng cư ngụ ở vùng tối thượng. Một người cha thể lý có con cái, dưỡng nuôi chúng và trao cho chúng mọi thứ vào lúc cuối bởi vì họ là những người thừa kế của ông ấy. Đó là quy luật. Tương tự như vậy, các con cũng đã trở thành con cái của Người Cha vô hạn. Người Cha nói: Bây giờ, mọi người phải vượt thoát âm thanh để về nhà của mình. Ở đó, có sự tĩnh lặng, sau đó có chuyển động và sau đó là âm thanh. Một số người con đi đến vùng tinh tế và có những linh ảnh.
Những linh hồn không rời bỏ cơ thể của họ. Bất cứ điều gì được ấn định trong vở kịch, nó sẽ lặp lại từng giây một. Một giây này không thể giống như một giây khác. Dù mỗi người có diễn phần vai gì, dù tốt hay xấu, nó đều được ấn định. Ở thời kỳ vàng thì phần vai nào cũng tốt và ở thời kỳ sắt thì phần vai đó là xấu. Người dân thời kỳ sắt rất bất hạnh. Những thứ dơ bẩn không tồn tại ở vương quốc Rama. Vương quốc Rama và vương quốc Ravan không thể tồn tại cùng đồng thời. Bởi vì không biết vở kịch nên họ nói rằng Thượng Đế trao cho cả hạnh phúc và đau khổ. Cũng như không ai biết Shiv Baba thì cũng không ai biết Ravan. Họ tổ chức kỷ niệm sinh nhật của Shiva mỗi năm và họ cũng tổ chức kỷ niệm cái chết của Ravan mỗi năm. Người Cha vô hạn bây giờ đang trao lời giới thiệu cho các con: Hãy xem bản thân con là linh hồn và hãy nhớ Ta, Người Cha của các con. Người Cha rất ngọt ngào. Baba sẽ không ngồi và hát lời ngợi ca bản thân Người. Những ai nhận được hạnh phúc từ Người thì hát lời ngợi ca về Người. Các con nhận được của thừa kế từ Người Cha.
Người Cha là Đại Dương yêu thương. Sau đó, trong thời kỳ vàng, con rất đáng yêu và ngọt ngào. Nếu ai đó nói rằng các thói tật, v.v. cũng tồn tại ở đó, hãy nói với họ rằng ở đó không có vương quốc Ravan. Vương quốc Ravan bắt đầu tồn tại từ thời kỳ đồng. Mọi thứ đều được giải thích cho các con rất tốt. Không ai khác biết lịch sử và địa lý của thế giới. Chỉ vào lúc này nó mới được giải thích cho các con. Khi đó con sẽ trở thành những vị thần. Không có ai cao hơn các vị thần. Đây là lý do tại sao không cần thiết phải tiếp nhận các guru ở đó. Ở đây có rất nhiều guru. Chỉ có một Satguru. Những người đạo Sikh nói về Satguru bất tử. Chỉ có Satguru là Hình ảnh Bất tử. Người là Thần chết của mọi Thần chết, Thần Chết vĩ đại. Cái chết mà đến thì mang mọi người đi. Người Cha nói: Ta đưa tất cả mọi người trở về. Ta làm cho tất cả các con thanh khiết và đầu tiên Ta làm cho các con đi đến mảnh đất bình an và sau đó đưa các con đến mảnh đất hạnh phúc.
Được nói rằng những người thuộc về Ta rồi sau đó thuộc về Maya: Những ai phỉ báng Satguru không thể đạt được vị trí cao. Họ sẽ không thể nhận được hạnh phúc trọn vẹn của thiên đường; họ sẽ trở thành một phần của thần dân. Người Cha nói: Hỡi các con, đừng phỉ báng Ta. Ta làm cho các con trở thành chủ nhân của thiên đường và vì vậy các con cũng phải hấp thụ các đức hạnh thánh thiện. Con không được gây ra đau khổ cho bất cứ ai. Người Cha nói: Ta đến để làm cho các con trở thành chủ nhân của mảnh đất hạnh phúc. Người Cha là Đại Dương Yêu Thương trong khi con người gây ra đại dương đau khổ. Họ dùng thanh gươm sắc dục và gây ra đau khổ cho nhau. Những điều này không tồn tại ở đó. Ở đó, đó là vương quốc của Rama. Trẻ con được sinh ra thông qua sức mạnh yoga. Với sức mạnh yoga, con làm cho cả thế giới trở nên thanh khiết. Các con là những chiến binh, nhưng chưa được biết đến. Con trở nên rất nổi tiếng và sau đó, trên con đường thờ cúng, rất nhiều đền thờ được xây dựng để thờ các nữ thần. Được nói rằng chiếc bình mật ngọt được đặt trên đầu các bà mẹ. Được nói rằng: Con bò mẹ. Đây là kiến thức. Đó không phải là chuyện về nước.
Các con là đội quân Shiv Shakti. Những người đó sao chép con và trở thành guru. Bây giờ con đang ngồi trên con thuyền của chân lí, sự thật. Người ta hát: Hãy đưa con thuyền của tôi băng qua. Bây giờ con đã tìm được Đấng Chèo Thuyền để đưa thuyền của con băng qua. Người đưa con từ nhà thổ đến Shivalaya. Người còn được gọi là Đấng chủ nhân của khu rừng. Người làm cho khu rừng gai nhọn này trở thành khu vườn hoa. Ở đó không có gì ngoài hạnh phúc, trong khi ở đây chỉ có đau khổ. Trên tờ rơi được viết rằng Baba đã yêu cầu con in ra: Hãy hỏi trái tim các anh rằng: Các anh là cư dân của thiên đường hay cư dân địa ngục? Con có thể hỏi nhiều câu hỏi. Ai cũng nói rằng ở đó có sự tha hóa. Chắc chắn ở một thời điểm nào đó cũng phải có những thực thể cao quý hướng thượng. Đã từng có những vị thần nhưng bây giờ họ không tồn tại. Khi đạo lý sống thánh thần biến mất thì Thượng Đế phải đến để thiết lập một đạo lý sống duy nhất. Do vậy, con đang thiết lập thiên đường cho chính bản thân mình bằng cách đi theo shrimat. Achcha.
Gửi đến những người con ngọt ngào nhất, dấu yêu, đã thất lạc từ lâu nay mới tìm lại được, tình yêu thương, sự tưởng nhớ và lời chào buổi sáng từ Người Mẹ, Người Cha, BapDada. Người Cha linh hồn chào namaste đến những người con linh hồn.
Trọng tâm thực hành:
1. Hãy trở thành đại dương yêu thương, giống như Người Cha, chứ không phải đại dương đau khổ. Đừng thực hiện bất kỳ hành động nào gây ra sự phỉ báng Người Cha. Hãy trở nên rất ngọt ngào và đáng yêu.
2. Hãy trở nên thanh khiết thông qua sức mạnh yoga và cũng giúp cho người khác trở nên thanh khiết như vậy. Hãy làm công việc phục vụ để làm cho rừng gai nhọn này trở thành khu vườn hoa. Hãy luôn liên tục hạnh phúc bởi vì Baba ngọt ngào của các con là Người Cha và cũng là Thầy. Không ai ngọt ngào giống như Người.
Chúc phúc:Mong con là người con dấu yêu, đường bệ hoàng tộc vào thời điểm hiện tại, người nhận được tình yêu thương và sự trìu mến của Thượng Đế và do vậy trong tương lai cũng vậy.
Ở thời kỳ chuyển giao, chỉ có các con, những người con may mắn xứng đáng nhận được tình yêu thương và sự trìu mến từ Đấng vỗ về trái tim. Chỉ một nắm trong số muôn muôn triệu mới nhận được tình yêu thương và sự trìu mến này từ Thượng Đế. Với tình yêu thương và sự trìu mến thánh thiện này, các con trở thành những người dấu yêu hoàng tộc. Người dấu yêu, hoàng tộc nghĩa là trở nên hoàng tộc vào lúc này và tương lai cũng vậy. Ngay cả trước khi trở thành những người như thế trong tương lai, các con đã có quyền tự trị vì bản thân vào lúc này. Cũng giống như lời ngợi ca vương quốc tương lai là: “Một vương quốc, một đạo lý sống”, tương tự như vậy, vương quốc của mỗi linh hồn ở đây được thống nhất dưới một mái vòm, vượt trên mọi giác quan thể lý.
Khẩu hiệu: Những người thể hiện tính cách của Người Cha qua gương mặt của mình là những người được yêu thương bởi Thượng Đế.