Nỗ lực dễ dàng để trở nên ngang bằng với Cha là vâng lời
Hôm nay, BapDada đang ngắm nhìn cuộc tề tựu của những con thiên nga thiêng của Người. Mỗi người các con đều là con thiên nga thiêng, với tâm trí liên tục nghiền ngẫm những viên ngọc kiến thức. Nhiệm vụ của con thiên nga thiêng là gạt sang một bên những viên đá lãng phí và nghiền ngẫm những viên ngọc kiến thức. Mỗi một viên ngọc thì thật là quý giá! Mỗi một người các con đã trở thành hầm mỏ những viên ngọc kiến thức. Con liên tục giữ mình tràn đầy những viên ngọc kiến thức ấy.
Hôm nay, BapDada đang kiểm tra một điểm đặc biệt ở tất cả các con. Đó là điểm nào? Cách dễ dàng để làm cho kiến thức và yoga thấm nhuần vào trong con là tiến lên trong khi vâng lời Bap và Dada. Con phải vâng lời Người Cha, vâng lời Người Thầy và vâng lời vị Satguru. Vâng lời với cả ba hình thể này nghĩa là là người nỗ lực dễ dàng, bởi vì Baba, trong ba hình thể này, trao cho con lời chỉ dẫn cho mỗi một hành động mà con thực hiện từ giờ amrit vela cho đến đêm. Nếu con tiếp tục làm mọi việc theo những lời chỉ dẫn con đã được trao, con sẽ không trải nghiệm bất cứ điều gì là vất vả hay khó khăn. Con đã được trao cho những lời chỉ dẫn rõ ràng cho suy nghĩ, lời nói và hành động của con vào mỗi khoảnh khắc. Thậm chí con không cần nghĩ con có nên làm điều gì đó hay không. Thậm chí con không cần nỗ lực để nghĩ xem điều gì đó là đúng hay sai. Lời chỉ dẫn của Thượng Đế thì luôn hướng thượng. Vì vậy, đây là cuộc tề tựu rất hay của tất cả các con, những kumar đã đến. Ngay khi con thuộc về Người Cha, mỗi người các con đã hứa gì với Cha? Con có đưa ra lời hứa này không? Lời hứa đầu tiên con đã đưa ra khi con thuộc về Người Cha là gì? “Baba ơi, cơ thể, tâm trí và tiền bạc này” – trong bất kỳ trường hợp nào, các kumar cũng không có quá nhiều tiền, tuy nhiên – “bất cứ điều gì con có thì đều là của Người”. Con có hứa như vậy không? Con có hứa rằng con sẽ trao cả cơ thể, tâm trí và tiền bạc, cũng như có mọi mối quan hệ với Người Cha không? Bởi vì cơ thể, tâm trí và tiền bạc của con tất cả đều thuộc về Người Cha, cho nên cái gì là của con chứ? Có bất cứ thứ gì thuộc về con không? Còn gì khác nữa đây? Con đã trao cơ thể, tâm trí, tiền bạc của con, và con đã dâng nộp mối quan hệ của con với mọi người cho Người Cha chưa? Những người chủ gia đình đã làm việc này chưa? Những đứa con từ Madhuban đã làm việc này chưa? Con đã làm việc này một cách chắc chắn chưa? Bởi vì tâm trí của con cũng thuộc về Người Cha, nó không thuộc về con, phải không? Hay là con nghĩ rằng nó là tâm trí của con, và con có thể sử dụng tâm trí như con muốn bởi vì con xem nó là của con? Bởi vì con đã trao tâm trí của con cho Cha, cho nên con đã ủy thác mọi thứ cho Người. Sau đó, tại sao con lại chật vật tranh đấu? “Tâm trí của con phiền muộn, tâm trí của con có suy nghĩ lãng phí, tâm trí của con bị quấy phiền”. Bởi vì nó đâu phải là của con, mà là thứ con được ủy thác cho, thì có phải là thiếu trung thực không khi con sử dụng thứ gì đó con được ủy thác cho? Cánh cửa mà thông qua đó Maya có thể xâm nhập là “tôi” và “của tôi”. Bởi vì kể cả cơ thể của con cũng không thuộc về con, thì làm thế nào con có thể có cái “tôi” ý thức cơ thể cho được? Kể cả tâm trí của con cũng không thuộc về con, thế thì làm thế nào con có thể nói “Của tôi! Của tôi!”? Tâm trí thuộc về Người Cha hay thuộc về con? Tâm trí thuộc về Người Cha, phải không? Hay là con nói rằng tâm trí thuộc về Người Cha và tin rằng nó vẫn là của con? Nếu không thì, nó có nghĩa là con nói rằng nó thuộc về Người Cha, nhưng con thật sự xem nó là của con. Con chỉ cần nhớ lời hứa đầu tiên mà con đưa ra, để rồi không có bất kỳ cái “tôi” và “của tôi” ý thức cơ thể nào nữa. Vì vậy, lời chỉ dẫn của Người Cha là: Hãy xem bản thân con được giao phó cho tâm trí. Con cũng hãy xem bản thân mình được giao phó cho cơ thể. Rồi con có cần gắng sức vất vả nữa không? Bất kỳ điểm yếu nào cũng đến thông qua hai từ này: “tôi” và “của tôi”. Do đó, cơ thể không thuộc về con và con cũng không có cái “tôi” ý thức cơ thể. Bởi vì con vâng lời, cho nên Người Cha đã trao cho con lời chỉ dẫn nào cho bất kỳ suy nghĩ nào con có trong tâm trí của mình? Hãy có những suy nghĩ tích cực và mang lại lợi ích. Người Cha có chỉ dẫn con có những suy nghĩ không cần thiết không? Không! Bởi vì tâm trí kia không phải là của con, mà con vẫn còn có suy nghĩ lãng phí, vậy thì con không đang đưa những lời chỉ dẫn của Cha vào thực tế, phải không? Con chỉ cần nhớ đến việc là đứa con vâng lời, tuân theo những lời chỉ dẫn của Thượng Đế. Hãy suy nghĩ xem điều gì đó có đang dựa theo lời chỉ dẫn của Cha hay là không. Người cha đời thường sẽ tự động nhớ đến những đứa con vâng lời của ông ấy. Những đứa con như thế tự động được yêu thương và tự động gần gũi với cha của chúng. Do đó, con hãy kiểm tra xem con có gần gũi và vâng lời Người Cha này không. Con có thể nhớ một câu vào giờ amrit vela. “Tôi là ai? Tôi có vâng lời không?”. Hay là thỉnh thoảng con tuân theo những lời chỉ dẫn của Người, thỉnh thoảng con xa cách với những lời chỉ dẫn?
BapDada luôn nói rằng nếu con nhớ đến từ “Baba” trong mọi mối quan hệ, và từ trái tim con vang lên tiếng “Baba”, con sẽ trải nghiệm được sự gần gũi. Đừng chỉ lặp lại nó giống như câu mantra “Baba, Baba!”. Những người kia nói “Rama, Rama”, còn con thì nói “Baba! Baba!”. Tuy nhiên, hãy để từ “Baba” vang lên từ trái tim con. Trước khi con làm bất cứ việc gì, hãy kiểm tra lời chỉ dẫn nào của Baba dành cho tâm trí, cơ thể và tiền bạc của con. Cho dù các con, những kumar, có ít tiền đến mấy, con vẫn hãy trông nom nó dựa theo những lời chỉ dẫn mà Người Cha đã trao cho con? Hay là con chỉ sử dụng nó theo cách con muốn và bất cứ khi nào con muốn? Mỗi người các con, những kumar, đã được trao cho những lời chỉ dẫn để gìn giữ tài khoản tiền bạc của con: về việc con sử dụng tiền của con như thế nào và khi nào; về việc con sử dụng tâm trí và cơ thể của mình như thế nào và khi nào. Con nên duy trì kiểm tra tài khoản cho những thứ này. Khi các con, các Dadi, trao lớp học về sự thực hành, con giải thích con nên sử dụng tiền của mình như thế nào và con nên giữ lấy tài khoản nào. Các con, những kumar, có biết cách giữ tài khoản của con và xem con sử dụng tiền của mình như thế nào không? Con có biết điều này không? Chỉ một vài người các con đang giơ tay lên. Các con không hiểu điều này. Những đứa con mới cũng có mặt ở đây. Chắc chắn con phải nói cho những đứa con mới biết chúng cần phải làm gì để chúng có thể trở nên thảnh thơi. Rồi sau đó chúng sẽ không cảm nhận bất kỳ gánh nặng nào nữa. Tất cả các con phải có một mục tiêu: Kumar nghĩa là nhẹ; vừa sáng vừa nhẹ. Mục tiêu của các con, những kumar là trở thành số một. Con có mục tiêu này không? Tuy nhiên, cùng với mục tiêu này, con cũng phải có những điều kiện cần thiết thỏa mục tiêu đó. Nếu con có mục tiêu rất cao nhưng lại không có những điều kiện thỏa mục tiêu ấy, sẽ khó để đạt được mục tiêu của con. Vì thế, con hãy liên tục giữ những lời chỉ dẫn của Cha trong trí tuệ của con trước khi con hành động.
BapDada cũng đã nói với con trước kia rằng kho báu chính của cuộc đời Brahmin là suy nghĩ, thời gian và hơi thở của con. Hơi thở của con hoàn toàn vô giá, thậm chí đừng để một hơi thở nào là bình thường hoặc lãng phí. Trên con đường thờ cúng, người ta nói “Hãy nhớ đến vị thần đặc biệt, đáng yêu của bạn trong từng hơi thở của bạn”. Đừng để hơi thở của bạn bị lãng phí. Có kho báu kiến thức và sức mạnh, nhưng con có sử dụng ba kho báu này (thời gian, suy nghĩ và hơi thở) theo cách hữu ích và theo những lời chỉ dẫn con được trao hay không? Con không đang lãng phí bất kỳ kho báu nào, phải không? Nếu con đang lãng phí các kho báu, con không thể tích lũy bất cứ thứ gì. Tài khoản tiết kiệm của con phải được xây dựng vào thời kỳ Chuyển giao này. Nếu con muốn đạt được vị trí hướng thượng trong thời kỳ Vàng và thời kỳ Bạc, hay là nếu con muốn đạt được vị trí xứng đáng được tôn thờ trong thời kỳ Đồng và thời kỳ Sắt, con phải xây dựng tài khoản của con cho cả hai vào lúc này. Con nên xem thời gian, suy nghĩ và hơi thở của con trong cuộc đời thời kỳ Chuyển giao ngắn ngủi này vô giá như thế nào. Đừng bất cẩn về điều này. Đừng tiêu tốn ngày tháng của con giống như thế, bởi vì không chỉ là một ngày qua đi, mà con sẽ mất rất nhiều vào ngày hôm ấy. Mỗi khi con có bất kỳ suy nghĩ không cần thiết nào, hoặc mỗi khi con lãng phí thời gian của mình, đừng chỉ xem đó là năm phút bị lãng phí, mà con phải tiết kiệm năm phút ấy. Theo thời gian hiện tại, thiên nhiên làm công việc của mình rất nhanh. Thiên nhiên liên tục cho con thấy nó diễn phần vai của mình theo cách này hoặc cách khác như thế nào. Thiên nhiên cho thấy nó diễn phần vai của mình ở nơi này, nơi kia như thế nào. Tuy nhiên, các con, những đứa con Brahmin, là chúa tể của thiên nhiên, chỉ có một trò chơi của trạng thái bay. Vì thế, mặc dù tự nhiên đang thể hiện nó diễn như thế nào, nhưng các con, những Brahmin, cũng đang cho thấy con diễn phần vai với trạng thái bay của con như thế nào, phải không?
Có một đứa con đã viết thư cho BapDada kể cho Baba về cơn lốc đi vào bang Orrisa. Vì thế, BapDada hỏi con: “Con đã thấy thiên nhiên diễn phần vai của nó như thế nào rồi. Con chỉ đang theo dõi thiên nhiên diễn phần vai của nó hay là con bận rộn trong việc diễn phần vai trạng thái bay của con? Hay là con chỉ tiếp tục lắng nghe tin tức? Con phải nghe mọi tin tức, nhưng con có thích thú với việc duy trì trạng thái bay của mình khi con nghe tin tức không? Một số đứa con là yogi thầm lặng và chúng đã nhận được rất nhiều sự giúp đỡ từ BapDada. Tuy nhiên, cũng có một số đứa con không bị lay chuyển, như là người quan sát tách rời, chúng giúp giữ cho bầu không khí điềm tĩnh vào lúc đó. Giống như chính phủ và các bang lân cận sẵn sàng giúp đỡ theo cách thực tế, tương tự như vậy, các con, những đứa con Brahmin có thực hiện nhiệm vụ của con trong việc làm nhiệm vụ hướng thượng của Thượng Đế là trao sự hợp tác bằng bình an và hạnh phúc không? Những người kia ngay lập tức thông báo rằng chính quyền này đã làm việc này, ai đó đã làm việc kia. Tương tự như vậy, BapDada hỏi: “Các con, những Brahmin có thực hiện nhiệm vụ của con không?”. Con cũng phải giữ mình tỉnh táo. Thật cần thiết phải trao sự giúp đỡ về mặt vật chất và BapDada không bảo con không làm như thế, mà nhiệm vụ đặc biệt của các con, những linh hồn Brahmin là hợp tác theo cách mà không ai khác có thể làm. Vậy, con có giữ mình tỉnh táo và hợp tác theo cách này không? Con phải hợp tác theo cách này, phải không? Hay là họ chỉ cần quần áo và thực phẩm thôi? Trước hết, họ cần sức mạnh và bình an tâm trí để đối mặt với tình huống. Vì thế, cùng với sự hỗ trợ về mặt vật chất, họ cũng cần được trao cho sự hợp tác tinh tế mà chỉ các con, những Brahmin có thể trao. Không ai khác có thể trao sự hợp tác này. Đó chẳng phải là gì cả, đó chỉ là cuộc diễn tập thôi. Cái thật sự vẫn chưa đến. Người Cha và thời gian đang làm cho con diễn tập cho những gì sắp đến. Vì thế, con có biết cách sử dụng các sức mạnh và kho báu con có vào lúc này không?
Các kumar sẽ làm gì? Con đã tích lũy được các sức mạnh chưa? Con đã tích lũy được bình an chưa? Con giơ tay lên thật tốt. Giờ đây, con hãy cho thấy điều này theo cách thực tế. Con phải thấy mọi điều, nghe mọi điều và hợp tác như là người quan sát tách rời. Khi chuyện thật sự diễn ra, con phải là người quan sát tách rời, không sợ hãi và cũng diễn phần vai của con. Phần vai nào? Các con, những đứa con của Đấng ban tặng phải là người trao tặng và trao cho các linh hồn bất cứ điều gì họ muốn. Vì thế, con là chủ nhân trao tặng, phải không? Hãy tích lũy kho của con! Con chỉ có thể trao tặng dựa theo kho mà con đã tích lũy. Nếu con tiếp tục tích lũy mọi thứ cho bản thân cho đến lúc cuối, con không thể nào trở thành người trao tặng. Con sẽ không thể nào đạt được vị trí hướng thượng mà con phải đạt được trong nhiều kiếp. Vì thế, con hãy giữ kho cho điều gì đó. Hãy để kho những mong ước tốt lành và cảm nhận thanh khiết của con luôn đầy. Điều thứ hai là, con phải có khả năng trao cho mọi người bất kỳ sức mạnh đặc biệt nào mà họ muốn. Giờ đây, theo thời gian, con hãy đưa suy nghĩ và thời gian của con vào nỗ lực của con. Cùng với điều đó, con hãy trở thành người trao tặng và trao sự hợp tác của con cho cả thế giới. Mỗi người các con đã được bảo con cần phải thực hiện nỗ lực nào cho bản thân. Vào giờ amrit vela, con hãy nghĩ con chính là đứa con vâng lời. Con đã được trao cho những lời chỉ dẫn cho mọi điều con làm. Con đã được nói cho biết con thức dậy như thế nào, con đi ngủ ra sao, con ăn như thế nào và làm thế nào để là karma yogi. Con đã được trao cho những lời chỉ dẫn cho mọi hành động mà con thực hiện. Vâng lời Cha nghĩa là trở nên ngang bằng với Cha. Con chỉ cần theo shrimat. Đừng theo những lời chỉ dẫn của tâm trí con (manmat) hoặc những lời chỉ dẫn của người khác (parmat). Đừng thêm thắt bất cứ điều gì vào shrimat. Khi thỉnh thoảng con theo những lời chỉ dẫn của tâm trí con hoặc tâm trí của người khác, con phải gắng sức vất vả. Điều đó sẽ không dễ dàng bởi vì manmat và parmat sẽ không để cho con bay. Những ai theo manmat và parmat thì bị đè nặng, và những gánh nặng ấy sẽ cản trở con bay. Shrimat làm cho con trở nên sáng và nhẹ. Theo shrimat nghĩa là trở nên ngang bằng với Cha một cách dễ dàng. Không tình huống nào có thể lôi người theo shrimat xuống. Vậy con có biết cách theo shrimat không?
Achcha, giờ đây các kumar sẽ làm gì? Con đặc biệt được mời đến. Vì thế, con đã được trao cho sự đối đãi trọng thị rồi chứ? Con thật đáng yêu! Vậy giờ đây con sẽ làm gì? Con sẽ trao sự hồi đáp, hay là một khi con trở về nhà của mình, con sẽ quên hết mọi thứ? Không phải là trong khi con ở đây, con nhớ mọi điều ở đây và khi con quay trở về nhà, con nhớ mọi điều ở đó, có phải vậy không? Không phải như thế, phải không? Con đang thích thú tận hưởng ở đây. Con được bảo vệ khỏi bất kỳ cuộc tấn công nào của Maya. Ở đây có ai đã trải nghiệm Maya kể cả ở Madhuban rồi không? Có bất kỳ ai phải gắng sức vất vả kể cả ở Madhuban không? Con an toàn. Tốt lắm. BapDada vui lòng. Rồi sẽ đến lúc sự chú ý của Chính phủ sẽ hướng đến nhóm trẻ. Tuy nhiên, điều đó sẽ diễn ra khi con trở thành người phá bỏ trở ngại. Ai được gọi là người phá bỏ trở ngại? Đó là tên của tất cả các con, phải không? Chỉ khi không trở ngại nào có can đảm chống đối bất kỳ ai trong số các con, những kumar thì con sẽ được gọi là người phá bỏ trở ngại. Đừng để trở ngại tấn công con; con phải đánh bại trở ngại. Con có can đảm để là người phá bỏ trở ngại không? Hay là khi con trở về nhà, con sẽ viết thư và nói: “Dadi ơi, ở đó rất ổn, nhưng em không biết chuyện gì đã xảy ra!”. Con sẽ không viết như thế này, phải không? Con hãy viết tin tức tốt lành, nói rằng con OK và rất ổn, rằng con là người phá bỏ trở ngại. Con chỉ cần viết ra một từ thôi, chứ không phải là một từ dài. Con chỉ cần viết “OK!”.
Thậm chí điểm đặc biệt của Madhuban đã tiến đến BapDada. Những đứa con ấy đã gửi tấm biểu đồ của mình. Những tấm biểu đồ này đã tiến đến BapDada. BapDada yêu mến những đứa con vâng lời theo những lời chỉ dẫn của Baba. Ngay khi con được trao cho một nhiệm vụ đặc biệt để thực hiện, con thực hiện nhiệm vụ ấy bằng cách giữ mình luôn luôn sẵn sàng. Vì thế, BapDada trao cho con lời chúc mừng đặc biệt. Mỗi người các con đã viết ra tấm biểu đồ của mình một cách rõ ràng. (Nói với Dadi.) Con cũng nên nhìn vào kết quả của những đứa con ấy và trao lớp học. Chúng đã viết về trạng thái của mình rất tốt. Dù gì BapDada cũng đang chúc mừng tất cả các con. Vị Chúa Tể vui lòng với trái tim trung thực. Achcha.
Gửi đến tất cả những đứa con vâng lời của BapDada ở khắp mọi nơi; gửi đến tất cả những đứa con liên tục là người phá bỏ trở ngại; gửi đến những ai dễ dàng và liên tục theo shrimat; gửi đến những ai thoát khỏi việc phải gắng sức vất vả; gửi đến những ai liên tục bay và làm cho người khác bay trong niềm vui thỏa; gửi đến những ai đang tuôn tràn mọi kho báu; gửi đến những đứa con gần gũi và ngang bằng với Cha… thật nhiều nỗi nhớ, niềm thương và lời chào namaste. Gửi đến các kumar không mệt mỏi và luôn luôn sẵn sàng; gửi đến những ai bay trong trạng thái bay, nỗi nhớ và niềm thương đặc biệt từ BapDada.
(BapDada đi vòng quanh hội trường Kim cương để trao drishti cho tất cả các anh chị em đang ngồi ở đó.) BapDada có thật nhiều tình yêu thương dành cho mỗi một đứa con. Đừng nghĩ rằng BapDada có ít tình yêu thương hơn dành cho con. Thậm chí nếu con quên Baba, Baba liên tục lần tràng hạt của mỗi một đứa con, bởi vì điểm đặc biệt của mỗi đứa con liên tục ở trước mặt BapDada. Không phải là con không đặc biệt. Mỗi đứa con đều đặc biệt. Người Cha không bao giờ quên đứa con nào. Vì thế, tất cả các con nên tiếp tục tiến về phía trước trong khi xem con là linh hồn đặc biệt, là công cụ cho nhiệm vụ đặc biệt. Achcha.
Lời chúc phúc:
Mong con là đóa hồng tâm linh và liên tục ở trong trạng thái tâm linh, nhìn người khác như là linh hồn.
Đóa hồng tâm linh là người liên tục có hương thơm tâm linh. Những ai với hương thơm tâm linh nhìn vào đâu và họ nhìn vào bất kỳ ai, họ sẽ chỉ nhìn thấy linh hồn, chứ không nhìn vào cơ thể. Vì vậy, hãy liên tục ở trong trạng thái tâm linh và nhìn người khác như là linh hồn. Giống như Người Cha là Đấng Tối Cao, vì vậy khu vườn của Người cũng là cao quý nhất và con là vật trang hoàng đặc biệt, đóa hồng tâm linh của khu vườn ấy. Hương thơm tâm linh của con sẽ mang đến lợi ích cho nhiều linh hồn.
Khẩu hiệu:
Nếu con chìu lòng người khác bằng cách phá bỏ một trong các giới luật, điều đó sẽ được tích lũy trong tài khoản đau khổ của con.
*** Om Shanti ***