Trọng tâm: Con ngọt ngào, bây giờ con đã tìm thấy Allah, vì vậy, con phải đặt bản thân con đi theo định hướng đúng, nghĩa là, con phải xem bản thân con là linh hồn. Tự xem bản thân con là cơ thể nghĩa là, con trở nên lộn ngược.
Câu hỏi: Bằng việc hiểu được khía cạnh nào mà con có thể phát triển được sự bàn quan vô hạn?
Trả lời: Thế giới cũ này giờ đây đã trở nên vô vọng; nó sẽ trở thành một nghĩa địa. Một khi con đã hiểu được khía cạnh này thì con có thể phát triển được sự bàn quan vô hạn. Con hiểu rằng thế giới mới bây giờ đang được thiết lập. Toàn bộ thế giới cũ này sẽ bị hiến tế vào trong ngọn lửa hiến tế kiến thức của Rudra. Chính nhờ hiểu được khía cạnh này mà con có thể phát triển được sự bàn quan vô hạn. Trái tim của con bây giờ đã ra khỏi nghĩa địa này.
Om shanti. Thực ra, chính là hai lần Om shanti, bởi vì có hai linh hồn. Đạo lí sống nguyên thủy của cả hai linh hồn là bình an. Người Cha của đạo lí sống nguyên thủy là bình an. Các con cư ngụ ở đó trong bình an và nơi đó được gọi là mảnh đất bình an. Người Cha cũng được gọi là cư dân ở nơi đó. Người Cha thì mãi thanh khiết nhưng con người nhận kiếp tái sinh và trở nên ô trọc. Người Cha nói với các con: Các con, hãy xem bản thân con là linh hồn. Các con, những linh hồn biết rằng Người Cha Tối Cao, Linh Hồn Tối Cao là Đại Dương Kiến Thức và Đại Dương Bình An. Đây là lời ca ngợi về Người. Người là Người Cha của tất cả và là Đấng ban tặng sự cứu rỗi cho tất cả. Do vậy, mọi người chắc chắn đều có quyền đối với của thừa kế từ Người Cha. Của thừa kế mà con nhận được từ Người Cha là gì? Các con hiểu rằng Người Cha là Đấng Sáng Tạo nên thiên đường và vì vậy, Người chắc chắn trao cho con của thừa kế thiên đường của con và Người sẽ trao của thừa kế thiên đường cho con trong địa ngục. Chính Ravan là người đã trao cho con của thừa kế địa ngục. Vào lúc này, tất cả đều là cư dân của địa ngục. Do vậy, con chắc chắn nhận được của thừa kế từ Ravan.
Có cả thiên đường và địa ngục. Ai mới là người lắng nghe điều này? Chính là linh hồn. Thậm chí trên con đường vô minh, cũng chính linh hồn mới làm mọi điều. Linh hồn đã quên mất đạo lí sống nguyên thủy của mình là bình an và là cư dân của mảnh đất bình an. Con cũng phải giải thích rằng mảnh đất chân lí sự thật sau đó trở thành mảnh đất giả dối. Bharat đã từng là mảnh đất chân lí sự thật và sau đó, nó đã trở thành mảnh đất giả dối, vương quốc của Ravan. Đây là một khía cạnh phổ biến, thông thường. Vậy tại sao con người lại không hiểu điều này? Bởi vì linh hồn đã trở nên hoàn toàn ô trọc, vì vậy mà linh hồn được gọi là những người có trí tuệ sỏi đá.
Khi con người trở thành những người đi thờ cúng, họ phỉ báng Đấng mà đã làm cho Bharat trở thành thiên đường và xứng đáng được thờ phụng. Tuy nhiên, không một ai bị đổ lỗi vì điều này. Người Cha đã giải thích cho các con về việc làm thế nào mà vở kịch này được tạo ra và cách mà con trở thành người đi thờ cúng từ thực thể xứng đáng được tôn thờ. Người Cha giải thích rằng, 5000 năm trước đã từng có đạo lí sống nguyên thủy vĩnh hằng ở Bharat. Chỉ là chuyện của ngày hôm qua, nhưng con người đã quên mất điều này. Người ta đã ngồi xuống và tạo ra tất cả những kinh sách kia,..v..v.. để dành cho con đường thờ cúng. Những kinh sách thì chỉ dành cho con đường thờ cúng, chứ không dành cho con đường kiến thức. Không có kinh sách nào được tạo ra trên con đường kiến thức. Người Cha đến mỗi chu kì và trao cho các con kiến thức này để con có thể đạt được vị trí thánh thần. Người Cha dạy cho con việc học này và sau đó, kiến thức này biến mất. Không có kinh sách trong thời kì vàng bởi vì thời kì vàng chính là phần thưởng của con trên con đường kiến thức.
Con nhận được của thừa kế vô hạn từ Người Cha vô hạn trong suốt 21 kiếp và sau đó con nhận được của thừa kế cuộc đời ngắn hạn từ Ravan trong suốt nửa chu kì, của thừa kế mà các ẩn sĩ nói “Hạnh phúc giống như giọt phân của con quạ”. Chẳng có gì ngoài đau khổ ở đây; nó được gọi là mảnh đất đau khổ. Trước thời kì sắt, có thời kì đồng và được gọi là mảnh đất bán đau khổ (đau khổ một nửa). Đây là mảnh đất đau khổ tột cùng.
Linh hồn đi xuống trong khi nhận 84 kiếp sinh. Người Cha làm cho con đi lên cái thang bởi vì chu kì chắc chắn phải xoay. Khi thế giới mới đã từng tồn tại, đó là vương quốc của những vị thần. Không hề có dấu dạng của đau khổ ở đó. Đó là lí do tại sao họ đã thể hiện sư tử và cừu uống nước cùng với nhau chung một cái hồ. Ở đó, không có chuyện về bạo lực. Nó được gọi là “lối sống thánh thần cao quý hướng thượng nhất, phi bạo lực”. Còn ở đây, thì có bạo lực. Bạo lực đầu tiên chính là sử dụng thanh gươm sắc dục. Không có một ai thói tật ở trong thời kì vàng. Người ta hát lời ca ngợi về các vị thần. Họ hát lời ca ngợi về Lakshmi và Narayan: Các ngài là hoàn toàn không thói tật. Kaliyug này là thế giới thời kì sắt. Nó không thể được gọi là thời kì vàng. Vở kịch này được tạo ra theo cách này. Thời kì vàng là ngôi đền của Shiva. Ở đó, mọi người là thanh khiết và hình ảnh của họ bây giờ vẫn còn tồn tại. Cũng có hình ảnh của Shiv Baba, người đã tạo ra ngôi đền của Shiva. Người đã được trao cho rất nhiều cái tên trên con đường thờ cúng. Thực ra, Người chỉ có một cái tên.
Người Cha không có cơ thể của riêng Người. Đích thân Người nói: Ta phải đến để trao cho con lời giới thiệu về Ta và cũng trao cho con kiến thức về sự khởi đầu, giữa và kết thúc của tạo vật. Ta phải đến và phục vụ cho con. Con cầu gọi đến Ta: “Hỡi Đấng Thanh Lọc xin hãy đến!” Con không cầu gọi đến Ta ở trong thời kì vàng. Mọi người cầu gọi vào thời gian này bởi vì sự hủy diệt đang ở ngay phía trước. Người dân Bharat biết rằng đây chính là cùng Cuộc Chiến Mahabharat. Sau cuộc chiến này sẽ có sự thiết lập đạo lí sống thánh thần nguyên thủy vĩnh hằng. Người Cha cũng nói: Ta phải đến để làm cho con trở thành vua của những vị vua. Ngày nay, không có lấy một vị vua vĩ đại hay hoàng đế nào. Bây giờ là con người cai trị con người.
Các con hiểu rằng chúng ta là cư dân của Bharat đã từng thịnh vượng. Chúng ta đã từng sống trong những cung điện bằng kim cương và châu ngọc. Đầu tiên, thế giới là mới và rồi sau đó, từ mới trở thành cũ. Mọi thứ chắc chắn phải trở nên cũ. Ví dụ như, một căn nhà mới, và rồi tuổi thọ của nó tiếp tục giảm xuống. Nó có thể đã được nói rằng căn nhà mới, rồi sau đó trở nên cũ và có khoảng giữa. Mọi thứ đều đi qua các trạng thái thanh khiết, bán thanh khiết và ô trọc. Thượng Đế nói. Thượng Đế là Thượng Đế! Họ thậm chí còn không biết ai mới được gọi là Thượng Đế. Không có vua hay nữ hoàng. Ở đây, có tổng thống, thủ tướng và các bộ trưởng. Ở trong thời kì vàng, có vua, nữ hoàng và thần dân. Người Cha đã nói cho con về sự khác biệt. Những ai mà là chủ nhân của thời kì vàng thì không có bộ trưởng hay cố vấn; họ không cần bộ trưởng hay cố vấn. Đó là khoảng thời gian mà họ đã nhận được sức mạnh từ Shiv Baba và đạt được địa vị đó. Vào lúc này, con nhận được những lời chỉ dẫn cao quý hướng thượng từ Người Cha mà thông qua đó, con đạt được địa vị ấy. Sau đó, con sẽ không cần nhận lấy lời khuyên từ bất kì ai. Không hề có vị cố vấn nào ở đó. Những vị cố vấn chỉ tồn tại khi con đi vào con đường tội lỗi, khi mà tất cả sự thông thái của con đã bị mất. Khía cạnh chính yếu là thói tật. Thói tật được tạo ra thông qua việc ý thức cơ thể. Trong số các thói tật ấy thì sắc dục là thói tật số một. Người Cha nói: Sắc dục là kẻ thù vĩ đại nhất. Con phải chinh phục được nó. Người Cha đã giải thích rất nhiều lần: Hãy xem bản thân con là linh hồn.
Tâm ấn tốt và tâm ấn xấu đều nằm trong linh hồn. Chính ở đây, chứ không phải ở trong thời kì vàng mà con phải ăn năn hối tiếc cho hành động của mình. Đó là mảnh đất hạnh phúc. Người Cha đã đến và làm cho các con trở thành cư dân của mảnh đất bình an và mảnh đất hạnh phúc. Người Cha nói với các con, những linh hồn một cách trực tiếp. Người nói với tất cả các con: Hãy ngồi ở đây với trí tuệ của con bằng việc có niềm tin rằng, con là linh hồn. Hãy từ bỏ đi ý thức cơ thể. Những cơ thể là hoại diệt; các con, những linh hồn là bất diệt. Không ai khác có được kiến thức này. Bởi vì không có kiến thức này mà họ coi thờ cúng chính là kiến thức. Các con bây giờ hiểu rằng, thờ cúng thì hoàn toàn tách biệt. Con nhận được sự cứu rỗi thông qua kiến thức. Niềm hạnh phúc của con đường thờ cúng là tạm thời bởi vì họ trở thành linh hồn tội lỗi và sa vào trong thói tật. Của thừa kế mà con đã nhận được trong suốt nửa chu kì đã kết thúc. Người Cha bây giờ phải đến một lần nữa để trao cho con của thừa kế của con, con nhận được mọi thứ. Bao gồm: sự thanh khiết, niềm hạnh phúc và bình an.
Các con biết rằng thế giới cũ này đã trở thành cái nghĩa địa. Bây giờ, hãy gỡ bỏ trái tim con ra khỏi cái nghĩa địa này và gắn mình đi về mảnh đất thiên thần, thế giới mới. Cũng giống như khi một người cha đời thường xây một ngôi nhà mới, những đứa con của ông ấy dịch chuyển yoga trí tuệ của chúng ra khỏi ngôi nhà cũ và nối kết trí tuệ của chúng với ngôi nhà mới. Ngay cả khi người cha ấy đang ngồi trong văn phòng của ông ấy, thì tâm trí của ông vẫn hướng về ngôi nhà mới. Đấy là những chuyện hữu hạn. Người Cha vô hạn đang tạo ra thế giới mới thiên đường. Người nói: Hãy cắt đứt mọi mối quan hệ của con với thế giới cũ và thiết lập một mối quan hệ với Ta, Người Cha của con. Ta đã đến để tạo ra thế giới mới thiên đường dành cho con.
Toàn bộ thế giới cũ này bây giờ đang bị hiến tế và trong ngọn lửa hiến tế kiến thức của Rudra. Toàn bộ cái cây này đã trở nên hoàn toàn ô trọc và mục ruỗng. Bây giờ nó trở nên mới trở lại. Do vậy, Người Cha giải thích rằng những khía cạnh này là của thế giới mới. Khi một người ngã bệnh và trở nên vô vọng, người ta hiểu rằng người ấy khó có thể hồi phục. Theo cùng cách, thế giới này đã trở nên vô vọng. Vì thế giới này trở thành nghĩa địa, vậy tại sao con lại nhớ đến nó? Đây là từ bỏ vô hạn. Những ẩn sĩ hatha yogi kia chỉ đơn giản từ bỏ nhà cửa và công việc của mình. Con thì từ bỏ cả thế giới cũ này. Thế giới cũ này sẽ thay đổi thành thế giới mới. Người Cha nói: Ta là Đầy Tớ vâng lời của con. Ta đã đến để phục vụ cho các con. Con đã cầu gọi Ta: “Baba, chúng con đã trở nên ô trọc. Hãy đến thế giới ô trọc này, hãy đi vào một cơ thể ô trọc”. Hãy nhìn vào kiểu lời mời mà các con dành cho Ta!
Ravan, kẻ mà các con tiếp tục đốt là kẻ đã làm cho con ô trọc. Hắn ta là kẻ thù rất mạnh. Con đã nhận đau khổ từ lúc bắt đầu khi Ravan đến, xuyên suốt giữa cho đến tận lúc cuối. Người ta tiếp tục đi vào trong đại dương độc dược. Người Cha bây giờ nói: Hãy từ bỏ độc dược và uống mật ngọt kiến thức. Con đã nhận bất hạnh suốt nửa chu kì trong vương quốc của Ravan bởi vì thói tật. Con đã trở nên điên loạn đến mức ngồi và xúc phạm Thượng Đế. Thật thú vị là Đấng mà con xúc phạm nhiều nhất lại là Đấng làm cho con trở thành chủ nhân của thế giới thanh khiết. Con người thì nói rằng họ nhận kiếp sinh trong 8.4 triệu loài trong khi con gọi Ta là hiện diện ở khắp mọi nơi. Điều này cũng được ấn định trong vở kịch. Người giải thích cho con theo cách thật thú vị.
Bản tính và tâm ấn tốt hay xấu đều được nắm giữ trong mỗi linh hồn. Linh hồn nói: “Tôi trải nghiệm 84 kiếp”. Chính linh hồn mới rời bỏ cơ thể này và nhận lấy một cơ thể khác. Chính vào lúc này mà Người Cha mới giải thích điều này. Chính xác theo kế hoạch của vở kịch, Người Cha đến và đặt lại cho đúng những ai đã bị xoay lộn ngược. Người Cha nói, các con ngọt ngào nhất: Đừng có ngồi ở đây trong tư thế bị treo lộn ngược. Hãy xem bản thân con là linh hồn. Con đã tìm thấy Allah (Thượng Đế), Người Cha, Người đang đặt lại con theo một cách đúng đắn. Ravan đã xoay con lộn ngược và bằng việc đặt lại các con một cách đúng đắn mà con có khả năng đứng thẳng, đúng đắn.
Đây là một vở kịch. Chỉ duy nhất Người Cha mới ngồi và giải thích kiến thức này. Thờ cúng là thờ cúng và kiến thức là kiến thức. Thờ cúng thì hoàn toàn tách biệt. Người ta nói rằng có một hồ nước kỳ diệu và khi tắm trong đó con sẽ trở thành những nàng tiên. Sau đó, họ nói rằng nàng Parvati đã được kể cho câu chuyện về sự bất tử. Con bây giờ đang lắng nghe câu chuyện bất tử. Liệu có phải chỉ có một nàng Parvati được kể câu chuyện bất tử này? Đây là khía cạnh vô hạn.
Thời kì vàng là mảnh đất bất tử trong khi thời kì sắt là mảnh đất chết. Đây được gọi là khu rừng của những cái gai. Con người không biết về Người Cha một chút nào. Họ nói: “Hỡi Người Cha Tối Cao, Linh Hồn Tối Cao! Hỡi Thượng Đế!” Tuy nhiên, họ lại không biết Người. Người Cha bây giờ đã đến và đưa con đi đúng hướng. Thượng Đế cũng được gọi là Allah. Allah dạy con và trao cho con địa vị của các vị thần. Tuy nhiên, chỉ có duy nhất một Thượng Đế. Lakshmi và Narayan không thể trở thành nam thần (god) và nữ thần (goddess) bởi vì họ nhận kiếp tái sinh. Ta là Đấng Duy Nhất dạy cho họ và làm cho họ trở thành những người với những đức hạnh thánh thiện.
Tất cả các con đều là anh em trai; con có quyền đối với của thừa kế của Người Cha. Con người đang chìm trong bóng tối cùng cực. Họ thuộc về cộng đồng của quỷ. Họ nói rằng thời kì sắt vẫn còn đang trong giai đoạn ban đầu sơ khai và vẫn còn nhiều năm nữa. Họ đang ngủ sâu trong giấc ngủ vô minh. Điều đó cũng nằm trong vở kịch. Không có đau khổ trong ánh sáng. Chỉ có đau khổ trong bóng tối. Chỉ có con mới hiểu được điều này và giải thích nó cho những người khác. Đầu tiên, con phải trao cho mọi người lời giới thiệu về Người Cha. Mọi người đều có hai người cha. Một người cha hữu hạn trao cho con niềm hạnh phúc hữu hạn. Người Cha vô hạn thì trao cho con niềm hạnh phúc vô hạn. Người ta tổ chức kỉ niệm Shiv Ratri và vì vậy Người Cha chắc chắn đến để thiết lập thiên đường. Thiên đường mà đã từng được ca ngợi thì bây giờ đang được thiết lập một lần nữa. Thế giới này bây giờ là địa ngục, đã hoàn toàn ô trọc. Chính xác theo kế hoạch của vở kịch, Ta đến để diễn phần vai của Ta chính xác theo thời gian. Ta là vô hình. Ta chắc chắn cần một cái miệng để nói. Cái miệng của con bò đực thì không thể sử dụng. Ta sử dụng cái miệng của người này, người mà đã đi vào trạng thái nghỉ hưu trong kiếp sinh cuối cùng trong nhiều kiếp sinh của ông ấy. Ta đi vào cơ thể của người này, người mà không hề biết về kiếp sinh của chính mình. Achcha.
Gửi đến những người con ngọt ngào nhất, dấu yêu, đã thất lạc từ lâu nay mới tìm lại được, tình yêu thương, sự tưởng nhớ và lời chào buổi sáng từ Người Mẹ, Người Cha, Bap Dada. Người Cha linh hồn chào namaste đến những người con linh hồn.
Trọng tâm thực hành:
1. Tựa như Người Cha nói trực tiếp với các con, những linh hồn thì theo cùng cách, hãy có niềm tin rằng mỗi các con đều là linh hồn. Hãy gỡ bỏ mọi gắn kết của con ra khỏi cái nghĩa địa này. Hãy phát triển tâm ấn đến mức mà con không bao giờ phải hối tiếc về những hành động của con.
2. Bởi vì Người Cha ổn định trong vở kịch đã được tiền định. Vì vậy, Người không bao giờ đổ lỗi cho bất kì ai mà Người thậm chí còn nâng đỡ cả những ai xúc phạm Người. Hãy trở nên giống như Người Cha trong điều này. Không một ai có thể bị đổ lỗi trong vở kịch này. Vởi kịch được tạo ra một cách chính xác.
Chúc phúc: Mong con trở thành một linh hồn với mọi quyền và liên tục tự do thoát khỏi việc lao động vất vả bằng cách nhận những lời chúc phúc từ Đấng Ban Tặng Những Lời Chúc Phúc ở trong từng bước chân.
Các con là con của Đấng Ban Tặng Những Lời Chúc Phúc thì tự động nhận được lời chúc lành ở trong từng bước chân từ Đấng Ban Tặng Những Lời Chúc Phúc. Những lời chúc phúc là nguồn nuôi dưỡng của chúng; chúng được nuôi dưỡng bởi nguồn nuôi dưỡng của những lời chúc lành. Một vài người con có được thật nhiều thành quả hướng thượng mà không phải nỗ lực thì được nói là được chúc phúc. Vì vậy, con đã đạt được quyền đối với thành quả hết kiếp sinh này đến kiếp sinh khác. Con bây giờ nhận được lời chúc phúc từ Đấng Ban Tặng Những Lời Chúc Phúc ở trong từng bước chân và con sẽ liên tục nhận được chúng. Bởi vì một linh hồn mà đã có được mọi quyền thì chẳng có gì ngoài những lời chúc phúc; những lời chúc phúc thông qua ánh nhìn drishti, thông qua lời nói và thông qua các mối quan hệ.
Khẩu hiệu: Hãy gia tăng tốc độ nỗ lực của con tương ứng theo tốc độ của thời gian.