Trọng tâm: Con ngọt ngào, tưởng nhớ sinh ra sự tưởng nhớ. Người Cha cũng trải nghiệm sự lôi cuốn của những người con nhớ đến Người bằng tình yêu thương.
Câu hỏi: Đâu là dấu hiệu của trạng thái trở nên chín chắn trưởng thành của con? Nỗ lực nào mà con phải thực hiện để con chạm đến được trạng thái đó?
Trả lời: Khi các con đạt đến trạng thái chín chắn trưởng thành của mình, thì tất cả các giác quan thể lý của con cũng trở nên điềm tĩnh. Con sẽ không thực hiện bất kỳ hành động sai trái nào bằng các giác quan thể lý của con. Trạng thái của con sẽ trở nên không lay chuyển, không dao động chuyển dời. Bằng việc có trạng thái không lay chuyển vào thời gian hiện tại này, mà các giác quan thể lý của con sẽ được kiểm soát trong suốt 21 kiếp. Để đạt đến trạng thái này, hãy tự kiểm tra bản thân con. Chính Yoga sẽ làm cho trạng thái của con chín chắn trưởng thành.
Om shanti. Đây là cuộc hành hương tưởng nhớ. Tất cả các con đều ở trên cuộc hành hương tưởng nhớ này. Chỉ có các con mới là những người gần gũi cận kề ở đây. Cũng giống như cho dù con cái ở đâu, chúng cũng nhớ đến Người Cha và do đó Người tự động đến gần chúng, thì tương tự như vậy, khi một số ngôi sao ở gần mặt trời, chúng sáng lấp lánh. Một số người ở gần và một số người con khác thì ở rất xa. Con có thể thấy một ngôi sao cụ thể nào đó rất sáng bởi vì nó ở rất gần và ngôi sao khác thì không hề sáng tí nào. Các con cũng được ngợi ca: Con là những ngôi sao kiến thức và yoga. Các con đã tìm thấy Mặt Trời Kiến Thức. Người Cha chỉ nhớ những người con có khả năng làm phục vụ. Người Cha là Đấng Toàn Quyền Năng. Khi con nhớ Người Cha, sự tưởng nhớ sẽ mang đến sự tưởng nhớ. Bất kể nơi nào có những người con có khả năng làm phục vụ như thế, thì Người Cha, Mặt Trời Kiến thức, cũng nhớ chúng. Các con cũng nhớ Người. Người Cha không nhớ những người con mà không nhớ đến Người. Sự tưởng nhớ của Người Cha không chạm đến chúng. Sự tưởng nhớ chắc chắn mang đến sự tưởng nhớ. Các con cũng phải nhớ Baba. Một số người con hỏi: Baba, Người có nhớ con không? Người Cha nói: Tại sao không chứ? Tại sao Người Cha lại không nhớ con theo cách này? Những người con rất thanh khiết và có thật nhiều tình yêu thương dành cho Người Cha thì cũng thu hút Người theo cách đó. Mỗi người các con có thể tự hỏi bản thân mình: Tôi nhớ Baba đến mức độ nào? Bằng việc ở trong tưởng nhớ đến Đấng Duy Nhất, con sẽ quên đi thế giới cũ này. Con nhớ Người Cha và rồi đi và gặp Người. Thời gian để gặp Người bây giờ đã đến.
Người Cha cũng giải thích bí mật của vở kịch cho con. Người Cha đến và làm cho các con trở thành những người con tâm linh của Người. Người dạy con cách trở nên thanh khiết từ ô trọc. Người Cha là duy nhất và ai ai cũng nhớ đến Người. Tuy nhiên, mọi người nhận được sự tưởng nhớ, theo thứ hạng, tương ứng với nỗ lực riêng của họ. Con càng nhớ Người, con càng cảm thấy như thể Baba đang đứng trước con. Đây là cách mà con sẽ chạm đến trạng thái thoát nghiệp, kamateet. Con càng nhớ Baba, thì các giác quan thể lý của con càng ít gây ra phiền toái hơn. Khi các giác quan thể lý của con gây ra phiền toái, đó được gọi là Maya. Không có hành động tồi tệ nào nên được thực hiện bằng các giác quan thể lý của con. Ở đây, con phải chinh phục giác quan thể lý bằng sức mạnh yoga. Những người kia thì kiểm soát các giác quan của mình bằng thuốc.
Các con hỏi: Baba, tại sao con không thể kiểm soát các giác quan này? Người Cha nói: Con càng nhớ Baba, giác quan thể lý của con sẽ càng được kiểm soát. Đây được gọi là trạng thái thoát nghiệp, karmateet. Trạng thái này chỉ có thể đạt được bằng cách có cuộc hành hương tưởng nhớ. Đó là lý do tại sao Raja Yoga cổ xưa của Bharat được nhớ đến. Chỉ một mình Thượng Đế có thể dạy điều đó. Thượng Đế dạy những người con của Người. Con phải nỗ lực để chinh phục những thói tật của các giác quan thể lý bằng sức mạnh yoga. Con sẽ trở nên hoàn hảo vào lúc cuối. Khi con chạm đến trạng thái chín chắn trưởng thành, thì không có một giác quan nào trong số các giác quan thể lý của con gây ra rắc rối. Bằng việc kết thúc đi mọi rắc rối phiền toái bây giờ, rồi sẽ không có giác quan thể lý nào của con lừa phỉnh con trong suốt 21 kiếp. Các giác quan thể lý của con rồi sẽ được kiểm soát trong 21 kiếp. Điều chính yếu là sắc dục. Bằng việc có tưởng nhớ, mà các giác quan thể lý của con sẽ được kiểm soát. Bằng việc kiểm soát các giác quan thể lý vào lúc này, con sẽ nhận được phần thưởng suốt nửa chu kỳ. Nếu con không thể kiểm soát chúng, thì tội lỗi vẫn còn sót lại. Tội lỗi của con sẽ tiếp tục được thiêu đốt bằng sức mạnh yoga; con sẽ tiếp tục trở nên thanh khiết. Đây là môn học hạng nhất.
Con cầu gọi đến Người Cha để trở nên thanh khiết từ ô trọc. Do đó, Đích thân Người Cha đến và thanh lọc con. Duy nhất Người Cha là tràn đầy kiến thức. Người Cha nói: Hãy xem bản thân con là linh hồn và nhớ Cha. Đây cũng là kiến thức. Một là kiến thức của yoga và hai là kiến thức về chu kỳ 84 kiếp. Có hai loại: kiến thức này và môn học về các đức hạnh thánh thiện tự động tan hòa trong đó. Các con biết rằng con đang thay đổi từ con người thành thánh thần và do đó con nhất định phải hấp thụ những đức hạnh thánh thiện. Con phải kiểm tra bản thân. Bằng việc ghi chú lại điều đó, mỗi người các con sẽ luôn cẩn trọng với chính mình. Bằng việc kiểm tra bản thân, con sẽ không phạm bất kỳ lỗi lầm nào. Đích thân Người Cha nói: Hãy luôn nhớ một mình Ta. Con cầu gọi đến Ta bởi vì con biết rằng Baba là Đấng Thanh Lọc. Chỉ khi Người đến, Người mới trao cho con những chỉ dẫn này. Các con những linh hồn bây giờ phải đưa những lời chỉ dẫn này vào trong thực tế. Con diễn phần vai của mình thông qua những cơ thể kia. Do đó, Người Cha nhất định phải đi vào người này. Đây là những điều rất kỳ diệu.
Bức tranh Trimurti cũng rất rõ ràng. Brahma thực hiện Tapasya và trở nên như thế. Sau đó, sau 84 kiếp, ông ấy trở thành người này. Con cũng nên giữ trong trí tuệ của con rằng: Chúng ta những Brahmin từng là thánh thần và rồi chúng ta đi quanh chu kỳ 84 kiếp. Chúng ta bây giờ đã đến đây để trở thành thánh thần một lần nữa. Khi triều đại thánh thần đi đến hồi kết, họ được nhớ đến trên con đường thờ cúng với thật nhiều tình yêu thương. Người Cha bây giờ đang chỉ cho con cách để đạt được vị trí đó. Sự tưởng nhớ hẳn cũng rất dễ dàng. Con chỉ cần một chiếc bình bằng vàng. Con càng nỗ lực, các ý điểm sẽ càng xuất hiện.
Con cũng sẽ tiếp tục nói kiến thức này rất tốt. Con cũng sẽ cảm thấy như thể Baba đã đi vào trong con và đang trao kiến thức này. Baba cũng giúp đỡ con rất nhiều. Con cũng phải mang lại lợi ích cho người khác. Điều đó cũng được ấn định trong vở kịch. Giây này thì không thể giống như giây kia. Thời gian tiếp tục trôi đi. Đã bao nhiêu năm, bao nhiêu tháng trôi qua rồi? Thời gian tiếp tục trôi qua từ lúc đầu. Giây này rồi sẽ lặp lại sau 5000 năm. Điều này cũng phải được thấu hiểu thật tốt. Con cũng phải nhớ Người Cha thông để qua đó mà tội lỗi của con mới có thể được xóa bỏ. Không còn cách nào khác. Bất kể thứ gì mà con đã làm trong suốt thời gian đó, thì đều là thờ cúng. Người ta nói: Thượng Đế sẽ trao quả trái cho việc thờ cúng. Người sẽ trao quả trái gì? Người sẽ trao khi nào và bằng cách nào? Họ không hề biết gì cả. Khi Người Cha đến để trao quả trái, Đấng Duy Nhất là Người trao và những người nhận đến cùng nhau. Phần vai đó của vở kịch tiếp tục diễn ra. Đây là kiếp sinh cuối cùng của con trong toàn bộ vở kịch. Có khả năng ai đó thậm chí sẽ cởi bỏ cơ thể của mình. Nếu họ phải diễn những phần vai khác, họ cũng có thể nhận kiếp sinh. Những người có nhiều tài khoản nghiệp thì có thể nhận tái sinh. Những ai đã phạm phải nhiều tội lỗi cũng sẽ tiếp tục nhận tái sinh, hết kiếp này đến kiếp khác. Người ấy sẽ đi vào một bào thai, trải nghiệm đau khổ, sau đó cởi bỏ cơ thể đó và tiếp tục nhận lấy cơ thể khác. Đây là tình trạng mà những người đã hiến sinh bản thân ở Kashi.
Có quá nhiều tội lỗi được tích lũy trên đầu của họ và họ không có sức mạnh yoga. Hiến sinh bản thân con ở Kashi là tự sát đối với cơ thể. Linh hồn hiểu rằng mình đang tự sát. Con nói: Baba, khi Người đến, con sẽ hiến sinh bản thân con cho Người. Tuy nhiên, người ta lại đi hiến sinh bản thân trên con đường thờ cúng. Đó là việc thờ cúng. Bất kể điều gì con làm trên con đường thờ cúng như quyên tặng cúng dường, làm từ thiện, hành hương v.v.., đó là cuộc trao đổi với ai? Đó là cuộc trao đổi với những linh hồn tội lỗi. Đây là vương quốc của Ravan. Người Cha nói: con nên cẩn thận với bất kỳ cuộc trao đổi nào. Nếu thứ gì đó được sử dụng cho điều sai trái, thì nó sẽ được tích lũy tài khoản sai trái ấy trên đầu của con. Con phải quyên tặng cúng dường và làm từ thiện với rất nhiều sự cẩn trọng. Quyên tặng thức ăn và quần áo được thực hiện cho người nghèo. Ngày nay, họ xây dharamshala (nhà nghỉ cho những người đi hành hương) và quyên tặng đồ đạc cho mọi người ở đó. Những người giàu có thì có những tòa nhà khổng lồ. Đối với người nghèo, thì chỉ có những túp lều; họ sống bên cạnh những con kênh dơ bẩn. Chất bẩn đó được dùng làm phân bón thứ mà sau đó được mang đi bán và sử dụng trên các cánh đồng v.v…
Trong thời kỳ vàng, sẽ không có những cánh đồng rác rưởi như thế. Ở đó đất rất sạch. Cái tên Thiên đường thì rất nổi tiếng. Tên của các loại đá quý khác nhau được nhớ đến. Một số người con làm rất nhiều phục vụ và số khác làm ít phục vụ. Một số nói: Con không thể làm phục vụ. Tất cả các con đều là những viên ngọc của Baba, nhưng, trong điều đó cũng vậy, họ là theo thứ hạng, tương ứng với nỗ lực, và rồi họ sẽ được thờ phụng tương ứng với nỗ lực mà họ đã thực hiện. Chính thánh thần được tôn thờ. Trên con đường thờ cúng, có nhiều kiểu thờ phụng. Tất cả điều đó đều được ấn định trong vở kịch và con thích thú khi nhìn thấy nó. Chúng ta là những diễn viên. Con nhận được kiến thức này vào lúc này. Con rất hạnh phúc. Con biết rằng cũng có phần vai trong việc thờ cúng. Thậm chí trong việc thờ cúng, người ta trở nên rất hạnh phúc. Guru của họ sẽ yêu cầu họ lần chuỗi hạt và họ tiếp tục làm điều đó trong niềm hạnh phúc lớn lao mà không hề hiểu gì cả.
Shiva là vô hình. Tại sao người ta dâng sữa và nước v.v… cho Người? Họ dâng bhog cho các bức tượng, nhưng các bức tượng kia không ăn thứ gì cả. Có quá nhiều sự mở rộng trên con đường thờ cúng. Thờ cúng là cái cây trong khi kiến thức này là hạt giống. Không ai ngoại trừ các con biết về Đấng Sáng Tạo và sự sáng tạo. Một số người con thậm chí hiến sinh xương tủy của mình để phục vụ cho điều này. Một số nói với con rằng đây là trí tưởng tượng của con. Ah! Nhưng đây là sự lặp lại của lịch sử và địa lý thế giới. Trí tưởng tượng không thể lặp lại. Đây là kiến thức. Đây là những điều mới mẻ cho thế giới mới. Thượng Đế nói: Thượng Đế là mới và những lời dạy cao quý hướng thượng của Người cũng mới. Những người kia nói rằng Thượng Đế Krishna nói trong khi con nói rằng Thượng Đế Shiva nói. Mỗi người các con nói điều riêng của mình. Không có hai điều nào là giống nhau.
Đây là một việc học. Con đang học ở trường, nơi không có chuyện về sự tưởng tượng. Người Cha là Đại Dương Kiến Thức, Đấng tràn đầy kiến thức. Các Rishi và munis (hiền triết và thánh nhân) nói rằng họ không biết về Đấng Sáng Tạo hay sự sáng tạo, do đó làm sao mà họ có thể nhận được kiến thức này từ bất kỳ đâu bởi vì ngay cả những người của đạo lý sống thánh thần, nguyên thủy, vĩnh hằng còn không biết nó? Những ai biết nó thì sẽ đạt được một vị trí. Người Cha đến và giải thích khi nào thời kỳ chuyển giao đến. Những người mới đến bị hoang mang nhầm lẫn bởi những điều này. Họ nói: có phải chỉ có một vài người các con là đúng và những người khác thì sai không? Con giải thích rằng họ đã làm sai lệch kinh Gita. Kinh Gita chính là kinh mẹ và cha; tất cả các bản kinh còn lại đều là tạo vật. Con không thể nhận được của thừa kế thông qua các kinh sách đó. Không thể có kiến thức về Đấng Sáng Tạo hay sự sáng tạo trong kinh Vệ Đà hay kinh sách. Trước tiên, hãy nói cho chúng tôi biết là tôn giáo nào đã được thiết lập thông qua kinh Vệ Đà? Có bốn tôn giáo chính yếu và mỗi tôn giáo chỉ có một kinh sách tôn giáo. Người Cha đang thiết lập dòng tộc Brahmin. Những Brahmin sau đó đạt được vị trí của họ trong triều đại mặt trời và triều đại mặt trăng.
Người Cha đến và giải thích cho các con một cách trực tiếp thông qua cỗ xe này. Bởi vì linh hồn là vô hình, một cỗ xe nhất định được cần đến. Người nhận lấy một cơ thể hữu hình. Nếu con người không biết linh hồn là gì, làm sao họ có thể biết Người Cha? Chỉ một mình Người Cha nói cho con điều nào là đúng. Những thứ khác mà những người khác nói với con đều là không đúng đắn và không có lợi ích gì trong đó. Họ không biết bất kỳ thứ gì về việc họ lần chuỗi hạt của ai. Họ thậm chí không biết Người Cha.
Đích thân Người đến và trao cho con lời giới thiệu của riêng Người. Có sự cứu rỗi thông qua kiến thức này. Suốt nửa chu kỳ, có kiến thức và suốt nửa chu kỳ có sự thờ cúng. Sự thờ cúng bắt đầu với vương quốc của Ravan. Con tiếp tục đi xuống bậc thang thông qua việc thờ cúng và trở nên hoàn toàn ô trọc. Con người không biết nghề nghiệp của nhau. Họ thờ phụng Thượng Đế rất nhiều, nhưng họ không hề biết gì cả. Do đó, Người Cha giải thích: Để đạt được một vị trí cao như vậy, con phải xem bản thân con là linh hồn và nhớ Người Cha. Điều này đòi hỏi nỗ lực. Nếu ai đó có trí tuệ thô, anh ta có thể nhớ bằng một trí tuệ thô, nhưng anh ta chỉ nên nhớ Đấng Duy Nhất. Con hát: Baba, khi Người đến, con sẽ nối kết trí tuệ con trong yoga với một mình Người. Người Cha bây giờ đã đến. Tất cả các con đến để gặp ai? Đấng Duy Nhất ban sự quyên tặng cuộc sống và Đấng mang tất cả các linh hồn đi đến mảnh đất bất tử. Người Cha đã giải thích rằng Người làm cho con chiến thắng trước cái chết. Ta mang con đi đến mảnh đất bất tử. Họ tả Thượng Đế đang kể cho những nàng Parvati câu chuyện về mảnh đất bất tử. Chúa Tể Bất tử là Đấng Duy Nhất. Người sẽ không ngồi trên ngọn núi Himalaya và kể chuyện cho con. Mọi thứ của con đường thờ cúng có vẻ thật kỳ diệu. Achcha.
Gửi đến những người con ngọt ngào nhất, dấu yêu, đã thất lạc từ lâu, nay mới tìm lại được, tình yêu thương, sự tưởng nhớ và lời chào buổi sáng từ Người Mẹ, Người Cha, BapDada. Người Cha linh hồn chào namaste đến những người con linh hồn.
Trọng tâm thực hành:
1. Hãy trở thành người chinh phục các giác quan thể lý của con bằng sức mạnh yoga và trở nên hoàn toàn thanh khiết. Để đạt được trạng thái đó, hãy tiếp tục kiểm tra bản thân con.
2. Hãy luôn giữ trong trí tuệ của con rằng các con từng là những Brahmin những người sau đó trở thành thánh thần. Con bây giờ đã đến đây để trở thành thánh thần một lần nữa. Đây là lý do tại sao con phải hiểu về tội lỗi và từ thiện và rất cẩn trọng bất cứ khi nào con có cuộc trao đổi với người khác.
Chúc phúc: Mong con là người phục vụ đích thực, người vén chiếc rèm hiển lộ bằng cách làm cho tất cả các nhà chức trách của mọi lĩnh vực trở nên hợp tác.
Chiếc rèm hiển lộ sẽ mở ra khi tất cả các nhà chức trách đến cùng nhau và nói điều đó ở đây, chỉ có một thẩm quyền duy nhất của Thượng Đế; đó là thẩm quyền cao quý hướng thượng nhất, thẩm quyền thuộc Thượng Đế, thẩm quyền tâm linh. Hãy để mọi người đến cùng với nhau trên một sân khấu và có sneh-milan (cuộc hội tụ của tình yêu thương). Để làm được điều này, hãy cột mọi người bằng sợi dây của tình yêu thương và mang họ đến gần hơn và làm cho họ trở nên hợp tác. Tình yêu này sẽ trở thành thỏi nam châm thu hút tất cả mọi người cùng đến một nơi, sân khấu của Người Cha. Do đó bây giờ, hãy trở thành công cụ như thế và làm phục vụ trong phần vai anh hùng của con trong cảnh hiển lộ cuối cùng và rồi con sẽ được nói là người phục vụ đích thực.
Khẩu hiệu: Nhận được lời chúc phúc của mọi người từ phục vụ mà con làm là động lực để tiến lên cao hơn.