Trọng tâm: Con ngọt ngào, Người Cha đã đến để thay đổi những cái gai thành những bông hoa. Cái gai lớn nhất là ý thức cơ thể. Bằng việc ý thức cơ thể mà tất cả những thói tật khác đều đến. Do đó, hãy trở nên ý thức linh hồn.
Câu hỏi: Bởi không hiểu được nhiệm vụ nào của Người Cha mà các tín đồ xem Người là hiện diện ở khắp mọi nơi?
Trả lời: Người Cha là Đấng với rất nhiều hình dạng bởi bất cứ ở đâu cần, thì Người đi vào một người con trong giây lát và mang lại lợi ích cho linh hồn đang ở trước người con đó. Người trao linh ảnh cho các tín đồ. Người không hiện diện ở khắp mọi nơi nhưng Người như một chiếc tên lửa rất nhanh. Người không mất nhiều thời gian cho việc đến và đi. Do không thấu hiểu được điều này, mà những tín đồ nói rằng Người hiện diện ở khắp mọi nơi.
Om Shanti. Đây là một vườn hoa nhỏ. Nó là một vườn hoa của con người. Khi con đi đến một khu vườn, cũng có nhiều cây cổ thụ khác nhau trong đó. Ở một số nơi có những chồi nụ khép kín, ở một số nơi, có những chồi nụ hé nở. Đây cũng là một khu vườn. Các con biết rằng các con đến đây để thay đổi từ gai thành hoa. Bằng cách đi theo shrimat, mà chúng ta đang thay đổi từ gai thành hoa. Gai ở trong rừng, còn hoa thì ở trong vườn. Thiên đường là một khu vườn và địa ngục là một khu rừng. Người Cha cũng giải thích rằng đây là một khu rừng ô trọc, và kia là khu vườn của những bông hoa. Trước kia đã từng có một khu vườn của những bông hoa còn lúc này đã trở thành một khu rừng của những chiếc gai. Ý thức cơ thể là cái gai lớn nhất. Sau đó tất cả các thói tật khác cũng kéo đến. Ở đó, con ý thức linh hồn. Các con, những linh hồn biết rằng khi con sống đến hết tuổi thọ của mình, thì các con sẽ cởi bỏ những cơ thể đó và nhận lấy cơ thể khác. Linh hồn có linh ảnh rằng mình sẽ đi và cư ngụ trong cung điện bào thai. Rồi sau đó sẽ trở thành một chồi nụ, và từ một chồi nụ, người đó sẽ trở thành một bông hoa. Các con, những linh hồn có kiến thức này. Con sẽ không có kiến thức về chu kỳ thế giới diễn ra (cụ thể) như thế nào. Mỗi người chỉ có kiến thức rằng đó là một cơ thể cũ kỹ và bây giờ linh hồn phải thay đổi nó. Người đó có niềm hạnh phúc đó bên trong mình. Sẽ không có hệ thống nào, v.v. của thế giới thời kỳ sắt sẽ tồn tại ở đó. Ở đây, những quan điểm ý kiến của xã hội và quy tắc ứng xử của gia đình phải được xem xét nhìn nhận, và vì vậy nên nó có sự khác biệt. Những cung cách ứng xử của nơi đó được nói là cung cách ứng xử đích thực. Ở đây, cung cách ứng xử là sai trái.
Thế giới vẫn tồn tại. Người Cha đến khi thế giới là một thế giới của quỷ. Khi thế giới thánh thần được thiết lập, thì sự hủy diệt sẽ diễn ra. Vì vậy, đây chắc chắn là cộng đồng của quỷ và cộng đồng của những ai có những đức hạnh thánh thiện đang được thiết lập ở đây. Cũng được giải thích rằng tội lỗi hết kiếp sinh này đến kiếp sinh khác của con sẽ được cắt bỏ bằng sức mạnh của yoga. Con cũng phải nói cho Baba về những tội lỗi mà con đã phạm phải trong kiếp sinh này. Ở trong điều đó cũng vậy, điều chính yếu là khía cạnh của thói tật. Có sức mạnh của sự tưởng nhớ. Người Cha là Đấng Toàn Năng. Con biết rằng, bằng cách có yoga với Đấng là Cha của tất cả mọi người, mà tội lỗi của con sẽ được đốt bỏ. Lakshmi và Narayan là những người có thẩm quyền toàn năng; đó là vương quốc của họ trên toàn bộ thế giới. Đó là một thế giới mới; mọi thứ đều mới. Giờ đây, ngay cả đất đai cũng trở nên cằn cỗi. Các con bây giờ đang trở thành chủ nhân của thế giới mới đó, và vì vậy các con nên có thật nhiều hạnh phúc. Giống như những sinh viên, họ có niềm hạnh phúc. Đây là trường Đại Học Tối Thượng của con. Đấng đang dạy cho con cũng là Đấng Tối Thượng. Các con học để trở thành con người cao quý nhất (người có thẩm quyền cai trị tối cao với chính mình). Con đã trở nên suy thoái. Từ chỗ dưới đáy hoàn toàn, con đang trở thành con người cao quý nhất. Đích thân Người Cha nói: Các con không xứng đáng với thiên đường; những ai ô trọc thì không thể đi đến thiên đường. Chính bởi vì con ở dưới đáy nên con mới hát lời ngợi ca trước các bức tượng thần cao quý nhất. Con đi đến những ngôi đền và nói với các bức tượng thần về sự vĩ đại của họ cũng như sự suy thoái của con. Sau đó, con hỏi xin lòng nhân từ để con có thể trở nên cao quý hướng thượng. Con đi và cúi đầu trước những bức tượng đó.
Họ cũng là con người nhưng họ có những đức hạnh thánh thiện. Con đi đến các ngôi đền và thờ phụng họ để con có thể trở nên giống như họ. Tuy nhiên, không một ai biết người nào đã tạo ra họ. Toàn bộ vở kịch về cái cây non của cái cây thánh thần này được trồng như thế nào thì bây giờ đang đọng lại trong trí tuệ của con. Người Cha đến ở thời kỳ chuyển giao. Đây là một thế giới ô trọc, đó là lý do tại sao người ta cầu gọi Người Cha: Xin hãy đến và làm cho chúng con, những người ô trọc trở nên thanh khiết. Bây giờ con đang nỗ lực để trở nên thanh khiết. Tất cả những người còn lại sẽ thanh toán tài khoản nghiệp của họ và quay trở về mảnh đất bình an. Điều chính yếu là câu chú niệm “Manmanabhav” mà Người Cha trao cho con.
Có rất nhiều guru và họ trao rất nhiều câu chú niệm. Người Cha chỉ có một câu mantra Người Cha đến ở Bharat và đã trao cho con một câu chú để con trở thành thánh thần. Thượng Đế nói. Mặc dù những người đó tụng niệm kinh kệ nhưng họ không hiểu được ý nghĩa của chúng chút nào. Con có thể giải thích ý nghĩa của chúng. Họ đi đến Kumbha mela nên con cũng có thể giải thích cho mọi người ở đó. Đây là địa ngục, một thế giới ô trọc. Thời kỳ vàng đã từng là thế giới thanh khiết được gọi là thiên đường. Không thể có bất kỳ thực thể thanh khiết nào ở trong thế giới ô trọc này. Mọi người đi tắm sông ở Hằng để trở nên thanh khiết bởi vì họ tin rằng cơ thể cần phải được thanh lọc và rồi linh hồn sẽ thanh khiết. Họ nói rằng mỗi linh hồn là Linh Hồn Tối Cao. Con cũng có thể viết: Linh hồn trở nên thanh khiết bằng việc tắm mình trong kiến thức này chứ không phải bằng cách tắm trong nước. Con tiếp tục tắm với nước mỗi ngày. Mọi người đi tắm ở những con sông hàng ngày. Họ cũng uống nước đó. Bây giờ, tất cả mọi việc đều được thực hiện bằng nước. Những điều dễ dàng như vậy, nhưng chúng lại không đi vào trí tuệ của bất kỳ ai.
Sự cứu rỗi được nhận trong một giây thông qua kiến thức này. Được nói rằng: Kiến thức thì nhiều đến mức dù con có biến toàn bộ đại dương thành mực, toàn bộ rừng thành bút và trái đất thành giấy, thì kiến thức cũng không bao giờ kết thúc. Người Cha tiếp tục giải thích những ý điểm khác nhau mỗi ngày. Người Cha nói: Hôm nay, Ta đang nói với con những điều rất sâu sắc. Một số người con hỏi: Tại sao Người không nói cho chúng con trước đó? Ah! Làm sao mà Ta có thể nói trước cho con? Một câu chuyện thì phải được kể theo đúng trình tự từ đầu. Làm sao mà có thể kể phần sau ngay lúc bắt đầu được? Người Cha tiếp tục nói cho con điều này.
Con biết những bí mật về sự khởi đầu, giữa và kết thúc của chu kỳ thế giới. Nếu bất kỳ ai hỏi con, con có thể trả lời lại họ ngay lập tức. Các con theo thứ hạng, kiến thức này cũng đọng lại trong trí tuệ theo thứ hạng như thế. Nếu mọi người đến với con và không nhận được phản hồi thích hợp, họ sẽ bỏ đi và nói rằng họ không nhận được lời giải thích thích hợp và rằng chỉ có những bức ảnh vô dụng được lưu giữ ở đây. Vì vậy, cần một người có thể giải thích rất rõ ràng. Nếu không, những người đó sẽ không thể hiểu được trọn vẹn. Nếu người giải thích mà không thấu hiểu trọn vẹn thì thông qua đó sẽ thu hút những người không hiểu biết trọn vẹn. Người Cha nói: Đôi khi, Ta nhìn thấy người con đó đến là người rất thông thái, nhưng người con nhỏ này (người đang giải thích) thì lại không được thông minh sắc sảo cho lắm. Vì vậy, Ta đi vào người đó và trợ giúp. Bởi vì Người Cha là tên lửa nhanh nhất nên Người đến và đi không mất nhiều thời gian. Những con người kia thì xem Người là Đấng với nhiều hình dạng và hiện diện ở khắp mọi nơi. Người Cha ngồi đây giải thích cho các con. Một số người rất giỏi và do đó họ cần một người có thể giải thích thật rõ ràng cho họ.
Ngày nay, một số đứa trẻ có thể học thuộc lòng những bản kinh khi chúng còn nhỏ bởi vì những linh hồn đó mang trong mình những tấm ấn đó. Linh hồn nhận lấy kiếp sinh ở một nơi nào đó và sau đó sẽ bắt đầu học kinh Vệ Đà và những kinh sách, v.v. ở đó. Được nói rằng những suy nghĩ cuối cùng sẽ dẫn con đi đến đích của mình. Linh hồn mang theo những tâm ấn. Các con giờ đây đã hiểu rằng cuối cùng thì ngày đó cũng đã đến khi cánh cổng thiên đường đích thực sẽ mở ra. Thế giới mới phải được thiết lập và thế giới cũ phải bị phá hủy. Người ta không biết rằng thiên đường tồn tại ở thế giới mới. Chỉ có các con mới biết rằng các con đang nghe câu chuyện đích thực về Narayan đích thực và câu chuyện về Vị Chúa Tể Bất Tử. Đó chỉ là một câu chuyện và chỉ duy nhất Một Đấng mới có thể nói về nó. Họ đã tạo ra một bản kinh về những câu chuyện đó. Tất cả các ví dụ đều áp dụng cho con, nhưng những người trên con đường thờ cúng đã áp dụng chúng. Vì vậy, mà Người Cha chỉ đến ở thời kỳ chuyển giao và giải thích tất cả mọi chuyện. Đây là phần vai rất quan trọng và vô hạn.
Đầu tiên, là thời kỳ vàng và thời kỳ bạc, vương quốc của Rama, và sau đó có vương quốc của Ravan. Vở kịch này đã được tiền định. Nó được gọi là vĩnh cửu và bất diệt. Tất cả các con đều là những linh hồn. Không một ai khác có được kiến thức mà Người Cha đã trao cho con. Phần vai của tất cả những linh hồn đều đã được ấn định trong vở kịch. Bất cứ lúc nào một linh hồn phải diễn một phần vai nào đó, thì người đó sẽ đến vào thời điểm đó và rồi sự mở rộng sẽ tiếp tục diễn ra. Điều chính yếu đối với các con là trở nên thanh khiết từ ô trọc. Con cầu gọi: Hỡi Đấng Thanh Lọc, xin hãy đến! Chính là các con đã cầu gọi. Người Cha cũng nói: Các con của Ta đã bị thiêu đốt bằng việc ngồi trên giàn thiêu của sắc dục. Đây là những vấn đề thực tế.
Đây là ngai vàng của linh hồn bất tử. Người đã mượn nó. Khi mọi người hỏi Brahma là ai, hãy nói với họ: Hãy nhìn xem, đã được viết rằng Thượng Đế nói và Người đi vào một cơ thể bình thường. Shri Krishna được trang hoàng để nhận 84 kiếp và sau đó trở thành người bình thường. Người bình thường đó sau đó lại trở thành Krishna. Ông ấy đang thực hiện tapasya ở bên dưới. Người biết rằng ông này sẽ trở thành như vậy. Nhiều người đã từng nhìn thấy bức tranh Trimurti nhưng nó phải có ý nghĩa. Người thực hiện việc thiết lập sau đó cũng sẽ duy trì nó. Tên gọi, hình dạng, nơi chốn, thời gian của việc thiết lập thì khác với tên gọi, hình dạng, nơi chốn, thời gian của việc dưỡng nuôi. Những điều này có thể được giải thích rất dễ dàng. Người này đang thực hiện tapasya ở bên dưới và sau đó sẽ lại trở nên như vậy. Linh hồn ấy đã nhận 84 kiếp và trở thành người này. Đây là kiến thức dễ dàng chỉ trong một giây!
Trí tuệ của con biết rằng con đang trở thành những vị thần. Chính những vị thần đó đã nhận 84 kiếp. Còn có ai khác tiếp nhận 84 kiếp không? Không; bí mật của 84 kiếp đã được giải thích cho các con rồi. Chính các vị thần đến trước. Có một món đồ chơi là con cá mắc vào một sợi dây. Con cá đi xuống rồi lại đi lên. Điều đó cũng giống như một cái thang. Những ví dụ về con bướm rù rì và con rùa, v.v., có thể áp dụng cho thời điểm này. Hãy nhìn xem con bướm rù rì có bao nhiêu sự khôn ngoan, hiểu biết. Người ta tự xem bản thân họ là rất thông minh, nhưng Người Cha nói: Họ thậm chí còn không có trí tuệ bằng con bướm rù rì, vo ve. Con rắn lột bỏ bộ da cũ và thay vào lớp da mới. Các con đang được làm cho trở nên hiểu biết; thông thái và xứng đáng. Khi một linh hồn mà ô trọc thì linh hồn đó không xứng đáng. Vì vậy linh hồn ấy phải được làm cho trở nên thanh khiết và sau đó mới trở nên xứng đáng. Đó là một thế giới xứng đáng.
Nhiệm vụ của một mình Người Cha là thay đổi toàn bộ thế giới này từ địa ngục thành thiên đường. Người ta không biết thiên đường là gì. Thiên đường là vương quốc của các vị thần. Vào thời kỳ vàng, đó là vương quốc của các vị thần. Con hiểu rằng con đã từng cai trị thế giới mới của thời kỳ vàng. Chúng ta là những người đã nhận lấy 84 kiếp. Con biết rằng con đã đạt được vương quốc và rồi đánh mất nó vô số lần. Con đã giành được vương quốc bằng cách đi theo những lời chỉ dẫn của Rama và con đã đánh mất vương quốc khi đi theo những lời chỉ dẫn của Ravan. Bây giờ con đang nhận được những lời chỉ dẫn của Rama để đi lên lần nữa. Con không nhận lấy những lời chỉ dẫn để rơi ngã. Người Cha giải thích cho các con rất hay, nhưng trí tuệ của những người trên con đường thờ cúng thì rất khó thay đổi. Có rất nhiều sự lộng lẫy được thể hiện trên con đường thờ cúng. Đó là một vũng lầy và người ta chìm đắm trong đó tới tận cổ của họ. Khi nó là hồi kết của mọi người, thì Ta đến và mang tất cả mọi người vượt thoát bằng kiến thức này. Ta đến và thực hiện nhiệm vụ thông qua các con. Chỉ có các con, những Brahmin mới làm phục vụ với Baba và các con được gọi là những người trợ giúp của Thượng Đế. Đây là phục vụ tốt nhất. Các con nhận lấy shrimat để làm việc này việc kia. Sau đó, những người được chọn sẽ xuất hiện từ đó. Đây không phải là những điều mới mẻ. Những vị thần đã xuất hiện trong chu kỳ trước, thì những vị thần đó sẽ xuất hiện trở lại; nó đã được ấn định trong vở kịch. Con chỉ cần làm cho thông điệp chạm đến với tất cả mọi người. Nó rất dễ dàng.
Con biết rằng Thượng Đế đến ở thời kỳ chuyển giao của mỗi chu kỳ khi thờ cúng đang đầy quyền lực. Người Cha đến và mang tất cả mọi người quay trở về. Bây giờ có những điềm lành Jupiter trên con. Tất cả các con sẽ đi đến thiên đường, nhưng theo thứ hạng tương ứng với cách mà con học tập. Một số có điềm lành trên họ, một số khác thì có điềm gở của quỷ Satan. Achcha.
Gửi đến những người con ngọt ngào nhất, dấu yêu, đã thất lạc từ lâu, nay mới tìm lại được, tình yêu thương, sự tưởng nhớ và lời chào buổi sáng từ Người Mẹ, Người Cha, BapDada. Người Cha linh hồn chào namaste đến những người con linh hồn.
Trọng tâm thực hành:
1. Để trở nên xứng đáng và hiểu biết, hãy trở nên thanh khiết. Hãy làm phục vụ cùng với Người Cha để thay đổi toàn bộ thế giới từ địa ngục thành thiên đường. Hãy trở thành người trợ giúp của Thượng Đế.
2. Hãy từ bỏ hệ thống của thế giới thời kỳ sắt này, những quan điểm ý kiến của các quy tắc ứng xử trong xã hội và gia đình và hãy tuân theo các cung cách ứng xử đích thực. Hãy trở nên tràn đầy những đức hạnh thánh thiện và thiết lập cộng đồng thánh thần.
Lời chúc phúc: Mong con từ bỏ đi sự bất cẩn, lười biếng hoặc bất kỳ dấu vết của sự ô trọc nào và trở nên hoàn toàn không thói tật.
Khi có những sự lên và xuống bấp bênh trong thời gian biểu hàng ngày của con, khi con trở nên lười biếng hay trở nên bất cẩn, thì đó là do dấu vết của thói tật và điều đó cũng ảnh hưởng đến việc con trở nên xứng đáng được tôn thờ. Nếu con không trải nghiệm bản thân mình hoàn toàn tỉnh táo trong giờ amritvela, nếu con ở trong sự ép buộc hoặc lười biếng, thì những người thờ phụng con sau đó cũng sẽ tôn thờ con với cảm giác bị ép buộc hoặc lười biếng. Vì vậy, hãy từ bỏ sự lười biếng và bất cẩn và rồi sau đó con sẽ trở nên hoàn toàn không thói tật.
Khẩu hiệu: Khi con làm phục vụ, con không được có bất kỳ chi tiêu lãng phí nào.