13/06/23 Murli buổi sáng Om Shanti BapDada Madhuban
Trọng tâm: Con ngọt ngào, trong khi chăm sóc nhà cửa và gia đình mình, hãy học khóa học này. Đây là trường học mà trong đó, các con trở thành thánh thần. Các con phải trở thành những nam thần và nữ thần (các vị thần).
Câu hỏi: Sự vĩ đại của Shiv Baba được nhớ đến bởi nhiệm vụ nào của Người?
Trả lời: Shiv Baba biến đổi tất cả những người con mà chẳng đáng một xu thành đáng giá một pound. Người biến đổi họ từ hoàn toàn ô trọc thành hoàn toàn thanh khiết, từ ô trọc thành thanh khiết, và đây là lý do sự vĩ đại của Người đã được nhớ đến. Nếu Shiv Baba mà không đến, thì chúng ta, những người con, sẽ là vô ích. Cha, Đấng Chúa tể của người Nghèo, đã đến để giải thoát các kumari và các bà mẹ nghèo khỏi thân phận nô lệ và đây là lý do sự vĩ đại của Cha được hát lên như là Đấng Chúa tể của người Nghèo.
Bài hát: Mẹ, hỡi mẹ, người là người ban tặng vận may cho tất cả.
Om shanti. Các con đã nghe lời ngợi ca về mẹ của mình. Thực tế, ai cũng có một người mẹ. Người mẹ này là Jagadamba (Người Mẹ Thế Giới). Con biết đây là lời ngợi ca về ai. Một cuộc hội tụ lớn diễn ra cho Jagadamba. Không ai biết Jagadamba là ai. Không con người nào biết tiểu sử của Cha Tối Cao, Brahma, Vishnu, Shankar hoặc Lakshmi và Narayan, những người cao quý nhất. Giờ đây con biết rằng Jagadamba là Brahma Kumari Saraswati. Jagadamba thực sự không có nhiều cánh tay như người ta đã vẽ bà ấy. Họ vẽ các nữ thần có nhiều cánh tay. Thực ra, mỗi con người chỉ có hai cánh tay. Cha Tối Cao, Linh hồn Tối cao, là vô hình. Tất cả mọi con người đều có hai cánh tay. Ngay cả Lakshmi và Narayan của thiên đường cũng có hai cánh tay. Brahma, Vishnu và Shankar thì ở vùng tinh tế. Hình tượng bốn cánh tay được vẽ để biểu thị cho con đường gia đình. Mama và Baba cũng được cho thấy ở trong vùng tinh tế.
Cũng có những linh ảnh về Vishnu: hai cánh tay là của Lakshmi và hai cánh tay của Narayan. Không phải rằng con người có bốn cánh tay. Họ đã vẽ Vishnu có bốn cánh tay chỉ để giải thích điều này. Họ vẽ các nữ thần có rất nhiều cánh tay. Các nữ thần không có nhiều cánh tay như thế. Họ đã làm ra nhiều bức tranh của Saraswati, Kali, v.v… Thực tế, không có ai như thế cả. Tất cả các vật trang hoàng kia thuộc về con đường thờ cúng. Các con không còn là những tín đồ nữa. Các con là những sinh viên của người Cha Thượng Đế; các con đang học tập. Thượng Đế đến và trao cho các con, các tín đồ, hoa trái cho việc thờ cúng của con. Các tín đồ có niềm tin mù quáng. Họ giữ hình ảnh của tất cả mọi người. Họ giữ hình ảnh của Shri Krishna, Lakshmi và Narayan, và cả Rama và Sita. Họ cũng giữ hình ảnh của Guru Nanak, v.v… Nó cũng giống như mứt xoài trộn tương ớt.
Họ không biết nghề nghiệp của bất kỳ ai. Họ nên biết tại sao họ lại thờ phụng những người đó. Ai trong số những người đó là cao quý nhất? Narad đã được nhớ đến như viên ngọc chính trong các tín đồ nam, và Meera là viên ngọc chính trong các tín đồ nữ. Họ đã viết một câu chuyện về lúc Lakshmi kết hôn. Tuy nhiên, hôn lễ cũng diễn ra trong thời kỳ vàng. Đây là địa ngục. Tất cả các ví dụ này đã được tạo ra. Thực ra, đó không phải là chuyện của chỉ một người. Tất cả nam và nữ vào lúc này đều là những Draupadi hoặc Duryodhans. Những nàng Draupadi cầu gọi: Hỡi Thượng Đế, hãy cứu chúng con khỏi bị lột trần! Trong các bức tranh họ đã vẽ Thượng Đế đang liên tiếp trao cho nàng ấy saree. Được nói rằng Người đã cứu nàng ấy khỏi bị lột trần suốt 21 kiếp. Bây giờ Cha đã đến để bảo vệ tất cả các con, những nàng Draupadi. Nếu con đi theo shrimat, con sẽ không bao giờ bị lột trần suốt 21 kiếp. Đó là một thế giới hoàn toàn không thói tật.
Một số hỏi: Baba, con sẽ có thể cưới Lakshmi chứ? Cha nói: Hãy nhìn vào tấm gương trái tim con xem con có xứng đáng không. Vào lúc này, tất cả con người đều có năm thói tật trong họ. Các vị thần hoàn toàn không thói tật từng tồn tại ở Bharat. Bây giờ thì họ hoàn toàn thói tật. Trong thời kỳ vàng, họ có một người con và việc đó cũng là thông qua sức mạnh yoga. Họ có một linh ảnh trước, cũng giống như các con có các linh ảnh về cách các con sẽ trở thành những hoàng tử và công chúa như thế nào. Có những linh ảnh về các hoàng tử và công chúa, tất cả đều đang nhảy múa cùng nhau và các con nhảy múa với Shri Krishna trong tương lai như thế nào. Baba đã giải thích rằng không có bất cứ nữ thần nào với rất nhiều cánh tay. Lakshmi và Narayan mỗi người có hai cánh tay. Họ được xem là hóa thân của Vishnu, triều đại Vishnu. Họ cũng được gọi là Mahalakshmi hoặc Narayan. Họ trưng bày một bức tượng bốn cánh tay trong Ngôi đền NarNarayan (người đàn ông bình thường trở thành Narayan). Họ cũng trưng bày một bức tượng của Mahalakshmi.
Lakshmi sẽ không được gọi là Jagadamba. Lakshmi không phải là một Brahma Kumari. Brahma Kumari tồn tại ở đây. Saraswati cũng được nhớ đến: Saraswati, tạo vật được sinh ra từ miệng của Brahma. Brahma Kumari Saraswati được gọi là Jagadamba. Con biết rằng các con thực sự là tạo vật được sinh ra từ miệng của Prajapita. Một kiểu là những brahmin thời kỳ sắt và kiểu kia là các con, những Brahmin thời kỳ chuyển giao. Các brahmin kia, dòng dõi được sinh ra qua bào thai, đưa các con đi trên những cuộc hành hương thể lý. Các con đã trở thành tạo vật được sinh ra từ miệng. Các con là những người đưa người ta đi trên cuộc hành hương linh hồn này. Tất cả các con, những tạo vật được sinh ra từ miệng của Brahma, thay đổi từ người phàm thành thánh thần.
Người chính yếu trong các con là Mama, người được ngợi ca rất nhiều. Bà ấy là người hoàn thành tất cả mọi mong ước của thiên đường. Các con cũng là con cái của bà ấy. Jagadamba dạy Raj Yoga, thông qua đó, các con trở thành những chủ nhân của thiên đường suốt 21 kiếp. Đây là lý do có lời ngợi ca về Đội quân Shiv Shakti. Lakshmi là nữ hoàng và có một con trai. Prajapita Brahma và Jagadamba có rất nhiều người con. Jagadamba có hai cánh tay. Tương tự như vậy, Lakshmi và Narayan, mỗi người cũng có hai cánh tay. Họ đã tạo ra rất nhiều sự nhầm lẫn trong các bức tranh. Họ vẽ Narayan màu xanh đen và Lakshmi màu trắng. Không thể rằng Narayan sẽ là xanh đen và Lakshmi sẽ là trắng hoặc rằng Shri Krishna màu xanh đen còn Radhe màu trắng.
Cha ngồi đầy và giải thích: Vào lúc này tất cả đều xấu xí. Khi các con ở thiên đường, các con từng thanh khiết và do vậy mà rất xinh đẹp. Sau đó, bởi ngồi trên giàn thiêu sắc dục, các con đã trở thành xấu xí. Shri Krishna được gọi là xấu xí và xinh đẹp. Cậu ấy xinh đẹp trong thời kỳ vàng và thời kỳ bạc, rồi sau đó, trong khi nhận 84 kiếp, cậu ấy trở thành xấu xí vào lúc cuối. Linh hồn Shri Krishna tiếp tục tái sinh. Cùng tên gọi đó không tồn tại mãi mãi. Vào lúc này, linh hồn đó đang ở trong trạng thái hoàn toàn ô trọc. Các vị thần đến vào lúc đầu của thời kỳ vàng. Họ là những người nhận 84 kiếp. Đây là chu kỳ 84 kiếp. Các con đã nghe lời ngợi ca về Mama. Lời ngợi ca về Mama thì khác với lời ngợi ca về Lakshmi. Hãy nhìn kiểu tranh ảnh mà họ đã tạo ra. Họ vẽ Kali có một cái lưỡi dài. Không thể có con người nào giống như thế cả. Ngay cả trong vùng tinh tế, cũng không thể có Kali giống như thế. Có Brahma, Vishnu và Shankar ở đó. Vishnu là hình thể đôi. Các con cũng thể hiện Brahma và Saraswati ở vùng tinh tế. Vậy thì, Kali đáng sợ đã đến từ đâu? Họ vẽ một hình thể rất đáng sợ của Kali. Không thể có một Shakti giống như nữ thần ấy, người mà sẽ phạm phải bạo lực.
Cha tiếp tục giải thích từng điều cho các con. Cũng có rất nhiều kiểu tranh ảnh khác nhau. Tuy nhiên, con người là con người. Brahma, Vishnu và Shankar xuất hiện ở vùng tinh tế. Bên trên họ là thế giới vô hình nơi Shiva và các saligram cư ngụ. Không có bất cứ thứ gì khác ở đó. Tất cả các tranh ảnh còn lại là sản phẩm của con đường thờ cúng. Điều đó không tồn tại trong thời kỳ vàng và thời kỳ bạc. Kiến thức và tín ngưỡng thờ cúng: kiến thức nghĩa là ngày, còn tín ngưỡng thờ cúng nghĩa là đêm. Ngày của Brahma là kiến thức, còn đêm của Brahma là tín ngưỡng thờ cúng. Thời kỳ vàng và thời kỳ bạc là ngày, còn thời kỳ đồng và thời kỳ sắt là đêm. Bây giờ là đêm tối cùng cực. Ngày giờ đây sắp đến. Cha nói: Kiếp sinh của Ta diễn ra ở thời kỳ chuyển giao. Hồi kết của thời kỳ sắt là cực kỳ đen tối, trong khi thời kỳ vàng là hoàn toàn sáng. Chỉ ở thời kỳ chuyển giao Ta mới đến và giải thích cho con.
Có rất nhiều tranh ảnh trên con đường thờ cúng. Điều chính yếu chính là, Đấng Thanh Lọc là Shiv Baba. Vào lúc này, tất cả con người đều ô trọc. Đây là thế giới ô trọc. Nếu Shiv Baba đã không đến, thì mọi người sẽ không đáng một xu. Sự vĩ đại của Shiv Baba chính là Người biến những người ô trọc thành thanh khiết. Vào lúc này, tất cả đều hoàn toàn ô trọc và ô trọc; tất cả đều bất hạnh. Ban đầu, những linh hồn thanh khiết đi xuống, vì vậy mà họ hoàn toàn thanh khiết. Sau đó, họ phải trải qua các trạng thái thanh khiết, bán thanh khiết và ô trọc; tương tự như vậy cho tất cả mọi thứ. Một em bé cũng hoàn toàn thanh khiết và đây là lý do được nói rằng: Một đứa trẻ thì ngang bằng với người có kiến thức về nguyên tố ánh sáng. Họ phải trải qua các trạng thái thanh khiết, bán thanh khiết và ô trọc. Họ phải trải qua những sự thay đổi. Họ phải trở nên hoàn toàn thanh khiết từ hoàn toàn ô trọc.
Thế giới cũng từng hoàn toàn thanh khiết và bây giờ nó là hoàn toàn ô trọc. Cha có thể làm cho nó thành hoàn toàn thanh khiết từ hoàn toàn ô trọc. Bởi vì không biết Cha, mà họ tiếp tục tưởng nhớ tất cả mọi người. Họ tiếp tục tạo ra rất nhiều tranh ảnh. Trong việc đó cũng vậy, họ nhất định có vị thần đặc biệt của mình. Tương tự, Baba cũng đã có nhiều tranh ảnh. Chính yếu trong đó là tranh ảnh của Shri Narayan. Nếu một người thuộc về đạo Sikh, thì, mặc dù họ có tranh ảnh của Shiva, cũng như Lakshmi và Narayan, v.v… thì họ vẫn sẽ nhớ Guru Nanak nhiều hơn.
Thượng Đế, Đấng Tối Cao, là Đấng Duy Nhất. Lời ngợi ca Người cũng được viết rằng: Satnam (tên gọi của chân lý) Karta Purush (Đấng làm tất cả mọi điều), Akalmurat (Hình ảnh Bất tử). Thời kỳ vàng là chân lý sự thật. Đó là sự thật, nghĩa là, chu kỳ này là sự thật. Các con nhất định sẽ đi quanh chu kỳ. Cha ngồi đây và giải thích tất cả những điều này. Trên con đường thờ cúng, họ có một đền thờ cho Shri Krishna xinh đẹp, khác biệt với ngôi đền cho Shri Krishna xấu xí. Ở một số nơi, họ cũng các các ngôi đền thờ Shiva. Họ cũng có các đền thờ cho Lakshmi và Narayan, mặc dù họ không biết nghề nghiệp của các vị thần đó.
Cha đến và giải thích cho các con những bí mật về sự khởi đầu, diễn tiếp và kết thúc của chu kỳ thế giới. Người biến các con thành những người xoay đĩa tự nhận thức bản thân và biến các con thành những người cai trị địa cầu. Mặc dù tất cả các con là những người chủ gia đình; các con vẫn học tập khóa học này. Hãy hỏi các bà mẹ già xem họ đang đi đâu và họ sẽ trả lời: Chúng tôi đang đi đến trường học của Thượng Đế. Thượng Đế nói: Ta làm cho các con trở thành những vị thần. Thượng Đế đang dạy dỗ các con và đang làm cho các con trở thành những nam thần và nữ thần. Tuy nhiên, không phải rằng thời kỳ vàng sẽ được gọi là vương quốc của các nam thần và nữ thần, không. Đó là vương quốc của các vị thần vĩnh hằng nguyên thủy. Những người từ nước ngoài thì nói về Chúa tể Krishna. Khi người Mỹ nhìn thấy các bức tượng đó của các vị thần, họ thậm chí sẽ trả một hoặc hai trăm ngàn rupee cho một trong số đó. Khi họ nhìn thấy đồ cổ, họ sẵn sàng trả thậm chí là một trăm ngàn rupee cho chúng. Ngay cả khi đó, những người kia sẽ không bán những bức tượng đó cho họ, bởi vì chúng là đồ cổ.
Cổ xưa nghĩa là chuyện của 5000 năm. Cổ xưa nhất là những bức tượng của các vị thần. Họ làm ra rất nhiều tượng trên con đường thờ cúng. Khi con đường thờ cúng bắt đầu. Họ xây dựng Ngôi đền Somnath. Cha giải thích: Người dân Bharat từng rất giàu có. Bharat bây giờ đã trở thành địa ngục. Nó đã trở thành hoàn toàn ăn mày và nghèo đói. Lịch sử của Bharat như vậy phải lặp lại. Các con biết toàn bộ lịch sử và địa lý vô hạn. Các vị thần trong thời kỳ vàng sẽ không biết về nó; kiến thức này biến mất. Không ai ở đó ô trọc để kiến thức này sẽ phải được trao. Kiến thức này biến mất. Vậy thì, kinh Gita đã đến từ đâu? Tất cả các kinh sách mà đã được tạo ra kia đều thuộc về con đường thờ cúng. Kiến thức mới thì cần thiết cho thế giới mới.
Có kiến thức của đạo Hồi không? Khi Abraham đến, ông ấy đã thiết lập đạo Hồi và đã trao kiến thức. Đó là điều mới mẻ, phải không nào? Ở đây, nhiều cáo buộc sai đã được đưa ra trong kinh Gita, Ramayana, Bhagawad, v.v… Cha nói: Sự phỉ báng số một là về Ta: Các con gọi Ta là hiện diện khắp mọi nơi. Khi sự phỉ báng như vậy diễn ra và những cư dân Bharat trở nên vô cùng bất hạnh, thì chính khi đó Ta đến. Vào lúc này, tất cả đều ô trọc. Một mình Ta đến và biến tất cả mọi người và cả thế giới thành thanh khiết. Đây là lý do Ta truyền cảm hứng cho sự hủy diệt thế giới cũ và việc thiết lập thế giới thanh khiết. Hãy quên đi thế giới cũ này. Manmanabhav! Hãy nhớ Cha và thừa kế. Các con học Raj Yoga này và trở thành thánh thần. Đây là Trường Đại học của Người Cha Thượng Đế mà trong đó, các con học tập Raj Yoga. Đây là một trường đại học và bệnh viện lớn, nhưng con không nhận được ba thước đất.
Cha nói: Ta đang làm cho các con thành chủ nhân của toàn thế giới. Đây là trường đại học kiêm bệnh viện. Sức khỏe được nhận từ một bệnh viện, còn của cải thì được nhận thông qua trường đại học. Cha nói: Ta đã đến để dạy dỗ các con, nhưng con không có lấy ba thước đất. Ta là Đấng Chúa tể của người Nghèo. Các kumari và các bà mẹ thì hoàn toàn nghèo. Họ không có bất cứ thứ gì trong tay mình. Những người con trai thì nhận được thừa kế từ cha mình. Thực tế, người vợ được xem là người chia nửa gia tài. Ở Bharat, họ nói với một người vợ Hindu rằng: Chồng của con là guru của con và là thượng đế của con; anh ta là tất cả của con. Tuy nhiên, anh ta sẽ không được xem là người chia nửa gia tài: Tôi là guru và là thượng đế, còn em là người hầu! Cha đến và giải thoát các con khỏi thân phận nô lệ. Trước tiên là Lakshmi và sau đó là Narayan. Achcha.
Gửi đến những người con ngọt ngào nhất, dấu yêu, đã thất lạc từ lâu nay mới tìm lại được, tình yêu thương, sự tưởng nhớ và lời chào buổi sáng từ người Mẹ, người Cha, BapDada. Người Cha linh hồn chào namaste đến những người con linh hồn.
Trọng tâm thực hành:
1. Hãy đi trên cuộc hành hương linh hồn và cũng đưa những người khác đi. Hãy giữ kiến thức về chu kỳ thế giới trong trí tuệ con và trở thành người xoay đĩa tự nhận thức bản thân.
2. Để trở thành một vị thần, hãy quên đi thế giới cũ này và nhớ Cha và của thừa kế. Hãy học tập và dạy cho những người khác kiến thức mới này.
Chúc phúc: Mong con là một công cụ khiêm nhường bởi đóng cánh cửa đến với ý thức “Tôi” và nhờ đó mà tiễn biệt Maya.