28/06/23 Morning Murli Om Shanti BapDada Madhuban
Trọng tâm: Con ngọt ngào, bây giờ để con trở thành linh hồn từ thiện, hãy hấp thu những lời dạy của Người Thầy Tối Cao. Hãy thanh toán các tài khoản của những hành động tội lỗi bằng yoga.
Câu hỏi: Tại sao và khi nào một số người con lại phát triển sự hoài nghi về Người Cha dấu yêu nhất?
Trả lời: Khi một số người con trở nên bị ảnh hưởng bởi những gì những người khác nói hoặc khi chúng bị ảnh hưởng bởi bầu bạn đồng hành xấu, chúng phát triển sự nghi ngờ. Khi chúng rời khỏi nơi này, chúng bỏ lại phía sau những điều mà chúng đã nghe được ở đây. Chúng quên đến mức mà chúng thậm chí còn không viết tin tức về tình trạng sức khỏe của mình. Chúng không đi đến lớp mà cũng không thèm học murli. Đây là lý do tại sao Baba nói: Các con, hãy rất cẩn trọng về sự ảnh hưởng của bầu bạn đồng hành mà con giữ. Đừng bị ảnh hưởng bởi những gì người khác nói.
Bài hát: Hãy mang chúng con ra khỏi thế giới tội lỗi này đến một nơi an nhàn, thảnh thơi.
Om shanti. Người Thầy Tối Cao đang vận hành trường học này. Đã được giải thích rằng Người là Cha Tối Cao và cũng là Người Thầy Tối Cao. Con thuộc về Người Cha. Chính vào lúc này mà Cha dưỡng nuôi các con và cũng trở thành Người Thầy và dạy dỗ con. Con bây giờ đang sống trong thế giới tội lỗi này, vì vậy Người đang trao cho con những lời dạy để mang con đi đến thế giới của những linh hồn từ thiện. Đây là thế giới của những linh hồn tội lỗi. Chính Maya, Ravan, người làm cho con thực hiện hành động tội lỗi nhất. Tội lỗi lớn nhất trong tất cả là làm cho người khác ô trọc.
Có trong phần vai của Người Cha, Đấng Thanh Lọc làm cho các con những linh hồn trở nên thanh khiết suốt 21 kiếp. Khi người ta nói: Hỡi Thượng Đế, họ nhất định hướng mắt lên phía trên. Rồi họ nói rằng Thượng Đế hiện diện khắp mọi nơi. Người Cha giải thích rằng Maya, Ravan, đã làm cho trí tuệ của mọi người ô trọc. Ai ai cũng nhớ Thượng Đế bởi họ biết rằng đây là mảnh đất đau khổ. Ngay cả các hiền triết, thánh nhân cũng hiểu rằng đây là thế giới của khổ đau. Đây là lý do tại sao họ nỗ lực tâm linh để đi đến mảnh đất bình an. Người dân của Bharat muốn đi đến mảnh đất của Shri Krishna. Shri Krishna được yêu quý nhất. Tuy nhiên, cư dân của Bharat không biết cậu ấy đến khi nào hay cậu ấy làm gì khi cậu ấy đến. Người Cha nói: Không có bất kỳ một linh hồn thanh khiết, từ thiện nào ở đây cả. Mặc dầu họ tiếp tục cúng dường và làm từ thiện, điều đó không có nghĩa rằng họ trở nên luôn hạnh phúc và bình an; họ chỉ nhận được hạnh phúc tạm thời.
Không thể có bình an liên tục trong mảnh đất khổ đau. Bình an không tồn tại trong bất kỳ ngôi nhà nào; có chuyện cãi cọ hoặc chuyện khác xảy ra. Đây là lý do tại sao người ta cầu gọi Cha Tối Cao, Linh Hồn Tối Cao: Baba, hãy mang chúng con đến nơi nào đó, khỏi thế giới thói tật này. Một số người con muốn đi đến mảnh đất niết bàn. Tuy nhiên, họ chỉ có thể đi đến đó nếu họ biết nơi đó. Họ chỉ có thể đi đến đó nếu họ biết nơi cư trú đó. Giả sử con đang đi dã ngoại hoặc con nói rằng con muốn có một cuộc dã ngoại ở một nơi nào đó; con chỉ có thể đi đến đó nếu con biết nơi đó. Con người muốn đi đến Thiên đường, nhưng họ không biết làm sao để đến đó. Khi ai đó chết, họ nói: “Rời đi để đi đến thiên đường ở trên kia.” Chắc chắn, anh ta hẳn đã ở trong địa ngục. Họ thậm chí nói: Hỡi Đấng Thanh lọc! Xin hãy đến và thanh lọc chúng con. Các con thanh khiết ở thiên đường. Bởi vì thế giới này ô trọc, người ta tiếp tục hát: Hỡi Đấng Thanh lọc, xinh hãy đến! Tuy nhiên, họ không hiểu gì cả; họ có niềm hân hoan say sưa của riêng mình. Họ cũng được ngợi ca rất nhiều. Khi một người quan trọng chết, họ dành cho anh ta rất nhiều lời ngợi ca. Con bây giờ hiểu rằng con đang ngồi cùng với Cha. Người là Người Cha Tối Cao, cao quý nhất, Linh Hồn Tối Cao. Brahma là thứ hai. Người là Người Cha linh hồn và người này là người cha thể lý. Bap và Dada là kết hợp. Baba nói: Đây là thế giới của đau khổ. Người Cha đã đến để làm cho thế giới trở thành mảnh đất hạnh phúc. Vào lúc này, Người đang ngồi đây trong hình dạng của Người Thầy. Sau đó, Người sẽ mang chúng ta trở về cùng với Người. Do đó, Người bây giờ đang làm cho các con xứng đáng. Ta nhất định sẽ mang mọi người trở về cùng với Ta. Các con hiểu rằng, chúng ta những linh hồn từng cư ngụ trong mảnh đất niết bàn.
Một linh hồn không thể cai trị vương quốc khi anh ta tách khỏi cơ thể và bình an. Chỉ khi ở trong một cơ thể thì anh ta mới có thể trị vì vương quốc. Trước tiên, mọi người nhất định phải trở về ngôi nhà ngọt ngào, và vì vậy Baba ngọt ngào nhất định được cần đến để mang con đến đó. Người Cha giải thích: Hỡi người dân của Bharat, Ta cũng nhận kiếp sinh ở Bharat. Ta bây giờ đã đến ở Bharat. Con thậm chí không biết khi nào Người Cha đến trước tiên và thay đổi Bharat từ kẻ ăn mày thành hoàng tử. Con cũng tổ chức lễ mừng ngày sinh của Ta; con tổ chức đêm của Shiva. Sau đó đến ngày sinh của Shri Krishna. Cho đến khi ngày sinh của Shiva diễn ra, làm sao ngày sinh của Shri Krishna có thể diễn ra được? Sự ra đời của thiên đường và sự hủy diệt của địa ngục phải diễn ra. Chỉ một mình Shiv Baba có thể mang lại sự ra đời của thiên đường. Shri Krishna không thể làm điều đó. Con hát lời ngợi ca về Shri Krishna rằng anh ta là chủ nhân của Thiên đường, nhưng còn tiểu sử của Thượng Đế Shiva thì sao? Không ai biết điều đó. Con bây giờ đã đến để biết về nó.
Ngày nay, Shiv Jayanti không có một chút giá trị nào; cụm từ ‘Shiv Jayanti’ đã biến mất. Ngay cả trong Trimurti, thay vì ‘Shiv Jayani’, họ sử dụng cụm từ Trumurti Brahma. Cha giải thích mọi thứ và, cùng lúc, Người nói: Các con, vở kịch này được tiền định vĩnh cửu. Có con đường kiến thức suốt nửa chu kỳ và con đường thờ cúng suốt nửa chu kỳ; nó là một nửa và một nửa. Bây giờ, những người kia nói rằng thời kỳ vàng và thời kỳ bạc kéo dài suốt hàng trăm ngàn năm, nhưng họ tả thời lượng của thời kỳ sắt thì ngắn hơn nhiều. Do đó, làm sao có thể là một nửa, một nửa được?
Họ đã làm thời lượng của thời kỳ vàng rất dài, nhưng họ nói rằng thời kỳ sắt là 40,000 năm. Do đó, không thể là môt nửa và một nửa. Trong trường hợp đó, con đường thờ cúng đã bắt đầu khi nào? Vương quốc của Rama và vương quốc của Ravan là một nửa và một nửa. Thời lượng của toàn bộ chu kỳ là 5000 năm. Tầm quan trọng của bốn phần bằng nhau. Ở Jagadnath Puri họ nấu cơm trong một cái nồi có bốn ngăn. Bốn phần cũng được thể hiện trong swastika. Họ vẽ một ký hiệu được gọi là Ganesh (swastika). Tất cả những thứ đó là vật dụng của thờ cúng.
Người Cha nói: Tài khoản tội lỗi của con bây giờ đang được thanh toán và con đang tích lũy tài khoản từ thiện của mình. Con càng tưởng nhớ Ta, tội lỗi của con càng được thiêu đốt. Rồi con sẽ trở thành những linh hồn từ thiện. Người ta đi tắm ở Sông Hằng để trở nên thanh khiết, nhưng khi họ về nhà, họ trở nên ô trọc ở lại. Tuy nhiên, không ai khác có thể giải thích điều này. Sau cùng, Cha là Người Cha; tất cả còn lại là những anh em trai. Xét về mặt linh hồn, tất cả đều là những anh em trai. Một người anh không thể nhận bất kỳ kiểu thừa kế nào từ người anh. Của thừa kế chỉ được nhận từ người cha. Chỉ một mình Người Cha và Người kết hợp với người này. Người Cha là Cha của chúng ta những linh hồn và người này là Prajapita, Người Cha Nhân Loại. Con bây giờ biết rằng chúng ta sẽ đi từ thế giới tội lỗi này đến mảnh đất hạnh phúc.
Bằng việc đi theo Shrimat con trở nên hướng thượng, nghĩa là, con thay đổi từ Brahmin thành thánh thần. Các tầng lớp chỉ áp dụng cho Bharat. Các tầng lớp không liên quan với các tôn giáo khác. Có dòng tộc Brahmin, sau đó dòng tộc thánh thần, chiến binh…Vì vậy họ phải đi quanh các dòng tộc. Con không thể mang những người khác đi vào những dòng tộc này. Những dòng tộc này cũng được thể hiện trong bức tranh đa đẳng cấp. Dòng tộc Brahmin là dòng tộc thuộc Thượng Đế mà trong đó các con đến và thuộc về Người Cha. Các con những BK là con của Prajapita Brahma. Chúa là người cha hữu hình của những người Công giáo. Tuy nhiên, Người Cha linh hồn của mọi linh hồn là duy nhất một. Người Cha vô hình đến và mượn lấy một cơ thể hữu hình.
Họ thờ cúng những đôi dép gỗ mà họ nói chúng thuộc về Shri Krishna. Shiv Baba nói: Ta không có chân, mà Ta cũng không mang dép gỗ. Làm sao mà Ta có thể làm cho các con, những bà mẹ cúi đầu dưới chân Ta được? Cha hiểu rằng tất cả các con đều rất mệt mỏi. Người đến và loại bỏ đi sự mệt mỏi của các con. Không có chuyện mệt mỏi trong thời kỳ vàng. Bởi vì các con đã cúi đầu hết lần này đến lần khác và gập đầu con dưới đất, nên đầu của con đã trở nên trống rỗng. Tất cả những điều đó đã gây lãng phí thời gian và tiền bạc. Người Cha nói: Ta làm cho các con rất giàu có. Ta đang làm cho các con giàu có trở lại. Mỗi một lời dạy thì đáng giá hàng trăm ngàn rupi. Bharat đã trở nên khánh kiệt. Không có nơi nào khác trở nên nghèo như thế. Một số người thì giàu có, trong khi Chính Phủ luôn phải đi vay. Họ nghĩ ra nhiều kiểu vay khác nhau. Chính phủ bất lực đáng thương của Bharat đã quên đi mọi thứ. Những người từng là chủ nhân và xứng đáng thờ phụng bây giờ trở thành những kẻ đi thờ cúng. Các con bây giờ hiểu rằng con nhất định từng là thánh thần, chủ nhân của thế giới. Vào lúc này, các con là con cái của Thượng Đế, những viên ngọc của dòng tộc Brahmin. Con đi vào dòng tộc thánh thần. Sau đó con sẽ đi vào dòng tộc chiến binh, thương nhân và tiện dân và rồi con sẽ trở thành Brahmin trở lại.
Con hiểu ý nghĩa của từ “Hum so”. Tuy nhiên, họ nói: Tôi, linh hồn, là Linh Hồn Tối Cao. Họ đã nhấn chìm con tàu của mình. Con người thậm chí không biết thiên đường ở đâu. Họ nói rằng người này người kia đã đi để cư ngụ ở thiên đường hoặc rằng ánh sáng đã tan hòa vào trong ánh sáng. Họ đã làm cho những linh hồn chết. Trí tuệ của họ thật ngốc nghếch. Vở kịch được ấn định theo cách này. Khi chiến tranh bắt đầu, họ sẽ kêu khóc trong đau khổ. Chính các con những Brahmin là những người sẽ thấy những cảnh tượng đó và chỉ những người con vững vàng, có thể làm phục vụ mới có thể nhìn thấy những cảnh tượng đó. Linh ảnh sẽ được nhìn thấy từ những ngọn núi. Con có thể đã xem vở kịch mà trong đó sự hủy diệt diễn ra và có lửa ở khắp mọi nơi và có mưa xối xả mà họ không thể kiếm được một hạt ngũ cốc nào. Được nói rằng sự hủy diệt diễn ra khi Shankar mở mắt. Đó chỉ là cách nói. Không có chuyện về việc mở mắt. Điều này được ấn định trong vở kịch. Cha đến và làm cho thế giới mới. Thế giới bây gừ sẽ được chuyển đổi. Mặc dầu con đang nỗ lực cho thế giới mới, Maya vẫn rất hùng mạnh. Các linh hồn thuộc về Người Cha như thế và sau đó rời bỏ Người! Họ rời đi và phỉ báng Người. Có những người con rất tốt không còn ở đây nữa. Bất kỳ ai có một người cha dấu yêu hoặc một người chồng dấu yêu nhất định sẽ viết thư cho anh ta mỗi tuần. Một đứa trẻ sẽ viết một lá thư cho cha của mình về tình hình sức khỏe của mình. Tuy nhiên, khi ai đó rời khỏi đây, Maya tóm mũi họ.
Maya vả những người giàu, không phải những người nghèo, bằng một lực rất mạnh. Baba sẽ không nhắc đến bất kỳ cái tên nào. Chúng đến với BapDada và cũng làm rất nhiều phục vụ, nhưng khi ai đó nói điều gì đó với chúng, thì chúng phát triển sự nghi ngờ và rời đi. Chúng không viết thư, mà cũng không đi đến lớp học và chúng kết thúc. Khi một đứa trẻ nhận sự trừng phạt trong bào thai bụng mẹ, cậu ta nói: “Tôi sẽ không bao giờ trở thành tù nhân nữa; hãy cho tôi ra!” Sau đó, khi anh ta ra ngoài, anh ta bị ảnh hưởng bởi bầu bạn đồng hành xấu và quay trở lại như anh ta đã từng. Tương tự như vậy, khi họ đi về nhà từ nơi này, họ kết thúc và họ bỏ lại phía sau những gì họ đã nghe được ở đây.
Có niềm vui thích lớn lao ở đây. Không có bạn bè hay người thân, v.v… ở đây. Tuy nhiên, khi họ quay về với dòng tộc tiện dân của mình, Maya kéo họ đi. Maya, bà hùng mạnh đến mức mà bà làm cho tôi quên đi việc tưởng nhớ! Thậm chí kiến thức này cũng bị lãng quên. Cùng người Cha đó bây giờ đang dạy cho con trong hình dạng của Người Thầy. Con người xem Thượng Đế là Dharamraj. Họ nói rằng Thượng Đế trao cả hạnh phúc lẫn khổ đau. Khổ đau nghĩa là sự trừng phạt. Người Cha nói: Ta không gây ra khổ đau. Trước tiên, chính Ravan gây cho con đau khổ và thứ hai Dharamraj trao cho con sự trừng phạt trong nhà tù bào thai. Dharamraj trao cho con linh ảnh về những tội lỗi mà con đã phạm phải. Trong thời kỳ vàng, bào thai giống như một cung điện, hoặc nó có thể được gọi là một đại dương sữa. Shri Krishna được tả là đang ngậm ngón tay cái với niềm vui thích lớn lao trong khi đang ngồi trên chiếc lá bồ đề trong một đại dương sữa. Điều đó tượng trưng cho đại dương của bào thai. Trong thời kỳ đồng và thời kỳ sắt, một bào thai thì giống như một nhà tù nơi linh hồn trải nghiệm sự trừng phạt cho những tội lỗi của mình.
Đó là vương quốc của Maya. Trong suốt 63 kiếp, linh hồn phải đi vào một nhà tù bào thai như thế và trong 21 kiếp, họ sống trong sự thỏa mái trong cung điện bào thai. Họ không thực hiện bất kỳ hành động tội lỗi nào mà họ phải kêu khóc trong đau khổ. Người Cha, Người Thầy và Satguru đang giải thích điều này cho con. Các con hiểu rằng các con cũng là từng là những kẻ ngốc (buddhu) và rằng con bây giờ đang trở nên hiểu biết. Con người trở nên ô trọc và sau đó, chỉ duy nhất Cha đến để thanh lọc bọn họ. Các con bây giờ đã trở thành những người xoay chiếc đĩa tự nhận thức bản thân. Họ không biết ý nghĩa của chu kỳ. Họ tin rằng chiến ranh đã diễn ra giữa các Pandava và các Kaurava và rằng Shri Krishna quay đĩa để phá hủy mọi thứ. Rất nhiều câu chuyện thêu dệt đã được viết ra, nhưng không có gì giống như thế xảy ra cả.
Con đã nhận được kiến thức về lúc bắt đầu, giữa và cuối của chu kỳ thế giới. Bằng việc trở thành người xoay chiếc đĩa tự nhận thức bản thân, con trở thành hoàng đế và nữ hoàng, chủ nhân của toàn thế giới. Các thần dân cũng là những chủ nhân ở đó. Các thần dân nói rằng họ cũng là những chủ nhân của Bharat. Vua và hoàng hậu như thế nào, thì thần dân như thế ấy. Tuy nhiên, có sự khác biệt giữa vua và các thần dân. Mọi thứ bây giờ được thấu hiểu từ việc con học được nhiều bao nhiêu. Achcha.
To the children who are changing from impure to pure, love, remembrance and good morning from the Mother, the Father, BapDada, the One who changes impure souls to pure souls. The spiritual Father says namaste to the spiritual children.
Gửi đến những người con đang thay đổi từ ô trọc thành thanh khiết, tình yêu thương, sự tưởng nhớ và lời chào buổi sáng từ Người Mẹ, Người Cha, BapDada, Đấng thay đổi những linh hồn ô trọc thành những linh hồn thanh khiết. Người Cha linh hồn chào namaste đến những người con linh hồn.
Trọng tâm thực hành:
1. Để đi về ngôi nhà ngọt ngào, hãy trở nên rất đỗi ngọt ngào. Đừng bao giờ trở nên bị ảnh hưởng bởi bầu bạn đồng hành xấu và quên Người Cha. Đừng bao giờ tạo ra bất kỳ hoài nghi nào.
2. Để có thể xem cảnh cuối cùng của sự hủy diệt, hãy trở thành một Brahmin vững vàng kiên định và có thể làm phục vụ. Sau khi thuộc về Cha, đừng phỉ báng Người.