Trọng tâm: Con ngọt ngào, tất cả các con đều là anh em trai tâm linh của nhau. Các con nên có tình yêu thương tâm linh dành cho nhau. Các con, những linh hồn thì phải có tình yêu dành cho linh hồn chứ không phải là cơ thể.
Câu hỏi: Người Cha đã giải thích khía cạnh tuyệt vời nào về ngôi nhà của Người?
Trả lời: Tất cả mọi linh hồn đến đây từ ngôi nhà của Ta thì đều đã được định sẵn, theo thứ hạng, trong định mệnh của riêng họ. Tất cả các linh hồn đều không di chuyển ở đó mà linh hồn thuộc mọi tôn giáo thì đều ở gần Ta. Linh hồn xuống đây từ đó, theo thứ hạng, vào đúng thời gian của mình để diễn những phần vai. Chỉ duy nhất một lần, vào lúc này của chu kì mà con mới nhận được kiến thức tuyệt vời này. Không ai khác có thể trao kiến thức này.
Om shanti. Người Cha ngồi đây và giải thích cho các con. Các con phải hiểu rằng Người Cha của chúng ta, những linh hồn đang giải thích cho chúng ta, Người là Cha của tất cả mọi linh hồn. Không ai khác có được nhận thức này, cũng chẳng có bất kì ai khác có thể nói cho con rằng hãy xem bản thân con là linh hồn. Người Cha ngồi đây và giải thích điều này cho các con, những linh hồn. Con đang đạt được phần thưởng của kiến thức này ở trong thế giới mới, theo thứ hạng, chính xác theo nỗ lực của con. Không một con người nào có thể nhớ rằng thế giới này đang được chuyển hóa và chính Người Cha là người sẽ chuyển hóa nó. Con đang ngồi ở đây trực tiếp trước Người nhưng khi con quay trở về nhà, con trở nên bận rộn trong công việc,..v.v..suốt cả ngày. Shrimat của Người là: Các con, bất kể con sống ở đâu, thì cũng hãy nhớ đến Ta!
Một kumari thì không biết chồng của mình là ai nhưng ngay khi cô ấy nhìn thấy bức ảnh của anh ta thì nỗi nhớ nhung trở nên được ấn định. Họ nhớ đến nhau dẫu cho họ ở bất kì đâu. Đó là tình yêu đời thường, trong khi ở đây là tình yêu tâm linh. Con có tình yêu thương dành cho ai? Các con có tình yêu dành cho Người Cha tâm linh, và các con cũng có tình yêu thương dành cho nhau nữa. Các con nên có thật nhiều tình yêu thương dành cho nhau, nghĩa là linh hồn có tình yêu dành cho linh hồn. Chỉ vào lúc này mà các con mới nhận được những lời dạy này. Con người trên thế giới thì không biết về bất kì điều gì. Tất cả các con đều là những anh em trai của nhau, bởi vì, các con đều là con của một Người Cha, các con chắc chắn phải có tình yêu thương dành cho nhau. Đây được gọi là tình yêu tâm linh. Tương ứng theo kế hoạch của vở kịch, Người Cha tâm linh chỉ đến duy nhất vào thời kì chuyển giao hứa hẹn nhất này và giải thích cho các con, những người con tâm linh một cách trực tiếp. Các con hiểu rằng Người Cha đã đến đây. Người sẽ làm cho các con trở nên xinh đẹp. Người sẽ làm cho con thanh khiết từ ô trọc và rồi mang con quay trở về cùng với Người. Không phải là Người sẽ mang con trở về bằng đôi tay thể lí; tất cả các linh hồn sẽ bay cùng với nhau như một đàn châu chấu. Chúng cũng có một con đầu đàn hướng dẫn. Chúng cũng có những con hướng dẫn khác cùng với con đầu đàn hướng dẫn đó và những con hướng dẫn thì luôn ở phía trước. Khi toàn bộ đàn mà bay cùng với nhau, chúng tạo ra thật nhiều tiếng ồn. Một bầy khổng lồ đến mức có thể che cả ánh sáng mặt trời. Đám đông của những linh hồn thì cũng rất khổng lồ; con không thể đếm nổi. Họ không thể đếm được số lượng người ở đây mặc dù họ tiến hành điều tra dân số. Tuy nhiên, điều đó cũng chưa được tính toán chính xác. Con không thể tính toán được có bao nhiêu linh hồn ở đó. Có thể ước tính một cách đại khái sẽ có bao nhiêu con người ở trong thời kì vàng bởi vì, chỉ có Bharat còn lại vào thời gian đó.
Có trong trí tuệ con rằng, con đang trở thành chủ nhân thế giới. Khi một linh hồn ở trong một cơ thể, thì cả linh hồn và cơ thể đều có trải nghiệm hạnh phúc hoặc đau khổ cùng nhau. Có quá nhiều người tin rằng linh hồn chính là Linh Hồn Tối Cao và linh hồn thì không bao giờ trải nghiệm đau khổ, rằng linh hồn thì miễn nhiễm với tác động ảnh hưởng của hành động. Nhiều đứa con cũng trở nên lẫn lộn về khía cạnh này và nghĩ rằng: Chúng ta có thể xem bản thân là linh hồn nhưng chúng ta nên nhớ đến Người Cha ở đâu? Con biết rằng Người Cha là Cư dân của vùng tối thượng. Người Cha đã trao cho con lời giới thiệu về Người. Bất kì nơi nào mà con đi hoặc trong khi di chuyển khắp nơi, hãy nhớ đến Người Cha. Người cư ngụ ở vùng tối thượng. Các con, những linh hồn cũng là cư dân của vùng tối thượng và sau đó, con đi xuống để diễn phần vai của mình. Chính vào lúc này mà con mới nhận được kiến thức này.
Khi con là thánh thần, thì con không nhớ linh hồn của tôn giáo này hay linh hồn tôn giáo kia ở bên trên. Con cũng không nghĩ về làm thế nào mà linh hồn đến đây từ trên kia, tiếp nhận lấy cơ thể và diễn những phần vai của mình. Trước kia, con không biết về Người Cha là cư dân của vùng tối thượng, Người đến đây từ trên cao và đi vào một cơ thể. Người đi vào cơ thể nào? Người nói cho con biết địa chỉ của Người. Nếu con đã từng viết: Shiv Baba ở vùng tối thượng, thì lá thư của con sẽ không chạm đến vùng tối thượng. Đây là lí do tại sao con viết: Gửi Shiv Baba thông qua người cha Brahma. Sau đó, con viết địa chỉ nơi này bởi vì, Người Cha chỉ đến đây và Người cũng chỉ đi vào cỗ xe này. Thực tế, các con, những linh hồn cũng là cư dân của vùng tối thượng; các con là anh em trai của nhau. Hãy liên tục có nhận thức rằng mỗi người đều có một linh hồn và cũng có tên của họ. Con chỉ nhìn vào linh hồn trong khi con người trở nên ý thức cơ thể. Người Cha làm cho con trở nên ý thức linh hồn. Người Cha nói: Hãy xem bản thân con là linh hồn và nhớ đến Ta. Người Cha bây giờ giải thích: Ta đã đến và trao cho các con kiến thức. Ta tiếp nhận các giác quan già cũ này và cái miệng này là chính. Cũng có cả đôi mắt nữa. Mật ngọt kiến thức được trao thông qua cái miệng này. Có kí ức về cái miệng của con bò, nghĩa là nó tượng trưng cho cái miệng của người mẹ. Ta tiếp nhận con thông qua cái miệng của người mẹ lớn này. Ai tiếp nhận con? Chính là Shiv Baba. Người đang ở đây. Tất cả kiến thức này nên liên tục trong trí tuệ của con. Ta nhận nuôi con thông qua Brahma, Người Cha của Nhân loại. Do vậy, người này cũng là người mẹ. Được nhớ rằng: Người là Người Mẹ và Người Cha và chúng ta là con của Người. Đấng ấy là Người Cha của tất cả mọi linh hồn. Người không thể được gọi là Người Mẹ; Người là Người Cha. Con nhận được của thừa kế từ Người Cha và sau đó, con cũng cần có một người mẹ. Người đã đến đây. Con bây giờ đã biết rằng Người Cha là cư dân của vùng tối thượng, chúng ta những linh hồn cũng là cư dân của vùng tối cao, sau đó, chúng ta xuống đây để diễn phần vai của mình. Con người trên thế giới thì không hề biết chút nào về điều này. Họ nói rằng Linh Hồn Tối Thượng thì ở trong sỏi và đá, nghĩa là Người là vô hạn. Đó là sự u mê trong bóng tối cùng cực. Có câu nói rằng: Khi mặt trời kiến thức mọc lên, thì bóng tối của sự vô minh được xua tan. Con bây giờ có kiến thức này rằng đây là vương quốc của Ravan và đó là lí do có bóng tối của sự vô minh.
Ở đó, không có vương quốc của Ravan. Đó là lí do vì sao không có thói tật hoặc ý thức cơ thể ở đó. Trong thiên đường, con liên tục giữ ý thức linh hồn. Các con, những linh hồn biết rằng khi nào thì còn thơ ấu, khi nào là thiếu niên và khi nào thì cơ thể trở nên già cũ, và rồi con có nhận thức rằng con sẽ cởi bỏ cơ thể ấy để nhận lấy một cơ thể khác. Ở đó, con sẽ không nói: “Người này người kia đã chết”. Đó là mảnh đất bất tử. Linh hồn rời bỏ cơ thể và nhận lấy một cơ thể khác trong niềm hạnh phúc. Mỗi người trong số họ đều hiểu rằng tuổi thọ của cơ thể đó đã hết và họ phải rời bỏ cơ thể đó để nhận lấy một cơ thể mới. Đây là lí do tại sao các ẩn sĩ trao ra ví dụ về con rắn. Thực ra, ví dụ này đã từng được trao bởi Người Cha; sau đó nó được tiếp tục bởi các ẩn sĩ. Do vậy, Người Cha nói: Kiến thức mà Ta trao cho các con sẽ biến mất. Một số từ ngữ và hình ảnh mà Người Cha sử dụng cũng tồn tại sau này, nhưng chúng chỉ như một nhúm muối trong bao tải bột. Do đó, Người Cha ngồi đây và giải thích ý nghĩa của việc làm thế nào con rắn rồi bỏ bộ da của nó và tiếp nhận bộ da mới. Con sẽ không nói rằng một con rắn rời bỏ cơ thể của nó và đi vào một cơ thể mới; không. Ví dụ về việc thay da chỉ áp dụng cho loài rắn. Da của con rắn cũng có thể nhìn thấy được. Giống như con cởi bỏ quần áo, thì con rắn sẽ mọc ra một lớp da mới và lột bỏ lớp da cũ của nó. Con rắn vẫn còn sống; nhưng không phải là nó bất tử. Sau khi lột da hai hoặc ba lần, nó sẽ chết. Ở đó, con cũng cởi bỏ bộ da cũ của con và tiếp nhận bộ da khác vào đúng thời điểm thích hợp. Mỗi người các con sẽ biết rằng con sau đó phải đi vào một bào thai. Ở đó, chính là việc của sức mạnh yoga. Con nhận kiếp sinh thông qua sức mạnh yoga; đây là lí do tại sao con được gọi là bất tử. Linh hồn nói: Tôi bây giờ đã trở nên già và cơ thể của tôi cũng trở nên cũ. Con có linh ảnh về cách mà con trở thành em bé một lần nữa. Linh hồn rời bỏ cơ thể của mình một cách tự động và đi vào một em bé. Bào thai ấy không được gọi là nhà tù; nó được gọi là cung điện. Không có tội lỗi được tích lũy ở đó mà con phải trải nghiệm sự trừng phạt. Con sống rất thoải mái trong cung điện bào thai bụng mẹ. Không có chuyện đau khổ và con cũng chẳng được cho ăn bất cứ thứ gì dơ bẩn để mà bị bệnh cả. Người Cha nói: Các con, thế giới này bây giờ phải được chuyển hóa và con sẽ phải quay trở về mảnh đất Niết Bàn. Thế giới này sẽ thay đổi từ cũ thành mới. Mọi thứ phải thay đổi.
Một hạt giống sẽ xuất hiện từ một cái cây. Sau đó, khi hạt giống được gieo xuống, thì cái cây sẽ sinh ra rất nhiều quả trái. Một hạt giống thì sinh ra nhiều hạt giống khác. Ở trong thời kì vàng, thông qua sức mạnh yoga nên mỗi lần chỉ có một đứa trẻ được sinh ra. Con ở đây, thông qua sắc dục, có đến bốn hoặc năm đứa trẻ được sinh ra cùng một lúc. Người Cha giải thích sự khác biệt lớn lao giữa thời kì vàng và thời kì sắt. Người cũng đã giải thích thế giới mới trở nên cũ như thế nào và cùng với điều đó, các linh hồn cũng tiếp nhận 84 kiếp sinh. Tất cả các linh hồn đều diễn phần vai riêng của mình và khi họ quay trở về nhà, mỗi người sẽ đi về đúng vị trí nhánh của họ. Họ không thay đổi vị trí ấy của mình. Mỗi linh hồn đều phải trở về đúng vị trí riêng của họ, theo thứ hạng, đúng với tôn giáo/lối sống của họ và linh hồn cũng lại phải đi xuống theo đúng thứ hạng như thế. Đây là lý do tại sao một mô hình nhỏ của vùng tối cao đã được tạo ra. Mỗi một tôn giáo có chỗ riêng của mình. Lối sống thánh thần là đầu tiên và các tôn giáo/lối sống khác đến sau theo thứ hạng. Con sẽ đi và trở thành cư dân của nơi đó cũng theo thứ hạng. Con thi đậu theo thứ hạng và con cũng nhân được vị trí chính xác với số điểm mà con đạt được. Việc học này của Người Cha thì con chỉ nhận được duy nhất một lần trong chu kì. Cây phả hệ của linh hồn các con thì rất nhỏ bé. Ở đây, con có cái cây khổng lồ. Một vài người con đã có được những linh ảnh thánh thiện và sau đó ngồi ở đây và tạo ra những bức tranh. Linh hồn thì rất nhỏ bé nhưng cơ thể của nó thì lớn. Tất cả mọi linh hồn sẽ đi và ngồi ở trên đó. Tất cả các linh hồn sẽ đi và trở thành cư dân rất cận kề cùng với nhau trong một không gian bé nhỏ trong khi cái cây nhân loại thì rất lớn. Con người cần không gian để đi dạo, di chuyển, chơi, học và làm việc; chúng cần không gian để làm mọi điều. Những linh hồn ở trong thế giới vô hình thì trong một không gian rất nhỏ bé. Đây là lí do vì sao nó được thể hiện trong những bức tranh. Vở kịch này đã được tiền định. Các con, những linh hồn phải quay trở về đó sau khi rời bỏ cơ thể của mình. Chính vào lúc này nằm trong trí tuệ của con rằng con và những linh hồn thuộc các tôn giáo khác là cư dân của nơi đó như thế nào và cách mà con trở nên tách biệt với Người Cha theo thứ hạng ra sao. Người Cha chỉ đến duy nhất một lần mỗi chu kì và giải thích cho con tất cả những điều này. Tất cả những việc học khác đều thuộc về thế giới đời thường. Chúng không được gọi là việc học tâm linh. Con bây giờ biết: Tôi là một linh hồn. “Tôi” nghĩa là: linh hồn. “Của tôi” nghĩa là: đây là cơ thể của tôi. Con người không biết điều này. Mối quan hệ của họ đều mang tính thuộc về cơ thể. Ở trong thời kì vàng, mối quan hệ của con cũng thuộc về cơ thể, nhưng con duy trì việc ý thức linh hồn ở đó. Mỗi các con nhận thức được rằng con là linh hồn và đó là cơ thể của con, nó đã trở nên cũ, đây là lí do vì sao con, linh hồn phải rời bỏ cơ thể đó và nhận lấy một cơ thể khác. Không cần phải lẫn lộn về điều này. Các con phải đạt được vương quốc của con từ Người Cha. Người chắc chắn là Người Cha vô hạn. Người ta tiếp tục hỏi nhiều câu hỏi cho đến khi họ hiểu kiến thức này trọn vẹn. Các con, những Brahmin có kiến thức này.
Trên thực tế, ngôi đền dành cho các con, những Brahmin nằm ở Ajmer. Một loại ngôi đền dành cho Brahmin là ở Pushkarni và còn lại một ngôi đền khác là ở Sarsidh. Mọi người đến Ajmer để xem Đền Brahma. Brahma được miêu tả đang ngồi đó với bộ râu dài. Ông ấy được miêu tả trong hình dạng con người. Các con, những Brahmin cũng được miêu tả trong hình dạng con người. Brahmin không thể được gọi là thánh thần. Các con mới là những Brahmin đích thực, những người con của Brahma. Những người ngoài kia thì không biết về những người con của Brahma. Họ đến sau và vì vậy, họ không hiểu điều này. Đó là bức tranh đa hình dạng của con. Con hãy giữ tất cả những điều này trong trí tuệ của con. Con có thể giải thích kiến thức này một cách thật rõ ràng cho tất cả mọi người: Chúng ta những linh hồn; chúng ta là con của Người Cha. Hãy hiểu điều này một cách chính xác và làm cho niềm tin của con trở nên kiên định, vững chắc. Đây là khía cạnh chính xác. Chỉ có duy nhất một Linh Hồn Tối Cao là Người Cha của tất cả mọi linh hồn. Tất cả mọi người đều nhớ đến Người. Những lời: “Ôi Thượng Đế! Ôi Chúa ơi! Ôi Trời ơi!” chắc chắc phát ra từ miệng của con người. Tuy nhiên, không một ai có thể biết Thượng Đế là ai cho đến khi Người Cha đến và giải thích Người là Ai. Người Cha đã giải thích: Nếu Lakshmi và Narayan đã từng là chủ nhân thế giới mà không biết điều này thì làm sao những hiền triết, thánh nhân có thể biết được? Con bây giờ phải đến để biết điều này từ Người Cha. Con là hữu thần bởi vì con biết Đấng Sáng Tạo và sự khởi đầu, giữa và kết thúc của tạo vật của Người. Một vài người con hiểu điều này một cách rõ ràng, một vài người con khác hiểu ít hơn. Người Cha đến dạy trực tiếp cho các con. Sau đó, một vài người con hấp thụ điều này thật tốt và một số khác hấp thụ kém hơn. Việc học này rất đơn giản nhưng nó cũng rất vĩ đại. Người Cha có thật nhiều kiến thức đến mức mà con có biến cả đại dương thành mực thì con cũng không thể viết hết tận cùng của kiến thức. Người Cha giải thích kiến thức theo một cách thật rõ ràng. Con phải biết Người Cha là Ai và trở thành người xoay nghiền chiếc đĩa tự nhận thức bản thân. Vậy thôi. Achcha.
Gửi đến những người con ngọt ngào nhất, dấu yêu, đã thất lạc từ lâu, nay mới tìm lại được, tình yêu thương, sự tưởng nhớ và lời chào buổi sáng từ Người Mẹ, Người Cha, BapDada. Người Cha linh hồn chào namaste đến những người con linh hồn.
Trọng tâm thực hành:
1. Để liên tục có được sự tưởng nhớ một cách dễ dàng, trong khi đi lại và di chuyển, hãy luôn nghĩ rằng con là một linh hồn. Tôi, linh hồn này là cư dân của vùng tối thượng, đã đến đây để diễn phần vai của mình. Người Cha cũng là cư dân của vùng tối thượng. Người đã đi vào cơ thể của Brahma.
2. Giống như những linh hồn có tình yêu thương dành cho Người Cha tâm linh, thì các con cũng phải sống với nhau bằng tình yêu thương tâm linh. Các con, những linh hồn có tình yêu dành cho linh hồn, chứ không phải cơ thể. Hãy nỗ lực trọn vẹn để thực hành ý thức linh hồn.
Lời chúc phúc: Mong con liên tục giữ mình hạnh phúc và vượt qua tất cả những thắc mắc bằng việc liên tục tự do thoát khỏi tất cả mọi ham muốn hữu hạn.
Các con, những người giữ mình tự do thoát khỏi mọi ham muốn hữu hạn thì có vẻ lấp lánh của niềm hạnh phúc hiển lộ trên gương mặt của con. Những ai mà hạnh phúc thì không bao giờ có thắc mắc trong trái tim của họ. Họ luôn có lòng vị tha và luôn cảm thấu rằng mọi người đều vô tội; họ sẽ không đổ lỗi cho người khác về bất cứ điều gì. Bất kể tình huống nào phát sinh, cho dù đó là linh hồn đến trước con để thanh toán tài khoản nghiệp hay nỗi thống khổ nghiệp đối với cơ thể của con cứ tiếp tục đến trước con, nhưng bởi vì con hài lòng mà con liên tục giữ mình ở trong niềm hạnh phúc.
Khẩu hiệu: Kiểm tra mọi lãng phí theo một cách chú ý, chứ không phải theo một cách bất cẩn.