Để giữ cho tâm trí của con lành mạnh, hãy liên tục thực hiện bài thể dục năm giây cho tâm trí
Hôm nay, BapDada, Cư Dân của vùng đất xa xăm, đã đến để gặp gỡ những người con của Người, những người con sống ở những quốc gia khác nhau trong thế giới hữu hình này. BapDada xem tất cả các con, những cư dân ở những quốc gia khác nhau như là cư dân thuộc về một vùng đất. Cho dù mỗi người các con đến từ đâu, về nguyên thủy, tất cả các con đều đến từ một nơi như nhau. Vì thế con nhớ đến vùng đất vĩnh cửu của con, phải không? Con yêu nơi ấy, phải không? Cùng với việc yêu Người Cha, con cũng yêu vùng đất vĩnh cửu của con, phải không?
Hôm nay, BapDada đang nhìn thấy tất cả các con ở trong năm hình thể. Con có biết năm hình thể đó là gì không? Con biết mà, phải không? Brahma với năm gương mặt cũng được tôn thờ. Vì thế, BapDada đang nhìn vào cả năm hình thể của tất cả các con.
· Thứ nhất là hình thể vĩnh hằng, hình thể chấm điểm ánh sáng của con. Con có nhớ hình thể của con không? Con không quên nó, phải không?
· Thứ hai là hình thể nguyên thủy, hình thể thánh thần của con. Con đã tiến đến hình thể thánh thần của con chưa?
· Thứ ba là hình thể xứng đáng được tôn thờ của con vào thời kỳ giữa. Con có nhớ hình thể ấy không? Tất cả các con đều được tôn thờ chứ, hay là chỉ người dân Bharat mới được tôn thờ thôi? Con có được tôn thờ không? Các kumar, hãy nói đi! Con có được tôn thờ không? Vì thế, hình thể thứ ba là hình thể xứng đáng được tôn thờ của con.
· Thứ tư là hình thể Brahmin thời kỳ Chuyển giao của con.
· Và cuối cùng là hình thể thiên thần của con.
Vậy giờ đây, con có nhớ cả năm hình thể này không? Achcha. Con có thể trải nghiệm được cả năm hình thể này trong vòng một giây không? Con có thể đếm: một, hai, ba, bốn, năm! Cả năm hình thể này thật đáng yêu! Con muốn ổn định mình trong bất cứ hình thể nào và bất cứ khi nào, ngay khi con nghĩ về nó, con có trải nghiệm về nó. Đây là bài thực hành dành cho tâm trí. Ngày nay mọi người làm gì? Họ tập thể dục, phải không? Vào lúc bắt đầu của thế giới, thời kỳ Vàng chính là thế giới của con, phải không? Vào lúc đó, con tập thể dục một cách tự nhiên khi con bước đi và di chuyển. Con không tập thể dục bằng cách đứng một chỗ và hô “Một, hai, ba”. Vì thế, giờ đây, đây là lúc cuối, BapDada cũng đang làm cho con thực hiện bài tập này. Cơ thể của con trở nên khỏe mạnh bằng cách thực hiện bài tập thể dục. Tương tự như vậy, con hãy tiếp tục tập thể dục cho tâm trí trong khi bước đi và di chuyển. Con không cần dành ra một khoảng thời gian đặc biệt cho việc này. Vào bất cứ lúc nào, con có thể chỉ mất năm giây hay là không? Có ai trong số các con bận rộn đến mức thậm chí con không thể dành ra năm giây không? Có ai không? Nếu có, con hãy giơ tay lên! Rồi sau đó, con sẽ không nói “Con có thể làm gì đây? Con không có thời gian!”, phải không? Con sẽ không nói điều này, phải không? Con có thời gian không? Vì thế, từ giờ trở đi, con hãy thực hiện bài tập này. Cho dù con đang thực hiện bất cứ nhiệm vụ nào, con hãy tập thể dục cho tâm trí trong vòng năm giây và tâm trí của con sẽ liên tục khỏe mạnh. BapDada nói “Con hãy thực hiện bài thể dục năm giây này mỗi tiếng”. Con có làm được không? Con hãy xem, tất cả các con có nói rằng điều này là khả thi không. Vì thế, con hãy nhớ thực hiện việc này! Con hãy nhớ Om Shanti Bhawan này. Đừng quên nó! Con có nhiều lời than phiền khác nhau về tâm trí của con. “Con có thể làm gì nếu con không thể tập trung tâm trí của con?”. Con làm cho tâm trí của con (man) nặng hàng tấn (mann). Con làm cho nó trở nên nặng nề. Trước kia, để cân trọng lượng, con dùng hệ thống đo lường này. Tuy nhiên, hệ thống đo lường ấy giờ đã thay đổi (chuyển sang hệ mét). Con làm cho tâm trí của con nặng hàng tấn, nghĩa là con làm cho nó trở nên thật nặng nề. Tuy nhiên, nếu con tiếp tục thực hiện bài tập này, con sẽ trở nên thật nhẹ nhàng. Vì thế, con hãy phát triển việc thực hành này. Mỗi khi con muốn ổn định trong bất kỳ hình thể cụ thể nào, chẳng hạn như hình thể Brahmin, con sẽ trải nghiệm được cuộc đời Brahmin. Con nói “Thiên thần”, thế là con trở thành thiên thần. Việc này có khó không? Các kumar hãy nói đi nào! Việc này có khó không? Việc này có hơi khó không? Con có phải là thiên thần hay không? Con là thiên thần, hay người khác là thiên thần? Thế thì con đã trở thành thiên thần bao nhiêu lần rồi? Con đã trở nên như thế vô số lần rồi. Con có phải là người đã trở nên như thế không? Achcha. Điều gì đó mà con đã thực hiện vô số lần thì có khó để lặp lại thêm một lần nữa không? Thỉnh thoảng nó khó chứ? Bây giờ con hãy thực hành điều này! Cho dù con ở đâu, hãy hướng dẫn tâm trí của con đi chu du một vòng trong vòng năm giây. Con thích đi du lịch mà, phải không? Các giáo viên, việc này có OK không? Con biết cách đi chu du mà, phải không? Con hãy thực hiện một vòng chu du này, rồi tham gia vào công việc của con. Cứ mỗi tiếng thực hiện chuyến chu du này, rồi tham gia vào công việc của con. Con không thể bỏ bê công việc của con. Con phải hoàn thành nhiệm vụ của con. Tuy nhiên, con có thể mất năm giây, thậm chí không đến một phút, mà chỉ có vài giây thôi! Con không thể tìm ra thời gian cho việc này ư? Con có thể tìm ra thời gian chứ? Con có thể tìm ra thời gian trong khi con ở văn phòng Liên Hợp Quốc không? Con là chủ nhân toàn năng! Vì thế, chủ nhân toàn năng thì không thể làm gì đây?
BapDada rất ngạc nhiên khi nhìn thấy một điều ở những đứa con. Đó là điều gì? Con đưa ra thách thức, con đã cho in tờ rơi, con trao bài giảng và khóa học. Con làm điều gì khác nữa đây? Con nói rằng con sẽ chuyển hóa thế giới. Tất cả các con nói như vầy, phải không? Tất cả các con có nói như vầy không? Hay là chỉ những ai trao bài giảng mới nói như vầy? Một mặt, con nói rằng con sẽ chuyển hóa thế giới, rằng con là chủ nhân toàn năng. Con cũng nói rằng tâm trí của con thuộc về con, rằng con là chủ nhân đối với tâm trí của con; rằng con là chủ nhân toàn năng. Sau đó, con vẫn nói rằng nó khó! Vì thế Baba sẽ không kinh ngạc về điều này hay sao? Người sẽ kinh ngạc, phải không? Khi con nghĩ rằng tâm trí của con không lắng nghe con, con cũng nên kinh ngạc về bản thân. BapDada nhìn thấy có ba đường được nhớ đến khi bất cứ điều gì đi vào tâm trí con. Một là đường được vẽ trên nước. Con đã nhìn thấy đường được vẽ trên nước chưa? Khi con cố gắng vẽ ra một đường như thế, ngay lập tức nó bị xóa đi. Con vẽ đường như thế này, phải không? Hai là vẽ một đường trên giấy hay trên bảng. Tuy nhiên, đường lớn nhất là đường được khắc trên đá. Thật khó để xóa đường được khắc trên đá. BapDada thấy rằng thỉnh thoảng con khắc một đường rất sâu vào tâm trí của con giống như là một đường được khắc vào đá vậy. Sau đó, con không thể xóa nó đi kể cả khi con cố gắng làm như thế. Đường như thế có hay không? Con hứa rất nhiều lần rằng “Giờ con sẽ không làm như thế này nữa. Nó sẽ không xảy ra nữa.”, nhưng rồi con bị ảnh hưởng bởi điều gì đó. Đây là lý do vì sao BapDada không ghét các con, mà Người lại có lòng nhân từ dành cho con. Con bị ảnh hưởng. Người ta cảm thấy nhân từ đối với ai đó bị ảnh hưởng. Khi BapDada nhìn con với ánh nhìn nhân từ của Người, điều gì xuất hiện trên tấm màn của Vở kịch? Câu hỏi đó là “Bao lâu nữa đây?”. Vì thế, con phải trả lời điều này. Con sẽ trả lời chứ? Bao lâu nữa đây? Các con, những kumar, có thể trả lời không? Khi nào thì tất cả những chuyện đó sẽ kết thúc? Các con, những kumar, lập nhiều kế hoạch, phải không? Thế thì bao lâu nữa đây? Con có thể trả lời câu hỏi này không? Chuyện này tiếp tục trong bao lâu trước khi nó dừng lại? Con hãy nói đi nào! Con có biết câu trả lời không? Các Dadi, con hãy nói đi! (Nó sẽ tiếp tục thêm một chút nữa, trong khi đây vẫn là thời kỳ Chuyển giao mà.) Nhưng thời kỳ Chuyển giao sẽ tiếp tục trong bao lâu nữa đây? (Cho đến khi chúng con trở thành thiên thần.) Nhưng đó sẽ là khi nào? (Baba nên nói cho chúng con biết.) Con phải trở thành thiên thần, hay là Cha? Vì thế, con hãy suy nghĩ câu trả lời cho điều này. Người Cha sẽ nói “Vào lúc này!”. Vậy, con đã sẵn sàng chưa? Con đã không giơ tay lên để xác nhận một nửa chuỗi hạt đang sẵn sàng!
BapDada liên tục muốn nhìn thấy con ở trong hình thể hoàn hảo. Con nói rằng Người Cha là cả thế giới của con (sansar). Tất cả các con nói điều này, phải không? Con có thế giới nào khác nữa không? Nếu Người Cha là cả thế giới của con, liệu có thể có thế giới này ở ngoài kia không? Đây chỉ là việc chuyển hóa tâm ấn (sanskar) của con. Trong cuộc đời Brahmin của con, phần lớn thời gian, chính tâm ấn gây ra trở ngại, dù đó là tâm ấn của con hay tâm ấn của người khác. Tất cả các con đều có kiến thức này, tất cả các con đều có sức mạnh, nhưng lý do cho trở ngại là gì? Bất kỳ sức mạnh nào con cần vào thời gian cụ thể nào đó, nó xuất hiện trễ hơn một chút so với lẽ ra nó nên như vậy. Sau đó, con nghĩ “Thay vì nói như thế, nếu con nói như thế này, thế sẽ tốt hơn nhiều”, “Thay vì làm như thế, nếu con làm việc này, nó sẽ tốt hơn nhiều”. Tuy nhiên, thời gian con phải vượt qua bài thi kiểm tra ấy thì đã qua đi. Thậm chí con nghĩ về tất cả các sức mạnh mà con có “Tôi có sức mạnh khoan dung/nhẫn nhịn. Tôi có sức mạnh phân định. Tôi nên sử dụng sức mạnh này”. Chỉ có sự chênh lệch nhỏ về thời gian. Chuyện gì khác xảy ra? OK, con không thể nào sử dụng sức mạnh ấy vào lúc ấy, thậm chí con nhận ra con nên làm gì thay vì những gì con đã làm. Sau đó con nhận ra những gì lẽ ra con nên làm. Sau khi đã phạm phải lỗi lầm ấy một lần, con trở nên có trải nghiệm và nhận ra lỗi lầm của con là gì để rồi con không phạm phải lỗi lầm ấy một lần nữa. Sau đó mới có thể có sự tiến bộ. Vào lúc đó, con có thể hiểu điều gì sai và điều gì đúng. Con hãy làm cho bản thân nhận biết rõ ràng, để rồi con không phạm phải cùng lỗi lầm ấy một lần nữa. Tuy nhiên, kể cả trong chuyện này, không phải tất cả các con đều có thể thi đậu hoàn toàn. Maya cũng rất ranh mãnh. Bà ấy đến để kiểm tra con một lần nữa với cùng một chuyện. Chẳng hạn như, nếu con thiếu sức mạnh khoan dung, mặc dù con đã nhận ra điều đó một lần, nhưng Maya sẽ lại mang đến tình huống mà con cần đến sức mạnh khoan dung, nhưng vào lúc đó, bà ấy sẽ thay đổi dáng vẻ của bà ấy một chút. Vẫn là điều đó, nhưng Maya thay đổi dáng vẻ của bà ấy một chút. Vẫn là điều cũ ấy, nhưng giống như những điều xảy ra ngày nay, thứ gì đó cũ được đánh bóng kỹ và được làm cho mới hơn cả cái mới. Vì thế, Maya cũng đến sau khi được đánh bóng theo cách như thế, rằng con không nhận ra được ý nghĩa của tình huống là như nhau. Chẳng hạn như, có thể con đã ghen tị. Ghen tị cũng có nhiều loại, chứ không chỉ một loại. Vì vậy, mầm mống sẽ là ghen tị, nhưng nó sẽ đến với dáng vẻ khác. Nó sẽ không đến với dáng vẻ cũ, vì thế thỉnh thoảng con nghĩ rằng “Điều đã xảy ra trước đó là khác. Điều này là hoàn toàn khác”. Tuy nhiên, mầm mống là như nhau. Chỉ là dáng vẻ của nó đã được thay đổi. Con cần có sức mạnh nào để nhận ra được điều này? Sức mạnh phân định. Để làm được điều này, trước kia, BapDada cũng đã bảo con hãy chú ý đến hai điều. Một là có trái tim trung thực. Hãy trung thực! Đừng giấu diếm bất cứ điều gì bên trong con. Chuyện gì xảy ra khi con giữ nó bên trong con? Chuyện gì sẽ xảy ra nếu quả bóng căng đầy khí? Cuối cùng nó sẽ nổ, phải không? Vì thế, hãy giữ cho trái tim con trung thực. OK, có lẽ con hơi ngần ngại khi con nói chuyện trước những linh hồn khác. Có lẽ con hơi ngượng ngùng một chút, lo lắng họ sẽ nhìn con như thế nào. Tuy nhiên, cùng với việc nhận ra, con cũng hãy có trái tim trung thực và đặt nó ở trước mặt BapDada. Đừng nói “Con đã kể cho BapDada nghe về lỗi lầm con đã phạm phải rồi”. Đừng nói điều đó cứ như thể con đang ra lệnh vậy “Ừ thì, con đã phạm phải lỗi lầm này”. Với sức mạnh nhận biết của con và với trái tim trung thực của con, con hãy đặt nó ra trước mặt BapDada – bằng trái tim con, chứ không phải bằng cái đầu của con – bằng trái tim con. Rồi trái tim con sẽ trống rỗng rác rưởi, những thứ rác rưởi ấy sẽ bị hủy. Trái tim con trở nên đầy những thứ nhỏ nhặt, và chúng luôn là những thứ nhỏ nhặt, những thứ ấy chẳng hề to tát. Con lấp đầy trái tim con với những thứ nhỏ nhặt mà con gom nhặt được. Rồi trái tim con không còn trống rỗng nữa, và khi trái tim con không trống rỗng, Đấng vỗ về những trái tim có thể ngồi ở đâu? Ít ra nên có một chỗ cho Người ngồi! Hay là không có? Vì thế, vị Chúa Tể vui lòng với trái tim trung thực. “Cho dù con là gì, con có như thế nào, Baba ơi, con vẫn là của Người”. BapDada biết rằng mọi người sẽ có thứ hạng. Đây là lý do vì sao BapDada không nhìn con với ánh nhìn như thế. Tuy nhiên, mỗi người các con phải có trái tim trung thực. Hai là, đường trí tuệ của con phải luôn rõ ràng. Không nên có sự xáo động nào ở đường trí tuệ của con. Đường trí tuệ của con không bị gấp khúc. Nếu không, con không thể nhận được sức mạnh phụ trội, lời chúc phúc và sự giúp đỡ mà BapDada muốn trao cho con vào lúc cần. Nếu đường trí tuệ của con không rõ ràng, nó sẽ bị gấp khúc. Con sẽ không thể nào đạt được những điều con nên đạt được. Nhiều đứa con nói – nếu chúng không nói, thì chúng nghĩ “Một số linh hồn nhận được thật nhiều sự hợp tác. Họ nhận được sự hợp tác từ các Brahmin, từ các anh chị lớn và thậm chí từ BapDada. Còn con thì không nhận được nhiều như họ”. Lý do cho điều này là gì? Baba là Đấng ban tặng, Người là Đại Dương. Bất kỳ ai trong số các con có thể nhận được bao nhiêu con muốn, bởi vì cửa hàng kho báu của BapDada không có ổ khóa hay chìa khóa gì cả. Không có bảo vệ canh gác. Ngay khi con nói “Baba”, Baba đáp lời “Ji Hajir” (Ta có mặt). Ngay khi con nói “Baba”, thì Người trao. Người là Đấng ban tặng. Người là Đấng ban tặng và Người cũng là Đại Dương. Vì thế, Người có thể thiếu gì chứ? Vì thế, con hãy chú ý đến hai điều này: trái tim trung thực, trái tim trong sạch. Đừng cố gắng tỏ ra thông minh! Nhiều người các con trở nên quá thông minh! Con cố gắng tỏ ra thông minh theo nhiều cách khác nhau. Con hãy kiểm tra con có trái tim liên tục trong sạch và trung thực không, rằng đường trí tuệ của con có liên tục rõ ràng và trong sạch hay không. Kể cả khi có một chút quấy rầy bởi các tiện ích khoa học, con có thể thấy điều đó ngăn nó trở nên rõ ràng. Vì thế, chắc chắn con hãy làm việc này.
Thêm một điều nữa, đây là lượt cuối của mùa này. Đây là lý do vì sao Baba đang nói với con điều này. Điều này không chỉ cho những đứa con hai lần nước ngoài, mà là cho mọi người. Chính là con, những người ở trước mặt Baba ở lượt sau cùng, Baba đang nói điều này với con. BapDada đã thấy rằng vẫn còn một tâm ấn đặc trưng nữa, hay con có thể gọi nó là bản tính. Mặc dù mỗi người các con có bản tính của riêng mình, nhưng chỉ khi con có tình yêu thương dành cho mọi người và mọi điều, khi mối quan hệ của con là thành công, suy nghĩ của con là chiến thắng và lời nói của con thì đầy sự ngọt ngào, thì con mới được gọi là người có bản tính dễ dàng. Đừng có tính bất cẩn. Bất cẩn là chuyện khác. Bản tính dễ dàng đó là nhận ra được thời gian, con người và hoàn cảnh, theo đó làm cho bản thân con trở nên dễ dàng. Dễ dàng nghĩa là ở trong sự hài hòa. Đừng quá quy củ đến mức chặt chẽ, cứng nhắc. Tốt khi giữ sự quy củ, nhưng đừng quá mức! Nếu con trở nên quy củ sai thời điểm, nó không còn là một đức hạnh đặc biệt nữa. Cho dù con còn mới hay là con chín chắn, con cần có khả năng khuôn đúc bản thân và linh hoạt, uyển chuyển. Với những người lớn hơn, con cần có khả năng trở nên giống như họ; và với những đứa trẻ, con cần có khả năng trở nên giống như chúng. Với bầu bạn của con, con cần có khả năng tiếp tục đi cùng với họ như là người đồng hành với họ. Với những người nhỏ hơn, con cần có khả năng hòa hợp với họ và có sự tôn kính dành cho họ. Con cần có khả năng khuôn đúc bản thân một cách dễ dàng. Một số người giữ cho cơ thể mình dẻo dai, để rồi họ có thể xoay thân người như họ muốn, nhưng nếu cơ thể căng cứng, họ không thể nào tự xoay. Con vẫn không nên bất cẩn. Không phải là nếu con dễ dàng, con có thể trở nên dễ dãi và bất cẩn về mọi điều. Không! Sau đó đừng nói “À, BapDada đã bảo chúng con hãy trở nên dễ dàng, vì thế chúng con đã trở nên dễ dàng!”. Có bản tính dễ dàng nghĩa là có khả năng điều chỉnh hình thể của con theo thời gian. Achcha, các con, những đứa con hai lần nước ngoài, đã nhận được cơ hội tốt.
Tất cả các con có nhớ bài diễn tập này không? Hay là con đã quên mất? Tất cả các con, hãy thực hiện bài diễn tập này ngay lúc này. Hãy đi một vòng. Achcha.
Gửi đến tất cả những linh hồn hướng thượng nhất ở khắp mọi nơi. Những ai đã trao gửi nỗi nhớ, niềm thương và tin tức; những ai đã trao gửi những lá thư yêu thương thật hay về những mối quan hệ khác nhau của mình, về những tin tức phục vụ và những kế hoạch thật hay – tất cả đều đã tiến đến BapDada. Những ai đã viết thư và đã thực hiện nỗ lực ấy thì nên chấp nhận nỗi nhớ, niềm thương một cách riêng tư từ trái tim của BapDada, Đấng vỗ về những trái tim. Những đứa con yêu Người Cha và Người Cha yêu những đứa con gấp muôn triệu lần. Điều này sẽ là vĩnh cửu. Các con, những đứa con yêu thương, không thể bị chia lìa với Người Cha, và Người Cha cũng không thể bị chia lìa với con. Con đang ở cùng với Người, và con sẽ ở cùng với Người.
Gửi đến tất cả những người con ở khắp mọi nơi, những người con làm cho bản thân trở nên ngang bằng với Cha; gửi đến những ai liên tục gần gũi với Người Cha và ở trong đôi mắt của Người, ở trong trái tim của Người và ở trên vầng trán của Người; gửi đến những ai liên tục ở trong thế giới của Người Cha; gửi đến những ai liên tục theo BapDada trong mỗi bước đi; gửi đến những ai liên tục duy trì niềm tin và niềm hân hoan say sưa về việc liên tục chiến thắng, đã từng chiến thắng và sẽ luôn chiến thắng; gửi đến những người con cực kỳ hướng thượng, đã thất lạc từ lâu và nay vừa tìm lại được, những người con dấu yêu nhất, nỗi nhớ, niềm thương và lời chào namaste của BapDada.
Lời chúc phúc: Mong con là linh hồn mạnh mẽ, biết tầm quan trọng của mỗi giây khắc và mỗi suy nghĩ, theo đó làm đầy tài khoản tích lũy của con.
Vào thời kỳ Chuyển giao, con nhận được những thành quả bất diệt từ Người Cha bất diệt trong mỗi giây khắc. Chỉ vào thời gian này trong toàn bộ Chu kỳ, con mới nhận được vận may như thế, đây là lý do vì sao câu khẩu hiệu của con là “Nếu không phải bây giờ, thì không bao giờ”. Bất kỳ nhiệm vụ hướng thượng nào con phải thực hiện, con phải thực hiện những nhiệm vụ ấy vào lúc này. Khi con có nhận thức này, con sẽ không bao giờ lãng phí thời gian, suy nghĩ hoặc hành động của mình. Thông qua suy nghĩ mạnh mẽ của con, tài khoản tích lũy của con sẽ trở nên đầy, và con, linh hồn, sẽ trở nên mạnh mẽ.
Khẩu hiệu: Sự độc đáo của mỗi lời nói và hành động chính là sự thanh khiết. Hãy chuyển hóa sự bình thường trở thành sự độc đáo.
*** Om Shanti ***