Tổ chức lễ hội nghĩa làduy trì được lòng hăng hái và nhiệt tình bất diệt.
Hôm nay, Người Cha Trimurti Shiva, Tridev Rachta (Đấng Sáng Tạo 3 vị thần), đã đến để đón mừng lễ kỷ niệm Kim cương và sinh nhật Kim cương cùng với những viên kim cương của Người. Sinh nhật độc đáo này được gọi là sinh nhật kim cương, bởi vì Người Cha hóa thân để làm cho những linh hồn giống như vỏ sò trở nên quý giá như kim cương. Đây là sinh nhật tuyệt vời duy nhất trong suốt cả Chu kỳ và đó là sinh nhật độc đáo nhất, đáng yêu nhất trên khắp thế giới. Mỗi khi mọi người tổ chức sinh nhật, đó là sinh nhật của linh hồn, sinh nhật của thực thể có cơ thể, nhưng sinh nhật này của Shiva không phải là sinh nhật của thực thể có cơ thể, đó là sinh nhật của Chấm Điểm vô thể. Khi con nói Shiv Jayanti, hình thể chấm điểm ánh sáng xuất hiện trước mặt con. Trong suốt cả Chu kỳ, con chưa bao giờ tổ chức sinh nhật của Linh Hồn Tối Cao vô thể. Đây là sinh nhật độc đáo duy nhất của Người Cha Trimurti Shiva, Đấng vô thể, và đây là Shiv Jayanti, sinh nhật của những đứa con và Người Cha diễn ra đồng thời.
Ngày hôm nay, con đã đến để tổ chức sinh nhật của chỉ Người Cha hay là con cũng đến để tổ chức sinh nhật của các linh hồn Brahmin? Con nói với mọi người rằng Shiv Jayanti nghĩa là Trimurti Jayanti và Brahmin Jayanti. Vì vậy, có lễ mừng sinh nhật của nhiều linh hồn cùng với Người Cha thì thật độc đáo. Trong thế giới đời thường, sinh nhật của đứa con và cha của nó sẽ không diễn ra đồng thời. Ngày có thể trùng với nhau, nhưng sẽ có sự khác biệt về năm. Vì vậy, con đã đến đây từ rất xa để tổ chức lễ sinh nhật đáng yêu và độc đáo như thế. Vì sao con lại đến từ mọi ngóc ngách trên thế giới? Con đã đến để tổ chức sinh nhật của con hay sinh nhật của Người Cha? Hay là cả hai? Vậy thì con sẽ trao lời chúc mừng cho Cha, hay là Người Cha sẽ chúc mừng con? Con trao lời chúc mừng cho Người Cha, và Người Cha nói với con “Chúc mừng gấp muôn triệu lần!”. Mỗi một linh hồn Brahmin thậm chí còn quý giá hơn cả kim cương. Những viên kim cương vật chất kia chẳng là gì so với các con. Bởi vì trong thế giới ngày nay, những viên kim cương có giá trị, cho nên con mới được bảo là quý giá như kim cương, nhưng so với những đứa con quý giá như các con thì kim cương có là gì? Chẳng là gì cả! Những viên kim cương kia sẽ được đính lên những bức tường trong cung điện của con. Mỗi một linh hồn Brahmin quý giá hơn cả kim cương. BapDada đang ngắm nhìn những đứa con ở trước mặt Người ở khắp mọi nơi, những đứa con thậm chí còn quý giá hơn cả kim cương.
Đây không chỉ là cuộc tề tựu ở Madhuban diễn ra trước mặt BapDada, mà còn là cuộc tề tựu của những linh hồn Brahmin ở khắp mọi nơi trên thế giới. Hãy gọi đó là những bài hát hoặc những lời chúc mừng thấm đẫm tình yêu thương từ trái tim, Người Cha đang lắng nghe chúng thật gần. Âm thanh của trái tim tiến đến Đấng vỗ về những trái tim trước. Vì vậy, BapDada đã thấy rằng bằng chứng thực tế cho công việc phục vụ của những đứa con ở khắp mọi nơi đang tiến đến ngôi nhà ngọt ngào của Người Cha ở Madhuban. Shiv Jayanti còn được biết đến như là một ngày lễ và chỉ các con, những Brahmin, mới tổ chức ngày lễ này một cách chính xác, bởi vì lễ hội nghĩa là mọi người có lòng hăng hái, nhiệt tình. Vì thế, tất cả các con đang ngồi ở đây có lòng hăng hái, nhiệt tình nhiều bao nhiêu? Nó có bất diệt không, hay là chỉ trong ngày hôm nay thôi? Nó bất diệt mà, phải không? Đây là lý do vì sao BapDada gọi thời kỳ Chuyển giao hướng thượng này là thời kỳ của lễ hội. Còn đối với các con, mỗi ngày đều đong đầy lòng nhiệt tình. Mỗi ngày đều là một ngày hội.
Có lời ca ngợi, và con cũng có chủ đề “Thống nhất trong sự đa dạng”. Vì vậy, theo cách thực tế, có tất cả các vùng đất khác nhau, tất cả các ngôn ngữ khác nhau, tất cả các hình dáng và màu da các nhau, nhưng kể cả trong những sự đa dạng như thế, vẫn có sự thống nhất trong trái tim mọi người, bởi vì Người Cha thì chỉ có một. Dù con đến từ châu Mỹ hay châu Phi, con đều chỉ có một Người Cha trong tim con. Con là những người đi theo shrimat của một Đấng duy nhất. Vì vậy, BapDada thích một điều là, trong khi tất cả các con có những ngôn ngữ khác nhau, thì bài hát hoặc ngôn ngữ trong tâm trí của con là như nhau. Cho dù con nói ngôn ngữ nào, tất cả các con đều có chiếc vương miện màu đen (chiếc headphone ở trên đầu mỗi người). Những chiếc vương miện màu đen này sẽ biến đổi thành chiếc vương miện bằng vàng. Ngôn ngữ trong tâm trí của mọi người là như nhau, và nó chỉ là một từ: “Baba của con”. Những đứa con, với những ngôn ngữ khác nhau, đều nói: “Meera Baba” (Baba của con!). Đây là một lời duy nhất. Vì vậy, có sự thống nhất trong sự đa dạng.
Duy trì lòng nhiệt tình của con nghĩa là trở thành linh hồn hướng thượng, liên tục tổ chức lễ với niềm hân hoan. Hãy để cho lòng nhiệt tình của con không bao giờ suy giảm. Con cũng được bảo trước kia rằng hơi thở của cuộc đời Brahmin là lòng hăng hái và nhiệt tình. Nếu con ngừng thở, sự sống của con sẽ kết thúc trong vòng một giây, phải không? Vì vậy, trong cuộc đời Brahmin cũng thế, nếu không có hơi thở của lòng hăng hái và nhiệt tình, thì không có cuộc đời Brahmin. Những ai có lòng hăng hái và nhiệt tình liên tục sẽ nói với niềm hân hoan say sưa tâm linh rằng Brahmin nghĩa là hăng hái và nhiệt tình. Khi lòng hăng hái và nhiệt tình của Brahmin sụt giảm, lời nói cũng thay đổi. Chúng sẽ nói “Đúng đấy, nó nên như thế này; nó sẽ xảy ra”. Vì vậy, có nhiều sự khác biệt giữa ngôn ngữ này và ngôn ngữ kia. Trong ngôn ngữ kia, chắc chắn sẽ có lời nói kiểu như “Nó nên là…, nhưng...”. Vì vậy, con sử dụng những lời này “Nó nên là…, nó nên là…”. Khi động lực của lòng hăng hái và nhiệt tình sụt giảm, những lời yếu đuối xuất hiện. Do đó, đừng bao giờ để cho lòng hăng hái và nhiệt tình của con sụt giảm.
Tại sao lòng hăng hái và nhiệt tình của con sụt giảm? BapDada nói rằng hãy luôn nói “Wah! Wah!”, trong khi đó con lại nói “Why? Why?” (Tại sao? Tại sao?). Nếu từ “Tại sao?” xuất hiện trong bất kỳ tình huống nào, động lực của lòng hăng hái và nhiệt tình sẽ sụt giảm. Năm ngoái cũng vậy, BapDada đã đặc biệt bảo những đứa con hai lần nước ngoài thay đổi từ “Why?” (Tại sao?) trong từ điển Brahmin. Khi từ “Why?” (Tại sao?) xuất hiện, hãy nhớ từ “Fly” (Bay), rồi từ “Why?” (Tại sao?) sẽ kết thúc. Khi bất kỳ tình huống vặt vãnh nào có vẻ như rất lớn, từ “Why?” (Tại sao?) xuất hiện – “Tại sao nó lại như thế này? Tại sao nó lại như thế kia?”. Tuy nhiên, khi con bắt đầu bay, chuyện gì xảy ra đối với tình huống? Nó trở thành món đồ chơi nhỏ. Vì vậy, mỗi khi từ “Tại sao?” xuất hiện trong tâm trí con, hãy tự nhủ “Từ này (Tại sao?) không tồn tại trong từ điển của Brahmin; thay vào đó là từ ‘Fly’ (Bay)”. “Why? Why?” (Tại sao? Tại sao?) làm cho con trở nên “hai hai” (khóc trong nỗi tuyệt vọng)!. BapDada kinh ngạc, bởi vì một mặt con nói “Không ai có vận may hướng thượng như vận may của tôi”. Phút này con nói như vậy, rồi sau đó, ngay khi lòng nhiệt tình của con sụt giảm, con nói “Con không biết. Vận may của con nó như thế này. Con chỉ có ngần này trong vận may của mình”. Vì thế, đây chính là kêu khóc, phải không? Vì vậy, khi bất kỳ cảnh tượng “hai hai” nào đến trước mặt con, thay vào đó hãy nói “Wah! Wah!”, rồi cảnh tượng sẽ thay đổi, con cũng sẽ thay đổi.
Ngày nay, các con, những đứa con hai lần nước ngoài, trao khóa học về Suy Nghĩ Tích Cực, phải không? Tất cả các con ở những vùng đất nước ngoài có đặc biệt trao khóa học này không? Con có trao khóa học này cho bản thân không, hay là chỉ trao cho người khác? Vào bất cứ lúc nào, khi tình huống xuất hiện, con hãy làm cho mình trở thành học trò, hãy là người thầy của chính mình và trao khóa học này cho bản thân. Con có thể trao khóa học này cho bản thân không, hay là con chỉ có thể trao khóa học này cho người khác thôi? Thật dễ để trao khóa học này cho người khác. Khi việc nhìn, nghe và nghĩ về bất kỳ ai hoặc bất kỳ việc gì với thái độ tích cực trở thành trạng thái tự nhiên của con, trạng thái của con sẽ như thế nào? Ngày nay, họ có những tiện ích khoa học, từ đó họ có thể làm cho những thứ thô ráp có vẻ ngoài thật đẹp đẽ. Hẳn là con đã thấy họ biến đổi thứ này thành thứ gì đó hoàn toàn khác. Vì vậy, thái độ của con không thể mang đến sự chuyển hóa như thế được hay sao? Điều gì đó có thể trỗi dậy trong hình dáng tiêu cực, nhưng với thái độ tích cực, con có thể thay đổi nó. Khi con bắt đầu dao động, lý do đó là con đã nghe, đã nghĩ, đã nói hoặc đã làm điều gì đó tiêu cực. Con đã tạo ra mô hình: Đừng nghĩ, đừng nói, đừng nghe hoặc đừng làm điều gì đó tiêu cực. Sức mạnh tĩnh lặng không thể thay đổi điều gì đó tiêu cực thành tích cực được hay sao? Hãy để tâm trí và trí tuệ của con trở nên làm sao mà chúng không chạm vào bất cứ điều gì tiêu cực. Hãy có sự chuyển hóa trong vòng một giây. Con có thể trải nghiệm sự chuyển hóa với tốc độ nhanh như thế không? Tâm trí và trí tuệ của con nên trở thành thứ vũ khí nhanh như thế. Tâm trí và trí tuệ của con có thể trở nên như thế này không, hay là nó sẽ cần có thời gian? Hay là khi điều tiêu cực xuất hiện, con sẽ nói “Hãy để tôi suy nghĩ về điều này một chút; hãy để tôi xem xét đó là gì”. Khi sự chuyển hóa diễn ra với tốc độ nhanh, đây còn được biết đến như là niềm vui của cuộc đời Brahmin. Nếu con muốn sống, hãy sống với niềm vui. Sống một cuộc đời với quá nhiều suy nghĩ thì không phải là sống. Con nói cho người khác biết Raja Yoga là gì; đó là nghệ thuật sống. Tất cả các con đều là những người có cuộc đời theo Raj Yoga, phải không? Hay là con là người chỉ đơn giản nói cho người khác biết về nó? Bởi vì Raja Yoga là nghệ thuật sống, vậy thì nghệ thuật của Raja Yoga là gì? Là thế này, phải không? Tổ chức lễ hội nghĩa là ở trong niềm vui. Tâm trí ở trong niềm vui, cơ thể ở trong niềm vui, mối quan hệ và mối liên hệ là những điều thuộc về niềm vui.
Nhiều đứa con nói “Tôi O.K. với bản thân. Tôi đang tận hưởng với bản thân, nhưng chỉ thỉnh thoảng có niềm vui trong mối quan hệ và mối liên hệ”. Tuy nhiên, mối quan hệ và mối liên hệ chính là bài thi kiểm tra cho trạng thái của con. Vì vậy, nếu học trò nói “Tôi đã thi đậu với bằng danh dự”, nhưng vào lúc nhận bài thi kiểm tra, người ấy đạt được điểm số thấp hơn, con sẽ nói gì về người học trò ấy? Con không giống như thế, phải không? Con đã thi đậu hoàn toàn, phải không? BapDada đã bảo với con rằng những ai liên tục giữ mình gần gũi (pass) với Người Cha thì đã thi đậu rồi (pass). Nếu con không giữ mình gần gũi, con đã không thi đậu. Vậy thì con liên tục ở đâu? Con xa cách; chứ con không gần gũi. Những đứa con hai lần nước ngoài nên gần gũi gấp đôi. Achcha.
Lần này, các con, những đứa con hai lần nước ngoài, đã thực hiện một cú nhảy cao. Con đã thực hiện một cú nhảy cao và đến với Madhuban. (Năm nay, nhiều đứa con hai lần nước ngoài đã đến Madhuban, nhiều hơn so với trước đó) Achcha. Lần này, một số đứa con hai lần nước ngoài đã có được cơ hội tốt là trở thành patrani (những nữ hoàng trên sàn nhà). Có niềm vui trong việc trở thành patrani hay không? Có không? Con có chiếc vali lớn đến mức con thực sự có thể nằm ngủ trên đó. Con mang đến một chiếc vali lớn và một chiếc vali nhỏ, vì vậy chiếc vali nhỏ có thể trở thành chiếc gối của con, và con có thể tiết kiệm được không gian. Điều đó có vẻ là tốt.
BapDada nhìn thấy cảnh tượng con kéo lê chiếc vali to đùng như thế nào. Đó là một cảnh tượng thật hay, phải không? Vào thời kỳ Chuyển giao, nỗ lực này chỉ diễn ra trong một thời gian ngắn, rồi yếu tố vật chất sẽ trở thành đầy tớ của con, và con cũng sẽ có nhiều đầy tớ. Sau đó, con sẽ không phải mang theo hành lý. Giờ đây, vương quốc của con đang được thiết lập. Hiện tại, con đang ở trong hình dáng thầm lặng; con là người phục vụ, rồi con sẽ là người cai trị. Người phục vụ phải làm mọi loại công việc phục vụ. Vào lúc này, con càng làm nhiều công việc phục vụ bằng cả cơ thể, tâm trí, của cải của con và thông qua các mối quan hệ, con sẽ càng có nhiều người phục vụ. Trước hết, cả năm yếu tố vật chất sẽ trở thành người phục vụ cho con. Con có vận may vương quốc trong nhận thức của con, phải không? Bao nhiêu lần con đã đạt được quyền đối với vương quốc? Con đã trở nên như thế này vô số lần rồi và con sẽ tiếp tục trở nên như thế này. Tuy nhiên, giờ đây, cuộc đời của người phục vụ còn hướng thượng hơn cả cuộc đời của người cai trị, bởi vì vào lúc này Người Cha và những đứa con đang ở bên nhau. Cho dù đó là loại công việc phục vụ nào, con đều nhận được quả trái tức thì và thực tế cho công việc phục vụ mà con làm vào lúc này. Quả trái thực tế, nhìn thấy được chính là tình yêu thương, sự hợp tác của Người Cha, cũng như những kho báu con nhận được từ Người Cha. Mỗi khi con làm bất cứ công việc phục vụ đặc biệt nào theo phương pháp đúng (yuktiyukt), con có rất nhiều niềm hạnh phúc. Vào lúc đó, khi tấm hình của con được chụp, gương mặt của con trông như thế nào? Một mặt, con làm công việc phục vụ; mặt khác, quả trái thực tế, nhìn thấy được sẵn sàng cho con. Con làm công việc phục vụ bằng tay này và ăn quả trái bằng tay kia, con có trải nghiệm như thế này không? Hay là công việc phục vụ mất rất nhiều nỗ lực? Có sự dao động khi con đang làm công việc phục vụ hay không? Thỉnh thoảng có sự dao động. Sự dao động này làm cho con trở nên chín chắn, làm cho con trở nên có kinh nghiệm. Con dao động bởi vì con chỉ có thể nhìn thấy khoảng thời gian hiện tại này. Tương lai bị ẩn giấu trong hiện tại không được nhìn thấy một cách rõ ràng, vì thế con bắt đầu dao động. Thật ra, bất kỳ tình huống mong manh nào cũng đều đến để dạy cho con một bài học rất quan trọng cho tương lai. Đấy không chỉ là tình huống, mà đó là người thầy của con. Hãy nhìn nó với ánh nhìn nhận ra bài học mà tình huống ấy đang dạy cho con. Đây còn được biết đến như là thay đổi từ tiêu cực thành tích cực. Khi con chỉ đơn giản nhìn vào tình huống, con trở nên e sợ. Tình huống sẽ luôn đến trong hình dáng mới mẻ của Maya. Maya sẽ không đến với hình dáng quen thuộc như trước đó; Maya sẽ không đến trong hình dáng quen thuộc. Maya sẽ đến trong hình dáng mới, vì vậy con e sợ nó. “Đây là điều mới. Con không thể làm việc này. Nó không nên xảy ra như thế này”. Hãy hiểu rằng Maya sẽ đến cho đến lúc cuối, bà ta khoác vào nhiều hình dạng khác nhau. Maya biết cách trở thành người khoác vào nhiều hình dáng khác nhau một cách dễ dàng và nhanh chóng. Cho dù trạng thái của con là gì, Maya sẽ tạo ra tình huống theo đó và đến trước mặt con. Chẳng hạn như, nếu con đã trở nên hơi bất cẩn trong cuộc sống của con hôm nay, Maya cũng sẽ đi vào tình huống trong hình dáng bất cẩn đó. Nếu hôm nay tâm trạng của con hơi chán chường, nếu tâm trạng của con không giống như nó nên là, Maya sẽ đi vào tình huống với tâm trạng chán chường. Rồi con nghĩ “À, trước đó con cũng nghĩ về chuyện này”; vậy chuyện gì đã xảy ra? Đây là lý do vì sao, để nhìn và biết về Maya, hãy trở thành trikaldarshi và trinetri. Trở thành trinetri trong việc có thể nhìn thấy cái gì ở ngay trước mặt con, cái gì ở đằng sau con và cái gì ở bên cạnh con.
Tất cả các con đều là trikaldarshi và trinetri, phải không? Các con, những đứa con hai lần nước ngoài, có phải là trikaldarshi không? Có hay là không? Có. Những đứa con với ngôn ngữ khác thì nói gì? Con cũng đang nói “Ha ji” chứ? Vậy, mọi người đang nói “Ha ji” (Có) hay “Na ji” (Không)? (Ha ji). Con nói lời này còn hay hơn cả nói bằng ngôn ngữ của con. Tất cả các con có hạnh phúc không? (Ha ji). Giờ đây, con đã học cách nói “Ha ji”. Con có đang tận hưởng trong cuộc tề tựu đông đảo như thế không? (Ha ji, Dạ có.) Một số con không nghĩ như vậy, có lẽ năm sau con sẽ không đến khi có đám đông như thế, rằng con sẽ đến sau một chút, phải không? Niềm vui của cuộc tề tựu cũng đáng yêu. Hãy đến theo chương trình; không nên có quá nhiều người đến, nhưng con hãy có thói quen điều chỉnh để thích nghi với mọi thứ. Sức mạnh điều chỉnh liên tục làm cho con trở nên chiến thắng. Con đã nhìn thấy cha Brahma rồi đấy: với những đứa con, ông ấy sẽ trở thành đứa trẻ và điều chỉnh bản thân. Ông ấy sẽ trở thành người lớn với người lớn và điều chỉnh bản thân. Dù đó là cuộc đời “ăn mày” hay cuộc đời với mọi sự thoải mái, con phải có thể điều chỉnh bản thân đối với cả hai – trong niềm hạnh phúc, chứ không phải sau khi nghĩ về nó. Con không trở nên bất hạnh ở đây, nhưng thay vì trải nghiệm hạnh phúc, con lại bắt đầu nghĩ về nó một chút. “Chuyện gì đã xảy ra? Nó đã xảy ra như thế nào?”. Những ai suy nghĩ quá nhiều thì cần có thời gian để trải nghiệm niềm vui của việc điều chỉnh bản thân. Mỗi người các con nên kiểm tra bản thân: Cho dù hoàn cảnh có thế nào, cho dù hoàn cảnh có thuận lợi hay không, hay nó làm cho con dao động, con có thể điều chỉnh bản thân trong mọi khoảnh khắc với mọi hoàn cảnh?
Những đứa con hai lần nước ngoài thích ở một mình và chúng cũng rất ưa thích những người bầu bạn. Tuy nhiên, cho dù con ở trong sự bầu bạn của ai đó hay là ở một mình, cuộc đời Brahmin là cuộc đời có thể điều chỉnh bản thân trong cả hai. Đừng nên là trong một cuộc tề tựu, cái đầu của con trở nên nặng nề, và con nói “Không, con ưa thích ở trong sự cô tịch hơn. Con không thích cảnh hỗn loạn này. Con cần ở một mình”. Tâm trí có thể ở một mình, nghĩa là từ hướng ngoại, con có thể trở nên hướng nội, đây chính là sự cô tịch. Một số người nói rằng chúng muốn có căn phòng riêng cho mình, rằng chúng không thể ở chung phòng với bất kỳ ai. Nếu con không nhận được căn phòng riêng, hãy ngủ trong niềm vui; thậm chí nếu con phải ngủ chung phòng với mười người khác, hãy ngủ trong niềm vui. Các con, những đứa con nước ngoài, có thể ngủ chung phòng với mười người khác không? Có khó không? Con ngủ được không? (Dạ được) Achcha, năm sau, hai mươi người sẽ ở chung trong một phòng. Thời gian đang thay đổi, và thời gian sẽ tiếp tục thay đổi.
Tình huống trên thế giới đang trở nên mỗi lúc một mong manh hơn, và chúng thậm chí sẽ trở nên càng mong manh hơn nữa. Chuyện này phải xảy ra. Hiện tại, chuyện gì đó xảy ra ở một nơi vào một thời điểm nào đó, nhưng vào lúc cuối, nó sẽ xảy ra đồng thời ở khắp mọi nơi. Khoảng thời gian mong manh đó phải đến. Thời gian có thể mong manh, nhưng tính cách của con không được trở nên mong manh. Tính cách của nhiều người rất mong manh. Khi chuyện gì đó xảy ra, dù chỉ một chút, khi có một chút âm thanh, họ đã cảm thấy bị quấy phiền. Đây được gọi là trạng thái mong manh, tính cách mong manh. Vì vậy, con không nên có tính cách mong manh. Rồi con sẽ có thể điều chỉnh bản thân theo thời gian. Việc thực hành vào lúc này sẽ rất hữu ích cho con vào lúc cuối, bởi vì tình huống sẽ liên tục y như vậy, và bài thi cuối cùng của con sẽ diễn ra trong suốt khoảng thời gian mong manh ấy. Nó sẽ không diễn ra trong suốt thời gian thoải mái (yên bình); nó sẽ diễn ra trong suốt khoảng thời gian mong manh. Giờ đây, con có sức mạnh điều chỉnh bản thân đến mức độ nào, con sẽ có thể thi đậu với bằng danh dự đến chừng ấy. Bài thi sẽ không mất nhiều thời gian, nó sẽ diễn ra trong một thời gian ngắn, nhưng con sẽ phải nhận bài thi trong những hoàn cảnh mong manh, ở khắp cả bốn phương. Vì thế, con cũng hãy làm cho bản thân mình trở nên mạnh mẽ trong bản tính của con. “Con có thể làm gì? Bản tính của con như thế này. Con có thói quen này”. Nó không nên như thế này. Đây còn được biết đến như là tính cách mong manh.
BapDada đã trao mọi loại trải nghiệm vào lúc bắt đầu thiết lập. Khi đó là lúc bắt đầu, Người đã trao trải nghiệm về sự nuôi dưỡng và các tiện ích thậm chí còn nhiều hơn cả các hoàng tử và công chúa nhận được. Sau đó, Người đã trao trải nghiệm về cuộc đời “ăn mày”. Vì vậy, những ai có cả hai trải nghiệm này đều đã phát triển được thói quen này. Khoảng thời gian như thế đã không đến trước mặt các con, nhưng nó sẽ đến. Cho dù con sống ở đâu, mọi nguồn hỗ trợ đều phải bị ngắt. Vào khoảng thời gian như thế, con cần gì? Sự hỗ trợ của Người Cha. Tất cả các con vô cùng, vô cùng, vô cùng may mắn vì khi con đến, con có sẵn mọi loại tiện ích. Cùng với các tiện ích dễ dàng, con cũng có cả kiếp sinh Brahmin. Cùng với các tiện ích, hãy có nỗ lực tâm linh; trong khi nhìn thấy các tiện ích, đừng quên đi nỗ lực tâm linh của con, bởi vì chỉ nỗ lực tâm linh sẽ hữu ích vào lúc cuối. Con có hiểu không?
Gửi đến những viên ngọc đặc biệt và vô giá ở khắp bốn phương; gửi đến những linh hồn hướng thượng tổ chức lễ hội mỗi ngày với niềm hân hoan; gửi đến những linh hồn có quyền đối với lời chúc phúc bằng cách duy trì sự cân bằng giữa trạng thái và công việc phục vụ của con; gửi đến những linh hồn không bị lung lay, không bị dời chuyển, dễ dàng vượt qua mọi trở ngại… nỗi nhớ, niềm thương và lời chào namaste của BapDada.
Chúc phúc:
Mong con trở nên thoát khỏi mọi sự hỗn loạn (jamela) và trải nghiệm phần thưởng là sự hoàn thiện và hoàn hảo.
Vào thời kỳ Chuyển giao, Đại Dương không chia tách với các con, những dòng sông Hằng; và các con, những dòng sông Hằng cũng không chia tách với Đại Dương. Đây là thời gian diễn ra cuộc hội ngộ (mela) giữa các dòng sông và Đại Dương để hòa vào nhau. Những ai ở trong cuộc hội ngộ (mela) này thì trở nên thoát khỏi mọi sự hỗn loạn (jamela). Tuy nhiên, chỉ những ai trở nên ngang bằng thì mới có thể trải nghiệm cuộc hội ngộ này. Trở nên ngang bằng nghĩa là trở nên tan hòa. Những ai liên tục tan hòa trong tình yêu thương thì trải nghiệm phần thưởng là sự hoàn thiện và hoàn hảo. Những linh hồn như thế không có bất kỳ ham muốn nào đối với phần thưởng tạm thời.
Khẩu hiệu:
Liên tục ở trong sự bầu bạn hướng thượng của Người Cha, rồi con sẽ trở nên thiêng liêng nhất và cao quý nhất.