Dấu hiệu của linh hồn tràn đầy mọi thành quả làhài lòng và hạnh phúc
Hôm nay, BapDada, Đấng làm cho con đạt được mọi thành quả, đang ngắm nhìn những đứa con ở khắp mọi nơi của Người, những đứa con tràn đầy mọi thành quả. Các con là những đứa con của Người Cha tràn đầy và hoàn hảo, Đấng ban tặng mọi thành quả, vì vậy Baba đã trao cho mỗi đứa con của thừa kế là mọi thành quả. Không phải là Người trao cho một số con 10%, số khác là 20%. Người đã trao cho tất cả các con thẩm quyền đối với mọi thành quả. Tất cả những đứa con đều có quyền đối với của thừa kế trọn vẹn. Vì vậy, BapDada đang nhìn thấy mỗi một đứa con, những đứa con có quyền đối với mọi thành quả, đã đạt được thẩm quyền ấy đến mức độ nào.
Người Cha đã trao mọi thứ. Người Thầy này được gọi là Đấng Toàn Năng, Đấng có tất cả các sức mạnh và là Đại Dương tràn đầy. Tuy nhiên, con đã làm cho tất cả những thành quả đó trở thành của con đến mức độ nào? Khi con làm cho của thừa kế được Người Cha trao thuộc về con, con có niềm hân hoan say sưa và niềm hạnh phúc rằng chúng là kho báu của con đến mức con làm cho chúng trở thành của con. Những thành quả ấy, những kho báu ấy được trao bởi Người Cha, nhưng con đã làm cho chúng trở thành của con bằng cách hấp thu chúng. Vì vậy, BapDada đã nhìn thấy gì? Rằng con trở nên có thứ hạng trong việc làm cho chúng trở thành của con. Người Cha không tạo ra số hạng, mà chính việc thấm nhuần chúng vào bản thân con theo khả năng của con đã làm cho con trở nên có thứ hạng.
Dấu hiệu của những linh hồn có mọi quyền và tràn đầy mọi thành quả, những linh hồn ở trong niềm hân hoan say sưa và trải nghiệm mọi thành quả từ giờ Amrit Vela cho đến tối, là gì? Dấu hiệu của việc có các thành quả là hài lòng. Những linh hồn như thế liên tục là những viên ngọc hài lòng và lan tỏa vẻ lấp lánh, sóng rung động hài lòng cho người khác. Gương mặt của chúng sẽ liên tục hạnh phúc (prasanchit). Hạnh phúc nghĩa là thoát khỏi mọi loại câu hỏi (prasnachit). Chúng sẽ không có bất kỳ câu hỏi nào, chúng sẽ hạnh phúc. “Tại sao?”, “Cái gì?”, “Như thế nào?”, tất cả những câu hỏi này đều chấm dứt. Vì vậy, con đã trở nên hạnh phúc đến mức này chưa, hay là đôi khi con vẫn còn một vài câu hỏi? “Đây là gì?”, “Tại sao nó lại như thế kia?”, “Việc này sẽ diễn ra như thế nào?”… Những câu hỏi này có khởi lên không, dù trong tâm trí con hay thông qua những người khác? Con có phải là hiện thân của câu hỏi không, hay con là hiện thân của niềm hạnh phúc? Hay là thỉnh thoảng con là hiện thân của câu hỏi và thỉnh thoảng là hiện thân của sự hài lòng? Con là ai?
Thông thường, được nhớ đến rằng không có gì thiếu trong kho báu của các Brahmin. Đây là lời ca ngợi về ai? Lời ca ngợi này thuộc về những Brahmin nào? Nó có thuộc về con không? Hay là nó thuộc về những đứa con sắp sửa đến? Con chính là những người này. Vì vậy, khi thiếu thành quả, việc thiếu thành quả này chính là lý do cho sự không hài lòng. Con hãy nhìn vào trải nghiệm của mình. Mỗi khi tâm trí của con không hài lòng, lý do cho điều đó là gì? Bởi vì con cảm thấy thiếu cái này cái kia, cho nên con cảm thấy không hài lòng. Có lời ca ngợi rằng chẳng có gì là thiếu. Đây có phải là lời ca ngợi về thời gian hiện tại không, hay là lời ca ngợi vào khoảng thời gian kết thúc? Con sẽ trở nên hoàn thiện vào khoảng thời gian kết thúc, hay là con sẽ trở nên hoàn thiện vào lúc này? Những ai trong số các con nghĩ rằng con liên tục mãn nguyện, rằng cho dù liên quan đến bản thân con hoặc người khác, con không có bất kỳ câu hỏi nào cả, rằng con luôn hài lòng – sẽ có bao nhiêu linh hồn hài lòng như thế đây? Có rất nhiều. Achcha. Những ai nghĩ rằng con luôn hài lòng, cho dù Maya có khiến cho con chao đảo nhiều bao nhiêu, con sẽ không chao đảo mà sẽ khiến cho Maya bị chao đảo, rằng Maya có thể vái chào con, rằng con chính là Angad (người vững chãi, không bị lay chuyển), rằng Maya có thể bị đánh bại và con chiến thắng. Những ai như thế này thì hãy giơ tay lên! Con hãy luôn nhớ đến từ “liên tục”. Con không phải là người thỉnh thoảng mới như thế này. Có rất ít các con. Chỉ có vài người ít ỏi trong số hàng triệu triệu.
Có những dấu chấm hỏi, phải không? Dấu chấm hỏi nên được loại bỏ khỏi từ điển của con. Đừng có bất kỳ sự chao đảo nào cả. Khi con sử dụng máy tính, dấu chấm hỏi xuất hiện, phải không? Mỗi khi con sử dụng chiếc máy tính trí tuệ của con, trí tuệ nên luôn có khả năng đặt dấu chấm hết. Hãy để cho biểu tượng dấu chấm hỏi và dấu chấm cảm kết thúc mãi mãi. Đây còn được biết đến như là liên tục hạnh phúc. Những ai hạnh phúc theo cách này sẽ chấm dứt những dấu chấm hỏi của người khác. Nếu không, nếu có dấu chấm hỏi ở bản thân, thì mỗi khi con nghe điều gì đó hoặc nhìn thấy điều gì đó, con sẽ nói “Việc này không nên xảy ra, nhưng nó lại xảy ra. Con cũng nghĩ rằng việc này không nên xảy ra”. Theo cách này, con trộn lẫn với người khác. Việc này làm cho con gạch chân (nhấn mạnh) câu hỏi của họ. Con trao cho họ sự hỗ trợ của con, rồi con nói “Điều này không đúng, nhưng nó xảy ra”. Vì vậy, con đã không làm cho người khác hạnh phúc, mà con thật sự đã gia tăng thêm câu hỏi (thắc mắc) cho họ. Con đã thêm câu hỏi (thắc mắc) cho họ. Đó từng là câu hỏi của chỉ một người, rồi nó trở thành câu hỏi của hai người. Rồi từ hai, nó trở thành câu hỏi của bốn người. Theo đó, sóng rung động của câu hỏi lan truyền nhanh chóng hơn cả sóng rung động của niềm hạnh phúc. Con nói “Dạ, nó như thế này…”. Vì vậy, con trao cho người khác sự hỗ trợ của con theo cách này. Con sử dụng dấu chấm cảm. Vì thế, đây không phải là dấu chấm hết. Khi nó là cho bản thân con – “Con không nên làm việc này, con nên nhận việc này, người khác không nên có cái này…” – mong muốn này lấp đầy con với câu hỏi và không cho phép con giữ mình hạnh phúc. Vì vậy, mục tiêu của mọi người là gì? Hài lòng và hạnh phúc.
Tốc độ của sự lãng phí trong tâm trí và trí tuệ của những ai hài lòng thì sẽ không nhanh. Chúng sẽ liên tục nhẹ nhàng và khiêm tốn. Bởi vì khiêm tốn, cho nên chúng sẽ trao cho mọi người bóng mát của niềm hạnh phúc và sự hài lòng. Cho dù họ đang cháy bừng như ngọn lửa nhiều bao nhiêu hoặc là tính khí của ai đó có thể nóng nảy bao nhiêu, họ sẽ trở nên nguội lạnh với sóng rung động của niềm hạnh phúc.
Điểm yếu nào trồi lên? Thông thường, con tiến lên rất tốt. Một mình con, con tiến lên rất tốt, nhưng khi con đi vào mối quan hệ hoặc mối liên hệ với người khác, bằng cách nhìn, nghe hoặc nói về điểm yếu của người khác, con lại bị ảnh hưởng bởi họ. Rồi con nói “Người này đã làm chuyện này, đó là lý do vì sao con đã làm việc đó”, “Người này đã nói thế này, vì vậy con cũng nói như vậy”, “Người kia đã nói điều này 50 lần, nhưng con chỉ nói một lần thôi”. Rồi con đặt những lời rất ngọt ngào trước mặt Người Cha. Con nói “Baba ơi, ít ra Người nên hiểu một chút! Con sẽ phải nhẫn nhịn tất cả những chuyện đó đến mức độ nào nữa đây? Chúng con vẫn là người nỗ lực, vì vậy chúng con sẽ có cảm xúc một chút, phải không?”. Con bắt đầu giải thích cho Cha theo cách này. Con kể nhiều câu chuyện cho những ai là công cụ ở đây. “Nó như thế này, nó như thế kia…”. Con lần tràng hạt “Nó như thế này…”.
BapDada liên tục đưa ra dấu hiệu rằng con phải nói những điều như thế ngắn ngọn thôi, chỉ vài từ thôi, đừng đưa ra lời giải thích dài dòng. Những điều lãng phí thì đầy hương vị, chúng rất thú vị, cũng giống như thức ăn vậy, con rất thích đồ ngọt và chua. Tuy nhiên, nếu thức ăn nhạt nhẽo, nếu thức ăn đạm bạc, con nói rằng “Chúng con ăn thứ này hoài”. Vì vậy, trong khi tiến lên, sở thích của con trong việc nghe, nói và làm những điều lãng phí, suy nghĩ lãng phí gia tăng, rồi con nghĩ “Con đã không muốn, nhưng họ muốn nói với con, vì vậy con mới bảo là OK. Hãy để con lắng nghe họ, giúp cho trái tim họ trống rỗng điều đó”. Trái tim người kia trở nên trống rỗng, nhưng con lại chất đầy trái tim mình. Bằng cách liên tục chất chứa trong trái tim con dù chỉ một chút, con tạo ra tâm ấn. Sau đó, khi con có tâm ấn này, thậm chí con không nhận ra rằng điều đó là sai. Tâm ấn lãng phí này chấm dứt sức mạnh phân định của trí tuệ con. Vì thế, cách dễ dàng nhất để liên tục hài lòng là liên tục giữ thành quả đặc biệt này, thành quả đặc biệt kia ở trước mặt con, bởi vì con không bao giờ quên bất kỳ thành quả nào. Con có thể quên những điểm kiến thức, nhưng con không thể quên thành quả của con.
Con đã nhận được gì từ Người Cha? Con đã nhận được bao nhiêu từ Người Cha? Con thích sự đa dạng mà, phải không? Con không thích cùng một điều vào mọi lúc. Vì vậy, hãy nhìn vào thành quả của con: Con có được bao nhiêu thành quả, kho báu từ kiến thức này? Con đã đạt được bao nhiêu sức mạnh bằng cách có yoga? Con có được bao nhiêu thành quả là các đức hạnh thánh thiện? Con có được bao nhiêu thành quả cho việc duy trì niềm hân hoan say sưa và niềm hạnh phúc theo cách thực tế? Đó là một danh sách dài, phải không? Con cũng đã được bảo cho biết trước kia rằng con phải duy trì sự hài lòng bằng cách giữ thành quả – là bất kỳ đức hạnh nào – ở trước mặt con. Bởi vì khi con đón nhận dù chỉ một đức hạnh, nó giống như là cách các thói tật có mối quan hệ sâu sắc với nhau vậy. Bề ngoài, khi con tức giận, cùng với sự tức giận, nếu con kiểm tra bên trong, cũng sẽ có cả tham lam và cao ngạo bên trong con. Chúng đều là bạn đồng hành của nhau. Một số hiển hiện rõ ràng, còn một số thì ẩn. Vì vậy, các đức hạnh cũng có mối liên hệ với nhau. Con có thể để cho một đức hạnh nào đó hiển hiện rõ ràng, đức hạnh khác cũng sẽ ẩn dưới đức hạnh ấy. Vì vậy, mỗi ngày, chắc chắn hãy trải nghiệm con là hiện thân của thành quả này hoặc thành quả khác. Khi con có thành quả ở dạng hiển hiện rõ ràng, tình trạng thiếu thành quả sẽ chấm dứt và con sẽ liên tục hài lòng.
Thật ra, trong thế giới đời thường cũng thế, mọi người mong muốn những thành quả chính yếu nào? 1. Mọi người đều mong muốn đạt được tên tuổi cho bản thân. 2. Được nể trọng. 3. Danh dự. Họ đều mong muốn có tên tuổi, được nể trọng và danh dự. Còn con thì mong muốn điều gì? Con cũng mong muốn điều này chứ? Con không muốn những điều hữu hạn, con chỉ mong muốn điều vô hạn mà thôi.
Con người trên thế giới chạy đuổi theo sau những thứ hữu hạn. Tuy nhiên, hãy nhìn vào tên của con đi; có ai khác trên thế giới có được tên gọi hướng thượng như của con không? Vì vậy, hãy nhìn vào tên của con. Điểm đặc biệt chính yếu trong tên của con là: Ai nhẩm niệm tên của con? Đích thân Thượng Đế đang nhẩm niệm tên của con. Vậy thì tên gọi nào có thể vĩ đại hơn tên gọi này? Ngay cả vào lúc này, trong kiếp cuối cùng này, nhiều linh hồn đang tạo ra sinh kế của mình dựa trên cái tên này. Con là Brahmin, phải không? Vì vậy, với cái tên “Brahmin”, những ai là brahmin trên danh nghĩa (brahmin đời thường) thì cũng đang kiếm được rất nhiều tiền cho đến tận ngày nay. Hiện tại, những ai chỉ là brahmin trên danh nghĩa (brahmin đời thường) cũng được xem là hướng thượng. Có rất nhiều lời ca ngợi về cái tên của con. Cái tên của con đã trở nên thật hướng thượng, đây là lý do vì sao con không được chạy đuổi theo sau bất kỳ cái tên hữu hạn nào. “Chưa từng có ai nhắc đến tên của con trong bất cứ việc gì. Tên của con luôn là cuối cùng. Con là người làm mọi công việc phục vụ, và tên của người khác thì được nhắc đến”. Vì vậy, đừng chạy đuổi theo sau cái tên hữu hạn. Tên của con luôn hướng thượng trong trái tim của Baba. Bởi vì tên của con ở trong trái tim Người Cha, thế thì có thành vấn đề gì nếu như tên của con không được nhắc đến trong bất kỳ công việc phục vụ nào, bất kỳ chương trình nào, hay bất kỳ điều gì? Tên của con ở trong trái tim Người Cha. Trên con đường thờ cúng, người ta thể hiện ra hình ảnh Hanuman. Hanuman có ai trong tim anh ta? Anh ta có Rama. Tuy nhiên, có gì trong tim Người Cha? (Những đứa con) Vậy, con có phải là con cái không? Tất cả các con đều được bao gồm. Con đã nhìn thấy điều này chưa? Con có chắc không? Điều gì xảy ra nếu thỉnh thoảng tên của con bị bỏ sót? Tên của tất cả các con được đề cập đến. Vậy, tại sao con lại chạy đuổi theo sau những cái tên khác? Bởi vì đối với đa số, chính tên tuổi, sự nể trọng hoặc danh dự làm cho con sa ngã, và cũng chính nó làm gia tăng niềm hân hoan say sưa của con. Vì vậy, hãy nhìn vào nó ở khía cạnh thành quả. Chẳng hạn như, nếu tên của con là thầm lặng vì một vài lý do, con nghĩ rằng tên của con nên được tuyên dương, đúng là tên của con nên được tuyên dương, nhưng vì một vài tài khoản nghiệp hoặc tâm ấn của linh hồn khác, tên của con không được tuyên dương, con có thể đúng và người khác có thể sai, tuy nhiên tên của người khác vẫn được tuyên dương trong khi con thì không, thì tên của con được ấn định trong chuỗi hạt chiến thắng. Vì thế, đừng bận tâm về chuyện đó. Maya đến trong hình dạng này nhiều lần hơn nữa. Vì thế, vào lúc này, thậm chí nếu do vô tình tên của con bị bỏ sót, không thành vấn đề, vì tên của con không thể bị bỏ sót trong chuỗi hạt chiến thắng. Trước hết sẽ là tên của con. Vì vậy, hãy nhớ đến lời ca ngợi về tên của con: tên của con ở trong tim của Cha và ở trong chuỗi hạt chiến thắng; tên của con đang làm công việc phục vụ cho đến lúc cuối cùng.
Con nhận được bao nhiêu sự nể trọng? Ngay cả Thượng Đế cũng đã giữ con ở phía trước Người. Những đứa con trước. Vì vậy, đích thân Người Cha đã trao cho con rất nhiều sự nể trọng. Con đã nhận được rất nhiều sự nể trọng và bằng chứng cho điều đó chính là những hình ảnh không sống của con được ca ngợi rất nhiều ngay cả trong kiếp cuối cùng này. Dù biết hay không biết, con người nhìn vào hình ảnh của những vị thần với rất nhiều sự nể trọng. Ngay cả vào lúc này, họ có sự nể trọng hướng thượng nhất dành cho hình ảnh của con. Đây là bằng chứng về con. Bởi vì hình ảnh của con thật xứng đáng được nể trọng và xứng đáng được tôn thờ, cho nên người mà con dành cho họ sự nể trọng cũng được xem là xứng đáng được tôn thờ. Họ luôn nói “Người này xứng đáng được tôn thờ bởi chúng tôi – người xứng đáng được tôn thờ”. Vì vậy, bằng chứng thực tế về con là con người có rất nhiều sự nể trọng dành cho hình ảnh của con, và bởi vì sự nể trọng này dành cho hình ảnh sống của con, họ trao sự nể trọng cho hình ảnh không sống của con. Nếu hình dáng sống của con đã không nhận được sự nể trọng, thì làm sao những hình ảnh không sống kia có thể nhận được sự nể trọng? Người Cha luôn nói “Những đứa con trước”. Những đứa con hai lần xứng đáng được tôn thờ trong khi Người Cha được tôn thờ theo chỉ một cách. Vì thế, sự nể trọng dành cho con vĩ đại hơn sự nể trọng dành cho Người Cha. Vì vậy, con đã nhận được sự tôn kính hướng thượng đến như thế. Mỗi khi bất kỳ khía cạnh hữu hạn nào liên quan đến sự nể trọng trỗi dậy, hãy nghĩ “Sự tôn kính từ các linh hồn sẽ có nghĩa lý gì, trong khi tôi đã nhận được sự tôn kính từ Linh Hồn Tối Cao?”. Đừng nghĩ “Con làm rất nhiều và vẫn không ai dành cho con sự tôn kính hoặc hỏi han con về bất cứ chuyện gì!”. Nghĩ theo cách như vậy là lãng phí. Bất cứ điều gì hữu hạn mà con chạy đuổi theo sau thì giống như là cái bóng. Mỗi khi con cố gắng bám đuổi theo cái bóng, con có thể bắt lấy nó không hay là nó chạy xa hơn nữa? Tên tuổi và sự nể trọng hữu hạn giống như là cái bóng. Chúng xuất hiện dưới ánh mặt trời của Maya, nhưng thật ra chúng chẳng là gì cả. Vì vậy, con đã nhận được tên tuổi, con đã nhận được sự nể trọng, và con hãy nhìn xem con được trao cho bao nhiêu danh dự! Hãy nhớ con đã nhận được danh dự nhiều bao nhiêu và ai đã làm cho con ngồi trông thật đáng kính như vậy! Người Cha. Con được đặt ngồi trên ngai vàng trái tim của Người Cha. Danh dự vĩ đại nhất là vị trí cai trị. Vì vậy, con đã nhận được ngai vàng và vương miện, phải không? Con được đặt ngồi trên ngai vàng trái tim của Linh Hồn Tối Cao, vậy thì điều gì có thể vĩ đại hơn danh dự này?
Thỉnh thoảng con mắc phải sai lầm nhỏ khi đưa ra quyết định. Danh dự thật, danh dự tâm linh, sẽ không bao giờ để cho con cảm thấy bị lăng mạ. Nó sẽ không mang đến cho con bất kỳ cảm giác bị xúc phạm nào, nhưng thi thoảng con làm gì? Thật ra, đó là sự cao ngạo, nhưng con nghĩ rằng con phải duy trì danh dự của con, rằng con phải duy trì danh dự ấy; thật tốt để duy trì danh dự của con, nhưng hãy kiểm tra thật kỹ xem đó có phải là danh dự của con không, hay là sự cao ngạo của con. Thỉnh thoảng, con xem sự cao ngạo của con là danh dự của con, nhưng rồi con không thể khiêm tốn. Dấu hiệu của cao ngạo là con có thể xem danh dự của con là thật, trong khi người khác xem đó là cao ngạo, vì vậy mỗi khi ai đó nói điều gì đó, con sẽ cảm thấy bị lăng mạ. Những ai có sự cao ngạo sẽ nhanh chóng cảm thấy bị xúc phạm. Kể cả khi ai đó nói đùa điều gì đó, họ sẽ cảm thấy bị xúc phạm. Đây là dấu hiệu của sự cao ngạo. Chúng sẽ nghĩ “Không, tôi không phải như thế. Họ không nên nói như thế”. Vì vậy, hãy đưa ra quyết định chính xác. Vào lúc ấy, con tạo ra điểm yếu trong việc đưa ra quyết định đúng. Thay vì quyết định là chính xác, nó bị trộn lẫn, tuy nhiên con vẫn xem nó là chính xác. Thông thường, được bảo rằng “Người này rất tốt, nhưng cách nói năng, ngồi, đi lại… của người này có vẻ như rất cao ngạo”. Thậm chí khi ai đó nói như vậy, có cảm giác bị xúc phạm. Vì vậy, con cũng hãy kiểm tra sự khác biệt giữa lòng tự trọng và sự cao ngạo. Do đó, hãy liên tục giữ cho điều này hiển hiện rõ ràng: lòng tự trọng và danh dự của con vĩ đại đến dường nào. Liên tục giữ cho tên tuổi, sự nể trọng và danh dự vô hạn này hiển hiện rõ ràng. Đừng để chúng bị mất hút, mà giữ cho chúng hiển hiện rõ ràng.
Thỉnh thoảng có sự bất cẩn trong việc tưởng nhớ – “Dù gì tôi cũng thuộc về Người Cha, vì vậy tôi không cần nhớ đến Người”. Tuy nhiên, khi suy nghĩ xuất hiện, con có thể trải nghiệm thành quả. Tương tự như vậy, hãy giữ mình tỉnh táo trong mọi khía cạnh liên quan đến việc thực hành. Đừng bất cẩn bởi vì thời gian đang đến gần, và thời gian trao cho con sự lưu ý nào? Trở nên ngang bằng và trở nên hoàn hảo. Vì thế, hãy nhìn vào thử thách của thời gian và trở nên tràn đầy mọi thành quả. Achcha.
Gửi đến những linh hồn ở khắp bốn phương, những linh hồn liên tục là hiện thân của mọi thành quả; gửi đến những linh hồn hướng thượng liên tục giữ mình hài lòng và mãn nguyện; gửi đến những linh hồn gần gũi, liên tục trải nghiệm bản thân có quyền đối với tên tuổi, sự nể trọng và danh dự hướng thượng; gửi đến những linh hồn mãn nguyện, trao cho mọi người ánh sáng và sức mạnh từ sóng rung động hài lòng… nỗi nhớ niềm thương và lời chào namaste của BapDada.
Chúc phúc:
Mong con là hiện thân của tưởng nhớ và hiện thân của sức mạnh, trải nghiệm bản thân con tràn đầy trong mỗi giây và liên tục an toàn.
Liên tục giữ cho bản thân con tràn đầy những kho báu con đã nhận được từ BapDada vào thời kỳ Chuyển giao. Bởi vì con tràn đầy, cho nên chẳng điều gì khác có thể xâm nhập vào con. Con không thể nói rằng con không có sức mạnh khoan dung hoặc sức mạnh tĩnh lặng, rằng con chỉ hơi tức giận hoặc hung hăng một chút thôi. Kẻ thù tỏ ra hung hăng khi con bất cẩn, hoặc là con đã không bấm chiếc khóa kép. Hãy bấm chiếc khóa kép – tưởng nhớ và phục vụ, trở thành hiện thân của tưởng nhớ, rồi con sẽ mạnh mẽ và liên tục an toàn.
Khẩu hiệu:
Để xây dựng nên thế giới mới, hãy làm cho trạng thái của con trở nên khiêm tốn và mang tính xây dựng.
*** Om Shanti ***