Để trở nên ngang bằng với Người Cha, hãy có sự quyết tâm trong hai điều: duy trì lòng tự trọng và trao sự tôn trọng cho mọi người
Hôm nay, BapDada đang nhìn thấy gia đình Brahmin nhỏ và thế giới Brahmin nhỏ đáng yêu nhất, ngọt ngào nhất của Người. Thế giới nhỏ này thật là độc đáo và cũng thật đáng yêu! Tại sao nó thật đáng yêu? Bởi vì mọi linh hồn trong thế giới Brahmin này đều là linh hồn đặc biệt. Về bề ngoài, các con, những linh hồn, trông có vẻ bình thường, nhưng điểm đặc biệt vĩ đại nhất của các con, những linh hồn Brahmin là con đã nhận ra Linh Hồn Tối Cao bằng trí tuệ thánh thiện của con. Kể cả đó là người 90 tuổi bị bệnh, không phải là VVIP, không ai ngoại trừ các con, những Brahmin, có trí tuệ thánh thiện và con mắt thánh thiện nhận ra được Linh Hồn Tối Cao. Tại sao tất cả các con, những bà mẹ, lại đến đây? Cho dù đôi chân của con có hoạt động hay không, con vẫn đến đây. Bởi vì con đã nhận ra Người cho nên con đã đến đây! Không ai, ngoại trừ các con, có thể có được con mắt hoặc trí tuệ nhận biết. Tất cả các con, những bà mẹ, hát lên bài hát này, phải không? “Chúng con đã nhìn thấy! Chúng con đã đạt được!”. Các con, những bà mẹ, có niềm hân hoan say sưa này không? Con đang vẫy tay. Tốt lắm! Các con, những Pandava, có niềm hân hoan say sưa này không? Tất cả các con dẫn đầu lẫn nhau. Không điều gì bị thiếu ở các Shakti và không điều gì đang bị thiếu ở các Pandava. Tuy nhiên, BapDada hạnh phúc khi nhìn thấy cái thế giới nhỏ này đáng yêu như thế nào! Khi con gặp nhau, các con, những linh hồn, xuất hiện trông thật đáng yêu!
Hôm nay, BapDada đang lắng nghe bài hát từ trái tim của tất cả các linh hồn ở vùng đất này và ở nước ngoài: “Baba ơi, Baba ngọt ngào! Chúng con biết và chúng con đã nhìn thấy!”. Những đứa con đến từ mọi nơi đã nghe bài hát này và tan hòa vào niềm hạnh phúc, tan hòa vào Đại Dương Yêu Thương. Tất cả những đứa con ở khắp mọi nơi không ở đây trong hình dáng hữu hình thì đang ở trước mặt BapDada thông qua trái tim và thông qua ánh nhìn drishti của chúng. BapDada cũng đang nhìn thấy những đứa con ở xa trong hình dáng hữu hình đang ở riêng tư trước mặt Người. BapDada mất bao lâu để tiến đến đây và đi một vòng, dù ở vùng đất này hay ở nước ngoài? Đáp lại, BapDada đang trao cho tất cả những đứa con ở khắp mọi nơi muôn triệu, triệu, triệu lần nỗi nhớ và niềm thương. Trong khi nhìn vào những đứa con ở khắp mọi nơi, Baba chỉ đang nhìn thấy một suy nghĩ trong tim mỗi người. Mọi người đang nói với đôi mắt của mình: “Chúng con nhớ bài tập về nhà trong vòng sáu tháng mà Thượng Đế đã giao cho chúng con”. Tất cả các con cũng nhớ đến điều này, phải không? Con đã không quên, phải không? Các con, những Pandava, có nhớ không? Con có nhớ điều này thật tốt không? Tại sao BapDada lại đang nhắc nhở con về điều này hết lần này đến lần khác? Lý do cho điều này là gì? Con đang nhìn thấy thời gian, và các con, những linh hồn Brahmin, cũng đang nhìn thấy bản thân mình. Tâm trí con đang trở nên trẻ hơn, và cơ thể con đang trở nên già đi! Con có thể nghe được tiếng gọi của thời gian và tiếng gọi của các linh hồn thật rõ ràng. Vì thế, BapDada đang thấy rằng tiếng gọi từ trái tim của các linh hồn đang gia tăng: “Hỡi Đấng ban tặng hạnh phúc! Hỡi Đấng ban tặng bình an! Hỡi Đấng ban tặng niềm hạnh phúc đích thực! Hãy trao cho chúng con một giọt bình an và hạnh phúc!”.
Hãy xem những người đang cầu gọi xếp hàng dài bao nhiêu? Tất cả các con nghĩ rằng sự hiển lộ Người Cha nên diễn ra thật sớm. Bởi vì tất cả các con đều có suy nghĩ này, tại sao sự hiển lộ này vẫn còn bị trì hoãn? Con có mong muốn này trong tim con và con cũng nói rằng “Con muốn trở nên ngang bằng với Cha”. Con muốn trở nên như thế này, phải không? Con có muốn trở nên như thế này không? Achcha, thế thì tại sao con lại không trở nên như thế này? BapDada đã bảo con rằng con phải trở nên ngang bằng với Cha. Hai câu hỏi – “Trở thành gì?” và “Làm thế nào để trở nên như thế?” – không khởi lên, bởi vì cả hai câu hỏi này đều được bao hàm trong ý “trở nên ngang bằng” (saman). Con có câu trả lời cho việc con phải trở thành gì. Con phải trở nên ngang bằng với Cha. Con sẽ trở nên như thế bằng cách nào?
Hãy theo Người Cha: những bước chân của Người Cha và người mẹ! Người Cha vô thể và người mẹ hữu hình, Brahma. Con không biết cách đi theo Người Cha và người mẹ hay sao? Trong thế giới ngày nay, thậm chí người mù còn có thể đi theo người mù. Đã từng được thấy rằng bằng cách đi theo âm thanh của cây gậy, họ có thể đi thật xa. Con chính là những chủ nhân toàn năng. Con là người có con mắt thứ ba và là người biết về ba khía cạnh thời gian. Làm theo thì không phải là chuyện lớn đối với con. Đây có phải là điều khó đối với con không? Nói đi nào! Đây có phải là điều khó không? Không khó, nhưng nó lại trở nên như thế. BapDada đi một vòng khắp nơi và thấy rằng mỗi một linh hồn Brahmin, dù ở trung tâm hay ở nhà, đều giữ nhiều tấm hình của cha Brahma. Cho dù con nhìn đi đâu, chỉ có những bức hình, dù đó là người cha avyakt hay là cha Brahma. Tốt lắm. Tuy nhiên, BapDada thắc mắc con có thể nhớ đến nhân cách (charitra) bằng cách nhìn vào tấm hình (chitra), vậy mà con không thể trở nên như thế được hay sao. Con chỉ nhìn vào tấm hình thôi ư? Bằng cách nhìn vào tấm hình, con nên được truyền cảm hứng. BapDada đang không nói với con bất cứ điều gì ngoại trừ một từ. Chỉ đơn giản là đi theo, đó là tất cả! Đừng suy nghĩ quá nhiều hoặc lên nhiều kế hoạch. “Không phải thế này! Mình nên làm điều kia. Mình không nên làm như thế này! Mình nên làm như thế kia!”. Không, con chỉ cần sao chép những gì Người Cha đã làm. Con không biết cách sao chép ư? Ngày nay, khoa học đã phát minh ra máy photocopy. Họ đã phát minh ra chiếc máy này, phải không? Con có chiếc máy photocopy, phải không? Vì thế con có tấm hình của cha Brahma ở đây. Hãy giữ chúng thật tốt! Hãy giữ những tấm hình lớn. Con có thể giữ chúng, nhưng ít ra hãy trở thành bản sao!
Vì thế, BapDada đã nhìn thấy điều này trong khi đi một vòng khắp mọi nơi. Con yêu thích tấm hình hay là nhân cách đây? Con có suy nghĩ, con có lòng nhiệt tình và con cũng có mục tiêu nữa. Con cần điều gì khác đây? BapDada đã thấy rằng để cố định cái gì đó một cách vững chắc, nó phải được cố định ở cả bốn góc. Vì thế, BapDada thấy rằng ba góc đang rất chắc chắn, giờ chỉ còn một góc phải được làm cho vững chắc. Con có suy nghĩ, con có lòng nhiệt tình và con cũng có mục tiêu. Nếu con hỏi bất kỳ ai trong số họ rằng họ muốn trở thành gì, họ sẽ nói rằng họ muốn trở nên ngang bằng với Cha. Không ai nói rằng họ muốn trở thành điều gì đó thua kém hơn Người Cha; không chút nào! Họ muốn trở nên ngang bằng. Điều này thật tốt. Con cố gắng làm cho góc này trở nên vững chắc, nhưng khi con tiến lên, nó trở nên lơi lỏng. Góc ấy chính là lòng quyết tâm. Con có suy nghĩ và con có mục tiêu, nhưng khi tình huống trái ngang xuất hiện, con xem đó như là vấn đề, nó làm suy yếu lòng quyết tâm của con. Lòng quyết tâm là điều mà con không bao giờ được từ bỏ trong suy nghĩ của mình, cho dù con có phải chết. Có thể con phải cúi mình, có thể con phải chết, có thể con phải khuôn đúc mình trong cuộc sống, có thể con phải nhẫn nhịn, có thể con phải lắng nghe, nhưng con không được từ bỏ suy nghĩ của con. Đây được gọi là lòng quyết tâm. Khi những đứa con nhỏ đến ở Om Nivas, Brahma Baba từng trêu chọc chúng. Để làm cho chúng trở nên vững mạnh, ông ấy hỏi chúng “Con sẽ uống nhiều nước chứ? Con sẽ ăn nhiều ớt chứ? Con sẽ không e sợ, phải không?”. Rồi ông ấy vỗ tay trước mặt chúng. (Họ sẽ thua nếu họ nháy mắt!) Theo cách này, cha Brahma đã làm cho những đứa con nhỏ trở nên vững mạnh. Cho dù bao nhiêu vấn đề đến, con mắt suy nghĩ của con không nên dao động! Đấy là những quả ớt đỏ và bình nước, khi đó con vẫn là những đứa con nhỏ. Giờ tất cả các con đã trưởng thành, phải không? Vì thế, kể cả hôm nay, BapDada đang hỏi con “Con có suy nghĩ quyết tâm không? Con có lòng quyết tâm trong suy nghĩ của con rằng con phải trở nên ngang bằng với Cha không?”. Không phải là con sẽ trở nên như thế, mà chắc chắn con đang trở nên như thế. Achcha! Giờ con có thể vẫy tay! Những ai có TV, hãy chụp lại tấm hình! Chiếc TV nên hữu ích, phải không? Con hãy giơ tay cao lên! Achcha, kể cả các bà mẹ cũng đang giơ tay lên. Những đứa con đang ngồi ở phía sau, hãy giơ tay cao hơn! Achcha. Tốt lắm! Những đứa con đang ngồi trong cabin đang không giơ tay lên. Những ai đang ngồi trong cabin chính là những công cụ. Achcha. Con đã giơ tay lên trong một thời gian ngắn và làm vui lòng BapDada.
Giờ đây, BapDada mong muốn những đứa con làm một điều. Người không chỉ muốn nói với con về một điều, mà Người muốn con làm một điều. Con chỉ cần đưa sự quyết tâm vào tâm trí của con. Đừng làm suy yếu suy nghĩ của con vì những chuyện vặt vãnh. Thậm chí nếu ai đó phỉ báng con, ghét bỏ con, thiếu tôn trọng hoặc lăng mạ con, khiến cho con đau khổ, những mong ước tốt lành của con không bao giờ được ngưng lại. Con đưa ra thách thức và nói rằng con là người chuyển hóa thế giới, người chuyển hóa Maya và vật chất. Con nhớ nghề nghiệp của con, phải không? Con là người chuyển hóa thế giới, phải không? Thậm chí nếu như, do bị ảnh hưởng bởi tâm ấn của mình, ai đó khiến cho con đau khổ, làm tổn thương con hoặc làm cho con chao đảo, con không thể chuyển hóa điều phiền muộn thành hạnh phúc hay sao? Con không thể chịu đựng những lời phỉ báng hay sao? Con không thể thay đổi lời phỉ báng thành hoa hồng sao? Con không thể chuyển hóa vấn đề thành suy nghĩ trở nên ngang bằng với Cha sao? Tất cả các con có nhớ khi con bước vào kiếp sinh Brahmin và con đã có niềm tin không? Dù con mất một giây hay một tháng, khi con có niềm tin, trái tim con nói “Con là của Baba và Baba là của con!”. Con đã có suy nghĩ này, phải không? Con đã trải nghiệm điều này, phải không? Vào lúc đó, con đã đưa ra thách thức với Maya và nói rằng con sẽ trở thành người chinh phục Maya. Con đã đưa ra thách thức này với Maya chứ? Con có muốn trở thành người chinh phục Maya hay không? Con là người chinh phục Maya mà, phải không? Hay là những người khác đến sẽ trở nên như thế? Bởi vì con đã thách thức Maya, cho nên những vấn đề này, những tình huống này và biến động này đều là những hình dáng đường bệ của Maya. Maya sẽ không đến trong hình dáng nào khác. Con phải trở thành người chinh phục những hình dáng này của Maya. “Tình huống sẽ không thay đổi, trung tâm sẽ không thay đổi, nơi chốn sẽ không thay đổi, linh hồn sẽ không thay đổi, nhưng tôi phải thay đổi”. Mọi người rất thích câu khẩu hiệu của con. “Chúng tôi không có ý muốn trả thù bất kỳ ai, nhưng chắc chắn chúng tôi sẽ thay đổi”. Đây là câu khẩu hiệu cũ. Maya sẽ đến thậm chí còn nhiều hơn trong hình dáng mới và đường bệ. Con đừng e sợ! BapDada đang nhấn mạnh cho con rằng Maya sẽ đến trong những hình dáng như thế, và bà ấy đang đến. Bà ấy sẽ đến theo cách mà thậm chí con sẽ không nhận ra rằng đó là Maya. Con sẽ nói “Dadi ơi, chị không hiểu đâu! Đây không phải là Maya! Đây là điều gì đó rất thật!”. Bà ấy sẽ đến trong hình dáng thậm chí còn đường bệ hơn nữa. Con đừng e sợ! Tại sao? Liệu rằng kẻ thù, dù chiến thắng hay bị đánh bại, lại không sử dụng vũ khí lớn hoặc nhỏ mà mình có hay sao? Hay là người ấy sẽ không sử dụng vũ khí? Người ấy sẽ sử dụng vũ khí. Do đó, Maya cũng sẽ đến hồi kết thúc. Tuy nhiên, sự kết thúc của bà ấy đến gần đến mức độ nào, theo đó bà ấy đang sử dụng và sẽ sử dụng vũ khí của mình theo nhiều cách mới mẻ khác nhau nhiều chừng ấy. Rồi bà ấy sẽ phủ phục dưới chân con! Trước tiên, bà ấy sẽ cố gắng làm cho con phủ phục, rồi chính bà ấy sẽ phủ phục. BapDada đang làm cho con chú trọng vào một từ ở đây hết lần này đến lần khác. Mục tiêu của con là trở nên ngang bằng với Người Cha. Để làm được như vậy, con hãy duy trì lòng tự trọng của mình. Trao đi sự tôn trọng nghĩa là nhận được sự tôn trọng. Con sẽ không nhận được nó bằng cách lấy nó, mà trao nó đi nghĩa là nhận được nó. Không đúng khi nói rằng ai đó nên trao cho con sự tôn trọng. Trao đi sự tôn trọng nghĩa là nhận được sự tôn trọng. Vì vậy, lòng tự trọng không phải là kiểu tự trọng được dựa trên ý thức cơ thể, mà đó là lòng tự trọng của cuộc đời Brahmin, lòng tự trọng của linh hồn hướng thượng, lòng tự trọng về việc trở nên hoàn thiện. Vì thế, con hãy duy trì lòng tự trọng của mình; đừng bắt lấy sự tôn trọng. Trao đi sự tôn trọng nghĩa là nhận được sự tôn trọng. Hãy có lòng quyết tâm trong hai điều này. Cho dù ai đó có cố gắng bao nhiêu để lay chuyển lòng quyết tâm của con, con cũng đừng để cho lòng quyết tâm của con bị suy yếu. Hãy làm cho lòng quyết tâm của con trở nên vững mạnh. Trở nên không bị lay chuyển! Chỉ sau đó con sẽ có thể làm tròn lời hứa sáu tháng mà con đã hứa với BapDada. Con nhớ lời hứa của con mà, phải không? Đừng tiếp tục đếm và nói rằng 15 ngày đã qua đi và giờ còn 5½ tháng nữa thôi! Khi con có cuộc trò chuyện từ tim đến tim, và con có cuộc trò chuyện từ tim đến tim vào giờ amrit vela, con kể những điều rất hay ho cho BapDada nghe. Con biết con nói với Người điều gì mà, phải không? Hãy có sự quyết tâm! Đừng quyết tâm với những điều sai, như: “Con có niềm tin kiên định. Con phải trở nên tức giận”. Đừng làm như thế! Tại sao? Ngày nay, ở phần lớn các con, BapDada nhận được báo cáo về những loại giận dữ khác nhau. Có rất ít giận dữ trong hình dáng thô, nhưng có dấu vết của nhiều kiểu giận dữ khác nhau. Con hãy tổ chức lớp học có bao nhiêu loại giận dữ. Rồi con nói gì? “Đó không phải là ý định của con, và cũng không phải là cảm nhận của con. Con chỉ buộc miệng nói ra như thế thôi!”. Con hãy tổ chức lớp học về chủ đề này!
Nhiều giáo viên đã đến! (1200 giáo viên đã đến!) Nếu 1200 người này đều có suy nghĩ quyết tâm, có khả năng sự chuyển hóa sẽ diễn ra vào ngày mai. Rồi sẽ không có nhiều biến cố. Mọi người đều sẽ an toàn. Các giáo viên, con hãy giơ tay lên! Có nhiều người các con! Là giáo viên nghĩa là trở thành công cụ, là nền móng. Nếu nền móng vững chắc, nghĩa là nếu nền móng kiên định, toàn bộ cái cây sẽ ổn. Ngày nay, mọi người, cả ở thế giới ngoài kia và trong thế giới Brahmin, đều muốn có lòng can đảm và tình yêu đích thực – không phải là tình yêu có điều kiện, mà là tình yêu vô vị lợi. Một là tình yêu đích thực, và hai là lòng can đảm. Chẳng hạn như, có thể ai đó đã làm điều gì đó do bị ảnh hưởng bởi tâm ấn của mình, nó gây ra 95% chao đảo, nhưng người ấy đã làm tốt 5% kia. Nếu con nhìn vào 5% điều tốt đẹp kia và khích lệ người ấy bằng cách nói rằng người ấy đã làm rất tốt, nói với người ấy rằng người ấy phải làm cho phần còn lại trở nên đúng đắn, người ấy sẽ không cảm thấy quá nhạy cảm. Còn nếu như con nói “Tại sao bạn lại làm như thế này? Không được làm như thế này! Bạn không thể làm nó như thế!”, bởi vì người ấy đã bị ảnh hưởng bởi tâm ấn của mình và đã yếu rồi, cho nên người ấy cũng sẽ trở nên hồi hộp. Người ấy sẽ không thể nào tiến bộ. Trước tiên, hãy khích lệ dựa trên mức 5% của người ấy. “Đó là điều thật hay ở bạn!”. Con có thể làm tốt điều đó! Bằng cách giải thích cho người ấy sau khi xem xét thời gian và trạng thái của người ấy, người ấy sẽ được chuyển hóa. Hãy khích lệ người ấy, bởi vì các linh hồn đang bị ảnh hưởng do không có lòng can đảm. Người Cha đã chuyển hóa con như thế nào? Người có nói với con về điểm yếu của con không, nói rằng con thói tật, rằng con dơ bẩn? Người có nói thế này không? Người đã nhắc nhở mỗi người các con rằng con là linh hồn, và nhận thức hướng thượng này đã mang đến sức mạnh và đã chuyển hóa con. Con hãy nhắc nhở họ và khích lệ họ. Nhận thức này sẽ tự động mang đến sức mạnh. Con có hiểu không? Vì vậy, giờ con sẽ trở nên ngang bằng, phải không? Con chỉ cần nhớ điều này “Noi theo gương mẹ và Cha”. Con chỉ cần làm những gì Người Cha làm. Con chỉ cần đặt bước chân của con vào bước chân của Người. Rồi con sẽ trải nghiệm được việc trở nên ngang bằng dễ như thế nào. Vở kịch tiếp tục cho con thấy những trò chơi nhỏ. Con không đặt dấu chấm cảm, phải không? Achcha.
Những tấm thiệp, những cánh thư và những bài hát từ trái tim của nhiều đứa con đã tiến đến BapDada. Tất cả các con đều nói “Hãy gửi trao sự tưởng nhớ của tôi, hãy gửi trao tình yêu thương của tôi”. Vì thế, Người Cha cũng nói “Cũng hãy gửi trao nỗi nhớ và niềm thương của Ta”. Người Cha nhớ con và con cũng nhớ Người, bởi vì trong cái thế giới nhỏ này, chỉ có BapDada và con, không có sự mở rộng nào khác. Vì vậy, con sẽ nhớ đến ai? Những đứa con nhớ đến Người Cha và Người Cha cũng nhớ đến những đứa con. Vì thế, BapDada đang trao thật nhiều, thật nhiều, thật nhiều nỗi nhớ và niềm thương cho tất cả những đứa con ở vùng đất này và ở nước ngoài. Achcha.
Gửi đến tất cả những linh hồn đặc biệt ở khắp mọi nơi trong thế giới Brahmin; gửi đến những ngôi sao của thành công, liên tục đạt được thành công thông qua lòng quyết tâm; gửi đến những linh hồn hoàn thiện, đáp ứng tiếng gọi của thời gian và tiếng gọi của các linh hồn bằng cách làm cho bản thân trở nên hoàn thiện; gửi đến những ai khích lệ những linh hồn yếu đuối đang bị ảnh hưởng bằng cách trao cho họ lời chúc phúc can đảm; gửi đến những linh hồn xứng đáng đối với sự giúp đỡ của Người Cha; gửi đến những linh hồn chuyển hóa – chuyển hóa thế giới, chuyển hóa Maya, vật chất và những linh hồn yếu đuối – thông qua sự chuyển hóa của bản thân; gửi đến tất cả những linh hồn thuộc về thế giới Brahmin nhỏ ở khắp mọi nơi; và gửi đến những linh hồn hướng thượng đã đến đây… tình yêu thương gấp muôn, muôn, muôn triệu lần, nỗi nhớ nhung và lời chào namaste của BapDada.
Lời chúc phúc: Mong con sử dụng các tiện ích của sự tĩnh lặng để nhận ra Maya ngay từ đằng xa và xua đuổi Maya đi, trở thành người chinh phục Maya.
Maya sẽ đến cho đến khoảnh khắc sau cùng, nhưng nhiệm vụ của Maya là đến, còn nhiệm vụ của con là xua đuổi bà ấy đi ngay từ đằng xa. Nếu Maya đến và lay chuyển con, con mới xua đuổi bà ấy đi, đó cũng là sự lãng phí thời gian. Vì thế, với các tiện ích của tĩnh lặng, con hãy nhận ra rằng đó chính là Maya ngay từ đằng xa. Đừng để bà ấy tiến đến gần con. Nếu con nghĩ “Con có thể làm gì? Con có thể làm việc này như thế nào? Con vẫn là người nỗ lực”. Nghĩ như vậy giống như là dành cho Maya sự đối đãi trọng thị, rồi con sẽ trở nên phiền muộn. Do đó, hãy nhận ra Maya ngay từ đằng xa và xua đuổi bà ấy đi, rồi con sẽ trở thành người chinh phục Maya.
Khẩu hiệu: Hãy để những đường vận may hướng thượng xuất hiện, rồi sau đó những đường tâm ấn cũ sẽ biến mất.
*** Om Shanti ***