Món quà từ cuộc gặp gỡ với Thượng Đế làchiếc vương miện, ngai vàng và tilak
Hôm nay, Người Cha vô hạn đang ngắm nhìn tất cả các con trong hình thể vô hạn của con. Người Cha thì vô hạn, và tất cả các con vừa là chủ nhân vô hạn vừa là con. BapDada vui lòng khi nhìn thấy tất cả những đứa con đáng yêu và hợp tác, và những đứa con cũng hạnh phúc khi nhìn thấy Người Cha. Người Cha hạnh phúc hơn hay là những đứa con hạnh phúc hơn? Con sẽ nói gì? Cả hai ư! Đây còn được biết đến như là mela, cuộc gặp gỡ Thượng Đế. Nhiều mela (cuộc tề tựu, cuộc gặp gỡ) diễn ra, nhưng cuộc gặp gỡ với Thượng Đế chỉ diễn ra vào thời kỳ Chuyển giao. Cuộc gặp gỡ với Thượng Đế không thể diễn ra vào bất kỳ thời gian nào khác trong suốt cả Chu kỳ. Nó đang diễn ra vào lúc này và nó sẽ lại diễn ra. Tất cả các con đang tận hưởng cuộc gặp gỡ, phải không? BapDada vui lòng khi nhìn thấy vận may của những đứa con, và Người cất lên bài hát trong trái tim Người “Wah, những đứa con! Wah!”. Con chưa từng mơ về vận may này, thậm chí con chưa từng nghĩ về vận may này, nhưng giờ thì con đang trải nghiệm vận may hướng thượng một cách thực tế. Đường vận may hướng thượng đang tỏa chiếu lấp lánh trên vầng trán của mỗi người các con. Tất cả các con là những ngôi sao đang tỏa chiếu lấp lánh, phải không? Con có vận may hướng thượng này trong nhận thức của con, phải không? Tại sao đây lại là vận may hướng thượng? Bởi vì tất cả các con, những linh hồn may mắn, đã nhận được kiếp sinh Brahmin thánh thiện thông qua Đấng ban tặng vận may. Người Cha được gọi là Đấng ban tặng vận may, và Brahma cũng được gọi là người trao tặng vận may. Kiếp sinh của tất cả các con diễn ra thông qua BapDada. Vận may của người nào có Cha là Đấng ban tặng vận may thì vận may ấy thật hướng thượng!
Con đang tổ chức cuộc gặp gỡ với Thượng Đế, phải không? (Baba đang nói với những đứa con hai lần nước ngoài) Con cũng đang tổ chức lễ mừng. Tốt lắm. Nếu những đứa con hai lần nước ngoài không có mặt trong cuộc tề tựu vô hạn này, nó sẽ không phải là cuộc tề tựu vô hạn. Vì vậy, tất cả các con cũng có phần vai đặc biệt đến mức Người Cha và tất cả những đứa con đều vui lòng khi nhìn thấy con. Vì thế, vận may số một đó là nhận được kiếp sinh thông qua Đấng ban tặng vận may. Cùng với điều này, trong suốt cả Chu kỳ, từ thời kỳ Vàng đến thời kỳ Sắt, trong bất kỳ kiếp nào, có ai nhận được vận may có Linh Hồn Tối Cao là Cha, là Thầy và là Satguru, cũng như là Đấng làm tròn trách nhiệm của mọi mối quan hệ không? Giờ con đã nhận được vận may ấy. Con nói với niềm tin và niềm hân hoan say sưa rằng Đấng đang nuôi dưỡng con chính là Linh Hồn Tối Cao. Con người trên thế giới chỉ nói rằng Thượng Đế là Đấng dưỡng nuôi họ, trong khi con nói từ trải nghiệm thực tế của con rằng Thượng Đế là Cha của con, và Người là Đấng dưỡng nuôi con. Người đang dưỡng nuôi con! Con có niềm hân hoan say sưa này không? Hay là thi thoảng con quên một chút? Chuyện xảy ra đó là, trong khi tiến lên, con xem vận may hướng thượng của con là bình thường. Vận may ấy là hướng thượng, nhưng con lại xem nó là bình thường. Vì vậy, bởi vì con nghĩ rằng nó là bình thường, cho nên vẻ lấp lánh của niềm hạnh phúc và niềm hân hoan say sưa mà con nên liên tục có, con không nên quên đi dù chỉ một giây, lại biến mất. Bởi vì con đã tìm thấy Người Cha, con biết rằng Người thuộc về con và con cũng thuộc về Người, con cho rằng điều ấy là hiển nhiên. Người thuộc về con. Bởi vì Người thuộc về con, cho nên con có niềm hân hoan say sưa này; con nên có niềm hân hoan say sưa tâm linh này. Con có niềm hân hoan say sưa, nhưng thi thoảng hướng thượng, thi thoảng ở mức trung bình, và thi thoảng thì bình thường. Hãy nghĩ “Người Cha của chúng ta là Linh Hồn Tối Cao!”. Linh Hồn Tối Cao cũng là Người Thầy trực tiếp của con. Người đã trao cho con lời dạy nào? Người đã làm cho con trở thành gì? Trinetri (người có con mắt thứ ba), trikaldarshi (người nhìn thấy ba khía cạnh thời gian) và trilokinath (người biết về cả ba thế giới). Có ai khác học việc học này không? Cho đến bây giờ, con đã nghe về các bằng cấp này chưa? Con biết các bằng cấp trở thành quan tòa, luật sư, bác sĩ hoặc kỹ sư, nhưng con đã nghe về bằng cấp trở thành trilokinath, trikaldarshi, trinetri và tràn đầy kiến thức chưa? Có ai từ thời kỳ Đồng đến thời kỳ Sắt nhận được những bằng cấp này không? Con có nhận được bằng cấp này không? Con cũng đã nhận được 63 kiếp. Không ai đã nhận được nó, và không ai sẽ nhận được nó. Người Thầy của con là như thế! Cho dù các nhà khoa học thực hiện bao nhiêu cuộc thí nghiệm, thì họ vẫn không thể tiến đến Trilok (ba thế giới). Họ không thể có được kiến thức về ba thế giới, trong khi ngay cả đứa trẻ năm tuổi trong số các con cũng có thể trao kiến thức về ba thế giới. Nó cũng sẽ nói với niềm hân hoan say sưa rằng “Vâng, có vùng tinh tế và thế giới vô thể”. Vì vậy, Linh Hồn Tối Cao cũng là Người Thầy. Người đã làm cho con đạt được bằng cấp này với những lời dạy hướng thượng của Người.
Tuy nhiên, vị trí vĩ đại nhất trên thế giới là vị trí cai trị. Con cũng nhận được vị trí ấy bằng cách học. Người đã làm cho con trở thành vua. Con có phải là vua không, hay con vẫn phải trở thành vua? Con là vua, tuy nhiên con vẫn đang ngồi trên sàn nhà! Thậm chí con còn không có một ngôi nhà chắc chắn, con đang ngồi ở trong lều! Vì vậy, con hãy nhìn xem, vị trí hướng thượng nhất là vị trí cai trị; hiện tại con là người trị vì bản thân, và con cũng phải trở thành người cai trị thế giới trong tương lai. Điều này là kiên định, phải không? Ai phải cai trị? Hay là vì vua khác sẽ cai trị con? Không. Tất cả các con sẽ trở thành vua. Tất cả các con sẽ cai trị. Vậy con đã chuẩn bị thần dân của con chưa, hay là con sẽ cai trị bản thân mình thôi? Vì thế, con hãy nhìn vào vận may của mình: Linh Hồn Tối Cao là Người Thầy của con, là Đấng trao cho con vị trí cai trị. Sau đó, trong vai trò là Satguru, guru thì làm gì? Người trao cho con câu mantra. Vậy Satguru đã trao cho con câu mantra nào? Manmanabhav! Con đã nhận được câu mantra vĩ đại từ Satguru và con cũng đã nhận được mọi lời chúc phúc. Con đã nhận được bao nhiêu lời chúc phúc? Hãy nhìn vào danh sách những lời chúc phúc của con. Danh sách này rất dài. Con nhận được lời chúc phúc mỗi ngày. Con đã nhận được lời chúc phúc trong suốt một thời gian dài. Không có guru nào có thể trao nhiều lời chúc phúc đến thế cho các môn đồ của mình. Con đã bao giờ thấy guru nào như vị Satguru này, trao cho con lời chúc phúc mỗi ngày chưa? Giờ đây, con có niềm hân hoan say sưa này, phải không? (Dạ vâng) Tốt lắm. Liên tục giữ lấy nó cùng với con. Đừng để niềm hân hoan say sưa của con bắt đầu giảm ngay khi con lên xe buýt đi từ đây. Hãy để niềm hân hoan say sưa ấy liên tục gia tăng.
BapDada liên tục mong muốn nhìn thấy mỗi một đứa con là số một trong mọi môn học. Vậy con là số một, hay con vẫn phải trở nên như thế? Hãy nói với niềm hân hoan say sưa rằng “Nếu con không trở nên như thế này, thì ai đây?”. Các con, những đứa con hai lần nước ngoài, có niềm hân hoan say sưa gấp đôi, phải không? Tốt lắm. Người Cha cũng vui lòng rằng mỗi một đứa con của Người đều là hoàng tử kế vị, chứ không phải là một phần trong số các thần dân. Thần dân thì sẽ đến sau. Tất cả các con vẫn may mắn, con có cơ hội có được cuộc gặp gỡ này. Có là vấn đề gì nếu con phải ở trong lều chứ? Ít ra, con không ngủ trên nền đất! Con đang ngủ trên tấm nệm. Con đang nhận được Brahma bhojan, và thức ăn không bị lấm cát bụi. Con ăn với tình yêu thương, phải không? Sẽ có một vài khó khăn; nó phải có. Tại sao? Trò chơi giữa Maya và Thượng Đế diễn ra đồng thời. Nếu con có cuộc gặp gỡ với Thượng Đế (mela), Maya chắc chắn cũng sẽ tạo ra hỗn loạn (jamela). Nhiệm vụ của con là có mela (cuộc gặp gỡ), và nhiệm vụ của Maya là tạo ra jamela (hỗn loạn). Vì vậy, con có cả jamela và mela. (Ai đó nói rằng có cơn bão) Nó không thành vấn đề. Đây là cơn bão (tốc độ mãnh liệt) nỗ lực của con, và kia là cơn bão của yếu tố vật chất. Con không sợ những chuyện đã xảy ra, phải không? Không; cho dù bão đến hay mưa đến, cho dù có bao nhiêu chao đảo, tâm trí của con vẫn không bị lay chuyển, phải không? Các con, các bà mẹ không sợ, phải không? Những chiếc lều đã bị thổi bay đi; chúng ta sẽ làm gì? Con hơi sợ một chút, tự hỏi chuyện gì sẽ xảy ra và sức khỏe của con liệu có ổn hay không? Cho dù đó là gì, nó vẫn ít loạn choạng và nỗ lực hơn trên con đường thờ cúng, phải không? Vậy, con có thích cuộc tề tựu (mela) này không, hay là con sợ khi nhìn thấy hỗn loạn (jamela)? Không ai sợ chứ? Một hoặc hai người sợ. Con đang tận hưởng, phải không? Chúng ta có nên tiếp tục mela (cuộc gặp gỡ) này thêm hai ngày nữa không? Achcha, BapDada cũng đi một vòng và thấy jamela (hỗn loạn) của Maya. Người nhìn thấy những trò chơi mà những đứa con đang chơi và những trò chơi Maya đang chơi.
BapDada vui lòng khi nhìn thấy tình yêu thương của các con. Tình yêu thương của các con đã tạo ra mela (cuộc gặp gỡ) này. Có tình yêu thương của Người Cha, có cả tình yêu thương của các con. Chuyện gì xảy ra khi cả hai đến với nhau? Nó trở thành mela (cuộc gặp gỡ). Cảnh tượng này thật thú vị. Con đã bao giờ nghĩ rằng con sẽ tìm thấy một gia đình đông đúc đến vậy không? Ai sẽ có gia đình đông đúc đến thế? Con có bao nhiêu ngôi nhà? (Một). Con có bao nhiêu nơi phục vụ? (Vô số kể) Đó cũng là nhà của Baba, phải không? Nhà của Baba cũng là nhà của con. Người ta nói rằng con khiến cho mọi người rời bỏ nhà của họ, trong khi thực tế con đã tạo ra nhiều ngôi nhà đến mức con không thể đếm xuể. Con phải nhớ tất cả chúng. Vì vậy, đây không phải là rời khỏi nhà của con, mà là tạo ra nhiều nhà hơn nữa. Con đã rời khỏi gia đình của con, hay là con đã mở rộng gia đình của con nhiều đến mức thật khó để gặp gỡ mọi người? Tất cả các Brahmin, cho dù có bao nhiêu, có thể gặp nhau ở một chỗ không? Sẽ là khó, phải không? Bởi vì đây là vương quốc của kẻ khác, chứ không phải là vương quốc của con. Tuy nhiên, con đã tìm thấy Người Cha và gia đình vô hạn này. Vì vậy, bằng cách nhớ đến điều vô hạn, con có niềm hạnh phúc vô hạn và niềm hân hoan say sưa vô hạn. Nếu con nhìn nó theo cách hữu hạn, con nghĩ rằng “Tôi đến từ nước này. Tôi đến từ vùng này”, đó là hữu hạn. Tuy nhiên, con chỉ nói trên danh nghĩa để nhận diện bản thân “Đây là vùng này. Đây là nơi này”, nhưng con hãy xem mình thuộc về vô hạn, phải không? Con phải tuân thủ các kỷ luật. Thậm chí một số người nghĩ rằng “Như vầy là sao, bạn chỉ nhận được thức ăn khi bạn đeo phù hiệu? Họ gây khó khăn trong cả chuyện ăn uống!”. Tuy nhiên, con phải làm như vậy, bởi vì có lợi ích trong việc theo nội quy. Đây không phải là ràng buộc, mà là phương tiện để làm cho con thoát khỏi trở ngại, đến nơi không có trở ngại. Đừng nghĩ rằng “Hệ thống mới này là gì?”. Suy nghĩ của con tiến đến Người Cha. Tuy nhiên, con là marayada purshottam (người tuân theo giới luật cao quý nhất). Hay chỉ các Dadi mới là maryada purshottam và con nằm ngoài điều đó? Trở thành maryada purshottam nghĩa là trở thành người theo các giới luật và ở trong lằn ranh giới luật. Bài học “Ha ji” (Thưa vâng) được làm cho kiên định, phải không? Khi điều gì đó xảy ra, con có thể nói “Ha ji” (Thưa vâng) không, hay là con nói “Na ji” (Không)? Khi điều gì đó xảy ra, thay vì nói “Ha ji” (Thưa vâng), con trở nên kiên định với “Na ji” (Không) đến mức nếu Cha nói với con điều gì đó, con sẽ không lắng nghe Người. Khi những đứa con nhỏ đến vào những ngày đầu thiết lập, để làm cho bài học này kiên định đối với chúng, BapDada đã từng nói “Nói ‘Không’ nghĩa là vô thần, nói ‘Thưa vâng’ nghĩa là hữu thần”. Vậy tất cả các con là ai? Con là vô thần ư? Con không phải là vô thần, phải không? Thỉnh thoảng con có trở nên như thế không? Con chơi trò chơi. Con đã trở nên đầy sự hiểu biết về Maya, bởi vì Maya cũng đầy hiểu biết. Maya thì đầy hiểu biết trong việc làm cho con sa ngã và con đầy hiểu biết trong việc bay. Vì vậy, Maya cũng thấy khi việc bay của con hơi chao đảo, và khi bà ta nhìn thấy điều đó, bà ta tấn công con. Tuy nhiên, bởi vì con đầy hiểu biết, cho nên con biết trước, vì vậy con không bị đánh bại; con được đeo tràng hoa chiến thắng. Có tràng hoa chiến thắng quanh cổ mọi người không, hay là thỉnh thoảng con gỡ nó xuống? Achcha.
Những ai ở đằng sau có đang tận hưởng không? Đây cũng là khu vực trực thuộc Madhuban, phải không? Vì vậy, có thể có mela (cuộc tề tựu) khổng lồ diễn ra ở nơi nào khác ngoại trừ Madhuban không? Không thể, phải không? Vì vậy, Madhuban là ngôi nhà vô hạn của con. Ở đây, mọi thứ đều là vô hạn, trong khi ở nơi khác mọi thứ phải được cân nhắc. Ở đây, khi con có suy nghĩ, nó diễn ra theo cách thực tế. Vì vậy, mỗi người các con đã đến với mela (cuộc tề tựu) của Thượng Đế thông qua vận may của con. Tất cả những ai đã đến đây lần đầu tiên trong Chu kỳ này, hãy giơ tay lên! (13 đến 14 ngàn người đến, phần đông là các anh chị em mới) Tốt lắm. Con đang nhìn thấy tất cả những điều này trên TV. Con hãy nhìn xem, phần lớn các tiện ích khoa học đã được phát minh ra gần đây. Cách đây vài năm, những tiện ích khoa học này đã không tồn tại. Chúng đã được phát minh ra là vì ai? Vì con. BapDada đang chúc mừng các nhà khoa học, bởi vì những đứa con của Baba đang trải nghiệm niềm hạnh phúc từ các tiện ích khoa học này, và trông chúng thật hay. Tuy nhiên, giờ BapDada mong muốn điều gì? Đã bao nhiêu năm kể từ ngày thiết lập? Giờ con đang chuẩn bị tổ chức lễ mừng kỷ niệm kim cương. BapDada đã gọi tất cả các con là những vị hoàng tử kế vị. Tất cả các con đều là vua. Vua thì được đặt ngồi trên ngai vàng, phải không? Vậy, tất cả các con đều là những hoàng tử kế vị. Dấu hiệu của vương quốc là vương miện, ngai vàng và tilak. Vì thế, năm nay, dù con mới hay cũ, thời gian cho sự hoàn thiện đang đến gần – cho cả người mới cũng như người cũ. Đừng nghĩ rằng con cũng sẽ có được 60 năm. Không, con phải thu xếp thời gian. Nếu con đến sau, con phải tiến lên nhanh. Tuy nhiên, dù con là mới hay cũ, thời gian cho sự hoàn thiện và trở nên hoàn hảo là như nhau đối với tất cả. “Tôi là linh hồn có thẩm quyền trị vì bản thân; tilak nhận thức này liên tục được chấm”. Không phải là thi thoảng nó bị xóa đi và thi thoảng được chấm. Không. Là người cai trị nghĩa là có tilak. Tilak nhận thức này nên vĩnh viễn ở trên con. Nó không nên là tầm thường. “Tôi là người có tilak. Tôi đang đội chiếc vương miện trách nhiệm của người mang lại lợi ích cho thế giới”. Thế giới thật rộng lớn và tất cả các con đều là những người mang lại lợi ích cho thế giới. Không chỉ mỗi Người Cha là như thế này; cùng với Người Cha, mỗi người các con cũng là thế này. Vì vậy, con là người có chiếc vương miện trách nhiệm mang lại lợi ích cho thế giới và liên tục được đặt ngồi trên ngai vàng trái tim của Người Cha. Đừng bao giờ bước xuống; hãy liên tục ở trên ngai vàng. Thông thường, cha mẹ không để cho đứa con yêu dấu của họ lấm chân; họ không để chúng bước đi trên mặt đất. Vì vậy, tất cả các con đều được yêu thương. Hay là những người khác sẽ đến? Không, con chính là những người đó. Vì vậy đừng bước xuống ngai vàng và đặt chân lên mặt đất – có hình dáng tầm thường và suy nghĩ tầm thường. Hãy để cho đôi chân trí tuệ luôn ở trên ngai vàng. Con là con của Người Cha Tối Cao. Con không phải là con của mahatma (linh hồn vĩ đại) hay dharamatma (thánh nhân) nào đó, mà con là con của Paramatma (Linh Hồn Tối Cao). Tất cả các con đều có niềm hân hoan say sưa rất tốt vào lúc này; điều đó được nhìn thấy và nó sẽ là vĩnh cửu, phải không? Hay là nó sẽ tồn tại một lúc, rồi con sẽ tranh đấu và đạt được chiến thắng? Nó không giống như thế, phải không? Con là Brahmin hay là chiến binh? Con là Brahmin. Con không phải là chiến binh. Con có đánh nhau không? Hay là lúc này con trở thành Brahmin, lúc khác con là chiến binh? Nếu con phải đánh nhau với Maya, con có thể hiểu rằng con là chiến binh. Là Brahmin nghĩa là chiến thắng và là chiến binh nghĩa là tranh đấu. BapDada thỉnh thoảng cảm thấy vô cùng trắc ẩn đối với một số đứa con. Con ngồi xuống để có yoga, rồi lúc đó con chật vật tranh đấu. Con nói rằng con đã có yoga được một tiếng, nhưng trong một tiếng đó con đã tranh đấu trong bao lâu và con có yoga trong bao lâu? Nếu con không trải nghiệm bất cứ điều gì vì bất kỳ lý do nào, đây chắc chắn là trạng thái tranh đấu. BapDada nói rằng con là yogi nhưng thay vào đó con lại trở thành chiến binh. Con sẽ tranh đấu trong bao lâu nữa đây? Cho đến lúc cuối ư? Con sẽ tranh đấu cho đến lúc cuối sao? Baba có nên cho phép con đánh nhau không? Con có muốn được phép không? Con không muốn, phải không? Trong trường hợp đó, tại sao con lại tranh đấu? Con trở nên thật yếu, và Maya làm cho con trở nên phụ thuộc đến mức con tranh đấu kể cả khi con không muốn. Một số người đầy tớ rất ngây ngô, vì vậy một số chủ nhân làm cho họ bị phụ thuộc. Điều gì đó mà người đầy tớ không thể làm, chủ nhân vẫn sẽ yêu cầu người ấy làm. Ông ta nói “Còn lý do nào khác để nhà ngươi làm việc ở đây?”. Vì vậy, Maya cũng làm điều tương tự. Con không muốn điều này, nhưng do con yếu, con phải phụ thuộc vào Maya. Vào lúc đó, con là yogi hay là chiến binh? Con không thể được gọi là yogi. Vì vậy, BapDada mong muốn mỗi đứa con trở thành đứa con yogi, chứ không phải là đứa con đánh vật. BapDada không thích nhìn thấy những đứa con chật vật tranh đấu. Con là con của Thượng Đế, những đứa con liên tục ở trong niềm vui, chứ không phải là những người chật vật tranh đấu. Vậy con sẽ trở thành gì? Đứa con yogi hay đứa con chiến binh? Con sẽ trở thành yogi hay con cũng thích tranh đấu một chút? Hiện tại, con đang nói “Dạ vâng”. Và khi con nói điều này, bức hình đang được chụp. Vì vậy năm nay, hãy để tấm biểu đồ của mọi người là tấm biểu đồ của người cai trị. Hãy chấm dứt việc bị phụ thuộc.
Gửi đến tất cả những linh hồn đến từ mọi hướng, ở vùng đất này và vùng đất nước ngoài, những linh hồn đang quan sát cảnh tượng này trong hình thể tinh tế của mình; gửi đến những linh hồn được nuôi dưỡng bởi nguồn nuôi dưỡng hướng thượng và những linh hồn đang đạt được vị trí cai trị thông qua việc học hướng thượng nhất; gửi đến những linh hồn đạt được mọi lời chúc phúc từ Satguru; gửi đến những linh hồn liên tục chiến thắng, những người chinh phục Maya; gửi đến những linh hồn hướng thượng nhất, đã ngừng tranh đấu và ổn định trong trạng thái là linh hồn Raja Yogi, nỗi nhớ niềm thương và lời chào namaste của BapDada.
Lời chúc phúc:
Mong con là người phục vụ thật sự và làm công việc phục vụ tinh tế với tốc độ nhanh bằng cách chú ý vào việc ở trong sự cô tịch trong khi vẫn giữ mình ổn định và tập trung.
Để phục vụ cho các linh hồn trong thế giới rộng lớn này trong khi ở khoảng cách xa, tâm trí và trí tuệ của con phải liên tục thảnh thơi. Đừng để tâm trí và trí tuệ của con bận rộn với những chuyện vặt vãnh, đời thường. Để làm công việc phục vụ tinh tế với tốc độ nhanh, con hãy đặc biệt chú ý ở trong sự cô tịch và giữ mình ổn định, tập trung. Kể cả trong khi bận rộn, con cũng hãy dành ra một hoặc hai khoảnh khắc để trải nghiệm sự cô tịch. Mặc dù tình huống bên ngoài có thể biến động, nhưng hãy tập trung tâm trí và trí tuệ của con đi sâu vào một Đấng duy nhất trong vòng một giây bất cứ khi nào con muốn. Rồi con sẽ có thể trở thành người phục vụ thật sự và là công cụ làm công việc phục vụ vô hạn.
Khẩu hiệu:
Linh hồn có kiến thức thì hiểu mọi bí mật của kiến thức này và thực hiện hành động trong khi raazyukt (biết tất cả các bí mật), yuktiyukt (theo phương pháp đúng) và yogyukt (yoga chính xác).
*** Om Shanti ***
*** Om Shanti ***