24/08/23 Morning Murli Om ShantiBapDadaMadhuban
Trọng tâm: Con ngọt ngào, chỉ bằng cách có sự tưởng nhớ không pha tạp thì trạng thái của con mới trở nên vững vàng, không lay chuyển. Hãy nỗ lực đến mức con không nhớ gì khác ngoài một Người Cha.
Câu hỏi: Shiv Baba làm phục vụ gì và các con phải làm phục vụ gì?
Trả lời: Ở thời kỳ chuyển giao, Shiv Baba mang tất cả các linh hồn ra khỏi nghĩa địa, nghĩa là Người làm phục vụ thanh lọc những linh hồn đã trở nên ô trọc, trở nên ý thức cơ thể. Các con phải trở thành những ngọn hải đăng, và, cùng với Người Cha, chỉ cho mọi người con đường đi đến mảnh đất bình an và mảnh đất hạnh phúc. Hãy để có sự giải thoát trong mắt này và sự giải thoát trong cuộc sống trong mắt kia.
Bài hát: Ai đã tạo ra vở kịch này và rồi ẩn mình đi?
Om Shanti. Thực ra bài hát này thuộc về con đường thờ cúng. Chắc chắn lời ca ngợi này thuộc về ai đó. Các con hiểu rất rõ rằng chính Người Cha là người làm tất cả mọi việc. Người là Karankaravanhar. Người Đạo Sikh hát lời ca ngợi Người rất nhiều vì đạo của họ là mới, trong khi đạo lí sống kia đã rất cũ. Họ nhớ đến 'Ek Om Kar' (Thượng đế là một Đấng, hình bầu dục). Baba cũng đã giải thích ý nghĩa của từ 'Om' rất rõ ràng, trong khi họ đưa ra lời giải thích rất dài dòng và phức tạp. Ta nói với con rằng Ta, Linh hồn Tối Cao, là Cư dân của vùng tối thượng. Ta không tái sinh; các con mới tái sinh. Người Cha ngồi đây và giới thiệu về bản thân Người với các con. Ta chỉ hiển lộ Bản thân Ta cho các con. Đã được giải thích cho các con rằng Ta là Người Cha Tối Cao, Linh Hồn Tối Cao, Đấng mà các con những linh hồn đã tưởng nhớ trên con đường thờ cúng như là Thượng đế, Người Cha. Người được ngợi ca là Đấng Thanh Lọc, Đấng nhân từ và Đấng Giải Thoát. Người cũng được gọi là Đấng Dẫn Đường.
Đây là Đội Quân Pandava. Đấng Dẫn Đường chỉ con đường đi đến giải thoát và giải thoát trong cuộc sống. Người ta hát: Xin hãy đưa con thuyền của chúng con băng qua. Thượng đế nhất định được gọi là Đấng Chèo Thuyền và là Chủ Nhân của Khu Vườn. Người nói: Con đã từng rất hân hoan say sưa. Các con là những hoàng đế thảnh thơi trong thời kỳ vàng và thời kỳ bạc. Con đã có rất nhiều của cải. Tại Shrinathdware, họ nấu những món ăn giàu dinh dưỡng để dâng bhog. Họ nấu những món ăn rất giàu dinh dưỡng ở đó, trong khi họ chỉ nấu cơm và dal ở Đền thờ Jagadnath. Những bức tượng dơ bẩn của các vị thần được trưng bày ở đó. Tất cả các con bây giờ đều dơ bẩn.
Tại Đền thờ Shrinathdware, họ chuẩn bị thức ăn thượng hạng để dâng bhog cho Shrinath. Sau đó, các thầy tu lấy những thức ăn ấy và bán tại quầy hàng của họ. Họ kiếm tiền thông qua việc đó. Các con đang trở thành chủ nhân của thiên đường. Người hầu và đầy tớ của con cũng ăn những thức ăn giàu dinh dưỡng mà con ăn ở đó. Ba mươi sáu món ăn được chuẩn bị, nhưng con không thể ăn nhiều như vậy, vì vậy những người hầu và đầy tớ cũng ăn nó. Tuy nhiên, con không được chỉ đơn giản là hài lòng với điều đó. Toàn bộ vương quốc đang được tạo ra. Con sẽ sống vô cùng vui vẻ và thoải mái ở đó. Các con sẽ nhận được vận may vương quốc thiên đường đang được Đấng Chủ Quyền Toàn Năng Thế giới thiết lập.
Được nói rằng: Kiến thức, việc thờ cúng và sự bàng quan. Bây giờ, có hai loại bàng quan. Sự bàng quan của ẩn sĩ là hữu hạn; họ rời bỏ nhà cửa và công việc kinh doanh của mình để đi và sống trong rừng. Họ giúp mang lại nhiều lợi ích cho Bharat một cách thầm lặng. Được nói rằng cánh cổng thiên đường mở ra thông qua sự hủy diệt. Tương tự như vậy, các ẩn sĩ trợ giúp thông qua sự thanh khiết của mình. Đây là lý do tại sao lời ngợi ca của họ được hát trong vở kịch. Cha nói: Kiến thức này sau này sẽ biến mất. Vì vậy, sự bàng quan của họ là hữu hạn, trong khi sự bàng quan của con là vô hạn. Người Cha vô hạn truyền cảm hứng cho con để con có sự bàng quan vô hạn: Hãy ở nhà của con và đơn giản loại bỏ mọi thứ khỏi trí tuệ của con. Những cơ thể này đã cũ; 84 kiếp sinh của con bây giờ sắp hoàn tất. Hãy quên đi cơ thể, mọi lối sống và các mối quan hệ thuộc cơ thể và xem bản thân con là linh hồn.
Người ta nói rằng linh hồn miễn nhiễm khỏi ảnh hưởng của hành động, rằng con có thể ăn uống bất cứ thứ gì con muốn và con sẽ không bị ảnh hưởng gì. Có nhiều ý kiến khác nhau và nhiều hệ thống và phong tục khác nhau. Bất cứ ý tưởng nào mà ai đó bắt đầu, nó sẽ tiếp tục. Chẳng hạn, một số gọi Adi Dev là Mahavir, nhưng sau đó họ cũng gọi Hanuman Mahavir. Trên thực tế, tất cả các con đều là những mahavir (những chiến binh vĩ đại) những người giành chiến thắng trước Maya. Con nỗ lực dựa trên shrimat. Con phải tạo ra trạng thái giống như của Angad, người mà Ravan không thể lay chuyển. Cho dù có bao nhiêu cơn bão của Maya đến, các con, những chiến binh vĩ đại không được lay chuyển. Con không thể có trạng thái này vào lúc này, nhưng nó sẽ giống như vậy vào lúc cuối. Cho dù có bao nhiêu cơn bão của suy nghĩ đầy thói tật có đến, con vẫn phải không lay chuyển, không dao động. Con nên có sự tưởng nhớ không pha tạp; không ai khác nên được nhớ đến. Cần rất nhiều nỗ lực cho việc này. Chỉ vào lúc cuối con mới hoàn toàn không thể lay chuyển và vững vàng.
Có ký ức về Achalghar (ngôi nhà của người không thể lay chuyển). Bên trên là Guru Shikhar. Bây giờ con đã hiểu rằng Shiv Baba là Đấng Tối cao; Người là Đấng Sáng Tạo. Người tạo ra cái gì đầu tiên? Điều này cũng nên đọng lại trong trí tuệ của các con. Shiv Baba là Đấng Tối Cao. Sau đó có Brahma, Vishnu và Shankar, những cư dân của vùng tinh tế. Tại sao Vishnu lại có bốn cánh tay? Đó là bằng chứng về con đường gia đình mà họ đi theo. Con đường của con là con đường gia đình. Sự thiết lập diễn ra thông qua Brahma. Lối sống Bramin là lối sống cao quý nhất; các con thậm chí còn cao quý hướng thượng hơn các vị thần bởi vì con làm phục vụ. Con thực hiện việc thiết lập đạo lý sống thánh thần và sau đó con trở thành chủ nhân của thế giới. Một mình Người Cha là cao quý nhất trong tất cả, nghĩa là, chỉ có Shiv Baba, chứ không ai khác, xứng đáng được ngợi ca. Sinh nhật chính yếu là của Shiv Baba, bởi vì không ai khác phục vụ nhiều như vậy. Lakshmi và Narayan chỉ trải nghiệm phần thưởng của họ.
Bây giờ là thời điểm thanh toán của mọi người. Ban đầu, chính Người Cha được tôn thờ. Sự thờ phụng đó là không pha tạp. Sự thờ phụng bây giờ đã trở nên hoàn toàn bị pha tạp.Cùng với Shiv Baba, con biết nghề nghiệp của mọi người. Bây giờ con đang ngồi cùng với Baba một cách thực tế. Con hiểu rằng con đang một lần nữa làm cho Bharat trở thành thiên đường. Những người tạo ra nó sẽ đến và cai trị ở đó. Ở đó, sẽ có triều đại của Lakshmi và Narayan và sau đó có triều đại của Rama. Bây giờ, việc tôn thờ họ có ích lợi gì? Họ phải đi xuống. Họ chỉ đơn giản trải nghiệm phần thưởng của mình, vậy thôi! Bây giờ con đang trở nên xứng đáng được tôn thờ từ những người đi thờ cúng. Con hiểu điều gì xảy ra trên con đường thờ cúng và con nhận 63 kiếp sinh như thế nào. Bây giờ các con là những Brahmin. Sau đó, từ Brahmin, con đi qua các đẳng cấp Thánh thần, Chiến binh, Thương nhân và Tiện dân.
Vở kịch này tiền định vĩnh cửu; không ai có thể ngăn nó. Đây là một trò chơi lộn nhào. Mọi người đi hành hương trong khi lộn nhào. Trước đây, trò chơi lộn nhào khi đi hành hương được coi là rất quan trọng. Ngày nay, đã có rất nhiều ý kiến khác nhau xuất hiện. Không ai ngoại trừ Người Cha có thể ban sự giải thoát hay giải thoát trong cuộc sống. Bây giờ con có sự giải thoát ở mắt bên này và sự giải thoát trong cuộc sống ở mắt kia. Trí tuệ của con nói: Chúng tôi là những ngọn hải đăng. Các con là những ngọn hải đăng chỉ đường cho con người. Trước hết, con phải trở về ngôi nhà ngọt ngào của mình. Vở kịch này bây giờ sắp kết thúc. Các con hiểu rằng Kinh Gita đích thực này được tạo ra để những người ốm yếu có thể học nó và trở nên mạnh mẽ. Mọi thứ khác sẽ bị phá hủy. Cùng Kinh Gita sẽ được tạo ra một lần nữa. Họ trích dẫn một câu trong Kinh Gita và sau đó giải thích ý nghĩa của nó. Được nói trong Kinh Gita: "Thượng đế nói". Chính Thượng đế đã nói Kinh Gita, nhưng mọi người không hiểu điều đó.
Người Cha nói: Ta không thể được tìm thấy bằng việc học những kinh sách đó. Ta đến khi sự thờ cúng kết thúc. Kiến thức là ngày và sự thờ cúng là đêm. Suốt nửa chu kỳ, đó là vương quốc của Ravan. Ravan không nhìn thấy được. Được hiểu bằng trí tuệ khi ai đó có tinh thần ma quỷ của sắc dục và một số người khác có tính quỷ giận dữ. Những từ ngữ ô trọc này không được sử dụng trong thời kỳ vàng. Ở đây, con người tiếp tục xúc phạm lẫn nhau. Không có những thứ như vậy tồn tại trong thời kỳ vàng. Bây giờ con hiểu rằng Người Cha, Đấng Thanh Lọc, là Đấng Sáng Tạo Thiên Đường. Người tạo ra thiên đường rồi ẩn mình đi. Không ai có thể biết Người. Mặc dù có hình ảnh của thần Shiva, nhưng mọi người không hiểu gì về việc Shiv Baba đến khi nào hay Người đến như thế nào, ý nghĩa của Brahma, Vishnu và Shankar là gì hay họ cư ngụ ở đâu.
Làm thế nào mà Lakshmi và Narayan lại có được một vương quốc cao quý hướng thượng như vậy ở thiên đường? Chúng không tồn tại trong thời kỳ sắt. Bây giờ con đã hiểu cách họ đạt được vương quốc như thế nào. Các con phải học thật tốt với Cha và rồi dạy lại cho người khác. Người Cha nói với tất cả các con của Người: Những đứa con thất lạc từ lâu và bây giờ đã được tìm thấy của Ta, ôi các Saligram của Ta, Ta đi vào cơ thể của người này để giải thích kiến thức cho các con. Ta đã nhận nuôi cơ thể này của Brahma. Brahmin được tạo ra thông qua Brahma. Mọi người không phản đối khi con đến các nơi tụ tập tâm linh khác, nhưng họ sẽ phản đối khi con đến đây. Cãi vã xảy ra do độc dược.Chính về điều này mà Cha nói: Độc dược này gây cho con đau khổ từ lúc đầu, xuyên suốt giữa cho đến lúc cuối. Đây là kẻ thù số một. Hãy chinh phục kẻ thù sắc dục, kẻ thù đã gây cho con đau khổ từ lúc bắt đầu, giữa cho đến lúc cuối. Đây là lý do vì sao người ta cầu gọi: Hỡi Đấng Thanh Lọc xin hãy đến. Họ biết rằng họ ô trọc. Đó là lý do tại sao họ đi và cúi đầu trước những người thanh khiết. Các ẩn sĩ thu hút người khác bằng sự thanh khiết của mình và đây là lý do tại sao họ được trao cho vị trí cao. Họ cũng nghĩ rằng không ai trong toàn bộ Bharat cao quý hướng thượng như họ. Các con những Shakti cũng bắn mũi tên vào họ. Nếu nó là chuyện của những mũi tên vật chất, người ta sẽ không nói rằng chính Thượng đế đã truyền cảm hứng cho họ bắn những mũi tên đó. Những mũi tên đó là của kiến thức. Các con là các Brahma Kumari nhưng họ gọi con là 'brahm kumaris'. Họ nói rằng brahm (yếu tố ánh sáng) là Thượng đế. Cha nói: Đó là brahm của họ (tưởng tượng). Nhiều ẩn sĩ bây giờ đến với con. Nhiều người lỗi lạc cũng đi đến với các ẩn sĩ. Họ nói: Mahatmaji, xin hãy đến, chúng tôi sẽ mời bạn thức ăn. Họ trao đi lòng hiếu khách rất tốt; họ là biểu tượng của sự thanh khiết.
Ngày nay, nhiều tên cướp ăn mặc như ẩn sĩ. Con hoàn toàn trung thực và con cũng là Raj Rishis. Bây giờ con đã hiểu mọi thứ từ trên xuống dưới. Con hiểu rằng con sẽ trở thành những vị thần như Lakshmi và Narayan và đạt được phần thưởng của mình. Suốt nửa chu kỳ, khi các tôn giáo khác đến, chiến tranh bắt đầu. Tất cả những điều đó đều được ấn định trong vở kịch. Con đã trở nên tràn đầy kiến thức, biết được vùng tối cao, vùng tinh tế và thế giới vật chất, cũng như biết về lúc khởi đầu, giữa và kết thúc của thế giới. Con cũng hiểu được chu kỳ để trở thành người cai trị địa cầu.
Lakshmi và Narayan là vua và hoàng hậu với vương miện kép ở Bharat. Những người có một chiếc vương miện sẽ cúi đầu trước họ. Họ có sức mạnh của sự thanh khiết. Trong thời kỳ vàng, họ hoàn toàn không thói tật. Người ta hát: Bạn hoàn toàn không thói tật, tràn đầy mọi đức hạnh thánh thiện. Tại sao họ hát lời ngợi ca này? Bởi vì chính họ là những người đi thờ cúng đầy thói tật. Toàn bộ vở kịch dựa trên Bharat. Trước đây có vương miện kép, sau đó là vương miện đơn và bây giờ không còn vương miện nữa. Con đã hiểu được toàn bộ chu kỳ thế giới. Bây giờ con đã hiểu Ai là Đấng sáng tạo, Đạo Diễn và là Diễn viên chính. Sau đó con sẽ trở thành thánh thần. Bụi bẩn của Maya đang được gột sạch khỏi các con. Người Cha nói: Ta là Thợ giặt và cũng là Thợ kim hoàn vĩ đại nhất. Vật trang hoàng của con bây giờ được đưa vào trong lò nung. Sau đó con sẽ trở thành những vật trang hoàng thực sự.
Người Cha cũng là Luật sư giải thoát con khỏi ngục tù của năm thói tật. Người giải thoát các con. Con đang ở trong nhà tù của Ravan. Baba trao cho con lời khuyên hợp pháp về cách con có thể thoát khỏi nhà tù này như thế nào. Người Cha nói: Ta thực hiện nhiệm vụ của Ta, và trao cho con vận may vương quốc, rồi Ta biến mất. Con trở nên hạnh phúc. Một khi con đã đạt được vương quốc của mình, Ta sẽ nghỉ hưu. Achcha, ai là người may mắn nhất? Baba nói: Các kumaris là những người may mắn nhất. Baba nói: Ta hoàn thành bổn phận của mình. Các con ô trọc, bất hạnh và con kêu khóc. Vì vậy, trách nhiệm của người Cha là ban cho các con sự giải thoát và sự giải thoát trong cuộc sống. Không ai khác có thể ban sự giải thoát. Những người đó tự phong cho mình nhiều danh hiệu, nhưng tất cả đều hoàn toàn sai. Trí tuệ của con người hoàn toàn không có tình yêu vào thời điểm hủy diệt. Các con tiếp tục nói: Baba, Baba. Tuy nhiên, mọi người không hiểu ý nghĩa của điều này. Họ nghĩ rằng có lẽ con đang nhớ đến Baba này. Các con biết rằng Baba đã làm cho các con trở thành chủ nhân của thiên đường vô số lần. Đây là kiếp sinh thuộc Thượng đế của con. Người Cha nói: hãy chỉ nhớ đến một mình Ta. Điều này đòi hỏi nỗ lực. Achcha.
Gửi đến những người con ngọt ngào nhất, dấu yêu, đã thất lạc từ lâu nay mới tìm lại được, tình yêu thương, sự tưởng nhớ và lời chào buổi sáng từ người Mẹ, người Cha, BapDada. Người Cha linh hồn chào namaste đến những người con linh hồn. Những người con linh hồn kính cẩn cúi chào Namaste đến Người Cha Linh Hồn.
Trọng tâm thực hành:
1. Hãy Học thật giỏi với Người Cha và dạy cho người khác. Hãy trở thành ngọn hải đăng chỉ cho mọi người con đường đi đến sự giải thoát và giải thoát trong cuộc sống.
2. Hãy ở trong sự tưởng nhớ không pha tạp về một mình Người Cha, và từ đó tạo ra trạng thái ổn định không lay chuyển cho chính con. Hãy Trở thành một chiến binh vĩ đại.
Chúc phúc: Mong con có trái tim quảng đại và bằng cách có sự trao và nhận tinh tế tâm linh, con sẽ trở nên tràn đầy mọi điểm đặc biệt.
Khi con đi đến một cuộc tụ họp, con trao đi một ít tiền và nhận lại một thứ gì đó; trước khi con nhận được bất cứ thứ gì, con phải trao đi một thứ gì đó. Vì vậy, trong cuộc tụ họp tâm linh này, con nhận lấy thứ gì đó từ Cha hoặc từ người khác, nghĩa là con hấp thụ nó vào bản thân mình. Khi con hấp thụ một đức hạnh hay một điểm đặc biệt, thì sự tầm thường sẽ kết thúc. Bằng cách hấp thụ các đức hạnh, những yếu kém của con sẽ tự động kết thúc. Điều này trở thành một hình thức cho đi. Hãy hào phóng trong từng giây phút cho và nhận này và con sẽ trở nên tràn đầy mọi điểm đặc biệt.
Khẩu hiệu: Hãy thử nghiệm (Prayog) với những điểm đặc biệt của con và con sẽ trải nghiệm sự tiến bộ (Pragti) trong từng bước chân.
*** Om Shanti ***