Trọng tâm: Con ngọt ngào, con đã đến đây để học. Con không cần phải nhắm đôi mắt của mình. Con người thường học với đôi mắt mở.
Câu hỏi: Thói quen nào mà các tín đồ có trên con đường thờ cúng mà các con không nên có?
Trả lời: Trên con đường thờ cúng, họ đi đến trước hình ảnh của bất kỳ vị thần nào và không ngừng cầu xin điều gì đó. Họ đã tự tạo cho mình thói quen cầu xin thứ gì đó. Họ đi đến trước Lakshmi và cầu xin vị thần ấy của cải, nhưng họ không nhận được gì cả. Các con bây giờ không nên có thói quen này. Các con đã có quyền đối với của thừa kế của Người Cha. Con chỉ phải tiếp tục nhìn vào Người Cha không hình hài. Bằng việc làm điều này mà con mới kiếm được nguồn thu nhập đích thực.
Om shanti. Người Cha linh hồn ngồi đây và giải thích cho các con những người con linh hồn. Đây là trường học nhưng con không phải nhìn vào bất kỳ bức tranh hay con người có cơ thể nào ở đây. Ở đây, trong khi nhìn vào bất kỳ ai, trí tuệ của con nên đi đến với Đấng không hình hài. Ở trường học, sự tập trung chú ý của các học trò thì luôn dành cho các giáo viên bởi họ chắc chắn phải lắng nghe người thầy bởi vì người thầy đang dạy cho họ. Sau đó họ phải trả lời cho người thầy. Khi người thầy đặt câu hỏi, học trò sẽ ra tín hiệu: “Em có thể nói cho thầy câu trả lời.” Đây là trường học độc nhất vô nhị bởi vì việc học này là độc nhất. Đấng đang dạy cho con thì không hình hài. Do đó, con phải ngồi với đôi mắt mở để học. Liệu học trò trong trường học có ngồi trước giáo viên của mình với đôi mắt nhắm không?
Trên con đường thờ cúng, họ từng ngồi với đôi mắt nhắm và lần chuỗi hạt v.v…Các hiền triết cũng ngồi với đôi mắt nhắm. Họ thậm chí không nhìn phụ nữ bởi mỗi người đều nghĩ rằng tâm trí của anh ta sẽ gây ra tai hại. Tuy nhiên, thế giới ngày nay thì hoàn toàn ô trọc. Người Cha đang giải thích cho các con. Mặc dầu các con đang nhìn vào cơ thể ở đây, nhưng trí tuệ của con bận rộn trong nhớ đến Đấng không hình hài. Không có hiền triết hay thánh nhân nào nhớ đến Đấng không hình hài trong khi đang nhìn vào cơ thể. Con biết rằng Baba đang ngồi trong cỗ xe này và dạy chúng ta. Người nói: Chính linh hồn mới làm mọi thứ; cơ thể thì chẳng làm gì cả. Linh hồn lắng nghe. Chính linh hồn lắng nghe và thuật lại kiến thức tâm linh hay kiến thức đời thường. Một linh hồn trở thành một thầy giáo đời thường. Con học việc học đời thường thông qua cơ thể, nhưng chính linh hồn mới đang học điều đó. Những tâm ấn tốt và xấu được hấp thụ bởi mỗi linh hồn. Cơ thể hóa thành tro bụi. Không một ai biết điều này. Họ có ý thức cơ thể: Tôi là người này người kia, Tôi là Thủ Tướng. Họ sẽ không nói, “Tôi, linh hồn, đã nhận lấy cơ thể này trong phần vai Thủ Tướng.” Chỉ có các con hiểu rằng chính linh hồn làm mọi thứ. Linh hồn là bất diệt. Con đã nhận được cơ thể để diễn phần vai của con ở đây. Nếu không có linh hồn trong cơ thể, thì cơ thể đó không thể làm được gì cả. Khi một linh hồn rời bỏ cơ thể, thì cơ thể chỉ là một cái xác nằm đó. Một linh hồn không thể được nhìn thấy bằng đôi mắt này; nó tinh tế. Người Cha nói: Hãy nhớ Người Cha bằng trí tuệ của con. Có trong trí tuệ của con rằng Shiv Baba đang dạy cho con thông qua người này. Đây là điều tinh tế và cũng cần phải được thấu hiểu. Một số người con hiểu rất rõ trong khi những người khác thì không hiểu gì cả. Chỉ có chừng này để hiểu thôi. Alpha nghĩa là Thượng Đế, Baba. Bằng việc đơn giản nói, “Thượng Đế” hay “Ishwar”, con không thể trải nghiệm được mối quan hệ với Người Cha.
Vào lúc này, tất cả đều có trí tuệ đá bởi vì họ không biết Người Cha, Đấng Sáng Tạo, hay lúc bắt đầu, giữa và kết thúc của sự sáng tạo. Lịch sử và địa lý của thế giới này tiếp tục lặp lại. Bây giờ là thời kỳ chuyển giao. Không một ai biết điều này. Con hiểu điều này, nhưng con cũng không biết điều này trước đây. Baba bây giờ đang trang hoàng cho con bằng kiến thức này. Tuy nhiên, ngay khi con rời khỏi đây, Maya ném con vào bụi bẩn và hủy hoại đi những vật trang hoàng bằng kiến thức của con. Người Cha trang hoàng cho con, nhưng con cũng phải tự nỗ lực. Một số người con nói năng một cách ngông cuồng như thể chúng không hề được trang hoàng gì cả; chúng quên hết mọi thứ. Những học trò mà ngồi phía sau thì không dành nhiều tình yêu cho việc học. Chúng đi làm trong nhà máy và trở nên giàu có. Chúng không học gì cả. Tuy nhiên, đây là một việc học rất cao quý. Con không thể nhận được vị trí địa vị tương lai mà không học. Ở đây, con không phải ngồi trong nhà máy và làm việc để qua đó mà con trở nên giàu có. Mọi thứ ở đây sẽ bị phá hủy. Chỉ có thu nhập bất diệt của con mới sẽ đi theo cùng với con. Con biết rằng khi một người chết đi, anh ta ra đi tay không; anh ta không mang theo bất kỳ thứ gì trong tay. Các con sẽ đi với đôi bàn tay tràn đầy. Đây được gọi là thu nhập đích thực. Đây là thu nhập đích thực của con cho 21 kiếp. Chỉ duy nhất Người Cha vô hạn mới có thể giúp con kiếm được nguồn thu nhập đích thực. Các con nhìn thấy bức tranh này, nhưng con nhớ Người Cha, Đấng không hình hài bởi vì các con cũng là linh hồn và linh hồn chỉ nhìn thấy Cha của mình; con học cùng với Người. Con không nhìn thấy linh hồn hay Linh Hồn Tối Cao, nhưng con biết họ trong trí tuệ của mình: Tôi, linh hồn này, là bất diệt và cơ thể này là hoại diệt. Mặc dầu Người Cha nhìn thấy con ở trước Người, nhưng trí tuệ của Người nhận thức rằng Người đang giải thích cho các con, những linh hồn.
Điều mà Người Cha bây giờ đang dạy cho con thì không gì khác ngoài chân lý sự thật; không có một chút dù là nhỏ nhất bóng dáng của sự giả dối trong đó. Các con đang trở thành chủ nhân của mảnh đất chân lý sự thật trong khi đây là mảnh đất giả dối. Thời kỳ sắt là mảnh đất giả dối và thời kỳ vàng là mảnh đất chân lý sự thật. Có sự khác biệt như ngày và đêm. Trong thời kỳ vàng, không có chuyện về đau khổ. Cái tên rất nổi tiếng là mảnh đất hạnh phúc. Chỉ có Người Cha vô hạn mới sẽ làm cho con trở thành chủ nhân của mảnh đất hạnh phúc đó. Người không hình hài, trong khi tất cả những người khác đều có hình hài. Có phải tên của linh hồn Người thay đổi không? Tên của Người luôn là Shiva. Tất cả những người khác được gọi là linh hồn và tên của họ được đặt theo cơ thể của họ. Một Shivalingam thì tượng trưng cho Đấng Vô Hình. “Đại Dương Kiến Thức, Đại Dương Bình An”, chính là lời ngợi ca về Shiva. Người cũng là Người Cha và do đó con nhất định nhận được của thừa kế vô hạn từ Người Cha.
Tạo vật không nhận được của thừa kế từ tạo vật. Đấng Sáng Tạo sẽ trao của thừa kế cho con cái của Người. Khi ai đó có con, liệu anh ta có trao của thừa kế cho con của anh trai mình không? Ở đây, cũng vậy, Người Cha vô hạn trao của thừa kế cho những người con vô hạn của Người. Đây là một việc học, cũng giống như con người trở thành luật sự v.v…từ việc học. Yoga của họ được nối kết với việc học của họ và có người đang dạy việc học đó. Ở đây, Đấng Duy Nhất đang dạy con thì không có hình hài. Các con những linh hồn cũng không hình hài. Người Cha nói: Ta đang dạy cho các con những linh hồn. Con cũng phải hiểu rằng Người Cha đang dạy cho con. Người Cha chỉ đến một lần và dạy cho con. Chính linh hồn học. Chính linh hồn trải nghiệm hạnh phúc và khổ đau thông qua cơ thể. Khi linh hồn rời bỏ cơ thể của mình, cho dù con có đánh đập cơ thể đó bao nhiêu đi nữa, nó như thể là con đang đánh bụi mà thôi. Người Cha giải thích đi giải thích lại cho con: Hãy xem bản thân con là linh hồn và nhớ Người Cha. Baba biết rằng con hấp thụ mọi thứ, theo thứ hạng. Một số là những kẻ đần đến mức chúng không hiểu được gì cả. Kiến thức này rất dễ dàng. Ngay cả những người mù, những người tàn tật hay què quặt cũng có thể hiểu bởi vì mọi thứ đều được giải thích cho linh hồn. Linh hồn thì không tàn tật hay què quặt; chính cơ thể mới như thế. Người Cha ngồi đây và giải thích cho các con một cách rất rõ ràng, nhưng họ đã có thói quen từ con đường thờ cúng về việc ngồi với đôi mắt nhắm, và do đó họ cũng làm như vậy ở đây. Như thể họ đang hân hoan say sưa vậy.
Người Cha nói: Đừng có nhắm mắt. Trong khi nhìn thấy ai đó đang ở trước con, hãy giữ Người Cha trong trí tuệ của con để chỉ khi đó thì tội lỗi của con mới được xóa bỏ. Điều này rất dễ dàng! Cho dù như vậy, con nói: Baba, con không thể nhớ Người. Oh! nhưng con có thể nhớ người cha thể lý, người mà trao cho con của thừa kế cho đến tận lúc chết, trong khi Đấng Duy Nhất này là Người Cha vô hạn của mọi linh hồn, mà con không thể nhớ Người. Con cầu gọi đến Người Cha này: Hỡi Thượng Đế, Người Cha, xin hãy dẫn lối cho con! Trên thực tế, là sai khi nói điều này. Người Cha không phải là Đấng Dẫn Đường của chỉ một người. Người là Đấng Dẫn Đường vô hạn. Người sẽ không giải thoát chỉ một người. Người Cha nói: Ta đến và ban cứu rỗi cho mọi người. Ta đến để mang mọi người đi đến mảnh đất bình an. Không cần phải hỏi xin bất kỳ thứ gì cả. Người là Người Cha vô hạn. Những người đó đi vào hữu hạn và tiếp tục nói, “Tôi! Tôi!” “Hỡi Thượng Đế, hãy ban cho con hạnh phúc! Hãy loại bỏ khổ đau của con! Con là tội đồ suy thoái! Hãy có lòng nhân từ dành cho con!” Người Cha nói: Ta đến để làm cho thế giới cũ vô hạn trở thành mới. Thánh thần cư ngụ trong thế giới mới. Ta đến mỗi 5000 năm khi con đã trở nên hoàn toàn ô trọc. Đây là cộng đồng của quỷ. Chỉ có một Satguru nói chân lý sự thật. Một mình Người là Người Cha, Người Thầy và Satguru. Người Cha nói: Những bà mẹ này sẽ mở cánh cổng đi đến thiên đường. Cũng được viết rằng: “Cánh cổng đi đến thiên đường”. Tuy nhiên, con người không thể hiểu được điều này. Họ đang nói dối ở địa ngục và đây là lý do tại sao họ cầu gọi. Baba bây giờ đang chỉ cho con con đường đi đến thiên đường. Người Cha nói: Ta đến để làm cho những người ô trọc trở nên thanh khiết và mang con trở về. Bây giờ, hãy xem bản thân con là linh hồn và nhớ Người Cha và tội lỗi của con sẽ được cắt bỏ. Hãy nói với mọi người chỉ một điều: Người Cha nói: Hãy trở thành người chinh phục Maya và do đó trở thành người chinh phục thế giới. Ta chỉ cho tất cả các con con đường để trở thành chủ nhân thế giới. Người ta thờ phụng Lakshmi ở lễ hội Deepmala. Họ cầu xin nữ thần ấy của cải; họ không nói: Hãy ban cho tôi sức khỏe tốt hay gia tăng tuổi thọ của tôi. Con đạt được của thừa kế từ Người Cha. Tuổi thọ của con trở nên dài. Bây giờ, Người trao cho con mọi thứ: sức khỏe, của cải và hạnh phúc. Những người kia chỉ cầu xin Lakshmi sỏi và đá nhưng họ thậm chí không nhận được chúng. Họ chỉ phát triển thói quen đó. Họ sẽ đi đến trước các bức tượng thần và cầu xin thứ gì đó. Ở đây, con không phải hỏi xin Người Cha bất cứ thứ gì. Người Cha nói với con: Bằng việc liên tục nhớ một mình Ta, con sẽ trở thành chủ nhân, và bằng việc biết về chu kỳ thế giới, con sẽ trở thành người cai trị địa cầu. Con cũng phải hấp thụ những đức hạnh thánh thiện. Không cần phải nói bất kỳ điều gì bởi vì các con đang nhận được của thừa kế thiên đường từ Người Cha. Các con bây giờ sẽ thờ phụng họ chứ?
Con biết rằng bản thân con sẽ trở thành những người đó. Do đó, tại sao con lại thờ phụng năm nguyên tố kia chứ? Chúng ta đang nhận được quyền trị vì thế giới và do đó chúng ta sẽ làm gì với điều đó chứ? Bây giờ con không cần phải đi đến các đền thờ v.v…Người Cha nói: Tất cả những điều đó là sản phẩm của con đường thờ cúng. Trong kiến thức này, chỉ có một lời giải thích, “Hãy liên tục nhớ một mình Ta!” Thế thôi. Bằng việc có sự tưởng nhớ này, tội lỗi của con sẽ được gột bỏ và con sẽ trở nên hoàn toàn thanh khiết. Các con từng tràn đầy mọi đức hạnh và con phải trở nên như thế một lần nữa. Con người không hiểu được điều này. Người Cha phải vò đầu bứt tóc rất nhiều với những người con có trí tuệ đá. Con nên có niềm tin này. Chỉ một mình Người Cha, không một hiền triết hay thánh nhân nào v.v…, có thể nói cho con những điều này. Người này không phải là Thượng Đế. Người này đang ở kiếp cuối trong nhiều kiếp sinh của ông ấy. Ta đi vào người mà đã nhận trọn vẹn 84 kiếp. Cậu ta là một đứa trẻ làng. Sau đó cậu ấy trở nên xinh đẹp từ xấu xí. Cậu ấy từng hoàn toàn là một đứa trẻ làng. Sau đó, khi cậu ấy trở thành một người bình thường, Baba đi vào ông ấy bởi lò luyện phải được tạo ra. Ai sẽ nuôi tất cả họ? Do đó, nhất định một người bình thường được cần đến. Tất cả những điều này phải được thấu hiểu. Đích thân Người nói: Ta đi vào người này vào lúc cuối trong nhiều kiếp sinh của ông ấy. Ông ấy đã trở nên ô trọc nhất và ông ấy là người rồi cũng sẽ trở nên thanh khiết nhất. Ông ấy đã nhận lấy 84 kiếp sinh và điều tương tự áp dụng cho con; không chỉ có một người, mà có nhiều người. Chỉ những ai sẽ trở thành một phần của triều đại mặt trời và điều đại mặt trăng mới đến đây, theo thứ hạng, tương ứng với nỗ lực mà họ thực hiện. Tất cả còn lại sẽ không thể ở lại đây. Những ai đến sau sẽ nghe được một ít kiến thức này và rồi họ sẽ xuống sau. Achcha.
Gửi đến những người con ngọt ngào nhất, dấu yêu, đã thất lạc từ lâu nay mới tìm lại được, nỗi nhớ, niềm thương và lời chào buổi sáng từ Người Mẹ, Người Cha, BapDada. Người Cha linh hồn chào namaste đến những người con linh hồn.
Trọng tâm thực hành:
1. Hãy nỗ lực để luôn giữ vật trang hoàng kiến thức mà Người Cha đặt lên con. Đừng làm hỏng vật trang hoàng kiến thức của con trong bụi bẩn của Maya. Hãy học thật giỏi và kiếm được nguồn thu nhập bất diệt.
2. Trong khi nhìn thấy hình ảnh này, nghĩa là, con người có cơ thể, ở ngay trước con, hãy để trí tuệ của con nhớ đến Người Cha không hình hài. Đừng phát triển thói quen ngồi với đôi mắt nhắm. Đừng hỏi xin Người Cha vô hạn bất kỳ thứ gì.
Lời chúc phúc: Mong con là người nỗ lực mãnh liệt, người biết về tầm quan trọng của thời gian này và do đó đi mau về trước.
Linh hồn đến trong “phần vai avyakt” thì nhận được lời chúc phúc “Đến sau đi mau về trước”. Do đó, biết về tầm quan trọng của thời gian này và đưa vào thực hành lời chúc phúc mà con đã nhận được. Cốt lõi của sự dưỡng nuôi avyakt này dễ dàng làm cho con mạnh mẽ và do đó con có thể tiến lên phía trước nhiều bao nhiêu con muốn. Bởi BapDada và những linh hồn công cụ liên tục trao lời chúc phúc cho tất cả các con bay lên phía trước, con dễ dàng nhận được vận may tiến lên nhanh chóng.
Khẩu hiệu: Với nhận thức về câu chú vĩ đại “vô hình và hữu hình ngang bằng với nhau” con hãy trở thành một yogi liên tục.