Trọng tâm: Con ngọt ngào, con không nên có bất kỳ sự thù địch nào dành cho bất kỳ ai, bởi vì con là ân nhân của mọi người. Những ai mà có sự thù địch dành cho người khác được nói là những Brahmin ngoại lai.
Câu hỏi: Nhận thức nào nên liên tục có trong trí tuệ của con để con trở nên không sợ hãi?
Trả lời: Hãy liên tục duy trì nhận thức rằng con sẽ trở thành thánh thần, chủ nhân của mảnh đất chân lý sự thật. Ai đó có thể giết chết một cơ thể, nhưng họ không thể giết được linh hồn. Một viên đạn sẽ bắn trúng cơ thể. Tôi, linh hồn, sẽ đi đến với Baba. Tại sao tôi lại sợ hãi chứ? Trong khi tôi đang ngồi ở đây, nếu cái quạt trần có rơi trúng tôi, Tôi sẽ đi đến với Baba. Không có gì phải sợ hãi cho việc này. Hãy trở nên không sợ hãi đến mức này.
Bài hát: Mẹ hỡi mẹ, người là người ban tặng vận may cho thế giới.
Om shanti. Các con đã nghe lời ngợi ca về Jagadamba. Người ta chỉ đơn giản hát điều này và cũng có cuộc tề tựu với Jagadamba. Đây là thời kỳ chuyển giao; đây là cuộc gặp gỡ giữa các con và Người Cha. Bởi vì có Người Cha, nhất định cũng có người mẹ. Không người nào ở Bharat biết tiểu sử của Jagadamba, người sáng tạo thế giới, nghĩa là, Người Mẹ Thế Giới (Jagadamba). Cũng có các đền thờ dành cho Jagadamba. Các con bây giờ đã có được sự hiểu biết; mỗi người các con đã nhận được con mắt thứ ba kiến thức. Các con biết rằng người mà có đài tưởng niệm được xây nhất định đã đến trái đất này vào thời kỳ chuyển giao. Người đó được gọi là Jagadamba. Prajapita là Jagadpita (Người Cha Thế Giới). Không ai biết về lúc bắt đầu, giữa hay kết thúc của vở kịch vô hạn này hay ai là những diễn viên chính. Nam anh hùng và nữ anh hùng cũng là diễn viên. Sẽ không chỉ có hai người họ; chắc chắn sẽ có một đội quân.
Cũng sẽ có đội quân của Jagadamba; họ được gọi là những Shakti. Đội Quân Shakti là rất nổi tiếng. Họ đã nhận được sức mạnh từ đâu? Họ nhất định đã nhận được sức mạnh từ Đấng Toàn Quyền Năng, Người Cha Tối Cao, Linh Hồn Tối Cao. Mọi người tin vào điều này. Đấng Tối Cao là Thượng Đế. Người được gọi là Sat Shri Akal. Người Akaali (những người đạo Sikh) tin vào Đấng vô hình. Những người đạo Sikh học kinh Granth và tin vào Guru Nanak. Họ nói rằng Guru Nanak là một vị thần. Tên của mỗi thế hệ trong mười guru liên tiếp là khác nhau. Một số được gọi là Singh, một số được gọi là Das, và một số được gọi là Chand. Tên của tất cả bọn họ là khác nhau và những người Akaali tin vào Hình ảnh Bất tử. Lời ngợi ca của ai là Sat Shri Akal? (Đấng Chân Lý Sự Thật, Cao Quý Hướng Thượng, Bất tử)? Đó là Cha Tối Cao, Linh Hồn Tối Cao. Vì vậy, điều này chứng minh rằng Đấng Chân Lý Sự Thật là chỉ Đấng Duy Nhất – Thượng Đế hai lần hướng thượng – Shri Shri God, Hình ảnh Bất tử. Con có thể nói: Sat Shri Akal. Con biết Người. Những người kia chỉ đơn giản nói những lời này nhưng họ không biết ý nghĩa của chúng. Con biết Đấng Duy Nhất là Sat Shri Akal. Con biết về tiểu sử của Người.
Chính các con là những người phải xoay nghiền đại dương kiến thức. Dù gì thì Người Cha cũng là Đại Dương Kiến thức và Người đã trao chiếc bình kiến thức lên các bà mẹ. Người này là bà mẹ lớn và rồi sau này có vô số các bà mẹ, vô số những người con gái và những người con trai của Mẹ Jagadamba. Người đó là Jagadamba và nhất định cũng có người cha. Con biết ai là Jagadamba và ai là con gái của bà ấy. Bà ấy cũng là con người; bà ấy không có tám hay mười cánh tay. Không ai biết lý do tại sao bà ấy đã được tả với rất nhiều cánh tay. Vì vậy Đấng Tối Cao là Thượng Đế, Đấng Chân lý Sự thật.
Đã được giải thích cho các con rằng Cha Tối Cao, Linh Hồn Tối Cao, người mà chúng ta gọi là Rup Basant, là Rup và cũng là Basant, Đại Dương Kiến thức. Một ngôi sao nhỏ xíu như thế nhưng Người là Đại dương Kiến thức! Quả là kỳ diệu! Đã được giải thích cho các con rằng Người Cha là một chấm điểm và Người có toàn bộ phần vai trong Mình. Người hoàn thành mọi ước muốn của các tín đồ trên con đường thờ cúng. Tất cả những điều này được ấn định trong vở kịch. Bất kể những cảm nhận gì mà ai đó có vào bất kỳ lúc nào, nó đều được ấn định trước trong vở kịch. Việc học này của con cũng được ấn định trong vở kịch và phần vai này bây giờ đang được lặp lại. Đây là điều cần phải được thấu hiểu.
Con có thể giải thích một cách rất rõ ràng rằng: Mọi người nói rằng Thượng Đế là Đấng Tối Cao. Người là Đấng vô hình, Đấng không sợ hãi và Đấng Duy Nhất không có kẻ thù. Người không có bất kỳ sự thù địch đối với bất kỳ ai. Các con là ân nhân của mọi người. Nếu bất kỳ ai trong số các con có bất kỳ sự thù địch nào, con sẽ được gọi là ngoại lai: một nửa tiện dân và một nửa Brahmin. Khi tạp chất của các thói tật hoàn toàn được loại bỏ, con sẽ được gọi là những Brahmin đích thực. Bây giờ con là một nửa và một nửa. Linh hồn vẫn còn chứa đầy những tâm ấn hoàn toàn ô trọc của thời kỳ sắt và những tâm ấn ấy bây giờ phải được loại bỏ. Vào lúc này, con không phải là thánh thần mà cũng không phải là tiện dân; các con được nói là những Brahmin vào lúc giữa, và con vẫn chưa trở nên hoàn thiện hoàn hảo. Jagadamba không thể được gọi là thánh thần. Khi Jagadamba trở nên hoàn thiện hoàn hảo, bà ấy sau đó sẽ trở thành thánh thần. Bây giờ bà ấy là một Brahmin, con gái của Brahma: Saraswati. Tuy nhiên, không ai biết điều này.
Khi nào Brahma đến và tạo ra những tạo vật được sinh ra từ miệng? Họ được gọi là đội quân Shiv Shakti. Con biết rằng Người là Người Cha tối cao, Người Cha Tối Cao là cư dân của vùng tối thượng. Sau đó có Brahma, Vishnu và Shankar ở vùng tinh tế. Bởi vì đây là con đường gia đình, nên hình dạng cặp đôi được thể hiện. Họ tả Vishnu như là một cặp đôi hoàn hảo. Tất cả những điều này nên đọng lại trong trí tuệ các con. Con người nói rằng họ là những diễn viên. Vì vậy, con người nên biết về lúc bắt đầu, giữa và kết thúc của vở kịch. Ai là Thượng Đế, Đấng Tối Cao? Ai là Brahma, Vishnu và Shankar? Có người nào khác mà có tám, mười hay một trăm cánh tay không? Không, tất cả những hình ảnh đó đều vô ích. Họ tả Brahma với một trăm cánh tay. Người này là Người Cha Nhân Loại; không có chuyện về trăm cánh tay. Tất cả những điều đó đều sai.
Trên thực tế, con nên hiểu rằng điều gì thực sự đúng đắn. Thượng Đế, Đấng Tối Cao, người cư ngụ trên vùng tinh tế là một ngôi sao. Vishnu đã được tả với bốn cánh tay – hai cánh tay của Lakshmi và hai cánh tay của Narayan – cũng giống như họ tả 10 cái đầu của Ravan: năm thói tật của phụ nữ và năm thói tật của đàn ông. Thói tật đầu tiên và quan trọng nhất là là ý thức cơ thể. Sau đó những thói tật khác đi vào, theo thứ hạng. Brahma, cư dân của vùng tinh tế, là tinh tế (avyakt – subtle). Prajapita Brahma (Người Cha Nhân loại) phải ở đây. Khi người này trở nên hoàn thiện hoàn hảo, ông ấy trở thành thiên thần, cư dân của vùng tinh tế. Các con cũng trở thành thiên thần. Ở đó, cơ thể con không phải bằng xương bằng thịt. Họ được gọi là những thiên thần. Ở đây Brahma là Người Cha Nhân loại. Sau đó Vishnu sẽ thực hiện nhiệm vụ dưỡng nuôi thông qua hình dạng đôi (hình dạng kết hợp). Shankar ở trên vùng tinh tế. Những điều sâu sắc này phải được thấu hiểu. Không có trí tuệ của người nào có tầm nhìn xa trông rộng như thế. Trí tuệ của con đã đi thẳng đến thế giới vô hình và vùng tinh tế. Vùng tinh tế là nơi con có thể đi đến và quay trở lại bây giờ đã được tạo ra. Ngoài ra còn có tạo vật của Brahma, Vishnu và Shankar. Vì vậy Đấng Tối Cao là Thượng Đế và sau đó có Brahma, Vishnu và Shankar và rồi sau đó có các vị thần của thế giới loài người. Mặc dầu như vậy, không có bất kỳ con người nào với tám đến mười cánh tay hay những nữ thần giống như Chandika (nữ thần thiêu xác). Tất cả những bức tranh đó đã đến từ đâu? Các con không có bất kỳ vũ khí nào.
Con người ngồi và tạo ra tất cả các loại vũ khí bạo lực đó. Thánh thần là hai lần phi bạo lực. Không hề có vũ khí v.v…trong vùng tinh tế. Họ đã tả có rất nhiều vũ khí trong các bức tranh đó. Đó được gọi là thờ phụng những con búp bê. Không ai biết nghề nghiệp của họ. Baba đến và tạo ra sự sáng tạo mới thông qua Brahma và vì vậy Chính Người là Người Cha Lớn. Các con là con cái, là cháu trai và cháu gái của ông ấy. Những ai phải hiểu thì sẽ hiểu điều này, nhưng nếu họ không hiểu thì hãy hiểu rằng rồi ai cũng phải chết. Ngay cả bây giờ, có rất nhiều người tiếp tục chết, nhưng không ai đưa tin này lên báo chí bởi vì, nếu không, tên tuổi của họ sẽ bị hủy hoại. Có rất nhiều người chết đói. Họ khó có thể có được hai chiếc chapati trong một bữa ăn. Các con biết rằng vương quốc của Lakshmi và Narayan tiếp tục trong thời kỳ vàng. Họ là những thực thể có hai cánh tay. Không phải có các nữ thần với tám hay mười cánh tay trong thời kỳ vàng. Rama và Sita là thứ hai. Họ cũng đạt được vị trí của mình ở đây bằng việc học Raj Yoga. Đây là điều rất dễ dàng để hiểu.
Người Cha nói: Các con đã học rất nhiều kinh Vệ Đà và kinh sách. Bây giờ, hãy lắng nghe Ta và kiểm tra với bản thân con xem liệu Ta đang nói chân lý sự thật hay họ nói chân lý sự thật. Nếu họ nói chân lý sự thật, tại sao con không trở thành Narayan đích thực bằng việc lắng nghe câu chuyện về Narayan đích thực? Các con bây giờ đang lắng nghe câu chuyện đích thực từ Baba đích thực một cách thực tế. Câu chuyện này là để con trở thành Lakshmi từ một người phụ nữ bình thường và Narayan từ một người đàn ông bình thường. Thần dân cũng nhất định được tạo ra. Hay là, chỉ có mỗi Lakshmi và Narayan mới sẽ đi và ngồi trên ngai vàng? Vương quốc của các vị thần đang được thiết lập. Sau đó con sẽ đi và trị vị trong thời kỳ vàng. Các vị vua ở đó không có quân đội v.v…Quân đội là một phần của những vị vua độc ác, xấu xa. Những người khác là những vị vua thánh thiện. Thời kỳ vàng được gọi là mảnh đất thánh thiện và đây được gọi là mảnh đất tội lỗi, xấu xa; nó đã trở nên rất cũ và ô trọc. Mảnh đất mới nhất định phải trở nên cũ. Cơ thể cũng mới vào lúc đầu và rồi sau đó chúng trở nên cũ. Điều này nên đọng lại trong trí tuệ của các con. Mặc dầu họ là con người, họ không biết về lúc bắt đầu, giữa hay kết thúc của vở kịch.
Con biết rằng Đấng Tối Cao, Shiv Baba, cư ngụ trên vùng tối thượng. Đó được gọi là thế giới vô hình. Linh hồn, chấm điểm, cũng cư ngụ ở đó. Tuy nhiên, nếu chỉ thể hiện hình dạng một chấm điểm, làm sao mọi người có thể hiểu được? Làm sao họ có thể thờ phụng một chấm điểm? Làm sao họ có thể thờ phụng Shiv Baba, một chấm điểm? Họ sẽ đính dấu tilak như thế nào? Baba đã đến ở Amarnath. Baba đi và nhìn thấy cách họ tạo ra Shiva lingam ở đó. Họ nói rằng Shankar kể câu chuyện cho Parvati ở trên núi. Cô ấy đã chạm đến trạng thái suy thoái nào khi anh ta ngồi và kể chuyện cho cô ấy? Trên thực tế, các con là những nàng Parvati. Con đi vào chu kỳ sinh tử và lắng nghe câu chuyện để đạt được sự cứu rỗi. Vì vậy, ở đó, ông ấy (Brahma) hỏi: Shivalingam ở đâu? Người được nói cho rằng: Shivalingam là tự tạo. Oh! Nhưng làm sao có thể như vậy được? Họ cũng tả những con chim bồ câu ở đó. Những con chim bồ câu không bao giờ học nói. Các con vẹt được dạy nói và vì vậy chúng nói được. Chúng có thể nhớ và lặp lại điều mà chúng nghe được.
Các con đeo chuỗi hạt kiến thức. Baba đã giải thích rằng Đấng Tối Cao là Shiv Baba và rằng sau đó có Brahma, Vishnu và Shankar. Họ tả Vishnu với bốn cánh tay để thể hiện con đường gia đình. Ở đây, trong thế giới loài người, cao quý nhất là Lakshmi và Narayan và vương quốc của họ, và rồi sau đó có triều đại của Rama và Sita. Khi triều đại thánh thiện đó đi đến hồi kết, vương quốc của Ravan bắt đầu. Sau đó, mọi người phải trở nên ô trọc. Tuy nhiên, có một số ảnh hưởng lên những linh hồn mới xuống vào lúc cuối. Một số có phần vai hoàn toàn thanh khiết, một số có phần vai bán thanh khiết và những người khác có phần vai hoàn toàn ô trọc. Đây là một vở kịch vô hạn. Con người là con người. Tất cả còn lại là việc thờ cúng những con búp bê.
Các con là những diễn viên. Các con bây giờ đang thay đổi từ con người thành thánh thần. Con người đạt được một vị trí cao như vậy bằng cách học. Đây cũng là việc học mà thông qua đó con đạt được vị trí hoàng tộc. Không có việc học nào giống như việc học này. Những hoàng tử và công chúa kia mang theo phần thưởng của họ cùng với họ. Các con đang tạo ra phần thưởng ở đây cho thời kỳ vàng tương lai. Đây là kiến thức rất đỗi hướng thượng và dễ dàng: Giải thoát trong cuộc sống trong một giây. Chúng ta là con cái của Người Cha vô hạn và chúng ta đang ngồi trong lòng của Thượng Đế. Ai đã rời khỏi lòng của Thượng Đế? Vì vậy, sự khởi đầu, giữa và kết thúc của vở kịch phải được thấu hiểu. Người Cha ngồi đây và giải thích mọi thứ một cách đúng đắn cho các con. Người được nhớ đến như là Hạt Giống của cái cây nhân loại. Người cũng được gọi là Đấng Chân Lý Sự Thật, Thực Thể Sống và là Hiện Thân của An Lạc. Người nhất định trao cho con của thừa kế khi Người đến.
Các con sẽ trở thành thánh thần, chủ nhân của mảnh đất chân lý sự thật. Không có chuyện sợ hãi. Ở đây, có rất nhiều sự sợ hãi rằng ai đó có thể sẽ tấn công con. Con phải liên tục không hề sợ hãi. Ai đó có thể giết hại một cơ thể, nhưng không ai có thể giết chết một linh hồn mà con phải sợ. Cần có sự hiểu biết rất tốt để trở nên không sợ hãi. Người Cha là không sợ hãi và các con cũng không sợ hãi. Một viên đạn có thể bắn vào cơ thể và Tôi, một linh hồn, sẽ đi đến với Baba. Tôi không sợ hãi. Tôi đang ngồi đây và, nếu quạt trần có rơi trúng, tôi sẽ đi đến với Baba. Mất thời gian để trở nên không sợ hãi. Các con là Đội Quân Shiv Shakti, con cái của Jagadamba. Không phải lời khen chỉ dành cho một mình Jagadamba. Các con cũng cùng với bà ấy. Đấng Duy Nhất là Tổng Chỉ huy. Người dạy các con bài thực hành tâm linh. Các con là con của Người. Các con là những ngôi sao may mắn. Saraswati này cũng là một ngôi sao may mắn. Bà ấy là con gái của Brahma. Người này (Brahma) là mặt trăng của Mặt trời Kiến thức nhưng, bởi vì ông ấy là một người đàn ông, chiếc bình được đặt lên các bà mẹ. Achcha.
Gửi đến những người con ngọt ngào nhất, dấu yêu, đã thất lạc từ lâu, nay mới tìm lại được, những tạo vật được sinh ra từ miệng của Brahma, vật trang hoàng của dòng tộc Brahmin, các con những người xoay nghiền chiếc đĩa tự nhận thức bản thân, tình yêu thương, sự tưởng nhớ và lời chào buổi sáng từ sâu thẳm trái tim cùng tình yêu sâu sắc từ Người Mẹ, Người Cha, BapDada, theo thứ hạng, tương ứng với nỗ lực mà con thực hiện, Người Cha linh hồn chào namaste đến những người con linh hồn.
Trọng tâm thực hành:
1. Hãy loại bỏ tâm ấn của thời kỳ sắt hoàn toàn ô trọc của con và trở thành những Brahmin đích thực. Đừng có bất kỳ sự thù địch nào dành cho bất kỳ ai.
2. Để trở nên không sợ hãi, hãy thực hành trở nên ý thức linh hồn. Hãy duy trì niềm hân hoan say sưa rằng: Chúng ta là Đội Quân Shiv Shakti và chúng ta phải trở thành chủ nhân của mảnh đất chân lý sự thật.
Chúc phúc: Mong con trở thành người trị vì bản thân, chủ nhân của chính mình và luôn an toàn khỏi làn sóng rung động của thời kỳ sắt trong khi con vẫn ở trong những làn sóng đó.
Các giác quan thể lý của người trị vì bản thân, chủ nhân của chính mình thì không bao giờ bị ảnh hưởng bởi bất kỳ ai, vì anh ta liên tục bị thu hút bởi một mình Người Cha. Đừng để có bất kỳ sự thu hút đối với bất kỳ con người nào hay bất kỳ đối tượng nào. Những người có quyền tự trị vì như thế là những tapaswi, những người luôn giữ mình an toàn trong khi sống giữa bầu không khí của thời kỳ sắt, giữa những con thiên nga và những con cò. Sóng rung động đời thường không thể nào thu hút được họ. Tất cả mọi lời than phiền của họ đều kết thúc.
Khẩu hiệu: Chuyển hóa bất kỳ điều gì từ xấu thành tốt là sức mạnh hướng thượng của những Brahmin cao quý nhất.