Trọng tâm: Con ngọt ngào, con nhận được tình yêu của con đường gia đình ở đây bởi vì Người Cha nói từ trái tim mình rằng: Các con của Ta. Con nhận được của thừa kế từ Người Cha. Guru, con người có cơ thể, thì không thể trao tình yêu này.
Câu hỏi: Đâu là dấu hiệu của những người con đã hấp thụ kiến thức này và có trí tuệ sắc bén?
Trả lời: Chúng có niềm thích thú trong việc thuật lại kiến thức này cho người khác. Trí tuệ của chúng không lang thang đến với bạn bè và người thân v.v…Những ai có trí tuệ sắc bén thì không bao giờ ngáp ngủ v.v…trong khi đang học. Chúng không bao giờ ngồi trong trường học với đôi mắt nhắm. Những ai con nào mà ngồi đây giống như những người điên, trí tuệ của chúng lang thang đây đó, thì sẽ không hiểu được kiến thức này. Rất khó để chúng nhớ đến Người Cha.
Om shanti. Đây là cuộc gặp giữa Người Cha và các con. Đây không phải là cuộc tụ họp của guru và các môn đồ hay tín đồ. Ánh nhìn của các vị guru là dành cho mọi người là học trò hoặc là tín đồ của mình. Ánh nhìn của các guru đó dành cho các tín đồ hay học trò trở nên thấp kém. Họ nhìn vào những người đó chỉ bằng ánh nhìn đó. Họ không nhìn vào linh hồn. Họ chỉ nhìn thấy cơ thể và các môn đồ của họ cũng ngồi trong ý thức cơ thể. Các môn đồ thì xem các vị guru ấy là guru của mình. Ánh nhìn của họ là: Người đó là guru của chúng tôi. Họ có lòng tôn kính dành cho guru của mình.
Có rất nhiều sự khác biệt ở đây. Ở đây, Người Cha có sự tôn trọng dành cho các con. Người biết rằng Người phải dạy chocon. Người phải dạy con làm thế nào mà chu kỳ thế giới xoay vần và Người cũng phải giải thích lịch sử và địa lý vô hạn. Các guru kia không có nhiều tình yêu trong trái tim của họ dành cho các môn đồ như cách họ dành cho con cái của mình. Người Cha có rất nhiều tình yêu dành cho các con và các con cũng có tình yêu dành cho Người Cha. Con biết rằng Baba đang nói cho con kiến thức về chu kỳ thế giới. Những guru kia thì dạy điều gì? Họ thuật lại các kinh sách v.v…suốt nửa chu kỳ; họ đã thực hiện các nghi thức vật chất của con đường thờ cúng và dạy câu chú niệm Gayatri v.v…
Người Cha đã đến và trao cho các con lời giới thiệu về Người. Chúng ta không hề biết Người Cha. Chúng ta từng gọi Người là hiện diện khắp mọi nơi. Bất kể khi nào con hỏi họ, “Thượng Đế ở đâu?” ngay lập tức họ sẽ nói rằng Người hiện diện khắp mọi nơi. Khi con người đến với con và họ hỏi con, “Bạn dạy cái gì ở đây?” hãy nói với họ: Chúng tôi dạy Raja Yoga, thông qua đó bạn thay đổi từ con người thành thánh thần, nghĩa là, bạn trở thành vua. Không có cuộc tụ họp tâm linh nào khác nơi mà họ nói rằng họ trao lời dạy để thay đổi con người thành thánh thần.
Thánh thần tồn tại trong thời kỳ vàng và con người thì tồn tại trong thời kỳ sắt. Chúng tôi bây giờ giải thích cho bạn bí mật của chu kỳ thế giới thông qua đó mà bạn sẽ trở thành người cai trị địa cầu. Chúng tôi cũng chỉ cho bạn cách rất tốt để trở nên thanh khiết. Không ai khác có thể dạy cho bạn phương pháp như thế. Đây là Raja Yoga dễ dàng. Người Cha là Đấng Thanh Lọc. Người cũng là Đấng Toàn Quyền Năng và do đó, bằng cách nhớ đến Người, tội lỗi của con sẽ bị đốt bỏ bởi vì yoga là ngọn lửa. Do đó, các con được dạy những điều mới mẻ ở đây. Đây là con đường kiến thức. Chỉ một mình Người Cha là Đại Dương Kiến thức. Kiến thức này và việc thờ cúng là tách biệt. Người Cha phải đến để dạy cho con kiến thức này bởi vì một mình Người là Đại Dương Kiến Thức. Đích thân Người đến và trao cho con lời giới thiệu về Người: Ta là Cha của mọi người. Ta làm cho cả thế giới thanh khiết thông qua Brahma. Thời kỳ vàng là thế giới thanh khiết và thời kỳ sắt là thế giới ô trọc. Do đó, đây là thời kỳ chuyển giao của cuối thời kỳ sắt và bắt đầu thời kỳ vàng. Đây được gọi là thời kỳ nhảy vọt. Chúng ta thực hiện một cú nhảy trong thời kỳ này. Nhảy đi đâu? Chúng ta nhảy khỏi thế giới cũ để đi đến thế giới mới. Những người kia đã dần dần đi xuống bậc thang. Còn ở đây, chúng ta nhảy từ thế giới dơ bẩn đến thế giới mới. Chúng ta đi thẳng lên trên. Chúng ta rời bỏ thế giới cũ và đi đến thế giới mới. Đây là chuyện vô hạn. Có nhiều người trong thế giới cũ vô hạn. Có rất ít người trong thế giới mới, nơi được gọi là thiên đường. Mọi người ở đó đều thanh khiết.
Trong thời kỳ sắt, ai ai cũng ô trọc. Ravan làm cho con ô trọc. Chúng ta phải giải thích cho mọi người rằng: Bạn bây giờ đang ở trong vương quốc của Ravan, nghĩa là, thế giới cũ. Nguyên thủy, bạn từng ở trong vương quốc của Rama, nơi được gọi là thiên đường. Chúng ta bây giờ có thể nói cho các bạn rằng bạn đã đi quanh chu kỳ 84 kiếp và đã đi xuống. Những người con rất tốt và hiểu biết thì nhanh chóng hiểu được. Những ai mà, trong trí tuệ của họ không đọng lại điều này, sẽ ngồi giống như những kẻ điên rồi nhìn ngắm đây đó. Họ sẽ không lắng nghe với sự chú ý. Được nói rằng: Bạn giống như người điên.
Khi các ẩn sĩ thuật lại câu chuyện của họ, nếu ai đó gật gù hay sự chú ý của anh ta đi đến nơi nào đó khác, ngay lập tức vị guru sẽ hỏi người đó rằng: Tôi đã nói gì? Người Cha cũng tiếp tục nhìn vào mọi người để đảm bảo rằng không một ai ngồi đây giống như kẻ điên. Những người kia thì rất tốt, những người con sắc xảo sẽ không bao giờ ngáp v.v…trong khi đang học. Thông thường không có ai ngồi học với đôi mắt nhắm. Chúng không hiểu kiến thức này chút nào. Chúng rất khó để nhớ Người Cha. Làm cách nào mà tội lỗi của chúng có thể được cắt bỏ đây? Những ai có trí tuệ sắc bén thì hấp thụ mọi thứ rất tốt và có niềm thích thú trong việc chia sẻ kiến thức này với người khác. Khi ai đó không có kiến thức này, trí tuệ của người đó lang thang đến với bạn bè và người thân. Ở đây, Người Cha nói: Con phải quên hết đi mọi thứ. Không gì nên được nhớ đến vào lúc cuối. Baba đã nhìn thấy các ẩn sĩ v.v…những người có niềm tin vững chắc đối với nguyên tố ánh sáng. Họ ngồi và nhớ nguyên tố ánh sáng vào buổi sáng và cởi bỏ cơ thể theo cách đó. Sự tĩnh lặng của họ mang lại rất nhiều tác động. Tuy nhiên, họ không thể tan hòa vào trong nguyên tố ánh sáng; họ vẫn phải nhận kiếp tái sinh từ bào thai bụng mẹ. Người Cha giải thích: Trên thực tế, Shri Krishna được gọi là linh hồn vĩ đại. Người ta chỉ nói điều đó mà không hề hiểu gì cả. Người Cha giải thích: Shri Krishna là hoàn toàn không thói tật, nhưng Krishna không được gọi là ẩn sĩ, Krishna được gọi là thánh thần. Cho dù cậu ấy được gọi là ẩn sĩ hay thánh thần thì cũng đều có ý nghĩa. Làm cách nào mà cậu ấy trở thành thánh thần được? Krishna trở thành thánh thần từ ẩn sĩ: cậu ấy đã có sự từ bỏ vô hạn và rồi đi đến thế giới mới. Những người kia có sự từ bỏ hữu hạn; họ không thể đi vào sự vô hạn. Họ phải nhận tái sinh trong thế giới hữu hạn thông qua thói tật. Họ không thể trở thành chủ nhân của thế giới vô hạn. Họ không thể trở thành vua hay hoàng hậu bởi vì lối sống của họ là táchbiệt. Lối sống của sự từ bỏ không phải là lối sống thánh thần.
Người Cha nói: Ta phá hủy đi sự vô đạo, phi tôn giáo/lối sốngvà thiết lập đạo lý sống thánh thần. Thói tật cũng là vô thần. Đây là lý do tại sao Người Cha nói: Ta phải đến để hủy đi tất cả những thứ đó để thiết lập một đạo lý sống thánh thần nguyên thủy vĩnh hằng. Đã từng có thời kỳ vàng ở Bharat, khi ấy, chỉ có một đạo lý sống. Đạo lý sống đó sau này trở nên vô đạo, sai trái. Các con bây giờ đang một lần nữa thiết lập lối sống thánh thần nguyên thủy vĩnh hằng. Mỗi người nỗ lực nhiều bao nhiêu, thì vị trí mà người đó đạt được cũng sẽ càng cao bấy nhiêu. Con phải có niềm tin rằng mỗi người các con là linh hồn. Con có thể sống ở nhà cùng với gia đình của con nhưng, trong khi làm việc, con có thể làm cho điều này vững chắc nhiều hết mức có thể trong khi đi lại và di chuyển khắp nơi. Các tín đồ thức dậy vào buổi sáng, đi vào cô tịch và lần chuỗi hạt. Tài khoản của con là dành cho suốt cả ngày: Vào lúc này, tôi có chừng này tưởng nhớ. Trong suốt cả ngày, tôi có chừng này tưởng nhớ. Rồi con tổng kết cho cả ngày con ở trong sự tưởng nhớ được bao nhiêu.
Những người kia thức dậy sớm vào buổi sáng và lần chuỗi hạt, mặc dầu có thể họ không phải là những tín đồ thật sự. Trí tuệ của một số người tiếp tục lang thang khắp nơi bên ngoài. Con bây giờ hiểu rằng không có lợi ích gì trong việc thờ cúng. Đây là kiến thức mà thông qua đó có rất nhiều lợi ích. Bây giờ trạng thái của con là đi lên. Người Cha liên tục nói với con rằng: Manmanabhav! Những lời này cũng được nhắc đến trong kinh Gita, nhưng không ai có thể nói cho con ý nghĩa của chúng. Không ai biết cách hồi đáp cho con. Trên thực tế, ý nghĩa của nó được viết rằng: Hãy xem bản thân con là linh hồn, từ bỏ lối sống thuộc cơ thể và liên tục nhớ một mình Ta. Đây là những lời dạy của Thượng Đế. Tuy nhiên, trong trí tuệ của họ, Shri Krishna là Thượng Đế. Cậu ấy là con người có cơ thể, người nhận kiếp tái sinh. Làm sao cậu ấy có thể được gọi là Thượng Đế được? Do đó, không một ẩn sĩ nào v.v…có tầm nhìn về cha và con. Mặc dầu Gandhiji từng được gọi là Bapuji (cha), con sẽ không gọi đó là quan hệ cha con. Ông ấy là con người có cơ thể. Được giải thích cho con rằng con phải xem bản thân con là linh hồn. Người Cha đang ngồi trong ông này là Bupuji (Người Cha) vô hạn. Con nhận được của thừa kế từ cả người cha đời thường và người cha tâm linh. Con không nhận được bất kỳ thứ gì từ Bapuji. Achcha, Bharat đã giành được độc lập nhưng đó không thể được gọi là của thừa kế. Nó nên nhận được hạnh phúc. Có hai của thừa kế. Một là từ người cha đời thường (hữu hạn) và hai là từ Người Cha vô hạn. Con không nhận được của thừa kế từ Brahma. Mặc dầu ông ấy là Người Cha Nhân Loại, ông ấy được gọi là ông tằng ông tổ. Đích thân ông ấy nói rằng: Con không nhận được của thừa kế nào từ ta. Bởi chính người này nói rằng con không nhận được của thừa kế nào từ ông ấy, vậy con sẽ có thể nhận được gì từ Bapuji đó chứ? Không nhận được gì cả!
Người Anh đã rời đi. Bây giờ còn có gì ở đó? Các cuộc biểu tình tuyệt thực, biểu tình và đình công v.v…liên tục diễn ra. Vẫn tiếp tục có rất nhiều bạo lực. Họ không sợ bất kỳ ai. Họ thậm chí còn giết cả các sĩ quan cấp cao. Thay vì hạnh phúc, thậm chí có nhiều đau khổ hơn. Nó chỉ là vấn đề của sự vô hạn ở đây. Người Cha nói: Trước hết, hãy có niềm tin vững chắc rằng: Tôi linh hồn, không phải cơ thể. Người Cha đã nhận nuôi tôi; tôi là người con được nhận nuôi.
Được giải thích cho các con rằng Người Cha, Đại Dương Kiến Thức, đã đến và rằng Người nói cho con bí mật của chu kỳ thế giới. Không ai khác có thể giải thích điều này. Người Cha nói: Hãy quên đi cơ thể của con và mọi mối quan hệ thuộc cơ thể và liên tục nhớ một mình Ta. Con nhất định phải trở nên hoàn toàn thanh khiết. Con cũng biết rằng thế giới cũ chắc chắn sẽ bị hủy diệt. Có rất ít người trong thế giới mới. Cũng có rất nhiều sự khác biệt giữa hàng triệu triệu linh hồn và chỉ có 900,000. Tất cả các linh hồn sẽ đi về đâu? Bây giờ có trong trí tuệ của con rằng tất cả chúng ta, những linh hồn từng ở bên trên. Sau đó chúng ta đi xuống đây để diễn phần vai của mình. Một linh hồn được gọi là một diễn viên. Linh hồn diễn thông qua cơ thể này. Linh hồn cần cơ quan giác quan này. Linh hồn là một chấm điểm rất nhỏ bé.
Không có 8.4 triệu kiếp. Nếu mọi người mà nhận 8.4 triệu kiếp, làm cách nào mà những phần vai có thể lặp lại? Con sẽ không nhớ gì cả. Nó sẽ vượt ra khỏi ký ức của con. Con thậm chí không thể nhớ 84 kiếp; con quên mất các kiếp sinh của mình.
Các con bây giờ phải nhớ đến Người Cha và chắc chắn phảitrở nên thanh khiết. Tội lỗi của con sẽ được đốt bỏ trong ngọn lửa yoga này. Con cũng có niềm tin rằng con đạt được của thừa kế vô hạn từ Người Cha vô hạn mỗi chu kỳ. Bây giờ, để con trở thành chủ nhân của thiên đường, Người Cha nói: Hãy luôn nhớ đến một mình Ta bởi vì duy nhất Ta là Đấng Thanh Lọc. Con đã cầu gọi đến Người Cha, và do đó Người Cha đã đến để làm cho con thanh khiết. Thánh thần thì thanh khiết trong khi con người thì ô trọc. Con phải trở nên thanh khiết và đi đến mảnh đất bình an. Con muốn đi đến mảnh đất bình an hay là mảnh đất hạnh phúc? Các ẩn sĩ nói rằng hạnh phúc thì giống như giọt phân của con quạ và họ muốn bình an. Do đó, họ không thể đi đến thời kỳ vàng. Trong thời kỳ vàng, có lối sống của con đường gia đình. Thánh thần từng không thói tật và họ trở nên ô trọc khi họ nhận tái sinh. Người Cha bây giờ nói: Con phải trở nên không thói tật. Nếu con muốn đi đến thiên đường, hãy nhớ Ta và tội lỗi của con sẽ được cắt bỏ và con sẽ trở thành linh hồn từ thiện thanh khiết và rồi đi đến mảnh đất bình an và mảnh đất hạnh phúc. Có bình an cũng như hạnh phúc ở đó. Bây giờ là mảnh đất đau khổ. Người Cha đến và một lần nữa thiết lập mảnh đất hạnh phúc và phá hủy đi mảnh đất đau khổ. Những hình ảnh cũng hiện ra ngay trước mắt con. Hãy hỏi họ: Bây giờ bạn đang đứng ở đâu? Bây giờ là lúc cuối của thời kỳ sắt và sự hủy diệt chỉ ở ngay phía trước. Chỉ còn lại một mảnh đất nhỏ. Không có nhiều lục địa ở đó. Một mình Người Cha ngồi đây và giải thích cho con về lịch sử và địa lý thế giới. Đây là trường học. Thượng Đế nói: Trước hết, con phải trao lời giới thiệu về Người Cha. Con bây giờ phải đi từ thời kỳ sắt sang thời kỳ vàng. Ở đó, không có gì ngoài hạnh phúc.
Nhớ đến Đấng Duy Nhất là có sự tưởng nhớ không pha tạp. Con cũng phải quên đi cơ thể của con. Con đến từ mảnh đất bình an và con phải trở về mảnh đất bình an. Không một thực thể ô trọc nào có thể đi đến đó. Con phải trở nên thanh khiết bằng cách nhớ Người Cha và rồi đi đến mảnh đất giải thoát. Con phải ngồi đây và giải thích điều này rất rõ ràng. Trước đây, con không có các bức tranh này. Mọi thứ đã từng được giải thích cho con một cách ngắn gọn mà không cần các bức tranh. Con phải thay đổi từ con người thành thánh thần trong trường học này. Kiến thức này là dành cho thế giới mới. Chỉ một mình Người Cha trao lời dạy này. Ánh nhìn của Người Cha luôn ở trên các con. Người dạy cho chúng ta những linh hồn. Các con cũng phải giải thích rằng Người Cha vô hạn giải thích cho con. Tên của Người là Shiv Baba. Khi con nói, “Baba Vô hạn”, họ trở nên hoang mang bởi có nhiều Baba. Ngay cả thị trưởng của thành phố cũng được gọi là Baba. Người Cha nói: Ta đi vào người này nhưng, ngay cả khi đó, tên của Ta vẫn là Shiva. Ta trao cho con kiến thức thông qua cỗ xe này. Ta đã nhận nuôi người này và đặt tên cho ông ấy là Prajapita Brahma. Ông ấy cũng nhận được của thừa kế từ Ta. Achcha.
Gửi đến những người con ngọt ngào nhất, dấu yêu, đã thất lạc từ lâu, nay mới tìm lại được, tình yêu thương, sự tưởng nhớ và lời chào buổi sáng từ Người Mẹ, Người Cha, BapDada. Người Cha linh hồn chào namaste đến những người con linh hồn.
Trọng tâm thực hành:
1. Bây giờ là lúc để thực hiện cú nhảy từ thế giới cũ đến thế giới mới. Do đó, con hãy có sự từ bỏ vô hạn đối với thế giới cũ. Hãy loại bỏ thế giới cũ ra khỏi trí tuệ của con.
2. Hãy tập trung chú ý trọn vẹn đến việc học này. Học trò không ngồi học với đôi mắt nhắm. Hãy chú ý rằng trí tuệ của con không lang thang đây đó vào lúc đang học và con không được ngáp. Bất kỳ điều gì con nghe được, hãy tiếp tục hấp thụ nó.
Lời chúc phúc: Mong con có quyền trị vì thế giới bằng việc có quyền trị vì bản thân và với niềm hân hoan say sưa tâm linh của con, hãy quên đi thế giới cũ.
Những ai đạt được quyền đối với của thừa kế của Người Cha vào thời kỳ chuyển giao là những người có quyền trị vì bản thân và do đó có quyền đối với vương quốc thế giới. Ngày hôm nay, con có quyền trị vì bản thân thì ngày mai con sẽ có vương quốc thế giới. Đó là vấn đề của hôm nay và ngày mai. Các con, những linh hồn, người có quyền như thế thì luôn ở trong niềm hân hoan say sưa tâm linh và niềm hân hoan say sưa đó dễ dàng làm cho con quên đi thế giới cũ. Những ai có quyền thì không bao giờ phụ thuộc vào bất kỳ đồ vật, con người hay tâm ấn nào. Chúng không phải nỗ lực để rời bỏ những thứ hữu hạn, mà những thứ đó tự động rời khỏi chúng.
Khẩu hiệu: Chỉ những ai sử dụng mỗi giây khắc, mỗi hơi thở và mỗi kho báu mà chúng có một cách đáng giá thì mới trở thành hiện thân của thành công.