Trọng tâm: Con ngọt ngào, việc học này là nguồn thu nhập của con. Thông qua việc học này, con sắp xếp được một khoản thu nhập dành cho 21 kiếp.
Câu hỏi: Đi đến mảnh đất giải thoát là nguồn thu nhập hay mất mát?
Trả lời: Đối với các tín đồ thì đó là nguồn thu nhập, bởi vì trong suốt nửa chu kỳ, họ đã cầu xin sự bình an. Nhưng ngay cả sau khi đã nỗ lực rất nhiều, mà họ vẫn chưa tìm thấy được bình an. Bây giờ họ sẽ nhận được bình an từ Người Cha, nghĩa là, họ sẽ đi đến mảnh đất giải thoát. Vậy nên, đó là quả trái cho những nỗ lực của họ trong suốt nửa chu kỳ. Đây cũng là lý do tại sao điều đó cũng được gọi là nguồn thu nhập, chứ không phải là thua lỗ mất mát. Các con đang nỗ lực để đi đến mảnh đất giải thoát trong cuộc sống. Bây giờ con có lịch sử và địa lý của toàn bộ thế giới đang nhảy múa trong trí tuệ của con.
Om Shanti. Người Cha tâm linh đã giải thích cho các con, những người con ngọt ngào nhất rằng chính linh hồn mới thấu hiểu mọi điều. Vào lúc này, Người Cha đưa các con đi đến thế giới linh hồn. Đó được gọi là thế giới của những linh hồn thánh thần còn đây được gọi là thế giới vật chất, thế giới của con người. Các con hiểu rằng đã từng có thế giới của các vị thần. Nó đã từng là thế giới thanh khiết của những con người thánh thiện. Bây giờ, con người thì ô trọc và đây là lý do tại sao họ đi ca ngợi và tôn thờ những vị thần đó. Con có nhận thức rằng, trong cái cây, đầu tiên chỉ có một lối sống. Con cũng phải giải thích bức tranh về cái cây khi con giải thích về bức tranh đa đẳng cấp. Hạt Giống của cái cây này thì ở bên trên. Người Cha là Hạt Giống của cái cây này. Hạt giống thì như thế nào thì quả trái như thế ấy, nghĩa là, những chiếc lá được sinh ra từ nó cũng như thế ấy. Đây cũng là điều kì diệu. Hạt giống nhỏ xíu như thế lại cho thật nhiều quả trái. Hình dạng của nó tiếp tục thay đổi thật nhiều. Không ai biết về cái cây loài người này. Đây được gọi là cái cây phả hệ. Điều này chỉ được đề cập trong kinh Gita. Tất cả mọi người đều biết rằng kinh Gita là kinh sách thuộc về lối sống số một. Những bản kinh cũng là theo thứ hạng, giống như những tôn giáo cũng được thiết lập theo thứ hạng. Chỉ các con mới hiểu được điều này. Không ai khác có được kiến thức này. Chính trong trí tuệ của con rằng, lối sống nào là lối sống đầu tiên trong cái cây, và sau đó các lối sống/tôn giáo khác phát triển như thế nào.
Đây được gọi là một vở kịch vĩ đại. Toàn bộ cái cây này thì đều nằm trong trí tuệ của các con. Điều chính yếu là cái cây phát triển như thế nào. Giờ đây phần thân cây của thánh thần thì không còn tồn tại nữa, tuy nhiên tất cả các cành và nhánh thì vẫn còn đó, nhưng nền tảng gốc rễ của lối sống thánh thần vĩnh hằng nguyên thủy thì không tồn tại nữa. Được nhớ rằng lối sống thánh thần vĩnh hằng nguyên thủy được thiết lập và rằng tất cả những lối sống/tôn giáo khác thì đều kết thúc. Con bây giờ biết rằng cái cây thánh thần sẽ rất nhỏ. Vào lúc đó, không có tôn giáo nào khác sẽ tồn tại. Cái cây thì rất nhỏ bé vào lúc đầu và sau đó cái cây tiếp tục phát triển. Nó đã dần dần phát triển và bây giờ đã trở nên rất to lớn. Tuổi thọ của cái cây bây giờ sắp kết thúc. Ví dụ về cây đa là rất hay để giải thích cho điều này. Đây cũng là kiến thức của kinh Gita. Người Cha ngồi đây và đích thân nói điều này với con để thông qua đó con trở thành vua của các vị vua. Sau đó, trên con đường thờ cúng, bản kinh Gita, v.v. sẽ được viết lại. Vở kịch này được tiền định vĩnh cửu. Điều tương tự sẽ xảy ra một lần nữa. Sau đó, bất kỳ tôn giáo nào được thiết lập, thì nó sẽ có kinh sách riêng của mình. Người đạo Sikh sẽ có kinh sách riêng họ và đạo Thiên Chúa và đạo Phật sẽ có kinh sách riêng.
Lịch sử và địa lý của toàn bộ thế giới giờ đây đang nhảy múa trong trí tuệ của con. Trí tuệ đang nhảy vũ điệu của kiến thức. Con biết về toàn bộ cái cây này và các tôn giáo đến như thế nào, cái cây sẽ phát triển ra sao và lối sống của chúng ta sau đó được thiết lập như thế nào rồi tất cả mọi thứ khác đều kết thúc ra sao. Họ hát: Khi Mặt Trời Kiến Thức mọc lên thì…. Bây giờ có bóng tối hoàn toàn. Giờ đây có rất nhiều người nhưng không phải tất cả đều sẽ tồn tại ở đây vào thời gian đó. Họ thì không tồn tại trong vương quốc Lakshmi và Narayan. Một lối sống duy nhất phải được thiết lập lại một lần nữa. Chỉ duy nhất Người Cha đến và nói về kiến thức này. Các con đến và học kiến thức rất nhiều để kiếm thu nhập. Người Cha đến đây vai trò là Người Thầy và do vậy mà Người sẽ thu xếp và chuẩn bị cho con một nguồn thu nhập trong suốt nửa kỳ và con sẽ trở nên rất thịnh vượng giàu có. Con biết rằng bây giờ con đang học. Đây là việc học về kiến thức của những viên ngọc bất diệt. Thờ cúng thì không được nói là những viên ngọc kiến thức bất diệt. Thông qua bất cứ điều gì mà họ học trên con đường thờ cúng, thì chỉ có mất mát thua lỗ; họ không trở thành những viên ngọc. Chỉ duy nhất Người Cha mới được gọi là Đại Dương Của Những Viên Ngọc Kiến Thức. Còn lại thì đều là sự thờ cúng. Không có mục tiêu hay mục đích nào ở đó. Cũng không có thu nhập nào ở đó. Họ học tập ở trường để kiếm một nguồn thu nhập. Sau đó, họ đi đến với guru để thực hiện thờ cúng. Một số người tiếp nhận guru khi họ còn trẻ và những người khác thì tiếp nhận guru khi họ về già. Một số người tiếp nhận sự từ bỏ khi còn trẻ. Rất nhiều người đi đến kumbha mela. Không có điều gì trong số đó sẽ tồn tại trong thời kỳ vàng. Các con giờ đây đã có tất cả những điều này trong nhận thức của con.
Con bây giờ biết về Đấng Sáng Tạo và biết về sự khởi đầu, giữa và kết thúc của sự sáng tạo. Họ đã kéo dài thời lượng của chu kỳ. Họ đã nói rằng Thượng Đế hiện diện ở khắp mọi nơi. Họ không có bất kỳ kiến thức nào. Người Cha đến và đánh thức con ra khỏi giấc ngủ vô minh. Con bây giờ đang tiếp tục hấp thu kiến thức này. Cục pin của con tiếp tục được sạc. Thông qua kiến thức này có một nguồn thu nhập và thông qua sự thờ cúng thì có sự mất mát, thua lỗ. Khi thời gian thua lỗ của con đi đến hồi kết, thì Người Cha đến để truyền cảm hứng cho con kiếm một nguồn thu nhập.
Để đi vào sự giải thoát thì đó cũng là một nguồn thu nhập. Tất cả mọi người tiếp tục cầu xin bình an. Trong khi nói, "Hỡi Đấng Ban Tặng Bình An", thì trí tuệ của họ đi đến với Người Cha. Họ nói: Nên có bình an trên thế giới, nhưng không một ai biết điều đó sẽ diễn ra như thế nào. Mảnh đất bình an thì tách biệt với mảnh đất hạnh phúc. Họ thậm chí còn không biết điều đó. Ngay cả người từng là số một thì cũng không biết gì cả. Con bây giờ có tất cả những kiến thức này. Con biết rằng con đã đến để diễn phần vai của con trên cánh đồng hành động này. Con đến từ nơi đâu? Từ thế giới của yếu tố ánh sáng, yếu tố brahm. Con đã đến từ thế giới vô hình rồi đi vào thế giới hữu hình này để diễn phần vai của con. Chúng ta, những linh hồn, là cư dân của một nơi khác. Cơ thể được cấu tạo bởi năm nguyên tố này thì vẫn ở đây. Chỉ khi chúng ta có cơ thể thì chúng ta mới có thể nói. Chúng ta là những diễn viên sống. Con sẽ không còn nói rằng con không biết về sự khởi đầu, giữa và kết thúc của vở kịch này. Trước đây, con đã không biết về điều đó. Con không biết về Người Cha và cũng như không biết ngôi nhà hay hình dạng thật sự của con một cách chính xác. Con bây giờ biết về cách mà những linh hồn tiếp tục diễn phần vai của họ như thế nào. Con đã nhớ được điều này. Trước đây, con không nhớ đến điều này. Con biết rằng chỉ có Người Cha đích thực mới nói cho con biết về sự thật để thông qua đó con trở thành chủ nhân của mảnh đất sự thật. Họ đã viết về Đấng Chân Lý Sự Thật trong Sukhmani (một bài ca tụng về Bình An), một phần trong kinh Granth của đạo Sikh.
Mảnh đất của sự thật thì được gọi là chân lý sự thật. Tất cả các vị thần đều là những người nói về sự thật. Chính Người Cha là Người dạy cho con về sự thật. Hãy nhìn xem Người được ca ngợi nhiều như thế nào! Lời ca ngợi về Người được nhớ rằng là hữu ích cho con. Tất cả mọi người thì đều ca ngợi Shiv Baba. Chỉ có Người mới biết về sự khởi đầu, giữa và kết thúc của cái cây. Người Cha nói cho các con biết sự thật và vì vậy mà các con trở nên chân thật. Mảnh đất sự thật cũng được tạo ra. Bharat đã từng là mảnh đất của sự thật. Đây là nơi hành hương số một, cao quý nhất, bởi vì Người Cha là Đấng ban sự cứu rỗi cho tất cả những ai chỉ đến ở Bharat. Một lối sống được thiết lập và tất cả những lối sống/tôn giáo khác đều bị phá hủy.
Người Cha đã giải thích với con rằng không có gì trong vùng tinh tế. Tất cả những thứ đó chỉ là những linh ảnh mà mọi người có. Họ cũng có những linh ảnh trên con đường thờ cúng. Nếu không có những linh ảnh, thì làm sao mà tất cả những ngôi đền đó, v.v. có thể được xây dựng? Tại sao việc thờ cúng lại diễn ra? Họ có những linh ảnh và cảm nhận rằng những thực thể đó đang ở trong hình dạng sống. Người Cha giải thích: Tất cả những ngôi đền, v.v. được xây dựng trên con đường thờ cúng, tất cả mọi thứ mà con đã nhìn thấy và lắng nghe thì sẽ lặp lại. Chu kỳ tiếp tục xoay chuyển. Vở kịch của kiến thức này và sự thờ cúng đã được tạo ra. Luôn luôn được nói rằng: "Kiến thức, thờ cúng và sự bàng quan"; nhưng con người không biết về bất kỳ chi tiết nào hết.
Người Cha ngồi đây và giải thích rằng kiến thức này là ngày và sự thờ cúng đó là đêm. Sự bàng quan thì diễn ra trong đêm tối và sau đó nó cũng trở thành ngày. Có khổ đau trong thờ cúng và đây là lý do tại sao lại có sự bàng quan trong đêm tối. Con không thể nói rằng có sự bàng quan trong niềm hạnh phúc. Sự từ bỏ cũng được nhận bởi vì có khổ đau. Họ tin rằng có niềm hạnh phúc trong sự thanh khiết. Đó là lý do tại sao họ từ bỏ vợ của mình và ra đi. Ngày nay, họ thậm chí trở nên giàu có, bởi vì con người không thể có được hạnh phúc nếu không có của cải. Maya tấn công họ và mang họ trở về từ rừng rậm vào thành phố. Vivekananda và Ramakrishna từng là hai ẩn sĩ vĩ đại đã tồn tại trong quá khứ. Ramakrishna có sức mạnh từ bỏ, nhưng chính Vivekananda là người đã giải thích và thực hành mọi thứ về thờ cúng. Cả hai đều có kinh sách. Khi ai đó viết một cuốn sách, thì người đó ngồi trong sự tập trung hoàn toàn. Khi Ramakrishna mà viết tiểu sử của mình, ông ấy đã bảo với đệ tử của mình là hãy đến và ngồi ở phía xa. Ông ấy là một ẩn sĩ rất nghiêm khắc và rất nổi tiếng.
Người Cha không nói rằng con phải gọi vợ của con là mẹ. Người Cha nói: Hãy xem cô ấy cũng là một linh hồn. Tất cả các linh hồn thì đều là anh em trai. Chuyện liên quan các ẩn sĩ là riêng biệt. Ông ấy (Ramakrishna) thì xem vợ mình như là mẹ của mình. Ông ấy ca ngợi người mẹ ấy. Con đường này là con đường kiến thức. Sự bàng quan là một điều khác. Bởi vì sự bàng quan, mà ông ấy xem vợ của mình là mẹ của mình. Không thể có ánh mắt tội phạm khi sử dụng từ "mẹ". Với mối quan hệ về chị em, thì vẫn có thể có ánh nhìn tội phạm. Sẽ không bao giờ có bất kỳ suy nghĩ xấu nào về một người mẹ. Một người cha cũng có thể có ánh nhìn tội phạm đối với con gái của mình, nhưng sẽ không bao giờ có bất kỳ ánh nhìn tội phạm nào về người mẹ. Do đó, ẩn sĩ bắt đầu xem vợ mình là mẹ của mình. Trong khi đi vào mối liên hệ với ông ấy họ cũng không hỏi: "Thế giới sẽ tiếp tục như thế nào? Sinh con sẽ diễn ra như thế nào? " Đó là người đã có sự bàng quan và ông ấy đã xem vợ của mình là mẹ của mình. Hãy xem ông ấy được ca ngợi nhiều như thế nào! Ở đây, ánh nhìn của nhiều người bị thu hút lôi cuốn thậm chí ngay cả trong nhận thức về anh chị em. Đây là lý do tại sao Baba nói: Hãy xem bản thân con là những anh em trai của nhau. Đây là chuyện của kiến thức. Đó chỉ là chuyện của một người. Ở đây, có nhiều anh chị em đều là những người con của Prajapita Brahma. Người Cha ngồi đây và giải thích mọi thứ cho con.
Người này cũng đã học những kinh sách, v.v. Lối sống của con đường cô lập là một lối sống khác biệt. Lối sống đó chỉ dành cho nam giới. Đó là sự bàng quan hữu hạn, trong khi con có sự bàng quan đối với cả thế giới vô hạn này. Người Cha chỉ đến ở thời kỳ chuyển giao và giải thích những điều vô hạn cho con. Con giờ đây phải có sự bàng quan trong thế giới cũ này. Đây là một thế giới rất dơ bẩn và ô trọc. Những cơ thể ở đây thì không thể thanh khiết. Chỉ trong thời kỳ vàng thì linh hồn mới nhận được những cơ thể mới. Mặc dù linh hồn trở nên thanh khiết ở đây, nhưng cơ thể của linh hồn ấy thì vẫn ô trọc cho đến khi linh hồn ấy đạt được trạng thái thoát nghiệp (karmateet). Khi tạp chất được loại bỏ, thì những đồ trang sức được tạo nên từ vàng cũng sẽ trở thành vàng ròng. Cả linh hồn và cơ thể của Lakshmi và Narayan đều trở nên hoàn toàn thanh khiết.
Các con, những linh hồn của con và cơ thể của con, cả hai đều đã trở nên hoàn toàn ô trọc và xấu xí vào lúc này. Các con, những linh hồn đã trở nên xấu xí bằng việc ngồi trên giàn thiêu của sắc dục. Người Cha nói: "Ta đến và làm cho con trở nên xinh đẹp từ xấu xí." Tất cả các khía cạnh này đều thuộc về kiến thức này; không có chuyện về nước, v.v. Tất cả đều đã trở nên ô trọc bằng việc ngồi trên giàn thiêu của sắc dục. Do đó, sợi dây rakhi được cột cho con để con thực hiện lời hứa là trở nên thanh khiết. Người Cha nói: "Ta đang nói với những linh hồn. Ta là Người Cha của những linh hồn, là Đấng mà con đã liên tục nhớ đến: “Baba ơi, hãy đến và mang chúng con đi đến mảnh đất hạnh phúc! Hãy loại bỏ khổ đau của chúng con!” Trong thời kỳ sắt, có khổ đau vô hạn. Người Cha giải thích: Con đã trở nên xấu xí và hoàn toàn ô trọc bằng việc ngồi trên giàn thiêu của sắc dục. Ta giờ đây đến để đưa con ra khỏi giàn thiêu của sắc dục và đặt con ngồi lên giàn thiêu của kiến thức. Con giờ đây phải trở nên thanh khiết và đi đến thiên đường. Con phải nhớ đến Người Cha. Người Cha thu hút lôi cuốn con. Khi một cặp đôi đã đến gặp Baba, thì một người trong số họ sẽ cảm nhận được sự thu hút lôi kéo này trong khi người kia thì không. Người chồng ngay lập tức nói, “Tôi sẽ trở nên thanh khiết trong kiếp sinh cuối cùng này và không leo vào giàn thiêu của sắc dục nữa.” Điều đó không có nghĩa là có niềm tin. Nếu có niềm tin, thì họ sẽ viết một bức thư cho Người Cha Vô Hạn và duy trì sự nối kết với Người. Baba đã nghe thấy rằng họ giữ mình thanh khiết, nhưng họ lại hoàn toàn chìm đắm trong công việc kinh doanh của riêng họ. Họ không có bất kỳ sự tưởng nhớ nào đến Người Cha.
Con hãy nên nhớ đến một Người Cha như thế thật nhiều. Người chồng và người vợ có tình yêu sâu sắc dành cho nhau. Một người vợ thì nhớ đến chồng của mình rất nhiều. Người Cha Vô Hạn phải nên được nhớ đến nhiều nhất. Có một bài hát: Dù Người có yêu thương con hay chối từ con, thì con cũng sẽ không bao giờ buông rời bàn tay của Người. Không phải rằng con phải đến và sống ở đây. Điều đó là sự từ bỏ. Điều này có nghĩa là con rời bỏ nhà cửa và gia đình của mình và đi rồi ở lại đây. Con đã được nói rằng: Hãy ở nhà với gia đình của con và trở nên thanh khiết. Lò luyện này phải được tạo ra từ buổi ban đầu để thông qua đó rất nhiều người có thể sẵn sàng đi và phục vụ. Có một câu chuyện rất hay về họ. Những ai từng thuộc về Người Cha và được ở đây trong yagya nhưng không thực hiện bất kỳ phục vụ tâm linh nào thì sẽ trở thành người hầu và đầy tớ. Họ sẽ nhận được vương miện, vào thời điểm cuối, theo thứ hạng, tương ứng với nỗ lực của họ. Cũng có các dòng tộc của họ; họ thì không thể trở thành một phần của thần dân. Một người ở bên ngoài thì không thể trở thành người ở bên trong. Những người thuộc về môn phái Valbhachari thì không bao giờ cho phép người ngoài bước vào nơi của họ. Tất cả những điều này cần phải được thấu hiểu.
Kiến thức này chỉ là một giây. Vậy thì tại sao Người Cha lại được gọi là Đại Dương Kiến Thức? Người tiếp tục giải thích cho con và sẽ tiếp tục giải thích cho con đến tận lúc cuối. Khi vương quốc được thiết lập, con sẽ đạt đến trạng thái thoát nghiệp của con. Sau đó, kiến thức này sẽ kết thúc. Đây chỉ là chuyện của một giây, nhưng vẫn cần phải được giải thích. Con nhận được của thừa kế hữu hạn từ người cha hữu hạn, trong khi Người Cha Vô Hạn làm cho con trở thành chủ nhân của thế giới. Con sẽ đi đến mảnh đất hạnh phúc và tất cả những người còn lại sẽ đi đến mảnh đất bình an. Ở đó, không có gì ngoài niềm hạnh phúc. Người Cha đã đến và chúng ta có được sự đảm bảo rằng chúng ta đang trở thành những chủ nhân của thế giới mới bằng việc học Raja Yoga. Achcha.
Gửi đến những người con ngọt ngào nhất, dấu yêu, đã thất lạc từ lâu, nay mới tìm lại được, nỗi nhớ, niềm thương và lời chào buổi sáng từ Người Mẹ, Người Cha, BapDada. Người Cha linh hồn chào namaste đến những người con linh hồn.
Trọng tâm thực hành:
1. Hãy có sự bàng quan vô hạn trong thế giới dơ bẩn và ô trọc này và hãy nỗ lực trọn vẹn để linh hồn con trở nên thanh khiết. Hãy ở trong sự lôi cuốn hấp dẫn đến duy nhất một Người Cha.
2. Hãy sạc pin của con bằng cách hấp thụ kiến thức này. Hãy làm cho bản thân con trở nên giàu có thịnh vượng với những viên ngọc kiến thức. Bây giờ là lúc để kiếm một nguồn thu nhập. Do vậy, hãy cứu vớt bản thân con ra khỏi bất kỳ sự mất mát thua lỗ nào.
Lời chúc phúc: Mong con là con thiên nga thánh thiện hấp thụ những viên ngọc kiến thức này và kết thúc đi tất cả mọi lãng phí.
Con thiên nga thánh thiện thì có hai điểm đặc điểm. Một là góp nhặt những viên ngọc kiến thức này và hai là phân biệt giữa nước và sữa bằng sức mạnh của sự phân biệt. Tách sữa ra khỏi nước, nghĩa là, phân biệt được điều lãng phí và sức mạnh. Lãng phí thì được cho là giống như nước và sức mạnh được cho là giống như sữa. Vì vậy, kết thúc đi sự lãng phí, nghĩa là, trở thành một con thiên nga thánh thiện. Hãy liên tục để những viên ngọc kiến thức này ở trong trí tuệ của con trong mỗi khoảnh khắc. Khi việc xoay nghiền của con liên tục thì con sẽ trở nên đầy ắp những viên ngọc.
Khẩu hiệu: Những ai luôn liên tục ổn định bản thân ở nơi hướng thượng và kết thúc đi bất kỳ sự chống đối nào thì sẽ trở thành những linh hồn chiến thắng.