Trọng tâm: Con ngọt ngào, con là Đội Quân Cứu Rỗi, là người sẽ giải cứu tất cả các linh hồn ra khỏi những xiềng xích tài khoản nghiệp của họ.
Câu hỏi: Các con, những linh hồn nên thực hành điều gì để các con có thể trở nên thật mạnh mẽ?
Trả lời: Bất cứ khi nào con có thời gian, thì hãy thực hành trở nên tách mình ra khỏi cơ thể của con. Bằng việc trở nên tách rời khỏi cơ thể, mà các con những linh hồn sẽ lấy lại được sức mạnh và trở nên tràn đầy sức mạnh. Các con là những đội quân ngầm và các con được trao cho lời chỉ dẫn, “Hãy thật chú ý!”, nghĩa là, “Hãy ở trong sự tưởng nhớ đến một Người Cha và trở nên vô thể.”
Om shanti. Người Cha đã giải thích ý nghĩa của từ “Om shanti” thật rõ ràng. Bất cứ nơi nào có quân đội đang đứng, thì họ đều được bảo là "Hãy chú ý!", và sự chú ý của họ có nghĩa là tĩnh lặng. Ở đây, Người Cha cũng nói với con rằng: Hãy chú ý! Điều này có nghĩa là: Hãy ở trong sự tưởng nhớ đến duy nhất một Người Cha. Con nói bằng miệng của con, nhưng thực sự thì con nên vượt thoát cả việc nói năng. Hãy chú ý! Con có đang nhớ đến Người Cha không? Con nhận được lời chỉ dẫn và shrimat của Người Cha. Con đã nhận ra những linh hồn và cũng đã nhận ra Người Cha. Nếu không nhớ đến Người Cha, thì con không thể trở thành người chinh phục tội lỗi, nghĩa là, thanh khiết và hoàn toàn thanh khiết. Đây là điều chính yếu. Người Cha nói: Những người con ngọt ngào nhất, dấu yêu, hãy xem bản thân con là linh hồn và nhớ đến Người Cha. Tất cả những điều này đều được đề cập đến vào lúc này nhưng mọi người thì lại đưa chúng vào thời điểm khác. Họ là quân đội và các con cũng là quân đội. Cũng có quân đội ngầm; họ ẩn náu mình đi. Các con cũng hoạt động ngầm. Con cũng ẩn náu, nghĩa là, con đắm mình trong sự tưởng nhớ đến Người Cha. Điều này được gọi là ngầm. Không một ai có thể nhận ra con bởi vì con là thầm lặng. Cuộc hành hương tưởng nhớ của con là thầm lặng. Người Cha đơn giản nói: Hãy nhớ đến Ta, bởi vì Người biết rằng bằng việc có sự tưởng nhớ mà những người con nghèo, bơ vơ sẽ nhận được lợi ích. Không có người nghèo khổ hay bơ vơ nào ở thiên đường. Những ai vẫn bị mắc kẹt bởi một số ràng buộc thì được cho là những người nghèo khổ, bơ vơ. Chỉ có con mới hiểu điều này.
Người Cha đã giải thích: Con cũng được gọi là ngọn hải đăng. Người Cha cũng được gọi là Ngọn Hải Đăng. Người Cha giải thích hết lần này đến lần khác cho con rằng: Hãy giữ mảnh đất bình an trong mắt này và mảnh đất hạnh phúc trong mắt kia. Con giống như những ngọn hải đăng. Trong khi đi lại, ngồi và di chuyển khắp nơi, đơn giản hãy giữ mình sáng nhẹ. Hãy tiếp tục chỉ cho mọi người con đường đi đến mảnh đất bình an và mảnh đất hạnh phúc. Con thuyền của tất cả mọi người đã bị mắc kẹt trong mảnh đất đau khổ này và đây là lý do tại sao họ nói, "Hỡi Đấng Chèo Thuyền, hãy mang con thuyền của con băng qua!" Con thuyền của tất cả mọi người đều bị mắc kẹt, vậy ai sẽ người cứu rỗi cho họ đây? Đó không phải là Đội Quân Cứu Rỗi; họ chỉ đơn giản được đặt cái tên như vậy mà thôi. Trên thực tế, chính con mới là Đội Quân Cứu Rỗi và chính con là người cứu tất cả mọi người. Tất cả thì đều bị mắc kẹt bởi xiềng xích của năm thói tật. Đây là lý do tại sao họ nói: Hãy giải thoát chúng tôi! Hãy cứu rỗi chúng tôi! Người Cha nói: Con sẽ có thể băng qua bằng cuộc hành hương tưởng nhớ này. Hiện tại, tất cả đều đã bị mắc kẹt.
Người Cha cũng được gọi là Chủ Nhân Khu Vườn. Tất cả những điều này thì đều được đề cập đến thời gian hiện tại. Con phải trở thành những bông hoa. Vào lúc này, tất cả đều là cái gai bởi vì họ bạo lực. Bây giờ con phải trở nên phi bạo lực; con phải trở nên thanh khiết. Chỉ những linh hồn thanh khiết mới đến để thiết lập một lối sống; những linh hồn ấy không thể ô trọc. Khi những linh hồn đầu tiên đến, bởi vì họ là thanh khiết, nên cả linh hồn lẫn cơ thể của họ đều không thể nhận lấy đau khổ bởi vì họ không tích lũy bất kỳ tội lỗi nào. Khi chúng ta thanh khiết, thì không có tội lỗi nào phạm phải và vì vậy mà những người khác cũng sẽ không phạm tội. Con phải nghĩ về tất cả mọi điều. Linh hồn đến từ trên cao rồi đi xuống để thiết lập một tôn giáo/lối sống. Triều đại của họ sau đó tiếp tục. Cũng có triều đại của người đạo Sikh. Các ẩn sĩ thì không có triều đại; họ không trở thành vua. Trong đạo Sikh, họ có các vị vua vĩ đại, v.v. và vì vậy, khi họ đến để thiết lập một tôn giáo/lối sống, thì đó là linh hồn mới đến. Chúa đã đến và thiết lập nên Thiên Chúa Giáo. Đức Phật đã thiết lập nên đạo Phật và Abraham đã thiết lập nên đạo Hồi. Tất cả các tôn giáo của họ đều được đặt theo tên của người sáng lập (tên của tôn giáo và tên của người sáng lập giống nhau). Tên của lối sống thánh thần thì không như vậy. Chỉ Người Cha Vô Hình mới đến và thiết lập nên lối sống thánh thần. Người không phải là một thực thể có cơ thể. Tất cả những người sáng lập ra các tôn giáo đều có tên gọi thuộc cơ thể, trong khi Đấng đó thì không phải là một thực thể có cơ thể. Triều đại này vẫn tiếp tục ở thế giới mới. Vì vậy, Người Cha nói: Các con, nhất định phải xem bản thân con là đội quân tâm linh. Khi những người chỉ huy, v.v. của đội quân đó đến và nói, "Chú ý!", thì tất cả mọi người nhanh chóng đứng dậy để chú ý. Những người đó sẽ nhớ đến những người thầy của mình hoặc giữ mình im lặng. Tuy nhiên, đó là sự im lặng giả dối. Con biết rằng chúng ta là linh hồn và lối sống nguyên thủy của chúng là bình an. Vậy thì, chúng ta nên nhớ đến ai?
Bây giờ con đã nhận lấy kiến thức này. Bằng cách ở trong sự tưởng nhớ đến kiến thức này, mà tội lỗi của con sẽ được cắt bỏ. Không ai khác có được kiến thức này. Tất cả mọi người đều không hiểu rằng họ là linh hồn, là hiện thân của bình an, và họ phải ngồi trong khi tách biệt ra khỏi cơ thể của họ. Ở đây, con nhận được sức mạnh để con có thể xem bản thân con là linh hồn và ngồi trong khi tưởng nhớ đến Người Cha. Người Cha giải thích cho con cách để xem bản thân là linh hồn như thế nào và ngồi trong khi tách rời ra sao. Các con, những linh hồn biết rằng bây giờ con phải quay trở về nhà. Chúng ta là cư dân của nơi đó. Chúng ta đã quên mất ngôi nhà của mình trong rất nhiều ngày. Không một ai hiểu rằng họ phải quay trở về nhà. Những linh hồn ô trọc thì không thể quay trở về, cũng không có bất kỳ ai giải thích cho họ biết họ nên nhớ đến ai. Người Cha nói: Con chỉ cần nhớ đến Một Đấng. Có lợi ích gì khi nhớ đến bất kỳ ai không? Ví dụ, những người trên con đường thờ cúng vẫn tiếp tục nói, "Shiva, Shiva", nhưng không một ai trong số họ biết điều gì diễn ra khi làm như thế. Không ai biết rằng, bằng việc có sự tưởng nhớ đến Shiva, mà tội lỗi của họ sẽ được cắt bỏ. Tất nhiên con sẽ nghe thấy âm thanh. Sẽ có âm thanh, nhưng không có lợi ích gì trong điều đó. Baba đã có trải nghiệm với tất cả những vị guru. Người Cha nói: Này Arjuna, hãy từ bỏ tất cả những vị guru đó! Con đã tìm thấy Satguru, và vì thế mà con không cần bất kỳ guru nào nữa. Vị Satguru này sẽ mang con băng qua. Người Cha nói: Ta mang con vượt thoát khỏi thế giới ma quỷ này. Con phải băng qua đại dương độc dược. Tất cả những điều đó phải được giải thích. Người chèo thuyền là người lái con thuyền, nhưng Người đã được đặt cho cái Người Chèo Thuyền là một cách để giải thích cho con. Người được gọi là Praneshwar Baba, nghĩa là, Baba là Người trao sự quyên tặng hơi thở của sự sống. Người làm cho con trở nên bất tử. Mỗi linh hồn thì được nói là một nguồn sống. Khi một linh hồn rời bỏ cơ thể, thì họ nói rằng nguồn sống đó đã rời đi và họ không cho phép giữ lại cơ thể. Khi một linh hồn ở trong một cơ thể, thì cơ thể sẽ khỏe mạnh. Khi không có linh hồn, thì cơ thể bắt đầu có mùi. Vì vậy, con sẽ làm gì khi giữ lại cơ thể? Động vật sẽ không làm vậy. Chỉ có loài khỉ, ngay cả khi đứa con của chúng chết, thì chúng vẫn không buông cái xác chết đó, mặc dù nó bắt đầu có mùi. Chúng cứ giữ chặt cái xác. Đó là động vật, trong khi con là con người. Ngay khi một linh hồn rời bỏ cơ thể, thì họ sẽ nói: Hãy nhanh chóng mang cơ thể đi! Mọi người sẽ nói rằng linh hồn đó đã đi đến thiên đường. Khi họ mang một xác chết đi, họ đặt bước chân đầu tiên là về phía lò hỏa táng. Sau đó, trước khi họ đi vào bên trong và thực hiện nghi lễ thờ cúng, thì họ xoay cái xác lại để làm sao cho mặt hướng về phía lò hỏa táng bởi vì họ nghĩ rằng linh hồn đó giờ đã đi đến thiên đường.
Con đã thể hiện hình ảnh của Shri Krishna một cách chính xác: cậu ấy đang đá bay địa ngục. Đây không phải là cơ thể của Shri Krishna. Tên gọi và hình dạng của cậu ấy tất cả đều đã thay đổi. Người Cha giải thích rất nhiều điều và sau đó Người nói: Manmanabhav! Khi con đến và ngồi đây, hãy chú ý! Hãy để trí tuệ của con được kết nối với Người Cha. Sự chú ý này của con là mãi mãi. Chừng nào con còn sống, con phải nhớ đến Người Cha. Chỉ bằng cách có sự tưởng nhớ mà những tội lỗi của nhiều kiếp sinh của con mới được cắt bỏ. Nếu con không có sự tưởng nhớ, thì những tội lỗi của con sẽ không được cắt bỏ. Con phải nhớ đến Người Cha. Đừng bao giờ nhắm đôi mắt của con khi đang ngồi trong sự tưởng nhớ. Các ẩn sĩ thì ngồi với đôi mắt nhắm của họ. Một số người thậm chí không nhìn vào mặt phụ nữ; họ ngồi với một miếng băng che mắt. Khi con ngồi đây, con nên xoay chiếc đĩa tự nhận thức bản thân về Đấng Sáng Tạo, về sự khởi đầu, giữa và kết thúc của sự sáng tạo.
Các con là những ngọn hải đăng. Đây là mảnh đất đau khổ. Một bên mắt, con có mảnh đất đau khổ này và trong con mắt kia con có mảnh đất hạnh phúc. Trong khi đi lại và di chuyển khắp nơi, mỗi người các con nên xem bản thân là ngọn hải đăng. Baba giải thích cho con bằng nhiều ví dụ khác nhau. Con cũng phải tự chăm sóc bản thân. Bằng cách trở thành ngọn hải đăng, mà con mang lại lợi ích cho chính mình. Con chắc chắn phải nhớ đến Người Cha. Khi con gặp mọi người trên phố, con phải giải thích cho họ. Con cũng gặp hãy gặp thật nhiều người, những người biết đến con. Những người đó thì chỉ đơn giản nói, "Rama, Rama" với nhau. Hãy nói với họ: Bạn có biết rằng đây là mảnh đất đau khổ và kia là mảnh đất bình an và mảnh đất hạnh phúc không? Bạn có muốn đi đến mảnh đất bình an và mảnh đất hạnh phúc không?
Rất dễ để giải thích ba bức tranh này cho bất kỳ ai - chúng đưa ra cho con những tín hiệu. Ngọn hải đăng thì cũng phát tỏa ra những tín hiệu. Đây là con thuyền bị mắc kẹt trong ngục tù của Ravan. Con người không thể cứu rỗi được cho con người. Tất cả những điều đó đều là những điều hữu hạn giả tạo, trong khi đây là điều vô hạn. Đó không phải là phục vụ cho xã hội. Mà trên thực tế, đây là mới phục vụ đích thưc. Con thuyền của tất cả mọi người đều phải được băng qua. Trí tuệ của con thắc mắc: Làm thế nào mà chúng ta có thể phục vụ cho con người? Trước tiên, hãy nói với họ: Bạn tiếp nhận những guru để đi đến mảnh đất giải thoát và để đạt được Người Cha. Tuy nhiên, bạn không thể đạt được điều đó bởi bất kỳ ai, bất kì con người nào. Chỉ có Người Cha mới chỉ cho bạn cách để đạt được Người. Những người kia thì nghĩ rằng họ có thể đạt được Thượng Đế bằng cách đọc những kinh sách, v.v., rằng bằng cách đang sống trong niềm hy vọng đó, mà họ sẽ đạt được Thượng Đế dưới hình thức này hay hình thức khác.
Người Cha đã giải thích mọi thứ cho con là khi nào con có thể đạt được Người. Con đã chỉ ra điều này trong các bức tranh: Bạn phải nhớ đến Đấng Duy Nhất. Tất cả những người sáng lập ra các tôn giáo cũng đưa ra một tín hiệu theo cách đó. Đây là bởi vì con đã trao ra những lời dạy này và vì vậy mà họ cũng trao ra một tín hiệu theo cùng một cách: "Hãy tụng niệm tên của Vị Chúa Tể". Rằng Người Cha là Satguru. Nếu không, thì có rất nhiều người trao ra nhiều kiểu lời dạy. Họ được gọi là những guru. Không một ai biết những lời dạy về cách để trở nên vô thể. Con sẽ nói: Hãy nhớ đến Shiv Baba. Khi những người đó đi đến Đền thờ của Shiva, thì họ có thói quen luôn nói "Baba" với Shiva. Họ không gọi bất kỳ ai khác là "Baba!" Tuy nhiên, họ không phải là vô hình; họ là những thực thể có cơ thể. Shiva là Vô hình, là Baba đích thực. Người là Baba của tất cả mọi người. Tất cả các linh hồn thì đều là vô hình. Khi các con ngồi đây, hãy ngồi trong nhận thức này. Con biết mình đã từng bị mắc kẹt như thế nào. Giờ đây Baba đã đến và chỉ cho con con đường.
Tất cả những người khác vẫn bị mắc kẹt và không thể trở nên tự do. Tất cả mọi người sẽ trải nghiệm sự trừng phạt và sau đó sẽ được giải thoát. Baba tiếp tục giải thích với một số người con: Con phải nhận được một phần thưởng nhỏ, ngay cả sau khi trải qua sự trừng phạt. Những ai mà nhận nhiều sự trừng phạt thì vị trí của họ sẽ bị phá hủy và sau đó họ nhận được một phần thưởng nhỏ nhoi. Nếu con nhận ít sự trừng phạt hơn, thì con sẽ nhận được một phần thưởng tốt.
Đây là khu rừng của những cái gai. Mọi người tiếp tục châm chích nhau như những cái gai. Thiên đường thì được gọi là Khu Vườn của thánh Allah. Những người theo đạo Thiên Chúa cũng nói rằng Thiên Đường đã tồn tại vào một thời gian nào đó. Có thể có những linh ảnh về thiên đường ấy. Có thể ai đó thuộc về lối sống này và vì vậy mà họ sẽ quay trở lại lối sống của mình. Tuy nhiên, có ý nghĩa gì đây nếu ai đó chỉ nhìn thấy điều gì đó thôi? Không một ai có thể đi đến thiên đường chỉ bằng cách nhìn thấy nó; trừ khi họ nhận ra Người Cha và tiếp nhận kiến thức này. Không phải ai cũng có thể đi đến đó. Có rất ít thánh thần ở đó. Bây giờ thì có rất nhiều người theo đạo Hindu, nhưng nguyên thủy thì họ từng là thánh thần. Tuy nhiên, những người đó đã từng thanh khiết còn những người này thì ô trọc. Thật không đúng khi gọi những người ô trọc là thánh thần. Đây là lối sống duy nhất mà con có thể nói: Lối sống trở nên tha hóa và hành động của họ cũng là tha hóa. Họ gọi đó là đạo Hindu nguyên thủy, vĩnh cửu. Trên các biểu mẫu điều tra dân số họ thậm chí còn không có cột nào thể hiện lối sống thánh thần.
Người Cha là Đấng Dấu Yêu Nhất, Người làm cho chúng ta trở thành điều gì đó từ việc chúng ta chẳng là gì cả. Con có thể giải thích Người Cha đến như thế nào. Bởi vì ngay cả thánh thần còn không đặt chân lên thế giới hoàn toàn ô trọc này, thì Người Cha có thể đến như thế nào? Người Cha là Vô Hình và Người không có đôi chân của riêng Người và đây là lý do tại sao Người đi vào ông này. Các con bây giờ đang ngồi trong thế giới thuộc Thượng Đế, trong khi tất cả những người khác thì đều ở trong thế giới của quỷ. Thời kỳ chuyển giao này rất ngắn. Bây giờ con hiểu rằng con không ở trong thế giới của thánh thần và con cũng không ở trong thế giới của quỷ. Chúng ta đang ở trong thế giới thuộc Thượng Đế. Người Cha đã đến để mang chúng ta quay trở về nhà. Người Cha nói: Kia là ngôi nhà của Ta. Ta rời khỏi ngôi nhà của Ta và đi đến đây là vì con. Khi Bharat trở thành mảnh đất hạnh phúc, thì Ta sẽ không đi đến đó. Ta không trở thành Chủ Nhân Thế Giới; các con mới trở thành chủ nhân của thế giới đó. Ta là Chủ Nhân của vùng Brahmand. Tất cả đều quay trở về Brahmand (vùng yếu tố ánh sáng). Ngay cả bây giờ, linh hồn vẫn đang ngồi trên đó như là chủ nhân. Những linh hồn đó vẫn con phải đi xuống đây nhưng những linh hồn ấy sẽ không trở thành chủ nhân của thế giới. Baba giải thích rất nhiều. Một số học trò rất giỏi và vì vậy mà chúng nhận được học bổng. Quả là kỳ diệu khi chúng đến đây, chúng nói rằng chúng sẽ trở nên thanh khiết và sau đó, khi chúng quay trở về, thì chúng lại trở nên ô trọc. Con đừng mang những người yếu như thế đến đây! Nhiệm vụ của các giáo viên Brahmin là tìm hiểu về họ trước khi đưa họ đến đây. Con biết rằng chính linh hồn tiếp nhận cơ thể và diễn phần vai của mình. Linh hồn đã nhận được những phần vai bất diệt. Achcha.
Gửi đến những người con ngọt ngào nhất, dấu yêu, đã thất lạc từ lâu, nay mới tìm lại được, nỗi nhớ, niềm thương và lời chào buổi sáng từ Người Mẹ, Người Cha, BapDada. Người Cha linh hồn chào namaste đến những người con linh hồn.
Trọng tâm thực hành:
1. Con hãy trở thành ngọn hải đăng và chỉ cho mọi người con đường để đi đến với mảnh đất bình an và mảnh đất hạnh phúc. Hãy làm công việc phục vụ đưa con thuyền của mọi người ra khỏi mảnh đất đau khổ. Đồng thời con cũng hãy mang lại lợi ích cho bản thân con.
2. Hãy ổn định trong hình thể bình an của con và thực hành trở nên tách rời khỏi cơ thể của con. Hãy ngồi trong sự tưởng nhớ với đôi mắt mở. Hãy nhớ đến Đấng Sáng Tạo và sự sáng tạo của Người bằng trí tuệ của con.
Lời chúc phúc: Mong con hoàn toàn thanh khiết và những suy nghĩ của con là những suy nghĩ đến từ hiện thân thanh khiết của kiến thức và hiện thân của sức mạnh.
Để trở nên ngang bằng với Người Cha, hãy làm cho nền tảng sự thanh khiết của con vững mạnh. Đưa ra lời thề tịnh thân như là nền tảng là điều bình thường. Vì thế, con đừng chỉ hạnh phúc với điều đó mà thôi. Hãy chú ý nhiều hơn đến việc con phải có sự thanh khiết trong ánh nhìn và thái độ của mình. Cùng với điều đó, hãy để cho suy nghĩ của con là suy nghĩ đến từ hiện thân thanh khiết của kiến thức và hiện thân của sức mạnh. Vẫn còn nhiều điểm yếu trong suy nghĩ của con. Hãy kết thúc đi tất cả những điểm yếu đó và rồi con sẽ được gọi là linh hồn hoàn toàn thanh khiết.
Khẩu hiệu: Hãy có lòng nhân từ và những mong ước tốt lành dành cho tất cả mọi người mà con gặp và rồi con sẽ không còn dấu vết nào của sự kiêu ngạo hoặc cảm giác bị xúc phạm.